Georg. Frid. Schoemanni Opuscola Mythologica et hesiodea

541쪽

tius considerandum est utriusque collectionis scholium ad v. 142. et allioleseos notationem et citationem carminis deperditi et sabulosae historiae memoriam complexum. de quo ab aliis minus recte iudicatii in osse videtur: Κρατηοῦς ἀν-ὶ τοντου h. e. pro v. 1493 αλλον στιχον παρατίθεσαι,

κζων, ωπ' ἀθανάτ sit γενι n. θε 'ες; Primum nequaquam ex hac an notatione colligi debuit, Cratetem illum versum ex alia quapiam theogoniae recensione sumpsisse, id quod Goetilingius voluit; neque magis ipse eum procudisse videbitur. Potuit ille versus ex alio carmine IIpsiodeo, ubi de Cyclopibus dictum erat, et, nisi fallor. ex illo ipso, qui . postea citatur, catalogo afferri, in quo de caede illorum narratum suisso videmus. Hunc igitur Crates apposuerat et fortasse in olterius locunisubstituendum suaserat. Deinde vituperat Mustinellius p. 349 tanquam levitatis paene intolerabilis documentum, quod Medusa ab Hercule interempta dicitur. Atqui diligentiorem se praestat scholii auctor, quam ut iam turpiter errasse videri possit: peceatum Sine dubio a describsentibus est, et auctoris manus in hunc modum restituenda: πά ς δἐ καὶ

hoc nomen ab auctore scholii Scriptum sit, an 'υρθει potius, quam formam schol. Bas. ad v. 293 unam tuetur, licet in Ven. utraque sit 2i altera ad v. 293, altera ad v. 32T, ubi de veritate scripturae dubitari non l,otest propter additum veri verbium, παροσον ἐν του nec ρεμ σφοδροτερα ἰ ψύξις, quocum es. Ioanu. Dia c. p. 564, 8 ed. Lips. et praecipue p. 567, 27. In ipsa theogonia codices l,lerique 'Oρθον commendant: alibi incertior est optio. cf. quos citant nuper t. ad Sil. Ital. XIII. 845 et Miletaeli. p. 230. Sequitur ut de aliquot scholiorum loris videamus, in quibus veleres grammatici nominatim citantur: quamquam in universum de his omnibus praeclare a Muetaellio disputatum est, demonstratumque, id

542쪽

quod maxime advertetuli im, nullum neque grammaticum neque alium seriptorem in scitoliis citari, qui post Augusti a talem Vixstrit, t esse adeo IeStigia quaedam, ex ilitibus colligatur, scholiorum auctoribus posteriores gi ammaticos. voluti Apollonium eiusque filium IIorodianu in non cognitos fuisse, unde non ini merito illi aetati assignandi videntur. piae inter Augustunt et hos, quos dixi, grammaticos In dia eSt. Soddo Zonodoto, cuius et editio memoratur, in schol. Ven. et Par. ad v. 5. ubi IDefixi σοιο ab eo scriptum esse dicitur, et interprelatio, in schul. cod. SchellerShem. t Paris. ap. Rubnk. epist. crit. I p. 9l, ad v. 1 HI, ubi clinos τον με ον αερα dixisse traditur, dubitatum est a luet Zellio p. 281. vetusne illo Ephesius intelligendus sit, an alius recentior, o ἐν ta ει καλονιανος, cuius εις τὸν risi odoυ θεογονίων commentarium Suidas memorat, illium de alterius Zeno doli Hesiodeis studiis nihil aliundo con sterium sit. Uuod enim Goeti lingius. praes. p. I.XVI, τὰς Ζηνοδοτείους διορλ0σεις, ab Apollon. de prono m. p. 140 B commemoratas, i piae sane suorunt v stteris illius Ephosii, etiam in schol. ad v. 5 significari eredit, vereor ut probari possit, quando luidem has di orthoses ad unum Homerum portinuisse, non silvam omendationum ad varios scriptores suis Sst pro certo habeo. Dp indu in tot protis etiam officio Ephesium iunctum esse, ut de chaotiosiodeo sent ni iam dixerit, nihil ost illi nil persuadeat. Itaque equid in cautam Mue lapilli dubi uitionem imitari malo. Dubitatur autem ab eodem etiam de . ristophane, sitne in schol. ad V. 68, ubi ἐπιση/ινὶ νασθαι Hesiodi versum dicitur, editio theogoniae iniselligenda, an potius anno talio alibi proposita, fortasse in canone, quem consecerit, scriptorum praestantissimorum. Sed probabilius tamen illud vorbum do stililione notis criticis instructa in torpretabimur, illium prasesertim indicem illum etiam consuras scriptorum habuisse, ea silue tam accuratas, ut vel ilo singulis locis iudicia aut exponerentur aut certe significarentur, vix cuiquam credibilo videri possit. Ceterum quae porro in scholio leguntur: νο περι avodnv m δεῖν h. e. των Mor σω

λογος citis πιρι τῆς εν τ Go avriis χορείας, - et pi id ossenderit in Hesiodi loco eriticum, et quomodo haec Olfensio aut ab ipso aut ab aliis ) remota sit, docere nos possunt. Disendit autem etiam recenti Orses adverbium Tore, quo quodnam tempus Significetur, nonia in Hoc ab aliis propterea addendum fuit, quod ἐν ro ινήμαTα neque in

543쪽

stuli in ii pilii rel. Sod in illo vorsi tu in coliti xtu vix aliud ti mpus significari posse dicentiis, quam illio Musae natae Prant: nam de Orul Parum piaeta modo dixerat v. paullulum liue moratus in loci natalis 22 doscriptione, ut baud procul luerit a sui limo Olympo, utque eliori ibi

ac domicilia Musarum sint, porsonari si te omnia earum cantibus SD-leant, iam porgons m T la' ισur, inquit. Naris' εἰς ον, li. e. lum, quum natae Pron l. ad Iovis domum, in alii Dre Olympi cacumine Silam, ascenderunt. Hanc igitur iis sensionem Λristopliaiies. sive aliquis lyti rus, significans. δεερι chodo D riῶν II LGO,ν τῆς εἰς ' Oi. D t ιον poetam lollui. super Dribus autem versibus τι i ἐν τόδε ε λ χορείαν, saltationem in ipso ubi nati ast erant loco, in morari ait. Mu lZellius p. 3S2, D i Dodor non de ascensione, sed de reditu accipiens, et ris TopG Ἀ χορε icti' non potuit nisi de ea saltatione accipere, quam in Helicone Musae peregisse narrantur v. 2 sqq. . iluo Scilicet ab Olympo se contulerunt. Hane ob causam longo diversum loci tenorem ab eo, pii nunc ost, Aristophanis aetate luisse statuit, ut, quae inde a v. 68 leguntur, ait in ilium rarminis apto commodeque referri potuerint. Λtqui huc si Sintuitur, nemo intolligat, i tuae causa fuerit ἐΠισι ιασίας. ristophanicae: nam locis ali in commodeque iunctis, ipiorum facilis et expedita lectio esset, nolue non solebant apponi. Quod autem insuper Munigellius obiicit, in versibus proxime praecedentibuS ne Commemorari quidem saltationem, est sano vorum: at χοροί tamen commemorantur, h. . loci in spi limS saltari Solet, i t caulus, i pii Solent sero cum saltationibus coniuncti esse: puterant igitur hae ipsae, idiam is non diserte appellatae, satis tamen apsti te significatae vi dori. Ceterum non eo haec disputavi, quo loci hunc contextum, qui nunc est, genuinum

nullique ilistae ro pr hensioni obnoxium esse censerem, S sed ut ostenderem tantummodo, nullam causam fuisse. cur longe alia eius consor-m aliis Aristophanis aetate luisse diceretur. - Eliam alter de Aristo-l hane locus, in Schol. ad v. l2 γ, paullo accuratius considerandus est.

iloni milia neque in alios serili toros ni, Aristoliti a ne scrilita vi lentur. CL Aau k.

544쪽

plianti in BIχ. laudans. ipii s. v. Xa ecώνεια Aristophanis Ilostolicoruni librum item secundit in citat. Haec si vera mi Set coni Plura, non it Byχanlio Aristopliane, sed de Iloeolo cogitandum soro t. si lutilem liuic non ulteri, Ilostolica illa tribuenda esse plerii pie probabiliter Statuunt. Longe diversam viam nuper Λ. Nauckius ingressus est, Aristoph. Byg. si agin m. li. itu. Is enim Aristophanis numen plane ab hoc loco removeri vult, utpote ex compendiis natum male intelleelis: nam scri

τιτρί 0ν γενναι περον αντον παῖδα γειπῆ. t ei acule hoc excogitatum esse saluor, et placere posse. si quis Veneta solum scholia respiciat, in quo neque o D ante καὶ ωρισr. , neque ἐν τοι β 'λqν λέγειν ante δειν ire. comparet. Sod in emendando loro a Cant. potius proficiscendum erat, in quo ii uim verba illa supersint, manifestum esse 23 arbitror, explicationem olim paullo longiorem fuisse, cuius nunc has paucas tantummodo et laceras reliquias habemus. ii uast quamvis ad integritati m restitui non possint, hoc tamen docere vid sentur, dictum misso de alii luo iniserprete, sive is Aristophanos suil sive alius nomin similiter composito, pii ol ipse ea flum terrae ἰσον diri statuor i naturali quadam similitudine. ilualis sol t esse liberis cum parentibus. Iuamvis maiores saypenumero sortioresque vadant, idque compro-hasse aliquo poetae loco. ubi Amphitruo generosiorem quid m, sed sinulem tamen sui lilium procreasse dicΡr tur. Nam tutelae locum esse ipsa verborum consequutio in Cant. arguere videtur. ut quae hexametrum, uno tantum Pyrrhichio minor in et auterius initium sessiciant

Et probabile est locum illum ex eodem potissimum, qui illustrandus Drat, poeta petitum Ps Se , h. e. ex Hesiodo, aut qui eredebatur saltem Hesiodus esse. Itaque scriptum fuisse coniicio: Ουτως καὶ Αριστ.

545쪽

nis quod illi roclstne an sucus exploverint, Seiri a nobis non pol St. - Uuao autem in Oxtromo schol. ant. leguntur: tavri τοῖ, rsi εο Γρανὰς ασιεροεις in Ven. desunt verba civit τον et pro εοζε scrib. οἷ εὶ nihil fortasse ad hunc conisextum liori in 'nt, sed reliqua sunt ex interli relatione proximorum versuum in hanc sere sent 'taliam: iluuin excrevisset caselum stelliserum, lacium Sse, ut i serra ab eo contegeretur in apta pie et tuta duorum sedes sior t. ipia si domus tecto instructa. in ut Pst apud Lucretium I, l094 circumtogit omnia caelum. Ne volucri ritu flammarii in moenia mundi liisfugiant suhito magnum per inani' soluta, Et no cetera consimili ratione sequantur Neve ruant caeli tonitralia templa sup rne, Terraque se pedibus raptim Suhilutat, et omnes, Inter permixtias rerum caeliquo ruinas, i orpora solventes abeant pPr inano prosundum.

Do schol. C.ant. ad v. 26, ubi Λpollonii Illi odii annotatio commemoratur. dixi iam in Diuria. anti luar. a Bergkio ei Caesare editis, ann. l R i5. Suppl. no. 20 p. l54. 5, neque nunc alii r sentio. Nam verba scholii: δἐ ὁ 'Pύδιος λείπειν τον πρ 0rον στίχον φησίν 24 δεῖ λείσι ει δε, ἀλλ' FGrt se rot/ιενεις re γρat Lot - , adeo P r- versa sunt ut dubitori non possit. ipitri aut a librariis aut ab ipso epitomatore scholiorum pocreatum sit. Probabiliter lacunam statuas, inhum: fore modum P xylondam: pr. d. d. 'P. λεί:rει i/ υνα surret

τον preo Toν σε χον τι σιν Siquid 'm qua se liost alloquutionem Musarum oratio Sequitur, id ιεν ipε δεα πολλὰ λέγειν - , haec adeo abrupta trulloquit cum illa nilia pullione , in ulla connexa est, ut facito alii luis excidisse unum aut plures versus suspicetur. Uuod autem ad

illam anno latiouem in soliolio r 'spondetur, mi λείαει δέ, ἀλύ' εστι - ,

546쪽

addita mentii in est recentioris alicuius lectoris. qui depravatae iam tum anno talionis sententiam hanc osse crederet, ut exordium Musarum Drationis, h. e. ipsa alloquutio deesse diceretur, quam Ohrsm hanc non

deesse sed adesse testatur. - Do duobus scholiis, in quibus Cratelis iudicia reseruntur, ad v. 126 ot 142, iam supra dictum est. De Λri- Starcho autem, qui aliquoties nominatur, non habeo quod dicam, quum et M uet Zellius p. 283 de ipso ii tantii in salis erat attulerit neque selin-lia quidquam nil ensionis obiiciant. Uno loco, in schol. ad v. 99l, Aristarchi nomen. pro Archilochi, do coniectura Rithnkonii r positum est, de cuius veritate nollem Mupigellius gubitasset p. 505. 6.

De aliorum autem Scriptorum, prapter grammaticos, citationibus iam Supra monitum Pst, nullum eorum Augusti aetate recentiorem esSe: nam duos locos, in quibus synergius et Simo catla in morantur, ad V.

578 et 761. Triclinius adscripsit. In illis autem non modo POS PSSeVidemus, quos quilibset quamvis mediocritor doctus do ludo Byzantinoeitare potuerit. Homerum, Pindarum, Sophoclem, Euripidem ceterosque nunquam non lectitatos, sed etiam alios, quorum notitia reconditioris eruditionis erat, velut Hesiodum ipsum in catalogo, ad v. 142, quem superstitsem Bygantina aetate suisse nemo credet, Orphicam

135. 4593, de historiae aut sabulosae aut veras scriptoribus Pherecyden sad v. lis. 985: quamquam priore loco dubitari potest, an philosophus intelligendus siti, Acusilaum ad v. 379, ex emendatione e r-tissima), Hellanicum ad v. l39. 293). et, quorum perobscura memoria est, Demadem, sive is Demeas aut Demo est ad v. 914 , et Lycum sadv. 326 , de quo quidem ad ea, quae antehac innotuerunt, testimonia

unum nuperrime accessit in scholiis ad Pindari Isthm. postr. a Resloro editis p. 12. - Haec igitur omnia sontem scholiorum, VPterem PDmmentarium, accuratioris doctrinae dotibus haudquaquam caruisse demonStrant: sed si quaeritur, quantum inde in hanc, quam habemus, sarraginem permanaverit, quo aut interpretatio theogoniae aut emendatio alliuvetur, hoc sane perparvum et sexigui momenti esse satis iam ex iiS, quae supra memoravimus. aestimari potest. Addam his nunc pauca quaedam de variis lectionibus, quae aliquoties in Scholiis, quam-

547쪽

fluam parciuS cluam expectares, commen orantur. Itaque a seliol. v. 28 pro sum σασθαι, liuod nunc codices Hesiodei praeter Paullinum omnes lialieni, olim in i pii lausdam ex inplaribus γηρυ sciso cit scriptum 25 suisse docemur, nulla lamen veterum criticorii in auctorii ite pro alterutro commemorata. Εquidem, si ration PS recte perpondantur, γλ ρυ- GaI Iat praeserendum censeo. - Λd v. 30 I schol. Cani. docet varialum esse inter ciris ou et civos ni , Sicut etiam in nostris codicibus

factum est: utram lectionem veteres critici lii obaverint, hic quoque non docemur. - Sed in v. 41,5 ipse quidem scholiastes haud ambigue lectionem παrρος ιιεπίλον διὰ βοt ἐάς alteri, Iιος μ. d. β. , t ra fert addita simul ratione: ο γὰρ Zεi ς πέος ειχε init 'oviat Galliρον i/ 3M It o Zει he εἰς ς Poturunt multa in utra uti pie partem disputari, quae nunc I iidem omittere placet. Celerum extrema huius scholii pars in editionibus non uno motio turbata est. De verbis ἐν et oi τοις G0ῆ - - ἀφανῆ, ἴνευ ζευῆς, quae post γεν-ν ζ εἰς leguntur, iam supra dictum est. Proxima autem: Iba /ιit τις at των ἀνέλ, rαι ζῆν τιφιλην τλῆς δροσιλείας cit bot , conii uagenda

nunc si ibiunguntur, οὐ su o P ἐχων τε ν mT' rei οῖν σκοπον, perlinqui politis ad v. 466: τιν ὁγε oi κ ἀλ&οσκοπίλον ἐχε. - Sunt aulom tres scholiorum loci salsam variarum lectiunum speciem prae se serentes, qua ne quis decipiatur, cavendum est. Nam quod in Cant. ad

non pro varia lectione, sed pro mero aut scribae aut typogralibi laee- colo habendum est, annotatio autem ad accentum pertinet, ituum Scribersetur in codicibus λοχέοιο, Π eorr&ροξντον 9ς, contra analogiam, quae λοχεοῖο potius neon ερισrreos Do0ς Scribi posceret. 1 stiliae ma

548쪽

lam idolsetam vellent. - Deni luse nullam lecti in is varii talem agnoscas in scii ol. Cant. ait v. 6i T, sed corruli telam tantum. Legitur ibi: χ ν -

vosιονσι, γρύν εται Ουτως, ονκ ἴσον εχει του κ ου ro ἀν--γον. Rescribondum suspicor κ&ὶ Iasi Grai οἱ:rως ni κ ἴσον ἐχειν T. R. T. G. , ut reSpexiSse interpres videatur Hesiodi vortia v. 602, 1rcερον δε πόρεν κακὴν αι τ' ἀγαθοιο, R ipithus coeli balus com modo runa ct incommodorum comparationem incipit. - Sed immorito didit lasso I sentiopium arbitror de schol. Scheiau fh. ad 794, in quo quod scriptum est γρ. ν si Inr1ιος, aperitSSi me demonstrat lectiori mindicari ab ea ii iam plerique codices habent, vi Drsmς, divorsam, illam scilicet ipsam, quae in aliis codicibus non paucis extat, ra I OTμος. . Nam a Vibor ιος manifestum est librarii peccatum: quod autem intor-pretandi causa additur, νεκρὰς, Γ rvoi ς, quorum vocabulorum alterum ad ν ifrsioς, alterum, ut videtur, ad Pi 1rmsιος pertinoi, epitu maiori imputandum arbitror diversa temere componenti, quod gi'nus vitiorum in his scholiis iis quoias est. Palet autem latissime iamliisque locis usui 26ol in tollo tui scholiorum magnopere ossicit, quani obrem suturo odituri diligonter animadvertendum et quantum potuerit corrigendum erit.

Plaeot igitur, an lo pia in hiiic comm nlationi finem imponam, supra ea, quast iam ante passim commemorata sunt, insigniora quaedam exempla proponero. in Cant. Ad v. l57, de Lyrano liberos suos statim natos in terrast gremio rursus abscondente, Vertiis Pu ta , recit raς d; οκρi -ςDTGσκε, hoc Scholium adscriptum est: ε mi Oiκ ἐ:c Πολύ ει To xῆς

οργῆς, ἀλλ' D καιρ ὴ γινειαι καi κινεμαι - , quod etiamsi videri possit sententiam habere aliquo modo intelligibili na, ab hoc tamen .

serte loco alienum sesse apparet. Nimirum ei rorrutilum est, et perperam ab eo, quocum coniungi debebat, avulsum. Nam coliaeroi sine

dubio cum superiore scholio ad v. 156 adscripto. ubi Ciaeli liberis. quos ille abscondiderit in terrae visceribus, stirpes et animalia significari dicuntur: ετ&ίνετο δενδρα και ωα κῶ ἄλλα τινα κά Ircl-Lν ἐκρυπrnino' επιι ο κ add. &εὶ) ἐπιπιδ. ἔζει ratet cae τῆς γῆς

νεzo, ad longe diversam inloili relationem pertinent. tiua Caeli liberis non stirpes et animalia, sed omnis naturae primordia significari dice-

549쪽

hantur, enata quidem initio, nondum tamen perdurantia. sed confusa rursus atque recondita, donec scilicet a Saturno liberarentur. Itaque in his scitoliis quae coniungenda erant, disiuncta, quae autem disiungenda praul. coniuncta esSe videmuS, cuius consusionis causa haec esse

potuit . quod verba gri L D evrrroino in utraque inters,relatione i gebantur. Aliparet autem praescriptionem ex V. I 56, εξ plane delendam, et utrumque Scholium ad l57 adscribendum fuisse. Porro in schol. Cant. ad v. 160 Seriplum est: στενοχω-

postrema plane nihil ad hunc locum pertinere ipii libet intelligit, quo autem pertineant dissicile dictu est; sed videor tamen mihi deprehendisse. Nompe suerunt, qui in sabula de genitalibus Caeli a Saturno

sulce abscissis messein quodammodo frugum, sparsis autem guttis sanguineis sementem signi litari volloni, id liuod sex Ioanne Diacono cognoscimus p. 459 set e schol. Veri. ad 178, eodona lite pertinet quod in Cant. ad v. lGi legimus: δρέπανον awν 2ώγει et ον καιρον του allRIOD. Iisdi m interpretibus, quum adamantem, unde salx Saturni labricata erat, πολιον dici viderent. hoc ad ioclivum non de colore accipere placuit, sed ab eo quod est πολι ς deducere maluerunt, ut aut πιδυ- χρησιον signi licaret, quod est apud Ioannem, aut inditum esset διὰ τους πολλονς καρπους, scilicet issit Pius ope demelerentur, ut est in schol. V n. ad v. 16 l. Ex tali igitur interpretatione etiam in schol. in l. ad v. 160 ista verba casu alii pio irropserunt loco prorsus alieno.Quod autem in utroque additur ali luid de proeliis propter frugum

multitudinem commissis, huius rei explicatio peti fortasse potest ex interpretatione Erin Sum et Gigantum e sparso Ccaeli sanguine natorum. Nam guttas sanguinis in terram sparsas de semente, ut supra dixi, Erinyas autem et Gigantes de proeliis hominum et celetaminibus propter fruges agroruni Iue fertilium liossessiones interpretabantur. Vid.

ζων rescribere. es. loanu. Diacon. p. 459 et 475, 1. Achul. Ven. ad

550쪽

v. 480: n quo in schol. Ven. ad v. 527 vitia lui vocabulum esse Muel Zellio p. 3IS oneresserina. citerum in schol. Ven. ad v. 184 verbis supra citatis subiungi iiir: εκ διαδοχῆς rc te εσπείρε ro ιν γιν I .aως, quo addita monio Cant. caret. Vidi'tur autem relictum esse ex longiorst quadam expositione de si tigibus per omnem deinceps torrarum orbem dissona inalis, initio a s rastria sarto. ut constructio haec

sorse verbis repetuntur. - lienique illano adscripta sunt in eodem Cani.

στον. οὐ γὰρ D γει ἐλλον εἰς δε σι ὰς ὁ οὐρανος, haec quo lustaliena esse ab hoc loco noque luidiluam ad Centimanorum interprolationem sacere, nominem sugiet. Peri in i ad locum de . ilante: hunc enim axem caeli interpretari allegorisiae solebant. Ceterum laudandus Gnis sordius, quod illa vorba dici Tνην πάλιν ὁ ονρΩν , quae in codice ad v. 626 adscripta sunt, cum hoc scholio coniunxit: sed de-h hal totum scholium non hoc loco poni. sod ad V. 5l T. C in s. Ioann. Di Rc. p. 475: 'Iμπεεος δε τὴν ΕλPsιενι ν αγεται τὴν Σου Ἱ2κεα-