장음표시 사용
81쪽
μενος πολλης δόξης l ἐκ τούτωνJ ἐπετυχε. κατα γουν τινὰς
13. Ἱστέον δὲ οτι ὁ Θεόκριτος ἐγενετο ἰσόχρονος του τε 'Αράτου καὶ του Καλλιμαχου καὶ του δε ικάνδρου εγένετο δε5 ἐπε των χρόνων Πτολεμαίου του Φιλαδέλφου C. Οτι κατα τον αυτὸν χρόνον ηκμασαν επτα ποιηταὶ επὶ Πτολεμαίου του Φιλαδελφου καὶ Βερενίκνὶς, οῖ παιδες ησαν αuφοτεροι Πτολεμαίου του Λάγου και Βερενίκης τῆς Αντιγόνου θυγατρός. διὰ το επτὰ εἰναι τῆς Πλειάδος ἐλέγοντο.l0 ων τὰ ονόματα ' Θεόκριτος ὁ τὰ Βουκολικά υρατος ο τὰ Φαινόμενα καὶ ἔτερα γράψας Νίκανδρος 'Aπολλώνιος ο τα Aρ
1πὶ τῆ ἀθροίσει των βουκολικῶν ποιημάτων. Βουκολικαὶ Μοῖσαι σποράδες ποκά, νυν δ' αμα πῆσαι
τάδε γράψας 2. , ος το δ' ἔγραψα
82쪽
εις απὸ τῶν πολλῶν εἰμὶ Συρακοσίων, υἱὸς Πραξαγόραο περικλειτῆς τε Φιλίν ς, μοὐσαν δ' ὀθνειην ουτιν' ἐφελκυσάμην. IV. Εἰς βουκολικήν. 5
1ὀσπερ σκύφος γάλακτος ἡ καὶ κισσυβη ἡ βουκολικὴ πασιν ἔκκειται βίβλος
τοίγαρ ροφῶμεν οἱ θε or/τες τον λόγον στόμασι λάβροις, εἰ κελευουσι φρένες.
Σιμιχίδα Θεόκριτε, σοφῶν ὐων πο μάντορ καὶ τοκάδων αρνῶν αἰπόλε μηκάδων, τας Ἐλικωνίτιδες βοτάναι θρέψαν καλλίστως
Ου περὶ μάνδραν ἔδυν τεήν, αλλὰ σποράδας - 151ξ ὀρέων συνέλεξα καὶ μίαν ηγαγον μάνδραν
ἐφελκυσαμαν AP., ἐφειλκυσάμην Vol. I p. XLIII teste Coxio in 'a-
83쪽
βωκολικὰς Μοισας, αῖ γέννημα σεθεν. ου πλειονων δ' ἐπέτυχον , ἐπεί γε μόλις καὶ τῶνδε.R. P. b. 9. Bodl. v I. 5 Περι της ευρε σεως των βουκολικῶν. A. Tὰ βουκολικά φασιν ἐν Λακεδαιμονια ευρεθῆναι καὶ περισσῶς προκοπῆς τυχειν. των γὰρ Περσικῶν ἐνεστωτων ἔτι καὶ φόβω πῆσαν τὴν Ἐλλάδα ταρασσόντων ε νέστη εὐρτῆ Ἀρτεμιδος Λαρυάτιδος. των παρθενων ἀποκεκρυμμενων διὰ 10 τὴν εκ του πολεμου ταραχὴν ἀγροῖκοί τινες εἰσελθόντες εις τὀ ιερὸν id ιαις ωδαῖς τὴν Ἀρτεμιν υμνησαν τῆς M τούτων ξενης μούσης αρεστῆς γενομεν ζς παρεμεινε τὸ εθος καὶ ω1 - λάχθη. αλλοι δε τολον τον τρόπονJ ἐν Τυνδαρίδι τῆς Σικελίας πρῶτον ἀχθῆναι λέγουσι τὰ βουκολικά. υρεστ si γὰρ tb ἐκαομιζοντι τὸ τῆς 'Αρτέμιδος ξόανον εκ Tαύρων τῆς Σκυθίας χρησμὸς ε ξεπεσεν ἐν επτὰ ποταμοις ἐκ μιας πηγῆς ρέουσιν ἀπολούσασθαι ' o δε πορευθεὶς εἰς 'γιον τῆς Yταλιας τὸ ἄγος απενιψατο ἐν τοῖς λεγομένοις διαφόροις ποταμοις. ἔπειτα εἰς Τυνδαρίδα τῆς Σικελιας ἐλθεν οἱ δε ἐπιχώριοι τὴν θεὰν 20 ἰδίοις ποιήμασι καθυμνήσαντες εθει τὴν πρώτον παρεδοσαν 2ὶ επα γε Boii l. . 5) Περὶ τῆς
84쪽
τοῖς Συρακουσίοις στάσεως ποτὲ γενομένης καὶ πολλῶν πολιτῶν φθαρεντων , εις ομόνοιαν του πλήθους λοιπὸν συνελθόντος ἔδοξεν υρτεμις αἰτία γεγονέναι τῆς διαλλαγῆς. οἱ δεαγροῖκοι δῶρα ἐκόμισαν καὶ τὴν θεαν γεγqθότες ἀνυμνησαν, ο
επειτα δε τοῖς αγροίκοις ωδαῖς τόπον εδωκαν καὶ συνήθειαν. B. αδειν δε φασιν αυτοὐς αρτον ἐξηρτημένους θηρίων ἐν εαυτῶ τύπους ἔχοντα καὶ πήραν πανσπερμίας ἀνάπλεων καὶ οινονεν αἰγείω ἀσκῶ, σπονδὴν νέμοντας τοῖς υπαντῶσι, στέφανόν τε περικεῖσθαι καὶ κέρατα ἐλάφων προκεῖσθαι και μετα χεῖ- l0ρας ἔχειν λαγωβόλοπι τον δὲ νικήσαντα λαμβάνειν τον του νενικqμένου αρτον κακεῖνον μεν ἐπὶ τῆς τῶν Συρακουσίων μένειν πόλεως, τους δὲ νενικημένους εἰς τὰς περιοικίδας χωρεῖν ἀγείροντας εαυτοῖς τας τροφάς' αδειν δε καὶ αλλα τινα παιδιὰς γέλωτος ἐχόμενα, καὶ ευφημουντας επιλεγειπι ib
3ὶ διαφθαρέντων 2. 33 πλείθους
Ald. 3ὶ λοιπον ona. Z. Gen. Lips. AH. Iunt. Post eam vocem ποτε 23. VRIch. seqq. , quod deest Gen. Lips. Anu. vulg. 3) συνελθόντοςJ 23. - P., συνελθόντες 23. , εἰσελθοντος E. F. N. εἰσελθόντες 3. b. , ἐλθόντοςZ. corr. et vulg., ἐλ- θ όντες A. pr. AH. 4ὶ Verba οι. . . sit νήθειαν ita soro Ioguntur in Vau.-Z. Gen. Lips. Anu. et vulgonnte Valetc. Pro quibus VRich. 3eqq. lineo edideriint, ii aud dubie ex N. hausta, viae etiam in E. F. et sortasso P. Iem videntur: os δὲ ἀγροῖκοι τουτου δάριν δῶρα κομισαντες γεγηθότες υμνησαν την διὰ τῶν συνηθων αυτοις αγροικικῶν καὶ Ουτως ἔλαθεν γε
in AH. Iunt. , vulgo malo adhaerent post VII. A. B. . unde Duel nerus iii thoo caput post ευρεσιν transponi iussu. - αδεν sequente litura trium litterarum Lips. 7ὶ αρτορος 1. Boria. Lips. 7ὶ θηρ. ἐν E. T. εχ. Om. I.
85쪽
υέξαι τὰν αγαθὰν τυχαν , δεξαι τὰν υγίειαν ,
II ερὶ τῆς τῶν βου κολικῶν ι γρα φ ῆ ς.
A. N Βουκολικὰ ἔχει διαφορὰν τῆς τῶν ποιημάτων ἐπιγραφῆς ' καὶ γὰρ αἰπολικά ἐστι καὶ ποιμενικὰ καὶ μικτά. τὴν μέντοι ἀπο τῶν βοῶν εἰλήφασιν ἐπιγραφὴν ως κρατιστευοντος
κόλος παρὰ το τὰς βόας ἐλαύνειν ξ παρὰ το τὰς βόας κολουειν
ἀτιμαγελώσας ῆ τῶν βοῶν κορειν καὶ ἐπιμελεῖσθαι τροπὴ του ἀμεταβόλου εις ἀμετάβολον. J - C. Ira μεντοι του Θεοκριτου ποιήματα Βουκολικὰ ἐπιγράφονται, ουχ ὁτι βουκόλοι μόνοι
l5 εἰσὶν οἱ προσδιαλεγόμενοι και γαρ και αιπόλοι εἰσὶ καὶ ποιμένες απὸ μεντοι του ἐπικρατεστερου τῶν ζώων, ῆγουν τουονόματος τῶν βοῶν, ε τυχον τῆς ἐπωνυμίας. E. F. N. D. σπορ ία. Πῶς Βουκολικὰ ἐπεγράφησαν, μὴ ἄντων ὀλων
βουκολικῶν, αλλὰ και ποιμενικῶν καὶ αἰπολικῶν; Λυσις. Ἐκ 20 του κρείττονος μέρους ταυτα τῶν τετραπόδων ἐπεγράφησαν. Ε. Πῶς ουκ ἐπιγράφονται ταυτα τὰ ποιήματα Βιάλογοι - διαλέγεται γὰρ εν τισι τούτων πρόσωπα - ως καὶ του
86쪽
TΛουκιανου; κ ηθελεν ὁ ποιπης θεῖναι αλλοίας καὶ ἀλ- λοιας επιγραφάς, ἀλλα μίαν άρμόζουσαν πῶσι τοῖς ποιήμασιν αυτοί. ειδος γαρ λογον ἐστἰ καὶ το διηγηματικον και το δραματικον καὶ τὸ μικτόν, καὶ διὰ τοὐτο ἐπεγράφθσαν εἰδυλλια. F. Θεοκριτου Εἰδυλλια βουκολικά. ἰστέον ὁτι εἰδυλλιον 5 λέγεται το μικρὸν ποίθμα ἀπὸ του εἶδος η θεωρία. ουκ ὴδυλλιον παρὰ τὸ ηδω τό ευφραίνω. - G. υλλως. ειδυλλιον λέγεται, ο ποιον ειδός ἐστι λόγοw ὐποκοριστικῶς δε εῖρηται εἰδυλλιον. - H. s θύλλως. ειδύλλια λέγονται ἀπῖ του εἴδω τὸ ὁμοιῶ ἐοικότες γὰρ τοῖς προσώποις εἰσὶν οἱ λόγοι. l. 2. B. IJ. Gen. 10- I. ειδυλλιον λέγεται τὴ μικρὸν ποίημα, ἐπινίκιον δὲ λέγεται ἔν εκαστον τῶν του Πινδάρου. Gen.
Κ. Σημείωσαι. Ἐπὶ αἰγῶν αἰπόλια, ἐπὶ βοῶν βουκόλια, ἐπὶ προβάτων ποίμνια, ἐπὶ συῶν συβόσια. l. B. D. L Z. Gen. Lips. Boria. At l. v ibi I H. Περὶ τῶν τῆς ποι ii σεως χαρακτήθω P. A. Πἀσα ποίησις τρεῖς ἔχει χαρακτῆρας, dιθγηματικόν, δραματικὸν καὶ μικτόν. τό δὲ βουκολικὸν ποίημα μίγμα ἐστὶ παν- τος εἴδους καθάπερ συγκεκραμένον. διῖ καὶ χαριέστερόν ἐστι 20
vulgo praefixa vido supra ad initiun capitis. Verba usque ad ἄλλως do- sunt in Isas. I. et viilgo ante Vale h.
Ald. μ 13ὶ αἰπόλια ἐπὶ αἰγῶν ot
ἐστι cum cora'. ἐστερον in marg.
87쪽
τρ ποικιλία τῆς φράσεως, μῆλλον δεJ τῆς κράσεως, ποτὲ μὲν
συγκείμενον ἐκ διηγqματικου, ποτε δὲ ἐκ δραματικου, ποτὲ δεεκ μικτον, ηγουν διηγηματικου και δραματικου, ὁ τε δε ώςῶν τυχst. εἰς οσον δ' οἷόν τέ ἐστι, Γαυτ' ἡ ποίησιςl τα τῶν , ἀγροίκων ξθη ἐκμάσσεται, τερπνῶς πάνυ τους τῆ ἀγροικία σκυθρωπους τον βίονJ χαρακτηρίζουσα. ἐκπέφευγε δε και τοἄγαν αδρὸν καὶ υπέρογκον τῆς ποιήσεως. IX. II ερὶ τῆς διαλεκτον του Θεοκρίτου. io A. Aωρίδι καὶ γάδι διαλεκτω κέχρηται ὁ Θεόκριτος, μάλιστα δε ἀνειμε, i καὶ χθαμαλῆ Λωριδι παρὰ του Ἐπιχάρμου καὶ Σώφρονος ' ου μην δε ἀπολιμπάνεται και Αἰολίδος. B. I1λλως. γστεον οτι ὁ Θεόκριτος Αωρίδι διαλέκτρο κέχρηται τῆ νέα. δυο γάρ εἰσι, παλαιὰ και νέα καὶ ἡ μεν παλαιὰ Ib τραχεῖα τις ἐστι και υπέρογκος καὶ ουκ ευνόητος ἡ δε νέα, ρ καὶ Θεόκριτος κέχρηται, μαλθακωτέρα καὶ εὐκολωτερα.
C. Κέχρηται δε γάδι διαλέκτω καὶ Λωρέδι τῆ νέα. δυο γάρ εἰσι, παλαιὰ καὶ νέα και ἡ μὲν παλαιὰ τραχεῖα τις ἐστι καιοπέρογκος και Ουκ ευνόητος ἡ δὲ νέα, ἡ καὶ Θεοκριτος χρῆ
20 ται, μαλθακωτέρα παρὰ του 'Eπιχάρμου και Σωφρονος ' οὐ μὴν ἀπολιμπάνεται καὶ Αἰολίδος. Z. Tol. At l. ' Ilint. I . Iστέον οτι οἱ Θωριεῖς τρέπουσι τqν ου δίφθογγον οτε
circlina septa orn. l. ' D. II. P. Q. ' coit.
88쪽
μεν εἰς ω μέγα οτε δε εἰς οι, ὁτὲ δὲ εἰς ευ. καὶ εἰς μεν τοω ἐν τοῖς ονόμασιν, οταν μη ἀπο συναιρέσεως ὴ, ώς μουσαμῶσα, βουκόλος βωκόλος, ουρεα ωρεα, τους πλόους τως πλόως' εἰς δε την οι εν ταῖς θηλυκαῖς μετοχαῖς τῶν βαρυτόνων ἐνεστώτων ώς τυπτουσα τυπτοισα, γρά οφουσα γράφοισα, γελάουσα γελάοισα ε ς δὲ την ευ, οταν ἀπο συναιρέσεως n, ὼς Aημοσθένους Λημοσθένευς, ποιουσα ποιευσα, ε μοὐ ἐμευ ώσαυτως καὶ ε ντοῖς παθqτικοῖς μέλλουσι τῶν οριστικῶν, ώς κείσομαι κεισουμαι κεισευμαι, ασομαι α σου μαι ασευμαι. - Τὰ lo τυπτομεν τυπτομες οἱ Λωριεῖς φασί, καὶ ποιουσι τουτο- μόνου του πρώτου προσώπου τῶν πληθυντικῶν τῶν ενεργητικῶν ρημάτων, ου μεντοι καὶ ἐπὶ τῶν ἀπαρεμφάτωw ου γάρ φασι τυπτεμες ἀντὶ του τυπτεμεν, ἀλλα τυπτε μεν τὸ ν φυλάσσοντες. - Ἱστίον οτι καὶ τοὐς ἐνεργητικους μέλ- tbλοντας ἐπὶ τῆς οριστικῆς ἐγκλίσεως καὶ πάσης συζυγίας τῶν βαρυτόνων καὶ περισπωμίνων καὶ τῶν εἰς μι περισπῶσιν, ώς τυφω τυφῶ, ποιήσω ποιησῶ, δώσω δωσῶ. ω δὲ τῶν υποτακτικῶν βαρυτόνους τουτους φυλάσσουσιν, ως εὰν τυψω,1ὰν ποιήσω, εὰν δώσω, J ἐὰν στήσω. ώσαυτως προσ- 20 περισπῶσι καὶ τοὐς παρ' ἡμῖν προπαροξυνομένους παθητικοῖς μέλλοντας, ποιουντες εις ου καὶ τρεποντες την ου εις ευ κατὰ την τῶν περισπωμενων αναλογίαν, ώς κείσομαι κεισοῶμαι κεισευμαι ἀναλόγως τῶ ποιουμαι ποιευ
89쪽
συγκοπαὶ τῶν Αἰολέων αἱ αποκοπαὶ τῶν 'Aττικῶν, καὶ οι πλεονασμοὶ γώνων. l. Borhi. Gen. Lips.)ἀrαρτηροῖς, χιμαρος τραγος, καὶ l) αῖ συγκοπαὶ seqq. in I. deesse orn. Lips.ὶ χίμαιρα αἶξ. Etiani in videntur. 1. lioc loco quaedam legi eollatio significat.
90쪽
A-q η υπόθεσις εἰς Aάφνιν γεγραπται, ἔς δια μὲν του- του του εἰδυλλίου τεθνηκε , διὰ δε των εξῆς ώς ζῶντος αυ
του μνVμονεύει. ομως τοὐτο προτετακται δια το χαριεστερον 5 καὶ τεχνικώτερον των ἄλλων μῶλλον συντετάχθαι ' Πίνδαρος γὰρ ,, ἀρχομενου δ' εργου - φησι , , πρόσωπον χρη θε - μεναι τολαυγες. εστι δε ἀμοιβαῖον καὶ δραματικώτερονμζ υποδεικνυμενου του ποιητικου προσώπου. τὰ μὲν πράγματα διάκεινται ἐν Σικελία ποιμην δε τις εἰσάγεται προς 10 αἰπολον διαλεγομενος ου τυ ονομα ουκ ἔστι γνωστόν. Αλλως. Ἐν τουτω τῶ εἰδυλλίω διαλεγονται προς ἀλληλους Θυρσις ποιμην καὶ αἰπόλος, ητοι Mενάλκας η και Ro- μάτας ' αγνοειται γὰρ το του αἰπολ0υ ονομα.