장음표시 사용
241쪽
sani suisse, esse Sphacteriam: sed tamen Ptitat, Scholiastens)ripsisse σtετεραν. Vix credo, eunt tam stoli tum fili 1 se , ac potius inuri perluadeo σφετέραν corruptii in esse e Σφακτηριάν. Od. l. i8. N εἰς τὸν μεταξύ Pnγου καὶ Mεσσηνης ποταπινρεουσαὶ Quis est illestivius inter Rhegium & Messanani, in quena mare inquit Hic sine dubio ali litici vitiatum est. ML
non laabet ποταμόν' quod si tollatiar. pro τὸν scritandum videtiir τό; ut pallio post in ThLicydide ἐσπιπτουσα η θάλασσα ες αυτό tibi Portus ait esse figuram π-ς τὸ πιναιν Ῥενον, pro siς αυτον τον πορθμόν. Sed ni nil vetat, auo minus stippi e trur διάστημα, alit si quid eo melius. Cui noc non placebit, is pro ποταμὸν legat πορθμόν. ead. l. 29. 'Aποσωωσα παν) Τα σημεῖα τῆς ξυμμαχὶς kραμένων καὶ ἀναδειξάντων ris. Bas iacutus est hanc liuerpretationem Vasa , ciui veriit, O illis dato signo prius in Antibus. In Thucydide est ἀποσιμωσἐπων.
σην.δε Concurrerant ad opem serendum non Messiinensibus adversus Messanenses, sed Naxiis adversus Messanon1 . Itaque legendium est τοῖς Ναξίοις. Sed ML τομ Mεσσηνιρις, ἡ κατὰ. Unde suspicor, hic aliquid annotariam sitisse de dii plici significatione phraseos βοηθεῖν έπi τινα, quam in utrumque partem accipi docet liti ex. PV. 46o. I. 4. Dλφεται έπε-ωνὶ Haec non siint in ML f. l. 8. Τπιτεθε, ς Ἐπιτι ram re bis V ulgatum ferra non potest. Od. l. II. Πν κάχληκαὶ Ad hanc vocem margo Cod. Gr. adscriptam habebat expositionem, καχληκες λιῆακες ἐν τοῖς υδαπιν. Est e Suida in κάχληκες. e. d. l. 23. A πορον γαρ ην δηλ.) In Cas . solum est την νῆσον. Pag. 46 I. l. 6. Πωπειν γ Πέμπειν. κηρυκα καὶ πρεσsptαν ἐπὶ ξυμω sori. pro ξυμμαχια καὶ φιλια προπεμπειν. Ms Bas.
cte vidit. legendum esse τὴν Νικέαν. Et sic Ms. Od. l. I9.Tων 'Aθηναιων) Αd τη ἀποριζα, quod l. R. in Thucydide legiriir. annotatum erat, τν ἐνδε- των ἀναγκα ν. ead. l. 22. Aυτούς βάλλειν) Qui haec verba ante annotati nem Scholiastae scripsit, secutus est lectionem maronis. cetera exemplaria βλάπτειν, non βάλλειν habent. e M. l. 2o. Ai τους τοω Λάκωνας Haec nihil iaciunt ad ev- ponenda verba T acydidis ἐπ' εκει νοις. Foriasiis annotatai uerant ad αυτοὶτ in expositione praecedenti, & cuin in aliis
242쪽
d. f. 32. Tοὐ πάθους δηλονότι Thiicydules: ῖ δια τὴν υ- λην μέρος τι ἐγένετο. In his μέμως dicitiar pro κατά μέρρος, titsaepe alit,i. holiastes inim lim: exponὰ τού πάθους, potest in Thucydide legisse ου δια T. o. non O. Sed puto, eum voluisse significare, ὀ μέρος τι ἐγένετο, i lena esse, ac si seripuim fuisset ου πάθους μέρος τι εγένετο. ea. . l. 36. χμηρας Iliad. έ, V. 262. Ms hic ερυκακυνειν, quod nus uana alibi inveni. Pag. 4O2. l. a.' Αντὶ τού, σοῦ χάμν Ita alibi recte exponituφdo' hic expositio illa locunt habere non potest. Iiuerpres recte ea contaωne, ut millies εφ' si apud omnes scriptores
ead. l. 9. Tοῖς πρώτως cφυλάσσουπι Tοῖς πρώτοις φυλάσσου-m ML Ad hunc locum Thucyclidis potuit respexisse Suidas, qui φυλακτιφιον exponit τόπον, ωα οἱ φύλακες. s. l. a I. Φρουριον Hoc cum duobus sequentibus scit Iiis deest. l. 33. Ομηρος Isiaci. η', V. 479 , &Pae. 463. L 3. I, α λεγη πεζομαχεῖν) Hoc mihi nonnihil suspectiim est: nam non solet lioc sensu adhibere ῖνα λέ- , - ως ὰν εἰ ελε g. i. l. 22. Π ei εισου --σριου Haec illustrari possunt ex iis, quae Upsius habet lib. III de Misit. Rom. Diat. 6. i. l. 34. μη βλιεπομDου των Λακεδαιμονιων Ἐκ
αδ l. a I. Περὶ τοὐ μέλλοντος προφανὴς απόφασις Melius
ML π. T. μ. προπετης ἀπόφα ς. Et σημείωσαι μανιωδης υπόσχεσις.
f. l. 29. 'Aθηναίων συμμαχός τις ἀχθόμενος ὶ Utramque expositionem Scholiastae ἀπροσδιόνυσον osse osterulit respon- sit in Spartani. V alia in Thucysside verba Graeca δὐ ἁχὲnδό
putavit prae ι Stia. Sed Valla mentem Thucyclidis recte asse-
243쪽
curiis est, & post eum Aetn. Porrus , citi his laoc scholiton
lacibus accensre & elatis, ut compluribus locis ostendit Tiauis cydides, quartim nullus, vel cerie exigui in usus est, vel adllassis hostilis aut amicae adventrum, via ad aliam quamcuniamie rem signifiondam, cum iam dies is ixit. Itaqtie etiam Muicydides omnibus locis, quibus de his asst, mentionen
laoctis iacit. VH. II, 94, III, & 8o, hic, & infra c. D O , iii, ubi Thucydides dicit, ἐπειτα τὶ σημεῖον τοὐ πυρὸς, ῶegiρητο ἀνέσχον. Nec quidquam obstat, quo minus hi inc locum ita accipiamus, exercitum Corintlaiorum, qui ad I illain uiritiuanctum convenerat, cum eum sesellisset adventiis classis
Anicae, quod ea noctu ad aliud litus appulsa fuerat, a vigiliis & excubiis per litora clispositis, quae senserant, eadem nocte de eo sublatis φρυκτοῖς certiorem factu in tuisse. Adde ,
quae ad pag. 434 annotata sunt. ead. l. I 2. Σύν τοῖς αλλοις ἈθηναIοις Haec non sunt in Als. Recte. nam nec opus est praepositione repetita, quae in ve bo composito inest, nec Graeci dicunt συμβάλλειν συν τοῖς πολεμiοις, sed συμβάλλειν τοῖς πολεμisu. d. l. I s. Δύο παανες Eadem liabet Suidas in Παιῆνας. In in. additiir expositio αλαλάζοντες. d. l. 24. Tο δ ον κερας τῶν Ἀθηναιων Verta Tlhucydidis non pertinent ad Athenienses: neque enim hi, sed Corin-stii, se in loca edita receperunt. Od. l. 34. Tους ὐποπεμπτους, τὸ εξῆς, καὶ δεδαὰ Desunt. Od. l. 37. 'Aιπὶ τού ευτρσπισαν των εἱπε) Αὐτων των εν τῆ πό
λει Κερκυραιωρ, μηχανησα μενουν δε λέγει, οἱονει ευτρεπισὶντων.
244쪽
cad. l. 33. Δαιμόνἱ ἀτρεμιις ησο, και Desunt. ut & paulo post illa ιιικg πόρ πιν. Prius est ex Iliad. v. 2oo; miterius ex Odysssy, v. I 86. Pae. 469. l. 3. Φησὶν, επιλεγόριετο0 Καὶ ἐπιλεγόμενος. ead. l. s. M ἀγνοι eo ἐν ἡμῖν) ἡμιν non habet Ais. Et recte abesse potest Non enim tam de Siculis loquitur, quana sententiam & generale pronuntiat uni de bello in universum essere.
Od. l. Io. Δουλευσαι τισιν Δουλευσαι τινι.
245쪽
σιν Abin a Ms. Recte: nam plerative in superiore ann latione leguntur. Pro iis post ὁμοιαου inribitur: ως καὶ 'lππο
ἔτσρον. Est in Aphorisin. II, M. Paulo ante κοινῶς neris. l. 3I. Οἴτω δηλαδὴ εἶπεν. ἡτοι ei Οἴτως ως ει πελ ει. eis. l. 36. Διὰ τὸ ξυμβηναι His additum erat ex Homeri Iliad. s, v. 63: 'AL*ρ τωρ, Αεμιστος, ὰνεστιός ἐστιν ἐκεῖνου.
246쪽
d. l. 23. Πν ἄλογον) Hoc palam vitiosum est. Μs bene
Pag. 478. l. 9. Ἐκάτεροι δηλονόπί Deest cum duobus sin his sequentiburi
υπήκοον, καὶ τῶν ἐναντiων ποιεῖ μὴ καταφρονεῖν. ἐν μὲν τοῖς ΕλD1σι τὸν Breriδαν, καὶ τὴν αυτου στροιτιάν, εν τοὶς Φετέροις δὲ Βελισάριον εις παράστασιν του παρόντος λόγου παραβάλλομεν
M.f. l. 36. Oμηρος 'Hτοι - μαλα λιμορς γηρος, Παυρα μὲν, ἁλλὰ. Cetera desulerantur. Est Iliad. γ', v. 2I3. Pag. 48O. I. 8. Παρεσχεν Παρεσχεν. ἔδωκεν ο καιρός. ML Bas. E. I. Is . N. συνταξις Θουκυδδειος Fallitur. Est genus loquetuli commune omnitari scriptoribus Atticis. Nec recte συνταξιν Vocat, cum ad συνταξιν non pertineat, nec circa
247쪽
eam versetur. H. Stephanus ad So. M. de Diti. Att. pag. I 3o. Sic etiam supra Scholiastes p. 37o. Adriνδυνον απρ ιμμεν iaThucydide scholion habet in. - . μεταφορας τῶν κήων. d. l. 22. Ἀντὶ τού - τῶν λακεδαιμονιων Deliint. Paulo post ad verba Tini retulis οὐχ ῖ α ξυμμάχους -- ἐχωμεν. adscriptum erat ου-λόμ. συμμα Παλead. t. 3 υ Ἐλάσπιος Ηinc in Μc sequitur ad voc. πάγον
in ΤMicycii ter εἰ τὴν πατρον ἐκάστοις πολιτειαν καταλύσας η τὸν δῆμον καταδουλωσιν τοῖς ἱλυοις - δήμμ
λω βαλέειν τοιουτον Gντα Λάθρη οπι πευσας, ἀλλ' ἀμφαδεν, os
κε τύχωμαι. In Homero Iliad. i , V. 243, vulgo editur ὀπι- πιάσευς, & τυχοιμι ' quam Iemonem etiam Sinoliat in s curiis est, S ex Eustathio annotavit Barnesi .ead. l. 3T. Περω κε νιν, - περιαθρm ιν, ἡ προνοαν. ἡ ἐξέλασιν Deest ἐξετασιν. Perperam relata est haec expositio ad voc. ετ r nam pertinet ad περιωπὸν. quod paulo inseratis legitur in Thin yd. pag. 128 l. Io. Pollux II, 34: προωπὸν, ἡ πειριὰθμ1σις ῶς Θουκυδύης. Et Suidas in περιωπη καλεῖ ω Θουκυδίδης) περιωπὴν την *ροντiδα καὶ τὸν περισκωψιν. HOC
etiam animadvertisse v idetur Hiici sonus in Indice Schesiorum. Pag. 48 I. I. Tοῖς δυνάμει φησὶν ) ουσιν Tοις μεν
ead. l. 22. 'Υφ' -- Deest cum chiobus secimentibus sch lsis, quae nihil opiis erire e praecedenti ariminatione hic repeti.
illa, quae paulo post cicit Thucydides, οἱ δὲ 'ta νει, & Sch Datanen hoc voluisse, Tliucyclic ni, cum paulo ante vixisset
των μεν Λακεδαιμονiων, stilicet ενε- , nunc murato casu cicere ei δε Ἐλληνες, pro τῶν δὲ Ἐλλημὸν ἔνεκα.
Od. l. 34. Ἀθηναιους Η Μ: quoque non recte adsci ptuni esse veris, τουτ πλει ς, & ad praecedens pertinere exit imin. Pag. 482. L 2. Ἀροὶ τω, ορκον εξ αυτου λαβόντες Totum hoc scholion αυτο ξεὶ legitur in Suida V. πιστώσαντες. me interquam Ploci pro ἄντὶ τἀ ορκον, habet A. τ. ορκους, & πιστου--i σε ορκω, omisio δὲ, quod hinc recte abesse potest. ML praeterea etiam haec habet: ἀντὶ του εις ζορκον αὐτὸν - λόν-
248쪽
τες, κοῖ ἐκ τούτου πίστιν δεξάμενοι. Et paulo post ad ΣτάγΩ- ρος, η του φιλοσόφου Ἀριστοτέλους σμυiς. e.rae L I3. Πόλις Beιωτων In ed. Camerarii erat υπὸ των λι- ώτων. Stephanus omisit, quod quidem non magnopere reprehen si potest, sed sunt tamen & alia nillilo maioris mo-rmenti, quae idem retinua. Od. l. I 6. Ῥυουν, εν ἀ ' ς ἐδίδου o καιρος, η , υν, έν ω
eis. l. 23. N μὲν προτα ςὶAnte haec verba Cas . habet δαιρεῖταi ὴ δημηγορέα αἱ τη τω συμφέροντι κώ τω δικαίω, Aro ψαiνει δὲ ὀλιγάκις καὶ τὸ δυνατόν. uia Πρότα ς, επιπλήξεως Πρότασις ἐξ ἐπιπλώξεωα d. l. 27. Πανταχου εχθροὶ Hinc in Mic sequeruntur, quaellic sunt l. 36 , hoc modo: τὸ δὲ συμπέοαμα προτρε π κιν glaτα πρακτεα, κατὰ διόμσμόν τισι τῶν ἄν ώπον ἐτι μαλλον προμηθητέον. omnia melius, quam in editis, in quibus aperium est, posteriora a filo loco avulsa esse. Oael. 32. Uμηρος Iliad. χ , v. 16I. Habebat ML insuper aliam expositionem ad versi ου γαρ προμηθὲς, quam descripsi ad Thucydidein. d. l. 33. Ἱπποδά-οι' in. Bas addit: ου γἁρ ομοών ἰσπι του ὐπὲρ τῆς σφετέρας μαχεσαι καὶ υπερ πλειονος. τούτο μὲν φανερῶς ἁδικον, ἐκεῖνο δε καὶ μαλλον δίκαιον. d. l. 3 s. Ωσπερ M 'Aθηναῖοι Haec non sunt in Ms nec referri possunt ad verba οἶς ὰν αλλος έπis, sed ad sequentia Thucydidis, του δε πλεIονος ὀρεγόμενος. De illis μἀλλον-ρομηθητέον dixi ad lin. 27.
Pag. 4D. I. 2. καὶ τρόπου Post hanc annotationem in ML ad verta Thucydidis πρός τε γ ὰρ τούς, iurec scripta sunt: Mis
autem hic annotantur ad I. ro & II, ab eo absunt. Deinde post scholion ad pag. 136 l. s. scriptum est, ἐλευθερια περιω-
νεται. διόπερ καὶ ο καὶ συνδεσμος περιττός quae est expositio verboriana καὶ ἐλευθερον καλπταται.
eis. l. 7. Μέχρι θανάτου Addit Μs. ἀντὶ του κινδύνου - τῆς
249쪽
τοῖς πολλοῖς λόγοις, μι υπομιμνησκειν μῆλυν ἡ προτρεπε δόναται
pta sunt: πρίν φησιν ἐπανελθη τῶν ἈθηναIων αὐτός. d. L 16. 'ta τὼ Δηλιω Δηλονότι τῶν πολεμέων νεκρῶν, 7, 4. μὴ ἀσπόνδους αυτούς ἀνέλωνπαι οἱ Ἀθηναῖοι. Melius, quam vulPtum έντω Δηλι ω'nam laoc adhuc tenebant Athenienses.
250쪽
εν η οἱ νεκροὶ κεῖνται, αυτοὶ το ποινητέον γι υνωσκέτωσαν. Ad verba και οὐκ ἄν αυτούς βία σφων κρατῆσαι αυτων ibid. l. 9, καὶ ουκ ἄν τούς Βοιωτους κατισχύσειν των Ἀθηναίων εν τη 'me'Hως τούς νεκρους κατασχεῖν κυτων. Adsequemia οὐδ' αἶ ἐσπέν
d. l. 7. Κατα φύσιν Paulo post ad ι σιδήρωτο staptum est , ωστε ὐπο τοὐ πυρὸς μὴ βλάπτεσθαι την κεραιαν. i. i. ra. Ἀμφιπολu Paulo post ad Ἀρισταγόρας ὁ Miλη-
ead. l. I 3. Tὸν Στρυμόνα Deest. Ad περιφανη hoc scholion Iegiriir: εν τοιοίαιν χωρω κατώκισεν, ὀ περιφανὲς ἔκ τε γῆς καὶ
d. l. 23. Διαπεραιώσεως Hoc, & auae ad i. Ir h. p. & I. α & 8 pag. rue s scribtinnir, non habet hiceae 1 36 εταβληθὲν τὴν υνώμηνὶ Μεταβεβλημένον τῆ γνώμη.Pag. 486. l. r. Βρασθαν) Deest, una cum illis, quae ad i. i et s. p. & l. 3 & s pag. Is annotantur. s. l. s. 'O Βρασίδας Hoc auoque, ut & annotationes ad I. Io & II h. p. &l. 9γRI 9, t. I 3 pag. I 6o,& l. 2 pag. 36I, aliis absunt. Ad ἀσφαλεῖ, quod in pag. I 6o l. Ist in Thucydide, scripui in est πάρισον' qua figura delectari Thucydidein , etiam Dionysius Halic. Observat. Deinde illa, εἱMότες οἱ αν- Ηουποι, exponuntiar scholio, quod in Notis ad hum lociam Thuc'lidis descripsi. Od. l. I 8. Et νος δηλονότι Ante haec ad v. Aθως p. 16a l. 8 in Thucydide, est μιρος ἄν τῆς ἀκτῆς δηλονότι. Et ad διγλώσσων l. Iet, ἀντὶ τοὐ, πολυγλώσσων.
Od. l. ao. Tὴν Tορώνm Non est in m nec haec, nec sequens expositio. ea d. l. aa. Tῆς προδοσίας Illis, auae paulo post in Thucyd.