장음표시 사용
261쪽
εκάθηντο ' κή ἐποίουν μεν ουδὶν ετι, επασχεν ἡ ε πολλακή δεινα. Ἀγα θεὶς δε ό Κῖρος αὐτους, καἰ οἰκτώζων, ora αγαθοὶ ἄνδρες οντες άπόλοιντο, ἀνεχωρισέ τε πάντας τους περιμαχομένους, κῶ μάχεB- ίδένα ετι ε . Πέμπει δε πρὸς αὐτους κηρυκα, ερωτων , πότεζα βάλοντα ἀπολιθα ' πάντες ὐπὸρ των προδεδωκότων αὐτους, η Θην , ἄνδρες αγαθοὶ δοκουντις εἶναι. oi δ' ἀπεκρίναντο, Πως δ' αν ημῶς σωθώημεν. ἄνδρες αγα Θοὶ δοκῶντες ει ναs; o δὲ Kυρος πάλιν ελεγεν, 'Oτι ημῶς υμας οζωμεν μόνους καs μένοντας και μάχε Θ Θέλοντας.
Ἀλλα τουντεῖθεν, εφασαν οἱ Aιγυπτιοι, τί κ' καλοναν ποιουντες σω9είημεν; Κή o Κυρος αυ προς τουτο εἰπών, E, των τε συμμάχων μηδένα ποοδοντες σωθείητε, τα τε οπλα ἡμῖν παραδόντες, φίλοι τε γενόμενοι τοῖς αἰζ ἐ-2 I νοις υμῆς σωσα , ἐξον άπολέσαs. Ἀκέσαντες ταυτα
ἐπηροντο, 'Hν δὲ γενωμεθά σοι φίλοι, τί ημῖν αξιωσεις χρηBM ' Ἀπεκρίνατο ό Κυρος , Eb ποιῶν κῶ ευ πίσχειν. Ἐπηρωτων πάλιν οἱ Αἰγυπτιοι, Τίνα ευερ γε- σίαν ; Προς τουτο εἶπεν ἡ Κυρος, Mιογον ὐμῖν δοίην πλώιο- να, η νυν ἐλαμβάνετε, ἴσον οῦν χρόνον πόλεμος η ' εἰ- ρηνης δὲ γενομένης, τω βουλομένω ὐμων μένειν παρ εμοι χωραν τε δωσω, καi πόλεις, κή γυναῖκας, καἰ οἰκέτας.
Ἀκέσαντες ταυτα οἱ Αἰγυπτιοι, το μεν επὶ Κροῖσον συ-
τρατευειν άφελῶν σφίσιν ἐδε Θησαν ' ' τάτω γὰρ μόνω
π Πάντuύπ eJ Ita restit trinitis ac - gratiam facite, bane veniam cate. monitu exemplaris, Giramisito visi: Nee proissus ini probanda nobis est adstipulantibus Stephano, Μiueto
Murati, ad rem, non ad personam, Terat γὰρ μόνω etc. J Ita libra referunti r. Nolim tamen συγγι ad hunc diem ectiti; nec aliter ΜS. γνώσκεσFara in Miriιροωσκετε muta sculi. nisi quod vitiose Lepraesentet tinn ; clim in praecedentibus Aee - γιγνώσκεσ3αι pro συγγιγυίσκεσ2αι. ptii Cyruin solii na per liuetuuntio Muratus, abdicata recepta tractein adloquat tire, 'Aκ σαυυς ναύτα μή Rus scriptura , legenduin censet, ρουτ , 'Hυ δὲ γενώμεῖα σοι Φίλει, τι ροτο-μ ν ν συγγιγνωσκετε Μασαν, ἡμι, αξιώσεις κοἔσ9αι ἰ Seel Pbiis μιus unius, ingurebant, rei no is phus etiam et c..δ raetius hune lo-
262쪽
τες. ἐδοσαν πί ν και ελαβον. Καὶ οἱ Αἰγυπτιοί τε, οι καταμείναντες τότε, ἔτι κή νυν βασιλῆ πιτοὶ διαμένουσι ' Κυρός τε πόλεους αὐτοῖς ἔδωκε, τας μεν ἄνω, αγετι κέ νυν πόλεις Αιγυπτίων καλουντ , Λάζισσάν τε και Κυλληνην, παρὰ P Κύμην, πλησίον Θαλάσσης, ας ετι καs νυν οἱ απ' εκείνων ἔχουσι. Ταυτα διαπραξάμε
νος ό Kυρος, ἡδη σκοτῶος ἀναγαγών ἐτρατοπεδευσατο εν Θυριβάροις. Eν δε τη μάχη των μεν πολεμίων Αἰγυπτιοι μόνοι et χ
ευδοκίμησαν, των δε συν Κυρω τὸ Περσων ἱππικον κρά- τις ον εδοξεν εἶν ' ωτε κῶ νυν διαμένει η οπλισις, ἡντότε Κυζος τοῖς ἱππευσι κατεσκευασεν. Eυδοκίμησε δὲ ἰσχυρως καὶ τὰ δρεπανηοόρα ἁρματα ' ωτε και τῆτο ετικαs νυν διαμένει τὴ πολεμις ηιον τω άει βασιλευοντι. Αἱ
μέντοι κάμηλοι ἐφόβουν μόνον τους λπους , s μέντοι κατέκαινόν γε οἱ επ' αὐτων ἱππῆς, άδ αυτοί γι ἀπέθνησκονίπο ἱππέω ουδεις γάρ ἴππος επέλαζε. καὶ χρῆσιμον μεν ἐδόκει εἶναs ' ἀλλα γὰρ ου τε τρέφειν ουδεὶς ἐθέλει καλὸς κἀγαθὸς κάμηλον, ως ἐποχῶB , Eτε μελεταν, ως πολεμησων απὸ τάτων. ουτω δὲ ἀπολαβῆσαι πόλιν τo εαυτων σχημα, ἐν τοῖς σκευοφόροις διάγουσι. Oi μεν ἀμφὶ τον Κῆρον, δειπνοποιησάμενοι καὶ φυλακας κατατησάμενοι, ωςπεζώει, ἐκοιμηθησαν.
263쪽
C. II. ' Κροῖσος μεντοι ευθυς επὶ Σάρδεων εφευγε συν τως ρατεύματι ' τὰ δ' ἄλλα φῖλα, οποι εδύνατο προ σωτάτω, εν τη νυκτὶ της επ' οἶκον όδου εκατος ἀπεχωρει. Ἐπειδὴ δὲ μεσα εγενετο, εὐθυς επὶ Σάρδεις ηγεν : Κυ- ρος. Ως δ' εγενετο προς τω τύχει τω εν Σάρδεσι, τάς τε μηχανὰς ἀνωη , ώς προέβαλων προς το τῶχος , κα κλίμακας παρεσκευάζετο. Tαυτα δε ποιων κατα ταάποτομωτατα δοκουντα εἶναι των Σαρδιανων ἐρύαατα. της επιέσης νυκτος αναβιβάζει Xαλδαίους τε κέ IIερσας.
Ηγησατο δ' αὐτοῖς ἀνηρ 'Πέρσης, δουλος γἐγενημενος
των εν τη ἀκροπόλει τινος φρουρων, και καταμεμαΘηκως κατάβασιν εις τον ποταμον καi ἀνάβασιν την αυτην. Ως δε εγενετο τουτο δηλον, οτι εἴχετο τα ἄκρα, παντες δη εφευγον οἱ Aυδοὶ άπο των τειχων, oπη ηδύνατο εκα-
τος. Κυρος δε ἄμα τη ἡμεσα εἰςηει εἰς την πόλιν, κM2 παρήγγειλεν. εκ της τάξεως μηδενα κινῶθαι. O δε Κρῶσος, κατακλεισάμενος εν τοῖς βασιλείοις, Κυρονεβόα ό δε Κυρος του μεν Κροίσου φυλακας κατέλιπεν, αυτος δε ἀπαγαγων προς την ἐχομενην ἄκραν, ως ειδετους μεν Περσας φυλάσσοντας την ἄκραν, ωςπεζ εδει, τα δε των Xαλδαίων οπλα ερημα, καταδεδραμηκεσαν γαρ ἁρπασόαενοι τα εκ των οἰκιων) εὐΘυς συνεκάλεσεν αυτων τους ἄσχοντας, κα εἶπεν αὐτοῖς, ἀπιέναι εκ τους ζατεύματος τάχιςα. Ου γάρ αν, εφη, ἀνασχοίμην
νυν δ', εφη, μη Θαυμάζετε, ην τις κῶ ἀπιουσιν ὐμῖν 3 κρείττων εντυχη. Ἀκουσαντες ταυτα οἱ Xαλδαῖοι ἔδεισάν τε καὶ ἱκέτευον παυσα ris ὀργιζόμενον, καὶ τα χρῶματα πάντα ἀποδωσειν ἔφασαν. Ο Θ ε εἶπεν, ρτιωδεν αυτων δεοιτο. Ἀλλ' εἴ με, εφη, βουλεάγε παυ-
264쪽
ς ατιωτα , ρτι πλεονεκτουσιν οι ευτακτοι γενόμενοι, πάντα μοι καλως Icει. οἱ μεν δη Xαλδαῖοι ουτως εποίησαν, ως εκελευσεν ό Κυρος ' και ελαβον οι πειθόμενοι πολλὰ κά, παντοῖα χρήματα. ό δε Κύρος κατατρατοπεδεt σας τῖς ἐαυτῶ, οπου εδόκει το επιτηδειότατον εἶν της πόλεως, μἐνειν επὐ τοῖς ὁπλοις παρήγγειλε καὶ ἀριτο-
Tαυτα διαπραξάμινος, ἀγαγὼν εκελευσεν αὐτω - τον Κροῖσον. V δε Κροῖσος ως εἶδε τον Κυφον, Xάψε. ω δεσποτα. εφη ' τουτο γὰρ η τύχη κή εχειν το ἀποτῖδε δίδωσί σοι, κώ εμοὶ, προςαγορεύειν. K- συ γε, εφη, ω K:οῖσε ' επείπερ ἄνθρωποι εσμεν ἀμφότεροι. Ἀτὰρ, ἔφη, ω Κροῖσε, ae αν τι μοι ἐΘελήσαις συμ
νέθαι. 'Aκουσον τοίνυν, εφη. ωKζῶσε εγω γὰρ οζωντους τρατιωτας πολλὰ πεπονηκότας, κν πολλὰ κεκινδυνευκοτας, κή νυν νομίζοντας πόλιν εχειν ε την πλουσιωτάτην ἐν τη Ἀσία, μετὰ Βαβυλωνα, ἀξιω ωφελ Θηναι τους ς ζατιωτας. Γινωσκω γὰρ, εφη, ο τι, ει μήτινα καρπον λήψοντα των πόνων, Α δυνήσομφ αὐτους πολυν χρόνον πειθομενους εχειν. Διαρπάσαδ μεν ουν αὐ
265쪽
οῦς πηγάς φασι των καλων ειν , διεφθαρμέν- ετοντ'. v Ecιςι δέ σοι ἰδόντι ταυτα, ελ9όντι ἔτι κῶ πεζι της ἁρπαγης βουλευσαθφ. Πρωτον δὲ, εφη, επὶ τους εμους
Θησαυρους πεμπε, καs παραλαμβανέτωσαν οι σοι φυλακες παρὰ των ἐμων φυλάκων. Tαυτα μεν δη ἄπαν- . τα ουτω συνηνεσε ποιῶν ὁ Κυζος, ωςπερ ἔλεξεν ό Κροῖσος.
Tάδε δέ μοι, ἔφη, πάντως, ω Κροῖσε, λέξον, πως ἀποβεβηκε τὰ εκ του εν Δελφοις χρη ρίου ' σοι γἀζδη λέγεται πάνυ τεθεραπευ s o. πόλλων, κέ σε πάντα εκείνω πειθόμενον πράττειν. Ἐβουλόμην δ' αν, ω Kὐρε, βοτως ἔχη ν' νῖν δὲ πάντα τἀναντία εὐθυς ἐξάρχης πράττων φ προέην Θην τω Ἀπόλλωνι. Πως δεόεφη ό Kῖρος, δίδασκε ' πάνυ γάρ παράδοcα λέγεις. O τι πρωτον μεν, ἔφη, ἀμελησας ἐρωταν τον Θεὸν, εἴ τι ἐδεόμην, άπεπειρώμην αυτου, εἰ δ&ναιτο ἀληθεύειν. Tάτο δὲ μη ὁτι ό Θεος, εφη, άλλα κή ἄνθρωποι καλοι κάγαθοὶ, ἐπειδαν γνωσιν ἀπις ουμενοι, s φιλουσι τους άπιτουντας. φ Ἐπsὶ μέντοι εγνων καὶ μάλα ἄτοπα ἐμου
ultra molio clim P rit in commode scribi videret biephanus, adiicien- eluin Φέροντεe, vel Eγο- , Vel tri inti te putat tit. Mihi vero uititatione viaitta niterae rectius traiicloco consuli posse visum eli. Nee aliter restituerulum ante nos monti eriint Leunclauius et vitrerias.
quod mox sequitate, censet μυ- M. Sed nobis halus ita displicet vulgata lectio, ut eam eontra ali ritin librorum fidem immitaremus. X IJρο νέκυουν τῶ etc. J Elegans loquendi enus est προςΦέρεσΘαί τι-vι, pro versIri cum alti ito, et fe ποnv τ α ei praebere. Vide Heb. 22. 7. Vbi phraseos hi liusce vispi roscDie latuit interpretes. γ Aπεπειράμην αἰνδ etc. JHero ot. lib. I. c. 47 et Φ8a 'κπεὶ μέωνοι ἔγνων l Ita reseripsimus ex consentientibus Stephani et t.eiInclauit eunte tuis. iPri legebatur ἔγνω.
266쪽
πού ντος, κω πρόσω Δελφων ἀπεχοντος, ἔτω δη περ πω περὶ παίδων . O δε μοι τὸ μεν πρωτον 1 δ' ἀπεκρίνατο ' ἐπεὶ δ' εγὼ ' πολλα μεν πεμπων ἀναθήματα χρυσῆ, πολλα δ άργυρῶ, πάμπολλα σε θύων, ἐξιλασάμην ποτε αυτόν, ὼς ἐδόκουν, τότε δη μοι άποκρίνε
εἶπεν. οτι ἔσοιντο. Καὶ ἐγενοντο μεν , ήδε γὰo ουδε τλτο ἐψευσατο) γενόμενοι δε ουδεν α νησαν. O μεν γάρ κωφὸζ ὼν διετελμ' ο ε, ἄριτος γενcuενος, εν άκμη τῶβίου ἀπώλετο. Πιεζόμενος δε ταὶς περὶ τους παΩδας συμφοραῖς, πάλιν πεμπω, κή επερωτῶ τον Θεὸν, τί
μαντείαν ηθην ' ενόμιζον γὰρ . το γε ρἀς ν μοι αυτ νπροςτάξαντα την aὐδ αιμονιὰν διδόναι. 'Aλλους μεν γαρ γινώσκειν τὴς μεν οἰίν τ' εινή. τῖς δ' ἴ' εαυτὸν δε. δει τις ἐς ι, πάντα τινὰ ενόμιζον ἄνθρωπον εἰoεν . Καὶ τον μετα ταυτα δη χρόνον. εως μεν εἶχον ησυχίαν, ὐδενενικάλουν μετὰ τὸν τῶ παιδὸς Θάνατον ταῖς τύχαις. 'Eπωδη δε άνεπ άγην υπὸ τῶ Ἀσσυρίου σφ' υμῶς τρατευε Θ . εις πάντα κίνδυνον ηλΘον ' '' ἐσώθην μεντοιίδεν κακον λαβων. οὐκ αἰτιωμαε δε ἡ δε τάδε τον Θεόν. Ἐπεὶ γάρ εγνων εμαυτὸν μη ἱκανὸν υμῖν μάχε- eris, ἀσφαλῶς συν τω Θεω ἀπηλθον, κή αυτὸς κή οι συν ἐμοί. Nυν δ' αυ πάλιν υπό τε πλήτου τὼ παρόντος διαθρυπτόμενος, κἀ ὐπὸ των δεομενων μου προάτην γενέθω, κῶ υπὸ των σώζων, ὼν εδίδοσάν μοι, κα ὐπ' ἀνθρωπων, o με κολακευοντες ελεγον, ὼς, ει εγὼ ἐθελοιμι ἄρχειν, πάντες ἄν εμοὶ πείθοιντο, κά; μεγι poca Πνλλὰ μέν eis. J Vide sis μνο- ώ 'Eσώ2ουν μέντοι ete. I Lege , ii Aor. lib. I. c. l , s I. et da incieri placet, DIs or. Δις. lib. II. P. filiis c. 43, ne On A. Geu. Is I. lib. s. s. 9. . c. -
267쪽
ἄν εἴην ἁν9 πων' ὐπο τοάτων δη λόγων αναφυσωφιε- νος, ως εῖλοντό με πάντες οἰ κυκλμ βασιλῆς προτάτην του πολέμου, όπεδεζάμην την Παρηγίαν, ως ἱκανες ων μέγιτος γενέθα ' ἁγνοων ἄρα ἐμαυτον, ὁτι σοι ἀντιπολεμων ικανὸς ωμην εἶν , πρωτον μεν ἐκ Θεων γεγονόμεπMτα δὲ διὰ βασιλέων πεφυκότι, ἐπειτα δ' ἐκ παιδὸς ἁρετην άσκου. τι ' - των δ' ἐμων προγόνων ἀκουω τον προ-
τον βασιλευσαντα ἄμα τε βασιλέα καὶ ἐλευΘερον γενέ- θα . Ταὐτ ὴν ἁγνοήσας, δικαίώς, ἐφη, ἔχω την δίκην. Ἐλλα νυν δ', ἔφη, ω Κυζε, γινωσκω μὲν ἐμαυτόν - σὐ δ' ἐτι δοκῶς ἀλη9ε ουν τον Ἀπόλλω, ως εὐοαίμων εσομ γινωσκων ἐμαυτόν; Σε δ' ἐρωτω διὰ τετο, ἔτι ἄρις ἄν μοι δοκῶς εἰκάσαs τουτο εν τω παζόντι ' κ' 3 γὰο δυνασαι ποιησα . Καὶ ἡ Κυρος εἶπε, Βουλην μοι δὸς περι τουτου, ω Κζοῖ ' εγω γάζ σου ἐννοων την πρόςθενευδαιμονίαν, οἰκτείρω τε σε, καὶ ἀποδίδωμι ηδη γυναῖκα τε ἔχειν, ην εἶχες, κή τὰς Θυγατέρας, ωκουω γάρ σοι εἰν ) και τους φίλους, κῶ τους Θεράποντας, καὶ τρίπεζαν, συν οἶαπερ ἐζητε ' μάχας δε σοι κα πολεμους άοαιρω. Mα Δία μηδὲν τοίνυν, εφη ό Κροῖσος, σύ ἐμοι ἔτι βωλευου ἀποκρίνααῖαι περὶ της ἐμης ευδαιμονίας 'εγω γὰρ ηδη σοι λέγω, ην ταυτα μοι ποιησης, α. συλέγεις, ἔτι. ην ἄλλοι τε μακαζιωτατην ἐνόμιζον εἰν
βιοτην, καs εγω συνεγίνωσκον αὐτοῖς, ταύτην και εγωνιν ἔχων διάξω. K- ό Kὐσος εἶπε, Tις c η ό ἔχων ταμ την την μακαρίαν βιοτην; Η ἐμη γυνη. εἶπεν, ω Ksea εκείνη μεν γὰρ των ἀγαΘων κ' των μαλακων κω ευ- φαο νων πασων ἐμοὶ τὸ ἴσον μετε ε ' φροντίδων δὲ,
e Τί, ν ἰμῶω eu.J An. M. 3286. satellitem, V;rani simul et regnii in I. P. 3996. . t te aer. Christ. 7 2. hula eripuisse itauit Heroe oras lib. I. ab Heraclidis lincloriam regnitu C. , et seq. Et re giarum peeitiluia ad Cloeli gentis, cpii vocabantiar patiorem fuisse Gugem in 'ib. a. de Mert in lae . tranSlatrum est. G --haud longe ab initio adsit. gein . lius abniti Os erat 'roesus nrat 1 lato. iidaulis Ileraclidarunt nouissimi
268쪽
ἔπως ταλα ες , καὶ πολέμου κή μάχης ου μετην αὐ- τη. O ἴτω δη κ συ δοκῶς εμὲ κατασκευαζειν, ω περ ἐγω, ην εφίλουν μάλις άνΘρωπων ' ωυ τω 'Aπόλλωνι ἄλλα μοι δοκω χαρις ζια ὀφειλησειν. Ἀκουσας δὲ Ο Κύρος τους λόγους αὐτου, ἐθαύμασε μεν την εὐΘυμίαν ' ηγετο δὲ τολοιπόν, οποι καὶ αὐτὸς πορεύοιτο ' εἴτ' ἄρα καὶ χρήσιμόν τι νομίζων αυτὸν εἶναι, εἴτε καὶ ἁσφαλές ερον ουτως ηγου μενος. Καὶ τότε μεν ουτως ἐκοι- μ Θησαν. Tη δ' ὐςεραια καλέσας ό Kὐρος τους φιλους καs τους C. III, ηγεμόνας του Πατεύματος, τους μεν αυτων ἔταξε τους Θησαυρους παραλαμβάνειν, τους o ἐκέλευσεν, ὀπόσα παραδοίη Κροῖσος χρήματα, ποωτον μεν τοῖς Θεοῖς ἐξε. λῆν, οποῖα αν οἱ μάγοι ἐξηγαντα, ἐπειτα τὰ ἄλλα
χρηματα παραδεχομένους, ἐν ζυγάτροις σησαντας ἐφ' i ἁμαξων επισκευάσ , κῶ σιαλαχόντας τὰς ἁμάξας
ρός εἴη, διαλαμβάνοιεν αατοι τὰ ἄξια. οι μὲν δη
'Ο δὲ Κυρος, καλέσας τινάς των παρόντων ὐπηρμτων, Εἴπατε μοι, ἔφη, ἐωρακέ τις δμων Ἀβραδάτην , Θαυμάζω γὰρ, εφη, ο τι, πρόςΘεν θαμίζων ἐφ' ημῶς, νυν Eδαμου φαίνεταs. Tων ων ὐπηρετων τις ἁπεκματο,οτι, ω Oεσποτα, ου G, άλλ' ἐν τη μάχη ἀπέθανεν,εμβαλων τὸ ἄρμα εἰς τους Αιγυπτίους ' οἱ δ' ἄλλοι. πληντων ἐταίζων αὐτου. ἐξέκλιναν, ως φασιν, ἐπεὶ τὸ ςίφος ειδον τὸ των Λιγυπτίων. Καὶ νυν γε, εφη, λέγεται αὐτου ἡ γυνη, ἀνελομένη τον νεκρὸν, κή ἐνθεμένη εἰς την ἀρμάμαξαν, ἐν ἡπερ αὐτη ώχειτο, προςκεκομικέναs αυτὸν ἐνθάδε πη πρός τον Πακτωλὸν ποταμόν. Καὶ τους μὲν εὐνουχους καὶ τους Θεράποντας αὐτου ὀρύττειν φασιν ἐπιλόφου τινὸc Θηit ην τω τελευτησαντι ' την δὲ γυναῖκα λεγουσιν, ως κ ητιμ χαμφ, κεκοσμηκυῖα, οἷς εἶχε, τεν
269쪽
ουχ ηκιτα επαθεν, ἴσως δε κ' διὰ σε, ω Κυρε, ουδενηττον. Ἐγω τε γὰρ ἡ μωρὰ πολλὰ διεκελευόμην αὐτωουτω ποιῶν, οπως σοι φίλος ἄξιος λόγου φανείη ' αυτός τε οἶδ' ἔτι ουτος ου τουτο ενενόει, δ τι πείσοιτο, άλλὰ τί ἄν σοι ποιησας χαρίσαιτο. Καὶ γὰρ ουν, εφη, αυτὸς μεν ἀμεμπτως τετελεύτηκεν, εγω δ' ἡ παρακελευομένη,4 ζωσα παρακάθημ . Kφ ό Κῆρος χρόνον μεν τινα σιωπη κατεδάκρυσεν, ἔπειτα δε εφ3έγξατο ' Ἀλλ' ἡτος μεν δή, ω γύν , εχει τὸ κάλλις ον τελος ' νικων γὰρ se τετελεύτηκε ' σὐ δε λαβουσα τοῖςδε επικόσμει αυτόν τοῖς παρ εμου' παρην δε Γωβρύας κα ό Γαδάτας πολῖνκ καλὸν κόσμον φέροντες) ἔπειτα δ', εφη, ἱBι, οτιουδε τὰ ἄλλα ἄτιμος ες , ἀλλὰ καq τὸ μνημα πολλοὶ χωσουσιν ἀξίως υμων, κακ επισφαγησιτα αὐτω, ἴσα
270쪽
άλλ' ἔγω σε, κα- σωφροσύνης ἔνεκα κώ πάσης ἁρετης,
'O μεν δὴ ταυτα εἰπων άπήμ. κατοικτώσων τήν τε θ
ναῖκα καταλιπων ουκετ. οφοιτο. H δε γυνὴ τίς μεν sύ-
νήχους ἐκέλευσεν ἁποῶν ' εως αν. εφη, τόνδε ἐγωοδύρωμαι. ως βώλομ τῆ δε τροφω εἶπε παραμένειν, κῶ επεταζεν αυτῆ, ἐπειδάν ἀπο i η, περικαλύψα αυτήν τε κῶ τον ἄνδρα εν ἐνὶ ἰματίω. υ δε τροφος πολλα ἱκετεύουσα, μὴ ποιειν τὼ ro, ἐπεὶ ὐδεν νυε, κοὐ
χαλεπαίνουσαν ἐωρα, ε κάθητο κλαίουσα. H δε άκινάκην πάλαs παρεσκε tασμένη, σφάττει εαυτὴν, κα- επι-
Θῶσα επὶ τὰ τέρνα τῶ άνδρός τὴν ἐαυτῆς κεῖαλὴν άπέ- Θυησκεν. N δε τροφός ἀνωλοφυρατό τε κοὐ περιεκάλυπτεν ἄμφω, ωςπερ ἡ Πάνθεια ἐπέολλιν. δε ε Κυρος, ως Βετο τὸ ὲζγον τῆς γυναικος, ἐκπλαγεις ἰε.τα , ει τι δυναιτο βοηθῆσαs. Oi δε εὐνοῦχοι, ἰδόντιι
χωθαι λέγετα ' κα- ἐπὶ μεν τῆ ἄνω ς λη τῆ ἀνδρος κοὐ τῆς γυναικος ἐπιγεγράφθαι Oασι τὰ ονόματα, Σύρια γράμματα ' κάτω δε εἶναι τζῶς λέγουσι ς λας, και
a Fortasse, καὶ μῆν. Xenophonti esse eun hos. Leiane SMun ΥχnNJ ita MS. Bodl. cla litis se coram vidisse ait, Conis me litiones AI.I. LeEnet Mon. aliae- stantinopoli ad portatri osmaneam Pie. Stepilantis perperam exhibet eunucla os, in is litis Sullani serato,aὐψήχων, quod traiid dubie σχόλιον vere Iceριοι bos siue μυριrigeroseth; quo significauit , esse, mole de Persis hoc antiquissi- .