장음표시 사용
311쪽
PINDARI FRAGMENTA. προσφέριον πάσαις πολίεσσιν ομίλει' τψ παρεοντι δ' ἐπαι-
Lactant. ait Stat. Tlieli. II 85: .. Ogygia Tliebant ab rege aut aiune. Ostyosis ait Tllela. I 173ὶ aspera rebus fata tulere virent. sic Pindarus in Somitiis scod. Gud. Frising. Casset l. Somnis, thinc
t nger Tliel . Parail. 263 praeterea monastamιm et Messapior in non ina latere putat. Conieci:
Veber: in Mollis: Mγγυγίους δ ευρεν, οπου νάσθησαν αἰπυ, Hartiing 1Zγυγίων δ' ευάνορα πόλιν κτίσσειαν ἐς αἰπύ.
Arisii l. II IM: Oυκοὐν πρίν τινα τῶν ανrιπάλων ἔλειο/, ενα των φίλων θηρευσας ἄγεις, καὶ πεπονθας ταυτον τω Πινδάρου Πηλεῖ, υς τῆς τε θήρας διήμαρτε καὶ τον Ευρυτίωνα φίλτατον οντα ἐαυτῶ προσδιέφθειρεν. ulbi Scilol. IlI 463: ἐν Ἀνοις μέμνται Πίνδαρος, τι τον Ευρυτίωνα, τον του Ἱρου ros υκτορος παῖδα, ενα ἔντα τῶν Αργοναυτῶν, συνθηρευοντα ciκων απέκτεινε Πηλευς.
Seliol. Pittit. Pitii. IV 388: Tαύτην δὲ ζωρίζου μητρυιανὶ ὁ μεν Πίνδαρος ἐν Ἀμνοις Λημοδίκην φησίν, Ιππως δὲ Ibρ γῶπιν,
312쪽
τοκλῆς δὲ ἐν 'Aθάμαντι Νεφέλην, Φερεκυδης Θεμιστώ. sic. eckli. v. Aημωτικήν, G. Λημοτικήν.
duintil. VIII 6, TI: Ex quisitani vero figuratii liuius rei livperbolesi crescentis) leprehen disese apuit pritici pena Livrieomini Pilularuni videor in lit,ro, ii iein inscripsit 'T'μνους. Is namque Herculis unpetuna ait versiis Meropas. iiiii in insula Co escuntur lialbitasse. non igni nec ventis nec mari, sed βιImini ilicit similem fuisse, iit illa mitiora. Iio
27. Stratio VII. T. II p. 9I eil. Eranter: οὐκ oκνουσι δέ τινες καὶ τὸ μέχρι του Mυρτωου πελάγους απαν καλεῖν Ελλήσποντον, εἴπερ, λνησιν ἐν τοῖς Τμνοις Πίνδαρος, οἱ μεθ' Ἀρακλέους ἐκ Τροίας πλέοντες διὰ παρθένιον Ἐλλας πορθμόν, ἐπεὶ τP Μυρ- τωω συκῆ φαν, εἰς Κῶν ἐπαλινδρόμησαν Ζεφυρου αντι
πνευσαντος. Non licet ipsa P in lara vertia restituere. cum Strabo vel vii liaec in breviarium re legit, suae accominodaverit Orationi.
Me inelce coni. : οἱ δὲ μεθ' μακλέους ἐκ Τρωως πλευντες διὰ παρθένιον lἘλλας πορθμόν. ἐπεὶ τάχα Μυρτ'' συνῆψαν, i ποντίαν ἐς Κῶν ἐπαλινδρόμησαν l ἀντιπνεύσαντος Ζεφυρου. tiuae pleraque ΙIartunt; secutus est. Sclinei lexvin: οἱ δὲ μεθ' Ηρακλέος l ἐκ Τρωως πλεοντες διὰ παρθένιον l Ἐλλας πόρον Φόν, ἐπεὶ τάχα -ρτφω συνῆψαν l ἀμφιρυταν ἐς Κῶν ἐπαλινδρόμησαν, i αντιπνευσαντος
28. Selaol. Aristopli. Pliat. 9: Καὶ τοῦ μ ν περὶ του Πυθίου τρίποδος διαφόρως ίστορουμενα ἐν τοῖς τοὐ Πινδαρ0υ υμνοις ευκαίρως υμῖν
διείληπται. Diutiner Oinisit, et in notis criticis dentium exilibet. Scitoliasta recens a lino liina fortasse dixit cominentarium a se ad Pythia carinina seriptilin. Vi detur Tlioinas Magister esse, illii haud dubio et i aut Pythia cominentariis illustravit, qua uultiana possis etiani a lEustallii uni relane. vii non sol una in Pinitaruna, sed etialia in Aristophanena continentariuna scripsisse videtur, vul. Prooem. M.
313쪽
Xρυσεαι δ' ἐξυπερθ' αἰετουἄειδου Κηληδόνες.
Celemni sortasse lioe ipsit in poeta in exordio carminis proses Sus er Ri. qu madmodum etiam alii loci sex carnain unis inter a poplitii eginata sunt relati.
eo id. pleriqtio α vel ας εἱδονὶ Κηλήμονες. orerος uὲν δ' ταντα ἐς μίμησιν, ἐμοὶ δοκεῖν, τῶν παρ' 'Oμήρω Σειρήνων ν ποίησεν. Ληλήμονες, quom otio corraeon dii in sit docet Allieii. VII 290 Ε: τῶν παρὰ Πινδάρω Κηληδονων. αἰ κατὰ τον αυτὸν τρόπον ταῖς Σειρῆσι τους ἀκροωμένους ἐποίουν ἐπιλανθανομένους τῶν τροφῶν διὰ τὴν ηδονὴν ἄταναίνεσθαι. Addo Elist. Oct. 1689, 30 et 1709. 56 et Opiisc. i,. 89 E l. TR se l. Praeterea Scripκi χρυσεαι δ' ἐξυπερθ' αἰετου, vi de quae scripsi in Mus.
314쪽
Plut. Consol. ad Apoll. c. I 1: Καὶ περι Ἀγαμήδους δε καὶ o. φωνίου φησὶ Πίνδαρος, τον νεων τον ἐν Λελφοῖς οἰκοδομη γαντας αἰτεῖν παρα του ' ηπόλλωνος μισθόν. τον ὁ αυτοῖς ἐπαγγείλασθαι εἰς ἔβδόμην ημέραν ererodωσειν, ἐν τοσουτω δ ευωχεῖσθαι παρακε λευσασθαι, τοὐς δε ποιήσαντας το προσταχθέν, ἔβδόμη νυκτὶ κατακοιμηθέντας τελευτησαι ' λέγεται δε καὶ αυτῶ τῶ Πινδάρω ἐπισκη ψαντι τοῖς παρα τῶν Βοιωτῶν πεμφθεῖσιν εἰς θεοὐ πυθέσθαι, τί ἄριστόν ἐστιν ανθρώποις, αποκρίνασθαι την πρόμαντιν, οτι Ουδ' πυτος αγνοεῖ, εἴ γε τα γραφέντα περὶ Τροφωνίου καὶ Aγαμήδους ἐκείνου ἐστίν. εἰ δὲ καὶ πειραθηναι βουλεται, μετ' ουπολυ ἔσεσθαι αυτρο πρόδηλοπι καὶ ουτω πυθόμενον τὸν Πίνδαρον συλλογίζεσθαι τα προς τον θάνατον, διελθόντος δ' ολίγου χρόνου τελευτησαι. Boechii huc retulit. sori. reetius Wyttenbacti Th nisadscripsti.
Pausan. X 16, 2: τον δὲ υπὸ Λελφῶν καλουμενον ὀμφαλὸν λίθου πεποιημένον λευκου. τούτο ε Iναι το ἐν μέσω τῆς πάσης αυτοὶ λέγουσιν οἱ Λελφοί, καὶ ἐν ωδῆ τινι Πίνδαρος ὁμολογουντά σφισιν ἐποίησεν. CL Stratio IX 4is: καὶ ἐκάλεσαν τῆς γῆς ομφαλόν, πρω- πλάσαντες καὶ μυθον, δν φησι Πίνδαρος, ὁτι συμπέσοιεν ἐνταυθα οἱ αἰετοὶ οἱ αφεθέντες vo του Aιός , ο μὲν απο τῆς δυσεως, ὁ δαπο τῆς ανατολῆς.
Scliol. Aesestyl. Euin. 3: Πίνδαρός φησι προς βίαν κρατῆσαι Πυθους τον Ἀπόλλω νυ, διο καὶ ταρταρῶσαι ἐζήτει αὐτον ἡ Γῆ. 34. Himer. III 1: χαῖρε φίλον φάος χαρίεντι μειδιόον προσωπω ' μέλος γάρ τι λαβων ἐκ τῆς λύρας εἰς την σην επιὁημίαν προσάσομαι, ηδέως μεν αν πείσας καὶ αυτους τους λόγους λύραν μοι γενεσθαι καὶ ποίησιν, ἴνα τι κατά σου νεανιεύσωμαι, ὁποῖος Σιμωνί/ης ἡ Πίνδαρος κατα Λιονύσου καὶ Απόλλωνος. Conticias Simonidis carinen in Bacclium. Pindari in Apollinem respici. cs ib. XIII T: τὰ δε σὰ νυνδεον καὶ αυτω τω Μουσηγέτν εἰκάζεσθαι, ouν αυτόν καὶ Σαπτω
καὶ Πίνδαρος ἐν ωδῆ κων τε χρυσῆ καὶ λύραις κοσμήσαντες, κύκνοις ἔποχον εἰς 'Eλικῶνα πέμπουσι, Μούσαις αρισί τε ὁμου συγ- R ien. VIII 154 Col et υπὲς αἰετου, Solinei do vin 7ξ ὐπὲo αἰετου), nam
αἰετου lege nillim osse locet Galen. T. XVIII A p. 519: οὐ τω γὰρ ιοίκα - σιν εἰκάζοντες οἱ παλαιοὶ καλέσαι τοὐτο τῆς οἰκίας το μέρος. αετον δὲ καὶ Οχε, καθάπερ καὶ ἡ Πίνδαρός φησιν ἐν ταις Πλειάσι τοῖς Παιῶσι ' χρυσεα δ' ὀξυπτερα αἰετοὐάειδον Αληδονες. ita ecl. Κulini ann. Non debebat Stare k in Philol. XIV 698. 699 salsa, qtiae est apti l Pali- saniam, lectione v περάου uti.
315쪽
χορευσοντα. duae ileinceps ile Bacclio sequuntur, lain ad lituit Sinio- iii lis carnien reseremia suerint, illianaquam i leui XVI etiam Stimonidis carmen in Apollinein coinnaemorat, ut fortasse ali piis coniicias paritereii ain de Pitularico carmine in Bacclivim esse cogitan luul: sed oinninuinepto lillic rhetori rioli inultuna tribiteri luna. - Huc fortasse etiam rin
νου λύρας. ΕΙΣ ΔΙΑ ΔΩΔΩNAION 35-38.
Aωδωναῖε μεγάσθενες, ἀριστότεχνα πάτερ,
. . Schol. Sopli. Traeli. 17b: Eυριπιδης δε τρεις γεγονέναι φησὶναυτας sacerdotes Dollonaeas)' οι δε δύο, καὶ την μεν εἰς Λιβυηματικεσθαι Θηβσεν εἰς το τοὐ Aμμωνος χρηστηριον, την δε εἰς τηπερι την Λωδων , ως καὶ Πίνδαρος Παιῶσιν.
περιστεραν πρωτην. καταδειξαι το μαντεῖον. Εust. Il. 1057, 57.
Strat,o VII 328: Καὶ οἱ τραγικοί τε καὶ Πίνδαρος Θεσπρωτίδα
προσειπεν ετερος ' Αωδ. μ αρ. π. ουτος γαρ δη πρῶτος καὶ τελειότατος δημιουργος χορηγον λαβων της αυτοὐ τεννης κτλ. Pindari esse docetus. Praee. reIP. ger. c. 13: ο δὲ πολιτικος ἀριστοτε χνας τις ῶν κατὰ Πίνδαρον καὶ δημιουογος ευνομιαν καὶ δίκης, et de Sera Num. vinci. o. 4: και Πίνσαρος ἔμαρτυρησεν αριστοτέχναν ανακαλούμενος τον ἄo-χοντα καὶ κυριον απαντων θεον, ως δη δίκης ὁντα δημιουργόν. et dei Re. In Orbe lun c. τίνος γέγονε ποιητὸς καὶ πατz δη ιοοργὰρ ὁ
316쪽
J9. s33. Π δ' ἐλπεαι σοφίαν ἔμμεναι, ά τ' o λίγον τοιανηρ υπὲρ ἀνδρος ἰσχυει; ου γὰρ ἔσθ' οπως τὰ θεῶν βουλευματ' ἐρευνῆσαι βροτέ φρενί ' θνατας δ' ἀποματρος ἔφυ.
Scliol. Apoll. Rho l. I UH6: Εἴληφε δε in περὶ τῶν ἀλκυόνων παρα Πινδάρου ἰκ Παιάνων. et ilei nile ευλόγως δὲ οσσαν εἶπε τηνάλκυόνος φωνή μ' υπο γαρ φας ην απεσταλμένη, - φησι Πίνδαρος.
TZetz. a l. Ibycoplir. 140: οἱ μάντεις οἱ γνήσιοι οἱ ἐθάδες του ἐν Βηραίοις τόπ' dήρων τιμωμένου Ἀπόλλωνος, ου μνημονεύει καὶ Πίνδαρος ἐν Παιῶσιν.
Plii l. ile inii sica c. l. : Pίνδαρος δ' ἐν Παιῶσιν ἐπὶ τοῖς Νιόβης γάμοις φησὶ Λυδιον αρμονίαν πρῶτον διδαχθῆναι υπὸ Ἀνθίππου).- Ex eo leni liaealle li:iiiil lul, io cpiuit ilicit Aelian. Var. II ist. Xll36: Aλκμὰν οέκα Niolute lil,stros). Μίμνερμος εἴκοσι, καὶ Πίνδαρος
niate scribertitum Παιανων ε'. li. e. in quinto Paeone, usus varietate Scripturae ετι, non recte.
317쪽
PINDARI FRAGMENTA.καθως Λίδυμος ἐν υπομνηματι τῶ πρώτω τῶν Παιόνων Πινδάρου φησίν. καὶ τον τρίποδα ἀπο τούτου Θηβαγενεῖς πέμπουσι τον χρυσεον εἰς 'Dμ ιον δερόν sita et n. Koenius, v. Ἱσμηνὸν πρῶτονὶ κτλ.- u. SchoL Pind. 0l. I 26: Περὶ δὲ τῆς Λωριστὶ αρμονίας εχ αι ἐν Παιῶσιν, οτι Λώριον μέλος σεμνότατόν ἐστιν. - III. litem ad Ol. II 70: ἐν δὲ τοῖς Παιῶσιν εἴρηται περὶ του χρησμοὐ τοὐἐκπεσόντος Aα , καθὰ και Μνασiας ἐν τω περὶ χρησμῶν γράφει ' λὶ Aαβδακίδη, ῶνδρῶν περιώνυμε πάντων. - IV. I lena mi Pylli. VI 4: ἐν τρ πολυχρυσω 'Aπολλωνία νάπη, περὶ ης εν Παιῶσιν ε*Nαι et infra: ἐκεῖ γὰρ η Ἀπολλωνία νάπη, περὶ ης ἐν Παιασιν εἴρηται. - v. lileis a d Pylli. XII 4b: ἐν γὰρ τ' Κηφισσω οἱ αυλτικοὶ κάλαμοι φύονται. εἴρηται δε καὶ ἐν Παιῶσι περὶ αυ- λητικῆς.
Seliol. Pinil Ol. XIll 25: 'O Πίνδαρος δε ἐν μεν τοῖς Υπορχή - μασιν ἐν Πάρω φησὶν ευρεθῆναι πρῶτον διθύραμβον, ἐν δε τω πρωτφ τῶν Βιθυράμβων ἐν Θήβαις, ἐνταυθα δε ἐν ΚορίνθP.
υλόχω κοὐ θωραχθεὶς ἔπεχ' ἀλλοτρία
Siratio IX 404: Καὶ η 'ia δε τῆς Γαναγραίας νυν ἐστι. πρότερον δὲ της Θηβαῖδος ὁπου o Τριευς μεμύθευται καὶ η τοὐ M.ρίεωνος γένεσις. ην φησι Πίνδαρος ἐν τοῖς Λιθυραμβοις cs Lust. 264. 44 .llygin. Poet. istron. II 34: ,,Aristomachus autem vicit quenda in Hyriea Fr. 50. Ti. M. 460, 35: Θωραξ . . . ἀφ' ου καὶ τὸ ἐμπίμπaασθαι οἴνου θωράσασθαι λέγεται ... καὶ Πίνδαρος Βιθυράμ βων πρώτφ' ', λόχω ποτὲ θωρηrθεὶς ἐπ' ἀλλοτρία Sorb. ἀλόγω ποτε θεωραχθεὶς
318쪽
suisse Tlieliis, Pitularus auteni in insula Chio. IIunc alitein cuin Iovein et Mercii ritiua liospitio recepisset, petisse ab lus, ut sibi ali liti l liberorum nasceretiir: ita sie, lito facili iis petitum impetraret, l)ovena inamolasse et his pro epulis apposuisse : quoil citin secisset, poposcisse Iovent et Mercuriiun quod comitim ite liove sitisset detractu ni, et Iuoil laceranti irinae in coriunt instillisse, et iii stili terra pdni iussisse: ex quo postean alitin puerilii , quelit Ilurieiis c hic lo IIriona notiti ne appellaret: se lvetii state et consueti illine factuna est . ut serion vocaretur. Ille dicitiu Tlieliis ianuin venisse, et 0onopionis filiani Meropen per vinum cupi-
ilitate ilicsensus ron prsessisse stic.'
Fr. 52. Schol. Pin I. Nona. II 16 ex Aristarcho: ἐν τουτοις μεν ταις
Πλειάσι φησὶ τὸν Ζὶρωνα ἐπέχειν, ἐν αλλοις δὲ την Πλειάδα φησὶν αυτὴν διωκειν, υποτιθέμενος τὸ συστημα των Πλειάδων 3ν ζωδιον. et: καὶ oτὲ μὲν Πλειάδας καλει πληθυντικῶς, ὁτὲ Πληῖόνην-μίαν 'τρεφέτω δὲ μ ε τὰ Πλητόναν, ἄμα δ' αυτω κνων. δοκεῖ γαρ κατ'αυτον τον Πίνδα ον ἐρασθηναι αυτῆς ὁ 'Ωρίων, καὶ διωκειν αυτην ἐπὶ πολλοις χρόνοις. υπομνήματα δὲ τούτων Ζευς κατηστέρισε, παρὸ δή φησιν' ὁ τὸ ρίων ἐπιών ταις Πλειάσι. His ultimis o xplicationem illius versiis contineri animadvertit Boechia, itaque τρέχων coniecit, sed potius hic ἐπίτω logeiulum: Iovis enim sunt verba. Aεοντοδάμας Boookli probab piter ad iocit ex Luciano pro linap. c. 18: ὀ τον τὸ ρίωνος κυνα ἐπαινῶν ἔφη ποιητὴς λεοντοδάμαν αυτον. Huc portinet Et M. 675, 36: Πίνδαρος περὶ του καταστερι φου αυτῶν, οτι τῆς Πληῖόνης πορευομένης μετὰ των θυγατρῶν κατὰ την Βοιωτίαν συναντῆσαι αυτῆnρίωνα ' εἶτα ἐρασθεὶς ἀρμησε προς το ἀρπάσαι, την δὲ φευγουσαν μετὰ των θυγατρῶν 'Ωρίων ἐδίωκε, χενέσθαι δὲ αυτῶν τὸν δρόμον πέντε ἔτη ἀδιάλειπτον ' τὀν-Λία διὰ την κακοπάθειαν αυτῶν οἱονεὶ μνήματα καταστερίσαι τὰς Πλειάδας φευγούσας τὸν Mρίωνα, ῆς ἐστιν ἐνιαυτός. cf. Eust. Od. 17 12, 49. Εudoe. 339.
319쪽
Fr. 53. Dionys. II al. ilo com p. veri . c. 22: ποιητῶν μὲν ουν Πίνδαρος αρκέσει παρακληθείς, συγγραφεων δὲ Θουκυδίδης ' κρατιστοι γὰρ Ουτοι ποιητῶν τῆς κυστηρῶς; αρρονίας ' αργέτω δὲ Πίνδαρος καὶ τούτου διθυραμβός τις, ou ἐστιν ἀρrq Iδετ' kν χορὰν κτλ. et deinde, postquam totum locum adscripsit, v. 1-8. Alii gulati in examinans repetit. eo lices collati sunt Parisiniis n. 1741 ap. Seliri ei de vinum Ρὶ, farnistadiensis a IVersero in Actis Monao. D), Inoli lacri, et anus a Schnoidero Gu), Monaceiis is a Goelloro M . deludo tros libri. illio Regia, tortitis Coibertiniis iit, Iliuisono, qiii cliti lem late vi lotur innitim Parisino tuo libron. 174l iistis osso signavi littora H , porro ni ius codex collat is a Gor-liamlo sigilavi G, lari. V miti flavi ensis), itoniqito litari Vietoriani tres ut Iosuero videtur R v l), sed ini pri in is littera i potius iii citri plorumqtie Villetur, quotmodo Victorius corrige mliini congii crit, ita ut liis Ioctionitatis Victorianis noli multum sit tribuo mitim. - V. 1. ωετ' eo M., ut Villetur, Omnes, praeter vi, qui ut vulgo δευτ', Μετε verum osse ostendit ipse Dionb sitis, cum dicit: τό πρῶτον αυτῶ κῶλον ἐκ τεσσάρων σύγκειται λέξεωi μορίων, ἔήματος, καὶ συνδισμου καὶ δυοῖν προσηγορικοῖν. τὀ μὲν ουν ρῆμα καὶ ὁ σί ν δεσμος συναλοιφῆ κερασθεντα Ουκ αηδῆ
320쪽
ἔπι τε κλυτὰν πέμπετε τάριν, θεοί, πολύβατον οῖτ' ἄστεος ὀμφαλον θυόεντα ἐν ταῖς ἱεραῖς 'Aθάναις- 5 οἰχνεῖτε πανδαίδαλόν τ' ευκλέ' αγοράν ἰοδετῆν λάβετε στεφάνων τῶν ἐαριδρέπτων λοιβάν, Αιόθεν τε με σὐν ' λαῖα ἴδετε πορευθέντ ἐς αoιδὰν δευτερον ἐπὶ κισσοδέταν θεόν,10 τον Βρόμιον Ἐριβόαν τε βροτοὶ καλέομεν.