Epicorum graecorum fragmenta

61쪽

περ του ἔκπλου. γαμεμνων μεν ουν τον της θη-

νῆς ἐξιλασόμενος χόλον ἐπιμένει, ιομήδης δε καὶ Νέστωρ ἀναχθέντες εἰς την οἰκείαν in διασώζονται

μεθ' υς ἐκπλευσας ο Μενέλαος μετὰ πεντε νεῶν εἰς Αἴγυπτον παραγίνεται, των λοιπῶν διαφθαρεισῶν νεῶν ἐν τω πελάγει. οι δε περὶ Κάλχαντα καὶ Λεον- τε καὶ Πολυποίτην πεζῆ πορευθέντες εἰς Κολοφῶνα Πιρεσίαν ἐνταυθα τελευτήσαντα θάπτουσι των β)δὲ περὶ τον Ἀγαμεμνονα αποπλεόντων Ἀχιλλέως εἴδωλον ἐπιφανὲν πειρῶται διακωλυειν προλεγον τὰ συμβησόμενα. εἶθ' ὁ περὶ τὰς Καφηρίδας πέτρας δηλουται χειμὼν καὶ η Γαντος φθορὰ του Λοκρου Νεοπτόλεμος δε Θέτιδος ποθεμένης πεζῆ ποιειται την πορείαν καὶ παραγενόμενος εἰς Θράκην δυσσέα καταλαμβάνει ἐν si Μαρωνεια, και το λοιπον ἀνύει της οδου, καὶ τελευτήσαντα Φοίνικα θάπτει αυτος δε εἰς Μολοσσους ἀφικόμενος αναγνωρίζεται Πηλεῖ ἔπειτα μ)Ἀγαμέμνονος - Αἰγίσθου καὶ Κλυταιμνήστρας ἀναιρεθέντος υ υρέστου καὶ Πυλάδου τιμωρία, και Μενελαου εἰς την οἰκείαν ' ἀνακομιδή.

Apollodor. II, 1, 5, 14 de Nauplio ἔγημεν ως μενοἰ τραγικοὶ λέγουσι, Κλυμένην την Κατρέως, ως δε

62쪽

54 NOSTI. τους νόστους γράψας, Φιλύραν, ς ε Κέρκωψ.ισιόνην, καὶ ἐγέννησε Παλαμήδην Οἴακα Ναυσιμέ

δοντα.

Sehol. Codd. MQRJ -Ηom. Od. , 12 αυτη se δούλη) ώς με Ἀλεξίων, Πιρίς, ς ε ἔνιοι, Πρίς, θυγάτηρ Ζευξιππης ώς δε ὁ ων Νόστων ποιητής, Γέτις τινες δε το δούλης κύριόν φασι διατο μηδέποτε - λέγειν τον ποιητὴν την θεράπαι

Ρausan. X, 28 7 4) , δε υμηρου ποίησις η ἐς υδυσσέα καὶ η Μινυάς τε καλουμένη καὶ ι Νόστοι, μνήμη γαρ ἐν ταύταις καὶ Aιδου καὶ των ἐκει δειμάτων ἐστίν, ἴσασιν οὐδένα υρυνομον δαίμονα.

Pausan. X, 29 6 3) Ἐστι δε πεποιημένα ἐν Νόστοις Μινύου με την Κλυμένην θυγατέρα εἶναι, γήμασθαι δὲ αυτὴν Κεφάλω τω ηχνος καὶ γενέσθαι σφίσιν μικλον παῖδα.

Pausan. X, 30, 5 3 d Maera Περὶ δε αὐτῆς πεποιημένα ἐστὶν ἐν Νόστοις απελθεῖν με παρθένου

63쪽

ετ α ἀνθρώπων, θυγατερ δε αυτην εἶναι Προίτου του Θερσάνδρου, τον δε εἶναι Σισυφου.

Aυτίκα δ' Αἴσονα θῆκε φίλον κόρον ἡβώοντα, γῆρας ἀποξυσασ' εἰδυίησι πραπίδεσσι, φάρμακα πόλλ' ψουσ' ἐνὶ χρυσείοισι λέβησιν. Argum ad ur Med. Scholi Vol. IV, p. 1 sq. Dind.): Φερεκύδης δε καὶ Σιμωνίδης φασὶν ς η Μηδεια

ἀνεψήσασα τον γάσονα νέον ποιησειε περ δε του πατρος αυτου ἴσονος ο τους Νόστους ποιήσας φησὶν ουτως αυτίκα - λέβησι . Eadem sero habet Schol. ad Aristoph. q. 1321. agmenta tibia.

Pausan. I, 2, 1: αυτην την Ἀντιόπην Πίνδαρος μεν φησιν υπο Πειρίθου καὶ Θησέως αρπασθῆναι, 'οιζηνίω δε ιγία ' τοιάδε ἐς αυτην πεποίηται ιρα- κλεα Θεμίσκυραν πολιορκουντα την ἐπὶ Θερμώδοντιελεῖν, δυνασθαι, Θησεως δε ἐρασθεῖσαν Ἀντιόπην, στρατευσαι γαρ αμα φακλεῖ καὶ Θησεα, παραδουναιτο χωρίον τάδε με υγίας πεποίηκεν.

64쪽

56 NOSTI.

Aῶρα γὰρ ἀνθρώπων νοον παφεν δε καὶ ἔργα.Clem. lex. Stroni. VI, p. 264 622 D Sytb. 743 oti. Ἀντιμάχου τε του Πίου εἰπόντος ἐκ γαρ δώρων πολλὰ κάκ ἀνθρώποισι πέλονται, Αὐγίας in ἐποίησε

Eustath ad Od. p. 1796, 3 Rom. 59 Bas.

τους νόστους ποιησας Κολοφώνιος Τηλέμαχον μέν φησι την Κίρκην στερον γῆμαι, ηλέγονον δε τον ἐκ Κίρκης ἀντιγημαι Πηνελόπην. )s10.JAthen. VII, p. 281, B, in φιλήδονον δ' οἱ ποιηταὶ καὶ τον ἀρχαῖόν φασι γενεσθαι Ἀνταλον. 4οὐντην των Ἀτρειδῶν ποιήσας κάθοδον ἀφικόμενον αὐτον λεγε προς τους θεούς καὶ συνδιατρίβοντα ξουσίας τυχειν παρὰ του ιὸς αἰτήσασθαι οτου ἐπιθυμεῖ. to δὲ προς τὰς ἀπολαύσεις ἀπλήστως διακείμενονυπερ αυτῶν τε τούτων μνείαν ποιήσασθαι καὶ του τον αὐτον τρόπον τοι θεοις ἐφ' οἷς ἀγανακτήσαντα τον - την με εὐχην ἀποτελέσαι διὰ τηυὐπόσχεσιν, πως δε μηδεν ἀπολαύ τῶν παρακειμένων αλλὰ διατελῆ ταραττόμενος, περ της κεφαλης ἐξήρτησεν αὐτῶ πετρον, δι' ον οὐ δύναται τῶν παρακειμένων τυχειν οὐδενός.

65쪽

Procl. in Μετὰ ταὐτά ἐστιν μηρου δύσσεια ἔπειτα ηλεγονίας - βιβλία δύο Εὐγάμμωνος )Κυρηναίου, περιέχοντα τάδε οἱ μνήστορες νυπωτων προσηκόντων θάπτονται καιωδυσσεὐς θυσας Νύμφαις εἰς Πλιν ἀποπλεῖ ἐπισκεψόμενος τὰ βουκόλια, καὶ ξενίζεται παρὰ Πολυξενω δῶρόν τε λαμβάνει κρατηρα, καὶ ἐπὶ τουτωβ τὰ περὶ ροφώνιον καὶ Ἀγαμηδην

καὶ Αὐγεαν ἔπειτα εἰς γθάκην καταπλεύσας τὰς υπὸ Πιρεσίου ρηθείσας τελει θυσίας. και μετὰ ταῶτα εἰς Θεσπρωτοὐς ἀφικνεῖται καὶ γαμεῖ Καλλιδίκην βασιλίδα

των Θεσπρωτῶν. πειτα πόλεμος συνίσταται τοις

Θεσπρωτοῖς προς Βρύγους, ) δυσσέως γουμενου ' ἐνταὐθα υρης τους περὶ τον δυσσέα τρεπεται,')καὶ αὐτω εἰς μάχην θην καθίσταται τούτους μεν Ἀπόλλων διαλύει μετὰ δε την Καλλιδίκης τελευτηντην με βασιλείαν διαδεχεται Πολυποίτης δυσσέως υιός, αυτος δ' εἰς μάκην ἀφικνεῖται καν τούτω Τηλέγονος ' επὶ ζήτησιν του πατρος πλεων, ἀποβὰς εἰς την θάκην τεμνε την νησον ἐκβοηθήσας δ' μου

66쪽

58 TELEGONIA. σεὐς πο ου παιδος ναιρεῖται κατ' αγνοιαν 'λε- γονος δ' ἐπιγνοὐ την ἁμαρτίαν το τε του πατρος

σῶμα καὶ τον 'λεμαχον καὶ την Πηνελόπην προς την μητερα μεθίστησιν )' η δε αυτοὐς θανάτους ποιεῖ, καὶ συνοικεῖ' η με Πηνελόπ 'λεγονος, Κίρκη ' δε Τηλεμαχος.

αυτοτελῶς γαρ τα τέρων φελόμενοι, ς ἴδια ἐξήνεγκαν, καθάπερ Εὐγάμων ὁ Κυρηναῖος ἐκ Μουσαίου το περὶ Θεσπρωτῶν βιβλίον λόκληρον κτλ.Clementem laudat uae D. mep. Evang. X, 2 p. 462 D.

Eustath ad Od. p. 1796, 47 Rom. 597 Bas. V δὲ την 'λεγόνειαν γράψας Κυρηναῖος ἐκ μεν Καλυψοῶς 'λεγονον υἱον δυσσεῖ αναγράφει η ηλέδαμον, ἐκδε Πηνελόπης Τηλέμαχον καὶ ' κεσίλαον Eadem

ha Det Eudocia p. 77, 11 - 14. Fragmenta, Ioram sedes definiri nemait.

Tυρω Σαλμωνέως θυγάτηρ ἔσχε δε παῖδας ε Ποσειδωνος Νηλε καὶ Πελίαν Ἀλκμήνη λεκτρύωνος θυγάτηρ Μυκηνη γνάχου θυγάτηρ καὶ Μελίας της

67쪽

Etyni. . p. 600, 8 et Gud. p. 405, 1 v. εκάδες. Παρὰ μεν τοῖς κυκλικοῖς φυχαὶ νεκάδες λε-

Ηomero vulgo adscriptR.

I. AMPHIARMAE LASIS. Suid. v. 'Oμηρος II, 1 p. 1096, 12 sin Bernii.):υναφερεται δε εἰς αυτον καὶ αλλα τινὰ ποιηματα Ἀμφιαραου ἐξέλασις. Pseudo-Herodot. Vita Homer si s χρόνου δε προιόντος ἐν τν Σμύρνη απορος - του βίου διενοήθη ἀπικέσθαι ἐς Κύμην, πορευόμενος δε διὰ του Ἐρμου πεδίου ἀπικνέεται ἐς Νέον τεῖχος Ἀνταὐθα λέγεται αυτον ἐπιστάντα ἐπὶ σκυτεῖόν τι εἰπεῖν πρῶτα τὰ ἔπεα τάδε τω δε σκυτεῖ νομα - χιος. ἀκούσαντιδε των ἐπέων ἔδοξεν αὐτ δε ασθαι τον ανθρωπον 'ηλέησε γὰρ αἰτέοντα τυφλον καὶ ἐκέλευσεν εἰσιέναι ταυτον εἰς τὸ ἐργαστηριον καὶ μετωι ἔφη των παρεόντων. 4 δ' εἰσῆλθεν κατημενος δ' ἐν τω σκυτείω παρεόντων καὶ λλων την τε ποίησιν αὐτοῖς 1 Sic Burini pro ἀριστερός ' αἰνῆσι tym M. I V.

68쪽

60 CARMINA HEROICA.

ἐπεδείκνυτο, Ἀμφιάρεώ τε την ἐξελασίαν την ἐς Θήβας

καὶ τους μνους τους ἐς θεους πεποιημένους αυτ κτλ.Ηoc poenia a Thebaide non diversum sitisse putat Nelcher Cyes. p. I. p. 298-302.

Homero disserens Λέγουσιν υν αυτον εἰς se πλεύσαντα διατρῖψαι με παρὰ Κρεοφυλω, γράψαντα εΟἰχαλίας λωσιν τούτω χαρίσασθαι, τις νυν ς Κρεοφύλου περιφέρεται. s. u. D. XIV. p. 638 Σάμιος δ' ην καὶ Κρεώφυλος, ο φασι δεξάμενον ξενία ποτε πιμηρον λαβῶν δῶρον την ἐπιγραφὴν του ποιήματος ὁ καλουσιν Οἰχαλίας λωσιν καλλίμαχος δετουναντίον ἐμφαίνει δι ἐπιγράμματός τινος, ῶς ἐκείνου με ποιήσαντος λεγομένου δ' μήρου δια την λεγομένην ξενίαν ,,του Σαμίου πόνος εἰμί, δόμωποτε θεῖον πιμηρον δεξαμένου κλείω δ' Ευρυτονοσσ' ἔπαθεν καὶ ξανθὴν γόλειαν-υμήρειον δε κα- λεῶμαι γράμμα Κρεωφυλω, ευ φίλε, τοὐτο μέγα. δ)τινες δε διδάσκαλον μήρου τοὐτον φασιν, οι δ' υτοὐτον αλλ' 'Αριστέαν τον Προκοννήσιον Eustain. ad In B, 730 p. 330 42 om. 250 Bas. πη Θεσσα-

69쪽

CARMIN HEROICA. 61λικῆς δε Οἰχαλίας νυν πιμηρος μέμνηται εἴρηται δὲ καὶ περὶ Εὐρυτο ἐκει καὶ της αυτο θυγατρος γόλης, δι ην ἐπόρθησεν Ἐρακλης την Οἰχαλίαν, εἰς ην δοκεῖ γράψαι καὶ πιμηρος κτλ. )Oechalia ab Hercule expugnata ubi fuisset, 1aerebatur. Stirat, I p. 438. ην δ' Οἰχαλίαν πόλιν υρυ- του λεγομενην ἔν τε τοῖς τόποις τούτοις se περὶ Πίκκην ἱστοροsσι κ αὶ ἐν Εὐβοια καὶ ἐνωρκαδία, καὶ μετονομάζουσιν αλλοι αλλως ο καὶ ἐν τοῖς Πελοποννησιακοῖς' εἴρηται περὶ δε τούτων ζητοs σικα μάλιστα τις ν η υποχρακλέους ἀλοῶσα, καὶ περὶ τίνος συνέγραψεν ὁ ποιήσας την θαλίας αλωσιν. d. X p. 448. Ἐστι δε καὶ Οἰχαλία κώμη της Ἐρετρικῆς, λείψανον της ἀναιρεθείσης πόλεως υπουρακλέους. is alis. v infra ad D. 2).

ra γυναι, αὐτη αὐτα τ' ἐν ὀφθαλμοῖσιν ρηαι.

Grammaticus p. inuin. n. Oxon. I p. 327 de fomitioρηαι disserens τοὐτο δε ευρήσομεν και ἐν τη Οἰχαλίας ' αλώσει, ' εἰς Ομηρον ναφέρεται, ἔστι δὲ Κρεώφυλος ὁ ποιησας. ρακλης δ' ἐστὶν ὁ λέγων προς Ἀλην' 's - ρηαι .1 Apud Schol ad lati Remp. p. 42 Bela Suid. v. Αοεώφυλος eophylus cum Stasino cominutatus est. 2 VIII, p. 339. I χαλίας cod. 4 αἴ cod. Fragm. I. ra γυναι, ταυτά τε ἐν cod. emend. oecindy coli. Od. 4 343 coni. Ρ. I p. 11.

70쪽

Pausan. IV, 2, 3 2): Θεσσαλοὶ δε και Εὐβοεῖς, ηκε γαρ δη ἐς ἀμφισβήτησιν των ἐν τῆ Ἐλλάδι απλείω λέγουσιν, οι μεν ως το Εὐρύτιον, χωρίον δε ἔρημον ἐφ' μῶν ἐστὶ το Εὐρύτιον πόλις το ἀρχαιον η καὶ ἐκαλεῖτο Οἰχαλία τω δε υβοεων λόγω Κρεώφυλος ἐν Βρακλεια πεποίηκεν μολογούντα. aes Stra

bonis locos supra lamiatos.

Schol. Mur ad Soph. Trach. 266 Bσίοδος μεν

γαρ δ' φησὶν ἐξ Εὐρύτου καὶ Ἀντιόχης παῖδας Κρεώφυλος δε β .

Schol ad ur Med. 273 Λίδυμος δε παρατίθεται τα ρεωφύλου ἔχοντα οὐτως την γαρ δειαν λέγει διατρίβουσαν ἐν Κορίνθω ον αρχοντα τότε της πόλεως Κρέοντα ἀποκτεῖναι φαρμάκοις δείσασαν δε του φίλους καὶ οὐ συγγενεῖς πιο φυγεῖν εις Ἀθήνας, οὐ δε ιούς, ἐπεὶ νεώτεροι οντες ου ηδύναντο ἀκολουθεῖν, ἐπὶ τον βωμον της Ἀκραίας φας καθιεῖν, νομίσασαν τον πατέρα αυτῶν φροντιεῖν της σωτηρίας αυτῶν. οὐ δε Κρέοντος οἰκείους ἀποκτείναντας -οὐ διαδομαι λόγους οτι η Μηδεια ου μόνον τον Κρέοντα, ἀλλα καὶ τοὐς αυτης παιδας

ἀπέκτεινε ).1 e . Soliubari in pheni liu Bal. 1840. I. p. 15.