장음표시 사용
91쪽
ΑΕGAEIUS. 83άγνισας το δέρας ουτως ἔστειχεν εἰς τους ἰητου δόμους το κῶας ἔχων.
Scnol. Ita ir ad Apoll. Bnod. IV, 816 υτον Αἰγίμιον ποιήσας ἐν δευτέρω φησὶν τι η Θέτις εἰς λεβηταυδατος βαλλεν τοὐς ἐκ Πηλέως γεννωμένους, γνῶναι βουλομένη εἰ θνητοί εἰσιν, τεροι - δε εἰς πυρ, ως Ἀπολλώνιος φησι καὶ δ πολλῶν διαφθαρέντων ἀγανακτησαι τον Πηλέα καὶ κωλῶσαι τον Ἀχιλλέα ἐμβληθῆναι εἰς λέβητα καὶ δια τοsτο καταλιπεῖν την Θέτιν αυτόνJ ).
σω ἐν Ἀβαντιδι διη' την πρὶν Ἀβαντιδα κίκλησκον θεοὶ αἰὲν ἐόντες, την τότ ἐπώνυμον ἴβοιαν βοος νόμασε Ζευς. Herodian. I p. 104 ap. Stepn. yet. v. βαντίς η βοια, ως ισίοδος ἐν Αἰγιμίου δευτέρω περὶ γοῶς
Ἐκ του δ' οὐκον θηκεν ἀμεινον ἀνθρώποισι νοσφιδίων ἔργων πέρι Κύπριδος. Scnol ad lati Synap. p. 374 Bela: Ἀφροδίσιος ορκος οὐκ ἐμποίνιμος '), ἐπὶ των δι Ἐρωτα ομνυόντων πολλάκις
1 ετερους Cod Laur corr. oecnI Coni. P. I, p. 13.2 Quae uncinis inclusimus, e cod. Par. Recesseriant. 3 se videtur παροιμία excidisse, quo reseratur sequens ταυτης . M oksen. Fra n. III. 3. νόμασέν νιν Ζευς libri. υβοιαν δεβoo τό ἐπώνυμον ἀνόμασε εος erin. δη τότε γ υβοιάν μιν ἐπώνυμον ἀνόμασε Ζευς Metaehe. F'rugni. IV. 1. ἀπημονα em. Opusc. VI, p. 257. 2. πέρι arilacn. περὶ Scnol. 6.
92쪽
84 EGIMIUS. καὶ ἐπιορκούντων μεμνηται δε αυτης καὶ Ἀσίοδος λεγων ε - Κύπριδος ἀφροδισίων μὲ). Hunc locum huc pertinere siscimus ex Hesych. v. ἀφροδίσιος ορκος )' παροιμια, ην καὶ ἀναγράφουσιν ' Ἀφροδίσιος ορκος ου δάκνει. πρῶτος δε σίοδος πλασε α περὶ τον ista καὶ ηὐγώ, coli. rami. 5 et pollod. II, 1, 3,
1 ι ,σίοδος δε καὶ Ἀκουσίλαος Πειρηνος αυτήν se την - φασιν εἶναι. ' ταύτην ιερωσύνην της φας εχουσαν Ζευς φθειρε φωραθεὶς δε φ' Ηρας της με κόρης ψάμενος εις βουν μετεμόρφωσε λευκήν, αρχην δε ἀπωμόσατο μη συνελθεῖν. διό φησιν υσίοδος οὐκ ἐπισπῶσθαι την ἀπο των θεῶν ὀργὴν
Και λεπίσκοπον Ἀργον ει κρατερόν τε μέγαν τε, τετρασιν ὀφθαλμοῖσιν ορώμενον ενθα καὶ ἔνθα, ἀκάματον δέ οι ἄρσε θεὰ μενος, ουδέ οἱ πνος πῖπτεν ἐπι βλεφάροις, φυλακὴν δ' εχεν εμπεδον αἰεί Schol ad Eur Phoen. 1116 υ δὲ τον Αἰγίμιον ποιησας φησί καὶ - αἰε getet ad . p. 153 Apollodor ΙΙ, 1, 3, 3 πιρα δε αἰτησαμένη παρὰ Λιος την βουν φυλακα αυτης κατεστησεν υργον τον πανόπτην,ον .... Κέρκωψ υργου και σμήνης της Ἀσωποs
93쪽
Schol. Ven. om. L. 24 Ἀργειφόντη. Κατὰ τους ,σιόδου μυθους τον βουκόλον γους φόνευσεν
Ῥυθα ποτ' εσται ἐμον ψυκτήριον, ορχαμε λαῶν. Ainen XI p. 503 C, D Νίκανδρος δ' ὁ Θυατειρηνος καλεῖσθαί φησι ψυκτήρια καὶ τους ἀλσώδεις καὶ συσκίους τόπους τους τοι θεοῖς ἀνειμενους, ἐν οἷς εστιν ἀναψυξαι καὶ ὁ τον Αἰγίμιον δε ποιήσας, εἴθ' ,σίοδός ἐστιν η Κερκωψ ὁ Μιλήσιος, ἔνθα
Πάντες δε τριχάῖκες καλεονται, ουνεκα τρισσὴν γαῖαν κὰς πάτρης ἐδάσαντο. Etym M. p. 768, 25 m. δειχάικες οἱ συνεχῶς κινουντες ἐν τοῖς πολεμοι τὰς κατα λόφον τρίχας. τοιουτο καὶ το κορυθαίολος Ἐκτωρ. σίοδος δε διατο τριχη αυτους οἰκῆσαι, οἷον μάντες - ἐδάσαντο .
τρία γαρ Ἐλληνικα ων τῆ Κρήτη μωκησαν, Πε
λασγοί, Ἀχαιοί, ωριεῖς. V. dii Dor. I p. 29. Niebuhr. 1st. Rom. I p. 332 d. III., si Vocabulum τριχάικες de istinis Doriensium tribubus intellexit Goetii. de tripoli Dorica poetam cogitasse putans, conferi iubet
94쪽
Tetetet ad Hes opp. 382. Chil. XII, 167. Nomen carminii est υστρονομία apud Athen., Ἀστρολογία apud Plut Plin. ἀστρικην βίβλον citant Schol.
Arat. getet. De arguanent carminis a re it Q h. p. 195:,,Videtur stellariun et astrorum recensionem fabulamini lite astronomicariun expositionem comprehendisse, assiunctis de ortu occasiuiue stellamim observationibus alniamie fortasse perrum misticomam et rerum Sacrarum ratione. s. 10. 11.Tὰς δὲ βροτοὶ καλεουσι Πελειάδας. χειμεριαι δυνουσι Πελειάδες.
Tημος ἀποκρυπτουσι Πελειάδες. Athon. XI p. 491 C: καὶ ὁ την εἰς ισίοδον δε ἀναφερομενην ποιήσας 'Aστρονομια αε Πελειάδας αυτὰς λεγει τὰς δε - Πελειάδας καὶ πάλιν χειμέριαι Πελειάδες καὶ πάλιν τῆμος - Πελειάδες .CLilin. N. H. XVIII, 254 213 occasum matutinuan Verg1liariun Hesiodus nam huius mio pie nomine exstatastrologia)tra si sit fieri cun Reosinoctium autumni conficeretiri Fragm. IX. τὰς δε Sic erin. τάσδε villo. Versus 1 Schol. ind. eni. II, 16 laudatos. Tηπέτη τ' ἐρόεσσα καὶ πλέκτρη κυανῶπις, Ἀλκυόνη τε καὶ Ἀστεροπη δίη τε Κελαινώ, Μαῖά τε καὶ Μερόπη, τὰς γείνατο φαίδιμος υτλας, et paullo post Κυλληνης ἐν ἄρεσσι θεῶν κήρυκα τέχ' 'Eρμῆν ex stro
95쪽
Νύμφαι λαοίτεσσιν μοῖαι, Φαισύλη δὲ Κορωνὶς ἐυστέφανος τε πιέεια, Φαι ἱμερόεσσα δ' Εὐδώρη τανύπεπλος, ας Ῥάδας καλέουσιν ἐπ χθονὶ sλ' ἀνθρώπων. Teteig. ad Hes opp. 382 p. 206 246ysi f. υλλο δέ τινες δώδεκα θυγατερας φασὶ γενέσθαι τω Ἀτλαντι, καὶ υἱον παντα, ον ἐν Λιβύη θηρῶντα φις ἀνεῖλεν καὶ αἱ μεν πέντε τον ἀδελφον τομον θρηνοῶσαι ἀπώλοντο Ζευς δὲ αστέρας ταύτας πεποίηκε, τὰς λεγομένας Γάδας, ντα νόματα ο Ἀσκραῖος οἶτος ισίοδος ἐν τη αστρικnαυτολβίβλω διδάσκει, λέγων νύμφαι - ἀνθρώπων .Eosdem versus a fleri Schol ad Arat. 172, v. 2 et v. 254 2-4 getet Chil. XII, 169. 13. Schol ad Arat Phaen I, 27 'ν μίαν δε τούτων
των ωρκτων την μεγάλην, ν με ολίγον νομάσει Ἐλίκη, ισίοδος φησι Λυκάονος θυγατέρα εἶναι, καὶ ἐν ρκαδία κατοικοῆσα ελέσθαι μετὰ Ἀρτέμιδος την περὶ τὰς θήρας' ἀγωγην ἐν ορεσι ποιεῖσθαι φθαρεῖσαν δε π Aia καὶ δη μέλλουσαν τεκεῖν ὀφθῆναιυ αυτης λουομένην ἐφ' λοργισθεῖσαν την Ἀρτεμιν θηριῶσα αυτήν, καὶ ἴτω τεκεῖν ἄρκτον ὁσαν τον κληθέντα ρκάδα οὐσαν δὲ ἐν τ ορε θηρευθῆναι υή αἰπόλων τινῶν καὶ παραδοθηναι Λυκάονι μετὰ
96쪽
ASTRONOMIA. του βρέφους μετὰ χρόνον δε τινα δόξα εισελθεῖν εἰς το Λυκαιον, ο εστι του ιος ἄβατον, ἀγνοήσασαντον νόμον, πο του διου υἱου διωκομενηπι των Αρκάδων δε αυτην ἀναιρεῖν μελλόντων δια τον ειρη- μενον νόμον, ὁ Ζευς δια την συγγένειαν αυτης ἐξει- λετο καὶ ἐν τοι αστροις ἔθηκεν, υρκτον αυτην ὀνομάσας δια το συμπτωμα. Eadem fere abet seudo- Eratosin Catast 1 CG Scnol ad Germ. Arat. 24 p. 58. 112 Breysig. mn Astron. II, 1 p. 30 Biante.
Haec ad strinomiam periinere collegit Marethsen. Lactant. lacid. Argum. Ovul Metarum II, 3. 5 6. p. 9 Stav. de ali sto disserente: Quae a Iove cum Arcade filio, Paem erat enixa inter Sidera conlocatur. Graecis autem Helice, a nostris septentrio nuncupatur, et a sino et Oceano ob Iunonis iram inter cetera sideraliquore non lingum', ut auctor Hesiodus indicat. 14. in Astri II, 20 p. 465 Stav. 59 Bunte Aries. Hic existimatur esse, qui nrixum et Hellen transtulisse dictus est per Hellespontum, quem esiodus et nerecydes ait anxiisse miream pellem. iseudo- Eratosin C
tast. 19 Kριος εἶχε δε χρυσην δοράν, ςυσίοδος καὶ Φερεκύδης εἰρηκασι. Icnol. Stroget ad
Germ. Mai. 22 p. 142 Breysig Arietem animae, ut Hesiodus et nerecydes dicunt, inter astra collocatum piopter nrixum et Hellen, inamantis et edulae nitos.ci. cnol. Sangem ad loc et Scnol. p. 79 sq. Hunc
97쪽
putant 1idam esse H nrixum et esse Colcnos portavit pertulit). Nedula, eum ni dessit aureo vellere data Hesiodum 1 eos perferret deinde iungit decidisse Hellen a ma Hellespontum dictvin. Iam Neptunum
compressisse, X Uaa, filios genuerit. nrixum autem perlatum Colonos arIetem ii uolasse pellemPae eius Muearn Iovi sacrasse. ideo eum non parere a Ferecydes, maod deposito vellere aureo in caelum sit receptus. 15.
Scnoli veri adorat. 322 Codicis Marc. 476 adessitore excussi de Orione: ουτον δε υσίοδός φησι Βρυλλης' της Μίνω καὶ Ποσειδῶνος εἶναι, δωρεὰν δε ἔχειν παρα του πατρος ς καὶ ἐπὶ των κυμάτων πορευεσθαι, λθ τα δε ἐς πιον Μερόπην την Οἰνοπίωνος βιάσασθαι οἰνωθέντα τον δε Οἰνοπίωνα χαλε- πηναντα αυτον ἐκτυφλῶσαι ἐλθόντα δὲ εἰς Λημνον ἀλητευοντα μαίστω συμμῖξαι ος αυτον ἐλεήσας δίδωσιν αυτ ποδηγέτην κυδαλίωνα, ον λαβὼν ἐπὶτων μων ἔφερε τὰς δους αυτω ' σημαίνοντα ἐλθὼν δε εἰς νατολὰς καὶ ψω συμμίξας γιάσθη, καὶ ουτως επὶ τον Οἰνοπίωνα ἐλθὼν τιμωρήσασθαι μελλεν ' οδὲ μαθὼν υπὸ γην ἐκρυβη. ἀπελπίσας δε αυτον εὐρεῖν' εἰς Κρήτην λθε καὶ Ἀρτέμιδι συνθηρος ν.
ἐπιχειρήσας ουν καὶ ταυτην βιάσασθαι - σκορπίου πληγεὶς ἐτελευτησιν.
98쪽
p. 72 Bunte Schol ad Germ. Mat. V. 33 p. 9 sq. 16 Breysig. Schol ad Stat Theb. III, 27 p. 5 sq. d. Koiamann). - Eratosta in fine addit: θεν δια τηναυτου ανδρίαν ἐν τοῖς στροις αὐτον θηκεν ὁ Ζευς υπο ρτεμιδος καὶ Λητοὐς ἀξιωθείς.
16. Schol ad Germ. Arat. 36 p. 174 Breysig. Hesiodus autem dici inter astra collocatum Eridanum propter Phaethonta Schol. p. 185. Frragm. 209. 17. Cram. n. Oxon. IV p. 238 Καὶ πρῶτος κατελθὼν
ὁ Ἀβραὰμ εἰς Αἴγυπτον ἀριθμητικην καὶ ἀστρονο- μιαν Αἰγυπτίους δίδαξε πρῶτοι γαρ υρεταὶ τούτων οἱ αλδαῖοι γεγενηνται παρὰ δε τῶν Ἐβραίων λαβεν Φοίνικες ἀφ' ων ὁ με αδμος ταυτα μετήγαγεν εἰς τους Ἐλληνας ὁ δε υσίοδος μάλα συντάξας εὐφυῶς
Ελλησιν CL Ioseph. Antici. Jud. I, 8 s), 2. CATALOGUS EO EAE. Hes Theog. 1019-22: υται με θνητοῖσι παρ' ἀνδράσιν εὐνηθεῖσαι Ἀθάναται γείναντο θεοῖς ἐπιείκελα τέκνα. νυν δε γυναικῶν Γλον ἀείσατε, ἡδυεπειαι οὐσαι υλυμπιάδες, κοὐραι ιος αἰγιόχοιο. s. Max Tyr. XXIV, 9 υσιόδω δε ἀείδουσιν αἱ Μοῖσαι τίαλλο η γυναικῶν ἔρωτας και ανδρῶν καὶ ποταμῶν ἔρωτας καὶ βασιλεων καὶ φυτῶν et XXXV. 4 auctoris Verba supra, p. 80 exscripta sunt).dio Chrysost. r. regno II g 13 sq. I p. 77Rsit.) U μεντο ισίοδος δοκε μοι οὐδε αυτος
99쪽
ἀγνοεῖν την αυτου δύναμιν, σον ἐλείπετο Ομήρου. πῶς λεγεις; τι ἐκείνου περὶ των ρώων ποιήσαντος, αυτος ἐποίησε γυναικῶν κατάλογον καὶ τ ὁντιτην γυναικωνῖτιν μνησε, παραχωρήσας μη ρωτου ανδρας ἐπαινέσαι. Unde nausit Eustatu ad Hom. Il. p. 745, 49 sqq. Rom. 643 as.) cf. ei dem verna ad
Od λ 2254 1680 28 sq. Rom. 429 M. Πάνυ δεξιῶς ὁ ποιητης την αψωδίαν ταύτην ρώων ἄμα καὶ ρωίδων πεποίηκε κατάλογον, σιόδου μόνων γυναικῶν ποιησαμενου κατάλογον. Pseudo-Luc. Amor. cap. 3 V p. 248 Lenni. II p.
292 cod. ἔναγχος οὐ διηγουμένου σου ον πολύν,ώς καὶ παρ' Ησιόδω, κατάλογον ν ἀρχῆθεν ήράσθης
x,ss disputat cum Hesiod 1 VIII p. 142 Lenin m p. 341 Jacon.J, tui γυναικῶν ἀρετὰς respicit Irucianus. Menander περὶ ἐπιδεικτικῶν heu. aer I p. 268Walet.): πολλη δὲ στορία τοιαύτη παρὰ ποιηταῖς καὶ συγγραφεῶσι, παρ' ων καὶ λήψη την χορηγίαν ἐπιφωνήσεις δε καὶ τῶν Σαπφοs ἐρωτικῶν και τῶν ηρου καὶ ισιόδου πολλὰ δὲ αὐτῶ ἐν τοις καταλόγοις τῶν γυναικῶν εἴρηται περὶ θεῶν συνουσιας καὶ γάμου.
Serv. ad Verg. Aen. VII, 268 Hesiodus etiam περὶ γυναικῶν inducit multas neroidas optasse nuptias Viromam sortium. Carmen variis a veteridus scriptorinus nomininus laudatur nominatur nitia πη τὰ ἐς τὰς γυναικας vel
τὰ ἐς γυναῖκας δόμενα Paus I, 3, 1 et IX, 1, 6 4J), περὶ γυναικῶν Sem his l. l. , γυναικῶν ρωι-
100쪽
CATALOGUS. OEΑΕ. νῶν κατάλογος ἐν βιβλίοις Suid. v. Ησίοδος , κατάλογοι Scnol. Ven. et minn ad on1. l. B, 336. Laur Lyd. I, 13. Procl. Hes p. 4 Gaiss), saepissime κατάλογος γυναικῶν vel κατάλογος simpliciuer cf. auctores ad fragm. 43. 55 118. 128 laudatos . Reterea memoratur Λευκιππίδων κατάλογος Scnol. a.dines. neog 142 , κατάλογος περὶ των Προιτίδων Eiislatii ad Od. p. 1746, 9 Rom. 523 Bas. . Catalogi liber primus citatur V fra ginna. 19 32 sq.);
Eo ea et Catalogus pro diversis poematis nabent auctores Fibus Tagmna. 75 162 29. 160 128. de Demus.
Sed alia testimonia onstant Arg. Scut Tης ἀσπίδος ἡ ἀρχηἐν τω καταλόγω φερεται μεχριστίχων ν καὶ ς '.
Haec 1gitur narratio ex oeis, ut V. 1 aperte docet, sumpta, Catalogi Euro 1ario inserta erat. Cf. Hesycn.:
'Hοῖαι ὁ κατάλογος ισιόδου Dym. Gud. p. 246, 23: μιαι ἔστι κατὰ sic λόγος υσιόδου.
Hanc testimoniorum repugnantiam removit March-scnesset p. 109), statuens ,antiquis temporious Eoeas R M logo diversas age. Postero autem tenapore Rec tarmina, tum propter argumenti unditudinem tum propter tum propter esiodi nomen utrique impositum, collecta in unum corpus redacta sunt, a quidem, ut, cum logus tres Mos comprenenderet, Eoeis quarti nomen 1 Novam inscriptionem ἡρωικη γενεαλογία , 1Rm DIMIProclum p. 4 et gelgain depretiendimus, ab ipso Proclo notam esse ostendit archaches . p. 104 2 Leget Mur, καὶ ;corr. Sana. Petit M. Leg. u. p. 462.