Xenophontis Cyropaedia e recensione Hutchinsoni cum selectis eiusdem notis. Accessit index graecitatis

발행: 1784년

분량: 393페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

εποίουν. Mετὰ δε ταυτα αιτησάμενος δεία πατρωον, ηγεμόνα εἶναs κή συμμαχον, άνεβαινεν επὶ τον ἱππον, καἰ τὼς ἀμφ' αυτόν ἐκελευσεν. Ωπλισμενοι δε πάντες ησαν οι πεζὶ τον Κυρον τῶς αὐτοῖς Κύζω ὁπλοις, χιτωσι φοινικοῖς, Θωραξι χαλκοῖς. κράνεσι χαλκῶς. λόφοις λευκοῖς, μαχαίραις, ' παλτω κρανιώνω ἐὼ εκατος' οἱ δε ωποι προμετωπιδίοις και πζοορνιδίοις καὶ παρα- πλευριδίοις χαλκοῖς. τὰ δ' αυτά ταυ rα κή παραμηρίδια ην τω ἀνδρί. Τοσουτο δε μόνον διεφερον τὰ Κυρουιπλα, οτι τὰ μεν ἄλλα εκεχρις ο τω χρυσοειδῶ χρωμα-3 τι, τὰ δε Κυρου ὁπλα ωςπερ κάτοπτρον εξελαμπεν. Ἐπεὶ

β iis δ' austa τὸ etc.J Persis re gale hoe signum: ita maoque N - stor in rebul Cieti minotas, sis

finem lib. I. e ea. p. Iω. καὶ τὸ βασίλειον σι μεῖο ἱρὸν ασαν s ἀετόν τινα χρυσουν ἐπὶ πέλτους, - ξύλουανατεταμένει. Uide sis Suidam in

voce ευςὸν , Philos. in Heroicis, mi p. de Themistocle , et Q. Curi. lib. 3. e. 3. Ueti simile mihi tale tur a Romanos a Persis aciiii lae in militia signum accepisse. Utae Li . deinui. Rum. lib. 4. ilial. s. Diuitigo bν Gorale

252쪽

σημῆον, αετὸς χρυσῆς ἐπὶ δόρατος μακρὴ ἀνατεταμέ

νος. Καὶ νυν-ετι τουτα το σημῆον τὼ Περσῶν βασιλῆ

διαμένει. Πρὶν δὲ ὀέν τίς πολεμίους, εἰς τρὶς ἀνεπαυσε το ἰτράτευμα.Eπεὶ δὲ προεληλύθεισαν ώς εικοσι ταδίους, ηζχον- 3το ηδη το των πολεμίων ς άτευμα ἀντιπζοςιὸν παροζῆν. πις δ' εν τω καταφανῶ πάντες ἀλληλοις πένοντο, ' κφεγνωσαν οἱ πολέμιοι πολυ ἐκατέρωθεν ὐπερφαλαγγῆν- τες. τησαντες την εαυτῶν φάλαγγα, ἡ γάρ ἐςιν ἄλ- λως κυκλω ) ἀπέκαμπτον εἰς κύκλωσιν, ὁ πως, ῶς- περ γάμμα ἐκατέζωΘιν την εαυτων τάcιν ποιησαντες, πάντοθεν ἄμα μάχοιντο. Κυρος δὲ ὀρων ταυτα, ουδέν τι μῶλλον ἀφι το, ἁλλ' ώςαύτως ηγῶτο. Κατανοῶν δὲ, ὼς πρόσω τον καμπτηζα ἐκατέρωΘεν ἐποιησαντο, περὶ ον κάμπτοντες ἀνέτεινον τα κέρατα, Ἐννοῶς, ἔφη, ὼXρυσάντα, ενΘα την ἐπικαμπην ποίῆνται; IIάνυ γε.

κουσιν αποσπῶν τα κέρατα ἀπο της εαυτῶν φάλαγγος.

N- μὰ Δί', εφη ὀ Kλος, κή ἀπό γε της ἡμετέρας.

Τί δη τῆτο , ' Δηλονότι, εῖη, φοβώμενοι, μη, ην εγ-γὐς ημῶν γένηται τα κέρατα, της φάλαγγος ' ετι πρό.σω ἴσης, ἐπιθώμεθα αὐτοR. 'Eπειτα, εφη ό μυσάντας, πῶς δυνησοντα ώφελῶν οἱ ετεροι τὰς ἐτέρους, κτω πολὐ άπέχοντες φλληλων', Ἐλλα δηλον, Ζη ό Κῖρος, οτι, ηνίκα ἀν-τα κέρατα ἀναβαίνοντα κατ' ἄντιπέρας τῶν πλαγίων τῆ ἡμετέρου Πατεύματος.

ς ραφέντες ώς εἰς φάλαγγα ἄμα πάντοθεν ἡμὶν προς--σιν, ώς ἄμα πάντοθεν μαχήμενοι. οὐκῶν , εφη ὀ s

e Καὶ σπιωσ- J Legitur et ἐγγώ- alias, ita infra paulo simili modo teste Stephano. Sed recte loquitur, ἐπειδὰv γνωσιν ιςάμοσι. se taber vulgata lectio ἰ nee inlisi- a 'μι πρόσω J Ita reposuimus ad lata est huiusmodi verbi γινώσκω monitu MSti Bodl. Stephani ει Μueonstriictio. Exempla citi Ο intra reti. Enndem etiani sera ptiiram ex prolatam, prohibent Graimmatico- suis Gabrieliita assere exempla ib . rum curae. Noster 1Pses V saepe Prius erat ἐπιπρ. o. . Disitiroci ou Corale

253쪽

χρυσάντας, ευ σοι δοκουσι βουλεύεθα ; Πρός γε ἁ -

διωκων τους ἄνδρας, ην οι Θεοι ἐΘέλωσι. Ταυτα εἰπων, και συνθημα παρεγγυησας, ΖΕΥΣ

των άρμάτων και των Θωρακοφόρων διαπορευόμενος, οπότε προcsλέψειε τινας των εν ταῖς τάξεσι, τοτε μὲν εἶπεν ἄν, ἄνδρες, ως ηδυ ὐμῶN τὰ πρόςωπα Θεα. - , τοτὲ δ' αυ εν ἄλλοις ἄν ἔλεξεν, 'Aρα ἐννοῶr ανδρες, οτι ό νυν ἄγων ἐτιν ἡ μονον περὶ της τημερον νώκης, ἀλλα και περὶ της πνθεν , ην ἐνικησατε, καὶ περὶ πάσης ευδαιμονίας , Ἐν αλλοις δε προςιων εἶπεν ' Ω ἄνδρες. σο ἀπό τῶδε ουδέν ποτε Θεους αἰτιατεον ἔτιες ' παραδεδωκασι γὰρ ηuiν πολλά τε και μαθὰ κτησαeris. Ἀλλ', ω ανδρες, ἀγαθοι γενωμεθα. Κατ' ἄλλ9e δ' αυ τοιάδε, m ἄνδρες. εις τίνα ποτ άν καλλίονα ἔρανον ἀλληλους παρακαλεσαιμεν, η εις τόνδε ἰ

254쪽

a Id. ριὸν , Otacitis. ω ἄνδρες. οτι νυν ἄθλα προκειται τοῖς νικωσι μὲν, διώκειν, παίειν, κατακαιὴειν. ἁγαΘὰ ἔχειν, καλὰ άκκων, ἐλευ9έροις εἶναs, ἄρχειν ' τοῖς δὲ κακοῖς .δηλονότι τάναντία τήτων. 'Oςτις ς ν εαυτὸν φιλῶ, μετ'

εἶν προςησομ . O πότε δ αδ γένοιτο κατά τινας των πζόςΘεν συμμαχεσαμένων, εἶπεν ἄν, Πρὸς δὲ δμῆς τί δῶ λεγειν, ω ἄνδρες ; ἐπίτααγε γὰρ, ο ν τε ο ἀγαθῶ ἐν ταῖς μάχαις ημεζαν αγουσι, και OAν οι

'Ως δε απιων κατὰ Ἀβραδάτην ἰγένετο, ες ' και η ὁ Ἀβραδάτης, παραδῶς τω ύφηνιόχω τὰς ἡνιας, πζος-ηλΘεν αὐτω ' προσέδραμον δε και σι ἄλλοι των πλησίοντε rαγμενων καὶ πεζων και ἁρματηλατων. Ο δ' αυKRος εν τοῖς παραγεγενημένοις ἔλεξε τοιάδε ' O μεν Θεός, ω Ἀβραδάτα, ωςπερ συ ηξίους, συνηξίωσέ σε

και τὼς συν σοι πρωτοτάτας εἶναs των συμμάχων ' συ

δοκῶ, ω Kὐρε, καλως εχειν ' αλλα τα πλάγια λυπῶ με, τι τα μεν των πολεμίων κέρατα ἰσκυρὰ όρω άνατεινόμενα και ἄγασι και παντοδαπη τρατια ' ἡμετερον

εγωγ', ἔφη, εἰ μη ἔλαχον τηνδε την τάξιν, ησχυνόμηνῶν ἐνθάδε ων' ἔτω πολύ μοι δοκω ἐν ἀσφαλετάτω εἷν . Καὶ ό Kυρος εἶπεν, Ἀλλ' ει τα παρά σοι καλως 'εχει, Θάρρει ὐπήρ εκείνων' ἐγω γάρ σοι, συν Θεοῖς, ἔζη, μα των πολεμίων τα πλάγια ταυτα αποδείξω. Kα συ μη πρότερον εμβαλλε τοῖς πολεμίοις, διαμαρτύζο-μ , ποιν ἄν φεύγοντας τέτους, ους νυν φοβη. Θεάση ' τοιαυτα δ' ἐμεγαληγόρει, μελλήσης της μάχης γίγνε-

255쪽

a 2 1, 1 B E R VII. P ' ἄλλως δ' ου μάλα μεγαληγορος ην) οταν μέντοι

πιέτους ἰο ης φευγοντας, ἐμε τε ηδη παρῶν νόμιζε, καὶορμα ει 'ς τους ἄνδρας ' καὶ συ γάρ τότε τῶς μεν ἐναντίοις κακίτοις αν Πίσαιο, τῶς δε μετὰ σαυτου, ἁζωοις. Ἀλλ' ς wί σοι σχολη, ω Ἀβραδάτα, πάντως παρελάσας

πίσιν επικουφίζων. 'Οπως δὲ κράτις οι φανηί,ε των ε τοῖς ἄρμασι. Cιλονεικίαν αὐτοῖς ἐμβαλλε ' κφ γάρ, ευωι, ην τάδε γένητ', πάντες ἐρουσι το λοιπόν μηδεν εἰ-

να κερδαλεωτερον ἀρετης. 'O μεν δη Ἀβραδάτης άνα.

βὰς παρηλαυνε, καs ταυτα εποίει. io Ο δ' αἶ Kῆρος παριων, ως ἐγενετο πρὸς τω ευωνυ- , ενΘα 'Υ-σπας τους ἡμισεις ἔχων ην των Περσων ἱππέων, ὀνομάσας αυτον, εἶπεν, ' Ω 'Πέσπα, νυνόρῶς εργον της σης ταχυεζγίας ' νυν γὰρ, ην φΘάσωμεν τους πολεμιους κατακτανόντες, ουδεὶς ἡμων ἁπο9ανῆτα . Kαι ό Υ-σπας ἐπιγελάσας εἶπεν, Ἀλλα πε, ἐμὸν των εξ εναντίας ἡμῖν μελησει' τους δ' ἐκ πλαγίου συἄλλοις πρόςταξον, οπως μηδ' ουτοι σχολάζωσι. Κῶ ό Κυρος εἶπεν, Ἀλλ' επί γε τουτους ἐγω αὐτὸς ἀπέρχομ ' ἀλλ', ω' άσπα, τόδε μέμνησο ' οτω ἄν ημων ό Θεὸς νίκην διδω, ην τί που μένη πολέμιον. πρὸς τὸ μαχόμενον I ἀεὶ συμβάλλωμεν. Tαυτα εἰπων ποοηει. Ἐπεὶ δεκατα το πλευρον προῖων εγίγνετο, κή κατὰ τον ἄρχοντα των ταύτη ἀραάτων, πρός τουτον ἔλεξεν, Ἐγω δὲ ερχομαι ὐμῖν ἐπικουρήσων' ἀλλ' ὀπόταν α γηθε ημῶ ἐπιτι9εμένους κατ' ἄκρων, τότε καὶ υμῶς πειρῶγε ἄμα διὰ των πολεμίων ἐλαυνειν ' πολὐ γὰρ εν ἀσφαλεσέρωεσεθε, ἔξω γενομενοι, η ἔνδον απολαμβαιόμενοι. 'Eπει δ' αυ παριων ἐγένετο ἔπιδεν των ἁρμαμαξων, Ἀρταγέρσαν μὲν καὶ Φαζνουχον εκέλευσεν, ἔχοντας την τε των πεζων χιλιοςὐν κή την των ἱππέων, μένειν αὐτου.

256쪽

πολεμίων ιππῶς ρι εσχατοι ' πάντως σὲ ποίετε προς αύτους την των καμηλων ταξιν, κα ευ χε, οτι κῶ πρὶν

μάχεξαε γελοίους τους πολεμιους Θεάσεθε. O μεν δη Kῖρος, ταυτα διαπραξάμενος, επὶ το II δεξιου παρηει ' ο δὲ Κροῖσος, νομίσας ἡ δη εγγύτερον εἶ

ν των πολεμίων την φαλαγγα, συν ἡ αυτὸς f επορευε.το, η τὰ ἐπανατεινόμενα τἀ κεζατα, ηρε τοῖς κέρασι σημῆον, μηκέτι ἄνω ποζευεβαη, ἀλλ' εν τη χωρα τραφην . 'L.ς δ' ετησαν παντες προς το του Κύρου τράτευμα όζωντες, ἐσημαινεν αυτοῖς πορευε Θίη πρὸς τους πολε-

μιους. Καὶ ἴτω προς εσαν τρῶς φάλαγγες ἐπὶ το Κυμς ράτευμα ' ἡ μεν μία, κατὰ προςωπον ' τα δε δύο , ημεν κατὰ το δεξιον, ἡ σε κατὰ το εὐωνυμον ' ω τε πολὐν φόβον παρῶν πάση τη Kυρου Πατια. 's ςπερ γάρ

μικρὸν πλινθίον εν μεγαλω τεΘεν, ουτω κή το κυζους ράτευμα πάντοθεν πεζιείχετο υπὸ των πολεμίων, καὶ ιππευσι, κ- όπλίταις, κή πελτοφοροις, κώ τοξόταις,

e κέραο vcrie, ete.J Vulgaxa ethhaec lectio , doctis merito suspecta. Bia laeus, auctore Stephano, P Ozςrrae Ribstitiaendum censebat πre, Miam fere lectionem interpretes plerique expressero. Stephantis ipse ni idem , aeret; caeteri proistis it lent editores. Recti ias , zς γ' ωοὶ δοκεῖ, legas, si prius illud zςπερ mites in 'περ. Sic Arrianus ex p.

tere miliitia pili rimini periculi erat uti recte Iac. Gro noti ius ante nos obserata uitὶ in lateribus ac cornilius ἰ et paene para et a tispicium erat victoriae, potuisse cornii adgredi. Clini erg γ liaec Nostri et Arriani loca inter se lint assinia, emendationi meae fias , opinor, satis constat ratio. Lucem his dabunt ea, quae mox sequuntiu

lectione in ex vetusto quodam ex .einplari Gahrielius a dieit; q iam et Camerarri l her vetiis, teste Ste-pliano, habebat. His On nino pa rencltim centeo. Uiligo perperam

257쪽

M LIBER VII. 3 κή Gμασι, πλην ἐξόπιδιν. 'Oμως δε κα- ο KRος

επεὶ παρήγγειλεν, ε τράφησαν πάντες ἀντιπρόςωποι τοῖς πολεμίοις' κ- ην μεν πανταχό9εν πολλη σιγη ὐπο τῆeto μέλλον οκνῶν' ἡ νίκα δε εδοξε τω Κύζω καιρος ηδηεῖν , ἐξηρχε παιῶνα, συνεπηχησε δε πας ό ς ζατός. M ετὰ δε τοῦτο τω Ἐνυαλ τε ἄμα επηλάλαξαν, κηεξανίς αται ὀ Κῆρος, κή ευθὸς μεν μετα των ἱππέων,

λαβων πλαγιους τους πολεμίους, όμοσε αὐτοῖς την ταχι- ρον συνεμίγνυεν ' οι δὲ πεζοὶ αυτω συντεταγμενοι ταχυες ποντο. καἰ περιεπτύσσοντο ἔνΘεν καὶ ἔνΘεν. ωςεπολυ ἐπλεονέκτουν. Φάλαγγι γάo κατὰ κέρας προγεβαλλον ' ωτε ταχὐ ἰσχυρῶ φυγη εγένετο τοῖς πολεμίοις. δ' ηθιτο ὁ Ἀρταγέρσης εν ἔργω οντα τον Κλρον. επιτίθετ' κή αυτος κατὰ τα εὐωνυμα, προεὶς τὰς καμηλους, ωςπερ Κύρος ἐκέλευσεν. οἱ δὲ Ἀποι αὐτὰς εκ πάνυ πολλου sκ ἐδέχοντο , ἀλλ' οι μεν εκ- φρονες γiγνομενοι ἔφευγον, οἱ δ' ἐξηλλοντο, οἱ δ' ἐν επιπτον άλληλοις. Tοιαῖτα γὰρ πάσχουσιν οἱ λποιίπο καμηλων. O δὲ Ἀσταγέρσης, συντεταγμένους

εχων τους μεΘ' ἐαυτου, ταραττομένοις ἐπεκειτο τεταγμένος, καs τα αρματα δε, τα τε κατα τί dκιον και τοεύω νυμον, ἄμα ἐνέβαλλε. Καὶ πολλοὶ μεν, τὰ ἄρματα φευγοντες, ὐπο των κατὰ κέρας επομένων ἀπέθνησκον, πολλοι δὲ τάτους φεύγοντες, ὐπο των αρμάτων

ἡλίσκοντο.

is K. ο Ἀβραδάτης δὲ ουκέτι εμελλεν, ἄλλα ἰσχυ- ρως ἀναβοησας, 'Aνδρες φίλοι, ἔπειθε μοι, s ἐνω, ὐδεν

258쪽

i ' ἡ

φειδόμενος των Iππων, αλλὰ ἐφαιματων καταπολὐ τω κεντρω. Συνεξώρμησαν δε καἰ οἱ αλλοι ἁρματηλάτα 'κ τὰ μεν ἄρματα εφευγεν αὐτους εὐθὐς, τὰ μεν κομάναλαβόντα τους h παραβάτας, τα δε κιχὶ ἀπολιπόντα.D δε Ἀβραδάτης ἀντικρὐ δί αυτων εις την των Λιγυπτίων φάλαγγα εμβάλλει ' συν ιέεβαλον δε αὐτω κ οἰ εγγυτατα τεταγμένοι. Πολλαχόθε μεν ουν κή ἄλ-M9ι δηλον, ως ουκ ε ν ἰσχυροτέζα φάλαγc, η οταν εκ φίλων συμμάχων ἡθροισμένη η, και εν τέτω δε εδηλωσεν. οἱ μεν γὰo εταῖροί τε αὐτου κω ' ωοτράπεζοι συνειζεβαλον ' οἱ δε ἄλλοι ηνίοχοι, ώς εἶδον ὐπομενοντας πολλω τίφει τους Λιγυπτίους, ἐcέκλιναν κατὰ τὰ φευγοντα ἄζματα, κή τουτοις εφ ποντο. Oi δε άμφὶ iis Ἀβραδάτην, η μεν ἐνεβαλον, ἄτε Ε δυναμενων διαχωρησφ των Aιγυπτίων, διὰ το μενειν τους ενθεν κή ενθεν αὐτων) τους μεν ὀρθους τη ρύμη τη των ,πων παίοντες

άνετρέποντο, τους δε πίπτοντας κατηλόων, και αὐτους και οπλα καὶ Ἀπους και τιους. Oτου δε ἐπιλάβοιτο τὰ δρέπανα. πάντα βία διεκόπτετο, και ρπλα και σώματα. Ἐν δε τω ἁδιηγητω τάτω ταράχω, ὐπο των παντοδαπῶν σωρευμάτων 'ξαλλομενων των τροχῶν, εκπίπτει ὀ Ἀβζαδάτης, καὶ ἄλλοι δε των συνεις Sαλόντων ' καὶ ουτοι μεν ενταῖ3α, ἄνδρες ἀγαθοὶ γενομενοι,

κατεκόπησαν καὶ ἀπεθανον' οἱ δε Πέρσαι - συνεπισπό- μενοι, η μεν ο Ἀβζαδάτης ενεβαλε και οἱ συν αὐτω, ταύτη επωςπεσόντες, τεταραγμένους εφόνευον i

259쪽

άπαθῶς ἐγενοντο οἱ Αἰγυπτιοι, πολλοὶ δε ἴτοι ησαν ἐχωρουν τοῖς Πέρσαις. II 'EνΘα δη διιbη μάχη ην καὶ δοράτων και ξυτων καὶ μαχαιρων' ἐπλεονέκτουν μέντοι οἱ Aιγύπτιοι και πληθεικαι τοῖς σπλοις. Tά τε γὰo δόρατα ἰσχυρά τε καὶ μακρὰ, a ετι και νυν ἔχουσι θ αἴ τε άσπίδες πολῖ μἀλ- λον των Θωράκων και των γέρρων και τέγουσι τὰ σωματα, και προς το ώλῆθαs συνεζγάζοντα , πρὸς τοῖς ωμοις ῖσ . Συγκλώσαντες ὴν τὰς ἀσπίδας ἐχωρουν και ωειν. οἱ o ε Περσα sκ ἐδύναντο ἀντέχειν, ἄτε εν

ἄκραις τῶς χερσὶ τὰ γέρρα ἔκοντεc, ἁλλ' επὶ πόδα ἀνε.

χάζοντο παίοντες και παιόμενοι. εως υπὸ ταῖς μηχανάς ἐγένοντο. Σπεὶ μέντοι ἐνταυ9α ηλθον, ἐπαίοντο αὐ- Θις οἱ Λιγύπτιοι άπο των πύσγων' και οἱ επὶ πασι δὲ ὐκ εἴων φεύγων ἴτε τὰς τοξότας, ῶτε τὼς άκοντις ὰς, ἀλλ' ἀνατεταμενοι τὰς μαχαίρας ηνάγκαζον και το. ξευειν καὶ ακοντιζειν. πολῖς μεν ἀνδρων φόνος, πολῖς δε κτύπος οπλων καὶ βελων παντοδαπων, πολ- λη δε βοη , των μεν ἀνακαλέντων άλληλους. των δε παρακελευομένων, των Θεῖς ἐπικαλουμένων. I. 8 Ἐν δε τέτω Κύρος, διωκων τὼς καθ' εαυτὸν, παραγίνετα . 'Tὶς δε ειδε τὰς Πέρσας εκ της χωρας ἐωσμ νους, ηλγησέ τε, και γνῶς, ἔτι soαμως ἄν Θαττον σχοίη

τὴς πολεμιους της εἰς το πρός9εν προόδου, η ει εις το οπι-εθεν πεζιελάσειεν αὐτων, παραγγείλας επεθα τοῖς με9'εαυτῶ, περι λαυνεν εἰς το ἔπιθεν ' καὶ εἰςπεσόντες παίουσιν ἀφορωντας, καὶ πολλὼς κατακαίνουσιν. οἱ δε Αἰγύπτιοι ως ἔθοντο, ἐβόων τε, οτι ἔπιθεν οἱ πολεμιοι, καὶ ἐτρέφοντο ἐν ταῖς πληγαῖς. Καὶ εν ταὐΘα δη cpύρδην ἐμάχοντο και πεζοὶ καὶ ἱππῆς, πεπτωκως δέ τις υπὸ τω Κύρου ιππω. και πατήμενος παίει εἰς την γατέρα τη μαχαίρα τὸν Ἀπον αυτῶ ' ὁ δε ἱππος πληγεὶς,

260쪽

τις, ο σου ἄξιον εἴη το φιλωθαι ἄρχοντα υ πο των ἄρχο- μενων. Εὐθὸς γὰρ ἀνεβόησάν τε πάντες, καὶ προέπε

δε ἀνέβη ό Κυρος, κατῶδε πάντοΘεν ἔδη παιομένους τ 3ς Λἰγυπτιους ' και γὰρ Υς πας ηδη παρην συν τοῖς Περ- σαν ἱππεύσι, και υσάντας. 'Aλλὰ τήτους ἐμβαλωνμεν ὐκέτι εἰ α εις την φάλαγγα των Λιγυπτίων, εξωθεν δε τοξευειν και ακοντιζειν ἐκελευεν. Ως δε ἐγενετο περιελαυνων παρά τὰς μηχανὰς, ἔδοξεν αὐτω ἀναβη-vM EVι πυζγον τινα κατασκεψαd , εἴ πη και ἄλλο τι μένοι των πολεμίων και μάχοιτο. Ἐπεὶ δε άνεβν, κατῶ- δε μετον το πεδίον ἱππων, ἄνθρωπων, άρμάτων ' φευγόντων, διωκόντων ' κρατύντων, '' κρατουμενων ' μένον δ' sδαμου ίδεν ετι ἡδύνατο κατιδῶν, πλην των Αἰγειπτίων. ουτοι δε επωδη ηπορουντο, κυκλω πάντοθεν ποιησάμενοι, ωςε ορ M τὰ οπλα, υπο ταῖς ἀσπίσιν

mim olim hararan moras, ut incitato pugnantium furori accomino datam tundat orationem. Sintilis est ve homi in elegantia simul et celeraras,

piuiit, mra cl.itia lucem adferte velai sit ista iani diibi uin esu poterat, viri serperent, viri vincerent Z Vbi autein posteriore loe. legitur κρατEμένων, quin μόνον legi debeat, nemo dubitauerit, qui ni

nati erit , ori nos ε τα κυρο αναβῆναι ἐπὶ πύργου πινα κατασκέψαθαι, ετ που καὶ ἄλλο τι μόνοι των πολεμίωνs καὶ

SEARCH

MENU NAVIGATION