Epicorum graecorum fragmenta

231쪽

Aυτίκα δε θονίη σφῶν δ πινυτον φάτο μυθον, συν δέ τε Πύρκων ἀμφίπολος κλυτου Ἐννοσιγαίου. Paus X, 5, 6 3) Ἐστι δε ἐν Ἐλλησι ποιησις, νομαμεν τοι ἔπεσίν ἐστιν υμολπία, Μουσαί δε τω Ἀντιοφημου προσποιουσι τα ἔπη πεποιημένον ουν ἐστὶν ἐν τούτοις Ποσειδῶνος ἐν κοινῶ καὶ Γης εἶναιτο μαντεῖον, καὶ την με χρῆν αυτήν, Ποσειδῶνι δευπηρέτην ἐς τα μαντευματα ειναι Πυρκωνα καὶ ουτως ἔχει τα επη' αυτίκα - Ἐννοσιγαίου .HYMNUS IN CEREREM.

Panis. IV, 1, 5 4): Πρῶτοι δ' ουν βασιλευουσιν

ἐν τη χώρα ταύτη se. τη Μεσσήνn Πολυκάων τε ὁ

Λέλεγος καὶ Μεσσήνη γυν του Πολυκάονος παρὰ ταύτην την Μεσσήνην τα οργια κομιζων τῶν μεγάλων Θεῶν Καυκων λθεν ἐξ Ἐλευσῖνος ο ελαίνου του Φλυου Φλυον δε αυτον θηναῖοι λέγουσι παῖδαειναι 'ς ομολογεῖ δε σφισι καὶ μνος Μουσαίου Λυκομίδαις ποιηθεὶς ἐς Λήμητρα f. I, 22, 7.

232쪽

224 MUSAEUS. MORBORUM CURATIONES.

Herodot VIII, 96 Tων δε ναυηγίων πολλὰ πο- λαβὼν νεμος ζέφυρος φερε της Ἀττικης ἐπι τηνηιόνα την καλεομένην Κωλιάθα. στε ἀποπλησθηναιτο χρησμον τόν τε αλλον πάντα τον περὶ της ναυμαχίης ταύτης εἰρημένον Βάκιδι καὶ Μουσαίω καὶ δηκαὶ κτλ.

καὶ γαρ Αθηναιοισιν ἐπερχεται γρι0 ομβρος ηγεμόνων κακότητι παραιφασίη δε τις σται, ὴμύσουσι πόλιν, τίσουσι δε ποινην. Patis. X, 9, 11 5): ην δε πληγην Ἀθηναῖοι την ἐν Αἰγος ποταμοῖς ου μετὰ του δικαίου συμβῆναί σφισινομολογοῖσι προδοθῆναι γὰρ ἐπὶ χρημασιν πο των στρατηγησάντων, Τυδέα δε εἶναι καὶ Ἀδείμαντον pri agm. V. 3. Locus corruptus , COdices monstra, producunt; in ηττα λοι ma codd. plerioue alludunt ad γαλις alii),ηττης invenit Bergrius conserena Diani locum in net. r. valet IV, 569 . cnui,ar in editione novissima Vol. IIp. XXI Mi. - Ἐλλάδος - πόλεις ullaen.

233쪽

ΤΗΕOGONIA. 225τα octo ἐδεξαντο παρὰ Λυσάνδρου και ἐς ἀπόδειξιν του λόγου Σιβύλλης παρεχοντα των χρησμῶν τα δε τερα ἐκ Μουσαίου χρησμῶν μνημονεύουσι'

Philodem περὶ εὐσεβ. p. 61 Gomperet. εν δε τοῖς ἀνά φερομένοις εἰς mJυσαῖον γεγραπται ἈρτJαρον πρῶτον την Jύκτα και γεννῆσαι '

τισται δ' ἐν τούτω η αῖ καὶ οι εριφοι Μουσαῖος γαρ φησι ista γεννώμενον ἐγχειρισθηναι πο Ῥέας Θεμιδι Θέμιν δε Ἀμαλθεία osναι το βρεφος, τηνδε ἔχουσαν αἶγα ποθεῖναι, την δ' ἐκθρέψαι Λία. δ)Εadem nariant Uiura Asiaeon. II, 13 p. 49 Stav. 48 Bunte). Interpr. Germ. Arat. 157 sqq. p. 73 BreySig. Cf. Schol. Stroget. quod edidit Breysigi. 133 editionis suae.

Schol ad ind. l. VII, 66 - τοις Μουσαίου Παλαμάων λεγεται πλῆξαι το Θιος την κεφαλην,οτε την Ἀθηνῶν γέννα.

1 . In codd. pergitur την δε αἶγα εἶναι λιο θυγατέρα, φοβερὰν ουτως κτλ. Haec ex alio fonte hausta esse videriitit Kopplers eyn alii cs Schol. Strora ad Gemi. Arat p. 33:Μusaeus de capra hoc reseri esse autem hanc capellam Solis filiani dicunt.

234쪽

MUSAEUS.

Schol. Laur Apoll. Rhod. III, 1035 Μουσαῖος ιστορεῖ Λω ἐρασθέντα Ἀστερίας μιγηναι καὶ μιγέντα δοίναι αὐτη τω Περσει CL ad ΙΙΙ, 467.

Schol. Laur ad poli. Rhod. I, 1 Ἐν δε τοῖς εἰς Μουσαῖον ἀναφερομένοις δύο ἱστοροὐνται γενέσεις Μουσῶν, πρεσβυτέρων με μετὰ Κρόνου,- νεωτέρων δε των εκ Λιος καὶ Μνημοσύνης.

Ρans L 14, 3 2) Ἐπη δε αδεται Μουσαίου μεν, εἰ δη Μουσαίου καὶ ταλα, ριπτόλεμον παιδα Dκεα-νos καὶ Γης εἶναι.

12.Ηmin. Astron. II, 21 p. 469 Sta v. 62 unis . Pliades autem appellata sunt ut Musaeus, quod ex Atlant et Aethra' Oceani filia sint filiae XV p creatae, quamina V Hyades appellatas demonstrat, Uaod eariam Hyas fuerit Dater, a sororibus plurimum Electus. Qui cum Venans a leone esset interfectus, quinqwe, Ῥ1ibus supra diximus, lamentationibus assiduis permotae dimantur interisse quare eas, Io plurimum de eius moriel orarent, Hyadas appellatas Reliquas autem decem sorores deliberasse des sororum anortes et inariana septem mortem sibi consciEse quare quod plures idem Senserint, Pliadas dictaS. Schol ad Geran. rat. 174 Sqq. p. 75 IeySQ. Musaeus ita refert Hya ex Oceano recreavi filias duo-1 πρεσβυτέρων - Αρόνου των τε πρότερον μετα του ρ. γενομένων Schol. Par. 2 καὶ των στερον Par. 3 Aethra JSic ed. Bunte adnotans inter aetura electra, plione et plutone fluctuare libros scriptos.

235쪽

decim. Ex miluus ainmae stellis Diu atas Hyadas, septem autem liades. His unus fuit rater Hyas, Ῥ1em Omnes Sorores dilexere. Quem in venatu alii ab leone, alii a apro intersectum dicunt. Quae flentes iunouiemant, Hades nuncupatas, alias Hyades. -- Schol. Strogg. ad loc. p. 136 BreySH Musaeus refert: Ηya ex Atlante XII filias procreavit; etc E tibiis V stellis figiaratas Hyadas appellamant, Septem autem liadas. - Contra. p. 150 Musaeus autem referi

filias Atlantis fuisso VII. Cf. Serv. ad Verg. Georg. , 138. Scholi Bermens. ad Verg. p. 857 agen. Schol ad Arat Phaen 172 ου ἀνωνύμως, φησί,

φέρονται αἱ τάδε ἐν τω μετώπω του αυρου Θαλης μεν ουν β αὐτας εἶπεν εἶναι την με βόρειον τηνδε νότιον, υριπίδης δε ἐν τω Φαέθοντι γ Ἀχαιος ὁ δ Μουσαῖος δε ε Φ), Ἱππίας δὲ και Φερεκύδης ζ .

Philodem περὶ εὐσεβ. p. 47 Gomperet ')

ἐστὶ τέτταρας ἔχων ὀφθαλμούς Μουσαῖος δε τον 'ν φησὶ τέτταρας ἰθί οπJας καὶ βασιλεῖς ΜερJόπων δ ἐκ Κελαι νοθῶς γεννησαι τη. AτJλαντος.

Schol. Limir ad ApolL Rhod. III, 1377 περὶ των διατρεχόντων ἀστέρων καὶ ραδίως ἀφανιζομένων τον λόγον ποιεῖται οῖ- της ὀξυτητος φορα παραπλήσιόν τι ἔχουσιν ποβούλημα. ολκὰν λέγει το δια τηνοξύτητα παρασυρόμενον αὐτω φέγγος τὰς δε τοιαύ-

1 Μουσαιο δε ε PHaec in editi nostris desunt. Supplevi codd. Marc. 47 et Laur. XXVIII. 37. - Εxcideriant nonnulla. - αυτὸν suppl. Omperg. 15.

236쪽

228 MUSAEUS. τας φαντασίας ὁ Μουσαῖος ἀναφερομένας φησὶν ἐκ του κεανο κατὰ τον αἰθέρα ἀποσβέννυσθαι τους δε ατο Μουσαίου ἀστέρας εἰρημένους πολλώνιος πιθανῶς μαρμαρυγὰς εἰρηκε.

Schol. Laur ad Apoll. Rhod. IV, 156 , δε αρκευ- θος δένδρον τι κανθῶδες Ἀπόλλωνος ἴδιον, ς ἱστορεῖται ν τρίτω των εἰς Μουσαῖον αναφερομένων.

Harpocrat. v. Μελίτη κεκλῆσθαι δε φησι τονδημον Φιλόχορος ἐν γ ἀπο Μελίτης θυγατρος κατὰ μεν ,σίοδον Μυρμηκος κατὰ δε Μουσαῖον Λίου του Ἀπόλλωνος Cf. hol. v. TITANO GR ΑΡΗΙΑ ΤΙ ΤΑNOMACHIA).

17. Lactant. Instit diu. I, 21 Huius capellae sc Amaltheae corio usum esse Ii scuto Iovem conua Titanas stimicanten Musaeus auctor est, unde a poetis αἰγίοχος nonunatur Schol ad Arat. 156. 18. Schol. Mur ad poli. Rhod. III, 1179 Ἐν δε τη

γ της Μουσαίου DTιτανογραφίας ' λέγεται, Κάδμος

237쪽

. . . . φανα τε ἐξ ενος α παντα γίνεσθαι και ει ταυτοναναλέεμαι CL hilodom. περὶ εὐσ. p. 80 GOmPerg. 20.

Plato ep. II. postquam versus esiodi Opp. 233sq. et Homeri Od. τ 109. 111 - 113 laxulavit p. 363 C. Sic pergit Μουσαῖος δε τούτων νεανικώτερα --γαθα καὶ ὁ υιος αυτο παρὰ θεῶν διδόασι τοι δικαίοις εις υιδου γαρ ἀγαγόντες τω λόγω καὶ κατακλίναντες καὶ συμπόσιον των σίων κατασκευάσαντες ἐστεφανωμένους ποιουσι τον παντα χρόνον δηδιάγειν μεθυοντας, γησάμενοι κάλλιστον αρετης μισθον μέθην αἰώνιόν.

O τρία με τίκτει, δύο δ' ἐκλέπει, ν δ' ἀλεγίζει. AriStot inst. Mini. VI, 6 p. 563 17 Ο δ' ἀετος ωὰμεν τίκτει τρία, ἐκλέπει δε τούτων τα δύο, σπερ

ἐστὶ καὶ ε τοι Μουσαίου λεγομενοις πεσιν ' ος ἀλεγίζει Eundem versum affert luti Mari 36. 22. Βροτοις διστον ἀείδειν. Fram XXII. sm ὀλιγοχρονίοισι βροτ. propos. ullisela.

238쪽

230 ΕΡIMENIDES. Aristot. oliu VIII, 5 p. 339 21 φησι γουν καὶ Μουσαῖος εἶναι βροτοῖς - ἀειδειν .

ιδ δε καὶ το πυθέσθαι, σα θνητοῖσιν ἔνειμαν ἀθάνατοι, δειλῶν τε καὶ ἐσθλῶν τέκμαρ ἐναργές. Clem Alex. Strom. VI p. 266 s 9 628 -751Ρou. Ησίοδος τε ἐπὶ του Μελάμποδος ποιει ηδω- εναργές ' καὶ τ εξῆς παρὰ Μουσαίου λαβὼν του ποιητο κατὰ λέξιν.

24. 25.

Ω αἰεὶ τέχνη μέγ' ἀμείνων ἰσχύος ἐστίν. 'Ως δ αυτως καὶ φύλλα φύει ζείδωρος ρουρα, ἄλλα μεν ἐν μελίnσιν ἀποφθίνει, ἄλλα δὲ φύει

ως δε καὶ ἀνθρώπου γενε καὶ φύλλον λίσσει. Clem Alex. Stroni. n. p. 264 618 ld. 738 oti. Γράψαντός τε Μουσαίου - ῶς - ἐστίν , Ομηρος λέγει μητι τοι δρυτόμος περιγίγνεται η βί5φι Il. 315). - Πάλιν του Μουσαίου ποιήσαντος - ῶς - ελίσσει , πιμηρος μεταγράφει φύλλα - ποληγει L. Z 147-149 . ΕΡIMENIDES. Suid. v. Ἐπιμενίδης I, 2 p. 434 Bei'nia.J, Φαίστου, Λοσιάδου, λυγιασάρχου υἱός, καὶ μητρος λάστας, κρης ἀπο Κνωσσοὐ, ἐποποιός ου λόγος ως ἐξίοι η υχηοπόσον θελε καιρόν. καὶ πάλιν εἰσἴει ἐν τω σώματι

239쪽

ΕΡΙΜΕΝΗ ΕS. τελευτήσαντος δε αυτοs, πόρρω χρόνων το δέρμα εὐρη- σθαι γράμμασι κατάστικτον γέγονε δε ἐπὶ της λ υλυμπιάδος, ως προτερεύειν κα των ζ κληθεντων σοφῶν, καὶ ἐπ' αυτῶν γενέσθαι. ἐκάθηρε οὐ τὰς θη- νας του κυλωνείου γους κατα την δ' 'ολυμπιάδα, γηραιος ων. γραψε δε πολλὰ ἐπικῶς, καὶ καταλογάδην μυστηριά τινα και καθαρμοὐ και ἄλλα αἰνιγματώδη προς τουτον γράφει Σόλων ο νομοθετης, μεμφόμενος της πόλεως κάθαρσιν. υτος ἔζησεν ν ἔτη, τα δε ξ ἐκαθεύδησεν. και παροιμία, το Ἐπιμενίδειον δέρμα ἐπὶ των ἀποθέτων. Patis. I, 14 4 3) Ἐπιμενίδης Κνωσιος, ο ελθόντα ς ἀγρον κοιμασθαι λεγουσιν σελθόντα ἐς σπηλαιον δὲ πνος ου πρότερον ἀνηκεν αυτον πριν η οἱ τεσσαρακοστον ἐτος γενέσθαι καθεύδοντι, καὶ στερον ἔπη τε ποίει και πόλεις ἐκάθηρεν ἄλλας τε καὶ την θηναίων.

268 631 B Sytb. 755 oin Schol ad Clem. lex. Protr. II, 26 p. 22 olt. Vol. IV p. 10 Molg) Ἐπιμενίδης ουτος Κρης με ην το γενος, ἱερεῶς ιος καὶ μας, καὶ καθαίρειν ἐπαγγελλόμενος παντος οὐτι- νοσοὐ βλαπτικου, εἴτε περὶ σῶμα εἴτε περὶ ψυχήν,

τελεταῖς τισί, κατ αυτον εἰπειν ουτος και βριν καιἀναίδειαν πέλαβεν εἶναι θεούς, καὶ νεὼς καὶ βωμοῖς

240쪽

232 ΕΡΙΜΕNIDES. Carmina Epimenidi adscripta. 1. Ἀργοναυτικά Diog. Laert. I, 10 54 111.

Ἀργοs ναυπηγων τε καὶ γάσονος εἰς Κόλχους ἀπόπλουν, ἐπ εξακισχίλια προτακόσια. - Ηeinricli p. 132.2. καθαρμοί. Suid. V. Ἐπιμενίδης Strab. p. 479. Ples. ML 12. Eustath ad om B. p. 313,

V, 31 p. 226 C: μη ἀλλον της Κρήτης ἡ καθαρμο προσδέη υρφικούς τινας η Ἐπιμεν ιδ ιους

καθαρμοὐ φανταζόμενος - einrici p. 133. 3. Κουρητων και Κορυβάντων γένεσις κ αὶ θεογονια ἔπη πεντακισχίλια). Diog. ' sin-ricli p. 130-132. aiobech Aglaopn. p. 1141.4. Περι Μίνω καὶ 'Pαδαμάνθυος εἰς ἔπη τετρακισχίλια). 'hog. l. l.

5. ελχινιακη ἱστορία. tnen. VII p. 282 E. Fabricius Blol. Gr. I p. 33 ed. Hari. einesen p. 131. Cf. iniri. 6. ρησμοί - Hiero mus I sol. 122 B sed Bas. 1516). Nicepn. X, 26 alu cf. infra. eiurion p. 133. Sunsidia Hein ric Ephnenides aus Meta. Ups.1801. - oech reta Vol. III p. 246 sqq. - Looech Aglaopn. p. 1141 sq. 1183.

Diog. I. 0, 134 115 Γεγόνασι δε καὶ Ἐπιμενίδαι ἄλλοι δύο, ο τε γενεαλόγος καὶ τρίτος- ωριστιγεγραφὼς περ 'κδου.