장음표시 사용
571쪽
Quam plurimas itidem iunctim et multas primus edidit Franeiseus Combefis in Bibliotheea Homiletiea, Parisiis ι66a, sol. octo voluminibus veLaurentii Cumdii et Gerardi Mesani Bibliothecam Homiliarum, et Homit rium P.ulli Diaeoni siue Aleuini exesum Spirae I 48 a. Basl. t 493. Lugdun. seto. Paris t337. Colon I Expositiones in Epistolas Domini eales et Festiuales Haymonis, Smaragdi, Radulphi Ardentis, Homiliasque variorum
a Llurem. surio eollectas vulgatasque Colon. I 96, sol. omittamus. Concio nandi munus Episeopis primum maxime fuit proprium, licet interiecto tempore in Oriente hoe primum, tum etiam in Occidente Presbyteris concedςre.
Tur. Vide Sirmondi opera T. I. p. 33 3 et Fria Borroinei librum supra lauda tam de Concionante Episcopo. In eo illo Lateranensi, quod sub Asnaei XIII. habitum in Romae A. I as et I 726. I, c. a. Episcoporum munus Istaeeipuum esse traditur Verbi Dei praedic tio, quod suo praecepto induxit,
exemploque firmauit aeternus,animarum Pastor. Interdum ante Episcopum
etiam verba is lebat Presbyter. vide Hom. 'Milles pag. 3. ad Cyrili utri Hierosol aeonus quoque, de quo conser iis Same pasnagium 84 A. C. st s. n. aa. D. Io: Ben. Carpetonii filii diss. p. Dor. et Casp. Zieglerum de Diaponis P. ι R. Quin imo Laiei. Vide Eusebii Hist. Eecies VI, I9. p. 22a., editio Valesia. Etiam Uilaopos ab aliis sibi Coneiones eomponi fecisse notat Sirmondus ad n odium pag. ID serte eonesonandi os tum neglectum, vehempnter eis uitio datum fuisse doret laudatus Feri strios libita, cap. 1. et seq. Consemur teserius Tomo t. ad Patres Apostollem p. 63. Ataxe 4 ik3ustaus in ps-nopliae sacerdomiis parte a. e. 4. Pas hasi Quesnellus ad Leonem M. p. huς et 883 b Iae. Gomtenius libro a. 6bseruatipitum cap. I..Idem Quesnelius Mue Leonem I. etiam Sixtum III. et Liberium Pontificem concio natos ad populum esse contra Soromenum libro 7. e. 19. ostendit dissertatione a. ad Leonem N p. as sq. Coneiones plerasque dictas ex memoria, quasdam etiam de seripis recitatas, obseruatum Ferrario lib. 2. cap. 1s. Ex auditoribus quidam pernotarios sue νεογράφους, in Merares VI, 4. de Chosostomo agens memiηit,
ne iones exdipiebant, qua ratione multae Origenis, Chrysostomi, Augustini et aliorum eone iones sunt eonseruatae. Vide Haldebrandi exercitationem de eoneionibus Vererum cap. 3. f 8. D. Ioan. Ben. LarpEouium in praefatione ad Contionum Funebrium Tomum ς. Petri Aurelii Opera pw8. et Georg. Hemriei Goetetit eclogam theologieam de eoneionibus calamo exeeptis. Lubeeae
H si A. Porro aurem Soerat m VH '. et uir non videtur negare iad potius
sermo,em Bahyisy ad populum. valesuim laetometio sumastantem refellit etiam Fuina tus in Actia sese ili Martyrum p. 163. eddi. Paris. - , c .
572쪽
institueretur, et de virtute ae pietate colenda admoneretur: sed maximam Partem eultus Deorum constitisse lacrificus, eaerim omisque et dierum sestoruin sollemnitate, quae tamen ludis potius et luxu quam diuinarum rerum con templatione et pietatis exercitatione, obibatur. Ita ut ex eiusmodi religione
Ethnica neque per vitam erudiri homo in cognitione Numinis, nequeinflatu mari ad pietatem: neque in morte solarium ae spem de meliore vita coneipere posset. Quo magis agnostenda est nostra Christianorum selieitas, qui loco cultus. eiusmodi indigni, superstitiosi et a που non modo sanani et rectam rationem Dei colendi ac eelebrandi, Numine ipso monstrante habemus, sed etiam ex ore Ministrorum Verbi quotidie haurimus saluberrimas dod rinas, equibus fides in Deum aecenditur aliturque, spes et fidueia corroboratur, et charitas in Deum liominesque eommendatur et ineuitatur. Quod si rationem etiam veterum coetuum Christianorum ex teste aliquo fide digno eognoscere cupimus, sistinum Μartrem adibimus, qui in Mologia prima pag. 98. Per spicue eos describit, atque inter alia refert post lectionem scriptorum Propheticorum Apostolicorumque, lectore quiestente τον sere τοι siue Antisti
δια λογου την νουθεσίαν via προκλησιν τ- καλων τε ura μυμπεως πο- α sermo populam solitum in era, et ad imitationem tam pulchrarum rerum cohortari. Hinc consurrexisse omnes ad preces et hymnos, ae saevam Eucha,
ristiam celebratam a praesentibus quibusque. Confer si placet quae ad illum,
Iocum a B. Torctolio aliisque viris doctis annotata sunt, tum S. Nazianzenuia inuectiva I. in Iulianum p. Io 3. ubi ridet Apostatam Coneiones eiusmodi imstituere apud suos cupientem, rogatque numquid auditoribus suis duxerit e
plicandam Hesodi Theogoniam, an Orphei, in Homeri fabulas de Diis. 7 ' XXII. Verba pro Coneione laetentibiis applaudebat subinde populus et aeelamabat, si quid elegantius vel grauius dictum fuisset: de quo populi applausu agunt Godor πι Perusiola IV. Epistola r3O. et Francisus Bernardius Fer. rarius lib. a. de concionibus eap. 23 sq. et in singulari opere de veterumaeelamationibus et plausu libro s. cap. x -I2. Quod opus in libros distinctum Mediolani I 627, 4. primum prodiit, et in mino s. thesauri Antiquitati Roman. Graeuiani reeusum est. De iisdem acclamationibus Ecclesialticis eon.
De hoe Ferrario, qui bibliotherae praefectus, obiit Mediol. A. I 669. 3o lan. aet. 92.
deundua Philippus Picinellus in Athenaeo eraditorum Mediolanensium italice edit. p. moseq. ubi inedita eius memorantur, da annuliι, δε artificiosa --uum Lauria, GFuma astica fares, de funero Dero, obseuriorum is astigiaitate Gel alica voerum Horatio, L -ragmata Ecelestii sica, de matriplicis liaminis ing umento et isti opud Veteres, de pedum togumento et ornamemo. Icon eitu et eneomium obuiam est iu elogiis Academiae incognitorum P g. 16 I.
573쪽
s 2 . U CAP. XL ACCLAMATIONES '
sules Iacobum contrarum lib. I. obseruat. eapi Io. Lud. Cresellium in theatro rhetorum, Tomo IO. antiquitati. Graecarum Gronouit pag. 343 sq. Conradum Ritterabustum lib. 3. sacrarum. Lectionum cap. 22. Sulcerum in thesauro, voee κροτος. Fronton. Ducartim in notis ad Chrysollamum Tom. r. pag. T seq. Hildebrandum de Coneionibus Vett. cap. 3. ct Henr. GottI RMterum de veteri orationibus sacris applaudendi more. Lipsae i 44. Ad hunc morem l pecta etiam ritus oraria concutiendi, de. quo II Casa omis ad Vopisevin in Aurelias no, eap. 48. Henricus ι alesius ad Eusebium p. 28 i. Dan. Harduintis ad Thomistium pas. φω. tum mos contundendi pectus, de quo Sirmoudus Tom. I. Opp. sol. 339 E. R. Hi applausus et acclamationes quum saepe modum excederent, saepe lueo importuno et minime conueniente excitarentur, ab anti.
quis Eeclesiae Doctoribus pximum vehementer x eprehensi, deinde paullatim abrogati sunt, licet ad S. Bernhardi usque tempora perdurasse eidem Ferrario obseruatum. Vide Geth. Ioan. Vossium libro de imitatione p. 8o7 sq. editionis Crenianae Tom. I. methodorum quas de studiis instituendis edidit. Veris
smum etiam est auditores si probe moueantur et cor eorum compungatur adleente, ipsos tacituros potius et de emendatione sui. serio cogitaturos, quam plausu et aeeumrione. obstrepere dicenti ausuros; quemadmodum Mnatus
Rapinus in diis Galliea de eloquentia eeesesiasti ea recte obseruat eos qui in
concione vehementissime et potentissime commoti sunt, non multa verba de dicente sacere, neque illum ambitiose vieino suo laudare, sed tacitos egredi
Quo spectat Musimi philosophi dictum apud Gellium lib. s. cap. I. suisquis ille est qui audii, nisi siti est plane deperditus, inter ipsam Philosophi orationem et
perhorrsag necesse est, et prodeat tacitus, poenitear et gaudeat et admiretιιr. Ac miratio autem quae maxima est, non parit verba IMAloitium. Unda et Cieero
in oratione pro Deiotaro animaduertit plausum obstupescentibus auditoribus ipsa admiratione compressum. Auctor vero ingeniosus qui Dialogos mortuorum R. 1 Ia. Gallice edidit, Demosthenem inducit Ciceroni dicentem: Dous falsea dire, qu'il parte bieni et moi, e falseis dire, allons, marehon contre Philippe. On vous Buost: on Dost trop hors de sol pore me huer. XXIII. Oeeasione harum acclamationum Ecelesiasti earum lubet etiam paucis alia plausuum et aeclamationum genera perstringere, de quibus praeter Ferrarium agit Ioannes Cho ieritu lib. a. Facis historicae cap. Ir. Ioseph. IAmrrarius lib. a. Polymathiae cap. I a. Dan. Schisu ius in dissertatione de aeciamationibus veterum, Ienae 166 s. quibus addenda Abbatis Simonii diuertatio inserta memoriis litterariis Treuultinis A. I os . p. 3227 sq. De acclamatio nibus et plausibus theatralibus agit Iustus Lipsius lib. a. electorum cap. I O. et ferrarivi lib. 7. OP. aQ. atque libro a. integro, in cuius capite presilonem
574쪽
et ςdnuersonem pollicis perperam refert ad plausus theatrales, quum ad amphitheatrales potius pertineat, notante Gramio in praefatione ad Tomum f. thesauri antiquitiatum, ubi docet ad digitum pugnare apud Martialem in spemeu-lis, epigrammate 29. exponendum ea lege pugnare, ut qui Reeumbit digito sublato victum se esse sateatur. De aeclamatione in ludit equestribus Iulius Caesar Biderierus de eineo cap. 47. Tom. 9. thesauri Graeuiam pag. 691 sqq. De iisdem loeum insignem habes apud S. Caesarrum quaest. l. pag. 6 sq. it. Ehingeri. De aeclamationibus plebis, principi applaudentis, Felix Osius pag. 369 sqq. ad Albertinum Mutatum Tom. O. thesauri Italiae parte secunda. De Scholasticis aeclamationibus et plausibus, quae in seliolis. in auditoriis, in foro datae sunt vel caussarum Patronis dieentibus coram iudice. vel declamantibus ad auditores Sophistis, aut eruditis seripta sua reeitantibus agit Ferrarius lib. 3. Meius in libro de imitatione, Li us lib. 2. ad Belgas epist. 48. Damus Sehesserus in lib. de stilo pag. xx s. et pag. 98 sq. ubi de reeitationibus : Lud. CreDIlius in theatro Rhetorum lib. 3. c. eto. Laelitu Bisii a
Mutinensis Tomo 2. Lectionum subcesuarum lib. I s. cap. 2o. Dc. du P-rus ad Theophrasti characteres p. ais '. Bernardus Petrus cari in dis edita Rostoch. 16O6. De aeelamationibus et applausu in electionibus inaugurationibusque -- peratorum et Regum videndi D. Christoph. M annus de laudibus regalib. e. 3.
Fortunatus sacchur III. eteochrysm. c. sa'. P. Io78'. ere. 36. Pag. 972sq. et D. Frant. Butaeus de eo quod decet circa sollemnia prineipum g 28. Formulasaeclamationum collegit Bamabas Brissonius i. a. de formulis, ubi etiam de aeclamationibus senatoriis p. 173 sqq. de quibus Ferrarrus disputat per totum libr. 4. De militaribus aesamationibus agit idem Ferrarius lib. 6. e. 3. Vsque ad II. Brissonius lib. 4. p. 328. Ceterum militum plausus, stura genibus illidentium, prosperitatis indietum plenum: contra quum hastis Hypei seriebantur, 4rae doei mentum suit et doloris, ut notat Ammianus XV, 8. pag. 94. hastis vibrantes irari XXI, 13. pag. 286. sublati altius scutis nihil perieulosum sore elamitabant. XXIII, s. pag. 36s. Plausus et acclamationes Imperatoribus factas a Traiano usque in asta publica relatas obseruat I actu Casubonus in notis ad Uulcatium Gallieanum: quemadmodum acclamationes sectae Episcopis relatae sutar in acta Synodi ea. Conser Suiceri thesaurum in voee Κριτος. De acclamationibus in electione aut ordinatione Episcopi cui a populo acclamarum αιθος, ut colligitur e Philosto ii IV s o. agit Aerrarius lib. 7. cap. 3. et Iacobus Gou-ren lib. l. obseruationum cap. 1 o. ubi sngillatim de aeclamationibus in electio. ne Pontificis. De acclamationibus in electione Imperatoris Ferrarius lib. 7. c. q. et ε. tum s. quoque, ubi de formula sacris litteris celebrata, vivat Rex e et
575쪽
s 4 CAP. XI. ACCLAMATIONES ET PLAUSUs.
cap. 9 sq. ubi de votis pro longiore vita et annis selieibus. De eeelesiamisaeclamationibus totus liber s. Ferrarii est, et speciatim de aeclamationibus in Conciliis eap. I 3 sq. Senatui quoque in Synodis selieiter Melamatum obseruate. 16 Conser et Philippum Beraberium lib. r. πβανα, cap. 6. Aggatium aduersus Creyghtonum pay υ7. cingit Glossar. in πολυχρονιον et πολυχρονιζειν. Subceri thesaurum in αξι is, in κροτος, et σαβος. De aeolamationibus in ludis sae- cularibus adeundus Petrus T laus, Τom. 8. Antiquitati. Roman. P. T. in ludis Apollinaribus, Curro Philippica I. eap. I s. De aeclamationibus in triumphis vide sis Onaphrisin, Ioannem Nicolai aliosque qui de triumpho scripserunt,
et quae notant viri docti lini Suetonium et Hist. Augustae seriptores. De ae clamationibus nuptialibus Ferrarium lib. 6. eap. la'. et Usipi Etymologicon voce mmen. Sternutantibus Melamatum σακτον, oel satae, Deus triaruriet. Conser Harduinum ad Plinii XXVIII, 2. p. s63. Petronium Burmanni p. q6S. Niedeekium de adorationibus pag. 26. qui tamen praeter rem tradit, Tibe-xium primum Romanis auctorem fuisse ut stemurantes salutarentur. Martinum Seho kium libro de stemutatione. Amstelod. 664, I 2. Famianum Stra .
Om lib. 3. prolos. 4. p. 33 3 sqq. IO. Georg. Meuschenii disquisition. de ritu
salutandi stemutantes. talon. 17-. Em. Frid.. Wernsdorfii epistolam de ritu sternutantibus bene preeandi. Lipsae I 74 I. Ioan. Rud. Rhanii dissertat. de more sternutantibus 1alutem appreeandi eiusque origine, Tiguri I742. et in Satura dissertat. theologieohistori cophilolog. P. a. pag. 3I2 sqq. Liber Sad-der Porta VIL haee de more sternutantibus bene precandi praeeipit: Oportet pro quouis pernutante recitare semel et wη Atana Par et insan Antin istu - ωι per haec duo verba expellas m bos, quos diabolas in eo ore humano laevm h bens assert. Scito enim, quod sit in corpore ignis quidam ci. e. natur una vis iste ignis ex mandato Domini Altoris seltam gerit cum diabolo, eum bellando ex corpora evellit, et hac rurone fugato diabolo, ex se utatione corpus sanum
XXIV. Ex saeramentis Veteris Tess. prima memoranda Circumcisio, praeeepta a Deo '3 Genes XVII. Io'. Leuit. XII, 3. de cuius ritibus videndi Talmudici in tractatu de Sabbato cap. I9. Tom. a. edit. Surentius p. 6 a seq. Maimonides in Iad ehasalia P. I. lib. a. tr. 6. qui liber cum latina veri ionc Seb. selimidii Argentor. I 66r, 4. et eum versone ac notis Christiani Waltheri disputantium ruu prodiit Regiom. iros. et auctor libri de quo Catalogus MM. Visenbachianorum pag. 3 33 seq. e Christianis V. C. Hermannus ab Hardi in prodromo iuris Iudaeorum Canonici de circumcisione Helmst. I7oo, 8. ne
576쪽
Buxtorsum synagogae Iudaicae e. 4. D. Lundium, similesque velini notiores memoremus. Caussas institutae a Deo circumeisionis siue sollemnium secandae carnis cui loquamur eum S. Hilario I. de Trinit. reddere conatur Philo libello de circumcisione, cui adde Iustinum quaest. Ioa. ad Orthodoxos, Photium Epist. 2 8. D. Sebastian. Schmidii sese leuium dissi pag. a I 3 sq. Suicori obseruationes sacras pag. 37 sq. Petrum Redanum ad lib. l. Maccabaeorum p. ao seq. et Simonis Episcopii institutiones Theologicis Tomo l. Opp. p 4. . Certe, ut ait Zachaeus Christianus in eollatione eum Apollonio Philosopho lib. I. c. I 8. non quod praeputium iustitiae praeis aret aut mei, ves aliquid βι- persuum in homine Deus creasset, quod postea iuberet ab sindi: sed is inter alias - Menter signacido corporis electi viui Abrahami Dboles nasceretur. T. r. Spicileg. Dacherii p. 7. adde Pelagium in Epistol. ad Romanos II, 26. Ab Ismaelitis cir- inmeisionem didicisse Aegyptios notat Anastasius Sinaita quaest. 28. ab pho, Iaeobi filio, Hieronymus ad Ierem. IX, as . ex traditione Hebraeorum: quod vero propius est quam quod Aegyptiorum imitatione circumcisos Hebraeos sui sie, Herodoto II, IO4 et 36. Celso, Iuliano testibus laudatis disputant Marshamus, Spencerus et qui horum insistunt sententiae, cui vide quae
opponuntur a Rami sio c. 4. Pentecontarchi, Natali Alexandro aetate 3. Uer.
Test. diss 6. Leydeehero de Rep. Hebraeorum II, 4. Antonio Bynaeo, et D. Seba Sehmidio in dissi et tractatu de Circumeisone, salom. Deylingio II, 6. obseruat. sacrarum, Rich. Montaemio parte T. Originum Eeeles Witsio in Aegyptiaeis, Ioan. Baptista Sollerio, S. I. de institutis Coptorum, sub extrem. ante Tomum f. Afi. Sanctor. Iunii. B. Zacharia Grapio in dissi edita Rostochii A. I 697. an Circumciso ab Aegyptiis ad Abrahamum fuerit derivata, D. Paullo Antonio in dissert. de eireumcisione Gentilium. Lipsae i682. Augustino Calineto in dissertatione tertia earum, quas commentario in Genesin adiunxit, et T. I. dissertation. Biblicar. P. 17. interpretat. latinae. Midli. Ghiste
xio ad Ier. IX, as R. Christisiedo Waechtero in Epistola inferta A. E. I 692, P. I 24. Beniam. Andr. Athisono p. 6O R. libri anglice editi: Christia: uοιοUer than the Hst Gos Ipromisi; Auctore libri itidem Anglieo sermone eompositi: Reuelation examined with candor m. a. dissi s. pag. is a sqq. Willi. G reo in historia Mosai ea belgiee evulgata, P. I. e. 7. p. 2 o. PatrikDelany in examine reuelationis P. a. pag. I93 sqq. interpretationis germanicae ab Id. C. Lem ero eompositae. Io. Reinh. Ruso in Progr. de eircumcisione a gentibus ad Iudae os non derivata; et Sigism. Iae. Mun ganenio in dissertat. de regno posterorum Abrahami in Aegypto, Halae r 744. F 23. ut reliquos omittainus quos larga manu exhibet C. M. Psassus dissertat. praelimar. Spencero praefixae
P. 4. Ac Salomonis demum temporibus cireumcisionem apud Aegyptios usu
577쪽
s46 CAP. XI. SCRIPTORES DE CIRCUMCISIONE.
venire eoepisse suspicatur Steph. Morinus, quem vide pag. 79. dissi de cognatione Lacedaemoniorum et Hebraeorum. Vide et clementis recognitiones lib. i. c. 33. et de Ismaelitarum circumcisionePhilocaliam Origenis c. 23. p. 77. Apud Aegyptios seriorem circumcisionis usum ex IOL U,9. et Ier. IX, 2 . eol. ligunt viri doni. Philo de eircumcisione,Uol. 2.p. a I edit. Mangeianae: γελαται η των γεννητικων, sita recte Benzelius, Pro γωη- περσομη πραγμα --δα -
foederis cum Deo circumciso apud solos fuit Hebraeos. De eircumeisionesiue inellione potius praeputii apud Indos usitata in duodecennibus fieri solita pueris vide Franciscum Usentinum in descriptione Indiae veteris et recentis T. 3. p. I 3. quod splendidum opus prodiit Belgice octo voluminibus in solio Dordeaci et Amstelod. ι 26. De circumcisione Nigritarum confer Labatum Tona. a. p. 272 sqq. 28o sqq. de circumcisone etiam semellarum eund. ibid. p. 287 et T. q. p. 3 S. De cultris saxeis ad circumcisionem adhiberi solitis eonsules interpretes ad Exod. IV. et s. Ios. V. a. Ramissum loco laudato, Matthiae Zimmermam Analecta p-r2sq. Noua litteraria maris Balthici A. 1698. p. 29. Christiamemmas uitatum in turture Ioanneop. t 36 sq. Nicol. Serrarii- ad Iosuam Tom. I. P. 429 sq. Herm. Bemb. Gedaei Dissert. de instrumento ei reumcisionis a Zip. pora et Iosua adhibito. Lips. 3698. xec. in Hasaei et Ihenii thesauro nouo theologi eo-philolog. T. I. p. 263. Ioan . Georg. Abi tu dissere. de cultris saxeis in circumcisione adhibitis. Lips ipia. x . ibid. P. 497. Ioau. Iac. oditi dissertat. de cultris circumcisoriis et secespitis Hebraeorum, Regilam. I7x3. et Acta Sanctorum Ianuarii Tom. I. p. Io 83. ubi culter quo Christus eireum ei sus est adhuc superesse traditur. Ibidem agitur etiam de eiusdem praeputio adhuc
ut aiunt Romae asseruato in aede S. Ioannis Lateranensis, licet a resurgente resumtum scribat Anastasius Sinaita quaest. x s. De eodem Iconser Tomum
primum Act. Sanctorum Ianuarii p. 3 sq. Sasianum ad A. 4os 3 n. s R. Tolotum in cap. a. Lucae, et B. Bristi selecta capita Historiae Eccles Saeeuli I. pag. 3 3 De iis qui reeutis quum essent, cutem praeputii quod semel rescissum, crescere iterum negat Hippocrates VI, Io. Aphorism. ex odio Iudaismi, deinde
cutem illam spastere iterum adducebant; modo, quem excogitauit Paullus Aegineta lib. VI. c. 93. et Celsus VII, et s. et a Symmacho factum testatur Epiphanius Tom. a. pag. 172. vide interpretes ad I Maccab. I, T. et I Cor. VII, ι8.
D. Rhodium lib. de acta p. 97 sq. Thom. Bartholinum de morbis Bibli eis c 26. Rich. Μontacutium Tom. I. Orig. Eccles p.79sq. Maream Mastum ad lassV,a.
578쪽
AEn .imam prole menis ad Drusii fragmenta Veterum Interpretum. G. M. medelium Exere itati medieophilologie. Centur. I. Dec. V. N. I. Nic. Seraritim
ad Iosuam Tom. l. p. 429 seq. Iutim LMolpum in commentar. ad historiam aethiopicam pag. 2 o seq. Salmasivm ad Solinum P. I Oso. b. edit. Parisiensis. Ierem. Ivim disputat. de Epispasmo iudaico. Wittedi r66ς. recusam in I. C. Schlaegeri dissertationum rariorum fasciculo nouo. Hel nastad. II 3, 4. p. 89 sqq. Gabrielis crotaec si disputat. de Iudaeis praeputium attrahentibus, Lipsi aex 699. quam Christi. Schoetigenius T. I. Horar. hebraic. et talmudic. p. i IS9sqq. et Hasaeus atque Ilienius T. a. thesauri noui theolligi cophilologic. p. 93sqq. reeudendam curarunt, et, quos excitauit auctores Petrus Zornius in histo. xia fis ei iudaiei p. z8o sqq. . t i ἔ . . .
Ab Imperatoribus Romanis prohibiti Iudaei, alienae nationis homines ei reumeidere ae proselytos facere. Vide Guil. Speneerum ad Origenem eontra Celsum p. 3 s. et legem Constantini in appendi eo Codie is Theodosiani Sir-mondiana p. I i. Nihilominus apud plurimas gentes mos eireumcidendorum genitalium receptus , licet ob diuersas et physicas potius quam religiosas vel foederales rationes, de qua te eonserendi Menardus et Cotelerius adEpistolam s. Barnabae p. a . Tob. Psannerus in Theologia Gentilium cap. I 4ss. 343 sq. Di Paulli Antonii dist de Circumcisione Gentilium, Lips. I 682. et Iae. Geusus in victimis humanis Tom. t. c. 22. pag. 3 6 seq. Etiam in insula Madagustae, atque apud gentes quasdam Americanas ei reumeidendi ritum obtinere
eonstat ex recentiorum relationibus et I heopla. Spizelii σου μακαριτου eleuatione relationis Montexini altae Ρ 82. Apud Iudaeos etsi mulieres non circumelissantur, tamen certum est aliis eas caerimoniis Deo teluti dicari solitas, quum nomina eis impo=wrentur, inquit Andreas Masius ad Iosuam p. 136. Atque de initiatione puellarum apud Iudaeos vide si placet quae notauit Uagense ilius in telis igneis satanae p. a sq. Apud alias gentes vero, cuti apud Multam edanos qucque, de quibus Hadr. Relandus p. 38'. Albertu, Bobouius ad ealcem itinerarii Abrahami Perilaol pag. 12sq. qui negat Cireumcisonem ab illis ita necessariam haberi, ut ob eaussas quasdam omitti non possir, praecipue si quis aetate prouectior ad eos accesserit. Gabrielsionita lib. de nonnullis orientalium urbibus e. 33..et Geruasus in deseriptione Histori ea regni Macassarensis, edita Galliee A. 688 p. 179 mulieres et ametreum ei di mos, de quo testes Strabo XVI. pi s 34. XVII. p. 642. S. Ambrosus lib. a. de Abrahamo eap. m. n. 78. Conser Thomae Bartholini anatomen P. 293. in inriguitatibus purperii fusius ea de re dixisse se testatur. De
579쪽
143 CAP. XI. CIRCUMCISIO IUDAEOR. ETHNICOR.
Aegyptiis Christianis idem notat Wanslebius in Histdria Eeclesiae Alexandris
nae, de Habessinis Ludolias III, 3. Hist Aethiop. testatus Aseicae tantum et partim Aliae semellas tali proeidentia laborare in qua ei reumeisioni locus sit. Confer Petrum Κolbium in descriptione capitis bonae spei p. 42 s. ubi de more Hottentottorum non praeputium quidem, .sed alterum sibi testiculum exstindi patientium. Idem de conuenientia rituum et morum, quibus Iudaei et quibus Hortentotti Vtuntur, videndus P. 3sa, 413, 4ls, 416, 42s, 4 9, 43b, 433,
Legem de cireumcisione reprehenderunt inreton et Mantehaeus, sed Circumcisonem cum baptismo coniunxerunt olim ex Christianis Iuda antes et haeretiei quidam de quibus Ritteratiusius ad Isidori Pelus. x Epist. Ias. et Cotelerius notis ad Patres Apostolieos T. I. pag. 6O3. Habessini vero et Copti, quos etiam ἄπο τρυ κοπτελέ nomen aecepisse non dubitant viri doctissimi circumcisionem non probant ideo ut legi Mosai eae satisfaciant, sed ex more
ciuili illius gentis, uti aures Indi perserant, atque ut Christi exemplum imbitentur, qui circumcidi se passus est. Confer Io. Bapt. Sollerium appendice ad historiam Patriarcharum Alexandrinor. ante T. s. Actor. Sanctor. Iunii P. Is 1 sq. atque antiquissimum hune Aethiopibus morem fuisse testatur Herodotus II. Io4. Praeputium a Christo in resurrectione resumtum statuit Anastasius Sinai. ta, quaest. I 4s. σ3Dionysius Barsalibus Syrus apud Assetnannum Tom. a. Bibl. orientalis pag. I 67 sq. Circumcisonis nulla in Alcorano mentio, et tamen i ii utuntur Muhamedani quoque, licet non octava die ut praeter Iudaeos Sabaei, notante Boeharto in Phaleg. pag. Iso. sed septimo demum, octauo vel etiam tertio deeuno anno a natiuitate ad exemplum Ismaelis Abrahami filii. Conser Lud. Maraceium in prodromo eonfutationis Alcorani parte 4. sol. 39. Hadr Relandum de religione Muhamedica p. s9. Thom. Sinithum Epist. i. de moribus Turearum p. 24. Copti filias baptizant die post natiuitatem octogesimo. filios quadragesimo, deinde aliquo tempore interiecto virosque circumcidunt. vide Uoyage de Gemelli Carreri T. I. p. 6sq. Circumcisionem apud Iudaeos semper sere peractam fuisse per Laico disputat Rich. Montaeutius Tom. I. Originum Eccles p. 8 l. et a quo uis eius rei perito administrari potuisse consentiunt Hebraei, notante Grotio de iure
potestatum sacrarum circa sacra pag. I 8. quem Vide etiam ad Luc. I, 39. et in . terpretes ad Exod. IV, 24. a . et I Maccab. I, 63. et 2. UI. IO. Ioan. Fris chri muttii disi . de eircumcisione Ziporae, Ien. I 668, 4. et Claris . Georgii Elies .ris Edetardi notas ad Auoda Sara c. a. p. 299- 3os. licet Ziporam non par se, sed per alios circumcidisi. filium suum argutetur Riuetus ad Genesin p. 443, et ad Exodum pag. 13 I. Sacerdotes certe nusquam, nisi Hierosolymis, erant :Potuit Disiligod by COOste
580쪽
potuit tamen aliis oppidis vi eisque id fieri a Levitis per omnes tribus Israeli-tieas dispositis eo consilio, ut populum usquequaque legem Dei et iudicia edo-eerent. Nam et Pascha quoque mactabant non Sacerdotes modo sed et Levitae. Chron. XXX, a. qui si non suffieerent, etiam a quolibet patresamilias potuisse id fieri obseruat B. D. Seb. Sehmidius libro de Paschate p. 187. licet ut idem p. I9 r. monet in aliis saerificiis mactatio alimi e populo haud permissa fuisse videatur. Conser p. zor, 3 os R. ubi mulieris in agni paschalis macta. tione partes fuisse, nullo exemplo probari posse assismat. Alios scriptores de ritibus agni eo enaeque paschalis laudauimus eapite superiore p. 43o sqq. ubi des esto Paschatos: quibus addendi etiam qui sacram eoenam Christi Eueharisti. eam ex ritibus Iudaieis illustrant, atque mox infra a nobis reserentur. XXV. Inter Sacramenta Novi Testamenti primum est Bapti us, de Haius ritibus in veteri Ecclesia usitatis praeter veteres, Cyrillum Hierosol. in Cateehesibus utrisque, Seuerum Alex. de ritibus Baptis , Nicolaum Cab sidiam libro a. de vita in Christo consulendi libri s. Iosephi Visco tis, Ambrosiani Collegii Doctoris Mediol. Isis, ε. et Paric 16I8, 8. ex quo pleraque desumsit Casilius quae in libro de ritibus Christianorum habet de hoc ars mento. Doctissimum et multiiugae lectionis Seriptorem hune Ulaeeomitem' voeat Geri. Dan. Vossus, euius praeclarae itidem de baptismo dissertationes exstant, seorsim plus simpli et viee editae, et denique operibus Vositi iunctim vulgatis Tomo 6. inseriae. Videndus etiam D. Daneus libro primo de eulibhus religiosis Latinorum. Iacobus Billisti in obseruationibus sacris, Edmundur Marte, libro de ritibus eeelesiasti eis primo. Niluam Vasi in erudita Historia paedobaptirmi Angliee edita libro a. e. s. D. Balthasar Bebelius Saee. 6. T. a.' P. 763 9 r. D. D. Musaei dig. de ritibus primitiuae Ecelesiae baptismalibus. Ienae I 6 4. Dan. Hoo beetitu in Miseel laneis saeris pag. 462 sq. Frid. rari Cultatus in diis . de baptismo et antiquis circa eum Titibus Isso. habita, eulus I as. profitetur se ex annotationibus et aduersariis Ρarentis sui Geo sic lixti proseeisse. Gebbardus Theod. interus de tribus nouorum Melesiae nascetatis Christianorum initiamentis. Heimstadii isso. foseph. Binghamtis Origia. Ee-elesiastie. lib. in . et in historia scholastica baptismi lateorum, quam latine redditam eum tribus aliis eiusdem auctoris edidit Iovi. Heur. Grilehouius. Halae . s a M
Hine perperam Ambrosius dieitur meso Tom. q. dissi silea. p. 93s. Q
Vossius in Epistola ad Gulielmum Laudum, Spiseopum tune Londinensem, data αC. I 628. prid. Nat. Dom Plane confido, me Muti quam pos Iosepbum Hicecomitem Vera lusurum, ita multa bona obseraaui. ei indicta. D cti eoncurristis, breui rem complectari quia erus operam exintere de maniλι non est animus. Pleraqse etiam digerim mulis. π aeroribus assu firmabo.