Aeschyli Agamemnon ex fide codicum edidit, scholia subiecit, commentario instruxit I. A. C. van Heusde

발행: 1864년

분량: 463페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

411쪽

Iiessus: item n o fella lata aura, i. e. o υκ ἄν τις λέξειε τοι αὐτα τοῖς εὐδαίμοσιν ' ἴστε τλήμονες δντες απ' εὐτ. φρ. CL Soph. Tr. 731 sq. Raque ευδ. opp. τοῖς τλήμοσιν. CasS. an, nihil ad consolandum valere chori argumentum; nam si quem audacem sortuna iuverit, lare ut is faustum eventum audaciae suae tribuat.1212. εὐκλ. 501. Quam inepte Heath h. vs. praeposueruprmecedenti, et Cassandrae tribuerat, Ptet. Nam hortatur iam chorus Cassandram, ut i ominiosae morti, dum licet, se sui ducat. Ct. 1400 sqq.1213. ἰώ - . ordine versuum restituto patet, quana apte patris et cognatorum mentionem et commiserationem excitet in Cass. animo H δυςκλεὴς μερος, quem communem habuere Priamidae. Intratura iam xὰς υιδου πύλας 1199), cum horrore

retrogreditur aversa.

sq. αἱ συγγενεῖς δμιλίαι dicuntur esse φίλτρον ου σμικρὰν φρενῶν pariter h. l. accipiendum est contrarium GT. φρ. Intelligendum oὐδέν ποτ' ut 1049. 1217. φον. Etsi Marcellus Sid. in medicina e piscibus sap. Fabr. B. Gr. I p. I7ὶ dieat τρίγλα - ἄνθρακας ελκει ριζιθεν,

οι πνειουσι φοβον κρυερου θανώτοιο , tamen h. l. φοβον ob praedicatum α . ferri non potest. αἱμ. Pers. 816. Sept. 836. Εum. 365. Eur. Suppl. 812. Arist.R. 471. Eur. h. 388 όμματων δ' ἄπο αἱμοσταγεῖς πρηστῆρερευσονται κατω. Oh. 1056; 840 ἄχθος δειματοσταγές. CL sup.

99 7 sqq.1218. καὶ πῶς; Ιia disting. Cf. 1106, 1II9. Ch. 774. Ε . Or. 1110.

26 Diuilirco by Corale

412쪽

citur us. I 068 ἀμφὶ Κωκυτον ' itaque κἀν δομ. est in inferia, non in palatio, ut putant.1224. δυςoέζ. Rhes. 724, 805. Hes. δυς οἰζει δυς χερεῖ Abr. δυς χεραένειὶ υπονοεῖ. -κωνες. Id. δυς οἱ ζει μ' φοβεῖσθαι, υποπτεtων. Λυς οἱ ζ. φοβω est di pωπεῖσθαι, Suid . explicat φοβεῖσθαι καὶ υποπτως ἔχειν ' φοβεῖσθαι μεθ' ὐπονοίας in Elyna. M. additur σκυθρωπώζειν. Baccli. 1036φίβω πτησσω. Pol l. 5, 34 τοὐ μη τῆς νέον κεκινημένvς γης το θηρίον όσφραινομενον δυςωπεῖσθαι. Schol. Thuc. 6, 60ύποπτης' τοὐς Ἀπους φασι ταρασσομενους Γ πεπτας λέγεσθαι. Hinc Poll. 1, 197 7ππος υποπτος, δυςωπούμενος. θαμν. Baech. 722. Pl. Rep. 4. 432 . Secutus est poeta Od. 22. 468 sqq. ώς οτ' ἁν ῆ κίχλαι τανυσίπτεροι ηι πέλειαι δεκει ἐνιπληξωσι, το θ' ιστήκη ἐνὶ θαμνω, αὐλιν ἐςιέμεναι, στυγερὰς δ' υπεδέξατο κοῖτος.l225. αλλ' ώς. H. αλλως' prae timore fuatra metuo. At patet. ώς θανούση et ώς θανουμέν' sibi invicem ita opponi ut alterum sit quippe mortuae, alterum quippe moritura.μαρτ. 445, 1092 II 04. Praedicens sutura in Cir t. et Aegisthicaedem, cuius ipsa testis esse non amplius poterit, orat chorum ut caede peracta et vaticinio expleto testetur, so ἄγαν ἀληθ5-

μαντιν li49ὶ fuisse. Ergo scribendum est τι τε, quod pertinet ad proxima δταν - . Cf. 694, 16 sqq. 892 sq.1227. δυς δαμ. Genu. a δυςδαμαρ, qualis Agam. vere dici

poterat. Diuiligo by Cooste

413쪽

1228. εστιξ. Poss. 3, 58 τὰ ξένον ὁντα εἰς ἄλλην πολινελθεῖν ξεν Οὐσθαι καὶ ἐπιξενουσθαι ἔλεγον. Cf. ΕWin. M. p. 252, 27. 470.47. Hes. ξένος - Ο ἐπιξενούμενος. Th.M. ξ εν ίζομαί τινι - τὰ εἰς ξενίαν υ πο τινος δέχομαι ' σὐδἐ ἐπ ιξ ε ν ου μα ι λεγε. Hes. ἐπιξενουσθαι ' μαρτύρεσθαι ' πορεύεσθαι. Id. ξονοδοκος ' υποδεχόμενος ξένους και μαρτυς. ξ ε ν od o κου μα ι μαρτωρομαι. Id. ἐπιξενο- δοκευμαι' ἐπιμαρτυρουμαι. CT Apoll. tax. Hom. v. ξ ε ινοδοκος et Etym. M. v. ξενοδοκον, ubi pariter Pindari et Simonidis testimonio confirmatur, ξενοδοκον esse τὀν ἐπι ρτυρα, et ξεινοδοκεῖν esse μαρτυρεῖν. Sententia: ii atqui vos tum, quum pro me muliere mulier occubuerit, et vir pro infausti connubii viro ceciderat, mihi quippe mortuae testamini. Haec meo moriturae testimonio confirmo.' Testimonium moriturae oanelinimum intelliitur. 1229. οἰκτ. Plene Iph. A. I 336 οἰκτείρω σε συμφορῶς κακῆς τυχοῖσαν.

1230. ρῆσ. 838, 1204. Eum. 638. Suppl. 273. Pl. Rep. 10, 6054 μακρὰν ἡ σιν ἀποτείνοντα εν τοῖς δδυρμοῖς. H. l. βραχεῖα.η θρ. 1449. Non quod hospitam servam nemo lamentaturus esset, addu ἐμὰν τὰν αυτ. τὴν ἐμαυτῆς os. Lur. Hec. 978 ῖδιονεμαυτῆς , nec θρ. h. l. est ἐπιτυμβίδιος Ch. 332, 340ὶ, sed

notans rependere. 3olaere το χρέος, το ἀφειλήμενον . Quare χαριν ad τοῖς εμ. τιμ., contra ποινὰς ad iχθ. φ. r. O. intelligit. Id tamen maius est quam ut a Sole praestari possit; praeterea supervacuum, quum ipsi τιμώοροι id praestuerint. Itaque quum τίνειν, ἐκτίνειν, ἀποτίνειν sit άποδουναι, τίνειν τοῖς τιμ. τί μην i. e. χαρινὶ intelligendum est. Cl. 743. Duiligoo by Cooste

414쪽

Pr. 984 τίνειν χἁριν grativi agere: quod h. ipso l. a Cass. si ficari, vel preces ad Solem ostendunt. Precatur litur Solem, ut ad postremam lucem ultoribus suis, qui insensi essent

suis obtriincatoribus, gratias simul agat ovis lemae mortuae verbis. Qui sint oι τιμωροὶ, quaeritur, quum ipsa us. 1188sqq. unum Orestem suum et Agamen nonis ultorem memorasset.

Quum subinde se vocet ξένην , intellio Zεὐς ξέπιος poterit; hunc

enim et Oresteni malo intelligere quam Orestem et Electram H. . όμ. Non tantum Agamemnonis, sed etiam meis servae verbis.1234. χειρ . Appositio ad dotaης. CK δούλευμα, θηρα, θήρευμα, ἄγρευμα ' ita τἄνδον οικουρήματα Eur. Or. 928. Sch. explicat orκου φυλαγματα, τὰς ἔνδον οι κουρὰς γυναῖκας).1236. σκ. Est προφασνς, συμφορα, μικρὰν πταῖσμα, προς- παιον 32Ιὶ κακῶν. Plaut. Truc. 2, 1,9 actutum fortunae go- lene mauarier; varin vita eri. Quum Vs. Sq. γραφῆ memoretur, haec probabiliter reν σκιαγραφίαν attinent, quam artem primus promovit Apollodoriis Atheniensis; extrema autem Aeschyliaetate, quo tempore is Orestiam docuit, ADtharchus artis rudimenta ausus est. Os Muli. Areh. p. 88, 132. Latent nos artis eius primordia et incrementa. Pictorea autem foenici umbrarum remissione sσκιὰς ανεσις dicitur Uul. II, 76 ὶ et intensione spectantium oculos mirifice sesellisse patet. Undo intelligitur simul, toturn σκιαγρώφημα unius umbrae mutatione aliam sorinam ac speeiem praebuisse. Cl. 420.

τρ. Hes. τρέπει ' μεταστρέφει. τρεποντων' ἐπιστρε

415쪽

re. Soph. Tr. 685 ἐσωζομην, χαλκῆς οπως δtρνιπτον εκ δέλτου γραφήν. Plin. H. N. I 3. 11 amplum in iis labelus spuollaribus, δελπι ιρὶ, apongia indueta deleri poterat. Sunt igitur qui hos pugillares intelliunt. Praestat tamen existimare, poEtam in eadem imagine peratitisse, et adversas res comparasse σκιαγραφήματι, quod frequens spongiae madesaetae ictus totum delet. Grot. Exc. p. 32 Sq. Reu tristia lominum stat nam re3 prover

Draginem omnem apongiae deles mador. 1238. ταυ τ'. Quis ista sint et quibus opponaritur, visceptatur. Milii quidem de rebus mortalium solis h. l. sermonem esse persuasum est, ita uι ἐκεῖνα reseratur ad την τῆς εν - τυχίας μεταβολὴν, ταυτα vero ad τῆν τῆς εὐτυχίας ἀφώνισιν s. εξῶλειαν. Doleo, ait, multo magis, quod suam sortunam, si quid adversi aceiderat, prorsus delet homo, quam quod earn molem et mutabilem natura finxit. - Pictor scenarius, siquid minus assabre pinxerit, corrigere debet, non irasci et inducta

spongia opus quod inchoavit debere. CL Teri Ad. 4, 7, 23 sq.ua vita ral lom taetrum, quasi ri Iudas teneris: ri illud quod marinis opM rat laetu non eadit, illud quod ereidu forta,

1239. τὀ -. Chorus ut us. 9Is de /anuate, ita h. l. ex praecedente rerum humanarii in contemplatione de fortuna loquitur. Cf. Ch. 57 sq. ΙIer. 7, 69 εὐπρηξί ς Ουκ Drι άνθρῶποισι ου -

416쪽

700 . At quaeritur. εἴργει quid si εἰ πράττειν; at vero neque 4 ευπραξία, nedum To- ., personae instar est: praecedere debuisset 'Aγαθὴ Ttθη vel Mγαθος Λαίμων es. Aglaoph. II p. I 239. Selineid.). Omnino requiritur δακτυλή - δεικτον τὼν - non is-, ut Cas. voluit), ut Perseus Il. 14 320 πώντων ἀριδείκετος ἀνδρῶν. Os Od. 8, 382. Hor. Od.4 3, 22. Pers. I, 28. Marti 9,98, 3. Ut in h. 58 Η. 2 A. dicitur χειροδικτον μέλος, Ra χειροδεικτα Oed. R. 901ὶ Sch. explicatcφανερῶς διὰ τῶν χειρῶν δεικνύμενα, φανερα. Hunoαριδει- κετον nemo hortatus impediet ne domum intrans perdatur fastu

elatus. δακτυλοδε κτῶν Fl. F. ven. v. C. - Pariter us. II ἐλπίζων, 132 τόσσων. 267 μολών. 33s αστριον. 5s5 σεσαγμένων. 606 Cl. p. 243.

τῶνδε.

1242. τὰ δερ τὰ μέλαθρα. Moneo quod multi ταδε φων salso copuliuit. Grot. Exc. p. 33: Res est insatiabiliaritae proverilaa: neque erisivi monstrana distuo vetianira ferre fores pedem. I 2 3. τῶδε . Chorus digito ADm. τὰν αληθῶς δακτυλο - δεικτον βασιλῆ, cuius vf. 220 εὐπ. αἰῶνα celebraverat, absentem in interiora domo indicat.1245. θεοτ. Cl. 482, 721sqq. suum de reD iudicium tulerat; cs. 732. Il. 1.17 . 1246. νυν πτολι πορθης ἄν καὶ θεοτίμητος.πρ. Ch. 401 τῶν προτερον φθιμένων. Thyestis liberos praecipue h. l. intellii patet. Licet autem nusquam ap. Aesch. diserte antiquior Myrtili caedes memoretur, tamen eam quoque

417쪽

hte intellis par est. Poeta vetus ap. Cic. N. D. 3, 38 quaenam unquam ob mortem Myrtili poenis luendia dabutir satias avsilai ἀποτ. Ch. 398 sqq. 3l0 si 801 sq. Ins. 1367 α μ' ἁπιπτον.

Belch. p. 360 αῖμα νέφαι οἱ τως ελεγον οι 'Aττικοὶ ἐπὶ του εκνίφαι φονον. Εur. h. p. 637 αἱμα σὰν μήτηρ ἀπενίψατο. H. I. ἀποτισαι dictum ut Lur. tr. p. 756 πατρὰς αἱμ' ἐτιμωρησαμην. I 247. τοῖσι θαν. Quos modo προτέρους vocaverat, Thyestis liberos et Myrtilum, eosdem hic τοὐς θανοντας dicit, ἄλλοις vero θανατοις praecipuo Iphigeniam intelligit, simul vero eos quos us. 175, 418, 726, 736 memoravit. Dativus non pendeta θανῶν' aliud enim est ἐπαποθανεῖν τετελευτηκοτι ' sententia haec est: si Ipse moriens tanquam προσφαγμα s. θυτήριον II 86) morte sua mortuis - persolvet. Ai. 970 θεοῖς τέθνηκεν, ου κείνοισιν Sch. θεῶν βουλομένων' Ου γὰρ Οι Ελληνες τὸν τοιαύτην αιτίαν αυτῶ παρεσχον al. υπὴ των θεῶν

τέθνηκεν, Ουχ υπ' ἐκείνων). Ιb. 1128 τῶδε δ' Οἰῖχομαι. El. 1152. 1248. . n. 679. Os Sept. 477 θανών τροφεῖα πληρῶσει χθονί Sch. ἀποδωσμ), pro quo su p. 667 χαριν τροφὰς ἀμείβων ut Ch. 79l παλίμποινα ἀμείψει. Ergo, ποινὰς πένειν, ἀπο-

τένειν, δουναι est poenaδ εolvere, ita ἐπικρ. ποιν. est poena plena cumulateque perδolvere.

I 250. τάδ' ἀκ. Aptissime his verbis, quae statim excipii resipa exclamatio, sententia chori terminatur. Tὰδε autem ad reis fortunatissimi caedem expiatricem referri patet. Diuiligod by Corale

418쪽

408125 l. ῶμ. Sophocles Fl. 141 5 sq.) apte Clyt. pariter exclamantem Amt.

1255. κo O . In Eur. Med. 1273 sqq. ehorus auditis puerorum elamoribus pariter deliberat.ῶν πως. Conieceriina iaφνως, ut initio testinantibus, mox cessantibus senibus maximo conveniens. II. leg. ἄν πως ασφαλῆ

ἐ), quam ellipsin defendas usu Homerico II 5, 481. II, 477. 14, 376: et Bast p. 152 sq.). Vertim ἄν πως dictum esse intellecto δυνώμεθα, H qua seri porris, haud inepte statuis.

419쪽

Si prius, gladius intelligitur, quo caedes peracta: sin posterius, quod verisimilius, gladius τῶν ἀστῶν βοηδρομησαν των , non sane ipsorum senum, ἀσφαλῆ βουλεύματα capientium, intelligitur. I 260 ra . Her. 7, 52. Sch. ad Antig. 176 τὀ ἀγχιστεῖα

ουδέτερον ἐστιν, ἀντὶ του ἀγχιστείαν ' καὶ ἔστιν Ομοιον τῶ γνῶμα, ῆτοι γνωματευμα καὶ νουν' comparat Trach. 593. Herael. 407.

φρ. Ii ipsi, quibus Cass. v s. II 58 dixerat curae esse necare reum, initium capiunt. I 263. π e. Suppl. 268 τούτων ἄκη τομαῖα πραξας χθονό i. e. πορίσας . Aristi d. V p. 265 αρχὴν πραττων αυτοῖς βασιλικήν. CL Thuc. 8,6,1 βασιλεῖ τὴν ξυμμαχίαν τῶν - κεδ. ποιήσειε. Pariter Here. t. 1369 ἐκμοχθῶν βί ευκλειαν υμῖν. Πραττε ιν,-Dulcer. ad Thuc. 4, 89 fin., in universum notat clandestinam molitionem et studium partium; unde etiam illi qui id agunt ut alios sibi concilient et in suas partes pertrii-hant, quique aliorum rebus student ac favent, dicuntur πράσσειν. Parater διαπρὰττειν apud Arist. P. 378, 217. Propterea Suppl. l. L additur ἀμέμπτως. Dicebatur postea τυραννίδος αρχῆ

420쪽

κλ. Immerito H. I4ριν praeseri, licet vf. 345 sq. t turrώρις πατοῖθ' potius 435 sqq. ubi G τῆς σπουδῆς κλέος

quanti sit aestimatur a choro. 265. ου καθ. i. e. φθὰ νουσι δρῶντες. Pl. Rep. 2, 375 .

1267. του δρ. Optime Both. καὶ περίεστι τὰ βουλεsσαι του δρῶντος. Praecessit εμπεσεῖν - τι δρὰν iam ab astendi consilio ad deliberandum redit chonis. Cl. 485. τὰ δρῶμα. Berilli. p. 260 comparat Theogn. II 8 s 368 'V. . Soph. h. 761 γνῶμαι πλεον κρατουσίν ῆ σθένος . χερῶν. Eur. h. 205 σοφον. γὰρ ἐν βοε λευμα τὰς πολλὰς χέρας νικα. Contra ib. 201 τὰ πρ4γματα κρείσσω νομίζω τῶν λήγων ἀεί ποτε.1268. τοιουτ. Orest. 1680 κἀγὼ τοιουτος Sch. Ουτω διὰ -

SEARCH

MENU NAVIGATION