Bucolicorum graecorum Theocriti, Bionis, Moschi reliquiae accedentibus incertorum idyliis edidit Henricus Ludolfus Ahrens

발행: 1859년

분량: 639페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

621쪽

ADNOTATIO. ad nidum redeunte intolligi videtur, nec sere dubito, quin ipse scholii auctor locum niale interprotatus sit, os. l. 20 sqq. - n. 10. Iudicavit Goelius duos versiis Honieri conlaudi

Od. χ, 239 αὐrq δ' αἰθαλόεντος ἀνὰ μεγάροιο μέλαθρον.

- I 3 θαλαμους Odυσῆος ανα ρῶγας μεγαPοιο. Vs. I - i , lin. 28. Jacobsius pro καὶ ο ντας condecit σπευδοντας, Amstet. βλέποντας, Geolius ὁρῶντιις. Sed quirin clinin ἔχουσα ineptiun sit, pro ἔχουσα καὶ oντας scripsi ενθουσιάζοντας, i.

o. oon et pisce ut 8 ut ἐνθουσιῶν εἰς μῖξιν. Vs. lb, lin. 2. Duel, ierus conjecerat αντὶ του αυτοθεν ' ως αυτοθεν. Nostruim a tra lito propius abest; παραπιοθεν consost iniox Arriano affertur.

Vs. 22, Iin. I. Meinelisi pineiulationem probavit et illii stravit Lobeckius Aglaopli. p. 863 seqq. , sed aliam quoquo correctionem proposuit Αρκου πύλας, i. e. porta In Λrctoa In. - lin. 2. OTi Inosilienes περὶ τῶν λιμένων, qui de eadein regione citatur Harpocratione in Em ἱερόν. Duebn. -Significati ir temptuni Jovis Urai, de quo Strabo VII p. 3I9, quod torn- pluui eximio vocatur ἱερόν, de qua re vid. Valelccii aer. ad ΙIerod. IV c. 85. init. Go I. Vs. 25 - 28, H n. 22. .,Πλειάδες προσηγορεύθ=νγαν Toupius. Sed graviora in hoc scitolio quaerenda restant. Duobn. Ne tuo illitis mutationis Causa Rpparet. S. 15 - 34, Iin. 23. ,,Malim διαπερῶσα, ut ad navem ipsam roseratur. Gool. Sed cf. Glu. ωσπερ διέρχεται κυμα. - lin. 6. OVerba Κίος δε πόλις προς την εω κειμένη mutila sunt alit absurdani continent vocis Αίος otyniologiarn, ut quodnInuiodo MOc contractum sit ex κειμένη et ε Goel. Probat illi, nisi fallor, eorrectione loci vitium sustuli. Vs. 36- Φ, lin. I9. ξίφος interpretatur lectionem mittorianili tironini ἔγχος.Vs. 40, lin. 2. - Conserendus qui liollam etymologian Rθριoi ,ανῶ ot βαίνω doctius Oxponit Etes. 455, 25. I, uolan. V s. 4l, lin. 6. Recto Honistoria. η supplevit, quia liis aliora appellationis χελιδόνιον Oxplicatio continetiti . Non invenit nut ni particulam Sciau. lin. 19., iliai lia e paullulum mutavit. - lin. 12. Aderi. proposuit καὶ υδωρ ἐαν ἐπὶ τουτου, Pieeolos prol ante Duobnero καν ωδωρ ἐπ αυτου. Do r centiore sOrnan χε θῆναι pro χυθῆναι, fluam Adortus si Duebitoriis non tolerarunt,vid. Lobech. ad PlirDa. p. 73l.

gisse et ρύω pro ἐρ- cepisse videtur.

622쪽

SCII OLL. ID. XIII, 1 - 56.

- lin. 16. Jacobsius legi j iit, et παρα τὸ μη διαίνεσθαι ηγουν

δευεσθαι, advorsantibus o xtremis δεῆσαι γαμ to βρεξαι. Rectitas rescrip8oris διαίνεσθαι et διῆναι; sed liiij iis additainenti alictori vox διαίνω pariun nota fuisso videtur, ut ἀδίαντον potius ad dει ω

retulerit

- lin. 2 l. MI leui narrat Plinius XXV c. 8 , 50 , 39. Addo

Me inelcius l. l.

serat Ir.

Vs. 46 - 50, lin. 14. se Nicandor in libro II Ἐτεροιουμένων qi Ioui excerpsit Anton. Lib. c. 26. Dii ob n. Cf. Scit Apoll. I, 236, ubi post Tlieocriteao narrationis conante inorationunt: 'υνασος δε ἐν τω α τῶν αωνικῶν πεσόντα τὸν Ἀλαν φησὶν υποβρύχιον γενέσθαι. Και Νίκανὁρος ἐν τω δευτέρω τῶν Ἐτεροιουμένων υπο πασῶν φησιν αυτον αρπαγῆναι νυμφ- ο δὲ Ἀπολλώνιος ὐπο μιας, et ad I, 1207: O tσος δε ἐν πρώτω Ἀμαζονικῶν αληθέστερον την ίστορίαν ἐκτίθεται, ουχ ηρπάσθαι αυτον υπο νυμφῶν, ἀλλὰ ηκτηνέχθαι εις κρηνην καὶ Οὐτως αποθανεῖν. Hine licities ius testo Κi ossi ingio, Koohlorus ot Wartouus in SeliTlico cr. 'υνασος reponi jiisserunt.

tur, Re inestus vid. Vesterulann. ad Voss. de liist. Gr. p. 20 nr. 2) id nonion ex Μνασέας corruptum judicavit, citiaiulunin de ini-jus Arnagonicis nihil traditu in; contra C. Muellerus 1Iist. Gr. IIIp. IbΝ, probante Hockero Plii lol. V p. 426, Λιονύσιος ilicsso vult,

Milesii tui intelligens, que in etiam do Amazonibus egisse constat. C irriiptolatu Muollertis ita lintain putat, ut post γενέσθαι et ηρπάσθαι, siuae in Scia Apoll. ante eo clunt, Λι perierit. At in scitoliis Apollonianis satis bene servatis talis notissimi nominis corniptela, ea tuo bis repetita, aegre statuiti ir, etiamsi concedamus interpretoni Tlieocriteum ex illis j ain corruptis liausisse. Nec video cur credi non possit, Onasum quendam, casu raro commen Orntuin utimultos alios scriptores, Antagonica scripsisse. - Pin. 17. Pro εἶδος Goelius proposuit ακρον collato Etu. 540, 43 κροσσους τα ακρα τῶν ἱματίων λέγουσι, sitiam emendation an Duobnoriis scholio postea protracto lin. 20. similatani existinant. At scitolium sequens potius docet εἶδος insertum osso ab aliquo, si uibro vitatona interprotis paritim caperet. Ex Hesyclito litic pertinet

πολυχανδέα '. πολλα χωροῶσαν.

623쪽

Idyll. XIV.

Vs. 2- , Din. 23. IIoc clicit: ,,Thyoni clius potius scire cu-liit, ilii id Aoscii iiii cordi sit, qualii quae nauli 'r ab eo RInata. Dii ebnerus P positit η περὶ αυτῆις vol ' ἐπ αυτ ῆς. - lin. 4. Gaiss. soci se post ad litaria oratii In ex p. petitii ni analoroliquerunt νι φροντὶς ex viligata lectione, vid. Supra lin. 23. Vs. 5. 6, H n. I9. Pro συνταξόμεθα II enisterii. conJecit συι τευξόμεθα, in quod otiain Toupius inciderat, ciui illud recto tutiitiis ost collatis Seli Sopli. Tr. 531 συiπαττεται ταῖς Gἰχμαλωτοις i. o. διαλέγεται et Seli Apoll. 3, 482, ii bi συι ταξοι cra eo dona Sen. u. - lin. l. Geelius iiii Et τα Πυθαγόρου ut supra lin. 23; τον Πυθαγόραν exint oti aut lin. ib. Vs. μ. 9, Un. b. δια μέσου est glossa ad cii α μέσσον non suo loco inserta. Vs. l0, lin. 9. Geelitis propositit εκ τοί π. απo του σιωπανος. ,, Si inito post Silentiu in ira uirilia flagratis' , qtii sensus etiarn non nititatis erbis inest; nnin ad τοὐ σιωπῶν repoto tutum ἐκ . Vs. li, lin. I9. Lectio prava καλλον. quo ii Ri e altera loetici Pertinet, es. Gl., extat in 23. sec. Y. et aliis libris. V s. I 2 - 1 , Pin. 4. Verba ἐμοὐ παρασκευάζοντος, ut Sca ipsi, interpretantur παρ εμίν. Vs. 15. 16, lin. 7. Intelligo τον χοῖρον oe θηλάζει παῖδα.- Pin. lo. Cf. Etu. I97, 32 β ἱβ λινος οἶνος : - ἀπο βιβλίνης Ουτω καλουμέν ς Θρακίας αμπέλου. - n. l 3. Verbis παραχρῆμα και προ βραχέος explicatur

V s. 20. 2l, Π n. l 4. I itolin. ridi' πίνουσιν ex ἡ Κυνίσκα cor- Nipta pittat es. Gl. Maliti η δὲ πίνουσα ponero, illi in ii. Sela. et

624쪽

ii ctiones correcti res S. I Pit III t.

μεταμ

- lin. 10. IIo e scitolia ini o dualitis Sit illae glossis constat uni: μυς αρτι πίττης γε υό με ν ος: επὶ των πρώην τολμηρῶν καὶ αναιδῶν, αθροως δε δειλῶν αναφανέντων si piae proveri, ii interpro-

625쪽

ADNOTATIO.

- l in. 25. Interpretatio 7ως ciκμαζομεν potius ad verana lectio-ucin ciς pei tinet. Itein in Gl. p. 38 . 26.

s. I n. i5. Varia lectio νιν δοῖ non Speriae adn Est, in illi aer as in amitoseo ex ri lutei rogati via et δε doi. Cotonilii selio lilian in liliris palillo perturbati iis proliabilit 3r constituisse mihi videor; θια χρόνου l. 20. , quae in M. recte dosunt, e X gloSSa irrepSerunt. Vs. . 5, ta u. 2. Interpretati επιπόνου ad epitlicton vocis ψυχας pertinet i lituo, ut VI lettir, mi voratia loeticino in αλεμ άτω. Verba ηδη επιπόνως in seli. sev ox illitis scitolii cormiptela illo-

627쪽

lial ero videtur.

628쪽

γαστρίοις osso iliciantur. Lloria inition conjectura sua sproin traditum προαστείοις lias verbis titieti conatiis sest nillil ille it alitui nisi, illitia ferino Ad nillis colo iraruntur, in nonnullis suburibus inor insuisse fruinentum lior de uni lue Sol ninnirali, nee Singulis Vertio Vnsoriana in oration in facit. iiiiiiiiis ii orti isti coni ponorontiir. tiao quo ni odo Goelio set I uel nero porsita lore potuerint, non intelli Im; quis onini crodulorit, liortos Allonidis in solis sisturtilis, non in urbibiis satos suisse γ Ita prin ro cepi γασrρίοις. qu ut ininus quRu reliquae coniecturae ab tradit i recollit. Vs. 114 - 16 l in. 3. Miror citioit Pi inui I uobuerus επιπαμμα rα, Voconi nillili, non o liliris corroxorit, stili vornua loetione in nil O CODanaeniora ro neglexit; ro te justicavit l,. I ii, tot fius in

629쪽

Illyra. XVI.

tiant; et udε natiim est ex illitiis dio vocis coli lien diis inalo intollectis

SEARCH

MENU NAVIGATION