Pymander Mercurii Trismegisti cum Commento fratris Hannibalis Rosseli Calabri, Ordinis minorum regularis obseruantiæ, theologiæ & philosophiæ, ad S. Bernardinum Cracouiæ professoris. Liber primus 6. .. Pymander Mercurii Trismegisti ... Liber secundus

발행: 1585년

분량: 460페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

Angelorur Pymander Mercurii

' νω ergosterie, rnus tanshmmodo est angelies. San. ac de causas'ecm pluratites indiuiduorum necesaria es, quia νnico se indiuiduo tueri non potest, id fi ob indis, duorum corruptibilitatem: sed angeb Otura eli incorreptibilo frustra ergo sub eadax mdiu/dua multiphcarentur. Prosedlὸ,in quibus quod quid eR,er cuius eII quod quid es omnino idem cy , plura indiuidua sime misiphcatione i in quod quid ert,ne . quaquam multaphcantur. sed inseparatis a materia, cuiusimossi sunt angeli, hi dicitur 7. met. id meri quod quid e73, siue Padditas. π illud cuius eri: in i sis ergo no sit plaralitas in tua duorum. Dico ad primam obieCtionem, maiorem sic esse inteluendam. separatum a materia, totam balet suae naturae perfereonem, id quoad perfestionem

quidditativam ; in se enim conceptum sua natura qu/dditativum Includat. veram maior est in pluribus, quam in ruo terfeEtiouis latitudo, quam certe in rno rudiuiduo creato comineri necessarium non es. auare,s assedo siparata e et, adhuc etiam multiplicatione non careret.Ad 2. Pamhi Jeci. angelice an rno rudiuiduo incorruptibi aluaripsit; alias tamen ob causes,quas mox dicemus, plura sub eadem Jecie lint, rei e epossunt indiuitia. Ad l. veritatem habet indiuim, non autem in angem ', illa enim divina nou habent naturam potentialim, per digerentiam individualim contrabibilem rideo quid litas , er cuius es quidditas sunt trim. tri principale argumentum I. re Bundeo, lut stigentias distingui ab iuuicem numerostate praescamentali, quae e mmarum proprietate, non autem ex diu fune continvr 'oficiscitur. Ad q. negatur maior nam et si quaelibet intelligentianum in ses'ecifico, propria confituatur natura ;partictitari quadam tamen ab inuicem proprietate separantur, in quo mirabilis dei Oledefici apientia, quae uulsisti ratibus, proprias disrabuit a mones, naturae propri rates, Furbus ab inuicem dycet neretur. Ad s. illud philosophi in rebus quantitaritis raritatem habet, alioqui deus nequaqua rumitus diceretur,quod es styum: negatur ergo consiquentia, π ad probationem dico, intelligemias consitur in esse ex disserentia quidem uita, quae non ex quantitate,sed ex formarum istiuotione, naturaeo proprietate proceri . .m s. Hco, integentias ei rem rationis indiuidualibus Horret,s, quae ctim eorum sub antist eaedem sunt essentiatiter, ab Inuicem di fingui: comeniunt ergo fecundum refcam rationem; disrunt vero per indiuiduales p prietates, quaesitori, primo d finguuntur. Scd dubitabit aliquis, burtimodi indiuiduales disserentiae an sin forme. vel formales: disserentia autemsrmalis HGecifica: igitur dissemus cisce. Respondeo, disterentiam formalem, quae ad quiditatiuum rei conceptum tem

turae conceptum. quam obca am, huiusmodi diseremiae indiuiduales, materialium dissereutiarum simiotudinemgerunt: contraiunt enim natu, am ad individuum, idcirco a pbilosepho materia appestantur. Ad confrmationem dico, indiuidua esse , ita, potemia quide non aute actu Posium ergo se sub eadesterie plura individua nee r deo, fuare natura non intendat indiuidua,scut Eseriemini ipsa circa iussitirdua m . ximere situ ais laboret. Ad dico, si absilute loquamur, plures caelos eiusdem rations esse, nullum eri imp ibile. rnde, quamuis coelum ex tota mcteria sua confisae, ut dicitur primo corii Pn coeti vibilomitas proprie materia esse non potest. .d se marestia pro disserentia indiuiduali intestigatur; tunc rmim viis erit Cr non plares. veru- tamen . si actu ruumsit eiu em rationis , quod pro riuuers ornatu Hil talem mundi

faber se facere decreu A; plures tamen es potentia,non eri imposii bile. Adde, quod

Quomodo V- caelum bifariam lutestigi poteri: amo quidem modo pro mundo, idcῖ duphcberi aut promim V- iue Uecundum μή ista ita, quemadmodum es unus mundus , ita abrip bio est

siquidem

ol, edito. Soluti . Differ formali di dualis.

252쪽

Lib. II. Comment. V. Quaest. I. cap. r. a s Angeloia

feruidem tendunt ad nnum principium, a quo Cr orditiatasant. quamobrem Aristote:

1a. mete ex rvitate ordinis, in rebiti exissentu, CT Plato in Timaeo, ex rnitate exempti- intellis. ω,r m esie mundum protesantur. aut certe pro mundo superlari, quatenos ab inferi- tutio eparatur, de quiuem in metheonis teritur,mundum hunc inferiorem, superlarbubditam esse; M omnis eius rarius inde quumetur, ais ira iuxta mundortim numera m esset caelorum multitudo. quodsi coelum, sphaeram caelesem intellixeris, quatenus reum coelum ricitur ruitate specifica ; sis planί rnum nequaquam appellaturi ars sub eo demdecie istim coelum eontineri daxeris; phil μι quidem mentem attigist, ipse Osrim pluresd haras,numero differenses sub eadems'ecie esse noluit;nambuimmodi pluralisas , ex materiae imperfeStione simper aliud appetentis, pro cisiitur, quam Murribuere non condecet. cir si umus dicit ese rnum caelum totum corpus, quodi pra rerram ais aquam eon it, caelum appellans. si uiam rero in tali corpore rariae d

fristiones habentur; ideo Solius, ais Damascenus plures caelos νοcant. ItaΨsub mamae, plures angelos contineri, dixi, Cr dicamia CAP. VII.

fecti is quid litatius rationem, illi communicabilitas conuem e non possit tuod plane falsim err: nam diuina natura licest perse H ma , an uinu tamen commauicaturIῖppositis. rei ob aliquam imperfeἱtione quod sanἡ absurdissmum err ; eompositarum siquidem conuenit Disantiarum qualitatibus, quae imperfeEtae quidem reputantur. Miutessiuentia in aliqua quiddita' igitur eΠ communicabilis, ais ex e sequenti. Iub γna e tem yme , plura esli tos Iuni indiuidua. Amplius, intes bilis quidditasses mersati raticine,ab, contradi- r. Hisne, eR plurificalitas numero ; implicat enim sub ratione ruiuersalis intestigi, crasse de se hoc; nam resuersalitas, haecceitati, ni ita dicam, opponitur; sic etiam,quia essen- Haeccestantia diuisa est desiboeumplicissi. b ratione νmuersilis intelui sed quid litasseparat sta ratione nniuersatas, abris eo utrassistione, iure bilis est: igitur, eΠ plurifabitu numero. απῆ, omnis naturas' ecifica ,sue ah DdeEa ,sue materiali, , en intelligibilis subratiotierniuersali, de ratione autem naturae deci eae non esUngularitas, alioquis ecies esset in iduum Porro niuersale es quo potes es in multis, helici de murta ergo. Adbues in eademst is plures esse nequeunt intelligentiae; in causantis UL Dquia cum intestigentiast firma, hoe eLt,astus, erit γtis inter istas disiηδtio formalis, quaespecifica appestaturi sed haec ratio non raset, quippe, m non omnis di instis,quae Formarum iuiriter formas, fit formalis dicenda; poteri enim e se formarum,quaeJecifica non ἀ-citur. rnde inter albedinem niuis,m parietis non eri formalis, si urmarum di imo, quia inminu 'ecie non disinguuntur. hoc etiam modo intelligentiae eiusdem feriri,nofusmab distretaesunt ab iu icem disinctione, formarum tenetum. Praeterea,Jecia messe a Purpbrio dissi ta eR: Species eΠ praedicabilis de multis: ergo eR plurificabiali, in multis. sed omnis bona di itio conuenit omis die uto Uubyanss etiam eonu

maseparatis,ueeese Via ridetur .uem,Deus totentiam habet annibitandi rmum ango DLM, Cr at quo eiusde 'eciei indiuiduo, eo lem reparandi: nam, emadmodumo riem iam non ex lintem in miro indiuiduo davit; ita erete eam trorsis eversim,erdes Hamolliquo alio indiuiduo erigere ac resiluere poteI1,ae valetfd Deus,rt quidam aiunt,peritus corruptum, idem numero reparare non potest: hae siquidem de ea u-

253쪽

Pymander Mercu '

- . h. 4- β, inmem erit reparan , quia nimirum remanent ipsius partes, nempe .umero re fir , rudes bomis Orma corrupta, in materiae potentiam re fi tiretur. ret cum eadem forma resima non posset , nee etiam homo dem numero diceretur resis. turus: igiturJeciis illainbo indiuiduo resauraretur. Non ergo repta Vfeciei, plura Damascenus posse indiuidua babere , saltim fueVnue. credit ad boe Damasient authreitas in μοδψ- elementario eq. s. quase locvratur, sicundum νη-pωms ogebcarum Hrturu Q - .lia 6 2 ocm,mum dierenter bus es condidisse: igitur cur libet angelieas'eciis,miss-lam possunt ese, etiam astu phoes numerantur metesii genetrae. Amphus, animam paratae sunt , res eiusdem ratiota, 16 non quantitat aut ali materia ,sue enim immateriales ; nee enim habent materiam, parrem mi, CT ex pia e materiam in qua, sua separataesunt: pari ergo ratione p&res esse possunt eiusdem rations , sues ciet intestigentiae. Quods Axeris,animas plurimara, si plures habitud nes, suas basent ad corpora,qua natasiunt Mormare.Dico,7 d si e Me babitudo, suomam relatis es ῖο 'erior eR fundamento; ita plane, bare aptitudo./oe fundamento: habituri ergo Me 'anc praesuppome animam: non ergo per istam eR hae anima. Adbuesentabitudo, n hil euel extra infeste tam , eri enim ianos res in actu, nipote ad ens eorruptum: ad nonens autem in aStu, miti a Iuuia haberi poteIt relatio in actu: nee ergo per sam tu a-Σtu reali esse aliquo modo poterit. Praeterea, indecens Uti viderer Luinae bonitati, iuret angelis ruentibus, tot tantas Jecies ad domam condatas beatitudinem duae beatia rudinis expertes permittere omninὸ ouos e privari. quod quidem contigisiet, si Augustinxim mus feriri, plures non esient intelligentiae. Quam ob causam, diuus . lugusinus in en cap. 29. ait,quia tota natura seu Jγecies humana ruerat .deo misertus est D est liunianς &-π seruandam remi, non aurem venit ad saluannm naturam a veru non angelies eam,fura rota non ruit. hoc autem verum non esset,s lGsunt species, quot sunt indiuis raturae. dua se enim multae naturae angelicuunditus sui fuissent euerse, fuia ceria bonitatit sit , sensi fimis opsta, vibitInfra in rebus agenta, minime eongruere ridetur. Adhuc, quemadmodumgeum naturae aduersatur omnino, μι ius tantum ita uidui postione arctari, has m idua habere no Osee , ita quoplfeciei naturam des ero ridetur orno indiuiduo redi,nec possea is,aut potentra indiuiduorum numero Amodere. hi ergo aiunt, huelgentias eiusdem steriei plures se non positi destiuis omnino angeΓeus series. 'vera, diruersale dicendum non sit, cui repuwt ese in multa , rei Lei de multi .sed quis u=ecies angelica, Auferiesdeciab ima, Cr ex eos menti risu alueissi ergo non repwiat habere plares intelligentias, e individua, MLD i, rniuersah n'mine pravaretur. Denis, genus ordine sentiati, ars prcssicamem rati, mediantes' ecie , tum iduum descenta. at s angelicae decisi repugnat indiu duorum multitudo; tum ut, tum etiam succesime, aeque immedrate genus in indiu

duum, ae in Jeciem defenderet, quia est imposibile: sub nna ergo, ars eadem specie

pruressunt, aut esse posivinit intellaentiae. Haec quidem opinio tum quidem rationi, tum α etiam sacris ausioribus,erscripturae conformis oti ridetur quanquam mite se quo- ' que egregia, qua mirabilem sapientiam, tot angelorum naturas fabricam max me Omendat. igitur abundet in βψ ιο. adu ergo alteriussurit sententiae, ita ia

. - ruere conantur.

CAP. VIII. Soluuntur argumenta.

D primum, malar apud methat dista falsa reputatur, quod nimirum omnis quiddatas seuersalis , elle Mea, pluribus numero disisFris,

in qua indivissitur turasseri ca,se comminicabilis; ita, Hinsuis. indiuiduis, realiter multiplicetur. πω se atiqua natura vi in prum iuri diuidua incommu edit. ex tilivi certi emanat perfectione, quiasilli dicta argumentastruere conantur.

254쪽

Lib. II. Comment.V. Quaest. 2. cap. I. et Angeloru

numenta. cre caret materi quae eΠ md iphcationis principium. aurem adducitur de qίδε ditate in ta sue diuina, methaph Uco non probaretur, quippe, qui Mi modi communicabilitatem in plura supposita non concederet , nam apud eum diuina quidditas, non est natura rniuersalis, essecima. itas, buimmodi rationes in methaph disca vi ne ιnt, er minime neruosae. - 2. maior quIdem pera eri ex parte nosri ime&Ctus, non autem rei intelleED. lic etiam minor renitatem habet ex parteintellerius m ri, modo materialium abstrasta intestigit. Vnde, quamuis; θ ecies, quatenusse ecies est, nonsit singularim; quia tamen caret multiplicationis principio, nempe materia, mya profesto reputatur abserdum fi hanc certe naturam,snguiarita consequatur. hobationem autem daco, implicare quidem, quidditatem se dest baue, Cr να-stim,seu prae abilem de pluribus; verum profeZD esie, quando tum ex parte rei, tum etiam ex parte intellectvi noriri, quiddit M set νniuersis r eum autem res ita no habeat; nihil, aut partii refert , quod pro co=frmatione sumitur. Ad s. dicunt alipti, in abstrastu non dari disinemonem nisi si alem,o exco sequentissetiscam μcuti in mate,)alibus non datur sine materiae aut fibiecti ratione aliqua di Hio. ν rum, hae restonsio non multum virium habere ridetur: nam,νt dixi,rna intellgentia,

proprietate aliqua perfnali,non autems'ecifica ab altera di finguitur. Ad 4. dicunt Hi qui dissimtimem Porphγrf'fibilia tantum, non autemseparata compleZti: nam ni sebilibus, est principium materiale quo ubνvitates'ecifica, multiplicamur indiuidua. eum autem burismodi principium siubstant se non visits'irituabbin; ratium es omninὸ eon taneum ,sub Porpbrv dissimilone, istas non intelligi debere. βd hoc M- quam placet, partim, quia Porphys d mitio, imersalis esse ridetur, partim re-H, quiaθecifica rici non potest, qua a tu,nel potentia, pluribin communacari non posist. . s. dico, idem numero posse restitutaeodem enim modo scut prius conditum est, resina poteri. stria rerό de r=rrestione nostra assumitur, νeritatem haberet, quando non eadem numero .nima redderetur. βd hoc quos mihi non satu arridet: nam quod is nihilum transit,rtpote angelus f amithitarem non νιδεο,quomodo idem numero resimi positi. Ad thoritatem Damasimi dicunt, largo modo speciei nomen Uurpasse: quod rim e Damascenis intellexerit,iabito: er veri semihe mibi ridetur,pronio nomines'eciem intestexisse. μου s. neganismilitudinem: nam animaesunt partes 'eriri, eorpori bis rei biles,non autem intelligentiae. Et ad ingue authoritat3 restondent, hoe inte exisse sicundum mota Hae quatenus scilicet omnes intelligentiae in νηιι tentane creatorp. sed hoc puto is ut non intellexisse, cum ita clarast ipsus sintentia, riguo nulla ρenitin indigeat.Hae etia restoUoneseptimum quom putant sestutum argumerum. Tu pero diligenter omnia perpende,an ita oniast habeant , res enim ob ra in Crex ntraque parte magnos habet fautores Ad 8.simili facil=tate restondent,seb in ν delicet ignitione, corruptibilia, non aurem incorruptibilia comprebenda, quia nobis mirume placuit. si remoti ergosub assecie multaesint intelligentiae, dixi. Qv AgsTIONIS SECUNDAE CAP. I.

yet driationis principium est i erentia lindiuidualis.

primori intelligentiastis eadems'ecie pMressint, nee ne, hamnus dixi merum, quia hiac negotio satis mihi congimere risum ein indiuid liquis nisse, , si sis principiti ire; hae de cause, huiusmodi quoionem, praecedenti anne- diuidualis in flere sudui quo lucidius prior intelligi possit. ER autem indiuiduations principitam inprimcipium, aisserentia indiuidualis, quae naturam ad hanc, rei ad illam

contra si

255쪽

principiu- ι ut disserentias'ecifica, ad lyreiem albomam studeciali simam genus contrabit a Muq P deducit; ita plane disserentia indiuid tu, inum indiuiduo. Sane, indivrd tronu principium, ita cuius eIVenus,non egreditur' sid illi neces riὸ eri intrinsecum, ais aliquod es positiuum reale: in iduatio enim es reatu ensis conditio. In ergo,aue eri natura contrabibitu, aut aliquid de nouo addatum. non ipsa quidem natura,Piam-bcet, non est materia, aut firma, net compostum ; ex se nams plurificabiliasunt haec omiuae nam quemadmodum philosophus dicit ia. σs mei: nec non λ pbs tum mat ria, tum etiam forma, Cr in communi, Cr in particulari intestigi possunt. Vsum quoqueese aflualis exsentiae, non poteri esie indiuiduata Ohio principium. Reliquum ergo re aliquast prop*generis indiuid iis disserentia. Amplius, quod sit ad maiorem ν-mtatem contrabibale, caret profecto mutate, ad quam contrahitur, habet istam per aliquod aditum post tuum. sed natura, quae ad maiorem contralitur vitatem, ilia omnino vacat, per tuam contrahitur: λubet ergo, e consiquitur istam per aliquod ari ditum psorum reale, quam ego nota indiuticalem disserentiam. Ancornitasμα

antialis perfecti sit ma, ab aliqua profesto entitatesub antiali ritimata profici turi hanc quidem ipsa eosquitur, quia mutis est passo entu. sed restas indiuidus sub an

Dae, est isto in genere vltimata Mitas Iussantialis: Igitur per istam, non autem per naturam, siue emitatem 'cificam, natura conualitur ad indiuidualem exsentiam. N

uera ,scut genus eII in potenua addecim, xeluti ad fluum inferius; ita abis du&ο , peries quos adseram individuum sed genus e trabit ad 'eciem, per ahquod generis , nempe per disserentiam speciscam: ergo peries ad indiuiduum per Esse em. . Nam posti m propri' generis realem, at sin ud salem. praeterea, omnium prest maliquo genere Asserentium, ad aliqua primo diuersa issus genem, reducendae erem. tiaesunt, ne fae procesius in infinitum, res disserentia ex se e sient diuersa, quod errimposiibile , ni decimus recitas methapbscae. sed in aliquo genere, fiunt indiuidua ab inuicem diuersa meod ν genere: reducende ergo sunt huiusmoda disserentiae ad aliqua prima illius generis: quae profectὸ indiuiduates disserentiae, ad istud genus te

tinentes, dici non possunt: ergo quod prius. Ita , in quabbet natura emetria2 ti ad m- dividuum,siue materia, e forma ut compositi'fuerit individuales disserentia ρο- nendae sum omnino, quabus indiuidua eo tituuntur, esingularia, quae m aliqua, ν quid sit disse 'tu partessublestiuas, minime diuiduntur: Porro, d erentia indiuid Δι,s quaerentia indici, dum realis formatias,a naturasserier formabier non autem sentialiter distincta,cum linias. Vsa concurrens, er quasi adueniens ad individui cot tutionem, ranquam indauiduata nis principium: ab ipsa enim nuruina esientiabter dis vi, necesti non Hi, quemadmodum, nee disseremia Priam essentialiter disinguitur amere, alioqui,quod es per se in genere, ex duoess quidem Hsenti,s esiet compositum, omnes perse induviduum, quomodo quorum virum apum eR. Deert autem haec, a disserentias'ecsca, qua contrahitur genus: ista eium, genere nobilior est,rtpote completior, seu perfectisr realitas; haec na- ι, esset: - Φη imGr isserentis formalis naturam eon rabit, sed Usses rim in m tmat. portu nes ex hoc abym dicat relim huiusmodi disrentiam, materiam fadiuiduasi ridf,Dd si' ibi Detem et dat ind duo se primum, omnibus sui est materia, generis praeicabilibussi dicibile, quod plane materiae proprietati, quae Ommbu subυ- sed Π teri* si ei tuo, congruere ridetur. eontrahit praeterea ad Vli individuum, quod ad conceptum ' si Galatiuum noni diat Reueris,omnis quidditas nineralis displurificabili, VPudam Disserentia in rem,ad quia disserentia indriud l. intrinsece alimet,implurescabile sit. Ita , disso. indiuid is, alterius rationis est ab ipsa, quam ad indiuitatim contrahit, quid- . G au sye, i di id si in tur quam contrahi conferatur βα ς habetscut de vi ad paenetiam, er duemmans ad rem determinatam ; quamlis smpliciter,

256쪽

Lib. II. Comment. V. Quaest. r. cap. r. Indiuid

attonis p iter, ibius quam eontrahit nobiliον non L .dsiredimiduo, abiis δam constituto comparetur Iese habet νt immediatum m proximum findamentum principiu in udualu pnitam, pia in duρuci negationeformaliter confisit, nempe diuisonis ab abo, Cr mdiuisonis inje, tum actu, tum etiam miratia.si autem alteri comparetur imdiuiduisti disserentiae itie ab iussi indiuidis eiusde Zecies, ue alterivisse tota d fmguitur ab ista,Cr e conmerso, nee in ali ινιο reali intrinseco conueniunt, alioqui non essent nitimae disserentis; sed abs ibus assis disser revi , μέ noc us esset in infestum. Da verre id indiuidualis, ali amsuigeneri,superiorem cptu nequaPa includit,sed quoadDumconceptum,es simpliciter

is ahivo conuenirem intransteri Itas, individuationu principium, ese verentiam in Lurgualem, iam dixi. Veram rationes asteriussum odiendae e fluoda in capitulis

Inculcationisprincipium non et dyMerentiam in idissem, argumentis enitur.

ationis; sima erum subsantialis non vi indiuaduationis principium: neci ergo aliquid tale, net talis disserentia subsantiassi inluidualis. Item, quod est secundum si plurificabile, eiusdem rati ιν is existens , non est in dodduationis principium. sed fa individualu isserentia, eR plurificabita, eiusdemotionis exsens, quia nimirum indiuidua plura eiusdems eciei, eiusdem e ratioti indiuidua: disserentia ergo ista individuales, eiusdem sunt rationis. igitur erentiaris vidualis non sit individuationis principium. Amplius,quod praejupponit se iudi viduatam natu ram , ars natura indιuiduum; neqvie eerte indiuiduationis principitimese, quod profecto curisime patet.sed huiusmodi disserentia indiuiduassi, praesuppο-nu naturam esti indiuiduatam,sicut actis fisam potentiam receptivam, e cutfirma praesuppomi materiam,quae plane Omma in ahquosingidari recipiunturripitur talu disserentia non eR prancipium indiuiduationis. Item p cuns disserent νυ sannabbiu

ab inuice parantur Gormaliter abis dubio isserunt, er ex consequentru'ecie disino tur. Quare,s indiuidua eiusde eclaiformaliter verunt decie quos dis ferme ridebuntur, quia eiislsium, er aperta contraiἷtio. Item,si individuum, per ab uia reale pinuiuum,est indiuidatum in genere subsantiae; aut illud certe err materia, .int forma,rel eo initum; in haec enim tria Assicienter.γt dicitur a.de animasub Gria diuiditur sed disserentia individualis,non eR aliquod is urum: igitur vineR aliquod subsantiale posmu, quo natura contrahitur. ad individuationis proprietatem, X e e.

mphus,si indiuisium, propriam habet merentiam cinsitutitiam: igitur vi per β inibile, er interigibile, ars ita de subaberetur*entia, quod eR planesipum, redicituη 7.met: consequentia nams sic probari poteR: De quoιbet ente per se nno post vo, ais: per aliquod postiuum constituto, frueri poteΠ quod quid eR, pariter resedium d j nitur ergo num d itio eROratio indicans quod quid se. set etiam pamrer per se intesti e , etenim per se vi ens positiuum: omne autem huiusmiai intenis Elis obiectum se poteR. Praeterea, dissonis seu iusibilitatu negationem, indiu Δam dicit. non eH ergo indisiduum per absuod positivum ' se enim negativum, ret

257쪽

Indiuidu- rso Pymander Mercuri j

met: lcere Κὰentur: num,inquiunt,nihil additsuper ens. si propter sicut reum genere, reli'ecie, super naturam vell'eciem, m&lpositivum dicit; ita certe reum mismero reisin utare individui naturae sdit nihil: Igitur disserentia indiuidualis, cam D a, in auarium nervi esse principium. CAP. III.

Soluuntur argumenta.

n primum dico non quemlibet aestues stantialem. mam UlisViam uatem, piae sit compositi pars altera: datur enim actu substantialis, ret 'vae S actus, crus est; ubsantia, craque non sit buntimodi forma ,scut d erentialisbsantiali , ad quam, se Porphrrio, oenus Iebabet inpotentiae Genus, inquit, habet omnes digerentia suas In poteut/a. aelu -- nullam. hoc Etiam modose

habet disser Mia individuatu ingeneres stantiae es quidem res ectu Taedecim

cae, quam in hoc ita uiduum eunt abit, eri actus subsantialis: natura nero ais butiu- modi actum, dit potentia Abstantialis se habet; quatenus ex ambosus constituatur pre ternodose aliquod imum, cuius cogituentiam, quamuusmpliciter, reum non sit materia, aiast-t num terum Fero forma; male lae tamen, atque forma modo, Proprietate sisne μ' rsum ρὶμ autem aliquassiper compositionem quodammodosieri ridetur,utpote ex acta,er potentia. huiusmodi autem compositio, non eri aliqua relatro ream, ab ntroque essentialite distiusta ; reluti inter materiam iuuenitur er formam accidos abLlutum er fA Ztum, alioquis lexi sentibus, compositio Via non posset, quod est a um . nequeunt euim ab in ut em separari. Sed dicet aliquis compositio est res Eius ream inter compo- neu ia. sed incer naturam, π isserentiam indiuidualem, ιuiusmussi resse Atiis halerinyn potest: ergo, ex hu dudus non se ruum individuum. Dico, huiusmodi compost nem 1 tiraque Gnμbstantiatem esse; sunt enim ab inuicem msipara lia: faenins eoaraum, non accidentati, sed consibsauciat pot/usco intione, quaestim, non per amr.m aham se compositio. Ad a. minor eit falsa: tu vidualis enim disserentis,non es muhipheabita eiusdem rationis: quaelibet emm disserentia in tirial ab Hia Hismpliciter diuersa, er alterius rationis ab ipsa. in udua sequidem, quatenussngularia sun , ait d ferens as habent indiuiduales, abi acem di g-ntuam, conueniunt tamen in eademspecifica natura, cuius gratia, eiusdem rationis ese durantur. Ad I. negatis . miuore etenim se differentia indiuidualis indiuidua naturae,n iam eoaestitutum,praesudiponeret,nσrtis illad constitueret mndoergo dicitur,ames receptu potentia receptiua Disserericla in indiuiduata praeli novit,duo isserentiam indiuiduale,non esse proprie adium recepta diiii ix alis novi natura quasi in receptiva totentia; non enim eii forma aliqua, a materia sentialiter

es firmaelub attalu amateria, accidulis uditiato viae,quemadmoda, ι,' hi l digerentia 'ecimam,praesup onere nat ram generis in sedecimo,nec artum n sit , ita quoque disserentiam 1nctividualem, turam in esse indistiduali. iaci . rerum quidem er3, quaecunque disseren juta antialibus, atque deciscis disserunσυνωλI uiduis PQ rem, ta specifice disset re,non autem,qua disserent tantummodo individualibus d si

spectat ad guuntur: nam quamuu ad naturam , velut atau ad potentiam comparentur ;sutis tri id litatiua men materiales, quia sitiet ad quidditatiuum Jeciei conceptum nonsse tant; alis .rius tamens'eciet non sunt naturae mine Io, quas posZ eselfecificum completum, aduenire ridentur; Vsium tamen esi 'refcum, mimme narrant. μου s. indiuiduo ti is materiae principium, eri disseremia 1ndiuidualis ,formaliter quidem, non autemesentialiter . natura materia Osincta. si re, materia formaliter acceptu, non UI principia

258쪽

Lib. II. Comment. V. Quaest. a. cap. 3. etsi Indiuidua

principium nidiuiduationis suae, similiterforma π ecimpostvm ; sed erentia indisti

dualis, naturae composui tota uperaddita: quamuis enim bοe eo intum, bane pri- P P''dem materiam, atque haneformam, γelut eausas mirinsecas, propriae ingularitatem P mlibet istarum habentem contineat ; ipsius tamen natura, eR alia tertia a materia, umpositimer forma. Quamobrem, compositum propriam babeoingratiritatem, propriums αδ-Mduatio principium, pιod vi natura compositi e entialiter idem. νnde ad indiuiduationem composti, materiae, firmaeέ individuationes, nihil conferunt, nisi quateniusvit composui intrinsecartim hi iduationes ea farum. uando σνο dicitur,indiuid attonis principium,aue eIt materia, aut forma, a ut compostum ; addendumsuerat, aut

alipud cum isi, essentialiter idem ,etenim in haesulsantia dividitur, reluti hisubsan tias esentialiter dism Ras,ad rei additatem Jectantes. Porro, indivIduationu prin- .ciprum, nee ad quiditarem flebstat, neque eri subantia essentialiter di milita sed semper idem eR cum materia, aut forma, res composito; proinde , formaliter sub bu-iusmodi Aursionem non odit,seeformaliter in iere continetur. ea lateraliter potius. Ad 6. pian Oid, quod eRindividui constitutivo, aditus cratidaetatem pertineret; tunc recte dissimabile diceretur: modo autem constat, ni iam dictum, dsserentiam i diuidualem, ad illi in quita tali utim e cretum non ait mere : proprie ergo individuum

firmabier intest garinpraeter opus huellectis negotiantu.scut ergo Hum genere, aut decisseeundam quod γnum,sinister acceptum, dicit negationes tantum, ita osmum numero, fuerissiuiduum. Atinfundamentabierintelligatur; tune emibis,

digrentiam dieit indiuidualem quisfundamentaliter, alicui contieest his οὐ negatio. Ita , unum formatiter deceptum , mn addit alimia postiuum Aper ens, ri ruo philosopbvi q. merse etiam, reum numera,super ista totum postiuum, quia es natura ipsa, eum indiuiduationu principio, nihil aliud add e, nis ne ationes,super huim-

modi principium postivum, non remsupernaturam, immediarefundatas. Sed dubi- crabit aliquv, atque dicet, in aliquo manet indiuidualis dimerentia, non manente indi duo,seu individuatione eius: nam aqua prius di MEDI aqua addatur, aqua quidomu corrumpitis: nee ergo ipsius in raduam disserentia, quae eR isti eadem lentia reri manense igitur disserentia, non manet individuatio ; modo enim non viscut prius in Ela,sed commixta potius. Doerentia ergo indiuiduata, non vi pini parum inda uiduatiouu. Praeterea, s cuilibetgeneri necessaria vi propria indiuiduatu disserentia, 7 si indiuidualisnu principium returionu quoque eneri neces m erit: cum autem ista absilusa esse nequeat , resteZtiuum namque, absiluro non indii duatur,ta' e diuerso,

otioqui nocesinferet in iis tum ; relationusquidem natura, quae vi dam restectus, disserentiae riique individuatu, quae esti etiam restectus, erit damentum, erse deinceps in m tmm. Dico, ad primum, indissidua eiusdem rationu, ad alicuius to- ritu homogeni consitutionem vi concurrere pse, aere quodlibet illorum, propriam retinere indiuidualem disseremiam; numerabier enim haec aqua, non eR istae reis ,

non manet rariusque mutas numeral ormaliter; fundamentaliter tamen manet, utp

te tota aqua, ex ambabus, a numero estini tuta. Sed prior regio ioptacet metu, L . Ad a. dico, naturam restinium,fue relationem indiuiduari ad aliud,scuri naturam

absturam a se, e ab absoluto. milam a te riturabsurdum,res eὶ tum a res illia fundari,quando res enussumdatus,cum res e tu altero vi sentialiter idem: nes ob hoc ocessus sequitur init itum ;fquidem terminus quo palmitiitu, visibus suestiatio ; σ terminus quod indiuidualis disserentiae ipsus paremitatu, vi bis stius, rethaeoliatis. Disserentiam ergo indiuidualem se individuationu principium,ex bu, ius iam dicta sint, patere puto. Ii a CAP.

259쪽

ationis

principi u.

mander Mercurii

CAP. HII.

AH duationis principium esse materiam, argumentis sentetur.

Lla fiunt νηum numero, inquit pbilosephus, s. mei: quorum materia eR ua . 1πtur materia vi inim luationis principium. Tenet consequentia: multas enim utimeralis, Cr md uiduata sunt idem. Revera, qui dicit hoe caelum,dicri materiam,vi dicitur primo coeli, rnde caelum: mis Ayplu, ima-b is, quia inmartim ex tota materia flua consat. id autemseri non p siet,s materia non esset iudiuiduatrono principium. hoc idem philosophus confirmat 32. menquemadmodum paulo ante d ximus, ubi negar plures esse primos motores, quia nimi-rtim materia carent, quae sit indauiduari u principium. Non ergo disseremia indiuid ν. ali sed materia eIt principium indiuiduationu. Amphus, Infeparatu a materra, in quit phil ophiis 7. met. idem est, quod quid est cum eo, cuius eR: igitvn materia euiritur lvat ouu principium. Tenet eoinequentia in huiusmodι enim,plura se indiuidua,eIt ιmpnsibile, quia nimirum plura quod quid es, e nequetint. Materia ergo es prinoci p. tim Dufiuidvis γε nis. Sane, id certe eit indivisistions trincipium, quo rnum primcipium ab abo dfmguituri materia autem eri tale quid, authore philosopho 7. mei: Generans, inqu/t aliud non generaret, nis propter materram: ergo. Adde, per quod, iudiuiduo conuenit,ommbus,quaesui Puer, sint selyci, eIisne redividuationi principium . omnia enim praedicari de Individuo, individu/ pratim sitsed hoe conuenit individus per materiam; nam omnibus subiici ab ipsiss aEluara, terrae conuerit quimpe quae eli iugenere siubsantis primumβbiedium: ipsa ergo est primum indauiduatio-3. xs principium. Adhue, id a que dν ο ι II individuations principi m , ct iv gratiaiuluidi m uuu esi dignabile, nec etiam intestigibile. sed hoe eoumgit individuo, ob gratiam materiae, ni 7. met: dicitur, quiasica licet partes materiales, ad dissimilionem nacitiueut ' ergo quod praus. I aera, quod 'primum potentiale ad restatem, picirahi rems . est plane indiuidiramnis primipium. ῆd materia est primum recept m,atques sublum, cuiu gratia receptum, hoc est, forma sir rna,s materia fuerit diu, plures, fi materia simili erse habebit, rade hac de cos ub r specie, in sub an visit

4. ratis,plura se nequeuut individua,quia materia carent: ergo. Praterea,talas,

res, in t Hilus: 7. mei sunt diuersa propter materiam, idem autem decrer materia ergo est causa diuersitatis in iduorum, Cr ex consequenti , iciens redividuationust iuratuum.duosiquidem steZIant ad rediuidui rationcm,incommunicabilitas ridebcre, ct d si nomis. - . primo cael, docet, plures coelos non se, quia plures in eo materiae s. non sint. Materia ergo sit causa pluralitatῶ indiuiduorum. Item, duo sunt isd vidici prancipia utrasseca, nempe materia, Cr firmasius a Graia: Me ergo ad individuatio nis praucipium statuendum , sitissicientisimas l. non opus eri ergo aliquo at o princ pio , ν Me d erentia iniuiduab: nams praetcr materiam, aliud principium essee. quo natura contrahi sim individuaremr; istud rti me set quantitas, quod plaηῖ imm silereputatur; posterius enim non At eausa disinguendι priota, nisi accidenta ter tantam sed quantitas est posterior qualibeo flantia: non ergo eme potest inditi

260쪽

Lib. II. Comment. V. Quaest. r. cap. . dc s. as3 Indiuidua

mbu fermό accidentibus siclos,atia remori ,duo rdhuc remanrat individua, marimas reabier Hstm ibi nia que hanutia. Materia ergo si itura eli nid ut tibiis cipium principium.

Soluuntur Argumenta.

D primis, illud philosephi s. met de materia, quae err pars composser, m- telli: nec; it, aboqui idem esset iudicium desub Elo , resse tu accidenta- Iium sermarum , ais ita omnes firmae ei vim Abiecti, rnariis sina, numero essent, quod prorsus a risum es. Ibi ergo philosibiti de materia

Ioquitur, quae in disserentia iisdmidiiam, quaesie relut materialis conditio natura contrahit, de qua ρbi Alopbus 7. metsaepe loquitur : Ista igitur Animum numero, quorum materia, id es ij rentia indiuidualis est isa, nam insunt revisecie. quorum risis Materia ac D tio quidssitatiua est a. Eodem quoque modo soluitur confirmatio: sis dicit, iustit, Me caelum, dicit materiam, id eri, disserentiam indiuidualem, quae es rviud corti, ais uiduali. ita eoelum eonstat ex totora materia. Cum autem proprie in coelo materia, ut iis, Crommentator dicunt, nonsit, desterentia hilui duali ibi loquutum sto certum est.

Pari quos facilitat luitvrsicut a confirmatio: philosophus nams de disserentia i

quitur individuali naturam confrabente; mu autem de materia,quae en altera pars cta posita. Porro, materiam nusso modo esse iudiuiduallanti principium c Ostendi proboris poteti. Ita quod ex se es multiplicabilesiue plurificabile, eiu*ὸ rationis here esse

nequit principium iniriduandae naturae, hoe enim destruit iudiuidui naturam sed materia scut etia forma, es pluriscabilis; materia enim in communi ad Jeciei do. nitionem attinet, vi dicitur 7. mei. ais ex consequenti, ery aliquid commune Cr plurifica- abile: igitur non es hi diuiduationu principiam. Amplius, quod es idem numero in duobus entibus hiluidualiter,ae numero disinins senesintiam potest principium in- diuiduandi. sed materia est eadem numero myenerato Cr corrupto, qua individualiter nars numero ab imicemseparantur: ergo quod prius. Reveras materia es prccisa in-Zividuationu eausi sequeretur omnino hoe abuerdum, in augeta nustum esse indissidu- tim. quia materia carent. Porro,in cavisis praecises,scue asi matio eII cava mitia υ; ita plane negatio negationis. Hi ergo eri materiae negatis; inibi er indulatiorum

smiliter. Quare, in angelis nullum esset individuum, quod Mimpsibile. Maia ilia Hil,sephi aut boritas diuinis convenit tofhm, nou autem alses saviij parata, re paulis ore distum es; singulare enim potes aliquid addere Aper naturam, Cr quidd

ratem, utpote dissemitam individuale,quae ad quidditatem creatam nonsseClat: proinde, quamuis non habeat materiam tanquam partem μ', in tamen multiplicabis. Ad eo rmationem primam dico, Nerum quidem ess generantem a genito materia diuersiare distisim; alia enim ines fima ais materia generanti, quaepiane non in- . est genito ob id tamen materia indiuiduationis principium non dicituis: concuserit certe veluti eausa intrinseca, ad materiisti rei indis. Huatisnem: nihilominus for- ,- , male indiuiduationis principium nequaquam notatur. Ad di confirmationem, sibyci omnibus si generis aequivoce conuenit materiae; Me autem conuenit indiuiduo sub- .inantiae, omnibus si eneris subyci infusum, tanquam de iis praedicabilibus; u sie,curam materiae sinu 'generioui ci conuenit; sed imm γelut partem αἱ tua vitia

potitas ais terficientibus,ad alicu;ns eompositi, egeneris confitutionem. Ita non ο- reseri illud indiuiduo per materiam eonvenire, quandoquidem nec usa materia se priscipium indiuiduandi. Ad minor esset a: non eram materia, quatenus es maceria, indiuiduo adimit, sub minis si des,nibile: nam er iis quidem a feci ei diss ri s nitionem

SEARCH

MENU NAVIGATION