장음표시 사용
491쪽
Vs. Tl. 72. V L Ουπω μῆνας αγων ἔκαμ' ουρανός: Oυπω, φησίν, o πῶς διῆλθεν αἰώw ετι ἔσονται πολλοὶ νικηφόροι, ποιοτῶν χρείαν ἔχοντες. ἐκ γαρ τῶν Ἀπων καὶ τῶν τροχῶν γ τους ἱερονίκας δηλοῖ. η τροχόν αρματος τον του ηλίου λέγει, αντὶ του πολλαὶ ε σονται μεταβολαί.Vs. 76. Irat. II δη νυν Φοίν ικες υπ' ἐελίω δυνον τι : νυντους την Καρχqδονίαν οἰκοὐντάς φησι Φοίνικας. ουτοι γαρ 0 συνεχῶς ἐπεστράτευσαν a. υρακουσίοις, ως λέγεται καὶ παρὰ IIινὁάρω. οἱ-Φοίνικες ἄποικοι Τυρίων. Vs. 83. 84.
76 οἱ Καρχηδόνιοι. M. 25 77, Εἰς τὸ τέλος τῆς Αιβύης. M. - Πόδα. M. - Πυς Συρακουσίους δηλυνοτι νικήσαντας. M. 79 Βαρουμενοι. M. - Σάκη τὰ κοινῶς σκουτάρια. M. - Εξἰtέας δένδρου κατεσκευασμένοις. M. 8 i) οπλίζεται. M. - Την περικεφαλαίαν. M. 30 83) Πολυκτημονων, η Συρακουσίων τῶν πολλους κληρους ἐχόν-
492쪽
την is μητραν λεγει καὶ τqν Περσεφόνον εἰληχέναι το τῶν μυραίων ἄστυ, ηγουν τας Συρακουσας, παρόσον Κορινθίων ἄποικοι οἱ Συρακουσιοι. - Παρ' υδασι Λυσιμελείας:Θουκυδιδης φοσί, Λυσιμέλεια λίμνη εν Συρακουσαις. Vs. 85.5
IN. Ἐχθρους ἐκ νάσοιο : τους Καρχηδονίους ἐκ τῆς
Σικελίας. Vs. 86. I es. Σαρδόνιον κατα κῶμα : το κατα τqν νῆσον τqν
Σαρδω πέλαγος , ο καλεῖται Σαρδῶow διὰ τούτου γάρ ἐστιν 10 ὁ εις Καρχηδονίαν πλους.
το σκνῖφος το κνέφας πεποίηται. σκνὶφ γαρ ζψόν εστι βρα- lb
493쪽
κλίνεται δια του φ καὶ διὰ του π, το δε κνὶψ διὰ μόνου του π.απῖ τούτου σκνιφὸς καὶ κνιπός, μεταπμενης τῆς γενικῆς εἰς εὐθεῖαν, λέγεται ὁ μικρολόγος καὶ ὁ μικρόψυχος. N.) - Tρι- κλινίου. 2 κνιπαῖον : σκνίφ ἐστι ζψον βραδυκίν τον, καὶ 5 απο τούτου σκνιπαῖον λέγει τον αργῖν βουκόλον, καὶ τροπῆτου ψιλοί εἰς δασυ σκνιφαῖον. λέγοιτο δ' ἀν ουτως αποτου εἰς κενὸν λεσθαι ταῖς βουσίν. εἴη δ' ῖν τοὐτο και ἐπὶτων αργῶν οδοιπόρωπι και ουτοι γὰρ τας βους ὁρῶντες εἰς τὸν σταθμὸν ἐρχομένας, ἐσπέρας καταλαβούσης, καὶ αυτοὶ I0 σπεύθουσιν εἴς τι καταγώγιον ἀφικέσθαι. σπεύδω ἐγώ, ἐπισπεύδω δὲ ἔτερον, te ντὶ του σπουδάζειν ποιῶ. M.
Vs. 94-97. V L Νειοὶ δὲ νέοιντο : τουτέστιν αἱ κεχερσωμέναι χῶραι νεάζοιντο προς τον σπόρον, τουτέστιν ἀροτριDιντο.
I 5υνίκα τέττιξ ποιμένας ἐνδείους πεφυλαγμένος:ἡνίκα ὁ τέττιξ ἐπι τῶν ὐφηλῶν κλάδων χεῖ κατὰ την μεσημβρίαν τοὐς ποιμένας φυλασσόμενος. ἐλάσαντες γὰρ ουτοι υπῖ την σκιαν τὰ θρέμματα ἐν τῆ μεσημβρία θηρῶσι τους τέττιγας. το δὲ διαστήσαιντο ἀντι του διυφήνειαν. 20 Ἀραχνίαν δ' ἐς ὁπλα: τουτό φησιν, ὀτι μὴ γένοιτο τωIέρωνι πολέμους ἔχειν συχνούς, ἀλλα κειμένων τῶν ὁπλω et και μ' χρωμένων, ἱστὸν ἐν αυτοῖς αἱ ἀράχναι στῆσαιντο. M.
Gen. i m) Αἱ κεχερσωμέναι χῶραι νεάζοι leto προς τον σπόρον, Θουν 25 Προτριοῖντο. η αἰ αναροτοι, αλινες αροτριῶνται εἰς χρόνον ενα καὶ πάλιν Ουκ αροτριῶνται εἰς χρόνον, και πάλιν διαλιπόντος ἄλλου χρόνου εἰς ἔνα χρόνον αροτριῶνται και εἰς ἄλλον οὐκ. r. - εις σπόρον, ηγουν εἰς το σπαρῆναι. M.
494쪽
ἔδησεν η Σεμίραμις το τεῖχος τῆς Βαβυλῶνος M.) ἀντὶ πήλου. ταδε γαρ αυταῖς λέξεσί φοσι' - Ποταμός ἐστι περὶ τὴν bΒαβυλῶνα καλούμενος ' ' ουτος αμα τω υδατι θρόμβους' ἀσφάλτου ἀναδιδοῖ πολλούς. ενθεν ή ασφαλτος ἐς τὀ Βαβυ
νόν ποτε Θήβαις : ἀπεχθόμενον δὲ αυτόν ἔφη ταῖς Θήβαις διὰ τα τεθρυλλημένα ἐπὶ ' γίνω τῶ 'Ορχομενω. ουτος γάρ,
495쪽
αναιρεθεντος του πατρος αυτου Κλυμένου υπο Θηβαίων, εἶλετας Θηβας καὶ φόρους ἔταξεν, ως ου φακλῆς του δασμου τους Θηβαίους απελυσε, μάχu νικήσας τους υρχομενίους. Vs. 106. Vet. A κλητος μεν εγὼ μίμνοιμί κεν : Ουκ αν ἀνέλθοιμι, αλλα μενῶ. u. καλούμενος δὲ μεθ υμῶν ω χαριτες και τῶν Μουσῶν πορευσομαι θαρρῶν.
To παρόν εἰδυλλιον εἰς Πτολεμαῖον τον Φιλαδέλφου γε-lo γραπτω, Ἀρατεία δε κέχρηται εἰσβολῆ. - Λωρίδι. M. I D Tρικλινίου. Καὶ τόδε ἐκ στίχων συγκειται δακτυλικῶν ε ξαμέτρων ἀκαταλήκτων ρλη , ων τελευταῖος' φ θέγξομαι ἐσσομένοις, αρετήν γε ἐκ Λιός αἰτε ὐ. II.
i5 C q. Εκ Aιὸς ἀρχώμεσθα, καὶ εἰς Βία λῆγε τε
Μοῖσαι ' α θανάτων τον ἄριστον ἐπῆν ἀείδωμεν αοιδαῖς. ἀνδρῶν δ' αυ Πτολεμαῖος ἐνὶ πρώτοισι λεγέσθω, καὶ πυματος καὶ μέσος ' ο γὰρ προφερέστ α - τος ἀνδρῶν. J Ἐκ Λιὸς ἀρχώμεσθα: Aράτειος η εω- 20 βολή. M. Gen. U νους. πἀν , φησι, ποίθμα υταν γράφω -
496쪽
μεν, υμνουμεν τον ista ἐν πρωτοις καὶ μέσοις καὶ πυμάτοις
καὶ Πτολεμαίου o- μνησθῶμεν ἐν ἀρχῆ καὶ ἐν μεσω καὶ ε ν
τέλει του ποιήματος. Vs. 9-il. V V. 'γδαν ἐς πολυδενδρον : ωσπερ, φησίν, εις πο- , λυδενδρον υλην υλοτόμος ἐλθών, ἔργου πολλου προκειμένου,
σκοπεῖ πόθεν αρξεται, ουτω δὴ κἀγὼ απορῶ, πόθεν προς υμνονJ εἰσβάλλω. ῖδας δέ φασι πάντα τὰ υφηλὰ ορθ ἀπο
497쪽
Rec. ν Σωτῆρά φησι IIτολεμαῖον, τον πατέρα του Λαγωου, ον φασιν ἀπαθανατισθῆναι παρὰ θ εῶν. ἀποτείνεται δε καὶ εἰς τον μέγαν 'Aλεξανδρον, ον φασι καὶ αυτον απα- θανατισθθναι. M.)5 US. 23-2t . Vet. χαίρων υἱωνῶν περιώσιον υἱωνοῖσι: χαίρων ὁ υρακλῆς επὶ τοῖς τῶν ἐγγόνων et λῖς καὶ ἀπογόνοις ἀποθανατισθεῖσιν. αποτείνει δὲ τόν λόγον l εld τε τον με γαν Ἀλέξανθρον καὶ εἰς τον ΠτολεμαῖοW ἀμφότεροι γὰρ ησαν id ἀφ' υρακλέους. το δε ἄμφω ἀντὶ του τοῖς δυσί, τω Πτολεμαίω καὶ τψ'Aλεξάνδρω. - Θεοὶ νεποδες : οἱον μζκέτι ζῶντες μηdε κινειν πόδα δυνάμενοι θεοὶ ωνομάσθησαν. II.
15 Vel. I se καὶ επεὶ δαίτηθεν : τον υρακλέα φησίν,
ον ἐκ της τῶν θεῶν ευωχίας καθιστῶσιν εἰς τον ευδιον τό
498쪽
αυτοί απογόνοις, τψ μὲν τόξον καὶ φαρετραν, ητοι ἀωτοδόκην, τ- σκύταλον κεχαραγμενον oζοις. οἶμαι δὲ ρόπαλον εἶναι σιδηρουν τον στολειόν ἔχον, ἐνδεδυμένον δέρματι καὶ Oζους τινὰς εχον, οἱα νυν ειυὶ τα κοινῶς απελατίκια λεγόμενα, τα ἐκ πικρῶς αμυγδαλῆς τον στVλειον εχοντα. M.) 5Vs. 34. 35. I t. Περικλειτὰ Βερενίκα: Βερενίκην λέγει την Γάμμου μὲνJ θυγατέρα, Πτολεμαίου δὲ γυναῖκα τοs 2 ωτῆρος. αυτη, φζσίν, ἐν ταῖς σώφροσι γυναιξὶν ευδqλος ην. Vs. 36 39. lo I. I. Tῆς μεν Κυπρον εχοισα: ἡ 'Aφροδίτθ, φησίν, εἰς τον κόλπον αυτῆς ἀπεμάξατο τας χεῖρας, τουτέστιν ἐπαφροδιτον ἐποίησεν αυτ πι διὸ καὶ ήγαπῆτο υπο του ἀνδρός.
Vs. 40-42. Vet. Θαρσήσας σφετέροισιν ἐπιτρέπει οἶκον i5α παντα : ζῶν γὰρ ἔτι ὁ Σωτῆρ ἐκοινοποίησε τ- Φιλαδέλφωτην βασιλείαν. τρεῖς δε ἐγένοντο IIτολεμαῖοι ' εις ὁ χἀγος 32) Fh τον ἀθάνατον οἶκον τῆς λευκόποδος φης, ῆγουν τῆς γυ
33ὶ Ἀξα τε καὶ ρόπαλον. r. 203 ) Φρονίμοις. M. - Ἐνδοξος. M. 353 Γυναιξί. M. - Πῖς τοκεὐσι. r. γεννVσασαις. M. γεινα - μέννσι:l μητράσι ταῖς γεννησάσαις γυναιξίν. Vat.
499쪽
ἐγέννησε δὲ Ουτος τον Πτολεμ αῖον τον Σωτῆρα, οστις εἶχε την Βερενίκην γυναῖκα ' ουτος δε πάλιν ἐγέννησε Πτολεμαῖοντον Φιλάδελφον, ὁστις ειχε γυναῖκα την 'Aρσινόην. Rec. I οὐ Tρικλινίου. Zῶν ετι, φησίν, ὁ Σωτηρ Πτο-5 λεμαῖος κοινωνὸν τῆς ἀρχῆς τον Φιλάδελφον ἐποιήσατο. εἰ δὲ το οπότε κεν φιλέω ν συνάψεις μετὰ του ἀντεφιλεῖτο πολύ πλέον, τo δε ἐξῆς διὰ μέσου εἴπρς, ουκ ἄτοπον ην. M. Vs. 46. I et. τήνα μεμέλητο: ηγουν εν ἐπιμελεία καὶ lo φροντίδι ην. Vs. 50-52. Veh Ἐὰς δ' ἀπεδάσσαο τιμάς: ἀπεμερίσω. τὰς αυτῆς τιμὰς ἀπένειμας αυτῆ. - Κουφας δὲ δ ιδ ο ῖ ποθέοντι μερίμνας : τοὐτο δε ποιεῖ, φησίν, επει ' 'Aφροδίτη απαθα-l 5 νατίσασα αυτῆν των δυνάμεων καὶ τιμῶν ἐκοινώνhσεν. Vs. 53. 54. IV. 'Αργεία κυάνοφρυ, συ λαοφόνον Λιομήδεα:Mργείαν εἶπε τVν του Λιομήδους μ τέρα is Vt πυλ ν, καθὰ ἐξ 42) τε συι et κάθευδε τῆ γ ii αικί. M. - Βαίνει:J γρ. φέρει. 5. 20 43) Aφίλου. u. - Aλλοτρίω:J ἀνὁρί. M. ) 'φουν ευκόλως τε κια γεννῶ. M. - Τέκνα:J τοὐ ἀνdρός,
πεφιλημένω. r. - Φροντίδας. M.
500쪽
γεία καλουμένq. Καλυδώνιον δέ φησι τον Λιομηδην, οτι ὁ Ἀδευς ην ἐκεῖθεν. Vs. 58.
Vet. υντιγόνας θυγατερα βεβαρημένα ἁδίνεσσιν : η γαρ Βερενίκη ἐστὶ θυγάτηρ υντιγόνης τῆς Κασάνδρου