장음표시 사용
401쪽
I 3. Enimvero, inouam prooemium iptum 'pulcnriam est, nequeat torem ab imo rogatiuo avertet. Tu vero propterra, qt idecorum sit visime, malto mameam mihi enarrato. Nam tibi
mrpe non est, qtaeae fisia sunt, cloe ere: sed mihi lam tu ita ea nescire, praeserum mirum sim titilia.
C A P. XVI. PR.imum igitur, ait, mi S
aves, demons ire tibi vo- , non esse dissicile, qti H in agrimitura motriae varium esse praeditant, qui de illa furimurn ve iri cisserunt, qutun eam exercen issi non attingam. a. Aiunt enirn illi, qci agriam recte colere velit, primum soli naturam inis desine cognitam. qui lem, nactuam plum inant. Nam qui Corn- et a non laesin, Quid ferre solum
402쪽
W . AMαselum possit: isetiam, nam sine sententia, quae semina spargenda,quid conserendum sit,scire non poterit. 3. Id vero, subsecit Ischomachus, vel alieno in iis licet cognoscere, quid feri e vel possit, vel
Non possit, si quis & mictus &ar, res inspiciat. Posteaquam v ro quis hoc cognovit, non amplius cum Deo talium ex tgerere. Non enim id, quo in-cget, seminando & consere clo, rn rem victus copiam consequetur: quam quantam s
tum lubens prolaret ac educ it. . At si ob ignaviam possessi riina vires suasaeclarare nequeo Lemnumero ex loco vicino v riora de eius natio cognosci posesinit, quam si vicinum aliquem interro . s. clanetiam inmittim si si, nihilominus naturam suam inclicat. Etenim quod producit etiam agrestes fiuctus pulchros, si colatiar, mites quoque mictus pulchris prolati e poterit. Ac s si naniram hoc modo etiam si, qui agriculturae non admo luna periti sunt, iusternere possitnt. 6. Enim-
403쪽
ε. Enimvecto hac1n parte, inquam, Ischomache, satis jam mihi confidere videor; ut metuem dum non sit, ne, citi H stat natu-rram cognitam non habetura, a stineam me ab agricultura. 7. Nam remmor, quid piscatores iaciant, qui quum in mari talpentur, neque consistant ad inspinionem, neque lente pro grAsiantur, sed mira cirrsu praetereant: nihilominus ubi fructus sta vident,haudquaquam pronun tiare de solo, quodnam bonum
quodve malum sit, dubitant: si d
hoc vituperant, illud claudant Adeoque video illos eodem Odocte lamno solo pronuntiare, quos, lent viculturae periti.8. Ulule vis igitur, inquit, mi Socrates, iit incipiam de agyicu tura tibi q edani in mentem re votam 3 Nam futurum scio, ut Quo pacto colendus sit Ver, imincaturus sim tibi, qui horum maximam partem scis. 9. Videor, inquam, primum hoc libenter scire cupere,rni Ilictio mache, quandoquidem hominis
est maxime sipientiae stinuos, quo O pacto,
404쪽
racto, si ita lubeat, terram eXercendo maximam hordei, maximam tritici copiam conscitui pose sim.16. Ergone nosti, novalem prinparari oportere ad sitionem 7 N vi, inquam. Quid iginar, ait, si solum lesennis tempore incipiamus aram p Alvem, inquam ego, tum non nisi lutum fiterit. Num igitur state tibi faciundum id videtiir priarior, inquam, erit te quam ut moveri a Jumentis possit. II. Fortassis igitur, inquit, verno tempore fuerit opus imchoandum. Nimirum conserataneum est, inquaria, turn solum maxime motu status. Immo
etiam herbam ip aratio inversim, mi Socrates, Ninc seni ouidem aliquia solo suppeditare; scit nondum semen de se sparger. de quo siit aliquid enasci. ΙΣ. Nam mea sine sententia, puto id quocue intelligi postri sit Mina futtirii ut novalis, necessitrio puram a materia esse debere, ac ad lena maxime tostam. Omnis no, inquam, existimo debere ad hunc modum haec sese tabere. 13. Tune
405쪽
I3. Tunc vero putas, inquit, aliter fieri ea pom potius, quam si quis serpissime per aestatem terram invertat y Eouidem accurate scio, inquam, nullo ima lo majs fieri, ut materia summo in solo arparcat, & ab aestu exiuxetiar, solum vero a sole tot atur; quam si quis tetram aestate media, atque rium in meridie jumentis na
novalem taciant, ait, an non perspicuum est, eos quoque solum a materia se e debere it Acma' te lana quidem, inq uim ego, prinjicere, ut in agri superficie ares et:
terram autem invertere, ut Patadus cruda torreatur.
C A P. XVII. DE novali, inquit, vides mi
Socrates, utrique nostriirneadem videri. Videtur sine, inquam o. De sententis autem tempore, num aliquid aliivl st tuis, ait, mi Socrates; ouam idos esse tempus, quoa omnes superiorum aetatum nomines eXo 2 pertii
406쪽
perti, itidemque mununc vivum, experiurulooptimum esse animas Veneriant pa. Nam quum autumni t istas advenerati homines omnes admum respiciunt, quando terra irrigata seminandi potestatem eis ficturus fit. Et sunt certe, imFin ego, mi Isthmiacne, Omnes in ea sententia homines, in sua quidem eum voluntate nequamiam arido in solo senae' Jaciant: nimirum multiscuintamnis raniusta-H Ent, qui prius sementem sec
rant, quam jussiaDeo MMnt. 3. Ergo in his, inquit Ischomachus, omnium hominum eamdem est sententia: Nimirtim quae Detis domi, inquam ego, in iis accidit, ut consentiamus. Verbi gratia, videriar omnibusnaelius ese ut hyeme vestes ci assiores, si
quidem possint, homines gestent
intendendum esse, si ligna sit
machus, valdedissident multi, ies Socrates, num optima sit sementis Prae X, an serotina.. Deus
407쪽
De ipse, i iuun ego, non ci dem ordine annos vertit, scit hic primam sementi cona Uissimus ille mcisae, alius scrotinae. s. Tu mi Socrates, ait, ni ducis unam ex D seine tibiis elimciam esse, sive q inultum sive pariun sensitas JO: an a maxime prietari initio,iminandum usquead Inax, me serotinam p6. Tumm: Mihi vero vid tur, incit , Ischonraciae, op
Inumelle, ut omnis sementi, participes sinatis. Nam longe nata esse arbitior, semper tantumst menti accipere, quantiam sitis sit: quam aliquando ad Huna nau tum, aliquando ne tantum quiadem, quantum sufficiat. Ergo tu, ait, hac etiam in parte i cum e dem es in sententia, mi S rate
discipulus scilicet cum dinore, de quidem ante me, quid tui eilae jussita, pronuntians. . id vero y ii'uam ego,
num in semine a ciendo varia ouaedam ars inest Omnino, mi Maates, ait, tun etiam consis larem . Nam de uranu quulem semen
408쪽
semen esse proiiciendum, opinor te quoque scire: Nimirum, inquam, hoc vidi . At pNlicere alliaeq:raliter possunt, ait; alii non possitnt. Hoc igitur, inquam ego, indiget exercitatione, perinde ac citharaeclorum manus, ut inservire voluntati animi possit. Omnino, inquit. 8. At si fuerit, ait, sesumliud tenuitis, aliud densius p md hoc, an tum, dicis y Num tenuius vocis quo 1 in imbecillius, densitis autem, quod robustius y Hoc ipsum, inquit, dico. At*aea leo te interrogo, num laminis tantun-ὸena utrique solo mandaturus in vel utri plus p9. Equidem, inoium, vino fomtiori plus aquae infundere seleo:& homini robustiori plus oneris, siquid portandum sit, imponere: ac si qui sint alendi, mandaturiusim, ut plures alant ii, quibus ficultates sint in ores. An vero solum imbecillum robustius fiat, inquam, si plus et i jiciatur frumna, perinae ac Jumenta, doce
Io. Tum sublato risu Ischomarichus
409쪽
ctus: Linlis tu quidem, Sota Mes, ait. Veriam hoc scias velim, si II. An tu hoc dicis, inquam, Ischomache, solo imbecilliori minus seminis mandandum esse y Ita jaisto aliouo in terram semine, de inceps uui multum h coelo nutri- prosecto, mi Socrates, inquit, tu
semine enata nactus solum aratro inveneris: Munam id Qto pabuli loco, ac tanqinim de stercore ciue adeo fiteris hoc, qui dicis, solere te omnibus inisecillioribus minus nemitoriam imponere. ΙΣ. At sarcula, in am ego, robur ei accedet. Q amisi autem Ouamobrem Duobus immittitis selum de semine prorsiis frages hchomachey An scis, ininiit, hie- producere sinas, iussicile est solo Inis tempore inamam esse aqua- imbecillo inultum fiet ni tandem riam cepiam p Qir non y inquarn producere: scut & imbecillae sui Ponamus ergo friapes alissimcile est multos porcellor ni, quas ab his tegi, insitis limo, ac jusculta alere. tii lices lias iam ninlari a fluxione.
410쪽
Nonnunquam & mater ia per a- qillis una cum frixtius eiurn siciisque si Mat. Haec, inquam, omnia DT1 consentaneum Q. I 3. An non i uir, ait, Mictibi fruges ope quadam egere videntius omnino, inquam. Ruid autem Merulo vicientur tibi oppressis sino succiurere pom 8 Si soluin, inquam, levius fixerint. d illis, quibus raulices ninlatae sunt 8 Terram vicissim aggerendo, inouam. 1 id si interia clam sim gi is enata eas stabcet, ninrimentumque illiseripuerit, Quem- ad Hum fuci potius inutilis luripiunt ea, quae apes pro nutri mento sibi ela, rata reposierunt ZOporiet, inqinun ego, propter num trimentaina magum exculi mat rima illam, o macinaceum fise ciri ex alveariora dici necesse est. 1s. Ergone inquam, ' tione qindam cimta mea vid mur sarcilla mi iras immittere 'Omnino. Uerum equidem ciam animo meo cruito, i inan,
Ischomache, quale quiddam sit, apte similitii sines apAzire. Nam