장음표시 사용
51쪽
ετος, μη τι γάλακτος δεόμενον' -m μικροῦ δίιν οΔρύας θελχθεις M. δωροις, επίνευσε τον γάμον. Ἐννοησας δε ὼς κρείττονος η παρθενος ἀξία νυμίου , και δείσας, μη φωραθείς ποτε, κακοῖς ἀνηκεστοις πεμπέσοι' τόν τε γάμον ἁνίνευρο, καὶ συγγνωμην ἔχεινδε σατο, και τα ονομασθεντα δωρα προ ησατο.
9'. Δευ ραι - διαμαρτων ο Δόρκων ελπίδος, καὶ μάτην τυρόυς ἁγαθους ἀπολεσας, ἔγνω δα χειρωνειτιθέσθαι V Xλον μόνη γενομενν και παρατυλ
εας , οτι παρ ημέραν ἐπι τον ποτον αγουσι τ ἀγέλας, ποτε μεν ο ΔΘνις, ποτε δε ἡ παῖς, επιτεχνοῦ- ται τὰ σν ποιμώι πρε πουσαν. Λύκου μεγάλου δέρμαλαβων , ον ταυρος ποτε προ των βοων μαχόμενος τοῖς κέρασι διεφθαρε, πιρέτεινε τω σωματι, ποδ ρες -- τωρησάμενος' ως τους τ' ἐμπροσθίους πόδας ἐφ
mii non amplius mammam desideraret; adeo ut partim abesset, quin Dryas hIste donis delinitus nuptias an- inueret. Attamen considerans. praestantiiori clignam esse isponso hanc virginem, Veritusque, ne aliquando depre- ihensus, gravissim in mala incideret, abnuit coniugium, utque sibi ignoscat, orans, praedicata munera recusat. :IX. Hac altera spe decidens Dorcon, & incassiana b nis illis caseis perditis, statuit vi adoriri Calodn, quam- , primum eam solam adverteret. Itaque cum observasset ad aquas appellere Πeges alternis diebus, nunc quidem Daphnim , nunc vero puellam ipsana , artem quandam bubulco convenientem comminiscitur. Lupi magni pellem lamiam, quem aliquando pro arinentis pugnans suis taurus peremerat cornibus, circurnponit corpori in domium reiectam & ab humeris usque ad talos demissam .
ita ut anteriores lupi pedes super manus ipsius expansi
52쪽
πλίσθαι ταῖς χερσι, και τους κατόπιν τοῖς σύλεσιναπι πτερνης, - του στόμω ας το χῶγια σκεπειντο κεφαλὸν, άπιτερ αννος οπλίτου κράνος. Ἐκθηριωσας δε αὐτον ως ενι μάλιστα, παραγίνεται προς ' πηγην, ῆς επινον αἱ αἰγες καὶ τά πρόβατα μετ τρο νομ . 'Εν κοίλη in πανυ-ῆν ἡ πηγη, καὶ περὶ ἀτρο πας ὀ τόπος ακάνθαις, και βάτοις, καὶ ἀρκεύ- Θω ταπεινῆ, καὶ σκολυμοις ηγρίωτο ρκας ἄν εκεῖ και λυκος ἀληθινὸς ελαθε λόχω. 'Ενταὐθα κρυψας
πολλην εαεν ἐλπίδα, τω σχηματι φοβήσας, λαβέ. ταῖς χερσυ την in . Xρόνος ολίγος διαγίνεται, καὶ Xλόη κατηλαυνε τάς ἀγέλας εἰς την πηγην, καταλιποῖσα τον Δάφνιν Ουλλάδα χλωρὰν κόπτοντα, τὸ is τοις τροφην μετά την νομην' καὶ οἱ κύνες, οἱ τῶν προβάτων ἐπιφύλακες και των αἰγων, ἐπόμενοι, οiα
obtenderentur, posteriores vero super criara, ad calcaneOS usque, oris vero hiatus, perinde atque armati
viri galea, caput vel iret. Cum se autem , quam fe i poterat maxime, efferasset . ad fontem accedit, ex quo biiuere capellae & oves post pastum solebant. In caVo autem prorsus terrae loco situs erat fons, locusque simca hi inc totus spinis, rhibis, iunipero humili cardui que ita hora ebat, ut vel vertis ac germaniis lupus f cile ibidem in insulsis delituisset. Hic sese abscondens. tempus, quo potum agerentur greges, observabat, nec levem concipiebat spem . fore ut habitu illo perterres Bam Chloen suis comprehenderet inanilnis. Pauxillum interlabiriir temporis, & Chloe pecora ad fontem consepellebat, relicto Daphnide, qui frondes virides decise tiebat . quimus post pastum alerentur hae si. Atque e nes, ovium & caprariun custodes, Chloen secuti, ase
53쪽
δὴ κυνων ἐν ριν'λασίαις προεργία κινουμενον ὐλα-
σαπις, -μησαν ως ἐπι λύκον και προσχόντες, ανὴν ολως ανασπ αι λ' εκπληξιν, ἔδακνον κατα του - τος. Τεως μεν ουν τον ελεγχον ἀδούμενος, και Mro του δερματος ἐπισκέποντος φρουρούμενος, εκειτο σιωπων ἐν
διαταραχθεῖσα, τον Δάῖνιν ἐκάλει βοηθόν, οἴτε κύνες προσπωντες το δέρμα, τοῖ σωματος ηπτοντο αυτοῖ , μέγα οἰμωξας, ἱκέτευε βοηθέ - την κόρην καὶ τον Δαφνιν ηδη παρόντα. Tους μεν κύνας δη ἀνακλησει συνη- θει ταώως ἡμέρωσαν, τον-Δόρκωνα κατά τε μηρων και Μων δεδηγμένον, αγαγόντες επι την et γην, ἀπόνιψαν τα δηγματα, ωα ησαν των οδόντων αι ἐμβολα. , κου διαμασσησάμενοι φλοιὴν χλωρὸν πτελέας, ἐπί-que, pro sita in odorando sagacitare, Doreonem, i mi ad manus puellae iniiciemias sese movebat, deprehendentes, & valde acute allatrantes, ut in lupum iri u re, & circumfusi atque unctique inhaerentes, ei, priusquam ob stuporem assurgeret, acres morsus intulerunt. Ac primum quidem, ne manifeste proderetur, metuens, & pelle, qua tegebanir, munitus, tacitias irrier frutices iacebat: ubi vero Chloe, ad primum intruitum perterrita, Daphnini inclamavit auxiliatorem, & eanes ipsum corpus, dilacerato iam corio, moriu apprehenderunt. ibi magno cum eiulatu iuppliciter Daphnicis, qui iam advenerat, & puellae auxilium implorare coepit. Illi autem sitos canes consueta inclamatione celeriter miti-MVerunt; Dorconem Vero, femora & humeros lac min, Ad fontem deduxerunt, atque morsus ipsius ubi apparebant dentium impressiones, abluerunt. & viridem ulmi corticem commanducariam superimposuerum.
54쪽
πασαν' inra ri Ampας ἐρωτικων τολμημάτων ποιμενικην παιδιαν νομιζοντες, τὴν ismβοὰν του Δόρκωνος οὐδεν ὀργι Θεντες , ἄλλα καὶ παραμυθησάμενοι, και μέχρι τινος χειραγωγησαντες, ἀπέπεμψαν. Και ο μεν
κινδύνου πα- τοσχυτον ἐλθων, και σωθεις ἐκ κλινος, φασιν, ου λύκου στόματος, εθεράπευε το σωμα.
z. D in Δάφνις καὶ η Xλ- κάματον πολυν εσχον μέ ι νυκτὸς τας Οἄγας και τὼς οῖς συλλεγοντες ὐπογ- του δέρματος πτοηθέῖσαι, καὶ ὐπο των κυνων ὐλα- κτησάντων ταραχθέῖσαι, αἱ μεν cc πετρας ἀνέδραμον, αἰ δε μέχρι της Θαλάττης αὐτης κατέδραμον. Και-
γι Θέλγεσθαι, και πιιρος παταγη συλλέγεσθαι ἀλλα τότε πάντων αὐτά. ο φόβος λη- ἐνέβαλε, και μόλις, ωσπερ λαγως ἐκ των ἰχνων εὐρίσκοντες, εις τας ἐπαύλεις ηγαγον. Ἐκείνης μόνης της νυκτὸς ἐκομ
Atque ob imperatiam amatoriorum ausoriam, lusum P storalem deputantes, quod pellem induisset Dorcon , nulloque modo illi succensentes, sed etiam verbis levare dolorem ipsius conati, aliquatenus manu ductum miserum. Eo discriminis adduinis ille, &, ut aiunt, e canis, non autem e lupi ore, servatus, sitrum curabat corpus. X. At Daphnis S Giloe defatigabantur usque in no- dein capris ovibusque colligendis. Quippe illae lupi pelle conteretine, & canum latratu conturbatae, aliae in petras evaserant, aliae ad mare usque cursu conte derant. Tametsi edoctae essent & voci obtemperare, &fistula demulceri, & vel manuum strepitii cogi; tunc vero timor omnium oblivionem ipsis iniecerat, aegreque tandem eas veluti lepores ex vestigiis indagantes, ad casas reduxerivit. Illa nocte sola prosuri te dormit
55쪽
μα, την δε λουτρον απωλεσεν. ια. Ἐξεκαε δεουν ηδη τελη, και δενδρα εν καρποῖς ηχ γλυκεια κδ η της οπωρας Οὐη τερπνη δε ποιμνίων βληχη. Εἴκασεν ων τις - τους ποταμους αδειν, ηρεμα ρεοντας καὶ τοῖς ἀνεμους συρίττειν ταῖς πίτυσινεμπνεοντας και τα μηλα ἐρωντα πίπτειν χαμαί καιτον ἡλιον Qιλοκαλον οντα, πάντας ἀποδυειν. V μεν εὐν Δάφνις Θαλπόμενος τουτοις απαπιν , εἰς τους π
Verunt. atque illam defaetigationem pro suae ex amore conceptae aegritudinis remedio habuerunt. Quamprimum autem dies rediit, similem rursus in modum se assici sentiebant. Laeti erant, si se invicem videbant; moesti, si forte paulisper eos separari contigerat. D lebant, aliquid amplius volebant; quidnam tamen vellem, nesciebant. Illud solum norant, quod hunc ciu dein osculum, illam vero lavacrum perdidisset. XI. Insuper etiam ipsos anni illini tempus incendebat. Ver iam desinebat, & aestas orietatur, Ommaq9e vigebant. Arbores fruetibus, campi segetibus laeti: suavis cicadarum strepitus, grata pomorum fragrantia, i curulus quoque ovium halatus. Putasses flumina sensim labentia modulari camum, & ventos. qui pinus inflabant, fistula canere, poma amore capta humi decumbere, solemque , Venustatis & formae amatorein, omnes vestibus suis exuere. Daphnis igitiar iuste omnissius incen-
αὐτους καὶ ἡ ωρα του ετους. 'PIρος
πεδία ἐν λ ίοις' ἡδέῖα μεν τεττίγων
56쪽
ἐντευθεν, απολουσαμενη το προσωπον, πίτυος εσπε- φανουτο κλάδοις, καὶ τη νεβρίδι εὐωννυτο, κω τοι γαυέον ανα πλησασα οἴνου και γάλακτος, κοινον μετά
sus, fluminibus sese immergebat; & quandoque se abluebat, quandoque vero pisces lascivientes & in gyrtim tremula exsultantes cauda captabat; saepe etiam hibebat, veluti sic internum aestum restincturus. Chloe vero, postquam oves multasque e capris mitisisset, longo dein tempore in cogendo lacte erat occii pata; muscaenamque erant ipsi graves, cum negotium facessendo, tum mordendo, si alii gerentur. Illa deinde, abluta facie, pineis se coronatiat ramis, pellem hinnuli induebat, &mulcrale vino atque lacte replens, coinmuni simul cum Daphnide potu fruebatur. Ingruesue vero meridie, a In horum oculi fuerunt capti. Illa enim niui una conspicata Daplanim, in eius efflorescentem pulchritudinem incidebat, indeque liquescebat, quod nullam in eo pari Eleγns est Wyrienbachii Reita. ad Lucian. T. II, P. 337, emendatio, h. l. ita refingentis: qtiem secutus est Vuloison. At ισὶ πολb μὲν πόνον fixa. Nam, Wyttenbae hius , loco huic malec in εν pro intentum esse ali- affecto ita mederi conabatur: cui rei Graecis adhibetur, semper μὲν γὰρ ἡρώση Δάφνιν ενe coniungitur cum περι Vel πιπτε s. δείκη νε το καλλος. Mihi a Divisim ἐπ' ἀνθοῖν volebat v. . νέπιπτε mendosum videtur.
57쪽
Νυμzων --. V μεν ουν ' ν πίτυν α ro της κεφαλης ἁρπάζων, Mτος εστεῖα ποδο, πρότερον τιλησας τον στεφανον si, τὴν ἐσθητα αὐτοῖ -ομενσυ καὶ γυμνωθεντος ἐνεατο , πρότερον καὶ αὐτη φιλ σα. ποτε κα μηλοις ἀλληλους ἔβαλαν, καὶ τας κεφαλαι ἀλλ ων ἐκόσμησαν, διακρίναντες κόμας,
καὶ ἡ μεν ἐύκασεν αυτου - κόμην, ἔτι μέλαινα, μύρτοι ς' ἡ δε, μηλω - πρόσωπον αὐτης, ἔτι λευκον καὶ ἐνερευδες ην. Ἐδίδασκεν αὐτην καὶ συρίταιν, - αρξαμένης εμπνῶν, ἁρπάζων την συριγγα τῶῖς χείλεον αὐτος τόυς καλάμους ἐπετρεχεν - ἐδόκει μων
tena reprehendere posset; Daphnis vicissim pelle hinnuli corollaque pinea ornatam Oiloen.& sibi mulcram po rigentem intuens, unam e Nymphis, quae in antro, Videre se existimabat. Ipse vero pinum de capite Chloes detractam sibi iniponebat, osculis tamen prius corolla impressis r Chlosi contra vestem illius lavantis & denudati, prius osculaia, induebat. Iam aliquando &. malis sese petebant, atque discriminantes contain. invicem capita adornabant sibi. Et Chloε caesariem Daphnidis, utpote nigri cantem, myrteis baccis; Daphnis vero iaciem Chloes, quod catuli da & subrubicunda esset, malo assimilabat. Docebat eam & fistula canere; simulque ea inspirare coeperat, fistulam eripiens, labellis ipse cal inos percuiTebat. Sicque dum videbatur ei rantem insor-I Cod. Reg. ωλειχεν, quod exeipiendo , qui calamis a thuetia arrisit Villoisono, ut statim inerraret, iritu declarat, diei in contextu locum saceret. verbum proprium est de fisturi Equidem teneo quod canendi arte.
58쪽
avrίσυσαν διδάσκειν, εὐπρεπῶς δὲ δια τῆς συρι γος G1ν Xλόην ἐφίλει. ιβ . Συρίττοντος-κατα το μεσημβρινον, καὶ των ποιμνίων σκιαζομενων , ελαθεν ἡ πι- κατανυστάξασα. Φι σας τουτο ἡ ΔάQνις, viti καταθέμενος et ν
αἰδουμενος, καὶ αμα και αυτη ἡρέμα λαῖθέγγε το' Oiοι καθευδουσιν οφθαλμοί' ίίον δε ἀπ-ν si το in μα' οὐδε τα μῆλα τοιουτον, οὐδε αἱ λόχμαι. αλ φλεῖν μυεν δέδοικα' δάκνει το τίλημα την καρδίαν, καὶ,
ωσπεο το νέον μέλι, μαίνεσθαι ποιει οκνω μη καὶ
φιλήσας αὐτην ἀφυπνίσω. 'sa λάλων τεττίγων , οὐκεάσου ν αὐτην καθεύδειν μεγα ηχου ς' ἄλλα καὶ οἱ τράγοι τῶς κερ- ι παίου σι μαχόμενοι' ω λύκων - - πικων δειλοτέρων, ὀι τούτους οὐχ ηρπασαν. 'Εν τούτοις mare, specioso admodum praetextu per fistulam Chloen
XII. Contigit vero, mi in per meridiem fistula lud ret, & pecora opaca tegerentur umbra, Coloen impruri lentem in somnum dilapsam esse. Quo animadverso , Daphnis fistulam deposuit, torani lue ipsam inexplebiliter comemplanis est, quippe qui nihil tum revereretur; simulque ad ipsam leniter subloqui coepit: Quales do iniunt ocellii Quem os exhalat spiritumi Certe non eni mala, non arbusta. Sed Osculum figere vereor; eor vlippe mordet suavium, & haud secus atque novum mel insanire facit. Praeterea timeo, si osculum ei dederim, ne somnium excutiam. O Mrrulas cic idas lDormire ipsam non sinent ita valide perstrepentes. At& hirci cornibus confligentes puraram conseriant. Lupos vel vulpibus magis ignavos, quod hoste non rapue-
59쪽
oντος αυτοῦ λόγοις, τεττιξ φειυγων χελιδόνα - ρασαι Θελουσαν, κατέπισεν εἰς τον κόλπον Xλον ς' καὶ ηχελυδων ἐπο/λένη, ' τον Hν οὐκ ἡδυνηθη λαβεῖν, ταῖς δε πτερυξιν ἐγγυς λα-δωξιν γενομένη, των παρει ν
σασα των ἴπνων ε ξεθορεν. Ἱλυσα δε καὶ των χελιδναετι πληοον πετομεν , καὶ τὶν Δάῖνιν ἐπι τω μιγελωντα, του φόβου μεν εχ ιυσατο, τους δε οῖθαλ- μους απίματτεν ετι καθεύδειν Θελοντας. Καὶ ἡ τεττιξ ἐκ των κόλπων επηχησεν ἔμοιον ἱκετη χάριν ὀμολγουντι της σωυνίας. ΓΠάλιν οὐ. η Xλοη μεγα ανεβίησεν ο δε Δάφνις εγελα ri. Καὶ προτάσεως λαβόμενος, καθηκεν αὐτης εἰς τα στερνα τας χεῖρας, καὶ εξάγειτον βελτιστον τεττιγα, μηδε εν τη δεξια Gωπωντα.
runti Interea dum haec faciebat verba, cicada fugiens hirumlinem, quae ipsam capere vellet, in Chloes inc clit sinum; atque hiruitilo insequens, illain quidem apprehendere non potuit, sed propius insectando accedens, alis genas puellae attigit: quae quidem ignara quid actum fui 1set, massyo cum clamore e somno ex mluit. Cum autem vidis et & hirundinem prope adhuc Volantena, & Daphnim super hoc metu ridentem. rini re destitit, & oculos adlatic dormiturientes abstersit. Atque cicada, instar supplicis gratias agentis pro salute paria, ipso e sinu insonuit. Iterum igitur Claloe valde exclainavit, Daphnis vero risit; eaque occasione arrepta, in sinum puellae manus immisit, optimanaque Illam cicadam, ne qui deni in dextra silentem, extraxit. Qua
60쪽
ιγ. ' Ετερψεν αὐτους τότε φάττα βουκολι- ἐκ της υλης φθεγξαμενη. Tης Xλόης ζητούσης ρο θεο ς, τιλέγει, λδάσκει αυτην ἡ Δάφνις μυθολογειν τα Θρυ
,, ενεμεν ουτε - υροπος πληγν, ουτε κεντρου ,, βολῆ' ἄλλα καθίσασα δε- πίτυν, καὶ στεφανωσα
,, μένη πίτυῖ, ηδε ΓIῆνα και τὴν Πιίτυν. Και αἱ βόες,, τῆ φωνῆ παρέμενον. ΓΙαῖς οὐ μακράν νεμων βους,
is και αυτος καλύος, ωδμος ως η παρθένος, Qιλονεικησας
conspem Giloe admodum delectabatur, apprehensamque deosculata , iterrum sinu suo excepit Mnientem. XIII. Tunc ipsos palumbes, ex silva pastorale quid canens, oblectavit. Quaerentem alitem Chloen, quidnam haec avis caneret, Daphnis eam edocuit fabulam, quae vulgo iactabatur: Erat virgo , mi virgo, ut tu, admodum forinosa, quae similiter in flore aetatis inultos pa-stebat boves. Ea dena utique & perita canendi erat, impenseque illius modulatione delectabamur boves, adeo neque pedi ictu, neque stimuli inflictu inter pasce dum opus haberet; sed sub pino sedens, pineaque cincta corona, Pana atque Pinum cantii celebrabat, quo delinitae vaccae ab ipsa nunquam discedebant. Adol stens, non procul inde boves pascens, & ipse pulcher& musicus, ut thaec virgo, cumque illa de cantus su vitate contendens, maiorem vocem ut mas, dulcem ut puer, contra edulit, & sic odio e vaccis, easque opto