Kolouthou Arpage Elenes. Coluthi Raptus Helenae. Recensuit ... et notas adiecit Joannes Daniel a Lennep. Accedunt eiusdem animadversionum libri tres tum in Coluthum, tum in nonnullos alios auctores

71쪽

Τοῖα δε δειμαίνοντα προσεννεπε θεσκελος 'Eρμῆς' Ταρβος απορρίιας, καὶ πώεα καλὰ μεθήσας, Δευρο θεμιςεύσειας επουρανίοισι δικάζων, Δεὐρο διακρίνων προφερε ρον εἶδος ὀπωπῆς, Φαίδροτερη τόδε μηλον πήρατον γος, ὀπαροσαις.

Ibid. Μήπω πελλα καμεοῦ.

sensu plano, & perspicuo.

Gunc tamen fere ni alimVulgatam retinere. Κάαrenaeque rebus inanimatis quam animataS Competit.

Δουρατα κεκμήκει. Par. B. καμαυσαι.

Ibid. Ππια καλα μερίσαςJSic hactenus Edii. OInneS.Cod. Laurent. φεύσας. ἰraece participium μεθεὶς est a μερίημι, citius femininum μεθεῖσα antea versu 3O. non autem μεθήσας Hinci Credidi pro μrθησας scribendum

72쪽

Cum talibus formidantem Paridem alloquebatur divinus Mercurius :Pone metum, pulcia Sque greges missurus raste arbitriim Deabus siste, Age diiti dicans praestantiorem formam, Philclariora pomum hocce, amabile getanen,

praebeaS. Talia voce reseret. cum Pacis intentas ocu

lis blandis

Sensim unius chriusque pulchritudinem dis- rao cernere tentabat. Contemplabatur ahltem oculorum splendorem, & collum , Con-

Εἰή ἡγεμόνευε, Nunc vero magis arridet rάρβοι καὶ πάρα

quod huic sedi aptissimum. Ultimas syllabas per CnInpendo scribi in Cod. ΜSS.

notum est. V. I 26. 'Επουρανίοισι δικά-

Aldina & post illam

reliquae Edd. Omnes habent επουρανίησι, in Paris. A. binis vocibus ἐπ εὐρα-ν ,ri quam scripturam e- Ram postea V. 282. agnoscunt libri impressi. Ad exemplum huius loci ibi Coniungendas voces recte monet Cl. D'9ret/illitis ita addita notitia. Cum in-men in Cod. Pari B. scribatur επουρανίοιγι, pro quo in Laurent. ἐπ' οὐρανέ, σι, fieri non potuit, qnin id pro Vulgata arriperem tam in hoc loco, quam postea V. 282. In Laurent. Praete

Cod. Ambros De. V. III. Δέρκετο J Quam in

73쪽

εασας,

σειν.

74쪽

Tum etiam a tergo calcanium, ipsoriinultie pedum plantas. Manti autem, leviter fissiridens, prehenso Alexandro talia verba dedit Minerva: ras Age, fili Priami, Jovis coniuge neglecta, Et Venere ilia lanaorum praeside contemta, Minervam fortit 1inis praesulem probes. Perhibent te imperare, & urbem Troianam

tenere.

V. II 4. Μειδιόωντα. JVirD. ad Ald. Edd. mendan latere suspicatus adscripserat μει- σιόωσα, Coniectuta satis conati endabili, quemadmodum versu 136. de Ve

nere. Τοια δε μειλοωσα ποστέν Ire . μηλοβοτῆρα

ut adeo de Μinerva hiatulo risu & naollibus verbis Paridern ad favorem sui allicere cupiente intelligatur. Cum tamen μειδιαν, Veneri & delicatulis amatoribus Potius, quam Minervae sit proprium, fieri posset, ut deitulustria scripserit μειδεοων--, quippe apprime Parissitam eiiems Dearmin sor

planti, sed & litisiciuntiae iis ferenti Conveniens. V. 138. J Uta.

75쪽

φερές κ ε.J focus sine dubio depravarias, quem in Animadversionibus emen

dare conabor. V. I 47. T. γαρ α λεαε μα-

76쪽

COLU THUs. Ne quando iracunda Bellona te premat.

cebo.

Ita locuta fuit sapientissima Minerva: Quana excipiens formosa Juno talia vesta dedit, Quod si me diiudicans praestantiorem, r4s

germen praebeaS, Tori nostrae Asiae te regem imponam, BClla contemne: quid enim regi cum bellis Ina perator sortibus, & imbelli Sus praeest.

h. on senaper Minervae cultores excellunt. Subitanea saepe morte pereunt Bellonae nai- is nistri.

Tale impertium obtrulit Maxima Juno. At Venus sinuosam vestem in aera, denti- dato

Sinu, absque ullo pudore sustillit, Et

77쪽

Xειρὶ ἐλαφρίζουσα μελίφρονα θεσμον ερω-

issi. Στῆθος απαν γύμνωσε, καὶ οὐκ εμνησατο μα- ζων Τοῖα δε μειδιου σα προσέννεπε μηλοβοτῆρα

Hanc lectionem adstruere conabor in Animadvectionibus. si cui secus videatur, non incommode leFere posset μιλίφρονα δεσμον αρι--, ut supra Versu 93. idque de reso intelligere.

F,J omnes libri alia νήσατου, raeter Pori. ubi α ινηι αἶ.itire de industria factum, an Typothetariam incuriae aciscribendum , exploratum non habeo. Sen-1iis talemaid efflagitare videre posset quodammodo. De vocis tamen bonitate vehementer addubito. uare meliorem viam in stiterunt Bνοι Mus, Vir DO-ctus ad Ald. Edd.&vel ἀμελήσαο vel ἐπιλήνι- reponentes. Quod si veterem consuetudinem spe-

ctes nauli errum, ut eo citius aliorum animos flecterent, sinus & potissimum mammulas suas dentulantium, de quibus in.AnimadVersoninus paucula delibabo) sensum equidem Uul- ato longe meliorem haere existimo. si vero Coriturai genium & scribendi

morem consulas causae non multum erit, Cur a

V ulgata ἐμνήσα re discedas V idetur suae aetatis mores potis iniunt spectasse, qua

liorum favorem fisi conciliaret. Talem fuisse a ctoris mentem, modo inspexerit Versum IS a. &IS 3.

78쪽

Pectus Omne nudavit, neque de mammis i scogitavit.

Talibus itaque blande subridens pastorem

alloquebatur: ...

Accipe, & belloriam obliviscere; accipe

formam

catione gloriam , Jamam θεο ὶ Ita antiquae Editio-

79쪽

Ημετερην, καὶ σκῆπτρα και Ἀσίδα κάλλιπε

γαιαν.

Avτι δε κοιρανίης Ἐλώης επιβήσεο λέκτρω9 Νυμφίον α ρησει σε μετα Τροίηυ Λακεδαίμων.Oὐπω μύθος ελιηγευ' ὁ δ αγλαον ωπασε μῆλον, Ἀγλαὶ ς αναθημα, μεγα κτερας Ἀφρογενείη,

Φυταλιην πολεμοιο, κακὴν πολεμοιο γενεθλην.

80쪽

COLU THUS.

Nostram, & sceptra Asiaeque regnum Init

Bellonim ignara sum. quid enim Veneri ctim arinis Pulchritudine multo magis excellunt feni i- donae.

Pro sonitudine dabo gratam coniugeraa. Pro imperio vero Helenae torum conscendes. Sponsum te post Troiana videbit Lacedae

Nondum sermonem finierat, cum ille pul-Chrtim ponatim obtrulit, Pulchritudinis ornamentum, magna lue Veneri possessionem, Belli seminarium, pravamque belli genitri

locum P. Sω. Hinc φυ-λἰην πολέμοιο eleganter, quemadmodum mox πολέμιε γε νωσεν, malum illud aureum

Em lis,quippe originem & rimam belli Troiani cau-

aliquo modo id posset, si

Propius accedit ad nostram i D ν Oppian. Hal. I.