장음표시 사용
461쪽
SCHOLIA ET GLORRAE.μεθα πίσσας : ἐλλιπὲς τουτο τo ἀγαθόν. p. Gen. - παροιμία ἐστὶ τo μυς γευόμενος πίσσης. λέγεται ἐπὶ των εἰς αηδὲς πρῆγμα ἐμπιπτόντων και δυσεξείλητον καὶ κακῶς ἀπαλλασσομένων. ωσπερ γάρ, φησί, ὁ μίς πίοσζς γενόμενος 1 ἐνειληθεὶς κρατεῖται καὶ ζῶν τιμωρεῖται, ουτω κἀγώ, φησίν,ουχ οτι παρακμάζον ἔχω το πάθος, ἀλλ' ὁτι αρχην αυτοὐλαμβάνω. p. Gen. ' Rec. Μυς: παροιμία ἐπὶ των εἰς αηδες η ἄφυκτον πρῆγμα ἐμπιπτόντων, ἐπεὶ γευσάμενος μυς πίττης ἀφευκτως πεδεῖται 10 καὶ ἀλίσκεται. M.) - Παροιμία μυς ἄρτι πίττης γευόμενος καὶ μυς πίττης γεύεται ἐπὶ των πρωον τολμηρῶν, ἀθρόον δὲ δειλῶν ἀναφανέντωw η ἐπι των νεωστὶ ἀπαλλασσομένων μετα κόπου. καὶ ως Μυς ἐν II ίσ σ ρ απο Μυος του Tαραντίνου κακῶς υλυμπίασιν ἀπαλλαγέντος. N. i5 VA. 53. 54. Vet. Πλὰν Σῖμος : πλην ὁτι Σῖμος ἡλικιώτης τίς μου ἐκστρατευσας υγι ης απῖ του ἔρωτος ἐπανῆλθεν. υπόχαλκον δε αν λέγοι την ἀσπίδα, ἐπεί ἐστιν υπὸ τῶ χαλκῶ
και λέγεται ἐπίχαλκος, , τουτέστιν ἐφ' εαυτῆς ἔχουσα τον χαλ- 20 κόν. ἐκ δὲ τούτου την στρατείαν δηλοῖ. p. Gen. )Us. 59.
55) Πλασεῶμαι:l πλευσσῶμαι. M. - Λια θαλάσσης. M. Ἐλάττων, εἰμὶ δηλονότι ἐκείνου. M. 56) φουν προέχων ἐμοῖ ἐκεῖνος. M. - Ισος ἐμοί. M.
462쪽
εἰς ωλεξάνδρειαν προς τον βασιλέα τον Φιλάδελφον μισθοφορήσοντα παρ' αυτῆ. Gen. Vs. 60. Rec. Πικλινίου. Ωσπερ φαμεν το σοφον του δεῖνα,
ηγουν ἡ σοφία, καὶ τὸ θυμουμενον, ηγουν ὁ θυμός, καὶ ἄλλα S
τοιαῶτα, ουτω νοήσσις κἀνταυθα καὶ τρο ελευθέρω, ηγουντρ ἐλευθερία, ουτως' ἐν ἐλευθερία οἰος καὶ μόνος ἄριστος. εἰ δε δασεῖαν ἐν τω o Ioς θήσεις - ευρηται γὰρ . καὶ Ουτως - ἀντὶ 'του μέγας ἐρεῖς, στίξας εἰς τὸ οἷος, ηγουν ἐν τ9 ἐλευθερία μέγας Αἰσχίν ς' τὸ ἄριστος ἀσυνδετον 10 ἐρεῖς. M. Vs. 65-70. Vet. Κατὰ δεξιόν: ῶστε, φησίν, εἴ σοι ἀρέσκει ἐμπεπάρθαι τό ἱμάτιον κατὰ τὸν δεξιόν. ωμον καὶ υπομένειν δυνασθαι ἀμφοτέροις βεβηκότι τοῖς ποσὶ προσφερόμενον πο- 15λεμικὸν ὁπλίτην, ως τάχος ἄπελθε εἰς Αἴγυπτον. Gen. 'r0 - Πελόμεσθα: ταχέως ἔπεισι τὸ γῆρας ημῶν τοῖς κροτάφοις, καὶ αἱ πολιαὶ αεὶ καθέρπουσιν ἐκ τῶν ωτων μεχρι του γενείου ἐφεξῆς. διὸ ποιεῖν τι δεῖ, λς τὸ γόνυ χλωρόν p. M. Gen. , ηγουν εις ἰσχυν ἐκ τῆς ἡλικίας ἔχομεν καὶ ἐνεργεῖν 20 δυνάμεθα. M. - τάχος εἰς Αἴγυπτον : κατὰ τάχος, ἔρχου δηλονότι, εις Αἴγυπτον. Ἀπὸ κροτάφων : ἀπὸ τῶνμθνίγγων γινόμεθα πάντες γέροντες, καὶ ἐφεξῆς κατὰ τάξιν ἐς την παρειαν ἔρχεται λευκαινων ὁ χρόνος. διὸ δεῖ τι ποιεῖν,οις γονυ χλωρόν, ἀντὶ του ἔως ἀκμάζομεν. 256 i) Φιλολόγος. M. ν63) IIIολλοῖς:l ἐνταὐθα συναπτε το οἷα χρὴ βασιλέα. M. -
Αιδους:l ἐστίν. ευγνώμων ἐστίν. r. - οὐκ εἰς πάντα αἰτητέον
κροτάφων επέρχεται καὶ πολιαὶ M. .
463쪽
Rew. Et σοι, φησίν, ἀρεσκει ἐμπεπάρθαι το ἱμάτιον κατὰ τον δεξιον ωμον - τοίτο δὲ στρατιωτικόν ἐστιν ενδυμα, o κοινῶς ἐπανω κλίβανον λέγεται - καὶ βαίνειν ἐπὶ διφρου καὶ προσδεχεσθαι στρατιώτην ετερον ἀνδρεῖον, ἐπερχόμενόν σοι b oταν οἱ ἀγῶνες γίνωνται, ταχέως εἰς Αἴγυπτον απελθε. M.)
, Eπιγραφεται το παρὸν εἰδώλλιον Συρακουσιαι η 'Aδωνιά- ζουσαι ' προλογίζει δε Γοργω. - Αραματικόν LIωρίδι. II. Tου Τρικλινίου. Ααι τό παρὰν εἰδυλλιον ἐκ στίχων Io συγκειται δακτυλικῶν ἔξαμετρων α καταλήκτων ών τελευταiος ' χαῖρε Αδων αγαπητέ, καὶ ἐς χαίροντας αφίκευ. M.
464쪽
Vet. Tαυθ' ὁ πάραρος : ἡ Πραξινόα ταυτά φησι περὶ του ἰδίου ἀνδρός, ὁτι μακραν ἐμισθώσατο την οἰκίαν. πάρα- lb
ρος ὁ παρηρτομένος την γνώμην, ὁ ἀνάρμοστος, ὁ ἀχρή-
8ὶ D παράφορος ἐκεῖνος, ῆγουν ὁ ἀνήρ μου. E. N. ὁ παραφορού
465쪽
οφος καὶ μάταιος ἐκ μεταφορῆς των παρηόρων Ἀπων, οῖ τινες τω ζυγῶ ου χρησιμευουσιν. Vs. 9. 10.
Vet. Ου λεγω ἀπφυν: ουτω τον πατερα καλουσιν, ἀφ' ου τις πέφυκεν l λέγεται δε υποκοριστικῶςJ, ηδη δὲ ἀπο τούτου καὶ τον πρεσβυτην. - Ἀπφυς παρὰ Θεοκρίτω πατρὸς 10 κλησις, ην βρεφος αν προσείποι πατερα τον ἀφ' ου εφυ.
Vet. Ναὶ τὰν πότναν καλος ἀπφυς: hγουν Ocn. ' ναὶ μὰ την θεόν, ἴναι την Κόρην. ευ δε το τὰς Συρα- i5 κουσίας ταυτην ὀμνυναι ἀπο τούτου Vulc.) φασὶ γὰρ τον Θία τη Περσεφόνθ την Σικελίαν δωρήσασθαι.
20 λόγω εἰπεῖν τρισκαιδεκάπηχυς, οἷον τηλικουτος P. taen.
υπάρχων ἀνηρ, πρωην ἐν τρ πανηγύρει νίτρον καὶ φυκος
i 2) του μικροὐ παιδος παρόντος. M. του σου παιδός. Ε. N. - υτι προς σε βλέπει, τί δηλονότι λέγεις ακουον. M. προς σὲ ορα. Ε.i3) Ζωπυρίων,4 ηγουν ἐκπυρουμενος ἐν τω προσωπω. M. 25 I ) Nn την θεόν, ηγουν την Περσεφόνην. E. N. - πατqρ σου
466쪽
p. M. Gen. ' ) ωνήσασθαι ἀπελθὼν αλας ἀγοράσας Gen. ηνεγκεν ἡμῖν, ώς νίτρον αλαςJ αυτῶ δεδωκότος του πωλουν τος. διό ἐπισκώπτει αυτὀν εἴς τε μέγεθος καὶ ανοιαν. P. M. Gen. - Mγοράσδω: Gen. σκηνqν εἶπε την παντ, γυριν , παρόσον ἐν ταῖς παν πρεσιν σκηνὰς ἐποίουν οἱ 5
Rec. O ἀπφυς μὲν ουν ἐκεῖνος, ηγουν ὁ πατηρ, πρώον- τουτο δ' εἰώθαμεν λέγειν ἐπὶ πάντων τῶν προ ολίγου πεπραγμενων - τρισκαιδεκάπηχυς ἀνqρ ων την ἡλικίαν, ἐνδεης κατὰ τὰς φρενας, ὀτε ηγόραζεν ἐμ τῆ πανηγυρει νί- lo τρον καὶ φυκος, ἀντὶ νίτρου ἄλας ημῖν ἔφερεν, r. E. N. τοὐ πωλουντος ἀντὶ τούτου δόντος αυτῶ το ἄλας. E. Vs. IS-20. IB. YAμός' ταῶτα ἔχει φθόρος : ταυτα η Γοργὼ ἐπὶ τοῖς ὁμοίοις μεμφομένη τον οἰκεῖον ἄνδρα φησί καὶ ὁ tb ἐμὸς ώνηρ Αιοκλείδας επτα δραχμῶν ηγόρασε ποκάρια γεγη- 15. 16) Toὐτο διοῦ μέσου ' πάντα δὲ λέγομεν πρώην δη, καὶ τῶ πρόπολλου καὶ τα προ ολίγου δηλονότι γεγονότα. M. - Παροιμία ' λέγω δέ, ως λογω ειπεῖν. r. ηγουν ως ἐν λόγω εἰπεῖν. E. - . δήν. πάντα - ά πρώην πεποίηκεν αγοράζων. r. - Εἴδη ταυτά ἐστι, δι 20ων καλλωπίζονται αἱ γυναῖκες. M. iφὐκος:J το χορτῶδες τῆς θαλάσ- 'σης αποβλημα, ωτινι τὰς Oφεις χρώυσι. r. καὶ φυκος αντὶ αλφίτων. r. - Πανηγυρεως. L. N. σκηνῶς γὰρ ἱστῶσιν οἱ πωλουντες ἐν ταῖς πανηγυρεσιν. M. 17ὶ ι . acrς. t αντὶ νίτρου και φυκους δηλονότι. E. M. - Μακρος 25ων. 6. μακρος καὶ αφελῆς. M. ανηρ τρισκαιδεκάπηχυς ἄν, ἐλλιπης
467쪽
ρακότων προβάτων. - Πέντε πόκους ἔλαβεν απαν si υπος. ἔργον ἐπ' ἔργω οῦ οὐκ ἔρια, ἀλλ' ἔργον ἔργω δια το αὐτὰ πλύνεσθαι. κυνάδας δὲ ο&ν κυνεια, τραχέα. - Κυνάδας: τὰς κουράς. Gregor. l33.)5 Vs. 2 l. IB. Ἀλλ' ἴθι τώμπέχονον : το περιβόλαιον, το ἱμάτιον. - Καὶ ταν περονατρίδαν: το διπλουν ἔνδυμα, οπερ' πρῶτον υπεζώννυντο. εω ται δὲ ἀπό του περονῶσθαι καὶ κατὰ τας ἐπωμίδας συμβάλλεσθαι, ώς αἱ Μακεδονίτιδες. lo Rec. Περονατρὶς πέπλον ἐστὶν ἐπάνω των ἐνδυμάτων περιβαλλόμενον, οπερ νυν μανδυον φασίν, οπερ ου ζώννυνται, ἀλλα δια περόνης κατὰ τὸ στῆθος συνδουσιν. r. E. N.)Vs. 22. 23.
IV. Bἀμες τῶ βασιλῆος ἐς ἀφνειῶ : εἰς τα βασίλεια
lacuna. s) καὶ κατα τὰς ἐπωμίδας συμβ. J p. M. Gen. t sed ἐπωsequente lacuna pro reliqua voce Gen. - , καὶ τῆς ἐπωμίδος ἐπιλαμβάνεσθαι vulg. 9ὶ o Μακεδονίτιδας p., ώς Μακεδονίτιδος Gen. ', ἁ ἐχρῶντο αῖ Μακ. supra ante οπερ I. 10) Hoc sola ol. etiam II. StEplianus in eodice aliquo legit, cf.
468쪽
Vet. γὸν εἶδε: χ' ων εἶπας: αντὶ του εξ ων εἶδες καὶ
V. L Εὐνόα, αἶρε το νῆμα : η Πραξινόα φησὶ προς την δούλην εν ηθει' ω Εὐνόα, αρασα τὸ νῆμα ως καὶ πρωην io M. Gen. ) εἰς μέσον θὲς αυτό. θέλει δ' εἰπεῖν, μη ἀμελῶς
Rec. Tου αυτου Tρικλινίου. Παροιμιωδῶς τουτό φησι. καὶ γὰρ αἱ γαλαῖ μαλακῶς χρὴζουσι καθεύδειν καὶ ἀναπαύεσθαι, καὶ μη ευρίσκουσαι τοὐτο κινουνται καὶ τὰ προς ζωην i5 πορίζονται. κινοῶ δο καὶ συ Εὐνόα, καὶ μ' αεὶ μαλακῶς θέλε καθῆσθαι. M. 25) inu:J ὐφ' ων. Ε. - καὶ ἀφ' ίν. M. - ἴγδόντι:J
30, A id ἐ ς:J συνίζησις. M. ἴδε εἰς ποιον ἀγγεῖον βαDὐσα τό υδωρ φέρει ἐμοί. r. E. M. N. - Nῆμα:J τὶ ἄγγος 6., τι a. - Φέρει si εἰς τὶ ἀγγεῖον. r. 3 i) Καταβρέχεις. E. N. βρέχεις. M. M
469쪽
δ90 SCHOILIA ET GI, 88AE. Vs. 32. 33. Vet. IIαυσαι ὁποια θεοῖς : ἀντὶ του εἴτε καλῶς εἴτε κακῶς. κλὰξ δὲ η κλεις Αωρικῶς. Vs. 34.b Vet. Μάλα τοι το καταπτυχές: το δίπτυχον ἐμπερόνημα καὶ διπλουν. λέγει δὲ την διπλοῖδα από τοὐ περιπτυσσεσθαι καὶ οἰον διπλουσθαι M.), ην πιμηρός φησι δίπλακα μαρμαρέην. Vs. 35.
io Vet. Πόσσω κατέβα τοι ἀφ' ἱστῶ: η διὰ πόσης ἐξ-
οδου κέκοπταί σοι απὸ του ἱστου η διὰ πόσου σοι χρόνου
ίστου. M. Vs. 36. 3T. i5 Vec Πλέον ἀργυρίω καθαρῶ μνας : πλέον ηνάλωσα, φησίν, η δυοῖν μνῶν καθώρου ἀργυρίου. Vs. 38. I et. Ναὶ καλὸν ειπας: τοὐτο ἀληθὲς εἶπας, λέγει η
Πραξινόα, ὁτι κατὰ γνώμην μοι ἐξυφάνθη.
25 λίτρον. M. M) I si τεχνίταις ἀπο τοὐ ποιηθέντος τὸ ποιησαν. M. - Προ- έδωκα. E. M.
470쪽
Vs. 39. 40. H. Hτα ἀντιστρέφει τον λόγον πρὸς την θεράπαιναν καί φησι φέρε μοι τὸ ἀμπέχονον δαὶ τ ν θολίαν, ηγουν τοσκιάδιον, τον πέτασον ευκόσμως ἐπίθες. εωθται δὲ αrro του θόλω ἐοικέναι. οἱ 'Aττικοὶ το σκιάδιον σκίρον καλοίσι 5 Λωριεῖς βὲ θολίαν M.). - Ουκ τυ τέκνον : ἀπέστρεψε πάλιν τον λόγον προς τὀ παιδίον τό κλαῖον και φοσιπι ουκ
ἄξω σε τέκνον μετ' ἐμου, ὁτι η Μορμὼ lιπποςJ δάκνει. εἰς
Μορμὼ 'φ' Λάμια, βασίλισσα Λαιστρυγόνων, ἡ καὶ Γελώ
λεγομένη, δυστυχουσα περὶ τα εαυτῆς τέκνα ως ἀποθνησκοντα ηθελε και τὰ λειπόμενα φονευδιν. p. M. Gen. h)Vs. lG-50.
I. t. Πολλά τοι ὼ Πτολεμαῖε: τὸν Φιλάδελφον λέ- i5γει' ἐποιήθησαν καλὰ εργα. - Ἐξ ω εν ἀθανάτοις ὁ τεκών: ἀφ' ου ὁ πατvρ σου ἀπεθεώθη, ὁ Σωτηρ Πτολεμαῖος, ην πατορ τοὐ Φιλαδέλφου. - Ααλεῖται δὲ ἀντὶ 39) Ἱμάτιον, ἔνδυμα. M. - Τὸ σκιάδιον. r. κ) Κομίσω μετ' ἐμοὐ. M. - Μορμώ:J ἐστὶν ἐν ὁδω. r. ηγ ν 20