Tractatus de elementorum Graecorum pronunciatione, auctore Anastasio Georgiade, Philippopolitano, medicinae et chirurgiae doctore, Societatis Mineralogicae Ienensis, Societatis Naturae Curiosorum Halensis, ... Graece et latine elaboratus

62쪽

eadem vi gaudentes literae aliter in dialcctis ipsorum pronunciantur ; partim, quia illi nonnullas dissiculter, vel penitus urit a nos proferre non Valent. Cum enim b, exempli gratia, tum in Latina, tum in aliis ex hac derivatis linguis, Hispanicae epta, ut μπε proseratur: ex hoc mala conclusione facta , Contendunt, sic et C debero in lingna graeca pronunciam. Eadem', δ, et Θ intelligenda sunt si). Quod si Ρgiaeco consonum R. aliter in ipsorum linguis pronunciaretur, forsitan

Conteii Ierent P etiam pxolatione in nos an isisse. S. I 5. Porro si β, γ, δ, etc. secundum similes iisdem latinas Ιiteras pronuncianda sint, quoiae Meherclei serino graecus alatino itisseret 3 Haec leni in sola sunt , ouae utriusulae Prota tionem diVersam reddunt i . i) Quod et olim alienigenae in

hisce elementis, dum graece loquebantur, peccabant, Aristoplaanes, ita Scythain loquentem faciens,

demonstrat. et Καrino, κα- , -κι τυγάτριον.

In Thesmoplior. v et s. II 46. B Alia Porro PraVa , et quasi laathara Io- quendi ratio , in lingua nostra exstitit, si qliis graecum sermonem a sectans . persectam ei IS Pronunciationein non attingat; sed ita Dorninaesierat, ut barbari , quando in

graecae Linguae usiim introducuntur , neque possunt perfecte vocabilia exprimere ; quod et nobis in ill rum idioinatibus usia venit. B Strab. I. xIV. P. 65O. Basil. Ibi9. Qua ex Te Homerus, ut ipse Strabo asseriti ib. ) , Cares solos harbarolingues

appellavit; quia disti culter, aspeIe , ac duriter graecam liuguam loque

maticani didicii quamvis exquisita in P Unlinciandi rationem assequirer P iti iam consiletudinem uou I

Si igitur omnes glaecae literae

cuit. B Ioseph. Archaeol. Ita d. l. XX.

o. 9. Qiiaelibet igitur natio facile alienigenas, ipsius linguam lo-Paentes. dimoscit; nisi miidani in puerili aetate iIIam didicerit. Atque

nos etiam alienigenas, duni graece OMirantur. stati in non nativos Graecos esse distinguimiis . Praesertimcx β , γ . in . et χ prolatione ; sicute contra et illi nos ipsorum linguas loquentes recognoSci int. D Qtiis enim, ut G. Martiniis dicit, ignorat, ingenitam esse omni natione ΡeCuliarem quanda in pronunciationem, et suu II; nec eodem modo qui laus vis gentihus ad lam an lana vocein disponi instrumenta 3B I. c. p. 588.

Ideo in linguae latinae prolatione et

nune disset eritia quaedam apud si gillas natioties ol,servatur. Nana aliter in nonnulliis ea ni proserunt

Galli , aliter Icili, et Hispani, et Germarii, et Angli; Utilibet seni Per ex Patrio idioniate ali iii id iuprolatione illius coInmiscendo.

63쪽

κατὰ πην πρῶν γνώμην, προῖέρεολι εχουσιν ' οιαι καί τινες των

κ . Ταsetα μεν ἱκανά μοι δοκεῖ γενικμερον ἀποδεῖξαι, ημας μεν, καὶ υσοι ημῶς ἐμιμησαWο , ὀρθῶς την Ελλάδα φωνην

προiέναι, κακῶς δὲ καὶ ημαρτημένως τοὐς εναυτιους' ἀλλ' οὐκ ἄν γενοίμην ἔξαρνος μη οὐ διαρψειν τι της τῶν ἀρχαλυ καὶ

την Ῥετέραν εκφώνησιν, και την πατρώαν παράδοσιν εις τὸ ημαρτημένον εν τισιν ἐκνικησαι. Πῶσα γὰρ διάλεκτος ἰδια τε

64쪽

Iatinis similiter Proseriintur , parvum deest ut lingua evadat latina. S. 26. Illud etiam est demonstrandum , quod nonnulla, in quibus alienigenae nos peccare putant, dissicilius , quam illiatatuunt, pronunciari possint i quales etiam nonnullae diphthongorum sunt. Dictiones enim π v et γρηυ, facilius γράιοvvet γρε ιουv, secundiam illos, quam γράει et γρμει esser intur. Etiam β, γ , δ facilius ut b, Iuam juxta nostram Pr Iationem , proseri possunt. Quo rito ergo fieri possit, anthcessores nostros, Tecto faciliorique derelicto , dissicilius araria

Puisse pS. 27. vi hisce quidem satis, ut mihi videtur, generalitis

demonstratur, nos, et qui nos imitati sunt, Tecte graecum Eemnonem pronunciare ; male vero et vitiose contrarios. Ast etiam nostram pronunciandi rationem aliquid differre a prima; Patriamque traditionem a recto in nonnullis remotam esse , inficias non ilκγ. Quaevis enim dialectus peculiarem quandam, valde subtilem , si ita milia dicere liceat, et nominata dissi-

non ex iama. 1ed ex viri, est. Feminini enim pluralis genitivus eircum innectitur αἰαι λ; neutrius vero in penultinis accentum habet αἰαίων. Uxua

Vero neutrius sexcenta sunt eTe se

Pla. GHeuus etiani in caeteris casi

bus seminino , in genitivo pluralia item Pleminaque neutro utitur , πιιι Αἰτε- σεο μῶν; πηρὶ Αἴνί- aut min reae, etc. dice . Si vero alma Praestantius est, quam κρύφα τὸ μελῶν ast et hoc posterius apud nonnullos Ecclesiae auctores occurrit. Dictio autem est antiquissima ; ut , Tα ἄλλα - - κρον- ιν εα σου μέλ-- . Psalim. M. et apud χω

65쪽

εγενοντο, ἀλλ' οὐ τῶ πραγματι σπουδαίως ἐχρήσαντο ) ημῶν προφορα ἐπολέμησεν, ἐν διαλόγω - τῆς τυχούσης ἄλλως πολυμαθείας καὶ ἡὀὐrηrος εμπλεω. Τούτου οὐν, δἰ ἡν τότε μπίστην εἶχεν ἐν πεπαιδευμένοις ὐπόληψιν , φιλο σι γὰρ πολλακις οι ἄνθρωποι οὐκ ἐκ etias λεγομένων του λέγοντα , ἀλλ' εκ του λέγοντος τὰ λεγόμενα κρίνειν ) πολλοὶ ἄμα, καὶ - μα ic α Ιωάννης

66쪽

ei leni, et sermone non facile cxplicari lana prolationis rationem habet; qaaui natio illam linguam loquens possidet acidistinguit, dam haec una cum eadem sioret; alienigetiae vero ac postgeniti, lingua jain d crescente, non solum eam imitari exacte nequeunt; verunt etiain dissicile illius compotes evadunt. Ac hocce peculiaro quidem est cujusvis lini uae decorum ', non tamen tan tuam ali luid essentialc considerari debet. Non mirandum igitur est, si nos etiam, punctis pro nunciationis imagis essentialibus a parentibus acceptis, subtilo illud, nominatuque ac explicatu dissicito, in nonnullis amiserimus elementis. Haec tamen diss rentia adeo parva est , ut videtur : ut etiam in prioribus Graecias a talis , alienigenae dissicilii ex distinguere ac imitari illam valerent; licet non ex limris, ut modo fit , sed ex vi a voco linguam discerent , eandem tuo loquentes semper audirent S. vi. adiust. I. ).u8. Pronunciatione autem nostra omnes erudiit Eu-- Topas, cum a Graecis sermonem graecum didicerint, oliui ute in

halitur. Nam ante amiuot annos expugnationis Bysantii , Manuel Clirysoloras, Theodoriis Gaza , Georgius Trape-guntius. et alii , jugum Othonianicum fugientes, in Italiam transmigraverunt ; ubi cum aliis etiam Capilionem in lingua ς arua auditorem habuexunt; qui primus hancce in Gerni niam transtulisse fertur ; ac sic paulatim in Caeteras regiones Europae dispersa est i . Nemo igitur illo tempore viventium suit, qui suspicionem de Prolatione graeda liabuit. Primus veri , - - scoeso incipiente, Desideri a Erasmus

Roterodamus Nam si et .Hii pqulo ante hunc, ut quidam

putat a , suerint, non tamen serio hac re usi sunt nostram Pronunciationem in dialogo, magnae alioquin eruditionis insuavitatis pleno , pugnavit. Hunc igitur , ob maximam repselationem, qua apud cruditos tunc gaudebat multoties enim

assueti suat homines non ex dictis dicentem, scd ox dicenta

dicta judicare ), uiuiti simul, et praecipue Ioannes Claeccus ,

68쪽

Talinus, sequentes : novam traiic, ne dissonam, et quidquid

aliud potius , quam graecam prolatione ni introducere conati sunt; etsi non ex indisenis G1aecis, sed ex libris maxima ex Parte graecum sermonem didicerint 4 . Quod vero ex libris lin.

η II ic non sol una recentitoris

prolationis acerrimi s ProPtignator e 'at; verum etiam Invitat uindiction tim , a piisco iam teri P inusitatam significationem, permutare volebat. Colite a deibat enim συμ ιραν non calamita Mn. sed ut ιlι talem significate; clitonian a ei. με ρο , Con ducere , de Ilvatur; et κάθαρμα nona lus, sed probuni hominem si-guificale; illita a καθα his ira, IIviari, dei iva tui . Vide G. Maitiu. l. C.

graecam lingitarii Proni inciandi rationes in Euiopa sunt: Neuchliniana ne I Pe, a I. Reuelativo, graecum fierinonem Ita ta nos Protiunctante docenteque , cui is aggectae nunc Pauci si int, sic appellata; ae Era- επι ica , a dicto EI aSm Rotero lamo denominatione in traliens. Attamen et tunc multi iti Europa eruditi, graecae lue litigii ae colu Potes , liuicini vaticini generose se se OPPO sue re r Stepliatius ii empe Viudoniensis ' Episcopus , Cantantariensis que Aca

dei Diae Angliae Cancellarius ; qui ac edicto acacie Inico novae prolationis usum impedι re tentavit; ac Checcum ipsum multoties literis a Lac opinione dii novere conatus est VideS3llos. T. II); et Gregorius Martinus; qui erudite ac egi egie Me ketelio se se opposuit; et DraFmus

Schmi It,et alia. Sevienti etiam tem-POI e smper nonni illi . qiii contra Erasmicani prolationem sci ipsere , si erunt; inter quos Prinium tDCuni, Ine a sententia , Caperronterus, qui illitio praeteriti sectili noritit, tenet; et ijus volunt inosum, a C militistii iacis constanη, cI ioci iti Bibliotlie ca Caesar ea Parisiensi in editum adhuc jacet, opiis, dum ultinaa vice lioo OP ISCulum resci libebant, vidi. Sea ad scoplina re deiindo dicimus, quoaide in Erasimus, qui Prin Us, Vci magis quam alii, liaiic Prolationeam introduxerat, post paulum tenapus it Him illam neglexerat. Dictitit enim quod , conspecta si aude , uec ipso ea pronunci audi fornia postea usust suerit ; nec amicis , curn quibus sa-

miliariter vivet at, tit eam es S 'Varent, Praeceperit; licet propalant , ob pudorem Certe ac Plai lautiarm , priori opillioni adhaerere appaI'eret. IIulus vero rei demonstratio est ipsius Erasini in gratiam Dauliani a Goes Hispani prolationis manu scripta formula , in nullo a nostro

diversa ; et dialo iis et iisdem Echo appellatus; ubi voci er distoniae

69쪽

μὲν ἡμαέρα. ώς βάρεαρον δῆθεν, καὶ βαρεάρου ο ἰῶνος γέννημα

70쪽

guam qualemcunque bene discere ficri non possit, per se Con picuum est. Quis enim, Meherclei multifariam e. g. gallicarii xliterarum prolationem, Solus , et eXSola, quae in grauamaticis

exstat, haruna doctrina, persccte discere Valeat , Sive pIaece' toris eandem docentis viventi voco 7 Neque intincrito. Ut entiudi Versas et innuineias colorum inter se nai Xlionos iSu Solummodo itiscem1imus , verbis Vero eXponere ni qua Inus ; nulla enim dialectus, viae talitam verborum copiam habε t, in mumdo datur, sic divorsos etiam sonos auditu solo percipimus, literis vero scribore laon valemus 5 . Quippe si hoc possibilo fuisset e non dissicile cuidam esset, graecoriam elementorum prolation ex Dionysio Hulicaniasseo et caeteIis domonstrata, laborena emigere. Hanc i itur novam prolationem usque la diedum alienigenae maxima ex parte sequentes: nostriim v bdem, tamiuam harbaram, seculique barbari productionem, de- Tadent; illa in vo ita lati Iibus extollunt, et Prisca in eSSeputant; ac si eandem non ex libris, sc d ex ore Platonas , et Miasistelis, Acadeiniam , ac Lycaeum frequenlamio, didicerint. S. 29. Si autem hoc contra nos eligni advorsarii dicante Tespondemus, quod licet Platones et Aristoteles 3 ain diu in nostra natione evanidi sint; omni tamen aevo habuimus viros, at non aliud, paternam ta1nen linhuam bene scientes, aliosque 'hanc docet e valentes S 4. I. - . Ac ut per altae dictiones , ut caetera omittam , easdem sunt ,' tum in lingua Prisca, cum in hac , qua modo communit ae utimur; sic Veri

simile est prolationis magis praecipua puncta in illis conser

vata suisse. f. So. Hisce Vero, Maae nunc usque diximus, JIoc etiam aucto-TItaterra comparare potest: quod scilicet nemo Graecorum emi, tormna , qui ante i estructionein graeci. Imperii ViXcmant, tempore praesertim gi'aecam prolationem corrumpi incepisso

' Vox est, ut ea potest definiri bene olent et male ; et solius

citra omnem Controversiam, pro- stus mulius, quiae dulcia, Vel amara

Prium sensile aliditus. Et Tiomodo sunt, appreheydere ; ita etiam vox est Pr prilina munus Visus colorea Proprium sensile auditus. Sext. ad apprelieudet e ; et solius odoratus vers. Music. vindicare sibi sensum eortim ,