Epicorum graecorum fragmenta

131쪽

CATALOGI FRAGMENTA. 123 αυτη ἐστίν, η κέχρηται νυν Eυριπίδης ουτ δε φησι

καὶ Ησίοδος. 108. Schol. Ven. A ad otii. l. I, 195 Μαχάων δεουτος υἱος Ἀσκληπιο καὶ Τυρσινόης η Κορων ιδος ' κατα δε ισίοδον Σάνθης in).109.

Tιμάνδρην Ἐχεμος θαλερην ποιήσατ κοιτιν. Schol. ind. l. X XI), 79 p. 252 Bootali. - δε τούτου του Ἐχέμου τοὐπλλον φασὶ τελευτῆσαι κατιόντα εις Πελοπόννησον ἐγάμησε δε την ιμάνδραν. ισίοδος ' Tιμάνδρην φησιν - ακοιτιν . f. aus.

VIII, 5, 1 et Serv. ad Verg. Aen. VIII, 130 Quaeritur Sane, unde Evander Atridis genere herii coniunctiis. Et aamvis Hesiodus dicat, qualiter coniunctus sit Evander, tamenvsidam attin Thestii ' filias Ledam et Hyperinnestram δ)fuisse, Leda et Tyndarei filias Clytemnestram, elenam et Timandram M fuisse, viam duxit uxorem Aemusq)Areas, cuius filius Vander. 11 Schol ad imi. Nem. X, 15 do Castore et Polluce:

μενωσίοδος αμφοτερου Λιος εἶναι γενεαλογεῖ. 111. Schol ad ind. l. l. paullo insta ὁ μέντοι ,σίοδος

132쪽

ουτε Λήδας υτε Νεμέσεως δίδωσι την Ἐλένην, ἀλλα θυγατέρα Mκεανο καὶ 'θυος δ).112.

Tnσιν δε φιλομμειδὴς Ἀφροδίτηὴγάσθη προσιδουσα κακὴν δε σφ' εμβαλε φήμην.

Tιμάνδρη με ἔπει Ἐχεμον προλιπουσ' ἐβεβήκει, ετο δ' ἐς Φυλῆα, φίλον μακάρεσσι θεοισιν.ως δε Κλυταιμνήστρη προλιποsσ' γαμέμνονα διον 5 Αἰγίσθω παρέλεκτο και Πετο χείρον' ἀκοίτην ως δ' Ἐλένη ζῆσχυνε λέχος ξανθο Μενελάου. Schol ad ur Orest. 249 Στησίχορός φησιν ς θυων τοῖς θεοῖς Τυνδάρεως Ἀφροδίτης ἐπελάθετο, δι oὀργισθεῖσα ἡ θεος διγάμους τε και τριγάμους καὶ λειψάνδρους αυτο τὰς θυγατέρας ἐποιησεν

Fringm CXII. Sigia Μ marc. Λ - Vah, B - M. Ι medii princeps a Arsenio curata. - . δε σφ' ἔμβαλε Sic B; re-EMIOriam Oroptelas V. P. Dind. - sin ,,Post φήμην in Irergitur καὶ ' ηρος ς δε κλυταιμνήστρα λιπουσ' etc. uoi καὶ ηρος naud auDie sto Arsenio est insertunt lacunam codicis sui utcunmae explente. In B post φήμην - novum incipuscnolion, cuius verba prima DEterata, elimia inde , προλεπουσ' ἐβεβήκει a manu recentiore sunt instaurata. Omnia integra in M, etsi partit corrupta . Dind. V. - Hesiodo reddidit Codet, qui cod. Marc. 471 sol. 8' inspexi eiusoue lectiones cum Geelio communicavit. 3. τί ἀνδρὶ μένει εἴτ'εχετον - πεισάνδρη μὲν ἔπειτ' ἔχετον A; 4. λετο δ' εἰ σφιαία φίλον κτλ. Μ. Huius loci cor aptissimi emendatio deuetur 6eeli acumini es Goeul praelat in Hes p. LX e l. in. . Φυλη postea in B repertum est φληα ). - 5. ς δε κλυται- μνηστρα λιποῖσ' Dri corr. o Dei. - . χείρον' ἀκοίτην Sic

133쪽

Rom. 94 Bas. Φυλῆα φίλον μακάρεσσι p. 126 10 sq. Rom. 95 Bas. Φυλῆα φίλον p. 797, 46 Rom. 14 Bas. )s eund. p. 305 17 Rom. 231 Bas. Φυλεὐ γαρ φασι, μοιχεύσας ιμάνδραν ἀδελφὴν 'Eλενης και Κλυταιμνη- ρας ἀπήγαγεν εἰς το Λουλίχιον. 113. Scnol. Vici ad Hom. Ιl. V 240 Λυκομήδεά Kρὴς Λυκομήδης, ως φησιν σίοδος καταλέγων τους μνηστῆρας Ἐλένης. 114. Ρatis. III, 24, 10 7) καὶ τι με των Ἐλένης μνηστήρων Ἀχιλλεὐ οὐκ ἔστιν ἐν καταλόγω γυναικῶν, μηδεν τουτο ἔστω τεκμήριον ου αἰτῆσαι Ἐλένην αυτόν. 115.

Scnol. Ven. ad i. T 116 λοχον ΣθενέλουJAίδυμος παoατίθεται Φερεκύδην με λέγοντα αυτὴν την Πέλοπος Ἀμφιβίαν ισίοδος δε Ἀντιβίαν την Ἀμφιδάμαντος αποφαίνεται. Sed Senol. Viet ad loe.: O μεν Ἀμφιβίαν την Πέλοπος, οἱ δευντιβίαν τὴνυμφιδάμαντος 'Hσίοδος δε Νικίππην φησὶ τὴν

Πέλοπος. )116. Τgetet. Exeg. in Il. p. 68 sq. ): Ἀγαμέμνων, ομοίως δε καὶ Μενέλαος, καθ' Bσίοδον και Αἰσχύλον Πλεισθένους υἱοs Ἀτρέως παῖδες νομίζονται κατα δε

134쪽

126 ΑΤΑLOGI FRAGMENΤΑ. τον ποιητην καὶ πάντας πλῶς, τρέως αυτου Ἀτρέως δε καὶ Ῥερόπης, κατὰ μεν ον ποιητην καὶ

πάντας πλῶς, Ἀγαμέμνων, Μενέλαος, καὶ Ἀναξιβία, μητηρ Πυλάδου κατὰ δε ισίοδον καὶ Αἰσχύλον καὶ λλους τινὰς Ἀτρέως καὶ Ῥερόπης Πλεισθένης Πλεισθένους δε καὶ Κλεόλλας της Βίαντος Ἀγαμεμνων,

Μενελαος, καὶ Ἀναξιβία νέου δε του Πλεισθένους τελευτησαντος υπὸ του πάππου αυτῶν ἀνατραφέντες υτρέως, Ἀτρεῖδαι πολλοῖς ἐνομίζοντο. Cf. Scholi Ven.

et non ad Hom. Il. A, T. B, 249. Eustath ad Il. p. 21, 13 Rom. 16 Bas Eudoe. p. 23 18. Schol ad getet. Alleg in Crani. necd. Oxon. I p. 378. 117.

'Η τέκεθ' Ἐρμιόνην δουρικλειτω Μενελάφ' οπλότατον δ' ἔτεκεν Νικόστρατον, ζον Αρηος. Schol. Laur ad Soph. l. 539: μως ου Τ συμφωνει αυτ sc τω Σοφοκλεῖ Bσίοδος ' , - ηος M.

118.

Pans. I, 43, 1 Λέγουσι δε sc οι Μεγαρεις εἶναι και φιγενειας ρωον ἀποθανεῖν γὰρ καὶ ταυτην ἐν Μεγάροις. ἐγὼ δε κουσα με και αλλον ἐς μιγένειαν λόγον υπὸ ρκάδων λεγόμενον, οἶδα δε Ησίοδον ποιήσαντα ἐν καταλόγω γυναικῶν φιγένειαν οὐκ ἀποθανεῖν, γνώμ δε Ἀρτέμιδος κάτην εἶναι.

135쪽

CΑΤΑLOGI FRAGMENTA. 127Ρhavorin. Eclog. p. 361 sy) Ην δε φασι, Βουτης υίος Ποσειδῶνος, Nσίοδος ἐν καταλόγω. 120. Aelian Var. 1st. ΙΙ, 20 λεγε υσίοδος, τηνἀηδόνα μόνην ὀρνίθων ἀμοιρειν' πνου καὶ δια τε- λους γρυπνεῖν την δε χελιδόνα - ἐς το παντελες αγρυπνεῖν καὶ ταύτην ἀποβεβληκέναι δε ' του πνουτο μισυ τιμωρίαν δε αρα ταυτην ἐκτίνουσι δια τοπάθος τὸ ἐν Θρακη κατατολμηθεν ' το ἐς τὸ δειπνον

Paus II 6 5 3): Σικυῶνα δε ου Μαραθῶνος του Ἐπωπέως, Μητίονος δὲ εἶναι του Ἐρεχθέως φασίν Sicyonia). ομολογεῖ δε σφισι καὶ υσιος, ἐπεὶ σίο

δός γε καὶ Ιβυκος, ὁ με ἐποίησεν Ἐρεχθέως εἴη

Σικυών, Ιβυκος δε κτλ.122.

Paus I, 3, 1 ταύτης ἔπεστι τω κεράμ της στοῆς αγάλματα ὀπτης γης, ἀφιεὶς Θησευς ἐς θάλασσαν Σκείρωνα καὶ φέρουσα μερα Κέφαλον ον κάλλιστον γενόμενόν φασιν ποπιμέρας ἐρασθείσης ἁρπασθῆναι,

και ι παῖδα γενέσθαι Φαέθοντα si καὶ φύλακα ἐποίησε του ναου ταυτα αλλοι τε καὶ ισίοδος εἴρηκεν ἐν ἔπεσι τοι ἐς τας γυναῖκας. 1 Phavorini clogis uti non licuit. 2 Sic Duherias; μελεῖν vulgo Sic Hercher Ἀν ἀπολωλέναι vulgo. ' Legeba

136쪽

123.

Μίνως ο βασιλεύτατος η θνητῶν βασιλήων, καὶ πλείστων νασσε περικτιόνων ἀνθρώπων Ζηνος ἔχων σκηπτρον τω καὶ πολεων βασίλευε Pseudo-Ρin. in p. 320 C: εἴρηκε δε καὶ Ησίοδος ἀδελφὰ τούτων εἰς τον Μίνων. μνησθεὶς γαρ υτοὐτου ονόματος φησὶν ος - βασίλευε s. in.

Tnes. 16.124.

Εὐρυ ης δ' ἔτι κουρος θηνάων ἱεράων. Hes n. v. ἐπ αὐρυπη ἀγων. Μελησαγόρας τον Ἀνδρόγεων Εὐρυγύην εἰρῆσθαί φησι τον Μίνωος,

ἐφ' ω τον αγῶνα τίθεσθαι ἐπιτάφιον Ἀθήνησιν ἐντω Κεραμεικω καὶ ,σίοδος ,αρπύης - ἱεράων .125. Θεινος γάρ μιν ἔτειρεν ἔρος Πανοπηίδος Αἴγλης. Ρlut Thes. 20 πολλοὶ δε λόγοι καὶ περὶ τούτων τιλεγονται καὶ περὶ της Ἀριάδνης ἀπολειφθῆναι δε του Θησέως ἐρῶντος τέρας' δεινὸς - Αἴγλης .τοει γὰρ το ἔπος ἐκ των,σιόδου Πεισίστρατον ἐξελεῖν φησιν Βρέας ὁ Μεγαρεύς. f. tnen. XIII p. 557 Α υσίοδος δε φησι και Ἱππην και Αἴγλην se. τον Θησέα νομίμως γῆμαι), δι β καὶ τους προς Ἀριάδνην ρκους παρέβη, ως φησι Κέρκωψ.

137쪽

Harpocr. V. Μελίτη δημός ἐστι της πικροπίδος κεκλῆσθαι δε φησι τον δημον Φιλόχορος ἐν γ ἀπο Μελίτης θυγατρος κατα μεν ισίοδον Μυρμηκος καταδε Μουσαῖον Λίου του πόλλωνος. adeam sere narria iii l. II, 1 p. 76 Berist.J cf. hol. V. 127. Strab. I p. 93 sq. Κυχρείδης φις, ον φησιν-ίοδος τραφέντα - Κυχρέως ἐξελαθῆναι - - ρυλόχου λυμαινόμενον την νησον, υποδέξασθαι δεαυτον την Λήμητρα εἰς λευσῖνα και γενέσθαι ταύτης ἀμφίπολον. νομάσθη δε καὶ Πιτυουσσα ἀποτου φυτου CL Steph. yg. v. Kυχρεῖος πάγος. 128. Argum Scut p. 108 ed. Goetii. ed ait.) Ἀπολλώνιος δε ὁ 'Pόδιος ἐν τω γ φησὶν αυτου εἶναι, ἔκ τε του χαρακτηρος καὶ ἐκ του o γόλαον ν τω κατα- λόγω ευρίσκειν νιοχουντα τω Βρακλεῖ. 129. Seliol ad ind. l. VII, 42 στυδαμείαςJ Ῥμηρος ταυτην Ἀστυόχην φησιν, ου Ἀστυδάμειαν και Nσίοδος δε στυδάμειαν αυτην φησι. 130. Η δ' υποκυσαμεν καλλίζωνος Στρατονίκη Mρυτον εν μεγάροισιν ἐγείνατο φιλτατον υἱόν.

138쪽

130 ΑΤΑLOGI FRAGMENΤΑ. του δ' υἱεῖς ἐγένοντο Ajίων τε Κλυτίος τε, ξευς τ' ἀντίθεος, δ' Ιφιτος ζος Αρηος 'τους δε με θ' ὁπλοτάτην τεκετο ξανθὴν Ἀλειαν Ἀντιόχη κρείουσα Πυλωνο Ναυβολίδαο.

των υρυτιδῶν ἀριθμός. ψσίοδος μεν α δ φησὶν ἐξ υρυτο καὶ Ἀντιόχης ' παῖδας, ουτως η δ' -

Ναυβολίδαο . 131. πιττι κε χερσὶ λάβεσκεν ἀείδελα πάντα τίθεσκεν.Τgeig. Lycopnr. 344 Ουτος ὁ υτόλυκος κλεπτο- συνη πάντας περέβαλε κλέπτων γα πάντων Ἀπους

τε καὶ βόας καὶ ποίμνια, τα σφραγῖδας αυτῶν μετεποίει καὶ ἐλάνθανε του δεσπότας αυτῶν, ως φησι καὶ σίοδος ' πάντα γαρ οσσα λάβ. - τίθεσκε .Etym M. p. 21, 25 v. ἀείδελον ἐπὶ δε του ἀοράτου εχρήσατο τη λαε υσίοδος περὶ του Aυτολυκου φησὶ

γάρ οττι - τίθεσκεν . καὶ γαρ ο αυτός, κλεπτης ων, κλεπτε του ιππους καὶ ἀλλοιοφανεῖ αὐτος ἀπ-

Fragm. XXX. 3. ηίων Μολίων Heran coli. Diod. IV. 37. - Κλυτίος τε pro λυτιός τε Marrulcscn. - . ντιόπη Briinck. - ρ παλαιον γένος αυβ cod. LRur. ,ΗOcis pertum videtur, vecta ἀαλαῶν γένος esse grέιInInatici interpretantis explicationem vecto μοβολίδα et ei, quod ante hoc excidit, adscriptam, Iolt glossem deinde in extriti illa tum verum nomen expulit . Mar Iscli. --οείουσα Πυλωνος αυβολίδαο ex ymi sal . 14 Benti. p. ad mll. p. 50 Llips. κοείουσα excissit patris nomen) παλαιου minem. ad Soph. loc. a Αντιόπης Branch .Fragan. XXXI. Veram lectionem Wm conservasse indicat unnicen p. r. I p. 115, quem secutus sum. - χηλα libri getet. ivloc. ἀῆδελα tym Par. p. ciam.

139쪽

ετελει' ἐνήλλασσε δε τὰς χροιὰς αυτῶν. satyrii Pariap. Crani. n. ar. I p. 95. udoc. p. 375 34. 394, 3. Formam ἀείδελον ex Hesiodo ager Zonar. p. 52 dim. 132. Θεσσάμενος γενεὴν Κλεοδαίου κυδαλίμοιο.Schol. Laiar ad Apoll. Rhod. Ι 824 θέσσασθαι γὰρ τοαἰτῆσαι καὶ ἱκετευσαι καὶ σίοδος θεσσάμενος κυδαλιμοιο ε. 133. Aλυτος α τέκετο λησήνορα Πειρίθοόν τε.Apollon Lex Homer. V. Αἰπυτιον p. 13, 12 Belch.):τον του Αἰπυτου ἔστι δε υτος των Ἀρκαδικῶν ρώων, περὶ ου φησιν ,σίοδος Αἴπυτος - Πειρίθοόν τε .134.

Elyma M. p. 215, 37 Βροτός, ως με μήμερος ὁ Μεσήνιος ἀπο ρότου τινος αυτόχθονος ὁ δε Ησίοδος ἀπο ροτου του ἰθέρος καὶ Nμέρας.

135. ρίτων μαρυγμα εχουσα.

Elma. M. v. ἀμαρυσσω p. 77, 29 sqq.) καὶ ἀμάρυγμα καὶ ἀμαρυγάς σημαίνει τὰς τῶν φθαλμῶν ἐκλάμψεις' χαρίτων - ἔχουσα , ,σίοδος.

140쪽

μοι γαρ Λοκρος Λελέγων γησατο λαῶν, του ρά ποτε Κρονίδης Ζευς φθιτα μήδεα εἰδὼς

λεκτους ε γαίης λεαρ πόρε ευκαλίωνι. Strab. VII p. 322 μάλιστα δ' αν τις υσιόδω πιστεύσειεν ουτως περ αυτῶν εἰπόντι ητοι - Λευκαλίωνιμ.

τι γὰρ ἐτυμολογία τὸ συλλεκτους γεγονεναι τινὰς κπαλαιου καὶ μιγάδας αἰνίττεσθαί μοι δοκε καὶ διατουτὶ εκλελοιπεναι το γένος. corroptelis scatentes afferi EUna Gud. p. 362, 21 sq. v. 3 respicit Granim in ram. n. Oxon. I p. 264 v. not.).137.

γλεα τον ' ἐφίλησεν αναξ ιος υἱος πόλλων

και οἱ του ὀνόμην ονομ' εμμεναι, ουνεκα νυμφην

ευράμενος λεων μίχθη ἐρατη φιλότητι,

ηματι τω, τε τεῖχος ἐυδμφοιο πόληος υψηλον ποίησε Ποσειδάων και Ἀπόλλων. EUna Gild. p. 276 41 sqqς γλευς, ὁ Γαντος πατηρ.

Fragm. XXXVI. . ,Α pleniorem neogoniae larinam resera o videtur Ister. Quaest. es. p. 38 . Rrcksen αλέας, mio in textum recepimus, propos. Villeuma Corae Boiss.; tuetur cuneide m exerciti criti. p. 25 Oll. Cram. n. Oxon. p. 264 de vocis λαός radice disserens: αλλοι δε παρὰ τους λῆας νομάσθαι ' λαοὶ ευκαλίωνος σοι γενόμεσθα . Καλλίμαχος Ἀσίοδος δε παρὰ το ἁλές, το σημαινον λάθρουν, ἀλαὸς λαός αφαιρεσε του a. Hac in re auctoritaram tym. Gudiani niuili esse ostendit cuneide R in. - λαας Heyne alApollod Vol. II p. 39, Goetii. p. 396 λαους Salmas. ἀλίους Voelcher. - Λευκαλίωνι Vulgo Λευκαλίωνος emend. Salmas. Gemisti Pletnonis epitonae. Fragin. XXXVII. 1. ἐφίλησε eulacn. mpter digamma. - 3. ευρόμενος Fischer ad Ivelle Gr. III, 1. Lenua Marcicaciae.