Epicorum graecorum fragmenta

71쪽

Pseudo-Hero L sua Hom. 16 es. p. 38 sq.)Aιατρίβων δε παρὰ τω Θεστορίδη ποιεῖ γλιάδα τηνελάσσω και την καλουμενην Φωκαῖδα, ην φασιν οἱ Φωκαεῖς μηρον παρ' αὐτοῖσι κοιῆσαι. ἐπεὶ δετην τε Φωκαῖδα καὶ ταλλα πάντα παρὰ του μηρου Θεστορίδης ἐγράψατο, διενοήθη κ της Φωκαίης ἀπαλλάσσεσθαι, την ποίησιν θέλων του μηρου ἐξιδιώσασθαι, καὶ ου ἔτι μοίως ἐν ἐπιμελεία εἶχε τον Ῥμηρον CL Velcher Cyd ep. I. p. 24 sqq. CARMINA MINOR A. Proci Chrestoni.' Γέγραφε δε Cυμηρος ποιησεις δυο, γλιάδα καὶ δύσσειαν, ναενων καὶ Ἐλλάνικος

αφαιροῶντα αυτos. οι μέντοι γε αρχαῖοι καὶ τον κυκλον ἀναφερουσιν εἰς αυτόν. προστιθέασι δε αυτῶ καὶ παίγνιά τινα Μαργιτην, βατραχομαχίαν μυομαχίαν, πτάπεκτον αἶγα, Κερκωπας καινούς. Sudd. v. μηρος υναφερεται δε εἰς αυτον καὶαλλα τινὰ ποιηματα ' Ἐπικιχλίδες, -ιεπακτος, ητοι Παμβοι, Μυοβατραχομαχία Ἀραχνομαχία, Γερα-νομαχία Κεραμίς, .... Παίγνια. Pseudo-Herodot. Vita Homeri p. 12 Φ Nesierin. ους κέρκωπας καὶ Βατραχομυομαχίην καὶ ναρομαχίην καὶ πταπακτικὴν καὶ Ἐπικιχλίδας καὶ τὰλλα πάντα, οσα παίγνια ἐστιν υμηρου, ἐνταυθ' εποίησε παρὰ τω δίω ἐν Βολισσω.

72쪽

so μίμησιν των φαύλων), εἰκος δε εἶναι πολλούς ἀπο δε μηρου ἀρξαμένοις ἔστιν, οἷον ἐκείνου Μαργίτης καὶ τα τοιαμα, ἐν οἷς καὶ το ἀρμόττον ἰαμβεῖον λθε μέτρον ωσπερ δε καὶ τασπουδαῖα μάλιστα ποιητης πιμηρος ν ούτω και τὰ της κωμωδίας σχηματα πρῶτος ὐπέδειξεν ου ψόγον αλλὰ το γελοιον δραματοποιήσας ὁ γὰρ Μαργίτης ἀνάλογον ἔχει, σπερ γλιὰς καὶ δύσσεια προς τὰς

τραγωδίας, υτ καὶ ουτος προς τὰς κωμωδίας. Hephaest. p. 112 Gaiss. 122 d. Ups.): Μετρικὰ δεατακτα, σα ἐκ μετρων μεν ομολογουμένων συνέστηκε,

τάξιν δε καὶ ἀνακύκλησιν - ἔχει οἴτε κατὰ στίχονομε κατὰ συστηματα, οἷος ἐστιν ὁ Μαργίτης ὁ εἰς

et ηρον ναφερόμενος, ἐν ω παρέσπαρται τοις πεσιν ἰαμβικὰ καὶ ταλα ου κατ σον σύστημα. f. p. 119 sq. 129 Ups : Μετρικὰ δε τακτά ἐστιν, περ μετρωμεν γέγραπταί τινι, ἴτε δε μοιότητα χει προ αλ-ληλα ἴτε ἀνακύκλησιν' τοιομος ἐστι καὶ

Μαργίτης μηρου ου γὰρ τεταγμενω ἀριθμῶ πῶντο ἰαμβικὸν ἐπιφερεται. M. Victre. Il. Grammat. Lib. I. p. 2512 uisch. 68 Keil. In eo carmine, cui

Μargitas nomen est, eundem herois hexametris trimetros iam sicos tamqwam pares numera miscuisse viderit.

lico trimeter iambicus comparatur, quem latine Sena-TIum Omnamas, Veluti hexametron sex enim pedesia os habet, ut ille dactylos, cum utero1 Purm ex B

73쪽

CARMINA MINORA.

figuratur ideomae dicitur et Homerina in Margite suo aniscuasse hos versus farnquani pares Lib. III, p. 2572 Pulseli. 133 Keil. Hoc genere versmam senario), ut supra diximus, primus usus est Homerias in Mamte suo, nec tamen totum carmen ita Hestum perfecit. Nam duobus pharilaisve hexametris anteposuis istum stibiciens copulavit; - f. til. Fort. p. 2692 uisch. 286 od. v. infra fragm. I.). De auctore Carmen omero triduunt lato Ic. II p. 147 C. Aristot. l. l. Harpocrat. V. Μαργίτης Schol. ad Aristoph. V. 13. alii. s. Dion Clirusost. r. 53

4 II, p. 275 Reislc.) Γεγραφε δε καὶ Ζήνων ὁ φι

λόσοφος εἰς τε την γλιάδα και την δύσσειαν, και περὶ του Μαργίτου δε δοκεῖ γα και τομο το ποίημα ἡπο μηρου γεγονεναι νεωτερου καὶ ἀποπειρωμενου της αυτο φύσεως προς ποίησιν. Cert Homer et Hesiod. p. 31 Gositi. 4 Nietetsche. Κολοφώνιοι δε και τόπον δεικνύουσιν ἐν φασιν αυτον πιμηρον

γράμματα διδάσκοντα της ποιήσεως αρξασθαι καὶ ποιησαι πρῶτον τον αoγίτην. Suid. v. Πίγρης II, 2 p. 26 Bereni.): Κὰρ ἀπο λικαρνασοὐ, δελφος Ἀρτεμισίας της ἐν τοι πολέμοις διαφανοῖς, Μαυσώλου γυναικός ο τη λιάδι παρενεβαλε κατὰ στίχον

ἐλεγεῖον .... γραψε και τον εἰς πιμηρον ἀναφερόμενον Μαργίτην. Gramin. p. ana. n. Xon. IV, p. 315 do generibus artis criticae disserens v supra

74쪽

μενά ἐστιν, ς ὁ Μαργίτης.

De carminis argumento. Harpocrat. V. Μαργίτης Μαρσυας ἐν ε των περὶ Ἀλεξάνδρου στορεῖ λεγων Μαργίτην - Λημοσθένους καλεῖσθαι τονυλέξανδρον ἐκάλουν δε του ἀνοητους υτωδια τον εἰς Ομηρον ἀναφερόμενον Μαργίτην, περποίημα Καλλίμαχος θαυμάζειν εοικεν. . cnol ad

Aristot. in Nic. VI, 7. linarcn Demosth. 23. Sisid. v.

Μαργίτης II, 1 p. 695, 1 Beriin. ἀνηρ επὶ μωρία

κωμωδουμενος. gusiain. p. 166 Rom. s. infra ad fragm. V.) Ουτως ἔγνωμεν και τον ἄφρονα Μαργίτην τον ἀπο ου μαργαίνεινὰ ἐστι μωραίνειν Lucio Philops 3:ος α ουν ταυτα καταγέλαστα οντα μη οἴηται ἀληθῆ

εἶναι, αλλ' ἐμφρόνως αν ἐξετάζων ταυτα οροίβου )τινος η Μαργίτου νομίζοι το πείθεσθαι η ριπτόλε μον ἐλάσαι δια του--ος κτλ. uni f. cnol. p. 224Jaeo 1ta ὁ δε Μαργίτης μωρος καὶ αυτος τα κύματαμετρεῖν ἐπιχειρῶν). Id Herinot. 174 ορας, πως αυθις ἐξαπατα με καὶ ου λέγεις τἀληθές, αλλ' οἴει Μαργίτη διαλέγε-αι τινι, ς πιστευσαι κτλ. s. olyD. XI 25 p. 40 Hulissi). XII 4' p. 813 ulisen Τom. II, p. 72 Belia.).Sunsidia. alno De Marina Homerico 1798). Lindeman Lyra 1821 I, p. 79 sqq. eleherep. I 1835), p. 184 sqq. foetii in De Marmaraomerico Mnas 1863.1 CL Eustatu ad Od. p. 1669 46 Rom. 413 Baa. urn. Μ. p. 577, 33.

75쪽

Ἐλθέ τις ει Κολοφῶνα γέρων καὶ θειος αοιδός, Μουσάων θεράπων καὶ κηβόλου Ἀπόλλωνος, φίλης ἔχων ἐν χερσὶν υφθογγον λυρην. I Fortunat. p. 2692 Pulsen. 28 Keil. Scripti rei Instricae p. 342 GaissD Semiitur ut scia 1eo dicere

leuetamus, cuius auctorem altiori nilocnum, alii ipponactem volunt. Sed priuius omeriis no usus est in Margite. 'Hλθε - λυρην. Fragmentum ,d heroo nexametro in Cod. Berolin. 66, olim anten. Gramm. Lat. VI, p. 33 ess): Haec dissullana verba, producta ter singula faciunt spondeis sex neroum Versum, et muSIIIIa eadem et correptis priorinus utriusq31 verbi vitabis faeiunt iam sicum senarium ideomae dicitur Homerias in argue suo miscuisse nos Versus tamὲuam a TeS. Ηλθε - λυρην affert onol ad riStopn. Av. 13.

ν δ' υτ α σκαπτηρα θεοὶ θέσαν ουτ ροτηραου αλλως τι σοφόν, πάσης δ' ημάρτανε τέχνης. Arist. in Nicom. VI, 7 p. 1141 12 sqq. εἶναι δέ τινας σοφους οἰόμεθα λως ου κατὰ μέρος ουδ' αλλο τι σοφους, σπερ Ῥμηρος φησιν ἐν τω Μαργιτ i,,τὸν - σοφόν . Cetera, servavit lena. l. Suom. I

76쪽

CARMINA MINORA.

Πόλλ' πιστατο ἐργα, κακῶς δ' ηπιστατο πάντα. Plat Alcib. II p. 147 Α ξυμβαίνειν μοι δοκεῖ και ἐνταυθα το του ποιητοs, ο λέγει κατηγορῶν πού τινος,ώς ἄρα πολλὰ μεν πιστατο εργα κακῶς δέ, φησίν, ηπίστατο πάντα, et paullo inita p. 147 C) ου γαρδηπου πιμηρόν γε τον θειότατόν τε καὶ σοφώτατον ποιητην ἀγνοεῖν δοκεις ώς ου οἷόν τε η ἐπίστασθαι κακῶς ἐκεῖνος γάρ ἐστιν Ἀεγων τον Μαργίτην πολλὰ μεν ἐπίστασθαι, κακῶς δε, φησί, πάντα ηπιστατο.

Tretet Chil. IV, 867 sqq. υκουε τον Μαργίτην, εις οὐ γέρων πιμηρος ρωιάμβους γράφει oςῶν γέρων νουνεχης, αυτόχρημα νους, φρένες, ἐξανηρώτα τις αυτον ἐγκυμονησας βρέφος ἐκ της γαστρος ἐγέννησεν ἄρ' ὁ πατηρ η μήτηρ. s. VI, 595 sqq.

Oυτος πανφρονιμώτατος ν γέρων ο Μαργίτης κτλ.Niceph. Blemm in Masi Vett. Scripti. nov. oll. II. p. 641 διαπορῶν ηρώτα πότερος τῶν γονέων αὐτον ἐγέννησεν. Cf. Suid. v. Μαργίτης infra ad Fr. 5 .

Eust ad Od. p. 1669 47 s M. Rom. 413 Bas. τως γνωμεν καὶ τον ἄφρονα Μαργίτην τον ἀπὸ του μαργαίνειν ο ἐστι μωραίνειν ον ὁ ποιήσας τον ἐπιγραφόμενον μήρου Μαργίτην ποτίθεται εὐπορωνμεν εις περβολην γονέων φυναι, γήμαντα δε ησυμπεσεῖν τῆ νύμφύ εως ἀναπεισθεῖσα κείνη τετραυματίσθαι τα κάτω ἐσκήψατο, φάρμακόν τε μηδεν φε-

77쪽

JARMINA MINORA.

λήσειν ἔφη, πλην εἰ το ἀνδρεῖον αἰδοῖον κει φαρμοσθείη και οἴτω θεραπείας χάριν ἐκεῖνος ἐπλησίασεν δ). Suid. v. Μαργίτης II, 1, p. 95, 14 emti.) νη ἐπὶ μωρία κωμωδούμενος ' ον φασιν ἀριθμῆσαιμεν μη πλει των ε δυνηθῆναι, νυμφην δε ἀγόμενον μη ψασθαι αυτῆς, αλλὰ φοβεῖσθαι λεγοντα, μη τῆμητρὶ αυτον διαβάλy' ἀγνοεῖν δε νεανίαν δη γεγενημενον καὶ πυνθάνεσθαι τῆς μητρός, εἴ γε ἀπο τουαυτου πατρος ἐτέχθη. Di Chosost. r. 67 ΙΙ, p. 362 eisit. Πολύ γε αν εἴ του Μαργίτου σοφώτερος ἀγνοοῶντος οτι χρὴ γήμαντα χρῆσθαι τῆ γυναικί.

Κέρκωπας και Βατραχομυομαχίην καὶ ναρομαχίην καιἘπταπακτικὴν ' καὶ Ἐπικιχλίδας και ταλλα πάντα, ο σα παίγνιά ἐστιν μηρου, ἐνταυθ' ἐποίησε παρὰ τωπι ἐν Βολισσω, στε και ἐν τῆ πόλει περιβόητος ῆδη ἐγένετο τῆ ποιησει. α arpocrat. V. Κερκωπες ei inha).

Subsidia. Quo dech De Cercop. et Colatis. 1820. Aglaophain. p. 1296 1308. - Evilmannis Cyclop. et Cercop. - Rigleri Hercule et ei copi nis Colon 1825.1826.1 Haia narrationem poetae iniudicat Uri inlimisi Gr. Vol. VI, p. 104 n. 1. 2 Cod. Marc. 454 sol. 1 . supI p. 2).3 Intellige ἐπτάπεκτον αἶγα.

78쪽

70 INCERTA SEDIS FRAGΗΕΝΤΑ. FRAGMEN ΤUM. νεύστας περοπῆας μήχανα εργα δαέντας εξαπατWῆρας πολλὴν δ' ἐπὶ γαίαν ἰόντες ἀνθρώπους ἀπάτασκον ἀλώμενοι ματα πάντα. Suid. v. Κέρκωπες Vol. II, 1 p. 222 erilli.) πανοsργοι, δόλιοι, πατεῶνες, κόλακες φασὶ δε τους Κερκωπας γενέσθαι ,ψεύστας - πάντα s. s. p. 221. Κέρκωπες δύο δελφοὶ σαν ἐπὶ γης, πῆσαν ἀδικιαν ἐπιδεικνύμενοι, καὶ ἐλεγοντο Κέρκωπες, ἐκ της των

ἔργων δεινότητος ουτως ἐπονομαζόμενοι ὁ μὲν γαρ αὐτῶν Πάσσαλος λεγετο ὁ λυκμων η δε μήτηρ

Μεμνονὶς αὐτ ορῶσα ελεγε, μη περιτυχεῖν Μελαμπύγω τουτέστι τω μακλεῖ. Cf. Suid. V. υρυβατος. I, 2 p. 45 erilli. Harpocrat. V. Kερκωψ Ἐν τοῖς ις

Oμηρον ἀναφερομενοι Κέρκωψι δηλοῖται ἐξα

πατητηρες τε σαν καὶ εὐσται ι Κέρκωπες, indocolligi potest versus a uicta allatos ex omeri Cercopibus desumptos Sse. INcΕRΤΑΕ SEDIS FRAGMEN ΤΑ. Homero tri tuntur versus nonnulli, in in hodiorisis poetae e sitioniinus non reperiuntur. Cf. Wolf roleg. p. 37 not. 7. Welcher Cycl. p. I p. 133 n. 153. Bodo Hist poes graeo I p. 289.J

Ω οῖ μεν δαίνυντο βοῶν κρεα, καυχενας Ἀπων

Cercop. Fragm. 1. Ἀγ' ἐάσαντας Suid ἔργ' ἀνυσαωτας Κsister, ἔργα δαέντας Aech. Sed fortasse latet singultaris vocis fabrica quasi ludere Velia ιργασιῶντας. Bernii. Inceri se l. Fragnam. I. 1. δεῖπνον ἔπειθ' εῖλοντο βοῶν κτλ.

79쪽

INCERTAE SEDIS FRAGMENTA. 71εκλυον δρώοντας, ἐπεὶ πολεμοι κόρεσθεν. θωρήσσον αρ' ἔπειτα πεπαυμενοι πυργων δ' ξεχεοντο, βο δ ασβεστος ορώρει. Aristopn ad. 1282-3. 1286-7 Παῖς Λαμάχου, POSiquium Versus Homericos . ob is 447 - 448

σύν ἔβαλον ινους τε καὶ ἀσπίδας ὀμφαλοέσσαςJ, 450 laudavit, si pondi: se AZ οῖ μεν - κόρεσθεν

θωρησσοντ' - πεπαυμενοι πύργων - ορώρει . V. 1, 2 leguntur in Cert. Ηom et Hes p. 316 Goeul. 9 Nietetscne. .

Mς δ' ὁπό ἀσπάσιον ἔαρ λυθε βουσὶν λιξιν. Hippocr. de articissis VI, p. 784 Η - 785 B Foss. Tom. III, p. 145 dnn. Καλῶς γαρ Ῥμηρος καταμεμαθήκει τι πάντων των προβάτων βόες οτι μάλιστα πονεουσι ταύτην την ρην se του χειμῶνος τελευτῶντος), καὶ βοῶν οἱ ἀρόται, τι κατα τον χειμῶνα ἐργάζονται ουτοι γα μάλιστα λεπτύνονται ταμεν γαρ αλλα βοσκηματα δύναται βραχεῖαν την πόην βόσκεσθαι, οὐ δε ο μάλα πρὶν βαθεῖα γενηται δια τοὐτο ουν ἐποίησεν δε τάδε α ἔπη -ώς- ελιξιν , τι ἀσμενωτάτη τοῖσι αὐτοῖσιν η βαθεῖα

ποι φαινεται.

φεροι οῖ γε δίκαιοι. Plato Gorg. p. 16 C. οὐκοs οι γε δίκαιοι μεροι

ῶς ἔφη Ῥμηρος.

Cod. Hor. Cert Hom. etines. - . πολέμου ἐκόρ. Mistoph. πτολέμου κορέσθην cod. Flor. Cert. πολέμοιο κορεσθην Stepnanus, πολέμοιο κόρεσθεν emu opusc. VI, p. 282. Ivestem. Nietzsene.

80쪽

72 INCERTA SEDIS FRAGMENTA.

Ἀλλ' oti μέν εστι καλεῖν επὶ δαιτα θάλειαν. Aristot. olit. V vulgo VIII), 3 p. 1338 24 χμηρος ουτως ποίησεν ,αλλ' οἷον - θάλειαν καὶ ουτω προειπὼν τερους τινάς, ο καλεουσιν ἀοιδόν φησιν,

se κεν τέρπησιν παντας . )5. 6.

χαλκῶ .

Πὰρ γαρ ἐμοὶ θάνατος.

Aristot Polit III, 14 p. 1285 10 δηλοῖ δ' 'ομηρος Ἀγαμεμνων γα κακῶς με ἀκουων νείχετο εν ταῖς ἐκκλησίαις, ἐξελθόντων δε καὶ κτεῖναι κυριος ην. λεγει, γαρ ον δε ἐγὼν ἀπάνευθε μάχης φευγοντανοήσω .... O οἱ . . .. αρκιον ἐσσεῖται φυγέειν κυνας

νατος .Fragm. IV. Hunc versum in Aristotelis exemplaridiis post Hom. Od. 38 lectum fuisse coni. Spengel; v. Susemihi adloc. ἐν στι Locus nondum emendatus. μην clineid. μέν γ' Goetu μέν τ' pengel. - θάλειανJ Legebatur θαλείην.1 ,,Hom. Od. XVII, 385, ibi nunc pro παντας legitur ἀείδων . Sus. Fragmm V VI. αλκω ἀπ ψυχην ἀερυσασκε τεμῶν vel ἀερείσας μετ' ἐμῶν ατειρει ἀτηρεῖ Q. I. codd. Veram leci. restitueriint editores recentiores.