Novum Testamentum Graece

21쪽

xVIII jure Silo, ut cui lito videtur, desiniat se litat tir Ilie. Qualia in rem iiiiii e t ri est,aclitus I rolo : . seci. III. 4ὶ - 4 δὶ disseruit, plera luere te Italieni ibonae lite frugis sitiat, Se i sunt eliana fluae inagna unit,igiti litte la I Oreiit. Dila seropter videnduin est ne legent ii ostrant cuin sulucia a l locos a PPlicenius tales ad si uos 1 et non vel Ita ruini tua iret; ad stilos vero sPectet et i luo eos ni octo a i veru in textu in pei ilucat, D 'ilitis exein plis illustratur il uani certis Praecipitur regillis. Diio i lonea rei exena Pla ni illi liaec videnti ir ul. 2 , 38. Me. 8, 26. Priore loco ἐμέρα ς τοὐ κατακλυσμοῖ recepi Clina L, uno EVangeliario anti luo, ti tibiis edd. it Mae, Origene lais. Liuae lectio propterea corrigenda lilm'ariis vi te ibatur luoniani non diebus diluvii sed cliebus itui diluvi uni liraecesserunt τρώγουτες καὶ τρίγρυζες ησα iluenta luto luIn Statina Subsequitur: ως ηλθε, ὁ κατακλυσμός. 1 Iinc

εἰς et v κώμη ε tacesς lii Ol avi c DI, 4. 209. cop. Illuci vero μηδέ in Portunurn erat, nec εἰσέλθης naan laluni Jesu Satis definire vide-lbatur. Hinc substitu luna est elaset Pro el σΩ Wς, μηδev Dro μηδέ, alii μηδέ soli ad litterunt alterurn μηδέ, ex gloSsa εἴ ς noVana orationis pariena facientes; alii denique graeci et latini tarn ina portuno textui aliqua ni loci explicationena, quae et ipsa Variat, praetulerunt. Contra ainlbigua dici potest ratio loci LC. 9, 5 . , ubi plerunt lue ad illuni legitur: ώς καὶ 'Hλίας ειρίησεy. Ea quilin noStri te imporis in terpretes deinta pularent ne de gloria Eliae detrali strent, tuni initii sic videtur, ista esse textui intrusa quo Jacoibi et Ioannis violentiani excusarent. I l ciuod mininae ineΡtuni erat; frustra vero illis verbis

deletis Eliae cauSsa acta Videitur, qu uni testata res e Sset, es. 2 Reg. 1, 40. 42.; praetereaque tantus Proplieta otiani excusatione major videbatur. Ad 5. quae disputanda Sunt ut OInnia quae res poscit rite alb- solvas, anaptiora Sunt quana quae lioc loco suscipiana. De dialectoenini Ni Ti uberius et Sulbtiliter exponenduin erit; ad quana illustranda ni etsi naulta ex decennio undi lue collegi, tanaen nutic qui leni potiora tuae lain in s 'asse satis liabelbo, plura alii et loco et tenipori reservans. Universam Ni Ti dialectum clii od attinet, errasse existiino eos qui ala liis sacris libris quaecunique alexandrinae dialecti pleruntque dicuntur Studiose proli ibenda illi-xerunt, vel certe non tolerarunt nisi pauca quae diui uni ala ipso vitigari graeco Sernaone non alieni SSinia Videbantur. Quae enini liuiusnacili' naulta ex coclicibus Veii istis passim allata legebanti ir, Disiti Z l by Coosl

22쪽

xl X ea non deberi nisi lilbrariis alexam tantS opinabantiir, nec vero Ni Ti textum sitisse aut fieri posse aegyptium. 0tia in ire mi inini hoc erat quod qui NO To alexandrinas larinas at judicarunt eas dein libenter addixerunt LXX interpretibus V. Ti, in quos utpote alexandrinos bene qua di are contendebant quod non qtiadraret in apostolo S, nullis gravioribus illi quident argutia entis nixi nisi vulgatis Ni et V. Τi editionibus. Quamvis alitem nemo ne averit, alexandrinu in dicendi scribendique genus alexandi in is hominit, iis proximunt suisse, concedendunt est quunt onanes Iudaeos illo teln- Iiore graece lo luentes luna auctores faci os Vel niaXinae pependiSS a LXX viroruni interpretatione. Quid iii loci ex liac tot Ni Ti locis allata leginatis invito vel certe neglecto lielbi aeo textii. Accedit quod dialectus alexandrina non imodo Ilulaeis sed Oinuit uS Ilii per Αe Sptuna, per Palaestinant, per Syriam, Per ΛSiani minorent et quae citi in jacent oraeco eo sine vul ari sernione cima aetatem Chiristi utebantur eo nituis suisse videtur; id qtiod ni ultis ejus te in serocium ΝΟ To an liquitatis monumentis, ut papyris et inscriptioni inis nuper in lucem protractis, pirobari potest. Qtuod vero ab editis ii tiris sacris ar tunentum sunt Serunt, i l in naagno errore POSitUm est. Cur enim V. Τ. tot alexandrina, non itena Ν. T. liabet ' Propterea Iuod illud ex vaticano polissiniunt codice, laoc e recentissinais Erasnii codicibus editum est. Adliit, ito enina dili enter Vetoris Tiapparatu critico queni Holnies et ParSonS publicarunt satis ecloctus sum, quod du luna Suspicabar, pleras lue irinas de quibus agilii rin vaticano Sintili laus tuo tantae anti tui talis edd. ol, vias pariter at clite in ΝΟ ΤΟ ex edd. recentioribus esse expulsas. Hinc qui tuis testitius in Veteri To sulem liabernus, eos leni in Novo se Illi tilluni est. Ceterum si grananiatici alexandrini potissimu in liOc egisse pii-tandi essent ut qua o aliunde accepissent Scripta ad suam ipsorii niconSuetudinem transformarent, profecto mi in esset quod non Aesclay luna vel Soptio eleni, Platonem Vel Aristotelena aestue ac sacros Scriptores recidi clerunt aegypti OS. Ianivero si quae pleris lite alexandrina audiunt, Seo ata in edd.Νi Ti antiquissiuiis, minime ab ipsorum uSu Scriptoruna Saero Punis Niorrero OXisliino, quaeritur quomodo iSta in recentiori hius est l. sere pse nitus interiorint. Quae res nullam dissicultatem liabet. Hosen ina in cilios sensiim tot novae lectiones ma Oris momenti transierunt, an summa sitae conservasse ea credibile est quae gratiana alicam spectant' Circumferebantur atque adlhibebantiir hi codices in

ecclesia graeca; ibi ut videtur fieri ne poluit Riidem quin viri clocti

23쪽

liii in describendis codicibus Suas partes habet iant. 13arbara id geniis amoverent. Praeterea Ol Servanduin est, iit supra laui indicavi liue inulta trahi non tam alexandrina quana antiquis si raecis insolentiora i. e. ab exciritiori dicemii genero remota. Quae ciuidem utriusque generis etsi pleraque ahi apostolis proficisci potuisse contendimuS, tanaen non Sequitur quicquid ejusmodi emergat ex cocli- ibus prae celeius arripiendum esse . Potius in liis judicandis tantuni non eas leni leges observare placuit at lue in reliquis; celete ad unu ni testem nec in i iis cautum Videriatur textum conformare. iiii laus expositis breviter videndum erit de Singulis, ac pri- inuni quidem de orthographicis. In his I, ene distinguenda Sunt ea quae in uno alterovo coitiee vel passim vel pleriinuive vel constanter obvia sunt alb iis quae cum constantia quada In in pleris Iue anti luisSiniis qui ad nos pervenerunt codicibus inveniuntur. ΝOs qui dena in textuni non recepimus nisi cluae constanter in pluribus posita vidimus. Tale est μservatum ante ψ et Q in oninibus larinis a verbo λαμβαvetv derivatis, ut λημψεται, αγαλημφθη'αt, α τιλημψεις, προλημφθη etc. Haec in cit i.

ubique testimoniis codicum Ain Jc destituta Sunt nec nisi in opp. a cil l. D E FG Su Stentantur. Contra I et pro συγ et Sive συμ et e I locis plerisque tantam a testibus auctoritatem habent iit sicui constantiae caussa recipienda videantur vix contradici queat ηὶ μψ ct μφ ex cod. B qitum Hugius diserio notavit turn ipso Vidi. Sodnec reliqua ploraque mihi dubia Inans runt portustrato ut cone SSulnerat ipso codice, quom si non cum D corio citin A et C in liis onantibus convenire t Ialo. Tamen nillil fere ejusmodi a codicis collatoribus ad singulos locos adnotatum est.

ΛLM Δ', Ι .c. 2, 46. iu ALU etc. Quod ubi etiam in cod. B constanter scribi notatuni fuerit, a textu non arcendum videbitur. Sinailo cSt

24쪽

praeter alios etiam CD hiant), iten clina AC pleriimque) τεσσερα et τεσσερας non τεσσερες ubique in apocalypsi; contra Jo. f, T.

25쪽

li libent atque in lilbius ecli solent . di me alibi acciti alitis iii lauanda

26쪽

εχθες auctoritate testium 1irnautiana ubique pro χθες edidi naus. s. ad do. 4, 52. Ac t. I, 28. Heb. 13, 8. Pei mutata inter se ρυχ et Ουκ, εφ et zT aliaque Similia raro ianitini auctoritalis habent ut edenda Videantur, nisi quis linunt vel allelum testium antiquissiniorum in his duceni sequi In alit. Haec suo quodque loco in comm . notaVin US, eXceptis locis paucisiit I c. 47, 22. ubi Λ ρυχ oψεσθε habet. Ουτως Pro Ουτω ante conSOnam ubique Scribendii in erat; fero tibique enim omnium Codicunt uncialium teStin Onio firmatur, ne-ilue raro in aliis etiam posterioris aetatis codicibus sci ibi tui . v ἐφελκυστtκό9 in conjugalione vel borum eX usu constanti longe pluminoi uni non ut Scioli qui lana opinati sunt unius A vel D volpaucoruni similium) codicunt uncialiuin, nec raro illud clui leni in reliquis Obvium, eden luna cura Vinau S. Qii Od ident Lachni annus secit paucis exceptis; Sed quae ille eXCepit, non recte communile me excipi videbantur , quemadmoduni ACt. 2, 6. τυ ηλθε cuni AD contra συ ηχθε, in Η' CE edidit. In dat. plui'. aliquot locis tot sero μι luot - tuentur. Sed con Stantiae causSa Act. 2, 22. non δυvχμεσι et τερα t cun1 AD, Sed -tu et -tv cum Byὶ E edenduna crat, ileni ibi deni 23, 33. non αλυσῖσι δυσι cum AG, Sed -tv -tu cuna tu Τ)DEu. Alio luin etiam 2 CO. 3, 3. πλαξι eX Λ, non -tv ex CDFG scribendunt esset. Igitur talia, quae plerisque qui toties nec graviora stili entei curarunt levissima aut nullius momenti Videntur, nullo loco posui piin testes in utramque Darleua bene PersPectoS liabuerina. Duobus tantuni nisi sultori locis δυσι dati Vuni, non δυσι, Scribendum duxi, Iuippe quena I .c. 46, 43. ABDEFGKLMPII ASV2ὶ δυσι, ΕΔ δυσtu, ileni est. 6, 2 . tantun non Onanes cd l. Unc. δυσt Scribant. Contra olaser vavi etκοσι etiam ante Vocalem sere senaper in antiquissimis ccl l lial eri, quemadmo luna pleruntque etiam LXX interpi etes in ipsue l. rona. 4 Sana. I, 2. 2Sam. 2,20. 2Reg. 46,2.J liabent. Ni intriini

solus A, IO. 7, 52. Solus Τ, rosi liris v ro locis ut videtur nulliis, pio lania tostium in Constantia non ae lutina orat ro is oro, PIani Iam ea d in forma in antiquissimis cila. I.XX. koquontissima noe alibi inau-

Haec an otiam B tucatur quaeritur. λεγιωv hisin apud Marcum sat auctoritatis halbebat, mi anuplana D L nec aliter apti 1 Lucam tradunt

27쪽

XXIV

lalia usui tyranno largienda et a nolbis diligenter obsera anda vide

bantur.

Ad altorum transeo quod ad formationis doctrinam spectat. In declinatione nona inun1 μαχαιρη, οπε ης, συvetdυζης' , μωυσει,

ut ii ex optinais testitius iisque plerumque haud paucis hauriri poterant recepi. Singula vide in commentario. Σολομα quod auinet, e consensu optimoriam codicum ubique edendum est σολομῶυος, - μῶ α, a quo ut passim discedamus non satis momenti habet quod M t. l, 6. Ba - μωυτα trecepit Ln.ὶ, ut. 42, 42. Ca -μωητος, Act. 3, 43. A n )C -μωγτος trecepit Ln.; -μω,ος etiam DE , A t. 5, 42. Λ -μω τος rursus recepit Lia.; -μωυος etiam BDEJ praebent. Utramque sor- mansi et Λύδδα acc. Act. 9, 32. 35. et Λύδδης genit. Aet. 9, 38. recepi, Praesertina quum ex IVet stensi exemplis ad h. l. allatis intellexissent utia inque sorinam etiam dosepho placuisse, qae et etς Λύδδα παρελθώv et ἐπὶ Λυδ et hahet. Eadem ratio est vocis Θυάτειρα, de qua Vide conam. meum ad Apoc. 4, 3. Pertinent huc etiam τὸ Ωρος ei τὸ πλούτος, quae ubique edenda erant quamquam taeduqui deni aliquoties etiam in uno vel altero antiquissimorum codicum legitur , ne in to ζῆλος Phil. 3, 6. cum An D'FG, quod 2 CO. 9, 2. ex solo B arripere nolui. Aliquot testes, quoS indicavimus, passim etiana o δειπνος liabent. Accusativi nominum tertiae declinationis cuin v finali passim in AcLD claroni. leguntur, ut αστερα, Mi. 2, 40. in C, λειρα ut. 9, 38. in L, Ietpetv do. 20, 25. in A, α Ttokzetv Α t. 6, 5. in C, συγγe v RO. 46, . in AD , ασφα v He. 6, 49. in Λ D', ποδηρη αρσeum etκογαου vaeu APOC. 4, 43. 32, 3. 43, . 22, 2. in A. inuae testimonii varietas et parvitas me nil recipere suadebat. I n. unum A secutus est quatuor locis ApocalypSeos δὶ, ileni Λ CD e. 6, 39. atque etiam μειωv pro μειω Jo. 5, 36. a testibus gravibus exhil itum in textum admisit. Porii in conjugatione verti oritui haec distinguenda sunt. J Quae ad augmentum spectant. Hoc aὶ passim prorsuS negligitur, ut in ομοιωθημε9, οικοδομησεv, καταισχυvθη, διερμη eue , de δωκει, περιπῖπατηκet elc; bin fluctuat inter ευ et ηυ, ut in ξυλο v et in Ita etiam Exod. 8, 2 . 24. κυ ρμυιης, 4 Sain. 25, 20. ὀπιδεβηκυζ ς

29쪽

conjunguntur diverSi mocli continuo Se exciseientes Mi. I, 6. μη ποτε

P utitur ovi pro Te oratac. 2, 36. 9, 1. 9, 28. litoni apud LXX et alii, ij item ei praefigitur interii lioni directae sileni L XX audio. 3, 44. Et οὐ th. Pi nomen reflexivum αυτου Pte ubi lue αὐτos ni is- luani αὐτοῖ edidi. Illuit enim non Inodo in cd l. unciat. VIII. IX. X. saeculi sed etiam in aliis nihil lis neque tantii ni in Ni Ti inld.ὶ sero constanter poni oli Servavi. Uuod ita recte scriIii prol ant eliai noxenipla sat ni ulta ut ii liraepoSitionibus jungitiir; eae eni in Saepe

30쪽

Non alienum ab hoc loco est de usu Verborum compoSiloruin disserere quae quemadmodum praepositionuni si'equentiarn et si initia scriptores Sacri adaniant. Sed lioc tantum moneo, homini critico in fiae quoque a o bene itistinguendum ac Videm una esse ne compoSita quaevis, modo aliquana auctoritatem habeant, simplicit,us praeserenda putet. Dubitari enim nequit quum quin Coin- ,

posita quaedam simplicibus usitatiora suerint, tum quin librarii volpotius qtii exemplaria sacra recognoscebant loco sinit,liciuna saepol OnapOSita poSuerint, quo eXPlicatiorem oratione ni redderent. Quod quum olim vixissein in Prole rg. Ν. T. Paris. 8 2. P. XII. et Stud. u. Κrit. 48.2. P. 505., miror suisse cui satis dubiuin viil pretur. Nec enim id potest nisi ad apparatum criticum judicari, quena cliligentei secutus erant. Quod qui judicaturi Sunt ne idoneis eXemplis, praeter ea multa quae commentarius affert, deStitU3ntur, nonnulla adscribani ex LXX petita. Εξεταζεtu Substituitur Pro εταζetv Dout. 43, . 4 Cliron. 28, 9. εξολοθρευεlv pro ολοθρευεtu Deut. 20, 20.

30, 3 . Delit. 33, 42. καταρασαι Pro αρασαι Νum. 22, 6. 23, T. vaebpot etv Pro αθροιζεtu Νum. 20, 2. παυξtu Pro καταπαυεtu Deut. 32, 26. κατα*aeretv pro φαγεtv Deut. 32, 2. Denique ad haec quae do universis Νi Τi scriptoribus dispulata sunt alia accedant opollet ut quae SinguliS magis minusve propria videantur illustrentur. Hanc in rem, quam nune non PerSequar quamvis onini qua poterain cura dudum aggressus Suna, nupei a pluribus inquiri coeptum est; Sed multuna abest ut caus- sani ad exitum adduXerint aut certe profligaverint. Sed liaec disputata sunto. Granini alica enim Ni Ti scribenda videretur.si quaestionem quae est de dialecto Xi Ti absolvere vellena. Ilom Sap. Sir. 6. 34. τις σοφος, αυτω προσκολληθητι.