장음표시 사용
261쪽
sagittis lii se e configens: sed ipse iniser mortuus praebebo escam iis a quibus pascctar modo ; et me, quas antea Venabar , jam venabuntur ferae et caedisque poenas caede luam miser mea, istius opera, quem putabam
nihil nosse mali. Pereas nondum, antequam Scivero an Sententiam mut tu rus sis : Sin minus , pereas male.
CHORUS. Ouid facimus, o rex P uti lite penes te est , utrum iam n vigernus , an liuius viri precitaus adnuamus. NE OPTOLE IUS. Me quidem jam pridem incessit magna huJus viri
PHILOCTETES. Miserere naei, o nate, per Deos o ecro, nec committas , ut te laomines Proldiris disserant. quod me deceperis. NED PTOLEMUS. FIei niti, ii Quid iaciani e uianam numiliam reliqui sem Scuriin , ita his rebus ansor lPHII OCTETES. Non tu quidem ingenio es malo a Sed a malis viris turpia doctus videris litic vertitae. Nunc Vero quibus par est, aliis i inpe ti, ni illique mea redde arnia , tum itinc abi.
NEOPTOLEMUS. agam, o viri hoc Hrens areum Philoctetae Porrigit. USSES. O pessime omnium, quid agis e non abibis, rei icto mihi hoc arcu pPHILOCTETES. Hei mihil Quis hic vir e Numnam Myssem altilio PULYSSES. UIyssem, certo scias, rate quidem, quem coram vides. PHILO ETES. Hei militi venditus sum , clisperii. Hic fuit ergo, qui me cepit, et spoliavit acinis. YSSES. Ipse ego, certo scias , non alius. Ista confiteor lubens. PHILOCIETES. Redde niihi, o fili, an iue mea arma.ULYSSES. Hoc quidem, etiamsi velit maxinae , faciet numquam; Sed et te oportet una ctim annis abire, aut transvellent te isti ingratiis tuis. PHILOCTETES. Blene, o malorum pessime atque audacissime, n Ientem hi altilucent PULYSSES. Nisi volens iveris. PHILOCTETES. Ο I.einnia tellus, iubarque omnia domans. Vulcani editum numine, inane, quaeso, tolerabilia Funt, si me hic ex tuo sinu
262쪽
ULYSMS. Iupiter est. ne nescias, laiijus dominator tenae, Iupiter, cui hoc decretum est: ego autem Iussa capesso. IVIII OMITES. Ο ossi una, qualia commentus es dicta 3 Deos praele-xens, Deos mendacia auctores facis. 'LYSSES. Minime : ianino enuavero veraces: adeoque hoc iter ineundunt est tit i. PHU OCI ETES. Hoc equidem peri ego. YSSES. Aio vero ego: Oportet te parere. PHILOCTETES. II ei iuuit uii scio i non ergo libertim senuit me pater, sed servum plane. 4 SSES. Neutiquam: veru In fomlastinis Parena, quibuscuIn Tro a liba capienda est, et vi subria eiula. PHILOCTETES. Nuinqiram fiet. ne pati quidem si oporteat me quod cumque est mali, qualia diu niihi stabit hujus insulae excelsitui solum.
II LYSSES. ergo facere paras e PHILOCTETES. Caput hoc in eum illico scopulis illisum cruentabo,
summa de rupe praecipitem an e clans.
YSSES. Conlprehendite tuum : ne penes eum Sit, quod minatur,
PHILOCTETES. O ni Maus . qualia patimini, vestro destitutae arcu, hoc a viro constrictae t o qui nillil sanuni nec liberale sapis, qua inefraude circumvenistit ut me venatus es , dolis tuis praetendens hunc adolescent in incognitum Inihi, te quide In indignum, me auteni dii nissimum, qui nihil iioverat, Praeter amandata exsequii Nunc vero cloloris Iaanifesta signa vultu osten lit, piget lue eum nefarii facti, et naalorum quibus me linplicuit: sed niens tua tinproba, per latebras Semper prospectans , sitnplicem iuuari nolente lue bene erudiit tamen in Inalis esse Calli Iurn. Et nunc me, o perilite , colligatum cogitas arulucere ab hac Ora , in citia rite prodecisti anticis orbum, deseri u Im, exsulent, inter vivos niortuum. Uahi pereas male : et tibi hoc saepe ina precatus sum: sed frustra : nam nihil rari hi jucundum Dii tribuunt. Tu quide in laetus vivis ego vero misere crucior ob hoc ipsum . quod coin plui ibus in malis vivo miser. irrisus a te , et germinis Atrictis ducibus, quibus tu ad haec ninu- Iaris. Atqui tu quid eui dolo captus et necessitate adactus navigasti una cum illis : me vero miserrimum, qui sponte navigaVeram septem nav1iam
263쪽
elasse. inhonoratum 'riecere, ut tu ais; ipsi vero te laeti auctorem praeis dicant. Et nunc cur me ducitis Cur me aditu eius e qua grMiae qui nullus sum , vobisque jain pridem interii. Qui, o Diis invisissime , non sum etiamnum tibi claudus , foetidus p Qui vobis fas erit amplius, si in castra advectus fuero. Diis adolere honores P qui poeris altaria labare PNamque hic erat tibi praetextus, ut me claSse ejiceres. Male pereatis. Peribitis vero, qui me iniuria affecistis . si quae Deis justitiae cura est. Est auteni , pulchre id novi. Alioquin iter hoc numquam suscepissetis gratia mea. nriseri adeo homi iris, nisi vos impulisset stimulus quispianx divinus. Sed o patii a terra , quique res ii ominum inspicitis Dii, ulcise
mini, ulciscimini saltem aliquando, simul omnes istos, si mis eremini, qui miserabilem vitam ago . si mihi contigerit hos perilistos videre, tum me putavera rn morbo defunctum. CHORUS. Vehemens hic hospes, LRysse, Vehementemiue sermonem edidit, ut qui cedat malis. ULYSSES. Multa hujus sermoni referee possem, si co Immodum esset inunc Mevi defungar responso. Neinpe ubi hujusmocli artibiis usus est. talis sunt ego: ubi Vero judicium fit de justis bonisque viris, magis pium me nemine in facile inveneris. Attamen ita me Comparo, ubique vincere velle, nisi si te cuni CerteIn: itaque nunc tibi cedani Iul ens. Di inittite e go illum . neque attingatis amplius: sinite eum lilc nianere. Ne quidem tui indigernus, armis his potiti; quandoquidem nobis adest Teucer, Iim iis artis callidus, egoque , qua puto deterius nillilo quam tu haec tractare poSse, et dirigere manu. Quid erso te opus est y Quin vale et Lennia iam ilicole. Nos vero abeamus: et tuum fortasse praemium honorem
mihi pepererit, qui tibi destinatus erat. PIIILOCTE TES. Hei nuta i quid faciam e tune meis armis ornatus i ter Argivos videberis p UI.YSSES. Niliit mihi quidquam ultra responde , ut at eunt ij an . PHILOCTETES. O nate Acta illis , nonne ergo arraptius me solabitur 'ocis tuae adloqui uin, sed ita silemio abibis p YSSES. Discede tu, nec illum respice, se in ei OSus sis licet, ne n
PHILOCTETES. An et a vobis quoque, hospites, ita desertus , Iam Telinquar, nec vos miserebi' uiei
264쪽
tΗΟRIIs. Hic adolescens nostrae navis i imperium obtinet: Piae Iam luctIlle loquat ir titit, tibi nos quoque clic unus. NEOPTO IT MLIS. Vticlite hic me criminal itur mouis esse animi et misericordia plenii inanen inane te. Si ita visum est isti , tantis Per, done nautica in Strunient a conii, onant navitae , et Dius vota facimius. I orte ille interibi sententiam in inelius nainat, it nobis. Nos is itur duo jain ab inausivos allie in , si inul ac vocabimus , adeste citi. PHILOCTEI ES. O cavae rupis domicilium, caliduni idem et frigidum, te ergo numqvii In relicturus era in , 5 iniseri sed mihi etiam morienti conis modum te prael ebis. Hei inihi lais terit uel o aerumnarum mearum ple nimini uin infelix an iriani , quis erit in illi quoties anus victus P quem deis nium nanciscar altore u miser P unde In spes aliqua affulgeat milite Uum in acutis stridentes clangori laus Inarinae Harpyiae subliinem me per aethera abripianti non erat In amplius durare possum. CHORUS. Tu qui item ipse tibi cal.imitatem lianc conci Misti. δ miserri in me . nec ali uitile a potentiore quo quani huic fato in plicaris. Quiani en sapienter tibi consulere posses , sorii meliori pejorena praei illisti. PHILO UITTES. O ter quater lite miserum III e , graVissiani Sqtie aeru Innis confectum, qui ala onini deliin.c hominum consonio segregaetus, solus hie habitans miser perit o. liei, liei l cliuo carens prorsus, nec victu In amplius milii cona parans alatis sagittis valida directis manu: sed me iiii provisa ocisci altaque dicta fraudii lentae mentis fefellere. Utinam illum, qui liaec uia..claitiatus est , tanto te impore videam Ineorum compotem dolorum lCHORIIS. Nilnien De ortim in hanc te calamitatem invexit, non dolus mea manu structus. Diras infaustasque tuas exsecrationes verae in alios. Ioc etentiri curae ni illi est, ne benevolentia ira a tui clas meam.
PIIILOM ETES. Hei militi nunc alicubi cano in aris in litore sedens
ridet nae, Inania quatiens Ineum mise Ii alioren arcum, citiem nenio gest vit uni tuam. O aiInice arcus, o aulicis e torte manibiis, nimiriana uiis exit triline in prae te fers , si qua tibi Πὶens est, quum vide aes aerumnosum II eicialis successore ni te non usiuru III posthac; Sed mi italo domino ve stati viri manibus tracteris, turpes cernens fratides. tristificultique et invisum cernens Virun , turpia ex turpi laus edentena Infinita , quanta in me mal lii natus est mala Ulysses.
CHORUS. Boni quidem viri est, justa sunt, aperte profara. et
265쪽
quum dixerit alius, non petulanti lingua Bavidiosum animi dolorem expia.
mere. Ille vero unus ab omni exercitu constitutus, hujus Consilio usus commiinem tulit sociis opem.
PHILOCTETES. Ο venatus alitum , indomitamini lue saecla ferarum , quas haec alit regio monticolas, Si quando e lustris prodibitis, non amplius pavidae me accedite; non enim manibus habeo pristinum illii I
lotum auxilium; b ego nunc inseluci sed liber hic locus , praesivio vacuus omni, nec an Plius metuendus Vobis. Accedite: nunc conranodum caedes ulcisci, Vicisaimlue ora Vestra saturare earne mea livida: nam vitam relinquam actutum. Unde enim erit mihi victus p Quis ita aura vescitur, quum nihil quidquam habeat eorram quae producit altrix terra CHORIIS. Per Deos oro, si revereris hospitem qui te accessit, aecedito tu quoque ad eum omni cum Mnevolentia. Hoc sauem scias; fas tibi esse hac lue liberari. Miserabile est enim illam alere , nec qui cum 1lla conssiciatur, usu edoceri potest, quo pacto infinitam toleret aeriimnam. PBαΟCTETES. Rursum, ali rursum veterem animo renovas dolorem, o hospitum, qui umquam huc appulere , optuner cur me enecasy quid
CHORUS. Quid est quod dixisti e
PHILOCTETES. Si speras scire, ut ad invisam Troicam terram me ducas. CHORUS. Hoc enim optimum esse Intelligo. PHILOCTETES. Protinam ergo relinquite me. CHORUS. Gratam mini, niandas , quamque Iubens exs quar. Eamus, eam IS ad naVem, quo Iussi sumus. PHILOCTETES. Ne, per Iovem obsecro dirarum vindicem , ne abeas.CΗΟRIIS. Moderationem adhibe.
PHILOCTETES. O hospites, manete, per Deos Or . CHORUS. Quid clamas pPHILOCTETES. Hei, heil o sortem meam acerbam i periI Proh miseri O pes, pes, quid te faciam posaac In Vita misere revertimini. quaeso , ad me , hospites. CHORUS. factura diversa sententia Praeter ea, a quIbus te ostenduti PHILOCTETES. Venia dignus est, Si quis spe desperata pressus dolorum tempestate delira etiam loquatur.
266쪽
CHORIIs. Procede ergo, o miser . ut te
PHILOCTETES. Numquam, numquam . pro certo hoc habe, ne Si me ignifer tonans fulminis r. iniis arn busturus sit. Pereat Ilium, illud obsident, quotquot sustiIIuerunt me uni pedem procul amovere. At, o h Epitra, unum Indii, unum saltem mihi votum concedite.
CHORUS. Quidnam istud erit e PHILOCTETES. Gladius si quis vobis, aut ascia, telive quid aliud
genus, afferte mihi. CHORUS. Quodnam tibi inde, quaeso . commenturiis es subsidium e PHILO ETES. Caput mihi pedemque demetam. Mortem enim, moditem mens demum expetit.
PHILOCTETES. Patrem quaerens meum. CHORUS. Ubi teri amni PHILOCTETES. Apud Orcum i non enim amplius hac luce fruitur. o tires, o urbs patria, utinam te intueri mihi detur homini infelici, qui desertis sacris tui, fontibus, invisis Danais auxilio profectus sum, nun que demum oppido periit CHORUS. Equidem jamdudum ad navem meam abiisse in tua gratia . nisi prope incedere Ulyssem, unaque Achillis filium ad nos venire cerarerem. ULYSSES. Nonne dices quo tendis iter, tanto studio tamitae celeri gressu viam retrorsum relegens PNEOPTOLEMUS. Dissoluturiis quae peccavi antidhac.ULYSSES. Mira praedicas: peccatum vero quodnam est illini pNEOPTOLEΜUS. Quod nempe ubi universoque exercitui morem se rem admisi ULYSSES. Quid fecisti, quod deceat minus pNEOPTOLEΜUS. Turpibus fallaciis dolisque foretem virum decipiem. ULYSSES. Quemnam vim im p hei militi numquid inceptas novi NEOPTOLEMUS. Novi quidem nihil: sed Poeantis filio - , ULYSSES. Quid rei facturus es p me incessit metus lNEOPTOLEMUS. A quo accepi hunc arcum, marsus ITYSSES. Proh Iupiteri quid dicturus est Num, quaer o , reddere eos itas e
267쪽
UI.YsSES. Per Deos, nil in istiue cavillans dici se NEOPTOUDMUS. Si vera dicere cavillatio est.
ULYSSES. Quid ais, Ac hillis filip quid dixisti et,secro pNE PIO MUS. Eademne his teique vis me iterare verba UΙ YSSES. Omnino ne semel qui deIn a villisse vovem. NEOPTOLEMUS. Certo scias igitur: reni omnem tenes.lILYSSES. Est aliquis . est prohibebit hoc facere. NEOPTOLEMUS. Quid ais P Quis est, qiii me hoc sacere prohibebit tm YSSEs. I iniversiis Achivoruiri exercitiis , Interque hos ego. NΕΟΡΤOLEMUS. Sapiens licet sis , nillil tamen sapienter loqueris, UI YSSES. At tu nec Ioqueris, nec Sapienter agere paras. NEOPTOLEMUS. At si justa sunt quae ago, sapientibus sunt me
LILYSSES. Et quomodo iustum sit , quae consiliis meis adeptus es. Ea restituere pNEOPTOLEMUS. Turpe quod admisi peccatum, emendare conaboro ULYSSES. Nee ista satiens Achivoriani exercitum times pNEOPTOLEMUS. Q uuiii justa faciam, non est ut timorem mihi incisiatias: neque adeo inducar, ut te, qui Od jubes, facete sinain. ULYSSES. Non ergo cum Trojanis , Sed tecurn pugnabinius. NEOPTOLEMUS. Esto , quidquid futurum est. ULYSSES. Dextramne vides gladii capulo adposilani pNEOPTOLEMUS. Atqui me quoque idem sacientem videbis ; nee mora ulla est. LILYSSEs. Verum te sinam: totique exercitii I dicam Venero , cui meritas poenas dabis. NEOPTOLEMUS. Sapis, eodemiue modo si sapere iter Xeris, soria se aetatem ages absmae stetibus. At tu , o Poeantis fili, Philocteten dico . procli foras , relicto hoc saXeO tecto. PHILOTETES. Quis ii emi in clanior et iii multus Oritur Ineun1 apti l . Π- ruin y qii id ni e evocaris' quid vultis hospites Z hei imital in ala haec res. Nil in adestis, ut ad priOIa in ea ni ala iiDjus addaita malum NEOPTOILMUS. Confide. aridi lite vertra , qtrae adfero.PHU.DCd FI LS. Me tuo equid erit: nanuive antea verbis pulchris adductus incid in malum, tura PeriuλIus Iern oli1bus.
268쪽
NEOPTOLEMIIs. Nonne ergo licet sententiam mulare PHILOCTETES. Tam blando serinone utebaris, quum mihi dolo arcum subduce 3as, palam fidus, Clam noxius. NEOPTOLEMUS, Sed nunc non idem ago: verum ex te aucti re volo, utrum decretia in sit tibi hic inanenti perdurare, an nobiscum navigare e PHILOCTEIES. Desine, ne quid amplius dicas. Quaecumque enim dixerra , frustra dicenti ir, NEOPIOI EMIIS. Siccine est sententia PHILOCIETES. Sic; firnitoremque esse scit , quarn GCere illi eam. NEOPTOLEMUS. Atqui ilicii s te meis persuaderi quidem cupiebaIIII verum si nil ut opportu nurn Io itior, desino. PHILOCTETES. Recte iacis; nam nil ait non mistra dixeris. Quippctbenevolum tibi nu in quam antinum experieris nielitia, qtii me victu irie dotis intercepto privasti. et POStea moniturias ut e venis , optinii puris proles inlinicissi ina. Pereatis, Atridae quidem Primum, deinde Ver Laertis filius, et tu NEOPTOLLASUS. Ne impreceras ultra, sed manu ex mea dccipe hae
PHII. O ATTES. Quid dicis P Num rursiis tentamur dolis NEUPIOLEMUS. Adsitro sancti nutrien surrimum Iovis. PHILOCTE I I S. O qui gratisfinia milii dicis . si Diodo dicis vera NEOPTOLEMUS, Res ipsa manifesta erit: age, dextris ni protende, et tua tibi Cape aIma. ULVSSES. Ego vero veto , Dii sunt testes , Atridarumque et totius
LILYSSES. Certa res est, et prope qtii clern nie vides , qui te ad Tro ae nipos abducaIII ingratiis tuis, velit nolitve Achinis filius. PHILO ITIES. At non impune , modo hoc non aherret telum. NEOPI UI EMUS. Ahi nequaquain; ne, per Deos, dimitte sagittam. PHILOCTETES. Sine meain manum, per Deos obsecro , carissiime fili. NEOPTOLEMUS. Non Sinam. PHILOCTETES. Valli cur virum infestum atque iniimicum prohibeame occidere sagittis meis p
EOPTO MUS. Λt neque milii honestum est hoc, ne qui tibi.
269쪽
PHIT OCTETES. Verum hoc saltem scito, principes illos Achivorum exercitus, nihil aliud quam Vanitatis Praecones esse, ignavos ad pumam.
NEOPTOLEM IS. Estor tu nunc quidem arcum habes, nec est cur mihi succenseas, aut me crimineris amplius. PHILOCTETES. Fateor. Tu vero, o fili, ostendisti qua sis cretus oriagine, non Sisyptio patre, sed Achille , qui et inter vivos, quamdiu Su-Perstes fuit, audiebat optime , nuneque inter mortuos audit. NEOPTOLEMEIS. Gaudeo patremque meum a te laudari. ipsum qu mei quae vero a te consequi cupiam, accipe. Quae quidem Deorum numine accidunt hominibus calamitates, eas ferre necesse est et quicumlue vero Sponte arcessitis jacent in malis , ut tu facis. hi nec venia dignitunt, nec misericordia. Tu vero esse raris , nec consultorem admittis; et quum qui S animo benevolo monet, odisti, hostem et insensum tibi ex stimans. Nihilominus dicam , Iovem testem advocans; tuque ista scit et in antinum inscribito. Enimvero morbo hoc adflictaris divinitus. post quam ad Choses custodem accessisti, aedituum anguem qui subdiali in fano latet: nullumaue levamen gravis hujus morbi scito te uni tuam ad eupturum, donec sol hi ce hac quidem exortetur, et illae rursus occidet. Priusquam ad Trme campos Sponte tua veneris . Aesculapiique silio runt . qui apud nos sunt, opem experius, hoc libereris morbo, et Pergama boaarcu Simul et mecum exscindas. seu; vero haec sic esso norim , jam eloquar. Nempe Trojanum ceptinus virum, Helenum. vatem exuuium, qui clare praedicat haec ita fieri oporiere, praetereaque in satis esse, ut liac ipsa aestate tota capiatur Trojar sin nunus, ultro se occidendum perini tit, si haec mentitus fuerit. Haec ergo quum scias , concede Iubens et quippe pulchra est obventio. Si unus inter Graecos praestantissimus iudi Catus , Primum quidem medicas in manus venias. deinde luctifica Trojae pugnata, sumnam gloriam consequaris.
PHILOCTETES. O vita odiosa, cur tandem me retines apud superos videntem , nec Sinis ad orcum abire P hei mihil sevi possim non obtemperare huius sermonibus, qui me tam benevolo hortatur animo P sed fac me cessisse et qua fronte deinde prodibo in lucem infelix , hoc quum fecero e quis me adloquetur e Vosque, o qui calamitates meas omnes Vi distis, orbes Muorum, quomnio sustinebitis me videre cum Atrivi
270쪽
eonvariantem. qui me perili clerunt 8 quomodo cum sceleratissimo Laerta filio e Non enim me praeteritoruin dolor adeo mordet. sed quae ab illis In Hai sunt adhuc patienda, prospicere videor. Quibus earina mens SemeImla progenuit, ea illos porro quidquid reliquum est mali docet. Teque adeo demiror talibus me suadentem dictis. Haud enim te decet u luam ad Trojam redire ; meque etiam , si mens ea foret, proh Haere debebas , ne socium me illis adderem, qui contumelia te adfecerunt, extinio decorupaternorum Rrinorum te spoliantes. Itane vero hisce tu auxilium ferre cogitas, meque eodem Compellis e Ne . quaeso . fili: sed, ut miri jurasti . duc me domum; et ipse in Sc pro manens, Sinito perire malos illos male rhacque ratione duplicem a me inibis gratiam, duplicem a Patre; nec . malos isdjuvando , videbetis malorum similis esse tautole. NEOPTOMNUS. Consentanea quidem dicist at tamen te velim Decimam fatis. Ineisque dictis auscultantem amico cum viro hoc ex hac terra navigare.
PHILOCTETES. Num ad oriae campos et Atrei inlinicissimum filium . hoc inisero pede pNEOPTOLEMUS. Utique ad eos qui te atque hunc purulentiam Peden
liberabunt dolore, sanitatique restituenti
PHILOCTETES. O facti nefandi suasor. quid dicis , obsecro pNEOPTOLEΜUS. Quae tibi mihique decori futura video.PHILOCTETES. Et quum ista ilixeris . non te pudet Deoriam p NEOPTO ΜUS. Cur enim pii leat, qui utilitatem sectatur e PHILOCTETES. Atridarumna, an meam utilitatem hanc dicis pNEOPTOLEΜUS. Tuam scilicet; quippe qui amicus tuus sum , ii
PHILOCTETES. Quῖdum, qui me inimicis prodere eupis
NEOPTOLEΜUS. O bone , disce non feri cire rebus in malis. PHILOCTETES. Perdes me. probe te novi, bisce tuis dictis. NEOPTOLEΜUS. Haud sane ego et aio vero te illa non intelligere. PHILOCTETES. Equidem ab Atridis scio me ejectum fuisse. OPTOLEMUS. Sed vide, an qui eiecere semiabunt denuo. PHILOCTETES. Numquam hoc modo, ut volens Troiam conspicer. NEOPTOLEΜUS. Quid ergo nos iaciamus, si te nihil quidquam eorun quaa ubi dico, sectere possit e Blihi quidem Licillimum est verbis pasecere, tibi vero vivere, ut viris nitinc, sine salute.