Demosthenis Philippicae

발행: 1850년

분량: 98페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

M ORATIO 'EBτων ουτως ἐχειτων ἐμαι καὶ πεπεικώς ἐμαυουδνάνεοτηκα, ἄν ἐθελήσητε του συβεὶν καὶ φιλονεικεὶν an οστάντες κούειν ως-μόλεως βου- λεωσμένοις καὶ τηλικούτων Πραγμάτων προσήκει, 5εξειν καὶ λεγειν καὶ συμβουλευε, δι ων καὶ ἀειαρόντα σται βελτίω καὶ τά προειμένα σωθη-

σεται.

'Aκριβῶς δε ει eQάνδρες Αθηναio τὼ λε- νειν περὶ ν--δ ελ τις καὶ ερ αυτ 'ci ρ10 mi ἀεὶ των πάνυ λυσιτελουντων si τολμῶσινόν, ουτως γονα φαρτικὰ καὶ παχθες στεἀνάγκην ουσαν ρῶν μως ἀποκνῶ. V νομίζω δ' ἄμεινον ἀν μῶς μερ ων νυν ἐρω κρῆναι, μικρἀτων πρότερόν ποτε ρηθεντων Π Ἀμου μνημο- 15νευσαντας ἐγώ - ἄνδρες Αθηναio πρῶτον μόν, νἱ εαειθόν τινες μά των ν άβοια Πραγμάτων ταραττομενων βοηθεῖν Πλουτάρχει καιnόλεμον ἄδοξον καὶ δαπανηρὼν ἄρασθαι, πρῶτος και μόνος παρελθών ἀντεino και μονον ου διε-20σπάσθην αὐτῶν ἐπὶ μικροὶ λημμασι πολλά καὶ μεγάλα μῶς μαρτάνειν Πεισάντων καὶ χρονουβραχεο διελθόντος μετά του προσόφλειν αἰολυ-

νην καὶ παθειν οἷα τῶν οντων ἀνθρώπων ουδενες πώποτε πεπόνθασιν - τούτων οἷς ἐβοη- , θησαν, πάντες νι εἰς γνωτε την τε τῶν ταυταnεισάντων κακίαν καὶ τον τὰ βελτιστα ειρηκετα ἐμε πάλιν τοίνυν ω ἀνδρες Ἀθηναio κατιδών Νεοπτόλεμον τὰν noκριτην τω με της τεχνης

προσχ ματι τυγχάνον ἀδείας, κακὰ ὁ ἐργαζομε-30νον τα μεγιστα την πόλιν καὶ τὰ παρ μω διοικουντα Φιλίππω καὶ πρυτανευοντα, παρελθών εἶπον εις μῶς, ουδεμιῆς δίας υτ εχθρας με συκοφαντως νεκεν ως ἐκ τῶν μετὰ ταυτα εργων γεγονε δῆλον καὶ ουκότ εν τούτοις αιτιάσομαι

M, τοὐς περ Νεοπτολεμου λεγοντας ουδε εἷς ἀρῆν ἀλλ αυτοὐς. υμῶς εἰ γάρ ἐν Λιονυσου τραγωδοῖς ἐθεάσθε, αλλὰ μη περὶ σωτηρίας καὶ κοινῶν

52쪽

αρος χάριν - ἐμου προ ἀπέχθειαν κούσατε. καίτοι τουτό γε μῶς οἶμαι νυν παντας ηψησθαι, τι την τότ φιξιν εἰς τους πολεμίους ἐποιησατο περ του τἀκεῖ χρηματ οφειλομενα, ως eo, κομίσας δευρο λειτουργεὶν καὶ τουτω τῶ

λόγω πλείστω χρησάμενος, ως δεινὰν ει τις Iγκαλεῖ ore ἐκεψεν ἐνθάδε τάς εὐπορίας ἄγουσιν, ἐπειδη δια την εἰρηνην δείας ετυχεν, ην ἐνθάδ' 1οἐπικτητο ουσίαν φανερά, ταυτην ἐξαργυρίσας Προς ἐκεινον ἀπάγων χετο δύο μὲν δη ταμ ων προ- εἷπον ἐγώ μαρτυρε τοῖς γεγενημένοις λόγοις, ορροθῶ κα δικαίως, οἷα περ ην, ἀποφανθέντα mos τρίτον δ' Ἀνδρες θηναῖοι και μόνον ενl του ειπων τι καὶ δ περὶ ν παρελήλυθα ἐρῶ. ηνίκα τους ὁρκους τους περὶ της ειρηνης Πειληροφοτες κομεν οἷ πρέσβεις, τότε Θεσπιάς τινων καὶ Πλαταιάς πισχνουμένων οἰκισθησεσθαι, καὶ τους

μεν Φωκέας τον Φίλιππον, αν γένηται κύριος, --ποειν, την δε Θηβαίων πόλιν διοικιεὶν καὶ τον 'Γ ρωπόν μω πάρξειν, καὶ την υβοιαν ἀντ'Aμφιπόλεως ἀποδοθησεσθαι καὶ τοιαύτας ελπίδας και φενακισμους, οἷς ἐπαχθέντες μεἷς οὐτε συμφόρως ει ἴσως -τε καλῶς προεῖσθε Φωκέας, ο δεν τούτων - ἐξαπατησας οὐτε σιγηοας εγώ φανησομοι, ἀλλὰ προειπών miri ς ιν et μνημονεύετε, τι ταυτα με οἶδα με προσδοκῶ, νο-

μέζω δε τον λέγοντα ληρεῖν.Tαλα τοίνυν ἄπανθ όσα φαίνομαι βέλτιον 3οτῶν ἄλλων προορῶν, Ουδ εις μίαν in δρες Αθη--iοι με δεινότητα - ἀλαζονείαν ἐπανοίσω. οὐδε προσποιησομαι δι υδεν ἄλλο γιγνώσκειν καὶ nροαισθάνεσθαι πχην δι- αν μῖν εἴπω δυο, εν με , ω νδρες Ἀθηναῖοι, δι εὐτυχέαν, ην συμ-

πάσης ἐγώ - ἐν ἀνθρώποις os e V δεινότηetogκαι σοφίας ορῶ κρατοsσαν, τερον δε μι προῖκα τἀ πράγματα κρίνω καὶ λογίζομαι, καὶ ουδεν

53쪽

Ἐν μὲν ουν γωγε Πρωτον πάρχειν φημὶ tu δειν, πως εἴτε συμμάχους ελε ούνταζιν ει ἄλλο τι βούλεε αἱ τις κατασκευάζειν et σιολει, τρουπάρχουσαν εἰρηνην, λύων τοὐν ποεζοει, υλως θαυμαστὴν οὐδ' ς ἀξίαν Ουσαν μῶν αλλοποία τίς no ἐστιν αυτη μη γενέσθαι μύλλον 15 εἶχε τοὶ Πράγμαοι καιρὼν η γεγενημενην νυν διημάρ λυθῆναι πολλά γάρ προείμεθα ν vnαρχόντων τότ ἄν η νυν ἀσφαλεστερος και ρύων νημὶν ὁ πόλεμος δε vi ερον δε ὀρῶν Πως μη Προ αξόu εθα ω ἄνδρες Ἀθηναιοι τους συνεληλυθότας

εχουσιν μιν οὐδ' ς υκ ἄν χαρίζοιντο Φιλιnnae, ἄλλ' 6ασιν ἀκριβῶς, ει και πάνυ 'σειέ 'et ις av-Mτου ἀναισθητους εἶναι, ὁτι εἰ γενησεται πόλεμος πρὼς μῶς αὐτοῖς, τά μὲν κακὰ ανθ εξουσιν αυτοί, τοι δ' ἀγαθοὶ ἐφεδρεύων τερος καθεδ i-

νης της ἀρχῆς και η αιτίας οὐσης το πολεμου. 35 οὐδε γε ει πάλιν προς τους Θηβαίους πολεμήσαμ

54쪽

παθεῖν γοωμαι καὶ γάρ μῖν κἀκεiνοις τους ο - σοντας ἄν Iμαι, εις την ικείαν ε τις ἐμβα- λοι, βοηθεiν, ου συνεπιστρατεύσειν οὐδετεροις καὶ γάρ αἱ συμμαχίαι τοὐτον ἔχουσι τον τροπον, νκα τροντέοειεν ν τις, καὶ et πρῆγμα φύσει τοι--νον ἐστιν ου ἄχρι της ἴσης καοτος εστιν εόνους οὐθ' Mi οὐτε Θηβαίοις στε εἶναι καὶ κρατεὶ των ἄλλων, ἀλλαλῶς ἐν εἶναι πάντες ἄν 1οβούλοιντο νε αυτῶν, κρατησανet ας δε τους τέ- ρους δεσποτας πάρχειν αυτῶν οὐδε εις. τί ιννοῶμαι φοβερόν, καὶ τί φυλάρασθαί φημι δεῖν ημῶς ς πως μη κοινὴν πρόφασιν και κοινὰν ἐγκλημα ο μελλων πόλεμος προς παντα λάβη εἰ is γάρ Ἀργειοι μεν καὶ Mooηνιοι και εγαλοπολI-

ται κα τινες των λοιπῶν Πελοποννησίων. oo τααυτα τουτοις φρονοῶσι, δια την προς Λακεδαιμο-

νέους μῖν Πικηρυκείαν ἐχθρῶς χησουοι καὶ τὰ δοκεὶν κδεχεσθαί τι τῶν ἐκείνοις εΠραγμένων, si Θηβαῖοι δε ἔχουσι μεν, ς λίγουσιν, ἀπεχθῶς, ἔπι δε ἐχθροτερως σχησουσιν τι τους παρ' ἐκείνων φευγοντας σώζομεν και πάντα τρόπον την δυσμενειαν ἐνδεικνύμεθ' αὐτoiς, Θετταλοὶ δ' ὁτιτους Φωκεων φυγάδας σώζομεν, Φίλιntio δε τι

φοβο μαι μὴ πάντες περὶ τῶν δίων ἔκαστος ρ- γιζόμενοι κοινὰν ε' μάς ἀγάγωσι τον Πόλεμον,

τὰ τῶν ' φικτυονων δόγματα προστησάμενοι, ελ ἐπισπασθῶσιν ἔκαστοι ἐρα του συμφεροιτος βεαυτοi ημὶ Πολεμῆσαι, σΠερ καὶ περὶ Φωκέας.&τε γάρ δη που osθ' ὁτι νυν ΘηβαIo και Φίλιπ-no καὶ Θετταλοὶ οὐχὶ ταύτα ἔκαστοι μάλιστα ἐσπουδακότε ταλα πάντες πραξαν. οἷον ἴ- βαὶοι το μεν Φίλιππον - αρελθεῖν καὶ λαβεὶν τας παρολυς ου ηδύναντο κωλ0σαι, οὐδε γε τῶν αυτοις πεπονημενων στατον ἐλθόντα την δόξαν

ἔχειν νυνὶ γάρ Θηβαίοις προς μὲν, την χώραν

55쪽

κεκομέσθαι κάλλιστα πεπρακται, πρός ὁ τιμην

που τολμῶσι λεγειν ως οὐδ' ἐβοώλετο . Θηβαίοις υρχομενῶν και ορώνειαν παραδosναι, ἀλλ' ηναγκάσθη γώ ' τούτοις μὲν ροῶσθαι λέγω, κεινο10 δὲ Io τι υ μάλλον γε ταὐτ εμελεν αὐτ η τάς παρόδους λαβεὶν βούλετο και την δόξαν os no-

Λελφοἱς πλεονεκτημάτων ' δυοῖν, κύριοι γενέσθαι - δε τούτων γλίχεσθαι τάδε συγκατέπρα- οξαν των τοίνυν δίων ενεχ εὐρησετε καστον πολλά προηγμενον, ων οὐδεν βούλετο, Πράξαι. οὐ-το μεν τοίνυν, τι τοιοsτον εστι, φυλακτέον ημῆν.

T κελευόμενα μῆς ἄρα δεῖ ποιειν αὐταφοβουμενους καὶ ου αὐτα κελεύεις πολλο γε 25 καὶ διω, ἀλλ ως οὐτε πράξομεν οὐδἐν ἀνάξιονημῶν αυτῶν οὐτ εσται πόλεμος, νουν δε δόξομεν πάσιν ἔχειν καὶ τά δίκαια λεγειν, οὐτ' οἶμαι λὶν Ποιειν neo δε του θρασεως τιοῶν οἰομένους πομένειν δεῆ καὶ μη προορωμενους

30 τον πόλεμον ἐκεiνα βούλομαι λογίσασθαι. Deis Θηβαίου εῶμεν ἔχειν 'Dρωπόν καὶ εἴ τις εροιτο ημάς, κελεύσας ειπεῖν τἀληθῆ, διά τέ is μηΠολεμῶμεν, φαῆμεν αν καὶ Φιλίππω νυν κατὰ τὰς Ουνθηκας Ἀμφιπόλεως παρακεχωρηκαμεν, καὶ 5Λαρδιανους ῶμεν εξω ερρονησιωτῶν τῶν άλλων τετάχθαι, καὶ τον Λάρα τὰς νησους καταλαμβά-

5. -υτα πάνθ' . οὐκ si γενέσθαι πάντα γαρ ταντα

56쪽

νειν πιον καὶ Λων καὶ Ρόδον, καὶ Βυζαντίο- κατάγειν τὰ πλωα, δηλον ὁτι την που της ει me συχίαν πλειόνων ἀγαθῶν αἰτίαν εIναι νομίζοντες - προσκρουειν καὶ φιλονεικεω περὶ τού- 1των -κουν εὐηθες καὶ κομιδ σχέτλιον, προς ἐκάστους καν ἔνα λω προσενηνεγμένους περὶ των ο κείων καὶ ναγκαιοτάτων, πρὀρ-άντας nερ της ἐν ελφα σκιῆς νυν πολεμησαι.

ωαν Ἀνδρες ΑθηναIo λογοι lγνωνται id περὶ ν Φίλιππος πράττει καὶ βιάζεται παρὰ την εἰρηνην, ἀεὶ τον ὐπὲρ μῶν λογους καὶ δικαίους και φιλανθρώπους ορῶ φαινομiνους, καὶ λέγειν

τυγχάνει πάντα - πράγματα τῆ πόλει, σθ σωτι ἄν μάλλον καὶ φανερωτερον ελέγχη Φίλιππον αὶ τὴν προς μῶς εἰρηνην παραδαίνοντUisi καὶ πάσι τεις Ελλησιν ἐπιβουλεύοντα, τοσούτω τοτι χρὴ ποιεr συμβουλευσαι χαλεπώτερον εἶναι. αἴτιον δὲ τ των, ὁτι πάντας Ἀνδρες Ἀθηναῖοι τους πλεονεκτεὶν ζητοὐντας ἔργω κωλύειν και πράξεσιν, οὐχὶ λόγοις δέον πρῶτον μὲν μεῖς πα-nριόντες τούτων με ἀφέσταμὸν κα γράφειν καὶ συμβουλετειν δια ην προς μάρ ἀπέχθειαν ὀκνοὐντεe, οἷα ποιεῖ δέ, ως δεινὰ καὶ χαλεπά, ταὐ- e διεξερχόμεθα ἔπειθ' μεὶς οἱ καθημενοι, ως μ8 ἀνυποιτε δικαίους λόγους καὶ λέγοντο ἄλ- ολου συνεέητε, ἄμεινον Φιλίππου παρεσκευασθε, ω δὲ κωλύσαι ἀν ἐκεῖνον πράττειν ταῶταων ἐστὲ νυν παντελῶς ἀργῶς ἔχετε. νβαίνειδ πρῆγμα ἀναγκα - οἶμαι, καὶ σωρ εἰκός ἐν

57쪽

ola κάτεροι διατρίβετε και περι α σπουδάζεσε, ταυτ αμεινον ἐκατέροις ἐχει, ἐκείνω μεν αἱ ρα- ξεις, μιν δ' ο λόγοι ει i. οὐ και s λέγειν δικαιότερα μὲν ἐξαρκεi ράδιον, και πόνος οδεις 5 πρόσεστι τω ράγματι ει δ' nως - παρόντ Πανορθωθήσεται δει σκοnεὶν και η προελθόν

58쪽

λα καὶ του δικαίου λόγον ποιούμενοι, καὶ την προσουσαν ἀδοξίαν τω πράγματι φεύγοντες, καὶ nάνω, προσηκε Προορώμενοι, μοίως ἐναντιώσεσθε, ἄν τι τοιοsσον re εχ ρ πράττειν, orire αν ει πολεμουντες τύχοιτε τοὐς δε Θηβαίους πει- το, περ υνέβη, ἀντὶ των ἐumore γιγνομένων et ἀλοιπά ἐάσει μως βούλεται ραττε ιν αυτόν. καὶ os o πως ἀντιπράξειν καὶ διακωλύσεεν, ἀλλά κμὲ -

59쪽

γάρ Μεσσήνην Λακεδαιμονίους ἀφιέναι κελετων πῶς ἄν ορχομενὼν καὶ Λορώνειαν τότε Θηβαίοις

λοιπον αα παρὰ γνώμην, τῶν Θετταλῶν ἱππεων καὶ τῶν Θημέων πλιτῶν ἐν μεσω a φθείς, --εχωρησε ταυτα καλῶς. -- φῶσὶ in μέλλειν 20nρὰς τους Θηβαίους -ἀν ποπτως πειν, καὶ λογοποιουσι περιώντες τινες ως λάτειαν τειχιελ' δε ταυτα με μέλλει και μελλήσει γε, eisγώ κρίνω, τοὶ πισσηνίοις δε καὶ οἷς 'Αργείοις ἐπιτους Λακεδαιμονίους συμβάλλειν - μελλει, αλλά 5και ξένους εἰσπέμπει και χρήματ ποστέλλει καὶ δυναμιν μεγάλην χων αυτός εστ προσδόκιμος. τους μεν οντας ἐχθρον Θηραίων Λακεδαιμονέους αναιρει, ους' ἄπωχεσεν αὐτους πρότερον Φωκέας ων σωζει καὶ τὰ α ταυτα πιστεύσειεν ἐγώ Mμεν γάρ ουν ν ηγο-αι Φίλιππον, - εἰ τὰ πρῶτα βιασθεὶς ἄκων ἔπραξεν - αν ει νυνμγνωσκε Θηβαίους mi ἐκείνων ἐχθροτ συνεχῶς ἐναντιοῶσθαι, ἄλλ' - ων ωs ποιει, ' κἀκεἔνα ἐκ προαιρέσεως δῆλος ἐστι ποιήσας ἐκ πάντων δ' ἄν 35 τις ορθῶς θεωροὶ,-άντα πραγματεῶται κατά της πολεως συντάττων καὶ του ἐξ ανάγαης-μπον

60쪽

ον αυτ νυν γε δη συμβαίνει λογίζεσθε γάρ. ἄρχειν βουλεται, ἡτου δ' ἀνταγωνιστὰς μονους υπείληφεν μάς. δικε πολὐν ὁ χρόνον, καὶ

Ῥετεροι ἔχει, τούτοις πάντα τἄλλα σφαλῶς κε- κτηται ει α Ἀμφίπολιν καὶ Ποτίδαιαν προεIuo, οὐσυν ικοι μένειν βεβαίως ηγεἶτο αμφότερασυν οἶδε, και ἐαυτουν οἱ ἐπιβουλεύοντα καὶ μάραι θανο μενους. ευ φρονεὶ ν μῶς μολαμβάνων id δικαέως ν αυτὴν μισεῖν νομέρει καὶ παρώξυνται, πείσεσθαί τι προοδοκῶν, ἄν καιρὰν λάβητε ἐάν μη φθάση ποιησας re τερος δια ταμ εγρήγορεν, ἐφεστηκεν, ἐπὶ τῶν πόλει θεραπελι τινάς Θηβαίων καὶ Γελοποννησέων οὐ ταὐτα βουλομένους του-l τοις, ους δια μὲν πλεονεξίαν τα παρόντα ἀγαπήσειν Ιεται, δια δε σκαιότητα τρόπων των μετὰ ταs ούδεν προόφεσθαι καίτοι σωφρονοὐσέ γε καιμετρίως ἐναργῆ παραδείγματ εστιν δεῖν, καὶ προς εσσηνίους καὶ ρος Ἀργείου δμοιγ' re πει, συνεμ βελτιον δ' ἰσως καὶ προς μάρ στὶν εἰρῆσθαι. Πῶ γἀ οῖεσθ', εφην, ω ἄνδρες πισοηνιοι, δυσχερῶς ἀκούειν υλυνθίους εὶ τίς τι λεγοι κατὰ Φιλιππου κατ ἐκείνους οὐ χρόνους ὁ ' θε-n-ωντα μεν αὐτοie φέει, ἡ πάντες ι πρότερον Mακεδονέας ρασιλεὶς ἀντεποιωντο, Ποτίδαιαν νἐδίδου τοὐς Αθηναέων ποίκους ' ἐκβαλών, καὶ την με ἔχθραν την προς μῶς αὐτὰς ἀνxρητο, την χωρα ν ἐκείνοις ἐδεδώκει καρποῖσθαι ἄρα

SEARCH

MENU NAVIGATION