장음표시 사용
551쪽
asseri Meursiis in Graec. Feriara, V. Νουμηνία, hunc diem Morat ἱερομηνίαν. Adde, quini a liticyd. Π, 4 Plataeas a
Stepli. Thes. Sitidas io μηνία, ἱερὰ ἐορτη κατὰ μηνα. Sicctiam Hymolog. M. & insuper, η εν τῶ μηνὶ ἱερα ημέρα , quae confirmant interpretationein priorem Budaei. In Gois .ερομην- , f ia luci e quo pertinet, mi od e Blula eo ann tat Steph. υρομηνέαν aptui Deinos laenena etian esse Aran tu domm. lnis V, 34 est τα iερομήνια, ubi Mhol. εορτώδηe ἐρα. Quae Κuhnius ad patu an. III, 3 de ἱερομηνiαις annotat, nihil magnopere ad illustrationem huius loci faciunt, & non satis explorata videntiar. Vide etiam quae annotata suiu ad V, Sq.
cydici. II, I 6 non est πανοικεσία, in Titomis lavitat, sed πανοικησi , sine ulla Varietare scripmine. Porius hic ma- Ie distellit a versione Vallae, & non recte ad nomen ta his refert, plod de tota licte dicit Thucydid . Patito post, si in his οι τινες M ,δων - ea sententia est, quam interpretra expresseriant, pro ἀπολλύμεθα, vecto praesentis temporis, ahiul tempus vi leuir requiri, ut in illo Themisto
. . III 3. Θανάτου δίκη κρίνεσθαι in Κρίνεωθαι δiκη inia in Plutarchi. dicit Publi c. p. I93 : συκ ἔφευγεν επ' αυτοῖ δι κρδηναι προς T κὐνιον. Habent etiatra vocabulum .piκη hic
552쪽
ex Allienaei XIII, 6 assere Butaeus, κμνομένη δὲ Γαδε ED
συκειμένη , και μεστη παρους. IVASS.
cad. l. 6. Γναμμηναι Pro καμιθῆναι non dimiravi repos nere ex mam. γαμ*θῆναι. Ea vox in desuetiulinem antit post Platonta tempora, & varie sci ibi uir a ,ranumticis. Poetae, & Homeri se ces retinent scriptiarum veterem διὰ στομφασμὸν σεωνον, ut alicubi Eustat litus. Homericii enim sitnt, 'Lν δε γόνυ rνὰμ ιεν. γναμπτὸν νόημα, & γναμ πτοῖς ἀγκίστροισιν, μέλεσσιν. Hesio l. op. 2os, γαμπτάLσι πεπαρμένη ἄμφ' ὀάχεσσιν, hoc est, κεκαμμένοις. Paulo infra apitii Hesiodum vel L 278, cum Alex. Clemente pro ἔσθειν - ἐπ' ἀυτοις legeram, 'Eσθεμεν ἁλληλους, επεὶ os δiκη ἐστὶ μετ' ἀντων. Aeschylus pers. 377. Γναμ ταμ πε
32q7, οὐ ποτ' Οικουρὸς δόρυ Γν--ιει Θεοινος. Callinarissiusmi. 3II. γαμπτὸν Που σκολιου λαβυρουθου. Plato Rep. X, p. 76 a Francos κνα τοντες Me ἀσπαλὰ θοον : antvniam scriptiaram servavit Iustinus Mariyr, citius unius auctorutate rescribendum, γνάμπτοντες. Apollonius ad navigantes minstillit II, 33o: 'ηβαν ὐκυρόην ποταμὸν, ακτήν τε μ
-υνάμπτουσι σιδήρεον. Quo in loco, ut id obiter moneam, lege ex Gril. ML Mii τηρ δὲ πρῶτον μεν ἀτυζομένη δεδόνη ται, non πεπότητM: de hirundine sermo. Conter denuiue Hal. V, I 64, & Hesych. in συναμπτον. VAM. Γναμ πτω, γαμοπὶς, & ἐπιγνάμπτω de animo dici, ostendit Steplian. in Tites. Mid. Stantei. ad Aeschyl. Prom. 63.
553쪽
πτω & ἐπικάμπτω quident harid dubie eandem si nificationem habent. Sed γε-μναι vix videriar a scriba poctuisse proficisci. Od. l. 8. Σώ*ροναὶ Vid. Euripidem Amtrona. 778. WASI. Pag. 2 6. l. 2. Νόαος τοῖς Ἀλησυὶ Vid. Feith. ΙΙΙ Αntiquit. Ηontericar. I 4, & inst. me. 66, 67.
oriit. VI, p. 8a. 'VAM. . l. 6. Κατὰ ἔτος εκαστονὶ Huius anniti sacra totam rationem inittis describit Hunuch. Aristid. pag. 6o8. Alia luic pertinentia laabent Luisin. II Parine. Iη, & Cerd. ad Vi l. III Aeneid. et oi, & V, 46. Quill sint ωραῖα, &δραῖοι καρποὶ, ostenciunt Graev. ad Hesiod. ἐργ. v. 3I, &Mei boni. ad Diogen. Laert. II, 32. ibid. Ἐσθημα H. Stepnanus annotavit, etsi Scholiastae Sophoclis ad Electi . v. 27o tradant', ἐσθημα in Oratio ne soliua inusiuarum esse, tamen eo ini Pollucem. Utiliueo Pollux VI l. 42, so, si & 4. Antoninus Liberi l. c. II, & Ammonius in παρέχειν. E qt tibiis apparari', hoc V cabulo non solos poetas uios fit iste. Sed quod Plataeentaclicunt inter inferias, ciliae annua religione moriuis daban-thir , etiam Mettim iuisse, non possum aliorann scriptoriam testimoniis confirmare. Apud Sophoclem in Electri v. 4 s. Electra Agamemnoni patri inter inserias ilibet dari ἰωμα. suum. Scitoliasses ita, ἰωμα, inquit, δε νυν την ζωνην δωλοῖ, οὐ τὶν ἔνδυμα. ἴνα τοὐτεν στέφοι-ταψιν ἀντὶ μι-τρας. δίδωσι Ῥαρ το ζωμα ἀντι τῆς ταινέας. Nec Pluta chus in Aristice, uta multis, qualia ann ira haec sacra su rint, exsequitiir, ullam vestitini mentionem facit, ac tae tum στεφανώματα, vinum, lac, & alia, quae Graeci ἐνα-
. l. I 4. Ri θενταις praeter eos, suos in Var. Lect. nominat Hilias consule Nunnesium ad Phrynich. & Valesium ad Harpocrationem. Pag. 237. l. 13. 'Ως - προάγει Th. Mag. in πρέπει, qui υμων, recte. asiter ins 'V AM. eis. l. I 4. Uμοβωμίους hiibus comminuer in eadem ara sacra filint: nam ctiana Mitribus Diis una ara sacrabatur. Vid. ΚGn. ad Pollui c. VI, i s. uln qtiod annotin de
554쪽
sex aris duodecim Diis olyni piae consecratis . est e Sch liasile Pitulari Olvmp. V, IO. qui binos Deos, Uai in eru
Scholiasten, τα interpretantem mi α, & trionet, observandum esse thic, conci a receptam semionis Graeci consiimittanem. καινοπρεπῶς dici προς μὲν τα, pro πρας τὰ μιν. Iclem iam ante annotaverat Budaeus in Coin mentar. Linse
Gr. pag. 9 6, & ob eain catila in hoe inrer exempla implicitae sti icturae possierat: φκκl & repetit ex eo Neph inta ibid. pag. 127. d. l. Ia. οὐκ ηοιουν - ἡγεμονείεσθαι υή ἀμων Ead Lib. I, cap. 6. Pag. 262. 1 9. 'ta Κορωνε ὶ Lib. I, cap. II .Pag. 263. l. Io. Tων Ἀθηναιων Recti ita abesse articulum puto ab Ari C. Q. Gr. Reε. Cass. Dan. In hac oratione,& alias data oper i onatui videtur ab Atheniensium inimicis. V. VI, 34, ubi res miniis honesta, & τα των ἐναππεν. S IV. 61. fom οἱ delenctim, uti & I, 69, ubi innitissCal I. Aliter tamen loPiitur II, 2o. PV. 263. t. a. οἱ σπερ) Hoc in insit. Oxon. inter ina'
555쪽
TI relatrum emit, & pro eo iii tariar legi δ-Q: qiu iue lani clar. 'Vasse hic in mai gine posueri t. M ta edo, euin, qtu inclicem illuni eri atorii in consecit, festinatione, aliave qua musa lapsum sitisse, clina voluisset strita: re. pro oυσ- περ, qvid in edit. Oxon. est, legendum esse οὐ σπερ. Nam& scripti, & editi omnes, qxios vult, vulgatiun scriptiaram ha IV, quae chir mittam tlebe: , nulla prestabilis rario est. d. l. 6. Δικαιότερον C. mentiose δικαιότεροι. V AS . d. L 9. Aia 3 Alii αεi. Utrosue modo Herodorus. IDEM.Ἀεὶ hic non nudo plerique Mis veritin etian ecl. Vascos habent: unde suspicor. etiam ita in venistioribus intil. esse. Pro ἰέναι ὁδεν eadem inetaphora εαδῆσιν ubi' dicit IaiotrycHalicarn. XI, eto: V δε Αππιος - ολε-οτάτην ἔγω βα- 'διζειν οδόν. a M. L I. Ἱερομηνιαις Ἱερομηνία Marg. φκέ tam sententia, quam Constructionis varietas recipiendum suadet. 'UAM. VH. cap. 66. ead. L 3. Ei μεν γαρ ἡμεῖς αυτοὶ Porrim παραφράζων verterat, S mran nos *si nostra firme. Aυτος, pira αυτόματος, & μόνος, saepe est apini Homerum. & alios poetas. V ul. Eustath. in Ιl. ρ', p. IIos, Milol. Tl e r. in XIIclyll. ia, & Stephanum, alio ue ad c lim. HVna n. in Apoll. v. 6, & in I .l 2Ia. Scliolast. parvita Hom. hoc Il. ψ, 2 4 , ' λα τις αυτος i , exponit, ὐπὸ uiας γνω- ρος παραγ ενέσθω. Et Latinos eaden significiuione dicerelast, annotant inte pretes C limachi. & Heins. Lection.
556쪽
tricin cim inrisi. Puto sufficere , Non ua ; tu in Virgilo II Mn. 383, ubi Germanias oldervat Euripidem & s phoclem soc dicere, οὐ δητα.
μα τέτομαι. Pag. 27 I. t. s. Ἀγαρον τι) Parii iam τι neque Μsi . neque edd. vett. habent. Sic mox ἐρωτωντες σιτι Λακεδαιμο- ἡους κ. τ. ξ. ἀγαθον ἐν τ. re. δεδρα τες εἰσiν. Vid. ad cap. et 2. In Gr. post πεπόνεασι, ac deinde post πεπονθέναι sunt O inmones maximae, in eas L mediae, notae scilicet παρεμβολης; in alia & stri1ctura & sententia intTicatissima atque obscurissima est. Nec nulliun iuvant ad Litramque eT-pedienda in Versiones interprerum, e ciuidiis satis apparet, eos hic haesisse. Sed in priore parte nultra παρεμβολης re
καὶ στοα, καὶ του μα, Καὶ το βαλανεῖον , και τὶ Σηράρι- βου κλεις. Π πολύ μὲν λιτά. Uctem totam anno temo ante Leuctricam pugnam a Thetanis, praeter templa, exci sani narrat Pavianias IX, I. Uriam condidis Polisias post Deucalionis tempora, inquit Ely- logus Voc. εσυκερο. VAss. Versus Posidippi de Plataeis sunt in Dicaearcho pag. I 4 edit. Oxon. Excidium Plataearum, de suo Pausan. l. d. posteritis filii eo. quod hic memorat Thucydides, ataue ipse Pausanias. Nam cum iirbs per annos circiter XL in minis iacuisset, deinde per plicem Antalcidae restinita Olymp. XCVm, ruinis anno tertio ante pii gnam Leuctrican , quae in annum 1 olvmp. CH inculit, a Thebanis eversa, sed a Philippo post proelium ad Graero
ne un, id est, post anniun tertium Olymp. in instaurata
557쪽
est. Ita Pausanias. Phitarcinis Aristit . p. 397 Alexandro . Postquam Asia potitiis eriit, restituimn tradit. Eminante sello Persico a Xerxe incerulio iteleta mei at. Dic o rus Sic. XI, p. 2IC. eis. I. Io. 'Oροφα ις Pollux VII, Iar: ψοφοις και Θυ- ρώμασι, Θουκυδέδης. Sed MK. & edit. omnes hic ὀροφαῖς extribent. Utriunmie est apud Aristophanem. Vist Schol ad Nub. I 3.-Mlioliast. Demosth. in Midian. p. 36s exponit σανύας ἐπιτηδειας πρὸς θύρας. Gloss. θυρω- ματα , Posses. ead. l. H. 'Α - Mηρος) Diom. inraster in ἐπιπλα. UAss. Docet tibi Thonius, quae sint ἔπιπλα, de quo plura legi possunt in taximo his vombiis, Eustath. ad ΗΟ-mer. Od. γ, p. I 469, & interpretib. Pollucis X, IO. Σκατόμπεδος νεώς in arce Athenariam, de quo agunt scriptores ab Hii isono in Var. MEL Iaudati, nihil continune la laci cum eo, quern hic memoria Thucyclides, nec qui si quam dicit, hunc Παμενωνα vocarii in fili si α g. 273. Io. Καὶ ἀπ' αὐτης σποράδες Schosiastes putat, καὶ hic ἔilnisulare. Henr. Stephanus ad Corinth. de Di
Ie t. p. 33 sententiam illitis resemens non aditu , quill sibi de
ea videatur. Aperium est, orationem non cohaerrere. Si retineuir κατηνεχθησαν, copula hinc tolleluia. & ante καταλα Δανουσι ponenda est. Si κατενεχθεῖσαι scribas, utroaue Ioco abesse potest sei; quan cluam non omnino necena
Titim est, eam priore loco deleri. Et sic voluit, qui Cod.
ead. l. Ia. Κυλληνηὶ Ita Mis. & noster I, 3o, III, 76. Theophrast. H. Plant. IU, I. Araemulor. I. c. 47. W ASS. Pag. 274. l. 7. 'Eστασίαζον) Vid. Diodori in pag 3 is d. IUAM. d. l. 9. ἰκτακοσίων Biidaeus in Conimentar. p. 79,& Stephanus in Thesaur. hunc loc. citiuum retinent ὀκτα κοσέων, & tamen verrunt omynta. In his, quae sequun-riir, apud Thomam Magist. v. βούλομαι perperam te nuXερκυραiοις Κόρινθον προσποιησαι.
6o. breviter Hesych. ἐκων πρόξεmς. Sic εθελόκακος DionysHalic. ἐθελόπονος Xenoph. WAM. d. l. 6. 'Mηναiοις την Κέρκυραν καταδουλοοῦν) Hinc re- sellas licet Solo isten Luciani in fin. inter καταδουλούσθαι ει καταδουλουν hoc discrimen tacitentetn: το ti. δουλολ
558쪽
του τεμένους. VJ ASS. Sic cap. 8I , εν τοὐ Διονυσου πω agat . Nora est haec apud veteres relist o lucorum. Mam Viola
Caeduus lucos , & incredua sit . Athenienses poenam capitis stari erant in eos, qui vel inini trium ilicem e luco Heroum excidissent. Aelian. V Var. His h. I . ea . i. 9. Ἀλῶνου risi hoc nomen fremaeninas sine Contractione scribitiir . ramen non desunt exempla in contra- . r Um. 'Aλῶνους, Ἀλκόνουν, de hoc Alcinoo non Narrar.3 MPud Photiiim. Aelian. XII Var. Hist. χ . V M.'ω Atheri. I, 8, & Ἀλώνους Ι, xx. Sic alius ' - - RPud Apollodor. VI, io, & Pausan. VI, a. Iraque non 'PPuret Causa , cur viri do ti id hoC loco, concia Ommimr scriptos & edd. murare voluerint. Schol inst. Theo ς ri in IV Idyll. Aλκιμος, και Κρότam, Alακοὐ νιν
559쪽
tar. pag. 639; ubi Thucyti lana eadem ratione hoc ver, uti ostendit III, so: oiς ὰσγυριον Λέσβιοι ταξὰμενοι του - ρου ἔκαστου τού ένιαυτου δύο μονῆς φέρειν. Sic I, oo: οὶ
πλειους αὐτῶν χρήματα ετάξαντο ἁροὶ τῶν νεῶν τὸ ἱκνούμενον ἀναλωμα φέρειν. Ibul. c. Io I : χριμα τά τε οσα εδge ἀπαύουναι αὐλκα ταξάμενοι, καὶ τολώιπὸν φερριν. Et cap.
III: Καὶ χρήματα τα ἀναλωθέντα κατὰ χρόνους ταξάμενοι ἀποδοῖναι Pollux Ι, I 69: χρηματα ταξάμε i. d. l. I 3. Βουλὼὶ Suulas lia re βουλης, sed male; est enim pro βουλαως. WAss. Αdd. Pore. in Notis Hiu soniaci Mnoliast. Paulo post pro Ἀθηναίους, quod sine titilato Vitio operarii ni in eoit. Hudsoni veneriit, e scriptis & e .
reposui Ἀθηναisu. In I an. fortassis est 'Aθηναιους : nain exeo nulla varietas scri priirae annotata erat. sed non haia: mcla est illius ratio. ω. Ἀθηναiους. & inter versiis 'Mηναιοις
Pag. 277. t r. ) 'IJ An hic legit Thoni. Magister clini libris scriptis. Eadem varietas supra aliquoties
καὶ μισθουμένη. It re συνοικire ι pluribtis per partes loca-hantur, iit Roniae insillae. Unde Gloss. συνοικια. Bisisti,di ενοι κολόγς, infulario; qui Hamocrationi ναυκληρος. Adii. Iuni ermann. ad Polluc. IX, 39, & Casaiab. ad Allien. vII. I. me. 279. I. I. και η π. - διαφθα pii ,αι Tlaoiri. Magist. in βουλομαι. Mox c Od. Ar. pro ἐπ γενετο male ἐγένετο. , upria II, 77: πνά- τs ei επελ ενετο αυτῆ nempe *λογὶ, ut bene Schol. γ επιφορον, οὐκ αν διέφυγον. Ως ὲκὰτεροι sic dicit, iit saepe ώς εκαστοι. Par. 28 I. l. I s. Καὶ περγοβημένοι - καὶ τὸν ἐπίπλουν Hic non a inclare copulatri καὶ , quod putat Corintlius,
ostendit Stephanus in Animadveri. ad Lib. de Diale t. pag.
560쪽
33. Pro τὰ τ' is idem Corinthiis Irahet τὰ H έν, & merdi
tat Tlionias in βοὐλαμαι, omissa partioua τε. Pag. 282. LII. Πάραλος Adras Ulpianum in Demosth.
de Morb. Mulier. I 82. Hesychi . Gemens Alexancl. Aristotelita Polit. I, Is , H, a. 24. Coni uestim minus recte
d. I. I 2. Κερκυραιοι δὲ - Λακεδαιμονῆους Din. Η Iic. p. Iso. V ASs. Dionysias Tluicyduleam rei aptus -- CyraeOS gestae narrationem laudat, in peripicitam, Ne Veni, & plenam; quae de Gunini nilnis Graecariam QV, atum n aliis adcit, ea tanqua in tragica, & obscuros atque implicitos veri Uriim ac sententiariini nexus liabentia, &a coirin iani usu sermonis ablacritentia, repreliendit. P.S. 286. l. s. Ἀπεχώρησανὶ C. in marg. ἁπεγρὰ ἐς τὸ Np. non niale, aciliis ita tantiam distinctione. UAS .E vulgata scriptura , ciuidquid ea in Porrim torqueat, nihil boni sensus elici potest. Eana, laae in nrurg. l. C. no rata est, conlitariau Stiicias: Θουκυδώης ἄπεχρῶντο , ἀντὶ του ἀνώρουν. Idem ex Aristopli. Lemniis, quem locuna etiam ante ocillos halnait Pollux IX, i s , asseri, τοῖό ανδρας ἀπευγησα το , pro διεχρίσαντο και ὰπέκτειναν. pollux VIII, 74: ἐπὶ του ἀνελ ντος ρητέον, ἀνεῖλεν - ἀπεχρi α