Epicorum graecorum fragmenta

161쪽

178.

Zε πάτερ ε σσω μοι ἔχει αἰῶνα βίοιο ἄφελλε δουναι καὶ ἴσα φρεσὶ μήδεα δμεν θνητοῖς ἀνθρώποις νυν δ' ουδέ με τυτθον τισας, o γέ με μακρον ἔθηκας ἔχειν αἰῶνα βίοιο επτά, ἐπὶ ζώειν γενεας μερόπων ἀνθρώπων.

TZela ad Lycopnr. v. 682 πέμπελον τον πέργηρων νυν δε ον ειρεσίαν λέγει, ἐπειδη φασιν αὐτον επτα γενεὰς ζῆσαι αλλοι δε ἐννέα ἀπο γαρ Κάδμου ην καὶ κατωτέρω Ἐτεοκλέους καὶ Πολυνείκους, ως φησι καὶ ὁ της Μελαμποδίας ποιητής παρεισάγει γαρ τον ειρεσίαν λέγοντα Ζευς - ἀνθρώπων .Eosdem versiis affert Exeg. in Il. p. 149. οἴην με μοῖραν δέκα μοιρέων τέρπεται ἀνήρ Scnoli vere ad lacopnr. 683 ανδρῶν γυναικῶν εἰδότα

CLXXVIII. 1. Quocus notulum emendatus. uellerεὐθ' pro corrupto illo ἱδ). Undo Vos εἴθε μοι εἰθ' ησσω γ' cῶνα coni εἴθε μοι εἰθ' σόν τ Scnneidem . Nonis prQbahitis videtur Hermanni emendatio, maam in textum recepimus. - . φρεσὶ In edit Lycopnr. ueli deest. - καὶ ἴσα, imo in OmIa ad Lycopnr les tiar, in cod. Exeg. Il. absorpsit lacuna. καὶ ἐναίσιμα . Gernard. Leci uolt. p. 160.

162쪽

154 ΜΚLAMPODIA. ξυνουσίας λέγεται τον Λία τη φα ἐρίσαι φάσκοντα τὰς θηλείας δεσθαι ἀλλον η πολλῆ συνουσία περ τοὐς ανδρας δ), καὶ χρήσασθαι τω ειρεσία κριτ διατὰς δύο αυτο μορφάς' τον δε εἰρηκέναι δέκα οὐσῶντων πασῶν δονῶν μίαν μὲν χειν του ἄρρενας, τὰς δε λοιπὰς τὰς γυναῖκας ὀργισθεῖσα δε η μα ἐτύφλωσεν αυτόν ὁ δε εὐ ἐχαρίσατο αὐτω μαντικην καὶ πολυχρονιον ζωήν, ως ὁ της Μελαμποδίας ποιητης' εννεα με μοίρας δεκατην δε τε μοῖραν τερπεται ἀνήρ - νόημα M. Verani lectionem οἴην με κτλ. servarunt Zetet ad loci Schol. Amla'. o Hari. ad Hom. Od. , 494. Adnotatio marginalis Apollod. III, 6, 7 6, iam a nannographi textu seiunxerrant Fa

Apollod. l. i. g 4 sq. ισίοδος δέ φησιν τι θεασα- μενος se. ειρεσίας περὶ Κυλλήνην φεις συνουσιάζοντας, καὶ τούτους τρώσας, γενετο ἐξ ανδρος γυνή, πάλιν δε τους αυτοὐς φεις παρατηρήσας συνουσιάζοντας γενετο ἀνήρ. διόπερ ρ καὶ εὐραμφισβητοῶντες πότερον τὰς γυναῖκας η τους ἄνδρας ηδεσθαι μὰλλον ἐν ταῖς συνουσίαις συμβαίνοι, τομον

ἀνεκριναν κτλ. s. Heg. rad. Mirab. cap. IV p. 74 sq.

τὰς δ δέκ' dinotat ad Apollodor. - ,Manifestum fit, legen-

clun esse εννέα δ' ure nan e de seni partibus una detracta supersunt novem meme. an loci interpretationem quam

163쪽

MELAMPODIA. 155 Aικαίαρχος καὶ Κλεαρχος καὶ Καλλίμαχος καὶ αλλοι τινες περὶ Πιρεσίου τάδε Πιρεσίαν τον Ευήρους ἐνυρκαδία ανδρα οντα ἐν τω ρει τω ἐν Κυλλήνη οφεις ἰδοντα οχεύοντας τρῶσαι τον τερον καὶ παρα χρῆμα μεταβαλεῖν την ἰδέαν γενέσθαι γαρ ἐξ ανδρος γυναῖκα καὶ μιχθῆναι ανδρί του δὲ Ἀπόλλωνο αὐτωχρήσαντος ως ἐὰν τηρήσας χεύοντας μοίως τρώσητον ενα ἔσται Io ην, παραφυλάξαντα τον ειρεσίαν ποιῆσαι τα - του θεο ὐηθεντα καὶ ουτως ἀνακομίσασθαι την αρχαίαν φύσιν Aιὸς δὲ ἐρίσαντος

Hδιστον δ' ἐν δαιτὶ καὶ εἰλαπίνη τεθαλυδεὶ τέρπεσθαι μύθοισιν, ἐπὴν δαιτος κορέσωνται. Athon. I p. 40 F: ηδιστον - κορέσωνται , ισίοδος ἐν τη Μελαμποδεία φησίν.

- δε καὶ τ πυθέσθαι, σα θνητοῖσιν ἔνειμαν ἀθάνατοι, δειλῶν τε καὶ ἐσθλῶν τέκμαρ ἐναργες. eleIII. lex. Stroin VI p. 266 Φ 628 Ib. 751Ρ6u Ησιοδός τε ἐπὶ του Μελάμποδος ποιεῖ ,ήδυ - εναργές , καὶ τα ἐξῆς παρα Μουσαίου λαβὼν του

ποιητο κατα λέξιν.

lyragni CLXXX. 1. δέ ἐστιν ἐν vulgo ex coniectura, legitur ηδ γαρ ἔστ' ἐνὶ codd; in Meinelte. f. Huel nerimem. 1866 , . - Post hoc Dagmentum aut nullo aut eximo intervallo secuturi esse proximum recte vidit Biatui Lex. I p. 128. Fragni CLXXXI. I. ἔνειμαν Sic arctach. ἔδειμαν vulgo. ἔδειξαν Goetii. - . δεινῶν oechi coni. p. I p. 13.

164쪽

156 MELAMPODIA.182. 183. N δε Μάρης θοὸς αγγελος λθε δι' οἴκου, πλήσας δ' ἀργύρεον σκύπφον φερε, δῶκε δ' ανακτι. ι τότε μάντης με δεσμον βοος αἴνυτο χερσίν, Ιφικλος δ' ἐπὶ νῶτ επεμαίετο τω δ' et οπισθεν σκύπφον χων τερύ, τέρη δε σκηπτρον ἀείρας, εστειχεν Φύλακος καὶ ἐνὶ δμώεσσιν ἐειπεν. Atinen X p. 498 Α-B: σίοδος δ' ἐν τω δευτέρω

Μελαμποδείας σύν τω π σκυπφον λέγει τω - ανακτι . καὶ πάλιν καὶ τότε - δειπεν Versiun secundum πλήσας - ανακτι Athenaeo auctore usus affert Eustath.

184. De meti filiabus ias Melampode sanatas esse

constat, Apollod Π, 2, 1, 4 Ἀκρίσιος με υργους βασιλευει, Προῖτος δὲ πρυνθος καὶ γίνεται 'Aκρισίωμεν ἐξ υρυδίκης της Λακεδαίμονος Λανάη, Προίτωδε ἐκ Σθενεβοίας in γφινόη Λυσίππη φιάνασσα αυται δε ς ἐτελειώθησαν, ἐμάνησαν, ω με--ίοδός φησιν,οτι τὰς ιονύσου τελετὰς ου κατεδέχοντο. Ad Melampodiam reseri tinnicen. 185.

Athen. XIII p. 609 'Ησίοδος δ' εν τρίτωFragm. CLXXXIII. 1. μάντης eod. Ven. Atinenaei. Recepit Meinelce ,,Nonte proprium remis sequentia ostendunt Anal crit p. 22s cf. Herm. Vol. I p. 327ὶ μάντις Vulgo. βοος enasterii ad es h. I p. 1366 βιός vel βίος codd. Athenaei. - 1 CL Prob. ad Vein Buc. I, 8 p. 22 Keil.

165쪽

OPERA MAGNA. 157 Μελαμποδείας την ἐν υβοία χαλκίδα καλλιγυναικα

εἶπεν. Cf. Eustatu ad Hom. . p. 875, 2 om. 825 BRS. 186.

Strab. XI p. 676 ,σίοδος δ' εν Σόλοις πουπόλλωνος ἀναιρεθῆναι τον Ἀμφίλοχόν φησιν. s.frragm. 177. 187.

Μάντις ' ουδείς στιν ἐπιχθονίων ἀνθρώπων, οστις αν εἰδείη Ζηνος νόον αἰγιόχοιο. Clem Alex. Stroni V p. 259 610 B Sytb. 727 ou. υλλα καὶ ,σίοδος δι , γράφει συνάδε τοι προειρημενοις' μάντις - αἰγιόχοιο -. OPERA MAGNA. Proculus adines opp. 126: ὁ ἀργυρεον ἔνιοι τῆ si ἀκούουσι, λεγοντες τι ἐν τοις μεγάλοις ἔργοις το ἀργυριον της ν γενεαλογει. Fulgent. Mythol. I, 1 ,,Hesiodus in bucolic camine. CLDam1 188. Unde colligi potest ad carmen ,, erius de agricesiuae exponens deῬ1 aliis rebus ad eam pertinentibus, tunicis adeo, si id concludero licet ex fragm.

1 Apud Atnen. VIII p. 364 B e Datur νυν δε τουτωνκτλ απερ πάντα ἐκ των εἰς σίοδον αναφερομένων μεγάλων ποίων καὶ μεγάλων Ἐργων πεπαρωδηται, sed verna. καὶ μεγάλων Ἐργων seclusit Dind. cui adstipulantur recentiores. Linanil. Asiaeon. II, 19 uii. mperi H UI 34, v. 77 s i ' Vecta sunt Goeulingi in praessit p. XXXIX.

166쪽

Rnen. I 1833 p. 25 sqq. Caesar in Diar Antiq. V 1838 n. 65 sqq. p. 29 sqq. Marcit sc ne si mesiodi

. . . . fragmenta p. 20 sqq. Μ, ne isti lare Gri Vol. II p. 389 sq. 501-503. 188. Fulgent Mnnol. III, 1 p. 705 Stav. , Proetos Pampnyla lingua sordidus dicitur, sicut Hesiodus in Bucolico carinino scriuit dicens: e pri grosis a fulvo

potest nisi αἱμάτιος δρόσος, io aevi bene dici potuit

1 Ma Bodl. p. aisL pepigros sta fulvo lactianaenesmnorum. Cod. Bern. 427 cuius lectionem ueniane mecum communicavit Aran. agen) pepigros ista sulue Iactis mens

167쪽

OPERA MAGNA quam θῆλυς ἐέρση. Tum Dens vigenti in Graeco

textu, si memorant nosvis des a neri donet, non uiuευ, sed καλῶς. Supersunt literae alite tun a. 1iuuanini l)ropitas abest in m λακτιστῶν λακτιστός, i. e. λελακτισμένος. Quaae non duDito Fulgentium, aut EDI'arimn sic mouisse in codice suo: προῖτος σταφυλῶν καλῶς λακτιστῶν αἱμάτιος δρόσος, iae erua, ille sic

vertit soritidus uvarum Dene calcatarum sanguineu PO S. Graeca antem verna utriam Hesiodi sint, annota, assi diiudiconi . )189. Plinius N. H. XV, 1 Hesiodus quo*1 in primis cultum agroriun docendam Tintratus vitam negavit oleae satorem mactum ex ea percepisse 1em luani tam tarda tunc res erat. ,Ηuc pertinet Herodot V, 2:

190. Plin. N. H. XXII, 22 g 67 Aspnodelum de clarissimis neruarum, 1 1od eroum aliqui appellaverint, Hesiodus et in uviis nasci dixit. 191. Inid. Millo infra, 73): spnodeton ah Hesiodo maidam alimon appellari existumavere, Iod falsum - 1 ὁ προῖτος σταφυλῆφι εο λακτιζομένης αἱμορρόω

- ἐέρση, Ritscni Scnessi crit p. 35), at ad veritatem proxime accessisse videtur. - ρεβριθὼς σταφυλῆσιν ἐυ λακτιζομέν ρσι αἱμόρροις Spenge in Dam . Antiq. II 1835 p. 208. Aliomani

168쪽

0PER MAGNA. Ditror' est enim suo nomine nalimon, non parvi et ipsum ei roris inter .uctores. 192. Plin. . . XXI, 204 145: olio Musaeus et Hesiodus pertingui iuuent dignationis gloriaemae aVidos; polium tractari, coli, polium contra Venena naueri, contra Serpentis uosteriit, uri, portari, in vino decoqui recens vel aridum inlinique. Cf. XXI, 7 g 44 Sicut apud Maecos polium eruam, inclutam Musaei et Hesiodi laudi is ad omnia utilem praedicantium superque cetera, ad famam etiam ac dignitates, mrsusmae miram, Si modo, ut tradunt, soli eiu mane candida, meridie purpurea, sole occidente aeriale adspiciuntur. s. neopnr. Hist.

Plant. IX, 23 St. 19, 2 Vimm. καὶ ς δή φασι τοτριπόλιον πόλιον)y καε υσίοδον και Μουσαῖον εἰς παν πρῆγμα σπουδαῖον χρήσιμον εἶναι δ δ καὶ

ὀρύττουσιν αυτ νυκτωρ σκηνην πηξάμενοι. s. Lo Dech. Aglaopn. p. 309. 193.

Plin. N. H. XXV, 24 12 Primus autem Omnium, NIO memoria, novit, Orpneus de herois curiosius aliqua prodidit, post eum Musaeus et Hesiodus polium nerbam in quantum orati sint dixi as, Orpneus et Hesiodus sumtiones conmendaVere. 194. Plin. N. H. XXIII, 1 g 42 Meracis potioninus per viginti dies ante canis ortum totidemque postea suadet Hesiodus uti.

169쪽

195. Serv. ad Verg. Georg. III, 280 Scu lectum esse apud Hesiodum Q. Theocritum 11ρI'han esse quRI1liRUI, quae hippomanes Vocatur, Iasi ππου μανία. Si enim eam cornederint emat, furorem patiuntur. 196. Proculus ad ea Opp. 126: ὁ ἀργυριο ν ενιοι

τῆ si ἀκούουσι, λέγοντες, οτι εν τοι μεγάλοις Ἐργοις τ αργύριον της Γης γενεαλογεῖ. ORNI THOMANTIA. oes adines opp. 826 824 sqq. p. 368 447 Gaiss. ορνιθας κρινων κτλ.)J Tούτοις δε ἐπάγουσί

τινες την ὀρνιθομαντείαν, α τινα πολλώνιος Pόδιος ἀθετεῖ. INCERΤΑΕ SEDIS FRAGMENTA.197. Aueto libri de caelo III, 1 Aristot. d. Bela. p.

298 25 smi.): ἰσὶ γάρ τινες ο φασιν οὐθεν ἀγένη- τον εἶναι των πραγμάτων, ἀλλα πάντα γίγνεσθαι γενόμενα δε τα μὲν ἄφstαρτα διαμενειν, τα δε πάλιν φθείρεσθαι, μάλιστα μεν οἱ περὶ Nσίοδον, εἶτα καὶ των ἄλλων οἱ πρῶτοι φυσιολογήσαντες. Locum indicavit Gosuta in Spicit primo fragmentoriam Hesio si p cc. acadd. Ups 1869 p. 194).

170쪽

162 ESIODUS. 198. Diog. Laert. VIII, 1, 25 48 p. 81 uelin.: Ἀλλὰ μην και τον ουρανον πρῶτον ὀνομάσαι κόσμον

καὶ την γῆν στρογγυλην Πυθαγόραν), ς ε Θεόφραστος, Παρμενίδην, ς δε Ζήνων, ,σίοδον.

199. Oυρανίη δ αρ ετικτε Λίνον πολυήρατον υἱόν, o δη σοι βροτοί εἰσιν αοιδοὶ και κιθαρισται πάντες με θρηνουσιν ἐν εἰλαπίναις τε χοροῖς τε,αρχόμενοι τε Λίνον καὶ λήγοντες καλεουσιν. Schol. Vici admoni Il. V 570 καὶ Ησίοδος Ουρανίη καλέουσιν . os versias etiam Eudocia p. 278, 1 Sin. et Eustath ad Il. p. 1163, 61 sqq. Rom. 1222 Bas.

asserunt.

200.

Παντοίης σοφίης δεδαηκότα.Clem Alex. Stroin I p. 121 281 Sytb. 330 Poti. 13σίοδος γαρ τον κιθαριστὴν Λίνον παντοίας σοφίας δεδαηκότα εἰπὼν και ναυτην - ὀκνει λέγειν σοφὸν ' κτλ.201. ει μη Απόλλων Φοῖβος πε θανάτοιο σαώσει, καὶ Παιήων ο απάντων φάρμακα οἶδεν.

Eud. - . αρχόμενοι δε rist. Eud. - λαλέουσιν Eud. Fragin. C. παντοίας σοφίας lem. , Ora Hermanu. Goetii putat antecedentem versum sic exiisse Λίνον κιθαoιστήν