Epicorum graecorum fragmenta

81쪽

Μῶσε δε περιβροτόεσσα μειλη. Aristos. U. Schol. Vict-Ιl. Q 420 αδυνατον νεκρῶν τραύματα μύειν ως φησιν Ἀριστοτέλης εἰρηκέναι μηρον μυσεν - τειλή . τοὐτο δε τὸ μιστίχιον

Ουδε φερεται.

Φήμη δ' ς στρατον λθε.

Aeschines contr. Imarch. g 128. f. p. 48. 10.

Βουλῆ καὶ μύθοισι καὶ περοπηίδι τέχνη.Strissi I, p. 17. Ουτος δ' ὁ πτολίπορθος αεὶ λεγόμενος καὶ το Ἱλιον ελὼν βουλ - τέχνη . Polyaen. Praes. Ο Γ ρωες καὶ την νίκην - ἀνῆψαν ἡσῆ δ' ηλω βουλῆ Πριάμου πόλις εὐρυάγυια Od. χ230 καὶ ἀλλαχos αλλοι πάλιν α μαρτυροῶσιν ἀλῶναι το Ἱλιον δυσσέως βουλῆ - τέχν5 . Stob. Mo-M MV. 48 II p. 348 mss. Od. Ups J Ἀλεξανδρος ἐρωτηθεὶς πό τινος πως ἐν ὀλίγω χρόνω της οἰκουμένης ἐκυριευσεν, εἶπε ' βουλῆ - τεχνη .

82쪽

74 INCERTA SEDIS FRAGMENTA. μετωνυμία λέξις ει αλλου κυρίως κειμενη αλλο δεκατα ἀναφορὰν σημαίνουσα οἷόν ἐστι παρ' αὐτω, - ος - βωλοτομευσι . ilut morat p. 377 E.

Φθέγξατο δ' ηνίοχος νηος κυανοπρωροιο. Ibid. p. 294 εἰσὶ δε παρ' αὐτω μεταφοραὶ ποικίλα , αἱ μεν ἀπὸ ἐμψυχων ἐπὶ ἔμψυχα οἷον φθέγξατο

- κυανοπρωροιο . Versum sine nomine auctoris afferi Anonymus περὶ τρόπων p. Boisson. necd. tr. HI P. 286. 13.

Uωρησω τρίποδα χρυσούατον. Inid. p. 309: το ἐνεργητικο αντὶ του παθητικos, δεδωρήσω - χρυσούατον , αντὶ του δωρήσομαι.

υνο μεν δαίοντο, μέγας δ' φαιστος ἀνέστη. Scholi veri ad Lycophr. 86 λεύσσω θέοντα γρυνόνJγρυνος γάρ ἐστιν ὁ κορμός καὶ πιμηρος ' γρυνοὶ

ἀνέστη Eadem habet getet ad loci in nomine auctoris Versus aiulatur ab tym M. p. 241, 56. 15.Aόγχη συρίζουσα. Seo ad Verg. Aen. m. 691 Stridunt*ie hastilibus auraet Homerus, συρίζουσα λόγχη.

83쪽

Prob. ad Verg. Georg. II, 506 p. 5 Keil. non

enim Sarrani appellatam omeros docet, simem etiam Ennius seositur auctoreui, cum dicitioenos Sarra oriundos. 17.

Βαρυβρομα θωυσσοντες. Suid. v. θωυσσοντες I, 2 p. 1202 Berian.) υλακτουντες. Oμηρος βαρυβρομα θωυσσοντες .Fragna enta salsa. tym Gud. v. δαῖφρων p. 133, 19 κουριδίης λόχοι δαῖφρονος Πηνελοπείης DC s. d. ora56 κουριδίης, ἀλόχοι δαῖφρονοςJ, unde sua nauentaustata ad Od. p. 1939, 26 Rom. 80 Baa. Myna. . p. 45, 14. - ξάετες ηνασσεν Εwm M. p. 346, 29 - Od. γ 305 επταετες δ' ηνασσε , λιγνυν αἰθαλόεσσαν δουin M. p. 565, 27 ad κόνιν αἰθαλόεσσαν Σ 23, ω 316 spectare videtur, τλῆμονα θυμον hοντες Scnol ad Eur. ec. 108 - Il. E 670, γάνυται δέ τα Οεῖων Xen Symp. VIII 30 - Il. Τ 405, miκινὰ φρεσὶ μήδεα εἰδώς Xen. l. l. - Il P 325, φοινίσσετο δ' α*ατι γαια Suid. v. Φοινικικῶν II, 2 p. 156 Bemh. - Π K 484, εἰς λα πορφυρόεσσαν Serv. ad Verg. Georg. IV, 373 ad Od. 24 pertinet, e te etc. In aliorum invasit poetariam possessiones Homerus cnOLPind. Nem V 9 p. 472 Boecis. - es. Opp. 412J Clem. Stroni. II p. 50 Pore ημεν τ' ευνάζη κτλ. - ea. Opp. 339. ines. Versus quatuor ab Aristouulo nilosopno Iudaeo ontem

84쪽

Eνθα μὲν ἀντίθεος ελαμὼν τροχοειδει δίσκωπληξε κάρη, Πηλευς δε θοῶς αν χεῖρα τανυσσας ἀξίν ευχάλκω ἐπεπλήγει μεσα νώτων. Schol ad Euri Andi . 68 ουδ α σε Φῶκον ωσπερθω - ἐφόνευσα τὴν Ἐλένην, ουτως ουδε υωφελες τον Φῶκον ἀνελεῖν. καὶ ὁ την Ἀλκμαιωνίδα πεποιηκώς φησι περὶ του Φώκου ἡ θα - νώτων M. Schol. Vat. υλλως Μίγνυται Αἰακος ναμάθη τη Νηρέως εἰς φώκην λλαγμεν δι τὸ μ βουλεσθαι

συνελθειν - καὶ τεκνοῖ ἐκ ταυτης παῖδα τον Φῶκον ον ὁ Πηλευς νεῖλεν ἐπιβουλευσας δια τοεν τοις ἀγῶσι διαφέροντα αυτον εἶναι Πηλέω καὶ Πλαμῶνος.

Νέκυς δε χαμαιστρώτου πι τείνας ευρείης στιβάδος, παρέθηκ αυτοισι θάλειαν δαῖτα ποτήρια τε στεφάνους τ επὶ κρασὶν ἔθηκεν. Athen. I, p. 460 B: Ποτήρια δε πρῶτον οἶδα νο - σαντα τον μόργιον ποιητὴν Σιμωνιδην ἐν ἰάμβοις ουτως καὶ ὁ την λκμαιωνίδα δὲ ποιήσας φησὶν ,Νέκυς - θηκεν M.

Fragm. . . Legebastur νέκυς δε χαμαιστρώτους τινας. - χαμαιστρώτου ἐπὶ κλίνας elaeire χαμαιστρώτου ἔπιτείνας velch. - 2. Legebatur προέθηκ' vel προυθηκ'.-Scribendum παρέθηκ' maod epicus usus postulat. einelce. 3. δαιτα torisso δὲ et cod. Athenaei.

85쪽

ALCMAEONIS

Πότνια η αγρευ τε θεῶν πανυπερτατε πάντων. Elym. Gud. v. Zαγρεύς p. 227, 37) ὁ μεγάλως αγρεύων, ς πότνια - πάντων - ὁ την Ἀλκμαιονίδα γράψας raan. n. Oxon. II, p. 443.

Apollod. I, 8, 5, 2 I δευς δε ἀνηρ γενόμενος γενναῖος ἐφυγαδεύθη, κτεινας, ως μεν τινες λεγουσιν, ἀδελφον Οἰνέως Ἀλκάθοον, ς δε ὁ τρουλκμεωνίδα )γεγραφώς, τους Μελανος παῖδας επιβουλευοντας Οἰνεῖ, Φινεα υρύαλον 'Tπέρλαον ντίοχον μηδην

Στερνοπα Σάνθιππον Σθενέλαον.

Strab. X p. 452 υ δε την Ἀλκμαιονίδα γράψας, Ἱκαριου του Πηνελόπης πατρος υιεῖς γενέσθαι δυο, Ἀλυζέα καὶ Λευκάδιον, δυναστευσαι ἐν τῆ καρνανία τούτους μετὰ του πατρός τούτων ουν ἐπωνύμους τὰς πόλεις μορος λεγεσθαι δοκει.

8ches ad Eur. r. 997 Vol. II, p. 251 Dind.): δε ην Ἀλκμαιωνίδα γράψας τον ποιμεν προσαγαγόντα το ποίμνιον τω τρεῖ ντ - καλεῖ.

86쪽

Καὶ τότ αὐ πλίζοντο θοῶς αναοῖο θυγατρες πρόσθεν ἐυρρειος ποταμο Νείλοιο ανακτος. Clem. l. Suom. IV, p. 224 522 DSyli, 618 ou. αομοι λέγει καὶ ὁ την Θαναῖδα πεποιηκὼς επὶ των Λα- ναου θυγατέρων δε ' καὶ Ἀνακτος καὶ τ εξῆς.

Harpocrat V. αυτόχθονες υ δε Πίνδαρος καὶ την Λαναῖδα πεποιηκώς φασιν Ἐριχθόνιον καὶ μαιστον ἐκ γης φανηναι. HESIODUS. Su1d. v. Ησίοδος Vol. I, 2 p. 903 emh.J Ποιη-ματα δὲ αυτου ταυτα Θεογονία, Ἐργα καὶ μέραι, Ἀσπίς, Γυναικῶν ρωινῶν κατάλογος ἐν βιβλίοις , Ἐπικηδειος εἰς Βάτραχόν τινα, ἐρώμενον αυτου, περὶ των δαίων Λακτυλων, καὶ αλλα πολλά. Ρroel Γένος Ἐσιόδου Gaisi'. oere mirin. H. II,

p. 7 8 Lips. J Συνεγράψατο δε ο τοιοὐτος ισίοδος βίβλους εκκαίδεκα πιμηρος δὲ ὁ παλαιος ιγ paullo india p. 8 9 Lips. ) υσιόδου Ἐργα και υμέραι τοβιβλίον ἐπιγέγραπται προς ἀντιδιαστολην των

87쪽

HESIODUS. 79ετερων αυτο πεντεκαίδεκα βιβλίων Ἀσπίδος, Θεογονίας, ρωογονίας Γυναικῶν καταλόγου, και των λοιπῶν Pausan. IX, 1, δ): Βοιωτῶν δε οἱ περὶ

τον Ἐλικῶνα οἰκοῶντες παρειλημμένα ' δόξ λέγουσιν, ω αλλο ισίοδος ποιησαι οὐδε η - Ἐργα καὶ τούτων δε το ἐς τὰς Μούσας ἀφαιροῶσι προοίμιον κτλ Ἐστι δε καὶ τέρα κεχωρισμένη της προτέρας, ως πολύν τινα ἐπῶν ,σίοδος ἀριθμον ποιησειεν, ἐς γυναῖκάς τε αδόμενα, καὶ ' ας μεγάλας ἐπονομάζουσιν μίας, καὶ Θεογονίαν τε καὶ ἐς τον μάντιν Μελάμποδα, και ως Θησεύς ἐς του Αιδηνομο Πειρίθω καταβαίη, παραινεσεις τε λείρωνος επὶ διδασκαλία δη τῆ χιλλέως, καὶ σα ἐπι Ἐργοις τε καὶ μέραις οι δὲ αὐτοὶ ουτοι λέγουσι καὶ ως μαντικην σίοδος διδαχθείη παρὰ Ἀκαρνάνων και ἔστιν ἔπη μαντικά, ποσα τε ἐπελεε μεθα καὶ μεῖς, καὶ ἐξηγήσεις ἐπὶ τέρασιν.

Alia camina, ab auctoribus laudatis praeteriniSSa,

poetae tribuuntiar, veluti Αἰγίμιος Steph. yg. v. βαν- τίς), Ἀστρονομία sive ἀστρικη βίβλος Athen. Schol. Arat. TZelga, lut. Plinius) Κήυκος γάμος Sehol. Apoll. Rhod. Athen.), πιθαλάμιον εἰς Πηλέα καὶ Θέτιν Tetstga), Camon bucolicuiri Fulgent. - Ἐργα μεγάλα Procl. Athen. 3J). f. Marchschesset Hesiodi etc.

fragmenta p. 87 sqq. De Hesiodi a poesis natura Herodot. Ι. 53:ουτοι se Homeriis et Hesiodus δέ εἰσι οἱ ποιησαντες θεογονίην Ἐλλησι, καὶ τοῖσι θεοῖσι τὰς ἐπωνυμίας

1 Cf. Hesiodi diu nosti. p. 73. 2 παρειλημμένη M. 3 Del. Belther cum Schlgierinachero.

88쪽

80 ESIODUS. δόντες καὶ τιμάς τε. καὶ τεχνα διελόντες, καὶ εἴδεα αυτῶν σημήναντες. Max. 3T XXXII, 4: 'Oμηρος τα ἔπη εἰργάσατο προσην τε αμα εἶναι καὶ ξυνετὰ πῆσι, και κεχαρισμεναεκάστοις ἐνθυμηθεὶς δε τι λίγον μεν το ξυνετονε απαντι, το δε πολὐ δημαγωγεῖσθαι φιλει, οὐδετερωτω γενει ἀποκεκριμένην την ποίησιν ἐξειργάσατο

καθάπερ ὁ Ησίοδος, χωρὶς με των ρώων απὸ γυναικῶν αρχόμενος, καταλεγων τὰ γένη, στις ἐξ ης ἔφυ χωρὶς δε αὐτω πεποίηνται οἱ θεῖοι λόγοι, ματοι λόγοις θεογονία χωρις δ' υ φελεῖ τα εἰς τον βίον, ἔργα τε α δραστέον καὶ μεραι ἐν αἷς δραστεον. Cf. Dio Cnosost. r. II de Regno g 13 sq. I p. 77 p. 75 Reisit.).

Diomed. p. 480 uiscn. Granim Lat. I. p. 482 Keil. Exegetici vel narrativi species sunt tres, angeliice, nistorice, dulascalice. Angellice est qua sententiae scribuntur .... nistorice est ast iuuatiunes et genealog1ae conponuntur, ut est Hesiodi γυναικῶν κατάλογος et

itintil. X. 1 52 Baro adsin in Hesiodus magnaque pars eius in no In inluxis est occupata, tamen utiles circa praecepta sententiae levitasque vectorem et compositionis pIDDaudis, daturoae ei palma, in illo medio genere dicondi. Dion Halicam. Vett. Scripti censura, cap. I, 2.

Nσίοδος με γαρ φρόντισεν δονης καὶ νομάτων λειότητος καὶ συνθέσεως εμμελοsς. f. Veli. Ρatero. I. 7. Aristopn. an. 1033 sq. σίοδος δε κατεδειξε)γης ἐργασίας, καρπῶν ρας, ἀρότους.

Cert Homeri et Hesiodi p. 322 Goetu. 17 Nietzscne.

89쪽

HESIODUS.

U δε βασιλεὐ τονωσίοδον ἐστεφάνωσεν εἰπὼν δίκαιον εἶναι τον επὶ γεωργίαν καὶ εἰρηνην προκαλούμενον

νικῶν, ου ον πολεμους καὶ σφαγὰς διεξιόντα.Ρlut morini p. 23 Α. λεομενης ὁ Ἀναξανδρίδεω τον μεν μηρον Λακεδαιμονίων ειναι ποιητην ἔφη τον δε υσίοδον των εἱλωτων-τον με γαρ ως χρη πολεμεῖν, τον δε ως χρη γεωργεῖν, παρηγγελκέναι. Cf. Aelian. V. Hist. XIII, 18. Scnol. ad Od. o 74χρη ξεῖνον παρεόντα φιλεῖν, θελοντα δε πεμπεινJεν πολλοῖς - φερετο καὶ ἔστιν υσιόδειος της φράσεως ο χαρακτηρ. De poetae aetate Herodot. I, 53. σίοδον γαρ καὶ μηρον λικίην τετρακοσίοισι ἔτεσι δοκεω μευ πρεσβυτερους γενεσθαι, καὶ ου πλεοσι.

Suid. v Nσίοδος I, 2 p. 903 sq. Berissi.). - δεομηρου κατά τινας πρεσβύτερος, κατὰ δε αλλους σύγχρονος. Πορφύριος καὶ αλλοι πλεῖστοι νεώτερονεκατον ἐνιαυτοῖς ρίζουσιν ως λβ μόνους ἐνιαυτους συμπροτερεῖν τη. πρώτης υλυμπιάδος CL gela. Chil. XII, 163 si1 1 19 sqq. XIII, 649 sq. Procl. Γενος υμηρου Gaiff. oeu minii Gre. II, p. 6 sq. 7 Ups. JVeli Paterc. I. T. Hesiodus .... circa CXX annos distinctus a Dinomeri aetate. Gell. . . ΙΙΙ. 11, 1. Super aetate Homeri atqwo Hosiodi non consentitur. Ei Homeriam, ain Hesiodum, maiorem natu fuisse scripsemant, in mais nilocnomas et Xenopnanes a tu minorem, in quis L. Accius poeta et Esnomas istoriae scriptor. . autem Varro in primo de imaginiuias, iter prior sit natus, pariam constare dicit, sed non esse unium, qui aliquo tempore eodem Vixerint,

id*1 ex pinainniat ostendi, io in tripode scriptum

Dissilia πιν

90쪽

ΑΕGIMIUS est, pii in monte Helicone ab Hesiodo positus traditur. Accius auton in primo didascalico levidus admodum argumentis utitur, per quae ostendi putat, Hesiodum natu priorem. - XVII, 21, 3 In Homero si osiodo inter omnes fere scriptores constitit. aetatem inos egissa vel isdem sero temporiuus vel Homeritin aliquanto antiquiorem, udiumque tamen ante Romam conditam vixisse, Silviis Allaa. regnantinus, annis post bellum TroianIno, ut Cassius in primo annalium do Homero atque Hesiodo scriptum reliqvit, plus e 1m atque sexaginta ante Romam autor conditam, ut Comesius Nepos in primo onronides do monteres dicit. annis circiter centum et sexaginta. ΑΕ ΙΜΙUS. Valchenaer. Eur. Ρnoen p. 735 ,,Ρatrem posimatis veterrimi meliores critici, dum silent, ignorare se satebantur: nonnulli trinuemant illud vel Hesiodo vel Ceroopi Milesio Aegimius Herculi vicem retulerat accepti Deneticu nitio inscriptim posima complecteuatur procul tantonsiluin Aegimii cum Lapithis Aeginii filioriunque duorum, ad quos tertius Hyllus accessit eraclides, nistorinan. Alii quidon attigerim no posima sed diligenter egit almae eleganter de Aeginii Heni. Valesius Emend. I,

cap. XXXII A. f. pollod II, 7, 7. most IV, 37. Multor Dor. I, p. 28. melch. Cycl. p. I, p. 263-267.

Senol Laur ad Apoll. Rnod. III, 587 'Aγγελόν φησιν Ἐρμῆν πο ιὸς πεμφθῆναι, κελευοντα δεφασθαι τον

Φριξον is την ἰητου θυγατέρα γήμri. ὁ δε τον Αἰγίμιον ποιήσας δια το δερας αυτον αυθαιρετως φη, προσδεχθῆναι. μεγε δε τι μετὰ την θυσίαν