Thoukydides. Thucydidis *De bello Peloponnesiaco libri octo Graece et Latine ad editionem Ios. Wasse et Car. Andr. Dukeri accurate expressi cum varietate lectionis et annotationibus studiis societatis Bipontinae

발행: 1788년

분량: 585페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

521쪽

P . I73. l. I 2. Καὶ τὸν πλῶοον - κακουργεῖν CG in-Hunde Dial. Au. in lata itatuit ellipsin prile positionis δια, quasi sententia esset , δι α τ, μη κακου γεῖν. Scirosastes quoqtie Flipsin του διὰ esse dicit, secl aluo ac Corinthus: . nam non coniungit δια τὸ μη αδιυ , , sed διαθμn προεξιόντας. Resellit eos Steelianus ad Coririth. artic. VIII, & Appen l. aci Script. de L ial. p. I78, & ostendit, tam articuluna, quam negationem, ame verta ἀπαγορευτικα, &qitae ἀπαγ ορεοσεως significationem inclusiun liabent, abun- clare. Nam sic Thucyd. I, 62: οπως σιργωσι τους ἐκεAενέπιβοηθεῖν. Et aphul alacri clitoque s aepe hiliti iocli vertacuni solo infinitivo ponuntiir. Add. quae annotan mr ad II, ioi, & Scliol. insta ad c. 6. Sententiam homin veris horum aliter expressam habes sit pr. II, 22. Vag. I74 f. s. Mia νει in Ita nutritis aptiui Holsten. Herodotus, Plitiosi mittis Vit. Apoll. IV, 13. at IV, I 6 co rupte Mεθωναν. Canincuranus Mnim au p. 29o , & Alci-phron Mεθυμναιν μειρακίω 27s. Gllimachus Epig. XVI, Στήλη, και M1,θυμνα τεn πόλις. Ira Geogr. vett. S I crates Epist. hilianus Imp. P. III, Schol. Honier. Il. I, 33o. Unus opinor Scylax cum o stridit. Aelianus Aniin. IV, Io, mil λN1ς τῆς Κρητικης naen init. Verrum mi lege. rim Pa νης, nunc Reino, vid. TOurmesori. I, 28. 'VAss. ibid. 'Are' 'M. Vide Var. Lect. & Stepihani Animadvers. in lib. de Dialectis p. 6 I. ΗUD S. Annotetit ibi Stephainis. eaiae in vocales in o elidi, nolo inteoras manere in locis pici ne simili is. cf. I. I 3. Καὶ ἀυτῶν MIT. De belli huitis origine vita Aristot. Politic. l. s, c. 4. ΗUD S. c. arisana ei tri nareat Aristoteles Politic. C, IV. Conser inodor in XII. 3M, Aristoteleni Polit. V, 1 3I. WAM.

522쪽

ead. t. 7. και ἡν μεν ξυμβῆ Ut plena si oravio. post is

at τὶ παρ' αὐτικα Cass. Hermionis semper coniungit: ta-nien VII, 38, kπαύσατο τοὐ παραυτικα. WAM. ead. l. 6. Μετέμgλεν Huc fortassis respexu auctor L xici in Mon istuc. Biblioth. Coislin. p. 483: Μεταμελεis,

523쪽

Od. l. 7. Στειυσαν.στρατόπεδα δύο Lib. I, cap. II 6, ἐπολιόρκουν τρισὶ πιι, εσι την πόλιν. Vide clauboli. ad

ead. L 8. Tούς ἐφόρμους - έποιοῖντο suillas h. v. & τισέφομώσεις interpretariir. ' όρμω, νεόλ- Hesychitis. Strabo III, νησπια ΣΦ DPMOΥΣ εχον μετρίους. Noster ἐφορμα νῆες in statione. ad formam vocis Homericae πάνορμος .quani proxinae aci edit noster. Vid. T. Magistriam. WAss. ead. L I3. Ναύσπαυον - Μαλεαὶ T. Aiagister, ubi te semium πλο-ν, non πMIων. Tuom δἰ &. o ναύσταθἀμος & τὴ ναίσταμιν Attica esse cliicit: sed Steplianus Append. ad Script. de Dial. pag. Is 7 pluat, Atticos poti dixisse το ναύσταθμον. Et aneri e Plutarct o νώστα ἡμα πειρατικά: quod est in vita Pompeii. Eustath. oin Hie in H mer. Il. έ, p. 382 , vise του σταθμος scili) απλως δηλούν- τος τόπον στάσεως, το ναύστα ιν ειρηται. Ea Stratio XIII. 198 aliquoties το ναύσταθμον Iliensium dicit. Sed ex ius non pira cerio affirmari potest, Atticos Guoque non is xii se ναύσταθμος. Nam haec etiam aptus alios permurantur. Ita Straia, in descripti e Cyrenaicae XVII, p. 838, me-inotau, το Ναύσταθμον, qui Scylaci p. Ion eo. Gron. &P larenaeo p. Iol eri Ναυσταθμος λιμῶν, inlae I, 8 Na flathmus, non Nausiacimum. Sic apii d plin. III, 8 m retus

κον, ου ἀναπαλίν, παραπαέει τελέώς. Unde tamen intelligi potest. non novum sese hunc errorem. . . . . .

524쪽

Herodoriri; scit alnai habet τα δευτερα. Divisina etiani Plato Alcit,utis o. sed κακὲ it subinael silpriir. Hemdotus VI, 129 τὸ τριτον. WASS. Mis. l. tr. χ ανδως Ἀνδρες omittunt quidana Codices. Ea dein varietas est II, 72 & 89 , isti Stephanus putat, a siectione illius inagis Graecum effici sermonem. Et ruinenlaepissime abest. Vi s. l, 32, tib , bo & 14O. Od. I. I a. Πῖς-- ἡγανται .orinthus, qtii liabet ιεν πολεμisu, & ἀπολιπόντας, & τε et ναι. χείρους ille κακοῖς interpretanir. 'VASs. Νon protante Sinpluino, qui . Anin advers in Lib. de Dialect p 3 ita scribit: Thucydulis Scholiasten sequitur in expositione hii ius loci Corinthus. Et , quibusiann irateriectis: Nihil obstat, quin comparativus ille vim silairi hic quoque obtineat: ut vhleticet intelligannis, peiores ἐos existimant, piam ex stimabant, vel, quam existini uri seissent Seu , Niorem de itis opinionem conciis piunt, suam eonrepturi Dissent. Fateor alioqui legisse me alicubi, οὐ χεῖρον δὲ, vel, ουδεν δε χεῖρον, sepiente infinitivo, pro ου κακόν ἐστι. Assentior Stepliano, etsi ali ii non novum est , comparativos pro positi vis poni, auod Ulein l. d. multis exemplis ostencit. A M. Gaiaher. de Stilo Nov. Instriam cap. I s. Phrata οὐ χεζρον, pro καον, Vel ου κακὸν, ubi vis obvia est. Vid. de ea Leopata. X Finendat. 2I. Et sic recte accipi potest apini An plian. Equit. ilhia in illiint Suidas exponit βελτω. G si ναι in qua Corinthi legatur, ignoro. In tribus. lias inspexi, ναι. Otera in Corintho e Titu cydide enamgaiula

cte. Ini e odicibus emendatioribus reponendiam I, 32 &ro 3. D. Halic. Cass Gr. II, 73, 72. Μsi. ac Mint

525쪽

mν hoc loco inrerpreteriir παρὰκλ.ησιν. I, inierat potiti suci aliam sigilificationem referre . qua ἁ-ιωπιν et lain pro eo, οπερ ἁζiοῖ τις , poni dicit. Recte hic Scholisites, cuius expositionem veriorean esse inclicat praecedem ἡγούνται. d. L 3. Ἱσπιι μεν - δυνάμει Thona. Ma . in ἀντιπα- iudi est καὶ του συνοία. WAss. Ἀντμαλοι lsic Tlioinae sitiri ἐναντιοι. Praesero chim interprete expositioneni Sciro-Il.ui. e, quam et tuin Gniimmi Iar ea , quae leguntur in fi

ne Ca P. I 2.

tici. 'VAM. P. . I 84. L 3. οὐκ ἐπὶ καταδουλ. Vide Orant luim de Dialech. & Stephani Antimadvers. pa'. 29. HUI S. E μαχοι - 'Ελλάν vν Corinthiis p. Is r. 'VASS. Vid. ad I, i 37. Pq. 186. L 9. Καθ' ἐν ο ενόμενον , ἡ ωis, ii αλλω in Dul italaam nonniliit, an distinctio post γενόμενον tollenda es- . set. Si retinetur, videt atrur deesse καὶ, quod stipplevit interpres. Sed neqtie mutatio distinctionis, neque supplementiani interpretis otianino necessaritim est. Pag Id 7. L 6. O , τε τοῖς ἄλλοις μάλιστα εἴνοια πλστιν ἡ βαιοῖ Recte clicitur πiστιν βεβαιουν. Sed est adnaotlii in implicita striictura, Plana interpres ita explicare conatus est, quasi scriptum esset, o, τε τῶ ἄλλοις μάλιστα π ιν βἡβαιοῖ, εὐνοια δηλονοτι. Veniebat in inentem nἰνοια πιστὸν βεβαιοῖ, id est, βεβαιως πιστὸν παρέχει, ut o ,

τε πιμον, & τοὐτο ἐχυρὸν inter se respondeant. Sed quia Thucycliciis oratio iliaci te aspei a & confragosa est, &Omnes scripti e tam lectio in tuemiir, fortassis praestat nilail tentare. - ead. L io. Θράσος Legendum cum Mis. Reg. Cass. θάρσος . quod ex mente legatorii m. & istius seculi mota is ἐπ' ἐπαίνου accipi posse videtur. Favet Schol. το θαρσῆσαι,& ipse auctor, qui alicissit ἐλπὶς Ζαρ A. F ἁσος έπὶ )ό γου saepe Hippocratis exemplaria, se i u ut suspicor, perperam. Voces irasce sere pranaus distinxit Aristoteles fine IlI Hidem. χτι, inqisit, τὸ ὁμοιότερον, ἴττον ἐναντιωτερον

θεριότητα. Ideni factitat in θρασεiς ω θαρραλέοι diserte Hyperides apud Suulam. e Schioliastae Homeri , Apoli nil, & Gramimatici. quia non advertunt, aliud esse plail mi sophice, aliud cium vulgo loqui, lianc scholiariina distin--ctiunculam sae passim inculcant. Hatui it et es, & in. Dissilire t by Corale

526쪽

των ψυχων γέγισται. confer Aristotelem Exulem. III. I , qui verni sit preti scripta m oculos habuisse vi lenir. Idem nillilominus legis ot litus litae Lil . de Moribus III, 9 ita seripsit : οὐκ, εi ΘAPPEI μέλλων μαστοοὐσθαι, ανδρεῖος. Sed & θάρσος in fitrio clandestino ailli ibet Oppianus HaI

s, si6, isti frustra θρὰ σος reponere avet Ritrer,husius. Verri autem Apollonii de Lemniarii in scelere ex persona Hypsipylae, facinus atrox hones lae vocis involucro tegentis, huc non platae quadratri. Eurόκε τις θεὸς αμμιν - . πέρβιον ἐμβαλε ΘAPΣΟΣ. Nain ὐπερβιον 27 ρσος omnino in Vitium cadit, utemque ac θράσος Valer, quo hoc ipso in . . 1 delere initiir Aeschylus Proin. 86 . qtiini saepius in marela in partein usili pariant plerique omnes; non innin semisper. Aiusianivis Homerum patrem Il. ξ', 416 - τόνV ουπερ χει ΘPΑΣΟΣ δ ει δηται. Aeschylum etiam Suppl. π -υλαξαι μὴ SI'ΣΟΣ τέκη φόβον. Ubi Schol. θαρσήσας adsentientiam recte, ad metriina perperam. & I4 -- που OPAΣOΣ ν μοις ωοI; In mei su 962 ratio metra non in pedit, quo minus lem'riir θάρσος. Pers. 394 vis verbi ab epitheto pendet, in illi pra. Ἀλλ' ἐς μάχην ορμωντες.m q. ras θράσει, vici. & Sophoclem Electra 482. Gare o heus de Cores. v. 64; & Perseo: 'Aμφαδίη δ' ' Τρωα λMe ΘP ΣΥΝ Ais ενόησε. Ita Lycophron 337, Isocrates, Ι ein i. ilhenes, Polytaus XV, 979. Ideni Ne suadent con postra papud Hesiodum & Homeriun θρασυκάρδιος, θρασυμεμνων, N. in Aeschyli Prona. V. 729 θρασυσπλαγχνοπ. Recentio ioe, ut sit pra clixi, in θάρσος & θράσοe Aristotelis auctoaritatem seciui videianir , unde aptus Iosephum Antiq. V, I. 3 s, & Xlli, Ia,s, θαρσους & θαρσεῖς ex ins re nenis cluin. Et posteriore loco pro εποιησεν, cum Mis. Voll. Hena

527쪽

hum ἄντε μέλλω in Ii oeni Τ satiri sin contii sit r uti leapparet, euin prodiasse ἀντεπιμελλησαι, quod & meli clini sis , si me praecedunt & sePa Mur , conVenit, quam αντεπιμελησαr. Scholiastes hic ciuklem agnoscit ἀντεπιμελῆσαι, sed in expositione h. I. nabet ἀντεπιμελλησαι, &convenienter sententiae interpretariir. Nec in CasL. legitiirsclaolion, φ1od hic in Scholiasse edito est.

ter.

ntis, qitan quia in in sec. huius eclit. est ημας. Nam vertit: sed aut vos elus invarinus .rs tas non Prmu bimies . Nec intelligo , cur temo Mss. retineri non possit. εις I9o. l. 8. Κα θαιρήσετε - καθαιρίσεται interpretati ir καὐελεῖται. apud H Gh. καθαιρεθήσονται, καταστραφήσονται. XV ASS. Pag. I9I. l. 2. IJαγαβαλλαμένους Homeri Αἰεὶ ἐμην υην παραβαλλόμενος πολεμίων. Arist rele π. μέσην τοις τού πολέμου κινδύνοις την πόλιν. Iosepit. III, 7, 7 B. Iuci. πιστεύων τω Θεω την σωτηρίαν παραβάλλεται : siluit, clis i-inen a sit. D. Halic. Ant. XI, H: παραβαλλεσθαι πράγμασι καλοις, ωαλεπον. Sol laoc Ioco sit baiulieri uni sic, vel κατὰ. Frustra enat hi en, Grananiaticorum 2ὰν ἀπο μκχα-νης, inducit Portus. vid. Dioclor. II 8 C. WAM. Xenophon II cyrip. pag. 33 παραεαλλόμενοι δὲ Ουκ ῖσα εἰς τὸν κώδυνον imaν. Libi tamen Uet. lni. ῖμεν haruebat, pro

528쪽

ριζόμενος. LXX. & συγκομισθεῖσα. Conser Schol. Aeschyli

sippiis. Thonicis legit ἐν ΚΑΙ 'ΓΙΩΝ ξυγκομιδὴ . Sed Dii clas

ovat dor classes divisit: & appellavit Pentacosio inedininos, Eqisues, Zeugitas, Thetes. Ac primos quidem ita dixeriint,

quod quingentas inensuras aricior im & liqhIulo im recidere possint: Eqilites, ciuod eoutun alere illi valerent, & trecentas mensti ras possiderent: Zeugit RS, Piod utriusque generis di lcentas: thetes vero erant capite censi & proletarii. Vide Pluinichi Solonem, Si onivi in de Repub. Atlaen. Meursin Attic. Lect. l. 3, c. o, eiusdem Solonem, c. IA,

eis. l. I 3. 'Ita τοῖς Inter plura exempla articuli pro nr nomine positi hoc qtioque assere Steplaanus, Anpena. ad , ripi. cle Dial. p. I 84. I URER. oz. Heum. ad n l.

Pax. I94. l. 7. Δiδραχμοι ὁπλiται Ita ex la. I. viri ἐγicti recte restinieriint apta Pollucem IV, i 6 , accedenti Henana libris scriptis Politicis. I e stipenchri coriam, quί rerra silitabant, & classiarioriim aptul Athenienses vid. Meum silini II Atticar. Lection. 8 , alieni locum desigmt in Var. Led . Hudsonus, Lips. V de Misit. Rom. I 6, & Petit. ad Leg. At r. p. 3 4, hoc extraordinarium fuisse existimant. N. alioqiii illos quaternos, hos ternos in diem oboelos accepisse. Cur Portus τήν τε γαρ sIατίδαιαν,εtρούρουν

verterit. qia Potitauam ob ant, ipse viderit. De his, qui in praesidio P Mulaeae erant post deditionem urbis, de qua est II, Io. accipiunt Valla, Biulaeus de Asse pag. II sed. Vasc. lapsitas, & Petitiis. Hoc tanaen ex vel his Tliuin cydidis 4 cIulini pu an satis obscuris , ridetur colligi, eos,

529쪽

κόντες τότε πρῶτον εισφορα διακόσια ταλαντα, ε ξεπε ἀψαν

λώσαντες οὐκ αντεισeέρετε τας eiσφορὰς. Rectius etiam alii Mis. & e . εσενεγκόντες, quam ενεγκόντες Reg. Est enim usitatissimum, & quasi proprium de inlitiis εισφέρειν. Sunt aliten εισφοραι civitiin , * ροι socio in & provincialium. Ammon. & Perimn. ad Aelian. II V. H. Io. Ἀργυρολό-γυς ναυς memorat etiam Aristophan. Eqiiit. Io68; ubi Scirol. annotat, ελώγοντο δὲ Πάραλοι καὶ ΣαλαμIνιοι, de quo anapsius quaerenditin arbitror. d. l. r . 'Aναί ν) Mss. Gr. & Car. nillil movent. De civitate 'Amia vid. Eius ath. ad Dionys. 828. ab laac dive sa est Anahrea Armeniae. a nomine Deae Ἀναπιδος, de

Πανιωνιον, 'Τρασωτρατος. De Sandio non memini me legisse: Sandionis cunistam meminit Pausan. Io 3. WASS. In

530쪽

116 ANNOTATIONE A

PaD I98. I. I. 'ακληλιμμένον Muris hoc e Thucydi-iur imitians itidiem, ut Scholiastes, κεπισμένον interpretatur. Est inter propria huius rei vellia. Pollux VII, ia 4: τιτάνω δε χμειν, ώτα ἀλώφειν , ἐπαλεizειν, καταλειφειν ,

16, clito de Dionysii iniit ione Dui di sis agit, scribit

apti l utriinanile non uno loco φυλάττειν pro observare, mi nus usitati significatione lesi: & quidem alicubi cum eo clern accinativo: tibi videlicet dicunt, φυλά ξαντει νῆκτα. σέλανον. Sed in Tini tale hic est τηρησαι πει , non spinλάξαντu. Sic IV. 26 , μαλιστα δε ετώρουν ἁνέμω καταοῦ ρεσθαι. Φυλάττειν ea significatione clicit VII, 83, τῆς m- κτος φυλάξαομ το ησυχὰ o: εμελλον πομύσεσθαι. d. l. 12. Ἀσεληνον Oinlim notas con oditates ad furia helli enarrat. υδατι, laoc est, Uinus. vid. Polyae num VI, I9. IVASS. PV. 2 . l. 7. Tον ἄριστω ν πόδα μόνον In quibiis lana μόνον πόδα. non male. V irg. Vest a nuda sn pn Inmucte petas. Gradus regit alum Pen . MOx pro τὸν πηλA Dauiquius πόλεμον. Sint nil ad miliandum. non enim de peronibus, sed sanctius loquitiar. lapiunt nempe caveix ni in loco humido. Pero riisticis in usu. Pers. V. io 2: Naiam sensat sibi peronatus arator. I ausilui uni hic, μt alias pastini. falli, planillinie docet ὐποδεδεμενοι. WASs. I au'tili coniectit ra est in se nentimio ad Silitina Lib. Vill, v. 43I , piylli

SEARCH

MENU NAVIGATION