Lucianus Samosatensis Franciscus Fritzschius recensuit

251쪽

μάλα και Γναθώνειον, εἰ δὴ Ιωάθων γέγονε δεινότατος ἄνθρωπος τάHότρια δειπνεῖν. Grauertus autem iAnalelcten p. I 62 caenot. e Terentio Lucianuni personain J,αθωνίδης mutuatum esse Inale si ciuidem Lucianus non mais quam Plutarchus a Terenti Eunucho pendet, sed ex einlem sonte quo Terentius sua ambo hauseriint. nempe Γνάθων in nova coin ilia, sive in alia

ipsius Monari Iri sabula sive potius apud Mium sui Diphiluinin par iti colacia persona fuerat. denique stupicor ei parasito, qui in Diphili tilbula IIA MI Oa fuerat, hoc ipsiun nomen inditum fuisse ,Gnathonis', prueseriim quum Diphili vesti alibi quoque

Terentius legerit. caeterum Lucianus more suo renaehronismum sciens admisit in Timons k 45, libi ad Timonem hominum os rena, qui millis ante vixerint accessisse dicitur: Γναθωνίδης ὁ κόλαξ. riaraus hunc ipsum Timonis locum Aleiphro Luciani simius in Epist. III, 34 ita exscribit, ut ilo Timono loquatur , I 'νάθων'lsiri paritatus. nempe idem nomen fuit et I 'νάθων et I ναθωνίδος. κινῆσαιl κινῆσαι Π. μετὰ τοῖ καὶ ΒΑ. μετα καὶ του Π t V. yiu τα οὐνl ita conjeci. libri: ροῖν pro ovν. χροιαν l χρ ὀαν mavult Jacobilius, forma apud nostrum inagis usitata. ἰου μεστὼν - τὸ στόμαl ne q- soris haec ,a Christiano Jiulamve ,

scripta dicat, qui loci in Ep. Jacobi III, 8: τῆν δi γλῶσσαν μεστὴ ἰοὐ θανατ φὼρoti memor fuerit, vel unus cavebit Pollux VI, 125 do iracundo: δεῖ γέμων. 20. μὴ οὐ γε ἐκεῖθι II et v. sed μῆ συ γε κεῖθι A, ut in ΕP. Cr. p. IX cona eram parodia ostensa Homeri ei Od. μ, I de Charybdi: μὴ συ γε κεῖθι τε χοις, ἔτε ροιβδήσειεν. extra par odiam in ipso Luciano atticum E κεῖθι l. I. recto tuitus sum MΙ- Diuitiae 1 by c a Cle

252쪽

λους Ου δὲ δραχ ιὰς ολίγας αλλα πλουτους ολους. ἄστετίς εμπορος τοσουτον ἀπὸ του φόρμου ἐμMoλήσειεν αν, ὁσον τούτοις φιλοσοφἰα ἐς χρηματισμὸν συντελεὶς εἶτ' ἐπειδὰν ἱκανῶς συλλεξωνται καὶ ἐπιοιτἰσωνται, ἀπορορ-9αντες εὐ δυστηνον ἐκεiνο τριβώνιον, ἀγρους ἐνίοτε και ἐσθῆτας τῶν μαλθακῶν ἐπρiαντο - καὶ παιδας κομήτας καὶ συνοικiας ολας, μακρα χαίρειν ' φράσαντες τῆ 376 πήρα τῆ Αρατητος καὶ τῶ τρίβωνι τῶ Ἀντισθένους καὶ τῶ nimo τῶ Λιογένους. 21. Οι ἰδιῶται δὲ ταλα ὁρῶντες καταπτίουσιν δη νιλοσοφίας καὶ ἄπαντας εἶναι τοιούτους οῖονται κἀμὲ τῆς διδασκαλίας αἰτιῶνται. ἄγε

πολλοθ ήδη χρόνου αδύνατόν μοι γεγένηται κίν ενα τινὰ προσαγαγέσθαι αντῶν, ἀλλα τὸ τῆς Πηνελόπης ἐκεῖνο πάσχω. ὁπόσον γὰρ δὴ εγὼ ἐξυφήνω, τοὐτο ἐν ἀκαρεἶ αἶθις ἀναλίεται. h Ἀμαθία δε καὶ ἡ Ἀδικία ἐπιγελῶσιν ὁρῶσαι ἀνεξέργαστον ῆι ἐν τὀ εργον και

253쪽

in Quaesu. L. p. 218 jure Mirrexi. vide si opus Navi g. g 31 r γω σοι, δ αμιππε, ἡγήσομαι τῶν ιππέων. κεραυνοῖ μεν ζlita correxi . libri inepte: κεραυνοῖ μεν γὰρ ξ, quod natum este superioribus illis: ὁ μἐν γὰρ κεραυνός vel ex his: μισῶ γὰρ . - ερμην δε αντοκράτορα, εἰ δοκεῖ ΒΑ. Ἐρμη lερμῆν IIVὶ δἐ εἰ δοκεῖ αντοκράτορα VII et v. κατάπεμφον BACMIL κα

254쪽

νην ἄ/μινον ην, ω Πάτερ, την κόπρον ἐκκαθῆραι αυ-

Π, de quibus diuographiis Nigrinum g 24 G. disserui.ΦIA. J ἀπo A. oσοι Ορθως φιλοσοφοουσιν - , ττιμῆς πενίαςl non dubito, quin adludatur inprimis ad philosophum laude dimum et cariam Luciano Vit. Demon. g IJ Demonactem sive cynicum sive relecticum, qui tum Athenis degetat. sed e verbis: πάνυ oastos conligere nolim, circa a. 165 philosophos atticos nondum ab M. Antonino certa mercede dotatos fuisse: de qua re ad Eunuch. g 3 plura iliximus. ovκονη ονκοον sic II. καί μοι τηνδε ηδο τραπώμεθα libri non sine menda, mihi in Quaesti. p. 206 recte statuisse videor. 11 Hie suppleo: και lει μοι, τήνδε οδο τραπώμεθα. quum enim modo dixerit: ηγησομαι, recte potest ita pergere: ,si mo sequi mina . 25. μέγισταὶ μάλιστα A. Aruosl συός Aa. κατ ἀντι- A. kποπεπταμένονj υποπτάμενον Π. . - ἀκροπόλεμ

256쪽

μἀrura ovincunt. suit titileni Canthariis origine Sinoi,ensis ii 273, sed paullo anto quain tu Thraciam in Graecita versatus orat lo Zii ac ni ultorem cimoqite Graecatu ἔ Ss init:. rapuerat eumqtie similem Lacaenae g 27 . qui quum in Graecia serviis vel Inercenarius in octo sullonicani exercisisset fg 2M modo se tallisin t pyinicum fg al): hospitis siti uxore abducta ig 303, duobus colos stupra dixi coniitibiis fugit Traniolatilina . ubi citio tutius latitares, habitum et alia mutavit: qui naque antea, harbam promi sisset capillo aci cuteni deton8o, in Thracia coeperat comana alere et tari in luna inierat fg 27 Qt 283 ipsumtuo adso exuerat cynicunt g 3li. leni pie pari statu lo ciui homo antea Rάνθαρος die-tiis erat fg 28 init.). postea alitul nomen in ejus locum suffecit

tauthari nomen alteriam a uinoi, de eo Gesner ad g 27 ita judicat: ,non ubg Irdium fuerit conicereti inquit, suisse tum et hic peti Epictetum ali uiti juniorent, simiain forte illius In oris Stoicum ilicit. servilis conditionis hominem et ipsum se . qum verba ne intellecta ciuidem IVielanditis ivl g 26 IIII p. 1363 petulanter inmetatus ecl. concello tamen Gemmina nullo quod vel minimam vim habeat nr naento iugum sesso nequis omnino is no

minibus tam varias g 26 et g 27 certi quidquain transtitia posse.

257쪽

Luesanias nostri loco non uanis quam in Rhet. Pra . I 24 verum nomen nescire nos voluit. nam et Geanor et Wiolandius invisimum locum neglexerunt hunc g31: Aνεικος ἐὸν ασκεν εἰιαιτο πρόσθεν ἐπὶ τῆς Ἐλλάδος, ἐνταῖ θα δε μυσίππειος ἀκριβῶς

quum ,Chrysippein,' dicatur et similis ,Cleanuit', non dubito quinde sua cynici quam in Graecia egerat pereona Stoicum philosophum in Thraeia induerit. iam bonus Stoicus cauiliari nomine leporito aliud sibi nomen sumsit ἄνομα τοιουτον Οἴον απὼ κτημάτων, g 27 ot simile nomini Πολύκτητoe ig 26 sin ). his de causis ego contonderitia hominem aut quod in line credo hoc ipso nomino Ἐπίκτητος certe quam si imillimo. quo palant ud ΕΡi totum, nobilem Stoicum Oluderut dici se jussisse. ut Iuλίκτητος vel Πρωτὼκτητος. at Gesner paene oblitus hujus Lucianei dialogi ad Thensistium Or. V tua. p. 76 e l. Diud. confugit et ad last Suidae verba s. Exiovτος - διατείνας μέχρι Μάρκου Ἀντωνίνotia quum enim magnus Epictetus hauit quaquam MI Antoniniim Philosophum super vixerit est auteIii Jam sub Adriano mortiliis, iit recto post alios Clintonus Fast. Rom. I P. I 0M: talem si roremo nerus ne nasci quidem potuisse Opinatur . nisi Cantharias iste postea sodem Epicteti nomino dictus esset. ,hunc sorte, inquit, posteri miscueriint cum ureliotypo illo Epicteto'. at ego hunc Themistii et Suidae e morem non dissimili alio tamen modo etiatum esse suspicor. etenim sicut Cantharus in Stoicum mutatiis repente se .Epicratum tulit: ita plures alios sub Marco Antonino hoc ipsum Epicteti nomen sibi iam fuisse conse . pisnum enim in tum maxime et levitas atque licentia nominum mutandorum fuit et impunitas. deinde Marcus ina rator sociandum So-omtoni nomini uni plus tribuit quam Epicteto, cujus Dissertationum legen si copiam Rusticum sibi suum fecisse s De Rela. Suis I, 7, gratus profitetur. quid, quod Fronto Epictetum, eclus etiam,verborum sordea' oderat, de Marci etiamtum Caesaris ruantinis ex utere Eumna ope mlnisus est, ut equi leni iura retor Frontonis Epist. p. I73 e 1. Rom. quum igitur illo tempore aliquot milia hominum quo plus gratias ab imperatore Stoico inirent philosophos et potissimum Stoicos se merent: complures eorum sumni uomen Stoici ,-ίκτυτος sibi tribuisse consentaneum est. Postremo ipsa Lucianus philosophomini derisor laudibus Epicte- Duiligeu Dy. .

258쪽

habent: - αὐτίκα μάλα καὶ τυμ δεφίαν οναρ επιστήσεσθαι καιομοιος ἔσεσθαι τῶ θαν)μαστω ἐκεινω γέροντι. 27. τι περισκοπον σε BAII. τι καὶ περισκοπου σε v. unde

ται τῶν ἀι δραπόδων τῶν ἐκ δουλων εις κυνικους περιβυσάντων α111 νς. at non unus eorum, sed Plures deinceps loquuntur, ut

praecones saepe incipiunt, uti recto Schuridopius Obs. Luc. Π p. 53 sq., qui addere poterat eosdem infinitivo sut h. I. μv-ειν pro imperativo uti solere, do qua re ad Vitar. Auci. g 1 exposui. libri: εἴ τις ἀνδράποδον Παφλαγονικόν -. 'uae astin olim da pupplevi: ει τις lειδενὶ ἄνδράποδον Παφλαγονικόν -. 17.

260쪽

illa rei inutatione. φιλοσοφεῖ φησὶν ΒΑΠ edd. Vett. φιλοσοφεῖ καὶ φησὶν M. Jam pruleni deletum oportuit verbuΠi φηοὶ ν, iitpote natum e proximis illis: a ς φησιν αντη. male Vero Redgius sive quis ianis conlecit: φιλοσοφεῖν φησιν, quod silpino

iρμῆ. τις δ' Α. Φυ. τίς δ' Π, v. at non haec Philosophiae Vocta sunt sed Mercuri, quippe qui etiani supra dixerit g 27: αλλὰ τίνες Οὐτοι ει σιν-; A V ἀκλεις Dindoisiis. libra

ω ηρακλες. σύμπλους - ερεττοντεςJ haec videri possunt spectare

Mi versiis elegantassimos Apollonii Argonaul. I, 540 sq. et ibid. v. 569 sq. paullo aliter C. Valerius Flacidius Argonaul. IV, 348sqq. et deinceps saepius atque Orphicus poeta in Argonaul. v. 266sq. εμοςJ εμοδι α libri νη καὶ υμεις γε, cmusmodi locos olim ad D. Deor. 20, 7 p. 47 contei bactarum νῆ ex tof L,iiciani locis nondum ausus tollere, Popponis condectura ναἰ pro Hi tacito rejecta itemque Lelinianni opinione, civi νὴ pro labentis graecitatis auredurando , iecurtato' habuit, in quo Jovis nomen non potuit penitus eVanescere. 1κγstea et ego et fortassis alii νὴ deleri voluimus, quod νὴ in quinque locis illis post imperativum χαῖρε invenissent in resalutatione, in qua attici plerumlue νῆ Θωpraetermini, ut Menander Prisciant XVIII p. 1193: A. χαῖρ' dΓλυκέριον. sita Benileius. at Spengelius pone VRrronem suum p. 618: χαῖρ' ὼ Γλυκέρα μοι) Tλ. καὶ σν, Arist. Meles. v.

라틴어 텍스트