장음표시 사용
561쪽
re. Et Hesych. ἀπεχρίσαντο, ἀπεκτειναν. Thucyclidem ea- dein significatione aixisse ἀνεχρίσαντο, scribit Sitidas. Hoc Κustero suspectum est: sed sic quoque Pollux l. t . Gi vid. quae annotant interpretes. I, varietate scripturae voci Ηραῖον agit Sylburg. ad Dionysium. d. l. 7. ΙIάντων ) Ἐπάντων cum D. Halic. pro πάντων lego, quod & attribus facit. & lautiis vehementiae conis Rriiit, & ab eodem passim assis bellir; quema linoduin &
twrunis Atticis. Hoc loco valet Oniam omnino, univem Ios. WAss. Ex auctoritate cl. XVass. qui deleto in contexim πάψων, pro eo in marg. απάντων Posuerat, hoc re
Od. l. ret. Ξώρυμέδων Dionys. Halic. bene ο Ξυρυμπων. VASS. Pag. 287. l. I. Giς τυν δημον καταλθουσιν Etsi non magnopere probo sententiam Porti, το re pro αυτοῖς poni pii tantis, quod frequentius pro του τοις dicitur , & έν τοις, pro ἐν τούτοις; via ad cap. I huius libri : tamen consentientibus libris in hanc scriptiiram nimii tentandum est. Sed credo alios potius dicturos suisse, Hτiαν ἐπιφέροντες, ως, vel αἱτων ἐπιφέροντες αυτοῖς, ἔς τον δημον καταλυουσιν. Nain αιτia saepe post se habet particulam ἀς cuni participio. Thucyd. II, 39: τὸν μεν Ιερικλέα ἐν α ἐτία εiχον οῦς πιέσαντα σφας πολεμεῖν. Dionys Halic. VIII, 8i: και ἐν
αἰτια τους προτερους εἶχον δημαρχους , ἔς προέεδωκότας oκοινόν. Herodian. IV, 6: την τε Κομόδου αδελφην - απέκτεινεν, ἀτιαν επαγα γων, ὼς δακρυσὰ ση παρα τῆ μiiτρι.
καταλυσιν τον δῆμον ea significatione, quam hic expressit interpres, non raro leuthir apud Tllucvdiilem, & alios Aristotel. V Politic. s aliquoties sine cfisci lanine dicit κατα- λίειν τιν δῆμον, & καταλύειν τὴν δημοκρατιαν. Contende. mini inter se de versione Latina liuius phraseos Heres lusII Observat. & talend. 49, & Salmisi Lis obsesvat. ad Ius Attici & Roman. cap. Io. p. 286. Ei, quod in fine cap. dicit, ἐν τοῖς πρώτη εγνετο, simile est I, 6 , εν τοῖς πρωτοι δε 'Mηναῖοι - ubi tamen Stephanus praeferebat πρῶτοις. Od. l. 3. Πἀσά τε ἐδεαὶ Haec imitatione sua atque
exea pio comprobant Sallustius & irgilius. Sallust. Iug.
562쪽
48 postremo: Quaecunque Ari, alit fim quelint ignaviae,
nys. Halic. pag. 36, alii ne osse hoc Dionysii XI, 39,
XI, 26 , λεγεται τους ΛακεδαιμονA- ένοικοδομῆσαι τηνεισοδ v. Et Polvam. VIII, 3 i, τον προδότην ἐναποικοδ ροσαντες διεφqειραν. HId. l. I 2. Τοῖς των δίμων πιοστάται' Aristotel. V Poelitic. 7: Oι μυ- Ἀθηναιοι πανταχαι τας ὀλιγαρχιέας ω δὲ Λάκωνεν τούς δήμους κατέμυον.
seniet exhibet. Ceaerum haec gravis sino scriptori Sallustro minime ius plicuerunt. Vide noe; ad Catilin. x6. Adde Ari stotelern R. . I, 9, p. 724 , Philonem de Foretrii l. pag s i ; Plutarchum in Solone p. 86; Litinet. IV, II 4; D cinini Aesic. XXI PAss. Dionysiiis Halic. l. d. partem huitis digressionis, de seditioni inis umium Graecariim, us
stri id in singulis prope periodis repreliendi merearis, Memala
563쪽
Cum pertinere ad υποκορισμὸν Atticorurn, cpii hiis turpibus laonesta, odiosis miniis invidiosa nonaina imponere solebant. Sed Tlnicycliales hic non rantiam de Ailaeniensibus, vertim de omnibus, qui in civitatius Graecis Rem p. traftuhant, agit. ibid. Τὴν σἰωευiαν - ἀοὸν I aiulat Plutaret . de A liii. pag. s6. vid. nos ad Saliust. Orat. atonis. eadena ad δικαιώσει D. Hal. pag. Is I, Pu την εἰωθ. των ὀν. ἀξ. non male. UA S. Od. l. 6. Tόλμα - αργὸν Dionys Halicaria. pag. I 36.uta ἀνδρεία seritat, & πρόσχημα του ἀνανδρου; propie προσαπαν εἰσάπαξ. non recte. Uen p. III cum cilitis. Et pag. I , τόλμα μὲν, Oimisso γάρ. Tόλμα - πρόσχημα. Hermogenes I περi δεὼν 6 , qui α ρε της. hinc corrigen-
eo quo Virgilius sensu, Ais omnes inimrne neras , ausepupotitii. Ηἰinc Lhon. lectionem nimis casule damnat Hiiis litis; nam laecllie auctori , n ae loco inuc illicon ait, &e Dionysii interpretatione patet, ira eum legisse. WAss. Qitae de ἄσφὰλgiae annotat Iliuisoniis in Var. Lect. descripta sunt e Notis Syllnit gli ad Dionysuim. Ε Mlioliastae verbis non satis aperie colligi potest, eum legisse ἀσφα- patet: & cum alia in casu recto mirantiar, non videt tir esse idonea ratio, citr is hic initari det eat in obli nun. Γ, έπιβουλευσασθαι qui lena vice nominativi itinν potest; sed id non convenit hvilis generis orationi, Plae, Hermo e- ne itulice, nomina postulat, non vecta. Pro To Rhi in io rassis non peius legatur τοὐ. Piod quidetim G cl. trahent. PV. 29o. I. I. TDχων ξυνετὸς , καβ υπονοῆσας) Dionus Halic. p. I I & I64. τυχών τε ξυνετὸς . quod naelius esie& senium nragis explere existimat Syl Irgitis. 'Υπονοήσας a qhubusdam exponi προνοήσας , sed, se hanc expositionc ni non libenter adimissuriani, serabit Stephantis Appendice ad Script. de Dial. pag. 386. Dionysitis tamen Pag. I l ira
λάξαιντο, ἔτι δεινότεροι. Et sequemia προβουλωσας cet. ὁ
564쪽
δὲ προειδέαενος οπως μηδεν αυτω δεμει μήτ' ἐπιβουλης δμητο φυλακης. eis. l. 4. 'Aπλως - τολμανὶ Et postea, οὐ-- πλεο
eis. I. s. 'Aπὶ του προφανοῖς Quidam δῶ, sed ἁ etiain Dionys recte: qui & supra θαρρῆσαι. lyaulo post pro ἀπάτη Gr. ἀνάγκη , sed an editis stat Dion. Halic. Forte Codex, unde lectio Gr. profluxit, halnierat αγχι- Mia. 'VASs. Ἐπο τοὐ προφανοις est phrasis Thucycliti tin
idem fere revist, sed ex Schol. Thucyd. Suidae voelia ex sciit, it Photius in Lex. Ms. Π ευηθες - μετέχει. MMyster. Κατ' εὐφημισμόν. VASS. Eade in , quae Sulcias in συηθες, habet etiam ead. V . Auctor Etymologici ML sive is in tius, sive alius est, Biblii oth. Urbis Trai M. ad Riten. Pollux III, ii 9 inter ea, quae ad laudem periinent, recenset Ctia ita ευήθει & ευήθεια. Mox addit: τάττοιτο δ' ἄν a --θης και ἐπὶ του ἄνοήτου, 3ς ἄν λεχθεὰ και μωρος - Et hoc sensu Aeschul. Prometh. 383 κουφόνουν εὐηθιαν dicit, i. e. μωριαν. ut hol. Αdd. Gaiaher. cap. 3 de Stilo Nov. Instrum. & Hemstertuis. ad Lucian. Timon. pag. I I. Pag. 294. l. 6. Ἀπαλλαξειοντες γ Vid. Schotast. I, 96.3VAS Pag. 296. l. 3. 'Ελησυντο τούς 'tali ἐον, Dod liabent optiini Mis. etiani e Thucyd. IV, 4i annotavit Stephan . ελ ιἰόν τε την Λακωνικὴν, καὶ πλώῖστα ἐβλαπτον : idque itiin Onanibiis scriptis est, excepto uno. Aniζω quoque di
565쪽
μενω λέγεται. Sine dii bio sic diaetriir. Lucian. Gall. pag. x o, τi οὐκ ἐμήνυες, και ἐβόας τότε, ω ἀλεκτρυων, ληiζοαμένους ημας ορω et, sed Thucydides non ininus activi significatione utitiar τω M11ζεσθαι. Vide Stephan. in Thes
γνωσις sere apud Dionyi. Halic. & recentior . WAss. Uis . Του ἄλλο τι ἡ κρατεῖν της γης in Ellipsis, quana in hoc genere loquendi observat Fr. Portus in V M. Lin. crebra est in interrogatione. Thucyd. III, 39 , τέ αλλο ου τοι δἐπεβοὐλευσαν; & 8, τι ἄλλο - ii ἀτμους γερων, ων νυν ἔσχουσι, καταλεiψετε I Sic in τι ir ei μη, & in illo extra intertragationem apti l Aristoph. Equit. Iro 3 , Mηδὲν ἄλλ' εἰ μη ἐσθιε. Eodem modo Ibatini, prid aliud, petam' & nihil taud, pιam. Acti Bild. Coininent. p. I 47. Od. I. ro. στώνην MIL hic, & IV, 46 ira inmani Ita etiam Steplianus & Polyaen. VI, eto, qui ad hunc locunt respexerunt. Habes gentile 'Iστωναῖσι in lapidie apud Pyriqui in Listorium, circa Severi tempora inscripto. ne que alibi de hoc monte memini irae legisse. 'VAM. Inscriptio est in Notis Holstenti ad Steph. Agit de hoc monte
etiam Palmer. II Graec. Ant. IO. d. l. 13. Ἐθηναῖοι εῖκοσι ναύς &c. Mirum est, Thucydidem, Pii tam curiole omnia recenset, tacuisse de ex
pysitione, quae hanc praecessit, quando Allienienses nil sere classem Lamponio duce in Siciliam, in auxilium Ca-
ranaeorum . quod narrat Troglis apiui Iustinum l. 4. Palintneratis in Exercitation. p. 49. HUDS. d. l. I 4. Σικελέαν Catilam belli, & Gorgiae Leontini legationem, fuse natTat Diocloi'. XII, pag. 3I3 b. Vidis Xenoph. Heli. VI, pag. 383. Pro Xαροιάειν Diodor. Xαβρὶν, & rei reinium nil meriim ad 2so auget. Iustinus IV. Thucyclidem firmiat. mahinas paulo iunior erat. videt ioci. XV, & Nepotem, denique nostria in III, m. 'VAIS. Expeditionem hanc Lachetis memorat etiam Schol. Aristoph. V p. 24o. Μελανώπου, auod habent plerique Mss. conficinanir ex Epist. Iu Demostheiris, ubi l. χητα quendam τον Μελανώπου memoriit, Pleni ex huius posteris Hic
566쪽
nias . atl e ali. Acti indus est de tu, Cliveritis Sicd. Antiq. II, I 4, pag. 393. Miror, cur hic Hudsonias in Var. Iae t. assetis voluerit locum Steplaani de Lipitra: nam quae
irrier parvas maxinra est , ea non desinit parva esse.
i. t. 7. Διδύμνην id. Stepla. qisi Strathonem exscribit, a Pio receptae lectioni accedit auxilium. V ASs. Qibio lde osticina Vincani in Hiera scribit Thucydides , id ab
abiis de Liparii, ab aliis de alia ex lais instilis proclitum an-1aotat olear. aci Philostrat. V cle vita Apollon. 16. Pag. 3o . l. I. Ἐτελελα τω πολέμω τωδε Recte M T. πω πολέμω ἐτελευτα τωδε. Mox Φίαλουντες niale crat. C. Vid. i ii pr. c. 8o. V ASS. Od. l. r3. καὶ πεμ Ἀταλάντην &c. Clim antea tareris sonesin esidi, isthmo vi marvi riamo, ex peninsilla factam in si ila in scribit Diodorin Sic. l. I 2, p. et I 6. Veriam Thirucvclidein, unde haec collegerit, male assecuriis esse videtur : cuna ante inundationeni Atalantam fuisse instilain Otis nobis exploratiana sit ex lib. II, cap. 32. HUDS. Vid.
Elisebi uin MI M. I, Steplian. Cessi enum , Strabonena IX, 42s, & Catal. Urbiit in Vat. Pausan. X, 2o, Livium XXXV. 37. 38 . Plin. II, 9o; ubi Dio lota enorem castigat Harilitinus. XVASs. Quod dii luna etiam securiit Maliger ad Eus hilum. catalogi ini Umiluin Vat. latulat Holsienius ad Ste-plian. De Atalanta & castello Ameniensnim in ea, est etiain 1ii pr. II, 31. mellipsi τοὐ μέρος. Pia in in his τοὐ τε φρου- ριου statilii Scilol. plura laal et Saeptimus Animadv. in lib. de Dialest. P. 4 S. Pag. 3o I. l. 2. ' ἐνετο - τις oin. Magister pro
li, ibi inter Alexandriim & nescio suos commissi, subobs re Polyaenus VI, 2. Intellige Pheraeorum TΠ-ntun , Oma Olymp. cIV, 4. Raena plenius enata at Diod rias XV. Gentile ex numo Goliati, Steph. Athenaeo Πσπαρήθιος. Historiani tangunt Polyb. X, 39, Livius XXVIII,
Plist. Plant. VIII, 3, & cuini scriptores. Hie dant Silii
567쪽
ubi Myle sociali is est e mole recenti oriun ter aporum, qui biis pro cliptuli ongo ae vocalis e scies alii r.
τρασχιλiους οἰκήτορας ιε υμ-ιαντων, ex sua genae nimi-rii in , ex reliqua c,raecia dilo n illita. IVASS. A M. Scaliger
ad Eusedi num. MDXCVI. Od. l. io. Ἱερῆς γ Dillicite dictu est, ciuinam fuerint 'I.- ρης, nenio enim Praeter Thucycli dein de iis auod legerim locutiis est. Scintillam ruinen lucis facit Callimacnus in Deliina, ubi ait:
Hic enim cum Thucydule Videtur quanda in tu beni vel regioquin Meliensium lac in vocare, eo cluini prinritias Apollini quotannis missius a Doctonaeis, qtii etiam sacri erant, recipietant. Vid. Palna. ad Gr. Auct. p. 277. HUDS. eis. l. is. Δωριεις Vici. Strabon. & Meph. Voc. Δωριον. Plin. IV, 1, & V, aQ. WASS. De Dorio inetropoli Lacedaemoniorum supr. I, I . Qime paulo post nic legunt hir, γνώμην εἶχον - τιμωρεn , sunt in Stephano de Urbib.
V . Δωριον, sine nomine auctoris.
568쪽
re Graecoriim coloniam deduEhiroriana, de quo Spanirem ad Callim. Hynua. in Apoll. v. 7. Mox Oiκισταὶ τρεις, Duces coloniae, ut apini Romanos Triti viri dedocendae coloniae. Idem ii id. Pa'. et C6. l. 4. Tης δε θαλάσπης ε οπι Perhibet tamen Strabo M. 9. hanc urbem a portu XL, non vero XX stachis abesse. Vid. Bericesium a I Stepi . περὶ πόλεων. HUD S. eis. l. IO. Κήναιον Vid. Strabon. IX, p. 6 r. Plin. Irieret. Iui Κηναὶου Iovis fanturi. inquit Scylax. Sophocles Tracliin. 76s: Ἀκτή τις ἀμφέκλυστος ξυβοιας ακρον Κἡναιόν ἐστιν, ει κ Παταρφ ΔΩ Βωμούς oρίζει. & Io Io. 'VASs. IaScylace est Κερηναιον, quod ibi emendat Volitus pag. sa
d. l. Ia. Της Λευκαδιας Ita solus ML Onamir. viis tur habitisse. Nam Camerarius ex eo nillil varietatis ad edit. Basil. in qhia ita est, annotavit. Ellonaeni neininem. Draeter Diucydidem, mentionem secisse, scribit Paliner. III GL
xo6, 1 aventilaus Cass. & Graev. Iterum VI, 74 rescribe cum ΜΞ περὶ τρεῖς καὶ δέκα. & VII, 46 ciun Graev. πέντε και δέκα. VII, 22 bis, 3I & 34. Ita fero Isocrates 1 4 &c. Dixi ad I, 29. M ASS. Od. l. 3. 'Eνδες τοὐ ἰσθμοὐγ Postea insula, ac deinde rhi iis peninsula ficta est: qua in re aliquantiam inter se dissentire videntur viri e nussissimi, Vossius ad Scylacem Pa . 29 , PMiner. Graec. Antiq. HI, io, Dodwell. LVIR Dissertat. de Peripli Scylacis aetate. d. l. 7. Ἀποτειχiἰσιν Explicat Harpocrat. τὸ μολ-
ρεῖν τειχει, καὶ ἀποκλεῖσαι της ἐξόδου. ἀποτετειχισμένος δε α ὰ πειλημμένος τῶ τειχει. & περιφράττων Hesych. Delii storia, qtiam hic exponit Thucydides, viae etia in Dib-dor. p. 3 37 b. V ASS. Pa . 3Ο9. l. 4. Ἀποδωτοις Livius XXm Agraeos, Apodotosque & Anaphil lios coniungit. v. Polybitina p.
569쪽
Stirphano eniendat Paliner. V Graec. Ant. 7. Ἀποδοτοὶ, ῶς Bouo τοι . at Berkelius Ἀποδωτοὶ ciam M. Mss. hic iitriimque tabent. Sed ex eo, qtumi Stephanus dicit, tot Βοιωτοὶ , non potest confici, euin et citra voluisse scrita 'Aποδωτοι. Nam iere, cum ita loquitiir, respicit ad flexionem &terminationem, ac tonuiri. Ira v. Ἀκαρνανια , Ἀκαρ ἁν, ῶς Αiνιαν , Ἀτινταν, Ἀθαμαν: in 'Aκελn, Ἀκελήσιος, ῶς Mενδησιος, ως τε Ἀκελης εiναι , ως Miνδης : & compluriesis aliis locis. c. iii a Thucydide i*ιοπῆς, eos a Strabone Uφι-mὸ dici annotant cas aut . ad Strabon. X, p. 4 I . & Pal-Iner. V. Graec. Ant. s. de Eurytarnilnis Panaer. ii id. c. 66α interpretes Stepluini. d. l. 13. Κυτινιον Κυντινιον Ar. C. perperaim. Κίτινον etetes ad Lucoph. Plinitis GHnum. At Philochomas, Stra. ho alii Pie receptain lectionena tuentur. Isisignis est locusCnarratoris Pinaeim , a Geographis non addit ditis. I)ores, οικούντες πρότερον την Πινδον ροαν οὐσαν τῆς τετραπόλεως της
M Ass. Locus Mholicissae PitHari est in I Puth. I 21; disere ad verhum legitiu in Scholiis Aristoph. Pliit. 381. De eo Palmeritas in Exeri,irat. p. 789 prontintiat, οὐδεν ἰγιὲς, Cuius sententia in probant ad Aristophanem cloe illinii interpretes. Conon in Biblioth. Photii Narrat. XXVII, Δωρος δ' ὁ δευτερος nempe filioriini Hellenis) μο ραν τούλαού λαεὼν παρα τῶ πατρις, αποικι εται, καὶ υπὸ τον Παρνασον τ)ο δρος κτιζει πόλεις, Βοῖον, Κτινιον recte in
570쪽
ita etiam Ι, Ieto per urantur. H. I Oa, ἐς την μεσόγειαν.
iice ex schedis Barberin ri: . . .
ead. l. 9. Κροκυλιονὶ Κροκιίλιον Μss. Aptui Ηonamini &Sualamnem Κροκυλεια. Plini iri etiam orem . Eiistula. καὶ ἐνικωe εύρηται τὸ Κ κὐλειον, Stephanti in opinor intelligit, vel Illucvdulein. sorte rescribendum Κροκυλιον. ΚροκυλEια πόλιν vocat Suillas. Enani cographiis, Κροκώλειον νῆσος 'iθα- ι Tliu d. m. ita & Pliniuia Verum insitani esse, ex nostri, male colligit. Sed tortasse legendium Δημος Ἱθακης, ad citiam ille emendatione in in voce Δημος .lasi manu ducit. Καὶ τόπον. inqitu. ἐν Ἱθάκη, ον καὶ Κροκίλειον. Eadem litini auctor Schol. in Id aeriina. Verii intamen Δη-μος Ita iis non tam loci positurain t enotant, quum ditionem. Palnierius ex Heracleone Ithacae tres, paries in venisse se punit. Huic oppono Suisonem ad Iaaec verba metarii in princieta, ἀυτάρ ἰδυσσεύς τὸ ε Κεφαλ .nνας in ρ' Ἱθάκην - Νήριτον - Κροκυλει' - Αο ιπα - Ζάκυνθον - Σάμον - OI τ' ἔπειρον ἔχον, ἡδ' ανπιπέραι' ενεμοντα. Tῶν μὲν is χε. Nempe quia distinguit τούς in Epiro ab Illiacensiluis, ergo necesse est, ut Κροκυλεια pro parie της
θάκης insillae, non vero Diri accipiant r. Iimmo. inquit Strabo, & sane rectius, ταις -Mu συμρράψει, ut Epitonie, vel ut habet ipse, τα ἐν ηπει- ταῖς νήσοις συμφμαθι. Eadem sibi iterat, ασπερ τα κροκίλεια ἰόντα oe Ἐκαρνανίας συναριθμει 'γηρος ταις νήσοις. Οὐ- δε καὶ si ν τοῦ Aiγiνn τον Mὰ στα συνη ιεν οντα τῆς Ἀργολικης ἡ πείρου. At vereor, ut ille rem 1 iuri expediverit. Noster entin Aeto-