Io. Alberti Fabricii ... Bibliographia antiquaria sive Introductio in notitiam scriptorum qui antiquitates Hebraicas Graecas Romanas et Christianas scriptis illustrarunt 1. 1

561쪽

sCRIPTORES DE CIRCUMCISIONE. s s

Buxtorsum synagogae Iudaieae e. . D. Lundium, similesque veluti notiores memoremus. Cautias institutae a Deo circumeisionis siue sollemnium secandae carnis ut loquamur eum S. Hilario I. de Trinit. reddere conatur Philo libello de circumcisione, cui adde Iustinum quaest. Ioa. ad Orthodoxos, Photium Epist. 248. D. Sebastian. Sehmidii fasticulum dissi pag. 233 sq. Sui cor obser irationes sacras pag. 37 sq. Petrum Redanum ad lib. a. Maccabaeorum p. et o seq. et Simonis Episcopii institutiones Theologicas Tomo l. Opp. p 4. . Certe, ut ait Zachaeus Christjanus in collatione eum Apollonio Philosopho lib. I. c. I 8. non quod praeputium iustitiae praeiudicaret aut mei, vel aliquid superfluum in homine Deur creasset, quod postea iuberet abscindi: sed ut inter alias - gentes Agnacido corporis electi viui Abrahami soboles nasceretur. T. r. Spicile Dacherii p. 7. adde Pelagium in Epistol. ad Romauos II, 26. Ab Ismaelitis cir-mmeisonem didicisse Aegyptios notat Anastasius Sinaita quaest. 28. ab Iosepho, Iaeobi filio, Hieronymus ad Ierem. IX, 2 s. ex traditione Hebraeorum: quod vero propius est quam quod Aegyptiorum imitatione cireumesses Hebraeos sui sie, Herodoto II, IO4 et 36. Celso, Iuliano testibus laudatis disputant Marshamus, Speneerus et qui horum insistunt sententiae, cui vide quae opponuntur a Rami sio c. 4. Pentecontarchi, Natali Alexandro aetate 3. Vet. Test. diss. 6. Leydeevero de Rep. Hebraeorum II, 4. Antonio Bynaeo, et D. Sebast. Sehmidio in dissi et tractatu de Circumeisione, Salom. Deylingio II, 6. obseruat. sacrarum, Rich. Montaeutio parte t. originum Eceles Witsio in Aegyptiaeis, Ioan. Baptista Sollerio, S. I. de institutis Coptorum, sub extrem. ante Tomum s. Act. Sanctor. Iunii. B. Zacharia Grapio in diss edita Rosto-ehii A. I 697. an Cireum eisio ab Aegyptiis ad Abrahamum suerit derivata, D. Paullo Antonio in dissert. de eireumcisione Gentilium. Lipsiae i682. Augustino Catineto in dissertatione tertia earum, quas commentario in Genesin adiunxit, et T. I. dissertation. Biblicar. P. 17. interpretat. latinae. Mich. Ghistario ad Ier. IX, as R. Christisiedo Uaechtero in Epistola inserta A. E. I 692. P. I 24. Beniam. Andr. Athisono p. 6o R. libri anglice editi: Christiani uo; older than the 'fl Gog lpromise ; Auctore libri itidem Anglieo sermone compositi: Revelation examined mith candost Tom. a. diss. s. pag. Is a sqq. Willi, Goereo in historia Mosai ea belgiee evulgata, P. r. e. 7. p. 24o. Patrih Delany in examine reuelationis P. a. pag. I93 sqq. interpretationis germanicae ab H. C. mkero eompositae. Io. Reinh. Rusio in Progr. de circum eisione a gentibus ad Iudaeos non derivata; et Sigism. Iae. Munagarienio in dissertat. de regno posterorum Abrahami in Aegypto, Halae r 744. Ma 3. ut reliquos omittamus, quos larga manu exhibet C. M. Psassus dissertat. praesimar. Spencero praefixae

P. 4. Ac Salomonis demum temporibus cireumeisionem apud Aegyptios Vis

562쪽

646 CAP. XI. SCRIPTORES DE CIRCUMCISIONE.

venire eoepisse suspicatur Steph. Morinus, quem vide pag. 79. dissi de eoin,

tione Lacedaemoniorum et Hebraeorum. Vide et clementis recognitiones lib. I. c. 33. et de Ismaelitarum circumcisonetallocaliam Origenis c.23. p. 77. Apud Aegyptios seriorem circumcisionis usum ex Ios. U,9. et Ier. IX, 2 s. col. ligunt viri docti. Philo de eircumcisione,Uol. 2. p. a I edit. Mangeianae: γλῶτMη των γεννητικων, sita recte Benzelius, Pro γεων ν περιτομὴ πραγμαι em δα - μενον ου Mετρίως - παρ ωροις ε Θνεσι, κώ-- ' Λιγυα ακαὲ o mi πολυα Θζω τοτα τον κM πολ-ος α πατον ειreti δοκεῖ. Certe signum ae sigillum

foederis eum Deo circumcisio apud solos suit Hebraeos. De cireumeisionesiue in eisione potius praeputii apud Indos usitata in duodecennibus fieri solita pueris vide Franciscum Ualantinum in descriptione Indiae veteris et recentis

T. 3. p. 13. quod splendidum opus prodiit Belgiee octo voluminibus in solio

Dotataci et Amstelod. ι 26. De circumcisione Nigritarum conser Labatum Tom. a. p. 272 sqq. 28o sqq. de circumcisone etiam sumellarum eunae ibid. p. 87 et T. q. p. 3s . De eultris saxeis ad ei umeisionem adhiberi solitis eonsules interpretes ad Exod. IV. et s. Ios. V. a. Ramiressum loco laudato, Matthiae Zimmerma Analecta p. 4r2sq. Noua litteraria maris Balthici A. 1698. p. as. Christiam maseisitetium in turture Ioanneop. t 36 sq. Nicol. Serrarium ad Iosuam Tom. I. P. 429 sq. Herm. Bemb. Gedaei Dissert. de instrumento eircumcisionis a Zip. pora et Iosua adhibito. Lips I 698. ree. in Hasaei et Ihenii thesauro nouo theologi eo-philolog. T. I. p. 263. Dan. Georg. Alictui dissert. de cultris saxeis in circumcisione adhibitis. Lips l7ia. xec. abid. p. 497. Dau. Iac. Onosii dissertat. de cultris circumcisoriis et secespitis Hebraeorum, Regiom. I 713. et Acta Sanctorum lanuarii Tom. I. p. Io8 a. ubi culter quo Christus circumcisus est adhue superesse traditur. Ibidem agitur etiam de eiusdem praeputio adhue

ut aiunt Romae asseruato in aede S. Ioannis Lateranensis, licet a resurgente resumtum seribat Anastasius Sinaita quaest. t s. De eodem xonser Tomum

primum Ach. Sanctorum Ianuarii p. R. Salianum ad A. 4o 3 n. s R. Tole tum in cap. a. Lucae, et B. Disti selecta capita Historiae Eceles Saeculi I. 3 3. De iis qui recutiti quum essent, cutem praeputii Auod semel rescissum, erescere iterum negat Hippocrates UI, Io. Aphorism. ex odio Iudaismi, deinde

cutem illam spastere iterum adducebant; modo, quem excogitauit Paullus Aegineta lib. VI. c. 93. et Celsus VII, et s. et a Symmacho factum testatur Epiphanius Tom. a. pag. 27 2. vide interpretes ad I Maccab. I, II. et I Cor. VII, l8. D. Rhodium lib. de acta p. 97 sq. Thom. Bartholinum de morbis Bibli eis c. 26. Ricb. Montacutium Tom. I. Orig. Eccles p.79sq. Maream Mastum ad IosV,a.

. P. 8a

563쪽

strum hib. a. Epistola 26. Buxtorsum Lexi eo Talmudieo in Sixtinum amaniami prolem menis ad Drusii fragmenta Ueterum Interpretum. G. u . medesium Exeteitati medi eophilologie. Centur. I. Dec. V. N. I. Nic. Seraritim ad loluam Tom. I. p. 429 im. Iutim Luripum in commentar. ad historiam aethiopicam pag. et o seq. Salmasium ad Solinum P. I so. b. edit. Parisiensis. Irre M. I si disputat. de Epispasmo iudaico. Wiri . r66 s. recusam in I. C. Schlaegeri dissertationum rariorum fasciculo nouo. Hel nastad. I 743, 4. p. 89 sqq. Gabrielis Groiaee ii disputat. de Iudaeis praeputium attrahentibus, Lipsiae 3699. Christi. Schoetigenius T. r. Horar. hebraic. et talinudi c. p. 3 IS9sqq. et Hasaeus atque Ilienius T. a. thesauri noui theologicophilologic. p. 793sqq. recudendam curarunt, et, quos excitauit auctores Petrus Zornius in histo. xia fisci iudaiei p. 28o sqq. t H '' . . .

Ab Imperatoribus Romanis prohibiti Iudaei, alienae nationis homines circumcidere ae proselytos facere. Vide Guil. Speneerum ad Origenem eontra Celsum p. 3 s. et legem Constantini in appendiee Codi eis Theodosiani Sir-mondiana p. xl. Nihilominus apud plurimas gentes mos eireumcidendorum genitalium receptus, licet ob diuersas et physicas potius quam teligiosas vel bederales rationes, de qua re eonserendi Menardus et Cotelerius adEpistolam s. Barnabae p. 27. Tob. pian nerus in Theologia Gentilium eap. I 4ss. 3q3 sq. D: Paulli Antonii dist de Cireun cisione Gentilium, Lips. I 682. et Iae. Geusus in victimis humanis Tom. t. e. 22. pag. 376 seq. Etiam in insula Madag,

scar, atque apud gentes quasdam Americanas ei reuine idendi ritum obtinere eonstat ex recentiorum relationibus et I heoph. Spizelii του μ κα μου eleuatione relationis Monteetinianae P 8a'. Apud Iudaeos etsi mulieres non circtime risuntur, tamen certum est aliis eas caerimoniis Deo veluti dicari scilitas, quum nomina eis imponerentur, inquit Andreas Masius ad Ioseain p. 3t6. Atque de initiatione puellarum apud Iudaeos vide si placet quae notauit Wagense ilius in telis igneis satanae p a 3sq. Apud alias gentes vero, cuti apud Multam edanos que que, de quibus Hadr. Relandus p. 38lq. Albertu, Robouius ad ealcem itinerarii Abrahami Peritrol pag. 12sq. qui negat Cireum eisionem ab illis ita necessariam habeti, ut ob caussas quasdam omitti non postir, praecipue si quis aetate prouectior ad eos aeeesserit. Gabriel Sion ita lib. de nonnullis orientalium urbibus e. 33. et Geruasus in deseriptione Histori ea regni Maeassarensis, edita Galliee A 688 p. 1 79. mulieres eriametreum etdi mos, de quo testes Strabo XVI. p. 334. XVII. p. 642. S. Ambrosius lib. a. de Abrahamo eap. 1 i. n. 78. Conser Thomae Bartholini anatomen P, a93. qui in antiquitatibus phcrperii fusius ea de re dixisse se testatur. De

Aegyptiis

564쪽

Hs CAP. XI. DE INSTRUMENTIS MusICIS

Ian. politior. humanitatis pag. 8 set Ir4 sqq. Ioan. Iarevium ad Eliam Sehe.

dium pag. 698. Bonanni pag. II l sqq. I 63, i 64. et Wagensedium ad Sotam pag. 964. Indi loeo rubarum usi sunt flagellis quibus aerem verberabant, aetympanis Vt refert Suidas in σαλη γε, qui iambu eas ab Ibyeo inuentas docet in σαμβυκα . Loeus Eustathii ad Iliad. Σ. v. Ir38. de sex tibiarum generibus illustratur a Gisberio Cupero in Harpocrate p. I I seq. De tibiis paribus et imparibus dextris et sinistris eonsulendi viri docti ad Terentium ae Phaedrum, et Daeerius ad Festum in imparet. Plura de tibiis veterum Aldus Manutius in quaesitis per epistolas, Venetiis Is o et in Lampade Gruteri Tom. 4. p. 26 1 seq. et Tom. 6. Thcs Graeuiani: Casp. Barthol, nus de tibiis veterum et earum antiquo usu libris 3. Romae 16 7, 8. et Amst. i 679, ia. Ioan . Meursii filii collectanea de tibiis veterum, Sorae 16 i , 8. et Tom. 8 Antiquit. Graecarum Iae. Gronouii: Benedictus Averrrnus dissertatione s9 - 63. in Anthologiam T. I. Opp. p. I 48 sqq. Fortunatus Lieetus pag. 26 I sqq. gemmarum annui rium, et Baude tot de Dalrvat in historia Ptolemaei Auletae, edita Gallice Parusus I 698, I 2. De tibiarum usu in praeliis apud Lacedaemonios agit Bened. Averranius dissert. 37 ad Thueydidem. De earum via in funere Io,iathius p. 68 I. ad Eliam Sehedium; et Ioan. Zaeh. Hilligerus in diss de libieinibus in funere adhibitis. Wittis. i i . De fistula et eius a tibia discrimine vide Laurentium Tom. 8. thesauri Graeuiani pag. I 66. et Butengerum de theatro lib. I. cap. 23. De organis musicis hydraulicis, callis υδραυλις vel hydraulum et pneumatieis videndi Ioan. Gregorius, Anglus, in dissext. de more canendi symbolum Nieaenum, p 49. Sigehertus Havereampus in dissert. de Numis Contorniatis pag. o seq. a 27 seq. et Iso ae I Ss. Pedrusius Tom. s. . et seq. Ioan. Triuanus T. r. p. 2 8 seq. Ioseph. Bingliamus Origin. Delecib. s. c. 7. I a 4. Isaaeus Uossius de viribus Rhythmi p. 99 seq. ex Uitruvio et

Herone. Alexander Adimari in commentario ad Pindarum Italica metaphrasidonatum P. Ss r. Augustus B uehi erus ad Uenantii Fortunati earmen de refuse

rectione P. 26. Suicerus in thesiuro, ut Cahgius in Glossario Latino. Gotur.

Ephraim

' organorum mentio fit in Historia Mistella XXIII, Ia. et apud Suetonium in vita

Neronis c. 4 I. adde Itabanum Maurum XVIlI, 4. de uniuerso, Tom. l. pag am. luitaui Epigramma lib. I. Aiuhol. e. 86. Tertullianum e. 8. de baptismo. Claudianum de Mallii conuitatu v. 3Is. Caseu num et salinasium ad Lampridii Heliogabalum e. 3a. et Goraruiuiti ad Seueri Aetnam ν. 292 seq. A Uitaliano Pontifice. qui ab A. C. Os -6 i. sedit. inuenta esse organa notat Leander Albertus in Latio. Alberieus monachus trium fontium ad A. C. 84α de Ludovico Pio imp. Gregorium presbterum . qui se promittebat more Graecorum facturum organum, sis fusceperat gaudio. in Galliam missa primum organa a Constantino Imp. A. C. 737. obseruat te Cointe T. V. p. 6 9.

565쪽

ur'runge und Se aut se in ber astin viid lieuen Mirshe Soties re d. I 48, R. et Christi. Wilii. Iulius Chrysander iii schodiasmate Germanico: opistorini inachrichi ven girchei, oi gelii. Rintelli i s s, 8. De via instrumentorum Musi-:ormn et Organorum in Ecelesia Christiana, Henrisa Diatelli liber prodiit. Londini 1 o. S. Angliee, a trestine conestinum latoianes of Instra nent μμ ινθον offices; to obie4 is proxed a prefata in uindicarιon of ur. Nevrte sermo , concerning the laifunes and use of Organs in the Christian Gureb, stomove exceptions of Anonymus letter po afriend in the Coiant , concerning, the usa F instrumentes Muste in the wοribis of God, seeunda editio locupletior. Exstat ne Gcorgu mirens Augustani sex theidisu stireFni Ruse, mider Christi in Ger- hqr .ς p. 84. ber 3 rsqnriten Siluben bee 'B Ii. Α8. His adde D. Balthalar3s Mς isneri res, Collegium adlaphynisti eum, dissi Ir. 3 72Ioan. Falelaci electa lib. 2. pag ata '. et Henrici Mν L Naruensis, dissi de Vlu orginorum in templis. Aboae r 697, 8. De Musica recentium Graecorum lingulari epi Itola ad Angelicum Aprosium Ventimilium fuse disseruisse se te: uatur Aliatius de con*nsu pag. I s. De eammis idem Canous i campo , g u , δενμ , syr. , tum in. M. φωνα, ξυλον,--- a s. r . 3 Animaduers..e p. D. Hheron. Magius libello detintin. nabulis, Francis i SKetrii notis nonnullis illustrato, et Iri r 4. Misceli. cubidi . .'suPςribtione daemonas eampanarum pulsu sugare se posse*ςrantium Araeius Melia de campani , Rom. 16eto. Pomprius Sarnelii in anumhi M. Rographii1 e. So. Iodo 4 Coeius T. a. thesauri cathoi lib. 3. e. 6. p. 267Mq. x rancus pernardinus Ferrari lib. . a.' dς ritu sacrarum consistuum P. Tieq. quo in loco alias praeterea enumerat rationes ad sacra eelebranda aec . E 'nuocand0 Paullus Vergerius. Arnoldus Stocinet de campanarum uta. Altorni I 66s, ra. Ioan . Christian.: Rei mannus in dissert. de cainpanis. IsnactNicol. Eggera in disseri de origine et nomine . -mpana um. lanae M dus Mallerius .in dissi. de eampanis p praecipuis earum Vsibus. Iolmine I 69 8. Paullus Cruristian. Huscherus in dissert. de rampanis it Plorum.' Ireneus Montanus in libello germanteo: di istori che ina riti voti Oh schemnitii r 726, 8. Chr. Willa. Iustus Chrysander in schediasi nate lab

sui Prae ceteris diligenter in hoe argumento versatus est Dan. Baptista Diera tractam GHico det campanis Paris lima N i 3RU, Vidistiam B. D, Maye Muleum mirustri Ecclesiae parte a. pag. No sq. et Marium Mersennum

566쪽

o CAP. XI. DE ORGANIS, CAMPANIS ETC.

Pistrumentis armonidis p. 34s R. qui restentius inuentum ei impansg pluressa harmonteum coneentum edendum eoniungendi id fehu es Germani voeant exponit p. IKo. adde Bonannium p. I 43. De sit perstitiosis eampanarum pulsibus ad areenda fulmina, Casyaris Hombergi libellus prodiit Freneosi s 7, g. eui iungatur Ioan . Georg. Medelli diff. Witteb. ν 763 qui pl*see illam

rem discussit. Ceterum m litem eampanas pulsandi tempnre tonitrunni dissua flet Loheranus du Fest, si in dissere. de Tonitru. Vide Diarium eruditorum duornat des Savans a 28. p. 374. Benedictio et Baptismus eampanarum de quo infra dieetur, Saee. o. in usu esse coepit , lieer iam Carolus M. vetuerit Mocas baptietari. Campanarum loeo quae a saeeulo . in Oeeidente frequed. tissmae, Graeei actibent σημανrsem, χαλκούν. 7 qnosulsarit, siue lignum a u

Graecorum

in dia-iritia de Θεοδερμοις e. 3. ubi quoque do allis rationibus Christiantri adsieros metus conuocandi, olim vittatis: adde mutnesortii iter ganthe editum P. 49. ubi αμαντ eis Caloperorum ex arbore depei derig. Simile est σκ μα-

σπων Irudaeorum s Elulms αὶ de quotwiit serus in Hiὸriae Ηp. , et . cit m fures de veterum Musiea laudati sunt lil to. Bibis h. I De antiquitate et usii eimpatiarum apud gentiles disserit Pae laudus in epistola ad Cape Iinsvpiae legitur hi libello italide edito Neapoli i uet, 4. Dis alione d stupene is

δ Balsamon in iure Graecorum. a. I. p. 477. qui campanam p. 478. donuat PO.

567쪽

CONCIONES IUDAEORVM

grammata musea, quae apud Iudaeos in Hispania, Germania et Italia in usa sunt. bibentur a Petro marino in tomo secundo Grammatio e hebraicae et chaldai. eae, Parisiis I73O, 4. euulgatae. De notis Musicis veterum Graecorum Ioanis nes Seldenus ad Epochas marmoreas p. I7I seq. Mersennus in Genesnp. Is 27. 694. M. Meibomius ad Alypium, Gaudwtium, Ari itidem etc. atque in praeead Antiquos Musicos. De notis Musici Graccas it Latinae Ecςlesiae vide quae Bibl. Graec. III, lo. I Io. De notis a sui done Aretina repertis Sigebertus ad A. c. Io 28. Gerh. IO, Vositus de IV, art. Popular. p. 39.

corde Deum et fidibus gemituque alio benedicam

Virrms elatis ercuhr tibi. . . Abraham Bucholeerus in Indiςς Chro log. i. : l . . . . Cur adhibes tristi numeros ςantumque laborirn releuet miserum fatum Iolitosque labores. fXVIII. De Concionibui Christianorum veterum pauea quaedam dicturis attingendae etiam ponsiones Iudaeorum, qu xum insignis mentio exstat in

libro PMDnii Judaei de sepipnario, ubi testatur per singula oppida ludaeorum fuisse quaedam in quibus sabbathis Iudaei conuenirent, deinde superiorem locum pstenderet vir grauis, qui praesentes instrueret, eι ad virtutem adhortaretur, Vide etiam Campegit Vitringa Synagogam lib. r. partea, e. a. ubi iam a rempoxibus Mosia illum morςm mpeli obseruat, M lib. 3. e. I a. et eiusdem archisynagogum cap. II seq. et Iacobi alimgii Hepi dem VII. dissa. Tom. s. opp. P. 198. ubi illustrat xitum Consionum post redirum Iudaeorum e Babylonia Nehem. VIII. De Iudaeorum lactionibus saeris S . PMme ad A. C. 3 . n. 63. Cherubinus a L Iosepho T. i. apparatus sibi iei p. 69. si et alii ad Lue. IV, 16, ao. Tabulam sustorum et lectionum sacrarum exhibet R. Ori ben Simeon, in Calendario Palaesticorum, quod Iacob. Christmannus utine vertit, P. to7 sqq. De Mosis et peterarum sacrorum librorum lectione in Synagogis, per sabbata in γενεων ἀραγα-ν fieri solita,:vide Interpretes ad

Actor. XV, a I. et Ioam. Mal in exercitationes textuales ad Non exercitationa

XVI. Haphiararum explicationem dedit Dan. Mi sedus in singulari disserta tione Witteb. I 674, 4. Ceterum Elias io Thisbi, voce 'Non notat, Propheta rum sectionem demum eoepisse temporibus Antiochi Epiphanis, quum lectio legis leuere esseti prohibita. Vide Ludov. det Dieu ad Actor. XIII. I s. et Petrii Zornii hil priam Bibliorum ex Hebraeorum, ciebus, is et ieiuniis illustr e m. pag. 96. nota 33. De recentium Iudaeorum Drasthoth siue eoncionibus Buxtorsiui in synagoga Iudaica P. 33 I. I a. Hem. Maius p. 3a s. catalogi MSS.

568쪽

Us elabaeHanorum, Cis. SeHemrius T. r. H6rar hebrate. p. 99 Tm et Naren euius p. 24s seq. teloriun igne m Satarase, ubi et eisdipla quaedam ea tundesti tibi occurrent. Breuem historiam eone ionum apud veteres Heb=aeos et inde apud Christianos texit oristoph. Maith. 'a 3 estpite primo .diambae de recta Theologiae homi latitae consermatione. Tubingae I et 3I, 4. Apud Muhamedanos quoque post sol lorines preem diebus Mereurii et se ei uitur iratet, siue Concio, quam habet Concio nator ill Miuus Naut, seu Nasi Mig ii, id est Monitor, Raser, oenslii datori: Vide Thomae Hydes noras ad Liturgiam Multam edanorum, idneri Abrahami Perillat subiectam, p 7.

XIX. Primorum Christianorum coetus et conciones a posteriorum

temporum via quodammodo diuelsas fuisse, constat' ex a Cor. XIV. ad quod praeter interpretes eo niar Astivium is eo laudato p. sto tiro a. Non minimam partem eultus vi apud Iudaeos ita apud Christianos quoque eonstituebht Iehi saerarum litterarum; de qua vide laudati Vitringae Synagogam tib 3. e.7-II. Dan Bonam lI, 6 seq. rerum liturgicarum, et de diuina psalmodia e I 6 9 lq. t e . 6 sqq. Radulphum. Decanum Tungrensem, de canonum obseruantia T. 26. Bibl. Parrum p. 197 sqq. 1 nereiaem parte 3 F,8χωl delineationis eeelesiae praeeae N E. Tentgelii diss. de ritu lectionum sacrarunt, Dan. - . am Semidium diss de lectionariis utriusque Eeelinae, in Thom Milis ad Cyrillum Hie-- to L pag. ara s. Matium p. 49 eis a. de libris Eccles Gnaeeorum. Prophetieam lectionem interdum Epistolis et Euangellis praemissam notat Mena iis p. 268. ad Gregorii Sacramentar. Sacrum ossulum lingua vulgo nota eelehr

antiquis Eceleliae riti s p. 274 sq. Phil Μον naeus lib. 2. de Eueharistia cap. et 7. et Iacobus userius in Historia dogmatica de Seripturis et Saeris vernaculis, post auctoris mortem edita Lond. r689, 4. cum luculentis Henriei Nam noni accessionibus. Neque recentis aetatis abusus exculare possunt, quae ut Vsseriano operi detrahat affera Rich. Simon Tom. ν. BibI. taehue Gallice edurae eap. i8. Lectiones eecksassicae diligenter notantur in veteri Ualendario Romano. quod Ioam Fronto eum notis edidirririsus I 0 2 8 meum etin epistolis et dissertationibus eeelefiasticis recudendum dedi Hamb. v ao, 3 illa dis codiea MS. S Genoueiae inscribitur c Incipit capitulare Euan NEorum de anni stiretiis. Lect es quasdam in illo codieω atque adeo a Frontone omissas Ralarius ad Capitularia, T. a. p. I x ,-M6o edidit ex eodice coiberi tio Regiis' que, Romae et Constantinopoli esim Euangelium Graeee et La ine recitatum est propter praesentes, qui utramque linguam intelligerenti vide Em. Maris tenet I. de riublia p. 277 et 37a..der litterar. Bunedictinor. T 2.

569쪽

DE CONCIONIBUS CHRISTIANORUM.

Iurrectionem secundum Matthaeum primum, deinde etiam secundum Maraeum, Lucam, Ioannem obseruat Augustinus serm. 232. eap. I. 234. c. I. 239 E. I. et 243. e. l. T. f. edit. Benedictit Orum. De hiu peracoparum Euangeliearum et Epistolicarun , quas Ecclesia diebus Dominieis, festisque meditandase Christianis proponit, eiusque origine et antiquitate erudite disputat Rev. D. Datia Diri mannu/ praefatione ad B. D. Henrici Mulieri et Ioachimi Lutkem anni Homilias in Evangelia et Epistolas iunctim vulgatas Germanice A. II S. Praefatio illa recusa est in laudati Diecmanni opusculis Germanice iunctim Staineae, I O9, 4. excusis, Parre a. P. I 28 seq. Iu tris Vellat λιmpaeur commen-mione ad libros N. T. in genere, P. I 7 sqq. coli. p. I I. Dan. Georg. Pritius Introduct. in lectionem N. T. c. 3 t. pag. 4 o sqq. edit. Hosmannianae. CUR Caluoeritis Rituali ecclesiast. P. l. pag. 69 I. Case. Loescherus in dissertatione deperieopis Euangelieis et Epistolicis SonderShuiae edita 1668. et recusa Witteb. I as. Ioan Henr. Thanierus in schediasmate de origine et dignitate perieoparum, quae Euangelia et Epistolae Vulgo Vocan rur, Ienae 17i6, . et in Epistola ad amieum, Alienb. III 8. euulgata, quae adiuncta deinde est Ioan . Martini Sehamelii vindiciis euangelicis. Lipsae I 724, 8. Dan. Bened. Carpetον Nepos in differt. de non temere abrogandis Pericopis Euangeliorum et Epistolarum. Heimstidit i sq. euulgata, auctiusque recusa. Lips. I738. Gotistis ι Βλλnerio in seliediasmate Germanico sermone edito: ob das immerae abrenes speei

sit he abiit fibsim, und mas hsigegen eti)ὲusubrin sei 3 Ienae i s 6, 4. Inco m. mode saepe diuulsas esse lectiones Epistolicas, contra scopum siexi seriptoris

in medio sermone vel incipientes Vel desinentes probat Caspar Herm. Sandii, gen in praefat. ad Seb. Schmidii breuem interpretationem Ecclesiastae Salomonis et Epistolarum 'postolicarum Germanice editam Luneb. I 688, I 2. De homiliario Paulli Diaconi, quod deinde emendauit Aleuinus, vide Mabillonii Analecta p. 38. Ioan. Henr. a Seelen selector. litterar. p. asa sqq. et Ioan . David Koelerum in dissertat. de bibliotheca Caroli M. Aliorsi I di . 9 6. De alio ueterrimo Homiliario idem Mabillonius libro de liturgia Gallieana. Libros hi blieos uniuersos per anni ei ulum in Ecclesiastico osseio ex veteri via non perlegi, queritur Claudius Espeneaeus lib. I. digressionum in epist. t. ad Timotheum c.D. p. ι 33 sq. Operum. Iacobus Dornkrellius ab Eberhergin sche elasmate germanice edito: des ghttlichen sisertes Airchenm anget, oder qrunda

570쪽

a. II I. pag. I 89. et Speneras in consiliis theologicis Germanicis Parte a

XX. De veterum Christianorum eoncionibus diligentissime egit Beri nardinus Ferrarius tribus: libris, qui post editionem Mediolanensem A. Isa et Lugdunensem Anni I 664. Paris i 664. recusi sunt Ultraiecti I 692, 8. cinrante Io. Georgio Graeuio, cuius editio recusa est Venetus: l73r, 8. Copiosi ex eodem libro exeerpta oecurrunt in Zimmermanni Analiciis pag. 477 sqq.

Egregia itidem Ioachimi Hildebrandi exercitatio de veterum Concionibu .Pro. diit Hesmst. t 66I, 4. De eodem argumento agit etiam Ioan. mo ac ius libro I. Miseellaneorum sacrorum cap. 9. Philippus Natolus in sacris ritibus a celebrante in aeris functionibus et a concionatoribus in sermocinando pertigendis. Panormi I 64i,8. Frideris. Bostomaeus libr. 3. de canςiooante Epi . 1eopo, Mediolani 163a, fol. et libr. 6. de sacris sui temporis oratoribus. ib. eod. Petrus Roquius in pastore euangelico, gallice edito, Basileae 1723, 4. parte primma, ubi historia et eensura concionum iudaicarum et christianarum. Binglia.

mus Orig. ecclesiast. lib. 34. c. 4. Mich. Gorti. Hanschius in ber AbbiIduna det ure bigien im eriten Ejristenthiim. Francos 17as,8. Imaginem Meteris suggesti siue ambonis exhibet Caresus du Fresne in Constantinopoli Christiana lib. 3. pag. 69. ubi de ambonis gradibus: habet enim nomen a Graeco ἀναβαίνων, non ab ambiendo, vide Ualesum ad Sozom. IX, 2. quanquam plerumque pro gradibus altaris non in ambone sedentes conetonari solitos veteres obseruat idem Valesius ad Socratis VI, et Sirmondus ad Sidonium p. as 2. via et de eo quod stans plerumque austultauerit populus, licet in infimmiorum gratiam sedilia etiam lubiecta testetur Augustinus cap. I 3. de ealeel, ita rudibus. De cathedris Episcoporum et Presbyterorum consulendus Sam Bas-nage ad Baron. T. r. Pag. S 3 s iq. Menardus pag. 8 , 94. ad Sacramentarium Gregorii M. Ioan. Andr. Schmidii disquisitio de cathedris doctorum veterum. Ienae 1687. Christ. Salim i i dissertatio de eathedris Apostolorum,Regium. IIo r. et Chri Weidlingit disp. de umbonibus vet. Ecclesiae. Lipsae 3687. Pulpitum lectoris videsis expressum leone in Montiauconi diario Italico p. I 34. Huius modi pulpitum portatile vocari suspicor tripodium in antiquo rituali apud EO

mundum Martene lib. I. de antiquis Ecclesiae ritibus p. 372. Tres ambon in uno templo Romano S. Clementis, omnium totius Vrbis antiquissimo. duos in eaneellis dextris, unum scilicet pro Epistola legenda versus altare, alterum pro legendis Prophetis versus populum: tertium in sinistris paullo altiorem et exornatiorem pro Euangelio exstare refere idem pag. 368. Plerarumque ii miliarum, quae auctoribus priscis Ecclesiae doctoribus hodie exstant, elenchum

dedit Caelestinus a Monte Marsanno in claue Dauidiea Lugdun. I 6s9, sol. Quam Disiligod by GOoste