Aratus cum scholiis

121쪽

2. - - , ---

διὰ ου εἶναι περιγειότεροι.

και λαμπρετεροι φέρονιαι , τε πολύ - ἄλληλων διεςηκοτες τε πολύ ψαύοντες ἄλληλων. 397 ὁ μὲν εῖς καὶ πάνυ ἐς φαιδρος υπο τοις του 'T Mos min1.4 δε τερος του κυανέου Κητους - την ράν. εἰσὶ δὲ καὶ ἄλλοι μοίως φανέςεροι ἐν κυκλου περιrραφ ἐν του κλοτερε τμηματι γραφόμενοι ΜJ, ους των νεωτέρων τινες Ουρανί- καλοῖσιν, οι δὲ νότιον Στέφανον εἶναι δε αυτοὐς ι μεν δυομ- φασιν , ο δ πιωνος τροχόν. κεῖνται δε υπ τοις ιμπροσθίοι ποηπι τυ οξότου καὶ εἰσὶν ἴςερες ι, - δε δινωτοι 401 περιηγμένοι κύκλον, παρ το δῖνον την υκυψιον φοράν.401. δινωτοι περιφερεις και εἰς κύκλους περιηγμένοι, παρὰ δίνην καὶ την ἐν κύκλω φοράν, η διὰ το τα τοιαῖτα των ωςερων χεῖα εινα περιηγη καὶ κυκλου ἔχοντα σχημα η διὰ την τετυπωμένηνα τύπον Στεφαν παράλληλον τω ἀςέρων θέσιν. 402. αἰθομε νω λαμπρω λαμπρότεροι γαρ εἰσιν οἷ ἐπὶ

κέντρη προει

5 γματα ἔνιοι γὰρ σφόδρα διῶπυρον ἔχουσι του κέντρου, τυμμ, νους, κάτω δε του διαπύρου κέντρου του Σκορπίου Θυτηριον αἰ-μεῖ ταπ ἐςιν ρτηται, φέρεται. - δὲ γ χ ο νότο ς ἀντι το σχεδὀννότου νοτιώτερον γάρ ἐς πάντων των ζωδίων τὸ Θυτηριον mxόλου ἐπιψαύον το δὲ θυτηριον λιβανώτιδι ὁμοιόν μιν, - φασὶ 3 θεους χρησασθαι ἀτε τους ιτῶνας κατηγωνίσαντο. Ἐρατοσθένης δέ

σάντων, χον ἐπὶ του πυρὸς κάλυμμα, πως μη δωσι πην του κερova δύναμιν ἐπιτυχόντες δὲ τῆ πράξει ἔθηκαν και εἰς ρανους - ανου -- ω σκεύασμα κα εις τὰ συμπόσια φέρουσιν οι κοινωνειν βουλόμενοι, πιος τους κριτὰς η υιρουμενο ιν τοις ἄγωσι, και τοῖς ὀμνυειν δίδοται βουλομένα

122쪽

δικαιο-ην-ωιν τηρ-σι, καὶ τῆ χειρὶ ἐφαπτονται, δεικνύντες ευγνω- φνης μαρτύριον τὸ πιρ ὁμοίως δὲ και οἱ μύντεις τουτ ποιουσιν.

404. ἰνου του ἐπ' λέγον χρόνον τοιο πλωγην φερόμενον θεάσy.σιριαν λαυλ ω7 την δοῦσιν λέγει. τ δὲ ἀντιπέρην είου ἡγεν εις, ἐναντίον Ἀῶς δὲ τ ἐναντίον τὰς περιφορὰς χει, 406. - κτίρω σφοδρα μετέωροι καὶ μεγάλαι εἰσιν αἱ πε-

-ηριον καθαρῖν καὶ ἀνέφελον, τὰ δὲ ἄνω πρὸς βορέαν αυτ νε- niται, - πολλάκις γίνεται, μάνθανε τι χειμὼν ἔρχεται πα- -u. ἔνιοι δὲ, a lxυμά κως κεκλιμένος γράφουσι, κώ συνάπτυοι . ἀμνει, να η μη μοι κεκλιμενος του πελάγει. σημεῖον δε φηοίν, ' νότου κνδεντος. - νου δὲ τος, μη μοι ἐν πω πελάγει ν, ων ω'uον του θυτηρίου καὶ νωτέρω ἄλλων ἴςέρων πο νεφέλη κεκαλυμμό-

123쪽

420. ι δε σαυται αν μὲν πιςεύσωσι τῆ νυκτὶ καθηκοnιωφελιμα δηλόση, καὶ εὐθρως τεκμήριον δόντες, τι ταραχη ἔμωδάτων, κουφα τὰ πάντα τὰ ἐν τῆ νη ποιησωνται, προ σωτηρία νουσι, λέγει δε κοῦν το ἐγχαλάσαι τοῖς τῶ ἄρμένου ποσὶ κω μηδεπι νεικεῖν ἐναντίον τοῖς πνεύμασι , καὶ ὁ πο- ἐλαφρότερος ἔς ' μη ἀπ ρόφατος γουν προσδοκητος ἐμπεσεῖται, - διαταρά ωρμενα μη χαλασθέντα ἄλλ' ἐναντιώμενα τω κακω κότε δε- av ιν τε ποβρύχιοι καὶ υπ' αὐ- τωὐδωρ πλέουσιν, κυαν οσια αὐτων των δάτων φερόμενοι ἔσθ' τε δ ἐὰν ἐπιτύχωσι τε2 παριόντος, ἐυονται καὶ πολλὰ μάλα πρότερον κακοπαγήσαντες ιορωσιν ἀλληλους ἐν τῆ φ ου ναρ σαοι υnδ τυ κακου που εἰσίν.

δε ς ἐν θαυματι φησιν, τι ει μη ἄρα Ο Ζευς παριὼν τύχLaaχομένοις ἐπέλθy, και τῶ βορέου η δύναμις ἐναντίον τῆ τῶ νότου, καὶ διασκορπίση τὰ νέφη καὶ ἐθρίαν ποιηση πνεύσας γαρ ὁ βω-εὶ σκεδαννύει τὰ νέφη, ως καὶ 'ομηρος αἰθρηγενέος βορέας), a

124쪽

αρχαίων θηριον προσηγορεύθη.443. περαιόθεν η ἐκ των ανατολικων μερῶν, η ἐκ των πέρα πεύδω του Κενταυρεν ἄλλως περαίην λέγει την ἄνατολην καὶ 'Om ra: νύκτα με περαίην δολιχην σχέθεν. λέγεται δὲ περαία καὶ ὐδυ- πέρα γαρ της ης ἐς Ἀλδε ἔλκεται σφόδρα κυριολεκτησας εἶπε ιν νωρ καὶ πάνυ ἐπὶ μηκις- ἐκτεταται τ α ως τριῶν ζωδίων ψας ἐπέχουσα, του τε καρκίνου καὶ του δεντος καὶ της Παρθένου τουτοτο φδων-ιγλληνες Ἱδραν ἐκάλεσαν λα- ζουον ἐκεῖν ἀπεριρα κῆς κατηγωνίσατο. οι μέντοι Αἰγύπτιοι Πῶλον εἰνα του ον τουτορουσι, καὶ λόγους πιθανους προφέρουσιν η γαρ κεφαλη - ζωδίου ἐς περὶ ιερην μοῖραν το καρκινο περὶ τον πιφὶ μηνα, ο ἐς καταδεω- ita o mλως, τε καὶ τας ἄρχας .... - μέσον αυτ του σωματος ιειται τον έοντα του Μεσορι, ὁ ἐς κατὰ 'Fωμαιους υνως ὁτε 35 μεσαίτατόν ἐς της του μίλου αναβάσεως τὰ δὲ τελευταῖα - του προς ν Παρθένον περὶ τον ας ἐς Σεπτέμβριος, τε καὶ τὰ τελευ- α εἰσι της του δείλου αναβάσεως. δὲἈρ αυτ υπὲρ την κεφαληννείλει εἰναι - κενταυρου, να καὶ υ- τὰς ηλὰς ὐ- τέλος αυτου

125쪽

451. πληρώσας τα περὶ της ὐπὸ σίας ἐπιφέρει λέγων ταντα

452 αντι του πάλιν τὰς ρας χοντα τὰς αυτάς, ἡ πάλιν κατα

126쪽

ην νηιος την δὲ πέμπτην η Ἀφροδίτη , την δὲ κτη δ 'μηρ, δὲ βδόμην ἡ σεληνη. 4 μὲν δη ζωδιακὸς κύκλος ανώτερος υιντων, αυτοὶ δὲ εἰς ἰδικως κύκλου κεινται ὐποκάμω δέ εἰσι τ ζω-ao κύκλου ταπεινότεροι των ἄπλανων ἄλλοι δὲ ἐν ἄλλω ζψε, α ὰρ ζωδιακόν κύκλον πλανωνται, ἐκτρεπόμενοι ης σης δῶ, δι' ἐς τον σν ἐπινοοδμεν φερόμεν ον καὶ ο μὲν μόνος εἰς καστον τδιονε μιαυτύ ν καὶ μηνας ' μείζων γαρ αὐτο η περιφορά, καὶ ἄνυειτα τον ζωδιακὸν κύκλον δι' ἐτων λ', ὁ δὲ ιυς δι' ἐτω ιν. 1 εἰς καςον ζώδιον μέρας οδ ποιεο, καὶ παντα τον κύκλον ανύειν ἐνιαυτῶ καὶ μηνας ε δ δὲ λιος εἰς καcον ζουδιον ποιε μηνα, 10 τον κύκλον εἰς ἐνιαυτὸν πληροῖ η δὲ Ἀφροδίτη κατὰ τινὰ μὲν ιυσιαίαν, κατὰ δὲ ἐνίους ὀκτωμηνιαίαν την περ δον ποιεῖ ὁ δὲ ' - εἰς ς' ηνας καὶ μέρας τον διον κύκλον ἄπαρτίζει. - σε- η εἰς ἴκαστον ζωδιο, δύο μισυ μερος ποιεῖ, ἐπειδη και παντωνιχύτερός ἐςιν αυτης ὁ κύκλος, ω και - πάντα ζωδιακόν ανυειν ἔνι ειαυτη μὸν η των πλανητων διακόσμησις αὐτη δὲ ἡ σεληνη καθ' πη ἄφαντος μιν ἐςιν υπὸ δὲ του λίου φωτιζ-θη φανερα μινεται. καὶ τ μὲν αὐτσι πλησιάζει, τότε και φαίνει. τε δὲ - του χω-aται, κατ λίγον ποληγει, καὶ πάλιν οσον πλησιάζει γενναται διδ παρ τοι τραγικοῖς Πλι θυγάτηρ λέγεται, ἐπειδη- φως ἐξ αὐ- πινηχε a 456. ἐπειδη αὐτην την διδασκαλίαν των φαινομένων ἐποιησατοάντων καὶ ωπ μὲν Βοωτ την Παρθένον απὸ δὲ της ρκτου καὶ φύκοντος το Ἐνγούνασι, και διόλου απὸ των παρακειμένων καὶοεγνωσμένων τὰ ἔξης ἐδίδαξε νυν φησὶν τι περι-ων πλανητω υκ 25 τουτ' εἰπεῖν ουδὲ γαρ εἰς ἀλλήλους ἄφορων και τους πλησίον αὐτῶν

ινους αν ευροις που ποτὲ κεῖνται, ἐπειδη παντες μετανας αι καὶ ωκταυτ κείμενοι,, - αν αὐτος σημειώσαιτό τις ἔκ τινος των ἄπλαν, σπερ τῆ κεφαλῆ της Ἀνδρομέδας τον Ἱππον σημειώμεθα καὶ τοις οι του Περσέα οὐ γὰρ των μενόντων εἰσίν, αλλὰ ἀντιφέροντα τω 30

458. μακροὶ δὲ καὶ πολλοὶ κυκλουμένων αὐτων ἐνιαυτοὶ ἔσονται, καὶ ἡδρα πολύς ὁ του4ρόν λόγος, και μακρὰ τὰ τεκμηρια ἀπόπροθεν ἔν μων ἰόντων, ἀντὶ του δια μάκρου χρόνου κατὰ την περιφοι εἰ ταὐτὸν συνερχομένων ἐκ του δεεςηκέναι αυτὰ πάμπολυ αἰνίττε 35i δὲ τ εἰρημένον υπὸ των φυσικων φιλοσόφων καὶ μαθηματικῶν, ὁ δοκιμωτερος Πλάτων ' κεινον ναρ εἶπον μέγαν ἐνιαυτόν , μανiνέρχωνται σι γου- ας ρες δε ιν ζωδίω - την αὐτην μοιραν τότεὶ συμπέρασμα της οἰκουμένης νινε α καὶ πόλλυται το ὁ κόσμος

1νελθόντων αυτων, καὶ πάλιν κινηθέντων ἐκ του αντο ανανέωσιν και οτισιν εἶναι κόσμου αλλου ἔφασαν ἐφηφισαν δὲ παιδευρον γίνεσθαι ἐν

127쪽

02 .

μυριασο - 11ων ἐνιαυτῶν ώταν ν ἀπὸ του αὐτοῦ σημείου, τοοημεῖον καταντησωσιν οι πάντες, ἐνιαυτός ςιν' - να σφ' Ἀκμρχται--εἰ ἡ χρόνου, ει - αυτ αδειν ἔλθη, ἐνιαυτός ἔον. 460. οὐκέτι θαρ σαλἐo κεινων ἐγώ μέχρι του- ιη ἡ εἶτ' ἀπ' ἄλλης ἀρχης τ αρκιος την ἀναγνως=ν, ω 3,4 ανθαοσῆς περὶ των πλα των Τπεῖν, ἄρκοῦν δ' ατ εχ μι τ περὶ απλανῶν μά=ημα γενοίμην ου' φησιν, αὐτάρκης καὶ τῶν πλανων περιτροπὰς καὶ περιφορὰς καὶ τα μυχάς σημεῖα εlπεῖν. Hτία των η των περ αυτ γινομένων ποικιλία, ηριγμοί, προηγησεις, η' 10 λείφεις, ἐπιτολαὶ ωθιναι τε καὶ ἔσπέριοι, καὶ τα τίτων ἄδελφά 'νονται δε ανώμαλοι καὶ ταῖς χρόαις νομοιοι προ- ἄλληλους. καὶ ουδὲ προηκριβώσατο περὶ τουτων, ἐπεὶ οδὲ ρύδιόνυς τ περὶ τώτων ωαι εἰς ποίησιν ἐχώρει γὰρ αν εἰς αριθμους καὶ μέτρα καὶ λεπτὰ μόρια. τε δὲ των πλανητων ω δυνατόν ἐς τους κύκλους ειπεῖν, ευδηεο τι ουδ τα ἐν του αἰθέρι σημῶα ὁθεν καὶ εἰκότως ἐπιτΦωσι τῶ χρά ἀδυναμίαν, φησαντι αδυνατον εἶναι περὶ τουτων λέγειν, ἄπαξαπλῶς, θεμένω περὶ των φαινομένων εἰπεῖν. βυν φράσις πέπλεκται, κοινοι- τα τε κύκλα καὶ τα σημεια εἰπεῖν, ιν η των μὰν πλανητων

σημεια καὶ τὰ κύκλα ου θαρρω εἰπειν, ἐκείνων δε τουπές τωνα ἄρκιός εἰμι. 462. διδάξας τυ περὶ των φαινομένων ηλθε πάλιν ἐπὶ την των

διδασκαλίαν, ῖτινες αυτοὶ μὲν κακαυτους αφανεις εἰσιν μῖν, πλη γαλαξίου, οτι ἐς νεφελώδης, απο των ἐπιφαυόντων δε αυτῶν ζωδίωνται την κατάληφιν ποιεῖται δε λόγον περὶ των τεσσάρων κύκλων.

Οὐδεμίαν τροπης φέλειαν χουσι. καὶ ο μεν θερινὸς τροπικός, στι νκαρκίνω γενόμενος Ἀλιος ἄρχεται το θέρος ποιειν ὁ δὲ ἰσημερινῆ, Ἀτι δυο γίνονται ἰσημερίαι, μία μὲν ἐαριν ἐν, Κρι Φαμινώθ, ἐς 30 ἐς κατὰ Ῥωμαίους Μάρτιος, τε προσθηκην λαμβάνουσιν αἱ μέρια, μέρα δε χειμερινη ἐν α .Xηλοῖς ἐν τω πῆ τω Φαωφὶ μηνί, οπικτώβριος, τε καὶ α νῖκτες προσθηκην λαμβάνουσιν - δε χειμερινω. οτι ἐν Αἰγοκέρωτο ἄρχεται τον χειμῶνα ποιειν' ὁ δε ζωδιακός, t. Aa, πορευόμενος τῆτον Ἀλεος ιν αυσίως του χειμῶνός τε καὶ τουM αδτιος γίννται. το δὲ ἐναλίγκια δινωτοῖσιν γουν μοι ὁ πεοιφερέσιν, οιονε τροχοειδη κυκλοτερη. 463. τίτων των τεσσάρων ηὐκλων, φησι, ποθη γένοιτο καὶ ἀή- λεια, οὐ μεν τι δε εἰ)έν--οιον ἐπιφαύσας ποίαν τροπην ποῶ,

128쪽

464. μέτρα γουν τὰς του ἔτους τροπὰς καὶ περιόδους περισκο-

465. ἐπεδη τοι καθ' ἐαυτους ὁραποί εἰσι καὶ ω καταλαμβάνονι, δια τουτό φησιν τι σημεῖα κάς μιῆρηδην καὶ δυνάμενα πιφθη ἐκ του σύνεγγυς καὶ πανταχόθεν ου μενα κεῖνται. ἐρεῖ ὁ τὰ η- - κατωτέρω λέγει δὲ σηματα αυτους τους ἄςέρας των κυκλων, δι ναφονται σαφως, ω, τὰ μὲν περ αντος, τα αυτῶν, τὰ δὲ σύ- νυς συνεεργμεν- M 466 αντι του συνηρμοσμένα. 467. αυτοὶ δὲ οἱ κύκλοι απλανεῖς καὶ πάντες ηρμοσμένοι ἀλληλοις εσνε κω παραλληλους αυτους εἰρηκασιν εἶναι. αρηρετ εο ν γουν ομοσμένοι ἄλληλοι ς κατα τὸ μέγεθος πλην -- πάντες ωοι εἰσίν,

IV μὲν σημερινὸς φ ζωδιακῶ ἀτοι γὰρ υσάζουσι τὴν σφαῖραν

δὲ θερινὸς τροπικὸς τῆ χειμερινω. και τι τουτ ὰιν, ἐπιφέρει και

ουιως κουσαν το ἄντιφέρονται, ἀντι του ἐναντιυνται και γαρ αντιφε 15

ει το ἐναντιουσθαι, ν τως -ουωμεν με ο ζWoιακὸς και δ, ρινὸς ιντίοι εἰσίν ο μὲν γὰρ ζωδιακος πιέζων, ὁ δὲ ἐλάσσων και πάλιν μὲν ἰσημερινος μείζων, ὁ δὲ χειμερινος ἐλάσσων η δύω δυσιν αντι-οοντα τω μεγέθει, κατὰ δὲ Ου α ἄναλονυσιν ἀλληλοις ηρμοσμένοι. των οἱ μεν τροπικοὶ κατὰ τὰς ἐπαφὰς συνέχουσι Οὐζφδιακόνι λει πιγερινὸς κατὰ τυας συνδέδεται, ζωδιακου. το δὲ π λα νέεχ νοη- - διὸ καὶ σημείων τινῶν ἐδεη με κατὰ μίγνωσιν των τόπωντων ω δυναμένων νι οφε ληφθηνω καθάπερ ὁ γάλακτος τόπος, e 1εῖται αλαξιας.

τως ἡ της σεληνης, ἀλλ πως φαίνεεται , εἴ ποτε ν σοι το τηνευτα ἔκπληξις ηλθε καὶ θαυμασμὸς κατανοησαντι τονἈρανὸν παπια - θεν κλωμένον σφαιροειδως καὶ περιφερως η καὶ αλλος τις παρε -

, ἔδειξεν ἐκεῖνο τὸ περίβλεπτον περ καλουσι γάλα λέγε δ τὀν να- ω ξίαν κυκλον ' ουτος γαρ μόνος των ωλλων ἔψει καταληπτὸς δια την ἐν του σπερ νεφελώδη πίλησιν , ωθι τι τουτω τ γαλαξω μόχρους ἄμ ἔδεὶς κύκλος ἐςι τ ουν τε πάντας α γαυους, τοι τε τὰ ουὶνια ὁρῶνται, η ἐφ' , μακιστα ἐμφανης ο υρανός, ἡ τάχα κατὰ τοεσονυκτιον τότε γὰρ ἀκριβουνται μόλπα τὰ ἄςρα ὀξέα φαινόμενα τὸ Μ ἄννακε ων 471 ερον ἐκ- φωτος του ἡλίου δρανιζόμενος τὸ διχόμην γράφεται καὶ νεόμηνι, γουν τῆ νεως και πρωτον ἐκ -- δ φαινομένη, ἐπειδὴ τότε ἐμφαν ρισὶ τὰ ἄςρα, μὴ καταυγαζόμενα i του σελη--ου φωτός, πάντη κε κεκα μόνα 474 . εἰ τοίνυν γελην νυκτὸς ουσης θελησεις τὸν γαλαξιαν σκιφασθαι, ου πῶς διχοτο- ωεῖται ερανός ἴστε γὰρ των μεγίστων κυκλων , φανηοεται σοι μοιος

129쪽

νοτιώτερον τροπὴν ποιειται.

των δίδωσιν αυτ την κατάληψιν.

130쪽

ικοὶ αντιπέρην καὶ ἐναντίοι αλληλοις κείμενοι ὁ μὲν γὰρ ὀ M