Thoukydides. Thucydidis *De bello Peloponnesiaco libri octo Graece et Latine ad editionem Ios. Wasse et Car. Andr. Dukeri accurate expressi cum varietate lectionis et annotationibus studiis societatis Bipontinae

발행: 1788년

분량: 585페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

σαν αρχειν' όστις ο επ. μεγίστοις τι ζε πίονον λαμβανει, ὀρθ- βουλευσαι. μισος μεν γαo οὐκ επιπολώαντεχει ἡ δε παραυτίκα τε λαμπροτης, και ες το επειτα δε α ἀείμνηστος καταλείπεται. υμεις δε ες τε το

μελλον καλον προγνοπες, ες τε το αυτικα μη αισχρον,

ναίους της τε επ αυτον οργης παραλυειν, και απο των

παροντων δεινων απαγε ιν την γνωμην. οἱ δε δημοσία μεντῶς λόγοις α επείθοντο, και ατε προς τους Λακεδαι-

νυ in prasentia eo omnibus conting t, quotquot alteri alteris inperare volumns. Qui vero maximanian rerum gratia sus fit invidiam, u pia n rem sibi consilis. Odium enim non diu curat: sed O praesiens splendor, O gloria in posteram Ferpemo in iuranda relinquitur. Vos igitur, quod In reliqarum remptu honesum μαι nun es, nec es in prasmi it honestum, cogitatiom ρα spicimus, prusnes an Imoram alacmau utrivmpis quaeratur misq- uitam cietis torem ad Lare monios mittatis, μερο μά- sciationem Mis, vos praesentibus incommoris pretes. Nam qῶι in c.I annisatiluti in imo mιmmiam a talantur, O re i a plΔιι-

LXV. Hri verbis Pericles Atticiliensivun iram in se conceptana mitigare, antino ile illorum a praesentitata ni ita a lucere conabariir. Illi vero publice quidem eius oratione siectebantur, nec ullos legatos ad Uiccitaenionios ani- Dis tiroci by Corale

102쪽

μινιους ετι εχτεμπον, ες τε τον πολεμον μαλλον ωρμην-το ιδία δε τοῖς παθημασιν ελυπουν το' ο μεν πενης, ἔτι ὰπ ελασσονων ορμώμενος, εστέρητο κοῖ τουτων' οἱ δεδυνατοὶ, καλα κτηματα κατα την χωραν οἰκοδομίαις πεκαὶ πολυτελεσι κατασκευαῖς ἀπολωλεκους' το δε μὐγιστον, πόλεμον ἀντ ε- νης εχοντες. οὐ μέντοι προτερόν

γε οι Gυμπαντες επαυσαντο εν οργη εχοντες αυτον πριν.εθμίωσαν πημασιν. υσπερον δ' αυθις οὐ πολλω οπεοφιλει ομιλος ποιεῖν ) στρατηγον εμοντο καὶ παντα τα πράγματα επέτρεψαν ων μεν περι τα οἰκεια εκαστος

ηλγει, ἀμβλυτεροι η- όντες, ων δε η ξυμπασα πόλις

προσεδεῖτο, πλει cυ ἄξιον νομίζοντες εἰναι. οσον τε γασχρονον προὐστη της πολεως is τη εἰρηνη, μετρίως εἴη plius mittebant. & A helliini animis in pensius inciim, tant; sed privatim calam taloe, quilnis premel antiar, a praferebant. Pauper vilitem , laod, tenuiores iacultam habens, bellum ingressus esset, & tamen his ipsis privariis esset. Illi vero , qtii opiniis pollebant, quod egregia in agris praedia, villasti te magni iace ae fificatas, & si ininio supellectile instriictas amisissent: se l, qturit Onanitina erat gravissimum, quod pro pace thun haberent. Nec pratis

universi iram , quam in eum conceperant, depositemini, quam eum pectinia mulctarimi. Rin ius tamen non imitto

post H qtunt vulgus facere solet ipsum laeis ducem elegeriint, eique rerum omnium administrationem commiserunt: qiiod dontestici militem luctus, & iacturae, citiam singuli privatim secerant, dolorem iam minus sentirent; ipsum vero in retari, quibus universa civitas indigebat, ad- nistrandri, plurimi iaciendum esse iudicarem. Quamdiu enim reipublicae praefuit in pace, eam In erata: reXit, T OG. Vol. II. . G

103쪽

98 THUCYDIDI s

ίαίνεται και εν τουτου προγνους την δυναμιν. επεβίω δεδυο ἐτη. και εξ μηνας και επειδη απεθανεν, επιπλεον

γ , ησυχάζοντας τε και το ναυτικον θεραπευοντας, και αρχην μη επικτωμενους ἐν τω πολεμω μησε τη πόλει κινλνευοντας, εzη περιεσεσθαι. ρι αε ταυτα τε πάντα ες τρυναντίον επραξαν, και ἄλλα εγω του πολε-

μου δοκουντα ειναι, κατα τας ίας Oιλοτιμίας, καιιοια κερδη, κακας ες τε σzας αὐτους καὶ τους ξυμμα-χους ἐπολίτευσαν α κατορθουμενα μεν, τοῖς iδιώταις τιμη και οῦ εια μἀλλον η σταλεντα δε , τη πόλειες τον πόλεμον βλαβη καθίστατο. αιτιον δ' ην, οτι εκεῖ

eani lite hona fide tutatiis est; eiustae sub impedio ad maxinNim poteIrtiam evecta erat. Postvlain alvem h l l lum susceptum est, in hoc etiam ille reip licae vires videriir praevitasse. Duos ainena annos & sex nienses a Milo moto praeterea vixit: & post eius inomin , ei in providentia in Milo imagis cognita es . Ille enim dici fixit, victores evasuros, si quiescerent, rebusque nauticis operam darent; nePle novunt in peribi in qmererent , dum hoc liuin gererent; neque rein ptitalicani in discifimen vocarent. Illi vem & haec omnia contra egeriim, & alia, miae ad li illain pertinere non Videbantiar, Ob privatam ainbitioiaena, & privatos quaestus, in sua in socio-riimque perniciem adininis rarunt. Nam cum ea, qtiae ge

104쪽

νος μεν Ανατος ων τω τε ἀθωματι καὶ τῆ γνων, χρημάτων τε δαῖαν- λδωροτατος γενομενος, κατεῖχε τοπληθος ἐλευθερως, και οὐκ ηγετο μαλλον - αὐτου ηαυτος ἡγε, δια το μη , κτωμενος ἐς οὐ προσηκοντων την δυναμιν. προς ηδονην τι λεγειν, αλλ ἐχων ε τ' ἄξωσει

τους παρα καιρον υβρει ειρσουντας, λεγων κατέπλησμον επὶ το Cοβεισί ας και δεδότας αυ αλόγως, αντικαθίστη παλιν επι το Θαρσεῖν. ἐγίγνετο τε λογω μεν, δημοκρατία, εργω δ ε, ὀπο του πρωτου ἀνδρος αρχη. οἱ υε υστερον, iσοι αυτοὶ μαλλον προς ἀλληλους οντες, καὶορεγομενοι του πρωτος - στος γίγνεσθαι, ετράποντο

κοάθ' ἡδονας τω δημω και τα πραγματα ενδιδόναι. ἐξ

hoc bello asserebant. Huius auten rei haec fuit causa. c iud cum ille & signitate & consilio polleret, & manifeste

Oinnium civium integerrimus esset, ut nullis pecuniae ini-nerssius se coi rumpi pateretur, plebeiri in ossicio lilinaliter contineret, nec ab ea magis regeretiar, quain ipse eain regeret. Nam cum lacin malis artibus potentiain adeptiis esset, ad multituisinis voluntatem nil ut clicebat: sed eam pro sua auctoritate castigare, quin etiam nonnullis in re- hiis ei palam adverseri poterat. Quoties igitiir cos aliquid intempestive ac petulantiae confidentia pulsos audere animadvertebat, eos, incusso metu, dicendo reprimetait. Contra Vero, eos temere & aes que causa trepidantes ad fictu clam reducebat. Quare vecto itidem erat cloimnatus popularis; sed re ipsa penes primariunt populi virum principatiis enu. Qisi vero eum sunt secuti, crina potius inter se dignitate pares essent, & eomani singilli principem in republica locuna assectarent, oinnia ad populi voluntate in

105쪽

ὼν αλλα τε πολλα, ὼς ἐν μεγάλη πόλει καὶ 'αρχων

ἐχουση, ἡμαρτηθη, καὶ ο ες Σικελίαν πλους ος οὐ τω ουτον γνωμης αμάρτημα ν προς ,υς ὰπηεσαν, οσον οἱ-πίμιαντες, οὐ τα πρίσzορα τοῖς οἰχομενοις ἐπιγιγνωσκοντες, αλλα, κατα τάς iδίας διαzοράς περι της του δηρου προστασίας, τα τε εν τω στρατ εα -- βλύτερα εποίουν, κα4 τα περι την πολιν πρωτον εν -

ληλοις ἐταραχθησαν. σῖαλεντες δ' ἐν Σικελία ἄλλωτε παρασκευη και του ναυτικου τω πλεονι μορι ω, και

κατα την πόλιν ηδε ἐν σπασει ὀντες, ομως τρία μεν ετη ἀντειχον τοις τε προτερον ὐπαρχουσι πολεμίcις, και τοῖς ἀπο Σικελίας μετ αυτων, και των ξυμμαχων ετι τοῖς πλώσιν - εστηκοσι Κυρω τε υσπερον βασιλεως παιδεciscere, eiusvie sibi ni remptiblicam periniuem coeperiant. Unde clini navillis aliis in rebus peccatum est, ut in ampla civitisse, & viae principatrum ciutino, infidere pleriunmie solet) tmin etiam in expeditione in Siciliam facta, citiae sitscepta est non tam peccato itulicii. & culpaeoriana, ad quos ipsi Ailaenienses proficiscetannia , miani illoriin , qtii classem illam emiserunt, qui non coIroste-hant ea, quae sitis illuc prosems concilicet ant: sed propter privatas sinimitates , de popilli principatru contendentes, & res . citiae nailitiae gerebantiar, debilitariint, & tonim reipissilicae stritim muniri discordus tiane pri- iniim conlustrariint. Plani vis atlieni in Sicilia rem insesciter gessissent, & m alium apparatri in , Nam etiam inaiΟ- rem classis parieni at nisissent, & in ipsa licte seditione iam laNyrarent, tamen tres annos restiterant & prioribus h

sibi , & Sicilis, si se illis a stinxerant, qilin oeiana pleri inie socioriim, Pii is ipsis defecerant: nam etiam Cy-

106쪽

HISTORIAE LIB. II.

.προσγενο/-νω, ὸς παρεῖχε χρη-τα, ΓΙελοποννησίοις ἐς

το ναυτικον. και οὐ πρότερον ενεδοσαν η αὐτὰ εν σοί κατα τας ιδίας λαῖορας περιπεσοντες εσῖ-ησαν. τοσουτον τω ΓΠερικλει επερίσσευσε τοτε, α ' Lν αυτος προεγνω, καὶ πανυ αν ραδίως περιγενεσθαι την πόλιοτων Πελοποννησίων αυτων τω πολεμω. Bri. οι δε Λακεδαιμόνιοι και σι OΜαχοι του αυ- του Θερους εστρατευσαν ναυσχν εκατον ες Ζακυνθον τηννησον, η κεῖται αντιπερας Ι Ιλιδος εim δε ρχαιων των ἐκ ΓΙελοποννησου ἄποικοι, κα4 Αθηναίοις ξυνεμάχουν. επεπλεον δε Λακεδαιμονίων χίλιοι ὀπλῖται, και Κνη-

ρος Σπαρτιάτης ναύαρχος. ἀποβάντες δε ες την γην,

ἐδνωσαν τα πολλα. και επει- ου ξυνεχωρων, ἀπεπλευσαν επ' οἴκου.

ξζ'. Και του αυτού Θερους τελευτωντος, Αρισπευς ro, s Per ina filio, Pii se Iacedaemoniis assiunxerat,& pecunias Peloponnesiis ad classem dederat. Nec priusliostibus imperio cesserunt, citiam ipsi murius discortans collisi conculerunt. Tanta priuientia trunc in Pericle filii. qua ceteros cives longe sIiperans, civitateni Peloponnesiis eo bello vel facillime superiorem fore praevulerat. LXVI. Lacedaemonii vero, eorii nubie socii, eaden aestate cuni centrum navibus profecti sunt in insulam Zacvntlurin, Piae iacet e regione E s. Zacynthii aluein sunt Ac IIaeoriim ex Peloponneso coloni, & Atiaeniensium erant socii. Bla ainem classe adversus ill vellebantur mille gravis armaturae milite i Spartani , & Oleariis Spartanus, classis praesectus; exscensu*ie ex navib in terram ficto, magnain illi agri pariem vastariint. ciliniue illi decliti neni lacere nollent, donavin redierunt.

107쪽

Κορίνθιος, και Λακεδαιμονίων πρεσβεις, Ανηριπτος, και Νικολαος, και IIρατο δημος, καὶ Tεγεανης Τιμαγορας, καὶ 'Αργίἰος Αια, ΙΙολις, πορευόραγοι ες την

Ἀσιαν ὼς βασιλεα, ειπως πείσειαν αυτον χρηματα τε παρεχειν και ξυμπολεμεῖν, ἀοικνουνται ώς Σιταλκην πρωτον τον Τηρεω ἐς Θρακην, βουλομενοι πεισαι τε αυ- τον , εἰ δύναιντο, μετασπαντα της Ἀθηναίων ξυμμαχίας, στρατευσαι επι πην IIοτίδαιαν, ου ἐν σπράτευμα των Ἀφηγαίων πολιορκουν ' καὶ παtκται βοηθεῖν τε αὐτοις,

και ,περ ωρμπτο, δ' ἐκείνου πορευθηναι πέραν του Ελλησπόντου Φο κην τον Φαρναβήου, ος αὐτους εμελλεν ὼς βασιλεα αναπεμψειν. παρατυχοντες σε Ἀθηναιων πρέσβεις, Λεαρχος ο Καλλιμαχου, και κεινιαδης ὀ Φιλπωνος παρα τω Σιταλκη, πείθου

LXVII. Eadem aestate lam extrema, Aristetis Corinthius,& Lac relaei noniorii in legati, Aneristus, Nicolatis. Prato-denitis, S Timagoraς Tegeates, & suo noniine Polla Αrgiviri, illini iter iacerent in Asiam ad regeni, si qua ratione ei peri uadere possent, ut si hi pecuniam daret, Mili- qtie societatena secuin iniret, primuin in Piraeiani ad Sinticem Teriae filiit in ivcriint, cupientes. si possent, ei Pe filadere, in , relicta Attiaeniensium societate, ad silam ti ansiret. & coniunctis amnis secum Potitaeam iret, tibi erat Atheniensitim exercitus, qui urbem Ohsulediat; hi hie eos suis auxiliis iuvandi finena laceret, sibique adesset, ut illo usi uvante, quo proficiscebantiar, ire possent tram Hellesipontiim ad Pliarnacein Pharnetibadi fili lina, qtii eos ad regern erat de luminis. Sed mam sorie Atheniensnim legati,

Learchus olliniaclii. & Ameniades Philenionis filius, piut Sitalcem tunc talessent, Sadoco Sitalcae filio , lii eiuri tolli oes by Coo e

108쪽

τον Σάδοκον τον γεγενημενον Αθηναῖον, Σιτάλκου υἱον, τους αν-ας εγχειρίσαι σῖίσιν , οπως μη διαβάντες ως βασιλεα, την μείνου πολιν το μερος βλάψωσιν. ο δε,

πεαει εἰς, πορευομένους αυτούς δια της ε=ρακης επι τοπλοιον, ω εμελλον τον Ελλησποντοw περαιωσειν, πρὶν ἐσβαίνειν, ξυλλαμβααι, αλλους ξυμπιμιας μετα του Λεαρχου και 'Aμεινιάδυ' και εκελευσεν εκεδρις παραδάναι. οἱ δε, λαβόντες, εκόμισαν ἐς τας A.θηνας. ἁῖι- κομενων δε αυτων, δμπαντες οἱ Ἀθηναιοι ταν δερισπεα, μη αυθις -- ἔτι πλεω κακουργ' διψυγων, στι καὶ προ τουτων - της ΓΠοτιδαίας και των επὶ Θρακης παντεῖαίνετο πραξας, ακρίτους και βουλομενους εστιν α εἰπεῖν, αυθημερον απεκτειναν παντας, και ες φάραγγας επιβαλον δικαιουντες τοῖς αὐτοῖς ἀμυνεσθαι evrπερ καὶ

οἱ Λακεδαιμόνιοι ὐπηρξαν, τους εμπόρους cυς ελαβον

Atheniensis lactus fuerat, persuaserunt, tu eos sibi di ad ret, ne, si ad re in transivissent. Plancima in ipso sinini esset, illi suae civitati nocerem. Ille vero eortina ver acidustiis. illos, dum per Tiariac in iter facerent ad navib iuin, qtio Hellespontiun erant traiectura, antequalia id consteruli Teiu, coinpreliendit, missis aliis missius dain clini I earctio & Ainenlade: illosque lais tradi iusiit. Hi vem eos acceptos Athenas detuleriatu. Qui cum eo pervenissent,

Allienienses vetiti, ne Aristo , si evasisset, longe plii minisnaaleficiis se assiceret, quia eun & ante rerii in Ginnitina, clitae ad Potulaeani, & in Thracia gestae literant, audi rem filisse constabat, o in nra coclein die, indein natari, &clilaedatri dicere volentes, interieceriint, & in profundas fossas deiecerrum: a tium esse censentes, parena gratiatu Iacedaeimoniis reterre, eos Pte einlena ni Alo tr ictare, quio

109쪽

io THUCYDIDIs

Ἀθηναίων και των ξυμμαχων, εν ολκασι περi Πελοποννησον πλεοντας ἀποκτειναντες , και ες Qάραγγας εσβαλόντες. παντας γαρ A: κατ' ἀρχας του πολεμουρι Λακεδαιμονιοι οσους λαβοιεν ἐν τη Θαλασση, ως

πολεμίους λέ*θειρον, καὶ τους μετα Ἀθηναίων ξυμπο

λεμουντας, και τους μώε μεθ' ἐτερων. O . Κατα ς ε τους αὐτους χρόνους, του Θερους τελευ- τωπος, και Αροπρακιωται, αυτοί τε και των βαρβα-ρων πολλους ἀναστησανας, M'ρατευσαν επι το Αργος το A'zιλοχικον, και τηνῶ ν 'Aμιλοχίαν. εχθραυε προς τους 'πιγείους απο τουδε αὐτοῖς ηρηατο πρωτον

γενέσθαι. Aργος το Ἀμιλοχικον και δ ιλοχίαν

την αλλην sκτι τε μετοι τα I ρωικα ακαοε αναχώρησας, και Ουκ αρεσκόμενος τη εν Αργει καταστασει, GLipsi suos ante tractarant, qili negotiatores Atheniensium& socior ii, Pios ceperant in onerariis navin cir Peloponnesian navigantes, interfeceratu, & in profuniari sos fas deiecerant. Lziceclaenionii enim latuita belli initio Oinnes, Pios in mari cepissent, ut hostes triicitataint, tam Ameniensi iun socios, quan eos, vii neutroruin Partes s ie-

tantur.

LXVIII. Sub idena templis, extretria iam aestate, &Ambraciotae, citin ipsi, tum etiMn multi haIbari, quos ex sitis scilibus excitarant, expeditionem iecerunt ad eosis Argos Amphi Iochicum, ceteramque Amphiloclitam. Inimicitiae alitem, qhiae ipsis cum Argivis imercesseram, hinc initi una duxeriint. Argcri Amphilochicum, &reliquam Amphiloclitain, Amplailochus Amphiarai filii is, post bel- Iiun. Tioianum, clointim reversiis, cum rerum stariis, qui Argis erat, ei non placeret, condi sit in sinu Aimbracico.

110쪽

HISTORIAE L. IB. II. IOS

λοχος ὀ Aμφιαρεω, εν τω Aμπρακικω κάλπω, ο - νυμον τῆ εαυτοῖ πατρίδι Αργος ὀνομασας. καὶ ην η πολις αυτη μεγίστη της Ἀμιλοχίας, και τους δυνατω

κιωτων ξυνοικησαντων. οι os αλλοι Ἀμίλοχοι , βαρβαρο εατιν. εκβαλλου ν ουν τους Ἀργείους οἱ Aμαρακιωται χρόνω, καὶ αυτοι ἴσχουσι την πάλιν. οἱ M A Gίλοχοι, γενομένου τούτου, ἀχόασιν ἐαυτοῖς 'καρῶσι, και προσεκαλεσαπο ἀμύξτεροι Αθηναίους' οι αὐτοις Φορμίωνα τε στρατηγον επεμψαν, κα ναυς τριακοντα. - ικομένου δε τοῖ Φορμίωνος, αἱροῖσι κατα κράτος Αργος, καὶ τους Αμπρακιώτας ηνδραπόσι σαν. κοινη τε

die eodem patriae suae nomine Argos , cognomine vero Anaphil laicum appellans. Haec ame in urtis Oinniti in in Amplut in stariun maxima erat, & potentissinum qtiosique liabebat incolas. Sed ei ita incolae inultis post se lis. Qilaenitatibus afflicti, Ainhracionis agro A lsilochico finitinios, in civitatis societatem at cessiverunt. Linguamque Graecana, qtrae nunc est in usu, trunc primitin ceriant ex Aniuriaciotis, qtu in eadem licte citin ipsis liabitarram.

At relupii Amphilochi tactari sunt. Ambraciorae loriar

progressu teinporis A vos in ira pellunt, ipsique retinenturis M. Amplisi is vero urbe pulsi sese Acarnanibus dedideriint: & iurimae Atlienienses in auxilium cui mari iri, qui Phormionein ducem, & triginta naves ipsis miserunt. Cum aluein Phormio eo pervenisset, Argos per vim ceperiint, & Mabraciotas in servitutem abstraxerunt; ur-

SEARCH

MENU NAVIGATION