Demosthenis Philippicae

81쪽

a ADVERSUS ita au

μενοι καὶ διαβάλλοντες ουδὲν ἄλλο notoυσιν - δπως η με Πόλις αυτ παρ αυτης δίκην λήφεταε μ καὶ περὶ vos εσται, Φιλίππω ν ἐξέσται καὶ λίγειν καὶ πράττειν ο et βούλεται αἱ δε et oe-

της ταραχῆς καὶ τῶν αμαρτημάτων αξιῶ ο ἄνδρες Ἀθηνατοι, ἐάν τι τῶν ἀληθῶν μετά παρ- ρη siue ἐγω μηδεμίαν μοι δια τουτο α υμῶν ἀργην γενέσθαι σκοπεὶτε γαρ δέ. μεὶς et ην παρ-l θρησiαν ἐπὶ μεν τῶν ἄλλων οέτω κοινην Ιεσθε δεὶν εἶναι- άσι τοις ἐν τῆ πόλει στε και τοι ξένοις καὶ τοις δούλοις αὐτης μεταδεδώκατε, καὶ πολλοὐς ἄν τις οἰκέτας Ηοι παρ ἡμὶν μετά πλείονος ἐξουσίας ὁ τι βουλονται λεγοντας η πολίτας εν ἐνίαις τῶν ibάλλων πόλεων, ἐκ δε τοὐχυμβουλευειν παντάπασιν ἐξεληλάκατε. IF μιν συμβέβηκεν ἐκ τούτου ἐν με ταις ἐκκλησίαις τρυφῶν καὶ κολακεύεσθαι nάντα προς δονην ἀκούουσιν, ἐν δε τοι πράγμασι καὶ τοι γιγνομένοις περὶ τῶν ἐοχατων δη20κινδυνεύειν. εἰ μὲν ουν καὶ νυν - διάκεισθε,

οὐκ ἔχω et λέγω ει δ' ἁ υμφερε χωρὶς κολακείας ἐθελησετε κουειν, λοιμος λεγειν καὶ γάρ εἰ πάνυ φαυλω τά πράγματα ἔχει καὶ πολλά προεi-ται, μως εστιν, ἐάν θεὶς τά δέοντα ποιεIν βου- 25ληοy', ἔτι nάντα ταst ἐπανορθώσασθαι καὶ παράδοξον μὲν ἴσως ἐστὶν ο μέλλω λέγειν, ἀληθὲς

δέ - χείριστον εν τοῖς παρεληλυθόοι, τοset Προς et μέλλοντα βέλτιστον nάρχει. τ οὐν ἐστὶ τολος ὁτι υτ μικρόν ούτε μέγα ουδὲ τῶν δεόντων 30 ποιούντων μῶν κακῶς τά πράγματα χει, ἐπειτοι, ει πάνθ' ἁ προσηκε πραττοντων Ἀλω διέκειτο, οὐδ' ἄν ἐλπὶς λαλα γενέσθαι βελτίω τῶνδε της μεν ραθυμίας της μετέρας καὶ τ' ἀμελείας κεκράτηκε Φiλιnπος, της πόλεως ο ου κεκρα- 35τηκεν, ου ηττησθε μεὶς, αλλ υδε κεκίνησθε.ώ μεν ουν παντες μολογοὐμεν Φίλιαποντν πόλει πολεμειν καὶ την ειρηνην παραβαίνειν,

82쪽

ουδεν ἀλλ ἔδει ομ παριόντα λέγειν καὶ Ουμ-gουλεύειν η πως ἀσφαλίοτατα και ρῶnτα αλτον μυνουμεθα ' ἐνιειδὴ δου Γτως ἀτόπως ἔνιοι διακεινται στε, πόλεt καταλαμβάνοντος ἐκeiνου 5και πολλὰ τῶν μετέρε0 εχοντος καὶ πάντας ἀνθρώπους δικουντος, ἀνέχεοθαέ τινων ἐν α ις ἐκκλησίαις λεγόντων Πολλάκις ως μων τινές

τεσθαι καὶ διορθουnθαι περὶ τούτου εστι ἀρ10 δέος η Ποθ' ως ἀμυνουμεθα γράφα τις καὶ

συμβουλευσα εις την αιτίαν ἐμπis του Πεποιη- κεναι τον Πόλεμον. γ δὴ τουτο πρῶτον πάντων λεγ και διορίζομαι, ει ἐφ μιν έοτὲ et βου- λευεσθαι Περὶ ου Πότερον ειρηνην γειν - ολε i5μεὶν δει εἰ μὲν ουν ξεστιν ειρηνην γειν Ἀ- ό λει και ἐφ μιν ἐστὶ τουτο, ν ἐντευθεν ἄρξω-μu , φημὶ ἔγωγε γειν μύς λὶν, και τον et αυταλεγοντα γράφε, και πράττειν καὶ μη φενακίζειν ἀξεῶ ει δ' ἐτερος τά ni ἐν ταῖς χεροὶ ἔχων 26 και δυναμιν Πολλην Περὶ citiet ὀν ουνομα μεν τοτης ειρηνης ν ἐν Προβάλλει, τοι ὁ Ἀργοις αυτὰς τοic του Πολέμου χὐῆται τι λοιπόν ἄλλο λην ἀμύνεσθαι φάσκειν δε ειρηνην γειν ει βουλε- σθε. οπερ ἐκεiνος. υ διαφέρομαι. ει δέ ' τις αὐ- 25την ειρητην πολαμβάνει εξ η ἐκεῖνος πάντα

83쪽

nάντα τον αλλον χρόνον, εἰ τις αυτὰν αἰτιάοαιτο τι τοιοsιον, γανακαῶν καὶ πρέσβεις πεμπων τους 5άπολογησομενους τοὐτο δ' εις Φωκέας ς ρος

ουμμάχους ἐπορεύετο, καὶ Πρέσβεις Φωκέων σανο παρηκολούθουν αὐτω πορευομένω, καὶ παρἈμὶν ἐριζον πολλοὶ Θηβαίοις οὐ λυσιτελήσειν την κείνου πάροδον καὶ μην καὶ Φερὰς πρωην ως iλος 10 καὶ Οὐμμαχος ει Θετταλίαν ἐλθών εχε καταλαβών καὶ τα τελευταὶ τοι ταλαιπώροις ρείταις

εουτοισὶ ἐπισκεφομένους φη τους στρατιωτας Πε- Πομφέναι κατ εὐνοιαν Πυνθάνεσθαι γαρ αυτους

ως νοσουσι καὶ στασιάζουσιν αὐτοὶς, συμμάχων 15 δ' isti καὶ φίλων ἀληθινῶν ἐν τοι τοιολοις καιροῖς παρεῖναι. ει οῖεσθ' αυτόν, ἐποίησαν μεν

οὐδεν ν κακόν, μη παθεi r ἐφυλάξαν ' αν ἴσως, τούτους μεν ζαπατῶν αἱρεIσθαι ἀλλον προλέγοντα βιάζεσθαι, vi δ' ἐκ προρρήσεως πο-

20λεμήσειν, καὶ αὐθ' ως αν έκοντες ἐξαπατάσθε; οὐκ εστ ταsτα καὶ γαρ αν βελτερωτατος - πάντων ανθρωπων, ε τωνάδικουμενων Ῥῶν μηδεν ἐγκαλουντων αυτά, αλ υμῶν αυτῶν τινας αἰτιωμένων, ἐκεIνος ἐκλέσας την προς αλληλους ερι υμῶν 25 καὶ φιλονεικίαν φ ἐαυτὰν προελοι Dέπεσθαι, καὶ τῶν παρ αυτο μισθοφορούντων του λόγους άφελοιτο ἐς αναβάλλουσιν μάς, ποντες ει ἐκει- νόρ- ου πολεμε τῶν πόλει. Aλr ἔστιν, ω προς του Λιός, στις ευ ρρο-sονῶν ἐκ τῶν νομάτων ἀλλον η τῶν πραγματων τον ἄγον ειρηνην Πολεμοsνθ εαυτῶ κέφαιτ αν; Ουδεις δ nov. ὀ τοίνυν Φίλιππqς ἐξ αρχῆς, ἄρτι

της ειρήνης γεγονυίας, οὐπω Λιοπείθους στρατηγοsντος ουδε τῶν οντων ἐν ερρονήσω νυν νιε-35 σταλμενων, ἐρριον καὶ σορίσκον κατελάμβανε

καὶ τους ἐκ Σερρίου τείχους καὶ Ἀροφόρους τρα-

84쪽

φαβαίνη, την Πυτὴν ἔχει μναμεν φέρε δὴ νυν, ἡνi ala ερρόνησον, ην βασιλεως καὶ πάντες

lo οἱ Ἀλληνες μετέραν ἐγνώκασιν εἶναι, ξεν υ εισπέμπει καὶ μηθεὶν μολογεῖ καὶ ἐπι setέλλει αυ- τα, τί no i νγ με γαρ οὐ πολεμε re ἐγώ δε τοσούτου 'αὐταέτα ποιουντα ἐκεiνον ἄγειν ὀμο- λογεἶ την προς μῆς εἰρήνην, στε καὶ Μεγάρων i5ύπτόμενον κα εν υβοέα τυραννέα κατασκευάζονet καὶ νυν ἐπὶ Θράκην παριόντα καὶ τα ἐν IIελοποννήσω σκευωροώμενον καὶ Πάνθ' ὁσα πράττει μετὰ της δυνάμεως, ποιουντα λύειν φημὶ τηνειρήνην καὶ πολεμειν μῖν, εἰ μὴ καὶ οὐ τἀ20μηχανήματα ἐφιστάντας εἰρήνην γειν φήσετε, - ἄν avr τοὶς τε χεσιν δη προσαγάγωσιν. αλλ' - νήσεαε γάρ, te ἄν ἐγώ ληνθείην, αὐτα

25 κινδυνεύσαι ἄν, εἰ τι γένοιτο τω τον Ελλή-oποντον μῶν ἀλλοτριωθηναι, τω Μεγάρων καὶ πῆ βοέας τον πολεμουνθ' ἡμὶν γενέσθαι κυριον τῶ Πελοποννησίους ἀκείνου φρονῆσαι εἶτατον τοὐτο τὼ μηχάνημα ἐπὶ τὴν σιόλιν στάντα,

86쪽

oθαι, πάντες φοντο εἷν, καὶ ι μ δὲ ἐγκαλεὶνεχον rες αὐτοὶς μεα τῶν δικημενων Πολεμειν, aut αλιν Λακεδαιμονίοις ἄρξασι καὶ παρελθουοινεις την αυτὴν δυναστείαν μιν, πειδή- λεοναζειν

in εχε ρουν καὶ Περα του μεερίου - καθεστηκότα ἐκινουν, παντες εις Πόλεμον υτεστησαν. και ι

μηδε εγκαλοὐντες αυτ οἷς και τί δει τυυς ἄλλους λεγε ιν αλ ημεὶς αὐτοὶ και Λακεδαιμόνιοι, ου- δε- αν ι Πεὶν χοντες ἐξ αρχης o et ηδικουμεθ' Non αλληλων, μως πέρ ῶν του ἄλλους δικου- μενους ἐωρῶμεν ολεμειν ωόμεθα δεiν. καίτοι πάνθ os εξημάρτηται και Λακεδαιμονιοις ἐν

87쪽

seo τὴν πλεονεξίαν χωρεῖ τἀνθρώπου. καὶ τ θ' ὀρῶντες ι πιληνες ἄπαντε και ἀκούοντες - πε Πομεν πρέσβεις ερι οὐτων προ αλλήλους καὶ γανακτοὐμεν ολ δε κακῶς διακείμεθα καὶ 5 διορωρυγμεθα κατά-ὀλεις στ ἄχρι της τήμερον voρως οὐδεν οὐτε των συμφερόντων - τῶν δεόντων πράξαι δυνάμεθα ουδε συοτῆναι, οὐδε κοινωνίαν νοηθείας καὶ φιλίας οὐδεμίαν ποιήσασθGι, αλλἀ είρω γιγνόμενον τον ἄνθρωπον Περιορῶ- 1ομεν, τον χρόνον κερδάναι τομον ν άλλος πόλλυται καστος εγνωκώς, ως , ἐμοὶ δοκεῖ, οὐχ - Πως σωθήσεται τα των Ἐλλήνων σκοπῶν οὐδὸnραττων, Πεὶ τι γε σπερ περίοδος καταβολὴ nυρετο - τινος ἄλλου κακου καὶ τω πάνυ πόρρω Hδοκοέντι - ἀφεστάναι προσέρχεται, οὐδεὶς ἀγνοεῖ δή που καὶ μην κἀκεἔν γε ἴστε δτι ὁσα μενωn Λακεδαιμονίων η ν ημῶν ἔπασχον ι πι- ληνες, αλλ' ουν n γνησίων γε οντων τηρ λ-λαδος δικοsντο, και τον--δν τρόπον ἄν τις 20υnιλuβε οὐθ' σπερ ἄν εἰ- ὰς ἐν Θέα πολλῆγεγονώς γνήσιος διωκε τι μὴ καλῶς μηδ' ὀρθῶς, κατ αυτ μεν τοὐτο ἄξιον μεμφεως εἶναι καὶ κα

τουτων ων ταυτα ἐποίει, οὐκ ἐνεὶναι λεγειν εἱλ δε γε οὐλος η υποβολιμαῖος τὰ μὴ προσήκοντά

88쪽

ποιήσειν;

89쪽

άε βουλομένων ὐδιαφθείρειν την Ελλάδα χρή-

ciet λαμβάνοντας παντες ἐμέοουν, καὶ χαλε- ,πώτατον ν το δωροδοκοsντα ἐζελεγZθηναι καὶτ ρωρία μεγίσε τοὐτον ἐκόλαζον, καὶ παραίτησις ουδε i ην ουδὲ συγγνώμη τον - καιρόν ἐκώ- στου-ῶν πραγμάτων, δν η τύχη καὶ τοi ἀμελοῶσι κατά ῶν νοσεχόντων καὶ τοi μηδεν ἐθελουοι

πολλάκις Παρασκευαζει , ου ην πρίασθαι παράεῶν λεγόνetων οὐδε τῶν στρατηγούντων, οὐδε την προ ἀλλήλους μόνοιαν, οὐδε την Προς τους υράννους καὶ τους βαρβαρους πιστίσ- ουδ λως i5τῶν τοιούτων Ουδέν. νών δ' πανθ' ἄσπερ ε αγo- ρά εκπέπραται αὐτα, ἀναεισῆκται δε ἀνet τοὐ- των φ ων ἀπόλωλε καὶ νενόσηκεν λλάς:Φυλαυ ἐστὶ τί ηλος, εἰ τις ειληφε τι γελως, αν μολογx συγγνώμη τοὶς ἐλεγχομένοις μiσος. 20 ἄν τούτοις τις ἐπιτιμα τύλλα-άνθ' οσα ἐκ του δωροδοκειν ηρτηται ἐπεὶ τριηρεις γε καὶ σωμάτων

nλῆγος καὶ χρημάτων πρόσοδοι καὶ τη ἄλλη κατασκε fς φθονία καὶ τἄλλα νι ἀν τις Οχύειν τάς nόλεις κρίνοι, s μαντα καὶ πλείω καὶ μεi is

90쪽

λεγε τὰ γραμματα Ἀρυεος, φησίν, ο Πυθώ