장음표시 사용
331쪽
Ira JOANNIS DANIEL. Is A LEN NEPpro ἔπιιτ scribo εω , quando, si syllabas divulsas iungas, habebis corriaptam vocem δη-
Mos hi loco ex Bione, Pii Moscho plerii lue adiungi solet, unum & alteriini addam. Uyll. itaque I. versu 86. sic scribit ur:
Λοτὰν τὰν Κ ερειαν ἐπαιά πιν Ἐρωτες. Minus certe commodum obtinet IocUIn αὐταν' quare hoc modo legerulum censeo: Αι αρ τὰν Κυθερειαν, ἐπαιάζουσιν Ἐρωτες. Αι saepius hoc Idyllio repetitiir. Imo i tum huncce versicultim sic antea Vs. 28. rePC- mes scriptum:
Pergo ad Idyllii 1 v. versum Postremum, Ubi legitur :Ἐν δ' αυτ ερ του Ερωτα καὶ ες Λυκίδαν τι μελίσδω, Καὶ τόκα μοι χαίροισα δια ςόματος νέει ιμά.
Pro χαιροισα substituendum opinor epitheton aptius, legendo:
332쪽
ANIMADVERs. LIB. III. CAP. IX. 173Καὶ τόκα μοι χαρίεσσα διὰ ς ματος ἐδά. Uyll. v I. versu Io, ubi Myrson, a Clem lamo interrogatus, quam nam ex quatuor anni tempestatibus praeferendam existimaret, respondet:
Minus, opinor, ad rem facit ἰερο , & longe
praeserendum videtur: Πάντα γαρ ωρια τἀτα, κω ἁδέα.
Dicit Myrson, se propterea e quatuor anni tempestatibus nullam eligere velle, quod singulae suo tempore & tempestive venientes volt ptatem adserant. Ita, ut alia loca mittam, Od. OPer. Vs. 92. Voceωυν usiis:
iocum eum in finem copiosius subiunxi, ut maculam, quae versu 9 . latet, obiter
333쪽
Πέλλα δ' ἀογὸς ἀνην κενεην - ἐλπίδα μίμνων. Egregiam autem hanc ememtationem siebeo
ter alias coniecturas & hanc nuper mec Incommunicavit.
Bionis E Galamium Aressius o Deidamiae
ΡRae ceterris Bionis Canninibus, lnos pervenere, nullum adeo lacerum, latque tot mendis resertum, Guam ultimum T
illud, quod inscribitur E Galamium A lis i
is Deidamiae. Huius itaque loca quaedam,iniae medicina indigere videbantur, hoc Ca- ' jpite sanare cona, r. Versu quinto, postquam Lycidas Μyrsonem inter Easset, quod nam carmen ab ipso cantari vellit, Myrson respondet: l
334쪽
ANIMADVERS. ILIB. III. CAP. X. 17subi tum metrum, tum sensus claudicat. Men clam fortassis non male abstergeres scritendo:
Σκυριον, ω Λυκιδα, ζαλω μέλος--
Sensus est: O Lorida, Scyrium carnun desidero. Ita θλων apud Orpheum reperies Hymn.
LXII. 9. Εἰρήνη βιον ζηλουσα βεβαιον.
Maliger vertit: Munia pacis amam, certae citidi ga vitae. Sequitur Us. 7.Πως ταῖς ἔσσατο φῖρος, ἔκως-ἐγεύσατο μορφάν. id illud φοῖρ ρ id enim aeque virile quam muli bre vesimentum dicit: cum tamen, si bia absolute de Achillis vestitu ponatur, non nisi eximie de vestimento muliebri, quo in
dutus Achilles suit, intelligi queat, quod
nescio, an ullo idoneo Veteris auctoris testimonio probari possit. Praeterea illud εγιυ--τη plane ineptrum, & certissima corruptae scripturae indicia praebet. Totrum versiculum sic longe rectius legeres:
tibi φαρρο in genere vestimentrum dicit, quo Achis.
335쪽
1 6 JOANNIs DANIELIS A LENNEPAchilles indutus formam mentitus est femi
Hunc vorsum excipiunt citio adeo luxati , ut albs lite meliorum librorum ope vix ,, ni quid de illis sporare liceat. Quoad tamen potero, non equidem operam incana denegabo. Sunt illi:
Ex profligatissimis hisce ruderibtis, ne alio
ptiirae vestigiis parum abit, lectio videtur:
& alibi. Cetenim post huhc versum nonnulla deesse suspicor, ad Myrsonis verba pe
336쪽
ANIMADVERS. LIB. III. CAP. X. I7ytinentita, quae, nisi hoc stataras, nimis stib1to abriimperentur: nihil enim adhuc de nuptiis Achillis & Deidamiae clixerat, cluarrum tamen mentio necessaria admodum erat, propterea miod praecipuum Idyllii argumenthina in eo situm fuerit,ut nuptiae Achillis celebraren-riir. Eo enim unice ducit Inscriptio, ni i& hanc falsam stacitas , quod tamen temera ritim, & nullo suffultum cibicine culimitti non potest. Sequitur versus I .
Donec meliora proserant alii, malim:
quod ad Graecos, quos modo, enumera re rat, quille Troianis bellum intulere, referendum. Versu I7. non dubito, cliuin veram & genuinam scripturam Παρ νικῖν όπιν ειχεν PCE-tae vindicaverit Maliger pro παρθενιυν Vers. 2I. scribendum reor: Θυμο9 δ' ἀνερος εἶχε, καὶ ἀνέρος εἶχεν ερωτα ro eo Vulgo male Θῶμον-ε. 'Aca
essendum ex eleganti, quam hic facit Poe- M ta,
337쪽
178 JOANNIs DANIELIs A LENNE ta, oppositione manifesto constat. Vult enim, Achillem, femineis licet vestimentis indutus sorinam puellae referret, & lanificio operam daret, nihilominus affectus animumqtie vitilena habuisse. Versu 22. corrupte etiam legirur: Tξ αλ δ' .es 9ύκτα μαρίζετο Δυδαμείφ. μαρι εο enim ne quidem Graecum est. Sensus unice postulat, scribamus: Ἐξ ἀουα δ' - νυκτα παρίζετο Δηιδαμει .emendationem e regie ficinat Statii locus Achiil. vs. 37P. illam sequitumque premit ite Improbus illam oculis, iterramque iterumquer6 mit. Nunc ni itis lateri non ezitantis adhae G. Sequitur paulo post Vs 2 . i
ibi, quod ad priorem partem, lubens pedi- bus eo in Scaligeri sentenciam, emendantis
Στήμονα κάλον αειρε . In sequentibus vero eidem viro Maximo pro δάκρυ scribenti καίρεnondum obtempero. sed, citioniam illud α-λα etiam depravatum videtur, & sensus com-
338쪽
mossitis epitheton efflagitat, malo τα
Quid simi velint in sequentibus Vs. 2 8.
Λιταρ ἐγὼ μουνα μίμνω, συ δε νύμφα καθεύδεις.
non intelligo. Nisi meoinnia fallunt, A - .chilles Plericiar, quod, cum aliae vir ineS . una dormiunt, ipse solus absque comite,a ille atque Deidamia sola, quiesceret. hinc lege dum suspicor: Aοσὸρ ἐγω μα, μῶνα σὐ δε νύμφα κασεύδεις. Simili modo Helenam persti adere conatur Dearum actiter Pacis apud ovid Da Eput. XVI. Vs 3I . Sola iaces viduo tam longa nocte cubtili,
In viduo iaceo Plus ct ipse tot o.
Versia 29. Cum Graecum non sit vocabulum ει παρ γνιῶ pro A -monitiis scribo: αι δύο παί νικαέ. In fine insignis huius Fragmenti cornipta sunt:
Nύσσα γαρ δολία με κακας ἀπὸ σεῖο μερίσδει. Maligera coniectura νυμα γαρ αργαλέα vel eo nomine minus sese commendat, quod sic alteriatrum vel θ vel abundet. Traeterea il-
339쪽
18o JOANNIs DANIELIs A LEN NEPIud minus aptum huic loco: nox enim erat sola, Miae Achillem & Deidamiam se-itingeret, non paries alisitus ex ligneis metis
plicat Palmerius Exercit. P. 819. Legendtina itaque existimo:
Hisce praemissis, totum Idyllium, Titernen dandum, subiungere liceat:
340쪽
Παρθενικον κότον εἶχεν' ἐφαίνετο δ' εὐτε κάρα Καὶ γὰρ Τίτοv τήναις θηλυνετο, καὶ τόσον ανθος Xιονέαις πόρφυρε παρειῆς' καὶ τὸ βάδισμα Παρθενικῆe Gάδιζε, κόμας επύκαζε καλύπτρη. -- -- Θυμὸν δ' ἀνέρος εἶχε, καὶ ἀνερος εἶχεν ερωτα 'Eξ ἀsic δ' εxὶ νύκτα παρέζετο Δη δεμείαν. Και ποτὸ - κείνας ἐφίλει χερα, πολλάκι δ' αὐταρωι μονα καλον άειρε, τα δαίδαλα δ' ατρι ἐκψει 'Hσθιε δ' ουκ αλλον συν ὁμάλικι. πάντα δ ἐποίει Σπεύδων κοινὸν ἐς μνοπ ελεξέ νυ καὶ λόγον αὐτῶ. ἰ Αλλαι μει κνώσσουσι συν αλλήλαισιν Mελφαι. Λοταρ ἐγώ μῶνα, μουνά συ δε νύμφα καθεύδεις, iAMύο παρθενικαὶ συνομάλικες, αἰ δύο καλαί. Ἀλλα μόναι κατα λεκτρα καθεύδομες' ἁ δε πονηρὰ Ni ξ αγ' ἀργαλεα με κακως ἀπὸ σεῖο μερίσδει.