장음표시 사용
551쪽
grammata musica, quae apud Iu eos in Hispania, Germania et Italia in usu sunt.
exbibentur a Petro Guarino in tomo secundo Grammaticae hebraicae et chaldai. eae, Parisiis I73O, 4. euulgatae. De notis Musicis veterum Graecorum Ioanis nes Seldenus ad Epochas marmoreas p. III seq. Mersennus in Genesin p. I sari
I 694. M. Meibomius ad Alypium, Gaudentium, Aristidem etc. atque in prae ad Antiquos Musicos. De notis Musici3 Gmς ς et Latinae L lesiae vide quieBibl. Graec. III, lo. Io. De noris ut, is, a sui done Aretina repertis Sigebertus ad A. c. I 28. Gerh. D. Vonias de IV, art. popular. p. 39.
Abraham Buςholeerus in Indicς Chromios. it: l . i Cur adhibes tristi numeros cantumque Iaborirn releuet miserum satum Iositosque labores. i. . XVIII. De Concionibus Christianorum veterum pauea quaedam dis uris attingendae etiam ponsiones Iudaeorum, quum insignis mentio exstat in
libro Philano Judaei de septςnario, ubi teritur per singula oppida Iudaeorum fuisse quaedam δι-in quibus sabbathis Iudaei conuenirent, deinde
superiorem Iocum gstenderet vix M is, qui praesentes instruerφt, ex ad virtu tem adhortaretur, Vide etiam Campegit Vitringae Synagogam lib. I. parte a. e. a. ubi iam a xempnibus Mosis illum morςm mpni obseruat, lib. 3. e. I a. et stiusdem archisynagogum cap. II seq. et Iacobi mii Heptadem VII. disi a. Tom. s. opp. P. I98. ubi illustrat xitum Contionum post redirum Iudaeorum e Babylonia Nehem. VIII. De Iudaeorum lectionibus steris San Bamage ad A. C. 3 o. u. 63. Cherubinus a S. I pM T. I. apparatus Biblici p. 69. Grotiua et alii ad Lue. IV, i 6. ao. Tabulam festorum et lectionum sacrarum exhibet R. Ori ben Simeo, in Calendario Palaestiuorum, quod Iacob. Christmannus latine vertit, p. io 7 sqq. De Mosa et ceterorum sacrorum librorum lectione in Synagogis, per sabbata ἔκ γενεῶν αρχαιων fieri solitae,:vide Interpretes ad
Achor. XU, RI. et Dan. Marcui exercitationes textu/les ad N. T. exercitatione
XVI. Haphiararum explicationem dedit Dan. Minhaμiu in singulari disserta. ione Witteb. I 6 4, 4. Ceterum Elias in Thisbi, voce 'Eu notas. Propheta rum lectionem demum eo isse temporibus Antiochi Epiphanis, quum lecti legis seuere inev prohibita. Vide Ludov. det Dieu ad Actor. XIII. I s. et Petra Zornii historiam Bibliorum ex Hebraeorum, diebus, festis et ieiuniis illustra-
eam. pag. 96. nota 33. De recentium Iudaeorum Drasthoth siue concionibus
552쪽
tundem tibi occurrent. Breuem historiam eonesonum apud Veteres Heb=aeos
et inde apud Christianos texit oristoph. Matth. da 1 capite primo diatribae de recta Theologiae homiletidie consermatione. Tubingae U31, 4. Apud Muhamedanos quoque post ses trines preem diebus Mercurii et Veneris R. huitur mare, sue Concio, quam habet Cone tonator illisci ictus Taser, Ru NUMρα ii, id est Monitor, Rasor, consili dator. Vide T linime Hydei notas alLiturgiam Muhamedanorum, itineri Abrahami Perirsol subiectam, p 7.
Xl X. Primorum Christianorum coetus et conciones fi posteriorum
temporum via quodammodo diuelsas laisse, constat'ex a Cor. XIV. ad quod praeter interpretes eoniar Altinium loco laudato p. 2Ο t,eto a. Non minimam partem cultus ut apud Iudaeos ita apud Christianos quoque eonstituebis lanii, ferarum litterarum; de qua vide laudati Vitringae Synagogam tib 3. e.7- I. Dan Bouam lI, 6 seq. rerum liturgicarum, et de diuina psalmodia e I 6 g t q. p e is sqq. Radni u=n, Decanum Tungrensem, de eanonum obseruantia T. 26. Bibl. Patrum p. 297 sqq. Hein crum parte 3 p I 82 se' delineationis eeeles aegraeeae. F. E. Temgelii diis de vim lectionum saerarum, Dan am Schm
ditim dii de lectionariis utriusque Melestae, et Trim Milis ad Lyrillum Hie-- ro L pag. 4 et M. Matium p49 et 32. de libris Εeeles Graecorum. Prophetieam lectionem interdum Epistolis et Euangellis praemissam notar Menariis' p. 368. ad Gregorii Meramentar. Saerum Osseium lingua vulgo nota celebr tum a primis Christianis et per plura dei neeps saecula, quemadmodum etia imsaeras litteras lectas in vulgaribus linguis, dorem Edmumnia Martem lib. . . de antiquis Feclesiae ritibus p. 274 sq. Phil. -rnaeus lib. 2. de Eucharistis eap. 6
et . et Iacobus userrur in Historia dogmatica de Scripturis et Saeris vernaculis, post auctoris mortem edita Lond. 3689, 4. eum luculentis Henriei Nam tboni aecessionibus. Neque reeentis aetatis abusus excusare possunt, quae tusseriano operi detrahat affert Rieh. Simon Tom. i. Bibl. sese ue Gallice edi. De eap. 38. Lectiones eesesiasticae diligenter norantur in veteri Ualendario Romano, quod Ioan. Fronto eum notis edidit Parisiis Io 2 8:-eius epi- solis et dissertationibus eeelefiastieis recudendum dedi Hamb. I 2 ,3 ὲliud in indiea MS. S Genouesae inscribitur et Incipit capitulare Euange rum de ancioirculo. Lectiones quasdam in illo eodieed atque adeo a Frontone omissas Ba- ullius ad Capitularia, T. a. p. a P -Mω edidit ex eodice COIberti no Regiis' que, Romae et Constantinopon esim Euangelium Graeee et La ine recitatum 4 eis propter praesentes, qui utramque linguam intelligeremi vide Em. Maris tene i. de miblia Icclesias p. 277 M 37 a. ut Aer litterar. Bsnedimnor. T 2. . a seri pavit a. i itigod by Gorale
553쪽
DE CONCIONIBVs CHRISTIANORUM. fas
parte 2. p. 339. Passionem Christi leaam tantum secundum Minhaeum, .Resurrectionem secundum Matthaeum primum, deinde etiam secundum Maro
eum, Lucam, Ioannem obseruat Augustinus serm. 232. cap. I. a 34. c. I. 239. α r. et 243. c. I . T. s edit. Benedium Orum. De Ysu perieoparum Euangeliearum et Epistolicarum, quas Ecclesia diebus Domini eis, festisque meditamdax Christianis proponit, eiusque origine et antiquitate erudite disputat Rev. D. Ioavi mei mamnu praefatione ad B. D. Henrici Mulieri et Ioachim, Luthemanni, Homilias in Evangelia et Epistolas iunctim vulgatas Germanice A. IIo . Praefatio illa reeusa est in laudati Diecmanni opusculis Germanice iunctim Sta- eae, I os,q. excusis, parte a. P. 128 seq. Iustus Messe . mpaeus eommen- ratione ad libros N. M in genere, P. I 77sqq. coli. p. I 4 I. Dan. Georg. Pritius Introduct. in lectionem N. T.-c. 3t. Pag 4 o sqq. edit. Hosmannianae. Cass. , oeritis Rituali ecclesiast. P. I. pag. 69 I. Casp. Mescherus in dissertatione deperieopis Euangelieis et Epistoliet S Sondershuiae edita 1668. et Treusa Witteb. I as. Dan. Hor. Thamerus in schediasmate de origine et dignitate perleoparum, quae Euangelia et Epistolae Vulgo Vocantur, Ienae 17i6, . et in Epistola ad amieum, Alienb. III 8. euulgata, quae adiuncta deinde est Ioan. Martini Sehamelii vindiciis euangelicis-Lipsae I 724, 8. Dan. Beneui. Carpetον Nepos in dissere. de non temere abrogandis pericupis Euangeliorum etEpistolarum. Helm stadii r s q. euulgata, auctiusque recusa. Lips. 3738. Gotistis ι Bilah. nerus in schediasmate Germanico sermone edito: Ob bas imme abrenbe utei
abitis assen, und mas hasegen eiuὲu ren f h3 Ienae ipso, . Incommode saepe diuulsas esse lectiones Epistolicas, contra scopum siexi seriptoris
in medio sermone vel incipientes vel desinentes probat Caspar Herm. Sandii, gen in praefat. ad Seb. Schmidii breuem interpretationem Ecclesiastae Salo. motiis et Epistolarum 'postolicarum Germanice editam Luneb. . 1688, I 2. De homiliario Paulli Diaconi, quod deinde emendauit Aleuinus, vide Mabillonii Analetha p. t 8. Ioan. Henr. a Melen selector. Iitterar. p. asa sqq. et Ioan
David fidelerum in dissertati de bibliotheca Caroli M. Aliorsi x et . 9 6. De
alio ueterrimo Homiliario idem Mabillonius libro de liturgia Gallieana. Libros Biblicos uniuersos per anni circulum in Ecclesiastico Dineio ex veteri via non perlegi, queritur Claudius Espentaeus lib. I. digressionum in epist. t. ad Timotheum c.D. p. 3 sq. Operum. Iacobus Dornkrellius ab EbetherE in sche diasmate germanice edito: des solitichen Gortes Airchenmanges, oder qrunda
554쪽
a. INI. pag. Is p. et Spenerus in eonsiliis theologicis Germanicis Parte u
x K. De veterum ChriΙtianorum concionibus diligentillime egit Beri nardinus Feri arius tribus libris, qui post editionem Mediolanensem A. Isai, et Lugdunensem Anni i664. Paris I 664. recusi sunt Vltraiecti I 692, 8. e rante Io. Georgio Graeuio, cuius editio recusa est Venetiis i73I, 8. Copiosa ex eodem libro excerpta oecurrunt in Zimmermanni Andectis pag. 477 sqq. Egregia itidem Ioactimi Hadebrandi exercitatio de veterum Concionibu . pro. diit Helmst. 366 I, 4. De eodem argumento agit etiam Dan. mores Dulibro I. Miseellaneorum sacrorum eap. 9. Philippus Natolus in saeris ritibus celebrante in saeris functionibus et a eonesonatoribus in sermocinando pertigendis. Panormi I 64ι,8. Frideris. Bostomaeus libr. 3. de cottiooante Ep. .seopo, Mediolani 163a, sol. et libr. s. de sacris sui temporis oratoribus. ib. eod. Petrus Roquius in pastore euangelico, gallice edito, Basileae l723, 4. parie prisma, ubi historia et eensura conetonum iudaicarum et christianarum. Binglivmus Orig. ecclesiast. lib. sq. c. 4. Mich. Gotti. Hansalitus in ber Ebbiidunghee vredigien im eriten Chris teiusnim. Francos 172s,8 Imaginem veteris suggesti siue ambonis exhibet Carolus du Fresiae in Constantinopoli Christiana lib. 3. pag. 69. ubi de ambonis gradibus: habet enim nomen a Graeco ἀναβαίνειν, non ab ambiendo, vide Valesium ad Sozom. IX, 2. quanquam Plerumque pro gradibus altaris c non in ambone sedentes concionari solitos veteres obseruat idem Valesius ad Socratis VI, s. et Sirmondus ad Sidonium p. 2sa. ubi et de eo quod stans plerumque auscultauerit populus, licet in infiminiorum matiam sedilia etiam subiecta testetur Augustinus cap. I 3. de eatechinxudibus. De cathedris Episcoporum et Presbyterorum comulendus Sarn. Bas-nage ad Baron. T. r. pag. S 3 s sq. Menardus pag. 8s, 94. ad Sacramentarium Gregorii M. Ioan . Andr. Schmidii disquisitio de cathedris doctorum veterum. Ienae 168 . Christ. Salim i i dissertatio de cathedris Apostolorum,Rpoom. ITO r. et Chr. Weidlingit disp. de ambonibus vet. Ecclesiae. Lipsiae 3687. Pulpitum Iehloris videsis expressum leone in Montiauconi diario Italiso P. I 34. Huius. modi pulpitum portatile vocari suspicor re podium in antiquo rituali apud Edmundum Martene lib. I. de antiquis Ecclesiae ritibus p. 372. Tres ambones in uno templo Romano S. Clementis, omnium totius Vrbis antiquissimo. duos in eancellis dextris. unum scilicet pro Epistola legenda versus altare, alterum pro legendis Prophetis Versus populum: tertium in sinistris paullo altiorem et exornatiorem pro Euangelio exstare refert idem pag. 368. Plerarumque ii miliarum, quae auctoribus priscis Ecclesiae doctoribus hodie exstant, elenchum
dedit Caelestim.s a Monte Marianno in claue Dauidiea Lugdun. Ios9, fol. Quam Diuiligod by Coral
555쪽
quam plurimas itidem iunctim et multas primus edidit Franeiseus Combesis in Bibliotheea Homileti ea, Parisis i66a, sol. octo voluminibus ut Laurentii Cumdii et Gerardi Mesani Bibliothecam Homiliarum, et Homitarium Paulli Diaeoni siue Aleuini eateusum Spirae 148 a. Basil. t 493. Lugdun. seto. Paris i 37. Colon. 3- I. Expositiones in Epistolas Dominicales et Festiuales Haymonis, Smaragdi, Radulphi Ardentis, Homiliasque variorum
a Laurent. surio collectas vulgatasque Colon. Is 96, sol. omittamus. Concio
nandi munus Episeopis primum maxime suit proprium, licet interiecto tempore in Oriente hoe primum, tum etiam in Occidente Presbyteris coneedςre. vir. Vide Sirmondi opera T. I. p. 333. et Fria Borroinei librum supra laudωmin de Donatonante Episcopo. In eo illo Loteranensi, quod sub Bς na4icio XII l. habitum in Romae A. I as Et 3726. tim I, e. a. Episcoporui I munus praeeipuum esse traditur Verbi Dei praedic tio, quod suo praecepto induxit,
exemploque firmavit aeternus .animarum Pallor. Interdum ante Episcopum
etiam verba Kelabat Presbyter. vide Thom. Milles pag. 8. ad Cyrillum Histrosia ) Diaeonus quoque, de quo conser sis Same risu tum M A. L. s. n.. 32. D. Io Ben. Carpetouu filii dus. p. sol. et Casp. Zisglerum de Diaeonis R. ι R. Quin imo LaIei. Vide Eusebii Hist. Εecies Vl, I9. p. 22a.i edit. Valesii. Etiam Epitrepog ab aliis sibi Coneiones componi fecisse notat Sirmondus ad
nnnodium pag. Gerte eoneionandi ossicium neglectum vehementer eis vitio datum Risse doeet laudatus Ferrorius libita. eap. 1. et seq. ConseraIur telarius Tomo t. ad Patres Apostoli eos p. 263. Audxe 4ὲβ usi in p. nopliae saeredorilis parte a. e. 4. Palchasius inesnellus ad Leonem M. p. hul et 883ib lae. Gomtenius libro a. obseruatiouum cap. I. Idem Quemellusqnte Leonem I. etiam Sixtum III. et Liberium Pontificem concionatos ad populum esse eontra Sozomenum libro 7. e. isi. ostendit dissertatione a. ad Leonem M p. 23 sq. Conciones plerasque dirus ex memoria, quasdam etiam de seristo reeitatas, obseruatum Ferrario lib. 2. cap. I. . Ex auditoribus quidam pernotarios sue Οἴ meo is, ut Soerares VI, 4. de Chrysostomo agens meminit, eoneiones exeipiebant, qua ratione multae Oxigenis, Chrysostomi, Augustini et aliorum eoneiones sunt eon seruatae. a Vide Hildebrandi exercitationem de eoneionibus vererum cap. 3. 98. D. Ioan. Ben. carpetouium in praefatione ad Contionum Funebrium Tomum φ. Petri Aurelii opera pw8. et Georg. Hemri et Goetzii eclogam theologicam de eoncionibus calamo exeeptis. Lubeeae
26, 4. Porro autem Soeraram VII,'. t ην non videtur Menenia potius
3' Sozmnenns illo lueo seribit, Romae nee Misenpum nee allum qnenquam n Meselia firmonem habν isse ad populam valesin m foetomeno suffragantem refellit etiam Fuinar- tua in Actia selectu Martyrum p. i63. edit. paris . : ἰcc i i
556쪽
- CAP. XI. DE COHCIONIBVs CHRISTIANORUM.
1grmare, Atriei nempe iseopi Constantinopolitani sermones litat extemps.rales tamen is isse eiusmodi, ut assidue frequentarentur et scripto exciperentur. De Luditorum innumerabili copia dicentes quandoque urgente confer Cotele rium parte 3. monumentorum Ecclesiae Graecae p. s6α1 q. Ferrarium lib. a. e. I9. De more et iure inter eoneionandum Biblia saera euoluendi vide G. G. Zelrneri dissertationem Altorsit ira . editam. De more surgendi standique ine eclesia, quum Diuina verba recitantur, disserit Dan. SVsem. Sum ius in tri lio Bibi leo tertio p. r97 sqq. Magd. I 732, 8. Germanice euul Kato. De conseionibus inaugurat ibus, quod ex illis de fidei dothrina et moribus maiusque EpisDopi eoniec rura fieret, vide H. Valesium ad Soedatis VII, 29. Ceterem thea trales facetias et histrionicam ae scurrilem dicacumeni exulare omnisva segrgestu saero debere, omnes eonsent, inti Cons Benedictinorum nutat 44 L nAmbrosii de ossietis e. 23. T. a. p. m. et Mabillonitim ad haec Bemardi lib. M Becon sideras. e. 3. tuter saecularra nugae, nugae sunt; is ore sacerdotis blav. miae. Stantes eoncionpri solebant stantibus auditoribus ut domne Ferrarius lib. d. eapi . Hildebr. e. 3. 9 I3. Cotelerius Tomo I. ad Patres ,Apastoliem γα 66sq. Iacobus silmondus ad carmen i 6. Sidonii Apolloninris, et D. Babthasar Sebellis Antiquit. Eceles. Saed q. T. a. p. 729'. Sedentes tamen inter dum etiam in ambone verba sedisse eertum est, ut de Chr sostoma retere Niseephorus lib. l3. hist. eeclesiast. eap. 4. Graeci retentiores non lingua vulgari sed antiqua Graeca eonesonantur, teste Martino Crusio in Turco Graecia p.2ohquem vέde sto tiam de Concionibus Turrarum. p. I I. Gur sertius autem si Itinerario silo A. I r . edito p. 4s. edit. A tesod. seribit, concionum si erimm vium in Melesia Graeca propemodum abolitum. et si qui taliquando, quodi raro contingat. verba sacra ad populum saetant, admodum misere illo
i XXI. - Non praetereundum quod pulehre obseruat illustris Vir Samiis Pulfendosus μ' in introductione ad Historiam, libro letia dignissimo, etquod
paueis libris Linguae nostrae a idit, ex Uurmaliteo .idimnare in Latinum, seb gieum, Gallieum, Angli eum, Sueeleum et Russicum translato, Parte F. cap. 12.9 a apud Ethnteos veteres Graecos et Romanos aliosque nullas fuisse eius.
modi Saeras conetines siue publicos coetus, in quibus populus de religione sua
' Pridem. φ . Ethntas e probranit s. Augusti s lib. a. de suitate Dei, eap. 6..Quis contra disputata video a Petro rarnio T. a. opuscul. Sacri p. 227 sqq. ita comparata sunt, νε, nestio an aliis, milii eerte non satisfaciant. Confer delectum argumentor. pro veritate
Tenuia illarum vestigia mitigere sibi visus est Ioan. Pronto in dissert. de eultu si, Oocum. p. 337 - inter dQς isti. ui epistolas eius ecclesiasti p. 371 'q- i i
557쪽
institueretur, et de vi te ae pietate colenda admoneretur: sed maximam pariem eu lius Deorum eonstitisse sacrificiis, caerimoniisque et dierum istarum sollemnitate, quae tamen ludis potius et luxu quam diuinarum rerum conἀtemplatione et pietatis exercitatione, obibatur. Ita ut ex eiusmodi religione Ethnsca neque per vitam erudiri homo in cognitione Numinis, nequeinflam mari ad pietatem: neque ita morte solarium ae spem de meliore vita concipere posset. Quo magis agnostenda est nostra Christianorum selieitas, qui loco cultus eiusmodi indigni, superstitiosi et ἀλσγου non modo sanani et rectam rationem Dei colendi ac eelebrandi, Numine ipso monstrante habemus, sed etiam ex ore Ministrorum Verbi quotidie haurimus saluberrimas doctrinas, equibus fides in Deum aecenditur aliturque, spes et fiducia corroboratur, et charitas in Deum hominesque eommendatue et ineuitatur. Quod si rationem etiam veterum coetuum Christianorum ex teste aliquo fide digno eognoscere eupimus, Iustini- Μartrem adibimus, qui in Apologia prima P g. 98. Per spicue eos describit, atque inter alia refert post lectionem scriptorum Propheticorum Apostolicorumque, lectore quietuente τὸν προετωτοι siue Antimum διοι λογου την νουθεσίω κώ προκλησιν καλῶν ou v νυμ-εως ποιεῖςctae sermona populum solitum instruere, et ad imitationem tam pia rarum rerum cohortari. Hinc consurrexisse omnes ad preces et hymnos, ae saetam Eucta. Tistiam celebratam a praesentibus quibusque. Confer si plaeet quae ad illum Iocum a B. Torctolio aliisque viris doctis annotata sunt, rum S. Nazianzenum inuectiva I. in Iulianum p. Io 3. ubi ridet Apostatam Conciones eiusmodi imstituere apud suos cupientem, rogatque numquid auditoribus suis duxerit explicandam Hesiodi Theogoniam, an Orphei, an Homeci fabulas de Diis. rXXII. Verba pro Conei ne saeientiblis applaudebat subinde populus et aeelamabat, si quid elegantius vel grauius dictum fuisset: de quo populi applausu agunt Isodorus Pelusiola IV. Epistola I 3 o. et Fram istis M ardinus Fer- rarius lib. a. de concionibus cap. 23 sq. et in singulari opere de veterutri acclamationibus et plausu libro s. cap. t -Ia. Quod opus in libros . distinctum Mediolani r 627, 4. primum prodiit, et in Tomo s. thesauri Asitiquitati. Roman. Graeuiani recusum est De iisdem acclamationibus Ecclesialticis eon.
De hoe Ferratio, qui bibliotherae praesectus, obiit Mediol. A. I 9. go Ian. aet.92. adeundua Philippus Picinessus in Athenaeo eruditorum Mediolanensii uiri Italice edit. p. 2- seq. ubi inedita eius memorantur, de annulir, de artificiosa mauuum loqueis, Θω vico Hors, de fune=ofaero, obseuriorum is auriqiaitate Ecelesiastica voeam illustratio, Dην mora Melestistea, de multiplicis luminis in timento et usu npud Veteres, de pedum tegumento et ornsmesto. lcon eitu et eneo uin o iam est in elogiis Academiae incognitorum P g. I 6 I.
558쪽
sules Iacobum contentum lib.,I. obseruati eap. Io. Lud. Crestatum in theatro rhetorum, Tomo Io. antiquitati. Graecarum Gronouit pag. I 4s R. Conradum Ritterisu an lib. 3. sacrarum Lectionum cap. 22. Miserum in thesauro, voce κροτος. Fronton. Ducarum in notis ad Chrysostomum Tom. I. pag. 7 seq. Bildebrandum de Coneionibus Vett. cap. 3. et Henr. Gοπί Rioterum de veteri orationibus sa eris applaudendi more. Lipsae 1 44. Ad hunc morem spectat etiam ritus oraria concutiendi, de quo II Casarisοχαι ad Vopiscum in Aurelia. no, eap. 48. Henricus Valesius ad Eusebium p. 28 I. Dan. Harisinus ad I homistium par. oo. tum mos contundendi pectus, de quo Sirmoudus Tom. I. Opp. soL 339. E. R. Hi applausus et acclamationes quum saepe modum excederent, saepe loco i importuno et minime conueniente excitarentur, ab anti
quis Ecclesiae Doctoribus pximum vehementer veprehensi, deinde paullatim abrogati sunt, licet ad S. Bernhardi usque tempora perdurasse eidem Ferrario obseruatum. Vide Gerh. Ioan . Vossiuin libro de imitatione p. 8o7 sq. editionis Crenianae Τom. I. methodorum quas de studiis instituendis edidit. Ueris
smum etiam est auditores si probe moueantur et cor eorum comPungatur adleente, ipsos tacituros Potius et de emendatione suL serio cogitaturos, quam plausu et acesantinione, obstrepere dicenti ausuros; quemadmodum Renatus Rapistis ire dissi Galli ea de eloquentia ecclesiasti ea recte obseruat eos qui ineoncione vehementissime et potentissime commoti sunt, non multa verba de dicente facere, neque illum ambitiose vicino suo laudare, sed tacitos egredi.
Quo spectat Musonii Philosophi dictum apud Gellium lib. s. cap. I. suisquis ille est qui audit, nisi iti es plane deperditus, inter ipsama Philosophi orationem et
Perhorrescat nece se est, et prodeat tacitus, poenitear et gaudeat et admisertir. Avim iratio autem quae maxima est, non parit verba sed silentium. Unda et Cieero in oratione pro Deiotaro animaduertit plausum obstupescentibui auditoribus ipsa admirations compressimi. Auctor vero ingeniosus qui Dialogos mortuorum A. 1 Ia. Gallice edidit, Demosthenem inducit Ciceroni dicentem: Doussa ea dire, qulit parte bieni et mohis Diseis dire, allons, maretions contre Philippe. On vous Buost: On Dost trop hres de Di pour me lauer. XXIII. Oecasione harum acclamationum Eeclesiasticarum lubet etiam paucis alia plausuum et acclamationum genera perstringere, de quibus praeter Ferrarium agit Ioannes Cho ierius lib. a. Facis historicae cap. li. Ioseph. Laurentius lib. a. Polymathiae cap. I a. i Dan. Schien ius in dissertatione de acclamationibus veterum, Ienae 266 s. quibus addenda Abbatis Simonii dissertatio inserta memoriis litterariis Treuultinis A. I os . p. 1227 sq. De acclamatio nibus et plausibus theatralibus agit Iustus Li ius lib. 2. electorum cap. o. est ferrarivi lib. I. cae. eto. tve libro a. integro, in cuius capite s. pressionem
559쪽
et ςbnuersionem pollicis perperam resert ad plausus theatrales, quum ad amphitheatrales potius pertineat, notante Gramio in praefatione ad Tomum 6. thesauri antiquitatum, ubi docet ad digitum pugnare apud Martialem in spectaeulis, epigrammate 29. exponendum ea lege pugnare, ut qui laeeumbit digiis sublato victum se esse fateatur. De aeclamatione in ludis equestribus Iulius Caesar Rumgerus de circo cap. 47. Tom. 9. thesesri Graeuiani pag. 69i sqq. De iisdem locum insignem habes apud S. Caesaram quaest. r. pag. 6 sq. edit. Εhingeri. De aeclamationibus plebis, principi applaudentis, Felix Osius pag. 369 sqq. ad Albertinum Mutatum Tom. o. thesauri Italiae Parte secunda. De Scholasti eis aeclamationibus et plausibus, quae in seliolis. in auditoriis, in foro datae sunt vel caussarum Patronis dieentibus coram iudice. vel declamantibus ad auditores Sophistis, aut eruditis seripta sua reeitantibus agit Ferrarius lib. 3. Vsisius in libro de imitatione, Lipsius lib. a. ad Belgas epist. 48. Damus Sch erus in lib. de stilo pag. xi s. et pag. 98 sq. ubi de reeitationibus : LM. Cresinis1 in theatro Rhetorum lib. 3. c. go. Laelius Bistola Mutinensis Tomo a. Lectionum subcesiuarum lib. s. cap. sto. Dc. du Por.
rus ad Theophrasti characteres p. a is sq. B tardus Petrus cari in dissi edita
De ae lamationibus et applausu in electionibus inaugurationibusque -- peratorum ci Regum videndi Io. Christoph. M annus de laudibus regalib. e. 3. Fortunatus Scarebus III. eleochrysm. c. sa sq. p. Io78 sq. ete. 36. pag. 972sq. et D. Frane. Buddeus de eo quod decet circa sollemnia prinei rum I Formulas acclamationum collegit Barnabas Brissonrus i. a. de formulis, ubi etiam de aesamationibus senatoriis p. 17 3 sqq. de quibus Ferrarius disputat per totum libr. De militaribus aeclamationibus agit idem Ferrarius lib. 6. e. 3. usque ad II. Bri csonius lib. 4. p. 328. Ceterum militum plausus, stura genibus illidentium, prosperitatis indicium plenum: contra quum hastis clypei feriebantur, irae doei mentum suit et doloris, ut notat Ammianus XV, 8. pag. 94. hastis vibrantes irati XXI, i 3. pag. 286. sublatis altius scutis nihil perien lotuin fore elamitabant. XXIII, s. pag. 36s. Plausus et acclamationes Imperatoribus sectas a Traiano usque in acta publica relatas obseruat I acus Cafaubonus in notis ad Uulcatium Gallieanum: quemadmodum acclamationes factae Episcopis relatae lane in acta Synodi ea. Conser Suiceri thesaurum in voee Κριτας. De acclamationibus in electione aut ordinatione Episcopi cui a populo acclamatum αξιος, ut colligitur e Philom si IV i o. agit Serrarius lib. 7. cap. 3. et Iacobus Goetren lib. l. obseruationum cap. Io. ubi singillatim de acclamationibus in electio .lne Pontificis. De acclamationibus in electione Imperatoris Ferrarius lib. 7. c. q. et c. tum s. quoque, ubi de formiaa sacris litteris celebrata, vivat Rex I et
560쪽
s 4 CAP. XI. ACCLAMATIONES 7 ET PLAUSUS.
cap. 9 sq. Vbi de votis pro Iongiore vita et annis felicibus. De eeelesiameis acclamationibus totus liber s. Ferrarii est, et speetatim de aeclamationibus in Conciliis eap. I 3 sq. Senatui quoque in Synodis seliciter Melamarum obseruate. 36 Conser et Philippum Beraberium lib. t. Θανων cap. 6. Matium aduersus Creyghtonum pag. 727. Cavii Glossar. in Iet Sui. ceri thesaurum in cibos, in κροτος, et σαβος. De aeclamationibus in Iudis sa eularibus adeundus Petrus Ia ius, Tom. 8. Antiquitati. Roman. P. s 7. in ludis Apollinaribus, cisero Philippica I. cap. I s. De aeclamationibus in triumphis vide sis Omiphrium, Lamran Nicolui aliosque qui de triumpho scripserunt, v quae notant viri docti lari Suetonium et HisL Augustae seriptores. De Melamationibus nuptialibus Ferrarium lib. s. cap. ia'. et risii Etymologiconvore Hymen. Sternutantibus Melamatum σῶσον, oel salue, Deus te adnuur. Conser Harduinum ad Plinii XXVIII, 2. p. s63. Petronium Burmanni p. q6s. Niedeckium de adorationibus pag. 26. qui tamen praeter rem tradit, Tibe-xium primum Romanis auctorem fuisse ut sternutantes salutarentur. Marii. num Sehooekium libro de stemutatione. Amstelod. 366 , in. Famianum Stradam lib. 3. prolus. 4. P. 3 sqq. D. Georg. Meuschenii disquisition. de ritu salutandi stemutantes. Κilon. I7-. Gn. Frid. Wernsdorfii epistolam de ritu sternutantibus bene preeandi. Lipsiae I 4 I. Ioan. Rud. Rhanii dissertat. de more sternutantibus salutem appreeandi eiusque origine, Tiguri I a.' et in Satura dissertat. theologicohistorieophilolog. P. a. pag. 3ra sqq. Liber Sad-der Porta VIL haee de more sternutantibus bene precandi praecipit: Oportet pro
quouis 'mutarite recitarς semel unum Abisa Par et -- Ashun inhv - ut per haec duo verba expellas morbos, quos diabolus an eo ore humano locum hibens assert. Scito enim, quod sit in corpore ignis quidam ci. e. natura92uando iste ignis ex mandato Domini-Altoris bellam gerit cum diabolo, eum bellando ex corpore evellit, et hac ratione fugato diabolo, ex flernutatione corpus sanum
XXIV. Ex saeramentis rite is Test. prima memoranda Circumcisio, praeeepta a Deo 3 Genes mΙI, IO'. Leuit. XII, 3. de euius ritibus videndi Talmudici in trasutu de Sabbato cap. I9. Tom. a. edit. Surentius p. 6 a seq. Maimonides in Iad ehasalia P. I. lib. a. tr. 6. qui liber eum latina versione Seb. selimidii Argentor. I 66r, 4. et eum versione ae notis Christiani Waltheri disputantium risu prodiit Regiom. Iros. et auctor libri de quo Catalogus MSS. Vffenbachianorum pag. 333 seq. e Christianis V. C. Hemnannus ab Hardi in prodromo iuris Iudaeorum Canoniel de Circumcisione Hetast. Iroo, 8. ne