Aeschyli Agamemnon ex fide codicum edidit, scholia subiecit, commentario instruxit I. A. C. van Heusde

431쪽

α r. 328. in. ἀμισθὶ ποιεῖν, Αλλως πονεῖν. Itaque est 3ίκον πρώττειν Don naar urerk. Cf. in . I 435.1352. Ουτ. Ex praee. ἔπραξεν. De cantu cyyim Opp. Ven. 2.548. H. in Apoll. I. Spanti. ad Call. in Del. 249. Pl. Phaedr. 84'. 85h. Arist. H. M. 9,I3. Ael. V. H. I, 14. Lucr. 4, 182. Hor. m. 4, 3, 20. Ovid. Her. 7.1 N. Met. 5 387. 14,430. Mart. 13. 77eantrior funeris Uae aus. Cita de Or. 3, 2, 6. Tusc. I, 30, 73. Plin. 10, 23. 32. Cantus ille utrum a us. 982. an a 1221 incipiat, quaeritur. 1354. φιλ. Ηes. ἐραστής. Strab. 10, 21 τὀν μἐν ἐρώμενον Cretesὶ καλοοσι κλονὰν, τον δ' ἐραστην φιλητορα. Nonn. Dion. 21, 27 φιλητορι κολπω. Quaeratur quare usus sit poeta voeabulo masc. gen. Referri videtur debere ad κύκνον ' errat autem Schol. passive dici putans, et H. cui ex illius interpretatione compositum videtur ex φίλος ητορ.ὸ π. 786, 1294. Ch. 402. Sept 157. Pers. 85.1355. εὐν. Ut us. 935 ἀνώγειν των φθιμένων, et 27 ἐπαν. εννῆς, ita ευν. ἐπἄγειν est ex lecto asserre, eoneiliare. παρ. Arist. Eccl. 226 αυταῖς παροψωνουσιν Sch. Mθραόφων οὐσινὶ . CL M. III, 200 τῆς Ἀλληνικῆς φιλοσοφίας ἐφώ

γυναιξὶν ωςπερ παροψὶς μοιχὴς ἐσκευασμένος. Philo II, 300ηδυσματων παραρτυμα καλλιστον. Est agitur παροψ. προς θηκ' λαθραία. Sententia : η κοιν4λ. τos r. καὶ πιστὴ ξύνευνος

mihi ἐκ τῆς ευνῆς συνουσέας) attulit appendiem voluptatis meae. Ipsae enim deliriae Hes. sup. p. 402. Sch. ad Phoen.149I χλιδή τροφή, σπατάλη) erat caedes infidi contuos. Contrarium apud Petron. 24 in promulside litidinia noatrae. Cf. n. ad 488. - Plene iam intellivtur, quid Cras. volueritus. II 68 sq.1356. τίς ἁν-; tilinam: es. 573. O . C. II 00. Μοῖρα θανώτου 1174, 1273, 1370.

432쪽

ἐν ταi. 1148. Antig. 1829 βραχιστα γὰρ κρατιστα ταν

ποσὶν κακα.

eadem mus .

γυν. Helena; cl. 62sq. 407. Alio modo Ag. πολύτλας, alio Ulysses. BIον Κ. delet, monens, άπ. βίον de occisore, non de occiso dici. Deleto autern βίον versus acturale respondet antistrophim. 1363. παρ. Ut ἔννους, σύννους dici potestπαρ ενους ' cl. 199. 1364. μέα-. 40 I sqq. 418, 636. Euri Hel. 198 sqq. ipsa Helena de se: δι' ἐμi τὰν πολυκτονον. Or. 743, 1381 sqq.1366. τελ. Nihil sani hic et in proximis ap. Seli. Neo ut lius recentiores. Ad τελείαν i. e. ἄραῖαν) inteli. ψυχὰν . 8up. vs. 105 chorus Atridas ἄνδρας ἐκτελεῖς appellaveret, et 894, 1412 Agam. τέλειον τελεον) ἁνδρα ' eadem anima recte πολύμναστος dicitur. 1367: i n. Cli. 148 ἐπανθίζειν κωκυτοῖς Sch. στέφειν ώς ἁνθεσιν). Collatis ἐπανθισμα et επανθεῖν patet , ἐπανθίζειν esse imponere tanquam sorem ταῖς ψυχαῖς ἐχομέναις, ea constriictione quae est ap. Luta II p. 18 ην δ γραφεῶς ταῖς γυναιξὶν ἐρύθημα πλεῖον ἐπανθέσI. 2Cune vero maturaim inelytam at imam tibi o periori ut soria inafar assiuninti. - Λι αῖμα ob sanguinein Iphig. non expiatum.1368. ητ. Fn monet. ἁτις scribendum esse. - Λὼμ. τῶν Ἀτρειδῶν. Diuitiaco Cooste

433쪽

I369. ἐείδ μ. Ut εὐυητος, ναυ. αιπύδμ. λαμπροδὼμητος. Respondet vf. I 41 νεικέων τέκτων , II9Ι Δτας θριγκουι ' cs κακὰ βυσσοδομεύειν. Discordiae illius firmiter sun- datae eausa erat nex Iph. Firmitere fundata dici poterat, quia iam olim χρυσέας ἔρις ἀρνδς ηλυθε Τανταλιδαῖς' - οθεν φονω νος εξαμείβων δί' α ματος ου προλείπει 'Aτρείδαις

at quum auDralis Apollini sacra esset, cur navis memoretur Duiligod by Corale

434쪽

424, quam tabo munere Ovid. Met. 10 453ὶ, non minus minx et

κακώγγελος, non video. Sine causa Cant. ἐπεύχεαι et Seliiugσταθεῖσ' len Choriis, subito conversus-r nam eamque acriter

intuens ses I 450ὶ, dicit: insestus ille domui genius, corvi specie assumta, serali carmine canere iactati 1383. νον δ'. Recte H. inteli. προσθεν μἐν Ουκ ὀρθῶς. λεγις νsν δ' ἀρθῶσας ί634. Hipp. 247 τὰ όρθουσθαι γνόν-μαν ἀδυνα) - . I 384. τριπ. Tριπήχυιον trium utilamm) Mnium a sciolo dictum esse pro τριπαλαιστον trium patinamur, quae indi aynio mendura videretur haud inepte Bamb. coniecit: itaque leg. τριπαλαιστην cs. II 14, 155 τριακτηρὶ. Idem tamen ut H. leot quoquo τρι παχυντον cs. Sept. 77 IJ, bene pMtum, ut πῶλοψ κριθῶν 1549ὶ. Sch. videtur l Me τριπαλαιον Bl. 'os Ch. 312 τριγέρων. Utut est, non negliyndus numerasterilarius; cs. 33, 220, 792, 794, 1294.1386. ἐρ. αι μ. Genius auctor Mnem insatiabilis sitis sanguinis: illius opera φονολ. τὐχ φρὴν ἐπιμ. I335J. Ct. 750. 1096 sq. Euni. 193. Arist. Rq. 198. I 387. νείρ. τῆς γέννης. Ηm. νείρη' κοιλία ἐσχώτη. Etiam νείαιρα γαστήρ Il. 5, 539ὶ et κῶλον, κὰτω κοιλία Poli. g. 209ὶ dicitur. Ut in bile. iecinore. stomacho Ηor. Od. I, 16, 16ὶ suus cupiditatibus locus, ita V νείρα sedes sitis sanguinis. Dativ. ut 673; Virg. Aen. 4, 2 vvlnua alia venia: eontra Od. 23, 237 περὶ χροῖ τέτροφεν Sch. πέπηγενὶ ἁ v. πρ. - ἰ r. His explicatur τὀ ἀξεχτ. ἄλγ. I375 . Meli nobis finint daemonem hydropem, cuius abdomini hAe, aqua intercus, perpetuo succrescit: itaque interpunot post ci . , reliqua continuans. Fem id non potest; nam ἰχώρ praecipue est

sanies, sanmis tenuis, subalbidus. ex malo vulnere exiens,

maxime ubi, nervo laeso, inflammatio Meuta est Cels. 5, 26. 20 . Ad ἰχ. intell ἀνακηκίει, πρέπει. Quem autem iam diuistius latet , νεον ι χῶρα sup. 882 Vin lice indicatum esse, ubi Clyι κηκῖδα παγκαίνιστον laudat, Vindi etiam intellin debere

435쪽

τὴν πορφ. -ρον 832 sq.), ab ipsa reo iure optimo paratum.1389. orκ. x. Schoem. imns εν μελ4θροις non vidit, OLsendere praepositionem. - Ευ αινεῖν recte dici posse, in

quid maxime decuisset, Electra refert ib. 343 sqq. Chorus ipse supra: κατθανεῖν χαρις βροτῶ. I 404. ἀμφ . g. I 058. Bur. El. I 64. Iuven. 6, 656 Tyndaria ina bipennem suavisam et fatuam deatra laevaque sup. p. 369ὶ tenebat. Sen. Ag. 45 divirum gravi fetu bipennia regium video eas M. Ib. 897 armat bipenni Tynd. deatram iure M. CL

436쪽

3405. τουργ. ἐμ. Hoc ipsa declaraverat 1287 sq. I 313 sq.I328. Nunc renuit, rem et culpam a se amoliri studens utvs. 1372 sqq. culpam ab Helena depulerati Excidisse duo vis., enin antisyst. I430 sq.) monstrat turn verm quod sequitur μηδέ. Vidit iii Keelc, quem tamen non sequor inserentem haec: κουκἀρνουμαι μη μοι δ' ἀσεβῆ θώνατον μέμφη, μηδ' - . Gratissima re nae suerat illa corvi infesti comparatio si38Ι); propterea priscum illuni miis άλαστορα fingit iam suam ipsius speciem induisse et caedem Intravisse. Intellim: μη τουτ' εἴπης.

non video quominio corrumpi potuerit. Quod commendavi μηδ' ἐπιδεχθῆς verto: neve e pretes. Hes. ἐπιδεχομενος προς δοκων. Heracl. 757 ἱκέτας υποδεχθείς, ut δέδεγμαι, δεδεγμένα ἱππῆας. Cf. Trach. I 5 προςδεδεγμένη μνηστῆρα Seh. προςδοκῶσα).

437쪽

1420. παχν. Hoprie pminas puerisorae. Cum pruina comparari debet o πολυφθορος Λιὴς ὀμβρος νεφέλ' φονου, χαλαζα αῖματος α χαλαζήεις ψονος Ρind. Ι. 5,63. 7. 38 sq. N. 9, 89ὶ ut intelligatur, eas tua agines a reriam natura repeta ad caedem bellicam eiusque horrorem declarandum. Ut πώχνη est φυτοφθορος, ita πολεμος κουροβορος l75ὶ.παρ. i. e. lui copiam faciet, aocium ae praebebit, παραστατης ἔσται τῶ φονω. Her. 9, 17. Us Wylt. ad Plui. Mor. VI, p. 512. Stallta. ad Gorg. p. 57, II 4; ad Prot. p. 162; is comparat

438쪽

1429 sq. Incus dissicilis. Ambo verinis expunxit Midi. devss. dochm. p. 408, quippe excedentes systematis ambitum. Eninplerique secuti sunt; non secutus Kect, qui servavit vulviam

uem primus monuit, interpolatorem scripturiini suisse oὐκ ut eonicterat Selisitet non Oυτ' ' tum interrogative dici non posse oυδἐ γὰρ -; sed debuisse diei ου γὰρ καὶ -; Praeterea, etiamsi hiatum γενέσθαι' ουδ ἐ) pausa excuset, tamen elisionem 1θηκ' αλλ'ὶ exeusari nullo modo posse pausa lonsore intercedente. Vertit: dolosam, Maeana nemo Pisquam aera ua iamiais praeter meam ex Me MMeeptam, M eodem maetatam, stiam. Vidit , ἐ-ν εκ τοὐδ' ἔρνος sincere ut intelli Ptur meam ex

ut notetur et rεννοθέν, ἐκτραφέν, etφονευθέν pro ἀναερθένὶ. Explicans autem cur mors reg' non infamis censenda sit. dicit: dolosam reD caedem ipsa filia vindictam spirans conciliavit. Vix credo foro quibus illa explicatio satisfaciat. Ego vulpitam sic interpretor: Clytaemnestra. quae us. 1372 sq. Η lenam, 1 405 sqq. se ipsam innocentem declaraverat, perstans in oppugnanda chori sententia, ne hoc quidem vero dici posse ait, ἀνελεύθερον i. e. δουλοπρεπηὶ esse τὀν ξιφοδήλητον rejs θώνατον. Iam, quo clarius innocentia filiae appareat, et mariti impietas, dicit: re non eredo dolosam Noxam 1138 aeditiis innexu: aola invaria Istigenia, i ta3 3eeleria aut somnas salerna manu G M sorro δρασαντι παθεῖν, τριγέρων μυθος ταδε φωνει' itaque ἀντὶ πληγῆς φονίας φονέαν πληγῆν ετισεν Ch. 310 sq.) Ουτορ .' CL II7I. I 432. ἔθ. 365. Cla. 834, 859. Sept. 46 sq.

439쪽

ἄξια π. 484. Anth. P. I 2, 132 ἄξια πάσχειρ ἔν ἔδρας. Phil. 583 πολλ' ενῶ κείνων ὐπο δρῶν ἀντι-σχω.1436. μεν. 1370. Vulgo μεγαλαυχεῖσθαι ' eorum μεγαλαυχεῖν posterioris Graecitatis. Philo II p. 158 μηκέτι μεγαλαυχείτωσαν. Od. 11, 404 Misi. Agam. de caede sua in Oreo queritur. 1437. ξιφ. Ch. 727. Lum. 592, ubi Orestes ait se matrem oecidisse ξιφουλκῶ χειρι.I438. ηρξ. Soph. El. 552 sq. ἄρξασα τι λυπηρον Sch. συπροκατηρξω τῆς εἰς ἐμι λοιδορίας). Cl. Here. f. II 69. Vulmυπ-χειν dicitur: cs. Androm. 273. Multis tamen merito placet ἔρ ξεν' Iph. enim fino tur iaρξασα. 1439. άμ. 1023, 1085. Os omnino K. p. 305 sqq. In eo

errat quod, scribens ευπαλαμων μεριμνὰν, iung' posse putat φρ. μέριμναι, mensis eo Ea s. pNidentia. Sunt quidem μεριμνοφροντισταί, εω ταυτολογία in eo aperta. Mihi φρ. συρ. nude positum videtur: respicit chorus vas. 102, 416, 89 7 sqq.

458. Or. 635 ὁπη τραπωμαι τῆς τύχης - χανῶ. Pl. Hipp.

absolutus, sed pendet a μεριμναν ut Oed. R. 1459 τῶν ἀρσένων μή μοι προσθη μέριμναν mariam duritua . I 442. δμβ. κτ. 607. Os Oed. R. 1278 sq. μέλαρ ὀμβρορ

440쪽

επειδὴ τὼ μἐν αἷμα μέλαν, λaυκον δε λ δάκρυον, μίγμα δ' ην ἀμφοτέρων τούτων τό εξ ὀφθαλμῶν του Οἰδ. σταζονὶ . δ ο μ. domum g araana, labefaetans. Cl. 113 δοριπαλτου, 335 παναλῶ του. Pariter ἐνοσίχθων.1443. αἱμ. Eum. 137 πνεύμα αἱματηρον. φεκ. 512, 1298. Plin. 637 πονου ληξαντος. 1414. 2 κ. Multi δίκην lmntes expliciint i tutae emem. At recte in P. dativus, non- δίκ=i sit ἐν δίκη, σὐν δίκη, δικαίως, cuius usus exempla sunt, sed ut Molaci dicatur 2 κηopem ferre. Cli. 6 pariter Aίκη et Aὶσα φασγανούργει προ- χαλκεύουσα iunmntur: ipsa Aiκη dicitur ξιφηφορος ap. Lur. Bacch. 992. θήγ. Ad hoc verbum requiritur obi. Δορ, quo post Hom. et Hes. non sere usi sunt poetae; eo ipso Aelle exeidit. Meh.

β λ. Non coniuno potest cum M. ut notetur πρ. βλαβερον in Pind. N. 3, II ἀεθλονικίας πρῶγος) μαλιστ' ἀοιδὰν φιλεῖ alio spectat. - Ἐπ' ἄλλο πρ. ut Sept. 86l hκουσιν ἐπὶ πρῶγος πικρὰν - θρῆνον ἀδελφοῖν. Utrum vero aορ βλ. an βλ. θ γὰναι iungendum sit, incertum videri posait; ita positum ut ad utrum quo lacile reseratur. I 446. μ' ἐδ. Recte F. ita, non O' ἐδ. quod esset optantis, ut pro Agani. ipse obiisset H.). Chorus autem prius se mortuum esse mavult quam regem pereuntem videat. Cs 1356sqq.1447. ἀργ. 921. Sept. 881. -'ρ. 1039. Ch. 996 sq. Eum. 633. Lyc. su p. ad l058); Sch. λεκανης πυέλου ξύλινος σκαφη.

라틴어 텍스트