Lucianus Samosatensis Franciscus Fritzschius recensuit

241쪽

AO'IANO Fγὰρ κατιδων τον βίον ἀδικίας καὶ παρανομίας μεστὸν, ἄτε ὐμαθία καὶ τ ει ξυνόντα καὶ ταραττόμενον αυτῶν, καrελεήσας ἔο ἁνθρώπινον vno τῆν ἀγνοια ἐλαυνόμενον ἐμε κατέπεμφας, ἐντεὐάμενος ἐπιμελ ηθῆναι,

ῶς παυσαιντο μὲν ἀδικοsντες ἀλλ iove καὶ βιαζόμενοι καὶ δμοια του θηρίοις μοὐντες, ἀναβλέψαντες δὲ προρτην αλήθειαν εἰρονικώτερον ξυμπολιτευοιντο. εφης γουν πρός με καταΠέμπων , ἁ μεν πράττουσιν οἱ ἄνθρωποι καὶ ἄρ διάκεινται ἐπιο τῆς αμα&ίας, ώ θυγαgερ, καὶ

ὁρμήσασα δὲ ειρ γνδοῖς τὸ πρῶτον, ἔθνος μέγιστον

242쪽

τῶν ἐν τῶ βίω, οὐ χαλεπῶς ἔπεισα καταβάντας ἀποτῶν ἐλεφάντων ἐμοὶ συνεῖναι ' ῶστε και γiνος ολον et oφαχφιάνων τοῖς Νεχρέοις καὶ 'οξυδράκαις ὁμορον, ουτοι πάντες υπ ἐμοὶ τάττο πιαι καὶ μossi τε κατὰ τὰ

ημῖν δοκουντα τιμώμενοι προς τῶν περιο κων απάντων,

καὶ ἀποθνῆσκουσι παράδοξόν τινα του θανάτου τρόπον. 7. - . τους γυμνοσοφιστὰς λεγεις. ἀκουωγουν τά τε ἄλλα περὶ αὐτῶν και ἔτι επὶ πυρὰν μεγλστην ἀναβάντες ἀνἐχονται καιόμενοι, ουδὲν του πημα- τοe ῆ τῆς καθέδρας ἐκτρέποντες. ἀλλ' ου μέγα et omὁγε' εναγχος γουν καὶ Ῥλυμα ἰασι τὸ ὁμοιον εγὼ εἶδον γενόμενον εικὰς δὲ καὶ σὲ παρεῖναι καιομένου τότε του γέροπιος. M 1. ουδε ἀνῆλθον, ὼ Πάτερ, εἰς

Graecia servitutis jumin excutiente praeclare Aeschylus in Pers. v. 193: ῆ δ' εσφάδαζε - ανευ χαλινῶν καὶ ζυγον θρανει μέσον. ὁρμήσασα δε ΒΑΠ. ὁρμήσασα ν. τοπρῶτον Α. Οχον ΒΑC II. ολβιον v. compara Macrob. g4: γένη ολα μακρόβια δετὀρηται - δῶν οι καλουμενοι Βραχμανες. post όλον libri pomini: οἰ Βραχμῶνες βραχμάνες ΒΑ), quorum loco scripsi: τὸ Βραχμάνων, ut Hierocles tap. Steph. Byg. s. ΒραχμάνM p. 18 scripsit τὸ Βραχμάνων φυλον. nam oι Βραrμῶνες ita tantum servari potest, si post moρον trans natur. Belinus istuc oἰ Βραχμῶνες delebat immemor horiam ver ,rum g 8 init: μετὰ δ' ουν τοῖς Βραχμῶ- νας -. ναρέοις c. νεχραχις Π et v. Solanus: quaenam inquit, ista sentio, corri ndum esse: Nερέοις o Plin. Nat. Blat. VI, 76, quo auctore una Indiae gens fuerunt ,Nerino sio; nisi forte salus, Luciani Nεχρέou in Plinio comiciendum est: ,Necreae : certe quidem eandem utroque scriptore Indiae Mntem memoratam esse censeo. δμορον ACMn. ὀμοροι v et 'in B. libri βιουσί γε . sed gιουσἰ τε in Quaesit. p. Ira correxi.7. ἐκτρέποντες Π et v. ἐντρέποντες ΒΑ d. est leui res paullo ante enaretata est De Morto Peregr. g25, ubi libri GFH sie: εἶτ' ἐπιβάντες κατὰ σχημα καίονται οὐδ' ὁσον ὐλθον ἐντρέψαντες τῆς κατακλίσεως. hodie verbum iντρέπειν neutro loco tolerari I Usse censeo, sed in Fumtivis vulnitam tueor, priore autem Ioco cuni Fabro eo gendum actitror: εκτρέφαντες, ita tamen ut pro ineptis Verbis κατα σχῆμα scribatur: κατὰ πημα. quatuor verba

243쪽

και προφηταις αυτῶν καὶ τὰ θεια παιδευσασα Βα

βυλῶνα ἀπῆρα Σαλδαίους καὶ μάγους /ν σουσα, εἶτα ἐρ Σκυθίαν ἐκεiθεν, εhα ἐς λακην, ενθα μοι Ευμολ

ἐά ρων ανιόντας. ἄς λοιδορησαιντο - καὶ - εμπλη σωσινJpro λοιδορησαιντo scribo λοιδορήσωνται. aut quod malim cum Belchero εμπλήσειαν pro εμπλήσωσιν. ξυνεληλυθόσιν a.

8. ουν Jacobilius. libri roυν. βραχμάνας ΒΑΠ.εις Αἰθιοπίαν αιθιοπηαν Πὶl ,,quinam ibi philosophi memorantur 2' Solanus. gymnosophist Aethiopibus a missostrato imbui Oleario uni ad Vit. Aposson. VI, 7 p. 235 qui volent credant. magos Aethiopiae a Pylinagora et Democrito conmitos vult Plinius N. Hlat. XXV, 13. ac sane de Mocho miodam stamen illos Phoenice) vetustissimo philosopho atque eodem mus lem Demo criti duce sania mi apsa erat ad Posidonium ap. Strabonem XVI p. 757 et Sextum Empir. Adv. Mathem. IX p. 363, M uscum

244쪽

κατὰ πόδας HistriJ εinόμην. 9. καὶ τὰ μὲν πρῶτον

ἀθὐς ἐλθουσαν Ουτε πάνυ ησπάσαντο οἱ Ελληνες Ουτεδλωρ ἀπέκλεισαπι κατ ὁλθων δὲ προσομιλούσα ἐπτὰ ἐκ τῶν ἁπάντων λαψους καὶ μοθητὰς Προσηγαγό/ι ν καὶ ἄHoν ἐκ Σάμου, και ἄλλον ἐξ 'Ε pisoυ, καὶ ' δηρόθεν ἄλλον, ὀλίγους παντάπασι. 10. μεθ' οἴς τὸ σοφιστῶν φολον οDκ οἶδ' ὁπως μοι παρενεφvoO οὐτε ζηλουν τἀμα ες βάθος ου τε κομιδῆ ἀπῶδον, ἀλλ' ο ιον τὰ Ἱπποκενταυρων γένος συνθετόν τι καὶ μικτῖν, ἐν μέσω ἀλαζονείας καὶ φιλοσοφίως πλαζόμενον, οὐτε τῆἀγνοέα τέλεον προσεχόμενον οὐτε ημὰς ἀτενέσι τοὶς ὀφθαλμοω καθορῶν δυνάμενον, αλχ' okν οἱ λημῶντες υπὸ του ἀμβλυώπτειν ἀσαφές τι καὶ ἀμυδρὰν ημῶνεῖδωλον η σκιὰν ἐνίοτε ἰδόντες ἄν, οἱ δὲ ωοντο ἀκρωβῶς πάντα κατανενοηκέναι. ὁθεν παρ' αυτοὶς η ἀχρεως ἐκείνv καὶ περιττὴ σοφία καὶ, Ae αυτοὶ ωοντο, 371 ἀπρόσμαχος ἀνενλέγετο, αἱ κομψαὶ καὶ ἄποροι καὶ ἄτοποι ἀποκρίσεις, καὶ δυσέξοδοι καὶ λαβυρινθώδεις

ἐρωτ σεις. 11. εἶτα κωλυόμενοι καὶ ἐλεγχόμενοι προς τῶν ἐταίρων τῶν ἐμῶν ήγανάπιουν καὶ συνίσταντο ἐπ' αὐτοῖς, καὶ τέλος δικαστηρίοις -κγγον καὶ παρεδίδοσαν Πιομένους του κωνείου. ἐχρῆν μὲν ουν χως τότε

245쪽

ει η τα ρ γυναιξὶ καὶ ευμ ρυτα καὶ κατάγοιτο ευμαρῶς, οποτε η κροκην ἐκεiναι στρέφοιεν ῆ μίτον κλώθοιεν ' τοιαυτα τοίνυν ἐν παισὶ μελετῶπιες ουν ὀνομα τοημετερον θεισαν. ἐπεὶ δὲ εἰς ἄνδρας τελεω ῆρξαντο και κατεἰλν την αἰδῶ, ἔσο παρὰ των πολλῶν ἐστι 372 τοις ἐταίροις τοῖς ' mole, καὶ ἄρ ἀνέχοσπαι οἱ ἄνθρω-nοι etὴν παρρησίαν αυτῶν καὶ χαίρουσι θεραπευόμενοι και συμβουλευουσι πείθονται καὶ ἐπιτιμώντων υποπτησσουσι, ταυτα πάντα τυραννίδα ου μικρὰν ηγοθντοειναι. 13. το μὲν δη μανθάνειν ἔσω τῆ τοιαυτηπροαιρέσει πρόσφορα, μακρον ῆν, μαώλον δὲ κομιδῆ αδυναroν. αἱ τἐχναι δὲ γλίσχρως καὶ συν πόνω καὶ

pateticis, Stoicis, Epicureis et solos priscoriam temporum evnteos laudibus in coelum tollit. ita oἰxo. licitur aptissime ὀλ'οσονJ οσον-vulgo, sed dunt BACMVIL ἐπεπονέειν uri

246쪽

μόγις ἱκανὰ nαρέχειν ἐδυναντο. ενίοις και η δουλεία βαρυ καὶ ωσΠερ Ουν ἐστιν, αφόρητον ἐφαίνετο. ἔδοξε λὶ σκοπουμένοις την υστάτην ἄγκυραν, ην ἱερὰν οἷναiπιλλόμενοι φασι, καθιέναι' ἐπὶ την βελτίστην ἀπόνοιαν ὁρμήσαντες, ετι δὲ καὶ τολμαν καὶ ἀμαθίαν καὶ ὰναισχυντiαν προσπαρακαλεσαντες, αBrερ αυτ Oic μάλιστα συναγωνίζονται, καὶ λοιδορέας τινὰς ἐκμελετη- σαντες, ἄρ πρόχειροι ελεν καὶ ἀνὰ οτόμα, ταυτας μόνας

οχροματίζουσι καὶ μετακοπιιουσιν αὐτους ευ μάλα εἰκότως προς ἐμέ. οἷόν τι ἀμέλει ὁ Αἰσωπος φησι ποιησαιτον ἐν τῆ Κων ὁi o, , M λεοντῆν περιβαλόμενος καὶ τραχῖ ὀγκώμενος ήξiου λίων καὶ αὐτος εἶναι' καί που

τινες καὶ ησαν ἰσως οἱ πιμευοντες αὐτῶ. 14. τα δημότερα Πάνυ ρῆστα, ως οισθα, καὶ ἐς μιμησιν Προ-

χειρα τα προφανῆ λθω,) καὶ οὐ Πολλῆς τῆς πραγμα-

παρακαλέσαντες ΒΜ. προ ιαλέσαιπες ΑΠ et v. prius illud pro vi in Ep. Cr. p. XII comparatia Lite. Pseudolog. g 2 et Uiu- d. I, 67 ainus II, 68. λοιδορως τινὰς ΒΑΠ. λοιδορίας και - νας v. eadem de eisdem philosophis leguntur in Icaro1nen. g 30: λοιδορίας τινὰς ἐκμεμελεοκότες. πρόχειροι εἶενὶ πρόχειρον εἶναι Π. post εφόδια vulgo interrogatur, etiam in A, qui item interrogat post προς ἐμέ. σχηματίζουσιν α. αι τούς Guyetus. libri et in AL 0: αὐτούς. εὐ μάλα εικότως προεita coqieci. libri: ευ μάλα εικότως καὶ προς εμέ. vido Α--

14. πολλῆς τῆς πραγματείαςJ πολλῆς πραγματείας Π, qui mox:εξαρτήι σθαι. liuri contra sententim: ἄκοντος τοὐ δεσπότον, in quo aut nemo Rut unias sortassis linein Solanus. correx1:εκόκτος τοὐ δεσπότου. possis etiam: οὐκ ἄκοντos τ. δ. . sed illud

247쪽

AO 'TANO Fτείας δεI τρψώνιον περ λίσθαι καὶ πῆραν ἐξαρο σα- σθαι καὶ ξίλον ἐν τῆ χειρὶ ἐχειν καὶ βοῶν, μὰλλον δὲ ὀγκῶσθαι η υλώκτε, καὶ λοιδορεIσθαι απασι. την ἀσφάλειαν γὰρ αντοD του μζδὲν ἐπὶ τουτω παθεiν ζ προς 373 το σχῆμα αιδῶς ' παρέξειν εμελλεν. η ἐλευθερία απρόχειρος, ἐκόντος το 0 δεσπότου, κἀν εἰ βουλοιτο ἀπάγειν, παταχθησομένου ἔῶ ξύλω. καὶ τὰ αλφαα ουκέτολίγα, ουδ. ως προ τos 3ἀζα φιλη, το δ' ὁ Φον ουτάριχος η θυμον, ἀλλα κρέα παντοδαπὰ και οἶνος οkeηδιστος καὶ χρυσων παρ' μου ἀν ἐθελωσι. δασμολογουσι γὰρ ἐπιφοπῶντες, η, ῶς αυτοί φασιν ἀποκεῖρουσι τὰ πρόβατα, οἱ δὲ δώσοντερ πολλοὶ οσα Οἱόν τε η αἰδοῖ του πῆματος ῆ δέει του μὴ ἀκοῶσαι κακάς. 15. καὶ γαρ αυ κἀκεῖ ἐώρων, οἶμαι, ώς ἐξ Ισου καταστῆσονται τοω ὀρθῶς φιλοσοφουσιν, Ουδ. etις ο δικάσιον καὶ διακρινῶν τὰ τοιαίτα εσται, ἐν μόνον τὰ ἔξω ρ δμοια.

viter nostrum locum cori raptum esse citium meteros latuit ut eos qui nuper partim Oiονται revocarunt partim onν τε me auctoratuiti sunt), tuin etiam me plane summi in Ep. Cr. p. XXII, ubi haec minime persanata sunt. hoc tamen videram, osoνταε vul-mtam esse ineptam et conectionis egere, ineram autem lectionem Ouν τε probandam, denique Oi-ται et oιὀνra etiam alibi

in Charon. g 22, Da Hist. Consor. si 5, Thucyd. II, 89 in codi

248쪽

ἀρχ ν γὰρ οὐδὲ τον ἔλεκχον δεχονται, ην ἔρηταἰ τις

ρίαν, καὶ πρόχειρον το Κλον. καὶ ῆν μεν τὰ ἔργα τῆς, οἱ λόγοι πολλoi ην δ' ἀπὼ τῶν λόγων κρίνειν

ἐθέλης, τον βίον ἀξιουσι σκοπεῖν. 16. τοιγαρουν ἐμπέπλημαι πῶσα πόλις τῆς τοιαυτης ραδιοt'πίας, καὶ ιάλιστα τῶν Λιογἐ ην καὶ Ἀντισθένην καὶ Κράτητα ἐπιγραφομένων καὶ υπὸ τῶ κυνὶ ταττομένων, οῖ τὰ μὲν χρήσιμον ὁπόσον ενεστι τῆ φίσει τῶν κυνῶν, οἷον etὀ

249쪽

αυε ὀ ἐρ τα στόματα ἐσρεὶν ἐκ et os oυρανos. 18. καὶ vetetoν αν δεινὼν τὰ πρῆγμα ην, εἰ τοιουτοι οντες μηδὲνἐe ημῶς ἄλλο εξυβριζον' οἱ δὲ μάλα σεμνοι και σκυθρωποὶ τα εξω καὶ τα δημόσια φαινόμενοι, ην παιδὸς ωραiου η γυναικὰς λάβωνται καλῆς καὶ λήσειν ἐλπίσωσι, σιωπuν ἄξιον, οἱα ποιουσιν. ενιοι δε καὶ Γνων τῶν σφετέρων γυναῖκας ἀπάγουσι μοιχευσοντες κατὰ τον

inlustravit. βιουνταςJ βοιοῖντας κ. τὸ μέλι - εσρεῖν ἐσρειν Α) εκ του Οὐρανοῖl , a Cthristiano Judaeove scriptum dicas, qui de manna coritaverit'. Solanus. oninino in anna et melli simile sitisse et vero caelitus delat sum volunt iii in sacri scriptores velut in Exod. 16, 31, Numer. 11, 9, Ev. Joann. 6, 31 sqq.) tuin Iosephua Archaeol. 3, 63. quodsi ad ipsum manna nostro I. adlusum esset, nulla ratione hic dialogias scri ibi ab Luciano D tui, ut, vim et Veteris Testamenti et Novi plane ignaro. male igitur Iules diues Leliniannusquo ad manna illud hic respici Solano ita concedunt, ut haec tamen ab ipso Lileiano scripta esso defendant. immo Solanum manna illius rationem lini eri opinatum sic illi debebant refutare, ut hic aureain Graecorii in Reta toni unico doscribi liisco vectila edocerent: ταῖτα ὁ ἐπὶ Κρόνου βίος δοκεῖ αὐτοῖς. at illi silla Saturito mel divina virm R. sure ditatum nondum apum labor fuit, sed .durae quercus audabant roscida mella , ut est M. Vergilium os aliis vectis Ap. Ovid. Metam. I, Il2 ot rii reum aliis ap. nostrum Saturitia. g 7, ubi sunt πηγαὶ μέλιτος. de caelo tamen delapsum sub Saturmo mel hoc uno loco narrari sateor, quod iuut inventum ab ipso Luciano nuta cornicis videtur acceptum esse. comoedia enim auream aetatem

ita depingit, ut inutis quoque pisci nis sonum donet crates ap. Athen. VI p. 267, s v. si et alia F,rtenta iocose fingat i lecti-des V. Athon. VI p. 268, o v. 123.

18 οἰ δε ιιάλαl non videtur inlitandum esse, etsi tali loco attici potius dicere solent: νον δῶ οἰ μάλα -. λάβωνται καλῆς, ην ελπίσωσι ΒΑV. λάβωνται καὶ ς, η ελπίσωσι Π es V. enim vero Liicianus scripserat: λάβωνται καλυς καὶ λήσειν ελπίσωσι, quam omendationem sive Viackenari sive suam habet Co intus V. L. p. 139, md ita habet ut in καλῆo h latore voluerit καὶ λή- σειν et necessario illo καλῆς omisso temere seripserit: λάβωνται καὶ λήσειν ἐλπίσωσι. μοιχεύσοντεςl μοιχευσαντες Α ita A .

250쪽

3ιοτεiας καὶ λαγνείας καὶ φιλαργυρίας' ουδὶν γοὐνουτως ευροις Γν ἄλλο ἄλλω ἐναντίον ἄρ τους λόγους

αὐτὰς BACM. ταντας Π et v. libri: προ μενοι, Πλάτωνός τι δόγμα οἰχνται ποιεῖν. quum δόγμα ποιεῖν nee clictum sit unquam nequo dici possit: sequitiir aut vectum ποιεῖν eo taptum esse, quae Halmsi sententia fuit, aut i l quod credibilius est. nonnihil sexcidi viae. hinc supplevi: προθέμενοι Ιτουτο κατὰJ Πλάτω - νός τ. δ. o. ποιεῖν, qtino juna superius illud: κατὰ τὼν Ἱλιέα ἐκεῖνον νεανίσκον concinne re seruntur. sinitiis locus exuat DoMerisc. g 5: - κατὰ τους Περσων το ἴτο καὶ Ἀσσυρίων νόμους. Plane autem geminus locus de eaden, ro in Convivio si M: κατὰ τα Πλάτωνι δοκοῖντα. ὁ Δροι ἐκεῖνid olim conlatis Ar'. Ran. v. 652 aliisquo locis ἀπινρ tuidi volueriun: b ἰερὸς εὐκεῖνος ἀνήρ, praeter nec mitatona. nam b δερός quasi quoddam cognomen est,

ut Arignoti Pythagorici in Philopseu lo g 29. Plato alitem etiam alibi honoris causa sic adpollatus est velut in Pseudoluciani Amoribus st 31: ῶσπιρ ὁ Δρις ελεν ἀνῆρὶ, neo mirum de Platone, ut Passim croditus est, ipsius Apollinis filio tinog. Laori. LII, 3 et ibi Menagitis). caeteriim Lucianus quo tempore lineo seripsit a. sero 166j tuuiuo fuisso videtur Platonicus.19. ποιοῖσιl ποιοῖσιν a. εἴρομ αν Belinus. libri εἴροις. φασιJ φασὶν, A sita A . τιν Γναθ. η T. δερ. t schol. Parisinus Bachmanni Anee l. II p. 345, 26) et similiter Vossianus:

or. Γναθωνίδζς καὶ 2 τρουθίας κολάκων ησαν οἰ περιφανέστατοι. quorum alter. Στρουθίας, parasiti colacis persona fuerat in

Menandri subvia K AS ap. Meinellium Fram. p. 99 ed. I sivo Fram. Com. IV p. 152ὶ. hi jus uraniatis partem Terentius ,Εunucho sic inseritit, ut tamen qui parasitus Menandro moria arρονθως, is jam nomine mutato apud Τerentium esset ,Gnatho ut II, I, 223 et discipuli ejus commentitii , ἰnathonici' i II, 2. 33 . quin ,Gnathonia' personam undo Terentius, indidem alii quoquo sumseritui, veluti Plutarchus Sympos. VII, 6, 2: ἀνελεὐθερον εἶ Duiligod Cooule