Thoukydides. Thucydidis *De bello Peloponnesiaco libri octo Graece et Latine ad editionem Ios. Wasse et Car. Andr. Dukeri accurate expressi cum varietate lectionis et annotationibus studiis societatis Bipontinae

발행: 1788년

분량: 585페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

το ἡ ξυμμαχία ἐγένετο πρωτον Ἀθηναίοις καὶ Ακαρναμ

ν. οι σε Aμπρακιωται την μεν εχθραν ἐς τους 'Αργείους απο του ἀνδραποδισριου μων αυτων πρωτον

εποιησαντο, υπαρον σε εν τω πολεμω τηνδε την στρα τείαν ποιουσαι αυτων τε και X-νων και αλλων τινων

των πλησιοχωρον βαρβαρον ελθονας τε προς το Αργος , της μεν χωρας εκρατουν, την d, πολιν ὼς οὐκ ε6υ- ναντο ἐλεῖν προσβαλοντες, ἀπεχωρησαν επ' oiam, καιοι ελυθησαν κατα εθνη. τοσαυτα μεν εν τω θέρει ἐγενετο. ξθ. Tρυ α' επιγιγνομενου χειμωνος Αθηναῖοι ναῖς στειλαν εἰκοσι μεν περι Πελοποννησον, καa Φορμίωνα στρατηγον ος ορμωμενος ἐκ Ναυπακτου, zυλακην ει- χε μητ εκπλειν ἐκ Κορίνθου και του Κρισαίου κόλπω

henique Amphiloclii & Acarnanes coni uniter incolue- runt. Postea vero socieras inter Athenienses & Amrnanesthinc primum est inita. Ain bracunae igitur trunc primina inlinicitas cum Argivis, pt opter suos in seminuem ab illis abstractos, susceperiint; posteaquam in hoc bello tranc expeditionem iecerrunt, exercitii ex suis militibus, & Ciaonstitas , & aliis quibustam finitimis harharis collecto. Et ad Argos profecti, agriun quidein in suam potestatem redegerrunt: sest cuna uiciem aggressi expii nare non pomissent, domum inlimini, & alii ab aliis iurenui ad suam qui φie gentem reverterunt. Atque liaec qui leni aestate ista sunt gesta. DAX. Ineunte autena hieme, Athenienses vivnti naves, & plaorinionem ducein circa Peloponnesum nusinant: qui ex belli sede, quam Naupacti laalaebat. proficiscens, diligenter observabat, ne qua Corintho, & ex sinu O L

112쪽

HISTORIAE I, IB. II. . Io7

κίας, και Mελ σανδρον στρατηγον, οπως ταυτα τε ἄργυρολογωσι, και το ληστικον των Πελοποννησίων μὴ έωσιν, αυτόθεν ορμωμενον, βλάπτειν τον πλουν των όλ- κααν των raro Φασηλιδος και Φοινίκης, και της ἐκει- θεν ηπείρου. ἀναβας δε στρατια Αθηναίων τε των ατο

των νεων καὶ των ξυμμάχων ἐς την Λυκίαν ἀ Mελησανδρος, ἀποθνησκει, και της στρατιας μέρος τι δεῖθειρε,

οὐκετι εδυναντο πολιορκουμενοι ἀντεχειν, ἀλλ' αἱ τε ἐς Olynip. την Aττικην εσβολαι Ι Ιελοποννησίων ουδεν μαλλον V. '. V ra . A πανίσταπαν Wυς Ἐθηναίους, o, τε σῆτος ἐπελελοίπει, λ Σκαι αλλα τε πολλα επιγεγενητο αυτοθι ηδη βρωσεως M- - si πέρι αναγκαίας, καί τινες και ἀλληλων ἐγευοντο, eυτω

eo enav ret, neve eo inti aret. alias etiam sex in Cariam, & taetiam, & Meleandritin ducena miseriant, tu pincunias ab istariun regionum incolis exigerent; nevae oneraria navi a ex Phaselide. & Phoenice, & ex illa continente proficiscentia, a Peloponnessis latroni is, qui ex ipsa Peloponneso veniebant, infestari sinerent. Melelanderatiterra cum exemim Atlicniensium, & socioririn, Pii navibus simul vel aes antur, in Lucia tri ingressus, proelio superariis occidit, & quanclana copiaru in partem amisit. LIX. Eadem latente Potidaeatae, cum sutius ob liΟ-nein tolerare non possent, & Peloponnesitorii in irruptiones in Atticam factae nihilo magis Athenienses removerent,& res mi mentaria defecisset; & alia imilia praeterea pro necessario victit illic tarn accusissent, quin etiam nonnulli mirrito se glistassent, ita demi in in collomithun de deditio-

113쪽

oη λόγους προσ2ερουσι περι ξυμβασεως τοῖς στρατ

γοις των Αθηναίων τοῖς επι αίσι τεταγμενοις, αενο-Cωντί τε τω EvιπGου, και Εσπιοδωρω - Αριστοκλείδου, καὶ Φανομαχω τω Καλλιμαχου. οἱ δε προσεδε-1αντο, ὀρωντες μεν της στρατιας την ταλαιπωρίαν ἐν ρίω χειμερινω, ἀναλωκυίας τε ηδε της πόλεως οισχὼλια τάλαντα ες την πολιορκίαν. επὶ τοῖσoε ουν ξυνδησαν, εξελθειν αὐτους, και παιδας και γυναῖκας, καὶ

τους επικουρους, Rν ἐνὶ ἱματίω, γυναικας δε ευν δυοῖο καὶ ἀργυριον τι ρητον ἔχοντας εῖόδιον. και ζι μεν, υπι- σπονδοι εἴηλθον ες τε την Xαλκιδικην, καὶ μαστος ἡ

εδυνατο. Αθηναιοι δὲ τους τε στρατηγους μητιάσαντορτι ανευ αὐλων Φυνεβησαν ενομιζον γαρ αν κρατησαιτης πόλεως , ἐβουλιντο ) καὶ υστερον ἐποίκους εαυτων

ne venerunt cum Atheniensiunt lacidiis, quibus ea urtis Obsulendae citra alantani fuerat, Xenophonte Euripidis, Hesti odoro Aristoclidae. & Plianoauu ho Gillimachi filio. Illi vero conditiones oblatas acceperiint, tum quod exe citrum in loco frigido magna incommoda seri e alatu adverterent, trum iniam quod re bissilio duo talentoriim millia in ill lin obsulionein iani impenclisset. His igitiir conditio

nitatis deditionem seceriint, in. ipsi exirent, & istieri, &uXOrci , & milites ali xiliarii, cum privis ninicis, fetanae vero cuin binis, cilinque ceria singuli ad viaticiim pecunia. Atque hi quidem interposita fide p Iim egressi abierunt, & in agrum Suilcitarum, & quo laisque potia it. At lienienses vero ducissitas crimini dederiint, qII M popilli iniussu compositionem fecissent; i existimahant enim, illos urbena expurarare potuisse, quem Mina cluni voletant) postea vero colonos ex suo corpore Potidaeam miserrunt, eam- Dissiligod by Corale

114쪽

IIIS TO RI AE LIB. II. Ios

πεμψαν ἐς την Πιπίritata, και κατάκαταν. ταυτα μεν ἐν τω χροι νι ἐγενετο και τα δεύτερον ἐτος ἐτελεύτα τω πολέμω τωδε, ον Θουκυδίδης ξυνέγραψε.ια. Tου σ' ἐπιγιγνομένου Θέρους, οἱ Πελοποι remos Beli. Pelop.

και οἰ ξυμμαχοι ἐς μεν την Ἀττικην ουκ ἐσέβαλον, odia. στρατευσαν δ' ἐπὶ ΙΠλάταιαν. ἡγεῖτο δε 'Αρχιδαμος ο 0-

τον στρατον εμελλε δηωοιν την Θν οι σε 1 Iλαταμης, is. εὐθυς πρέσβεις πεμψαντες προς αυτον, ἔλεγον τοιάδε. 'Αρχίδαμε, καὶ Λακεδαιρώνιοι, ου δίκαια ποιέιτι, οὐδ' αξια πιτε υμων, ουτε πατερων ων εοπε, ἐς γην την Πλαταιεων στρατευοντες. ΓΙ- ταιέας γαδε ὀ Κλεομβροτου

Λακεδαιμόνιος, ἐλευθερωσας την Ελλάδα ἀπο των δε Ιηδων, μετα Eλληνων των ἐθελησαντων ξυνάρα Θαιτον κίνδυνον της μαχης, η πα- ἡμιν ἐμετο, Θυσας ἐν τῆ Πλαταιεων αγορα Διι ἐλευθερίω ιερα, και ἔγγκα-que incoluerunt. Alclue haec quiclern hac luente fiunt st; ; & secundiis hinus Ili annus finiri is est, quod Tliuin cydissim conscripsit. LXXI. Ineunte aestate, Peloponnesii, e milie socii in Attaeam quidein niillam itoiptionem feceriim: sed cunicae piis adueritis Plataearn iverinit. At chi lainus vero Zeuxiis clam filius, Lacetaenionioriani rex, illis praeerat, & Gl-strri positis agriam vastariirus erat. Sed Plataeenses, legatis statim ad ipsit in missis , haec vixeriint: Atinia re, Oza daemonii, neque iuste, nepra ex ri sitate vestra, Patmm- ρια ve num furit is, φιi agram Plataeensian hosti Itur in aeus. Pausanias enim Geombroti filius, Lacedaemonius, qui G-ciam Medorum domuntatu Merawt, mim Gnrecu, pia pumre Vud nos commissae iam peri tum subire voltumni, iam victimas I ιDustiaco by Corale

115쪽

I IO

THUCYDIDIS

λεσας πάντας τους ξυμμάχους, ἀπεδίδου ΙΠλαταιευ ,

στρατεῖσαί τε μηδενα ποτε ἀδίκως επ αυτους, μηδ επι. σουλεία εἰ δε μη , ἀμυνειν τους παρόντας υμμαχους-- δυναμιν. ταδε μεν ἡμιν πατερες οι υμέτεροι ἔδοσαν, εο ς ει εκα, και προθυμίας της ἐν εκείνοις τὸ is κινδύνοις γενομενης' υμεις δε τἀναντία φατε. μετα γαρ Θηβαίων των ψιν εχθίστω επι δουλKα τη Φετερα ηκετε. μαρτυρας δε θεους τους τε ὀρκίους τοτε γενομένους ποι -

μενοι, και τους Φετερους πατρωους, και ηροτερους εγ-

χωρίους, λεγοιαν Θιν την γην την ΙΠλαταιδα μη αδ- κε ν, μηδε παραβαίνειν τους ορκους, εαν δε οικειν αυτο- νόμους , καθαπερ Παυσανίας ἐδικαίωσε. οβ. Τοσαυτα εἰπόντων II ται ν, Αρχίδαμος ὐπολαβων εLπεν. Δίκαια λεγετε, ia ανδρες ΓΠλαταίης,

Menaron ιn Plataeens foro in rotasset, onmessu sorios convocasset, maturensibus O agrum o vibran re dissit, ut Da possiden- res, hie Ais legibus viverent, O di xu, nussum unpuam inisse, ne servitizesis qesidem imponendae patia , Hllum ius illatum n ἰalioqu is os, qui aderant, pro viribus vim ab ius 'opulsari s. Hare igitur patres vestri proprer vinutem, O .rnIO iatio itarem , piam in illis peri sis daemonstra innus . nobis i demini. Vos vero conis Destis. Λ Ian G2m Thil iaιs, pra nobis sunt inimi-essimi, huc venitis, ut nos tu serrimim reaigatis. Deos aureme resuti, O eos, qui iuribilia ranae usita trunc sumat, O vestros patrios, O nostros Indigenas, vos' innus, ne aptun Maturem fran laedatis, neve iusiurandum violetis : sed iure nostra nos vivere sipatis, quem.admodum Pausanias siauarit.

LXXII. Cuin autena Plataeenses haec dixissem, Areli, damus illoruin orationem excipienS, liaec respondit: Aequa Dissiligo 1 by Ooc

116쪽

I I I

HISTORI AE LIB. II.

κν ποιη τε ὁμοια τοῖς λογοις. καθάπερ γαο Παυσανία; ὐμὴ παρεδωκεν, αυτοί τε αἰπονομεσθε, και τους ἄλλους ξυνελευθερουτε, ὀσοι μετασχόντες των τοτε κινδυνων, υμ ιν τε ἔγνωμοσαν, και εισι νυν inr Aθηναίοις. παρασκευη τε τοσηδε καὶ πόλεμος γεγεν αι αυ- των ενεκα καi των αὐών ελευθερωσεως ῆς μαλσπαμεν μετασχόντες και αυτοὶ Θμείνατε τοῖς - ις' εἰ δε μη ἀπεο καὶ τοπροτερον ηδε προὐκαλεσαμεθα θ - αν ἄγετε, νεμόμενοι τα ἡμέτερα αὐτων' καὶ ε ε ρο- οε ρος ἐτερων δεχεσθε δε αμοτερους *ίλους, επὶ πολεμω δε, μηδ' ετέρους. και ταδε ἡμῖν ἀρεσκει. V μεν Ἀρχίδαμος τοσαυτα ειοπεν οἱ δε ΙΠλαταιεων προσβεις

ἀκούσαντες ταῖτα, ἐσηλθον ες την πόλιν, και τω πλη- θει τα ρροθέντα κοινωσα ς, ἀπεκρίναντο αυτω' Ora est vestra oratio , viri mutarensis, si verbis facta respondeant.

ranarinodin igitur Pausanias vobis praestitit, eum vos ipsive a iure vivatis, tum etiam villos pro vestra virati pam in libemum vindicitis, quotquot eadem se uti tune vobiscirm state

alio ni in i demum asserendo in gnatia, tantus amanatus tunc

factus siti, tantumsue Mitam fuit summini, emisti tibeniatis, Gun vos quoque t Mure pantapra furitis, itisiurandum etiam foetis: sin mimus, ad quae vel anse vos iam invitavimus, edusiatis, in vestras me entra, ac neutronum partes s rarasini, O utro re pridem amicisire causa, neutros vero Mili patia recipiatis. Alsu hinc psdem nobis piarem. Arct utamus igitii rhaec dixit. Plataeensium vero legati, his auestis , in urbem redierunt, cum*Ie rem ad populiina retillissent, Ar-claidiimo responderi t: Nihil a se eomni, qvie ab Uso pere-

117쪽

THUCYDIDIS

αλνατα σ*ίσιν εἴη ποιεῖν α προκαλειται, ανευ ρθροναίαν παιδες γαo σῖων και γυναῖκες παρ' εκείνοις ειησαν. δεδέναι σε και πvι τη παση πολει, μη ἐκείνων ἁποχωρ σαντων, Ἀμαιοι ἐλθόντες σφι σουν ουκ ἐπιτρε- πωσιν, η Θηβαῖοι, ὼς ενορκοι οπες κατα το AGONLρους δεχεσθαι, αυθις σίων την πάλιν πειρασωπι καταλαβεῖν. ο δε, Θαρσυνων αυτους, προς ταυτα εzη 'Υμεῖς δε πόλιν μεν και οἰκίας παραδοτε Φιν τόῖς Λακεδαιμονίοις, και γης ορους ἀποδειξατε, και δενδρα αριθμώτα υμέτερα, καὶ αὐο ει τι δυνατον κ αριθμον ελθεῖν. τοι σε μεταχωρησατε οποι βουλε-ε, εας αν ο πόλεε εος ο επειδαν Oε παρελθ', αποδωσομεν. μεχδι δε του

δε εξομεν παρακαταθηκην, ἐργα ομενοι, καὶ Cοραν pia

ογ. Oι o ακουσαντες, ἐσηλθον αὐθις ἐς την πόλιν. καὶ βουλευσαμενοι μετα του πληθους, ἔλεl.αν Oribantur. sine Athen ensibiu fieri posse. Aot quippe Greos O eoniuees apta illos esse. si re toti civitas rimere, ne post 'son

discestim, Athenιenses veni I, O impiarent, aut etiam Thebani, propterea quod cautum esset de viri e reesprendis, sistuuriem msu o Tare conarentire. Ille vero illos bene sperari timens, ad haec respotulit : Vos mirer uistin O aedificia misHs Lacedaemoniis readire, O fines agri de non grate, O nu-mmis in m arboram, O pgi zid asiud in nrunerum cadere potest.

vos vero abite, pzo noue Vultis, qua tu belum darearit. tibi autem hoe sient confectam, reddemu. Durea veno, ut depositum seroabimus, ag mr colentes, O triliatum Pendentes, pzod vobis

118쪽

M ISTO RI AE I IB. II.

βούλονται is προκαλέπαι, Αθηναίοις κρινασαι πρωτον,

est, Φερας τε εσπείσατο ἐν αις εἰκος ην κομισΘηναι, και την γην οὐκ ετεμνεν. θοντες δε et ΓΙλαμῶς πρεσβεις - τους Αθηναίους, καὶ βουλευσαμενοι μετ αυ- των, παλιν λθον ἀπαγγελλοντες τοῖς εν τη πολει τοια-

προέσθαι αδικουμενους, ουτε νυν περιό ηψαι, βοηθη- σειν δε κατα δυναμιν. επισκηπτουσί τε Θιν , προς των ροκων ους es πατερες ωμοσαν, μηδεν νεώτερίζειν περι ν xυμμαχίαν.

'. Τοιαυτα των προσβεων απαγγειλαντων, οἱ

TIλαταῶς ἐβουλεύσαντο Αθηναίους μη προδοοναι, ἀλλ'

derunt: Se vim eondimnes sibi ab eo obca .u eum Atheniens hus mus commit are; O s illis persuadere restent, se ad harefarienda paratos O. Interea vino petiertint, in uulticidis sociun facσει, & ab agro vast uado sibi aes p ret. Ille vinro ira lucias fecit tot dierit in , intim quot verisimile vid halirr, responsitin Athenis afferri posse; &ab egro vastan. cis sibi temperavit. Plataee sies v rara legasi ad Atheniensim profecti. & agitato ciun illiis consilio, re erunt, ira que civitati reniterunt: Meu in supenore rempore, viri Plata inses, ex suo focinarem inmunus, Atti niensera dic m. se e s Onins inis a geri, nμια moc passum; at m VVisus Uem LMuros: vobis is manesint, per insiurantam, quod Mesri patres iurarant, ne piad novi in Mietate molianiani. LXXIV. Cuni ierati haec renuntiassent, Plataeerises decreverunt, non deserere Atlaeniens)s; scit paci & agrum

119쪽

νατα Gίσι ποιειν ωπιν α Λακεδαιμόνιοι προκαλυμται. ως δε ἀπεκριναντο, ἐντευθεν si πρωτον μεν ες επιμαρτυρίαν και Θεων και ἡρώων των εγχωρίων Αρχίου μος ο βασιλευς κατέστη, λέγων ωδε Θεὰ οσοι γην την IIλαταιιδα εχHra, και ηρωες, ξυνωαρες ἐστε οτι ου την ἀρχην ἀδικώς εκλιπόντων τωνδε πρότερον τo ευντον, ἐπι γην τήνδε ηλθομεν, εν η οι πατερες ἐμων εὐία-

μεν, ἀλκησομεν. προκαλεσάμενοι γὰο πολλα και ελκότα, ου τυγχανομεν. ξυγγνωμονες δε εστε, της μεν ἀδικίας κολαζε-αι τοις - νυσι προτεροις, της δετιμωριας τυγχανειν τοις επι ερουσι νομιμως. ante suos oculos vastari, si necesse esset, & per iTe, mi ut, quus alitui contingere' posset: nec quenui lana anapstiri emittere, sed ex muris respondere, se non post. Dμα ea, quae a Lacedamows Wrebantur. O in atuent hoc responsum illis dessiissent; .inc vero rex Arctauiamus minum Deos &liinoes indigenas contestam coepit, his verbis: Dii. quot quot agra Platorensis prae re estis, O heroes, reses fore , neque primum, cum si societatιs lusinnanaum prius violarim, nos in hune aptim initio venisse, in pιο pvires nostri post νυιa bis nuncupata, Medos fumaram, O pum Gineis lunignum uiuii sis, vi in eo di earent: neque nume. F qiad ficiamus,

nos iniuste facturas. nam cum multias, aequa ae eonaetiones ob

itiderimus, nihil ab utis impetrare potuimus. Testi lotur estote, illos quism, oci nos inivrais pravocaram, pro iniuriiu illatis

120쪽

οε. Τοσαυτα επιθειάσας, καθιστη ἐς πόλεμον τον στρατον και πρωτον μεν περιεσταυρωσεν αυτους τοις Ουψε ν α εκοψαν, του μηοενα ἐτι εξιεναι ἔπειτα χωμα

ἔχων προς την πόλιν, ἐλπίζει - ταχίστην ἀρεσιν επι- σθαι αυτων, στρατευματος τοσουτου ἐργαγμενου. ξυλα μεν οὐν τεμνοντες εκ του Κιθαιρωνος, παρωκοδόρουν ε--τέρωθεν, Ovμηδον ἀντι τοίχων τιθεντες, οπως μη λαχέοιτο επιπολυ το πιμα. εῖ ορουν σε υλην ες αὐτο, και λίθους, και γην, καἰ επι αλλο α τειν μελλοι επιβαλ- λομενον. ἡμέρας δε εχνυν εβδομηκοντα και νυκτας ξυν-

μονίων τε οἱ ξεναγοὶ εκάστης πόλεως ξυνεφε ωτες

poenas nobis diatums: nos vera, pia telium iras inre m msu, merito poenas de illis Dinmros. I XXV. His vertas Deos obtestatus, aciem aci proelitin instruxit. ac prinui in quidem ipsos, ne quis amplius exiret, cireum vallavit arboribtis, quas cecularii m. I Dincle voro aggerem ad Lictem aggesserunt, illain propediern expia-

l. luin ita sperantes, tanta militrum nranu in Opere occupata. Itaque caesam e Cithaerone materiam aggera unisque aut ill et, icit, storeariim Instar, nati rilln loco ad tract- .

venies, ne humiis aggesta latius linunde riu'. In hunc autem aggerem ingeretant ligna. lapides, triuntini, & si maula lixae iniectum ad opus absolvetulti in facere videbatiar. In hoc ait tem aggeris opere septiraginta dies cum totitam noctibus coniunctos contaienter consiunsmint, ita inter se opus φῶ- gratia paratrii ut alii quidem nisteriam conis gererent, alii vero solnnum & cibum caperent. Et tacedaemonii, alii peregrinis singularia in civitariana ni iliti Mia

SEARCH

MENU NAVIGATION