Thoukydides. Thucydidis *De bello Peloponnesiaco libri octo Graece et Latine ad editionem Ios. Wasse et Car. Andr. Dukeri accurate expressi cum varietate lectionis et annotationibus studiis societatis Bipontinae

발행: 1788년

분량: 585페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

και την πόλιν γε της πετερας αρετης ἀξιαντες 'ερί

σκειν, καλλιστον Oε ερανον απιν προιεμενοι. κοινη γ τα, σωματα διορντες, ιδία τον ἀγηρων επαινον ἐλαμβανον, και τον τάῖον επισημότατον, οὐκ εν ω κεινται

μῶλλον, ἀλλ' ἐν ω ἡ δοξα αυτων παρα τω ἐντυχοντι

ἀεὶ και λογου και ἔργου καιρω αείμνηστος καταλείπι-ται. ἀνδρων γὰρ ἐπιzανων. πασα γη ταῖος, και οὐ στηλών μονον εν τη οικεια σημαινει μιγραφη, αλλα και εν τη μη προσηκουσν ἀγραῖος μιηρο πω ἐκ τωτης γνωμης μἀλλον η του εργου ἐνοιαι ται. ρυς νυν Φῶς ζηλωσαντες, και το ευδαιμον, το ελευθερον, τα δεελευθερον, το εοῦλχον κρίναντες, μη πιριορῶσΘε τους πολεμικους κινδυνως. οὐ γαο οι κακοπραγουντες δικαιοτερον ἀzειλαν αν του βίου, ρις ελπις οὐκ iri ἀγα

θου , ἀλλ οις ἡ εναντία μεταβολη ἐν τω ζην επι κινδυ-

vinim fraudandam ωfuerant, seia jsi pulchen imam eollectam prolixo O identi animo dederant. Pavita enim corPora doles, privatim gloriani non sensentem vicennini, O honorificentiss mani sepulturam, non eam Potisu , in sua 'si sti μnt, quam eam, ιn Fa tuomm Hortia, in prasidet rerim vel durardanum vel amidanun occasione, quae sese ostῖret, 'Penuo celebroda resinquitur. Nam vi omni laustravi et omnιs s regio semicium . neque sola ripporam in donis leo inscriptio vinumn eonum t mr; sed ethun in alieno solo nremoria mitis mundata scriptis, magis apud animam carias , φιam apud sepulcrior e inum, Per'Iuo insera. Fos jsi num inritandos vobis prepone , O felicitatem existimantes esse idenatem , O liknarran animumaerositarem , Milica per cisti sutire ne nec Bis. Nee en h m ines calamitosi, si diu nulla boni spes ades , vitam poniti

72쪽

νευεται, και ἐν οις μαλιστα μεγαλα τα δαῖέροντα, ην τι πιαίσακτιν. ἀλγεινοτερα γαρ ἀνορί γε χάνημα ἐχοντι ἡ εν τω μετα του μαλακισθηναι κάκωτις, η ἡ μετα ρωμης και κοινης ελπίδος αμα γιγνόμενος ἀναδε G ητος Θάνατος. M'. Διόπερ και τους των δε νυν τοκέας, ρσοι πάρεστε, ουκ ὀλοτυρομαι μαλλον η παραμυθη μαι. ἐν πολυτροποις γυ ξυμῖοραῖς επίστανται τραῖέντες. το ν

δε μεν νυν, τελευτης, Ῥίῖς δε λυπης και ἐν οἶς ενευδαιμονησαί τε ὀ βίος ομοίως και ἐντελευτησαι ξυνεμετρη-.

ὐπομνηματα ἐν ἄλλων εὐτυχιαις, αἶς ποτε και αυτοι γαλλεσθε και λυπη οὐχ ων ἄν τις μη πειρασαμενος αγαθων στερίσκηται, αλλ' ου ἄν εθας γενομενος ψαι- ex secunda in adversam periculos O incena comnintatio est emes nisenda; O quorum poti rum maxime interes, s quid of

fenderint. Nam vexatio ciun molitiae contigncta, vim Labran ma-

Manum est ambior, puam mora sensu carens, quae mm fori- dbre, simuI O cum piasica spe, Us contingit. XLIV. Quamobrem etiam nunc somm Parentes, quotquot adsis, non miros de O, pzam consolabor. Hominiam erim vitam vanis sonianae casibus obnoxiarm eo, munt. Illi aute fellestiuem smι ad iri, quibus honesi nus vitae sinis, ut nune is sis murus, vobis vero numor obtigi: O piabus durum es , ut eorum vita stiriter acta partur O μιta censeatur. Seso aut , dissicile esse H adem volsis, quorum monumentia vel saepius in aliorum rebara Dcimius habebuιs, qudus vos φιο e quondum exsultabastis. nec dolor contingit, cum quu bonis, quae nunFames expenus, privatur; sed eum quis eo bono spoliatur, qvos E a

73쪽

68 THUCYDIDISρεθείη. καρτερεῖν δε χρη κἀ ἄλλων παίδων ἐλπίδ, e.

ετι ηλικία, τεκνωσιν ποιῶσθαι. ιδία τε γαρ των οὐκ A

eonfiuverat. Hoc tamen spe aliorum propre litem n tolerandum es illis , quι per aetatem libems adhue Dipere poclum. Nam futura soboles O privatim desinctorum oblit Ionem nonnullis affiret; O ret Eneae ιν unam prodent, tum sua ad unis se plentiam, ne deserea retispratur, tiran etiam qi ira ad rius prae duran conferet. Heri enim non potes, ut, qvi libems non habent, quos pro patria perici iis obiiciant, perinde atque si f-

mor, O in qua floruisis, loco lucri ducite ἰ O reliquam lm

vnn fore existimate, O sorum gloria dolorem levare. Soliam enim honoris, O verae gloriae sudimn non senescit. Neque in ea aetaris in nause, petae hominem reddu inutilem, quaestus, ut nonnulli dirimi, maps delectat, piam lase honor, quo quis smatiar. XLV. Lureis aut , O patribus i man, quoipior hic ad pis, magnum cenamen Proposinun esse video. Eum enim, pri. ' Di ibro .bν Corale

74쪽

παινε ιν και μόλις αν κας υπερβολην αρετης οὐχ ὸμοιοι ιλλ ολ ω χείρους κριθείητε. Cθόνος γαρ τοῖς ζῶσι προς ον αντίπαλον το δε μη εμποδων ἀνανταγωνίστω εὐνοία ετίμηται. ει δε με δει και γυναικείας τι αρετης, όσαι 'υν εν χηρεία εσονται, μνη- ναι, βραχεία παραινεσειόπαν σημανω. της τε γαο ὐπαρχουσης Ουσεως μη χείοσι γενεσθαι, ὐμιν μεγαλη ἡ δόξα, καὶ οις αν ετ λαπιττον αρετης περι η ψόγου εν τοῖς αρσεσι κλεος η. μ'. Eιρηται και εμοὶ λογω κατα τον νόμον οσα χον πρό ορα καὶ εργο , Oi Θαπτόμενοι, τα μεν,

φε δημοσία ἡ πόλις μεχρις ηβης Θρεψει, ωzελιμον στε-

ανον τοισδε τε και τοις λειπομενοις των τοιωνδε ἀγω- ων προτιθεῖσα. αθλα γαρ οις κειται 'ετης μεγιστα, iato functo est, cuilibet laudare Dis. Et vix vestrue vinulis V erantia hoc assipeti poteritis, ut, non Heo mres illis, sedit paulo inferiores tu emnit. Nam livor es inter aemulos , uamdiu visunt. Sed id, plod nullis est impessimento, O ti, pci

am Obιιt, benevolentin non aemula colitur. & q m autem Ole vinute mutienian , quae in vidiaitate nunc erant, mentionem

ne fuere opouet, brevi adhortatione rem totam complectar. Nam lomm mgnam adipi nisu, si a pristina ves a natura sexuiue non desiveritu; O si operam dederitis, ut piam minimum umoris, sive in bonam, sive in mum panem, de vobis inurnares Meminetur. XIII. Exposia ego pro e orarione, ex legis Praesisto, 'aecimque ad rem ρnisntem fore iudicavi. O re dis pia ρ- Vliuntur, Parata petiaran iam signet ornara , pallini vem illonum Iberos civitas plassie Hre ad pubematren vive, utilem prosecto Osis O posteris coronam huiusenodi bellicorum cenan sinum Propa

75쪽

τοισδε και ἄνδρες αριατοι πολιτεύου . νυν σε απολοφυ- ραμενοι ον προσῆκει εκασπω, απιτε. μζ'. 3 οιασδε μεν ο τάῖος ἐγένετο εν τω χειμωνι του- τω και διελθοντος αυτου, πρωτον ετος του πολέμου του

καθε μενοι ἐόκουν την γην. και οντων αυτων ου πολλάς πω Φερας ἐν πη Αττικη, η νοσος πρωτον ηρξατο γενέσθαι τοις 'Aθηναίοις, λεγομενον μεν και πρπερον πολ- λ ,σε εγκατασκηψαι, και περὶ Λημνον και ἐν ἄλλοις χωρίοις' ου μεντοι τοσουτος γε λοιμος, οὐδε zθορ,ουτως ἀν- πων οὐOαμου ἐμνημονευετο γενεσθαι. οὐτε

runs. A im apud quos maxιma vi ris murania proponuntur, in horaim etiam civitiare in i prae risissum versanngr. Iam vero,posquam vestros quiqM ne Carios deploraveritis, abire. XLVII. Huiit1modi igitair funita hac hieme fassiim est: laac alitem exacta, pri inus huitis belli annus est absolutiis. Aestate alvena statini inetinte, Peloponnesii, eorumlue s cii clina illi abiis copiarii in parassius, ut & ante, in Atticani irini periint, Arctaidainus vero Zeuxidiunt filius, Lacedaemonioriam rex, illiis praeer.it castris pie in ea pinsitis agritin vastabant. Cumque non itum multos dies in agro Attico naansissent, momiis Athenienses primam a gredi coepit: mia inqtia in & ante citin in multas region invasisse sin vitair, tilin etiam in Laenanum, & alta Ioca. verum tamen neque tanta pestilentia, neque tot fioininitin intemnis uspiam accidisse naemorabatur: nec enim molici, pr pter naoibi ignotasatiarn, initio aegrotis naurileri poteram,

76쪽

γ- ἰατροι ηρκουν τοπρωτον θεραπεύοντες αγνοια, ἀλλ' αὐτο) μαλιστα εθνησκον οσω και μάλιστα πραπη-αν, ου τε ἄλλη ἀνθρωπεία τεχνη οὐ φερωα. οιπα τε προς ἱεροις

ἱκετευσαν, η μαντείοις και τοις τοιούτοις ἔχρησαντο, πσοντα ανωφελη M. τελευτωντες τε αυτων ἀπεστησαν,

μιη. Ηρξατο δε το μεν πρωτον, ὼς λεγεται, ἐξ Aι

θιοπίας της υπερ Aiγυπτου, επειτα σε καὶ ες Αιγοπον και Λιβυην κατεβη, καὶ ις την βασιλεως γην την πολλην. ες δε την Ἀθηναίων πάλιν ἐξαπιναίως ενεπε- -i πρωτον εν τω ΙΠειραιει σφατο των ανθρώπων,οῦ ε καὶ ἐλεχθη ὐπ' αὐτων ὼς οι ΓΠελοποννησἹοι z - μακα ἐσβεβληκοιεν ἐς τα φρεατα. κρηναι γαρ ο --σαν αὐτοθι. περον σε καi ἐς πην ἄνω πάλιν ἀοίκετο,

se i ipsi potissimum eo inagis interibant, quo inagos ad aegrotos acceditam; nec ulla alia hoininum ars illis open ac salinem fetis poteriit. Omnes etiarn supplicationes ad Deorum retripla iast te, & on nis Operit, qua aut in Oraculis sciscitari sis, alit in aliis huuisaurili re is visi suerant, haec omnia nullius erant usire; tariclen Pae victi magnitia-dine mali, haec inissa secerrunt. XIMII. Primum aluein hic moritus, ut sertiir initium duxit ex Aetlii opia, quae est supra Aegu prima; deinde vero & in Aegyptum & Africani descen sit, & in magnam partem regionis regis Perianam et in Atheniensium porro civitatem derepenae inci sit, ac primuin qti idem in Puraeeo homines tentavit; ira iit ab-et in rii inor disi seminanis fuerit, venena a Peloponnesiis in puteos deiecta fuisse: noncliun mini sontes illic errant. Dei tute vero & in si periorem tirlari in processit, & longe plii res timc morieban-

77쪽

1 THUCYDIDIs

αυτου ως εκαστος γιγνωσκει, και ιατρος, και ιδιωτης,αί' οτου εικος - γενε αι αυrο , και τας Κτιας α τινας νομίζει τοσαύτης με rαβολης ικαγας ε ἡ αι δυναμινες το μεταστησαι σχέιν εγω δε οιον τε εγίγνετο λέξω, και α2' ων αν τις σκοπων, ειποτε και αυθις ἐπιπέσοι, μαλιστ αν ἐχοι τὸ προειδως μη ἀγνοεῖν, ταυτα Oηλώσω, αυτος τε νοσησας, καὶ αὐτος ἐδων αλλους πασχοντας.

μάλιστα - ἐκεινο ἄνοσον ες τας αλλας ἀσΘενείας ετυγχανεν ον εi δε τις καὶ προεκαμνε τι, ες τουτο πάντα ἀπεκρίθη. τους σ αλλους ἀπ ουδεμιας προ ἀσεως, ἀλλ' dξαί2Dης, ὐγιεῖς οντας, πρωτον μεν της κεῖαλης Θε μαι ισχυραὶ, και των ὀ*θαλμων ερυθηματα και

trur. Pronuruuet amem de eo moria , ut quisque sentit, tam arti . medicae peritus, quam ina peritiis, unde verismile videtur eum exstitisse, & quas caiisas fuisse pinet, quae tantae inuationis facientae vini liabuerint. Ego ve

ponens, si quamlo rursiis otthina liic morbus ingratat, iam praedoctus aliquid haebeat, ex quo praecipue eunt cognoscat, haec declaratam; nina vita ego ipse hoc inor,i lata,-ravi, tum etiam quia alios hoc latUrantes ipse vidi. XLIX. Nani annus ille ut vel omnium confessione constabat ex omnibus maxime fuit immiinis ab aliis morbis. qticut si qtiis & ante aliquo alio morDo la iratarat, omnes hi morbi in istum convertetrantur. Alios vero ex nulla certa manifestaque caiisa apparente, sed ex improviso, cuin sani sorent, primum quidem acres capitis seo ores,& oculoriim riit oes, & inflammatio corripiebat. Et in- D ligini

78쪽

HISTORIAE LIB. II. 73

Eπεγιγνετο. και εν ου πολλω χρόνω κατεβαινεν ες τα

μα, ρὐκ αγαν Θερμον ῆν, οὐτε χλωρον, αλλ' υπερυθρον,

πελιδνον, Oλυκταίναις μικραῖς καὶ ελκεσιν ε ηνθηκος τα δε ἐντις ουτως εκαλτο αστε μητε των πανυ λεπτωνιματίων και πόνων τας επιβολας, μητ αλλο τι η γυμνον ανεχεσ9αι, ηδ α τε αν ες ὐδωρ ψυχρον σωμteriora, sputur inlaam, & lingua continuo intenta erant; id halinina tetriam & graveolentem emittebant. Deinde vcro ex his sternutatio, & raucitas sequebariar: nec natilio post hic dolor citin vehementi trussi in pectus descendebat. Ubi vero in corde haeseriit, cum ipsum subvertebat, ruinetiam omnes bilis eiectiones, quot tot a medicis nominatae sunt, seqtiebantur, & ipsae citin ingenti ci uciana. Sinniliusque plerisci te incidetat inanis, vehementem asserens convulsionem, in aliquibus qhiidem statim cessantem, iii nonnullis multo serius. Et corpiis Pudem exterius, tangenti non erat aclinodum calidiiin , neque pallidiim, sed sit ibriim, livulum , parvis pustulis & ulceribus efforescens. Inaeriora vero ira flat rabant, ut neque tenuissimorum vestimentoriim, aut linteortini iniussiones sustinerent, Doti by Cooste

79쪽

THUCYDIDIs

ξυνεχ ενοι. και is τω ομοίω καθειστηκει το , τε πλέον

και ελασσον πατον. και η απορια τα μη ησυχαων καιη αγρυπνία ἐπεκειτο διαπαντός και το σωμα, ὀσον πεο χρόνον και η νόσος ακμαζοι, οὐκ ἐμαραίνετο, αλλ' ἀντειχε παρα δόξαν το ταλαιπωρία. ωστε η διείθείροντορι πλειστοι ενναταῖοι και ἐβδομαῖοι imo του εντος καυματος, ετι εχοντες τι δυνάμεως, η, εἰ διαzύγοιεν, επι- κατιόντος του νοσηματος ες την κοιλίαν, και ἐλκωσεις τε αυτῆ ισχυρας εγγιγνομενης, και διαρροίας ἄμα α - του επιπιπιουσης, οι πολλοι υστερον δια την ἁψενειαν

δεῖθείροντο. f και J δεξηει γαρ δια παντὸς του σωμα- τος ἀνωθεν ἀρξαμενον το εν το κεφαλη πρωτον ἰδρυθεν

neque aliud quippiam praeter nudi nitent; & lilisntissime in aquas gelitas se coniicerent. Et multi eo n, qui neglecti erant, hoc ipsum etiam fecerimi, & in pilaeos se deiece-riint siti insedabili. Et largior potus perinde erat ac parcior. Et corporis Vexatio, quae mitescendi iacultatem adinaedi i , & perperirae vigiliae eos itu tanti Corpus etiam ipsum, quantiliu morbus vigetat, non languediu: sint praeter opinionem criti lanii resistebat. Italie plerimae inti anonum, ain etiam septinaum diem , propter interniim ardorem interibant, aliquid virium adluic retinent , aut, si, hoc temporis spatio praeterito, mortem Vitrassent; tanten, lita n orbus in Ventrena interiorem itescendebat, & exulceratio vehentem in ipso nas ehariir, simul et lain , quia ini oderatum alvi profliivium invadeta re , plerique postea propter debilitatem interataint. Μorbus eniim , qui priinas in capite sedes collocariit, per tormin corpus, initio a sun Dissilired by Goral

80쪽

κακόν καὶ ειτις εκ των μεγίστων περιγένοιτο, των γεακρωτηρίων ἀντίληψις αὐτοδ επεσημαινε. κατεσκηπτεγ- και ἐς τα αἰδοῖα, και ἐς ἄκρας χεῖρας, και πόδας και πολλοὶ σπιρι--ανοι τουτων διετευγον' εum o vi και των οφθαλμων. τους δε και ληθη έλάμβανε παραυτίκα ἀνασπά-- των πάντων ὁμοίως, καὶ ηγνόησανσzας τε αὐτους καὶ τους επιτηδείους.

ν. Γενόμενον γωρ κρεῖσσον λόγου τὸ εἶδος της νόσου. τά τε ἄλλα χαλεπωτερως η κατα την ἀνθρωπείαν τυ-

σιν προσεπιπτεν ἐκάστω, - ἐν τωδε εδηλώσε μαλιστα αλλο τι ον η των ξυντρότων τι. - γαο ἄρνεα καὶ τετράποδα οσα ἀνθρωπων ἄπτεται, πολλων ἀταφων γιγνομενων, η οὐ προσνει, η γευσάμενα διεφθείρετο.niis partibus di icto, pervadebat. Et si lais ex niaxiniis illis periculis evasisset, exti eme tamen corporis paries, quae caprae laesaeque remanebant . emn hoc morim Iaborast. restabantiar. Nam in ipsa quoque pintenta, & in

stimimus triantis, suinnaosque 'les prorumpetat, multique his membris capti inonein vitariint; nonnulli etiam o lisa inissis. Nonnullos etiam , sin ulac ex mor, convalu riint, satina omniti ni reriam Oblivio pariter cepis, ita ut, neque se ipsos, neaue necessarios agnoscerent. L. Clim enim hoc morbi geniis multo fiterit atrocius,

uain lituod oratione possit exprimi, & aliis in relis gra-Vitri, qtram ut humana nariira seree posse, singaeos in-Vasit, ac etiam lim in sicio niaxime declaravit, se aliqukl aliud esse, quam aliquod familiarium. Nam alites, & it citat pedes, qliotquot latinianis cadaveribus vesci solent, cum nutim iacerent insepulta, ain non accediebant, ain, si ΠΙ- stassent, inrem ruitu. Argumento aluein hoc est, quod hu-

SEARCH

MENU NAVIGATION