Xenophontis Cyropaedia e recensione Hutchinsoni cum selectis eiusdem notis. Accessit index graecitatis

41쪽

Ι. Ι B E R. I. a Πήοἰόντος δὲ τῆ χρόνου, ἡ μὲν Ἐςυάγης εν τοῖς Mn-δοις ἀποθνησκει' ο Κυαξάρης, ό τῶ Ἀπιτυάγους παῖς, της δὲ Κύρου μητρὸς ἀδελφός, την ἀρχην ελαβM'jων Mηδων. V δε των Ἀσσυρίων βασιλεῖς, κατατρεψάμενος μεν πάντας Συρους. φῖλον G μικρὸν, υπηκοον δὲ πεποιημένος τον Ἀραβιων βασιλέα, υπηκόους δε εχων ηδη και 'Υζκανιους, πολιορκων δὲ και Βακτρίους, ἐνόμιζεν. εἰ τὰς Mήδους ἀθενεις ποιησειε, πάντων γε ἄν των

πέριξ ραδίως ἄρξειν ' ἰσχυρότατον γάρ των ογὐς φ

λων τουτο ἐδόκει εἶναι ουτω δη διαπέμπετ πρός τε τὼς ὐφ' εαυτὸν πάντας, και προς Kζοῖσον τον δευδων βασιλέα, και πρὸς τον Καππαδοκων, και πζὸς Φρύγας άα- φοτέρους, και πρὸς Κῆρας, και Παφλαγόνας, καὶ 'I δὐι δὲ, και πρὸς Κίλικας, τὰ μὲν και διαsάλλων πρὸς αὐτὼς Mηδους καὶ Περσας, λέγων, ώς μεγάλα τε ει ηταυ rα ἔθνη και ἰσχυζά, και συνετηκότα εἰς τε αυτὰ, καὶ επιγαμίας άλλήλοις πεποιημένοι ειεν, καὶ συνετη- κοιεν εἰς εν, και κινδυνεύοιεν, εἰ μη τις αὐτους φθάσας άθενωσει, ἐπὶ εν εκατον των ἐθνων '' ιόντες κατατρέψα.

3 P . Oi μὲν δη και τοῖς λόγοις τάτοις πειθόμενοι, συμμαχίαν αὐτω ποιοῖντ ' οἱ δὲ, και δώροις κώ χρηαασιν ἁναπμόμενοι ' πολλὰ γαρ καs ταὐτα ην αὐτω.

Κυαξάρης δὲ, ό τῶ Λ άγους πῶς, ἐπει ἡθάνετο την

. εαυτὸν, αυτός τε εὐΘέως oσα ἐδύνατο παρεσκευάζετο, κῶ εἰς Πέρσας σὲ ἔπεμπε πρός τε το κοινον, κῶ πρός Καμβύσην, τον την ἀδελφην ἔχοντα, καὶ βασιλεύοντα ἐν Πέρσαις. Eπεμπε δὲ κῶ πρός Κῆρον, δ εόμενος αυ- τῆ πειρῶB , ἄρχοντα ἐλθὼν των ἀνδρων, ει τινας πέμποι τρατιωτας τὸ Περσων κοινον. Hoη γαρ καὶ o Κλb 'Iίννad Emiti omnes mendose, qesulem et ipsa syntaxeos iratio po- uti videtur , , , e ex libent. Ste- stulat, clatia hic, ut Necte inon et Stephantis et Alii reriis auctores mihi plianus, ninninam i casti opus sit, fuate , ut ἰόντες reponerem ἰ quod clui cum κινδυνε πιο iungatuita

42쪽

ζος, διατετελεκως τα ἐν τοῖς ἐφηβοις δέκα ἔτη, εν τοῖς άνδρά ν ην. Oυτω δη δεξαμέ νου του Κυρου, οἱ βουλεύον- s

λέB ἐκάπιτω εκ του δήμου των Περσων δέκα μὲν πελ- τας άς, δέκα δὲ σφενδονητας, δέκα δὲ τοξότας. Καὶ gτως ἐγένοντο μυριοι μὲν τοξόται, μύριοι δὲ πελταταὶ, μυριοι δὲ σφενδονητ ' χωος δὲ τήτων οἱ χίλιοι ύπηρ-

χον. Tοσαυτη μὲν δη ς ρατια τω Kυρω εδόθη. Σπει- 6δη δὲ ηρέΘη τάχις α, ηρξατο μὲν πρωτον απὸ των Θεων ' καλλιερησάμενος δὲ, τότε προσηρειτο. τους διακοσίους. . Ἐπεὶ δὲ προσείλοντο κή ήτοι δη τους τέσσαρας ἔκα ι, συνελεξεν αὐτους, και ἔλεξεν ἡ Κυρος εν αὐτόῖς τότε πρωτον τάδε - ,, Ανδρες φίλοι, ἐγω προσειλόμην μἐνωας, ου νυν Tri πρωτον δοκιμάσας, ἀλλ' ἐκ παίδων όρων ωας, α μὲν ,, καλα ἡ πόλις νομίζει, προθύμως αυτὰ ἐκπονῶρτας' a, ,δἐ αἰσχρὰ ηγῶτ εἶν , παντελως τήτων ἀπεχομένους. ,, Ων δ' ἔνεκα αυτός τε κκ ακων εἰς τόδε τὸ τέλος κατέ- δε ς , κα- ὐμας παρεκάλεσα, δηλωσα ὐμιν βάλομα ., , Ἐγω γὰρ κατενόησα, ὁτι οἱ πζόγονοι sδὲν χείρους ημων,, ἐγινοντο ' άσκῆντες γῆν κακεινοι διετέλεσαν, απερ ἔρ- ,, γα ἀρετης νομίζετ . O τι μέντοι προσεκτησαντο, . ,, τοιουτοι δντες, η τω των Περσων κοινω άγα3ὸν, η αὐ- is τοῖς, τὐτο ουκέτι δυναμ κατιδῶν. Καίτοι ἔγωγε οἶ-

is μηδὲν πλέον ἔχωσιν οι εολοι γενόμενοι των πονηζων'

e T ὁμοτίμω, J Hi fuere prin- ad sores regiae morari consueueincipes q uiam viri, sic dicti, quod re: uti Noster lib. I. sub finem, honore erant et clignitate Dares: ἁλλ' astae ἐν fi σαμ ἐπὶ rore ἐρ- qui , ut proceres fura alii Omne ι χιιεις οἱ ιμόν μοι iιαν.υσιν, etc.. Diuiligo 1 by

43쪽

32 LIBER I.

μαλλ' οἶτε των παραυτίκα ηδονων άπεχόμενοι, liae, Γα,, μηδέποτε εὐφρανθωσι , τουτο πράττουσιν, αλλ' ο πως ταυτην την ἐγκράτειαν πολλαπλάσια εις τsν επει- is τα χρόνον εὐφζαίνωντ , Eτω παρασκευάζοντα ' op τε ., λάγειν προθυμώμενοι δεινοὶ γενέρθ' , ουχ. Γνα ευ λέ- is γοντες μηδεποτε παύσωντ', τουτο μελετωσιν, αλλ'

,, ἐλπίζοντες, τω λέγειν ευ πείθοντες πολλὼς άνθ ρώ- ,, πους πολλὰ καὶ μεγάλα ἀγαθά διαπράyε or mari αυ τὰ πολεμικὰ άσκουντες, ουχ. ώς μαχόμενοι μηδέ-

, , ποτε παύσωντα , τουτ ἐκπονουσιν, ἀλλὰ νομιζοντες κ ,,ουτοι, τὰ πολεμικὰ ἀγαθοι γενόμενοι, πολὐν μεν ολ- ,, βον, πολλην δε ευδαιμονίαν, μεγάλας δε τιμάς κ is αὐτοῖς κ' τη πόλει περιάψειν. Εἰ δέ τινες ταὐτα εκ- πονήσαντες, Πίν τινα καρπον ἀπ' αυτων κομίσαθ , , , περιῶδον αὐτους γηρα ἀδυνατους γενομένους. 'μοιον εαοι--γε δοκουσι πεπονΘἐν , οἷον εἶ τις, γεωργὸς ἀγ Θος,, προθυμηθεὶς γενεBM. καὶ ευ σπώζων, καs ευ φυτεύων, ,,όπότε αυτὸν καρπουθ ταυτα δέοι. εωη τον καρπον. ,,άσυγκόμις ον εἰς την γην πάλιν καταρρῶν. Κ εἴ τις ,,ά9λητης, πολλὰ πονησας, καὶ ἀξιόνικος πινόμενος, ,,άναγωνιτος διατελεσμεν, ουδ' ἄν ουτος εμοιγι δοκῶ δι- καίως αναίτιος εἶναs ἀφροσύνης. Ἀλλ' ημῶς, ω ἄν- δεδρες, μη πάθωμεν ταυτα ' αλλ', επώπερ συνισμεν , , ἡμῖν αὐτοῖς απὸ παίδων ἀρξαμενοι άσκητ' οντες των se καλων κάγαΘων εργων, ἴωμεν ἐπὶ τους πολεμίους, ους,, ἐγω σαφως επωαμ . αυτος iδων, ἰδιωτας οντας

44쪽

,,των λεόντων φέρετε ' κάλλιτον δὲ πάντων καχ πολεμι- ,, κωτατον κτημα εἰς τάς ψυχὰς συγκεκόμιθε ' ἐπαινά ,, μενοι γὰζ μαλλον, η τοῖς αλλοις ἄπασι, χαίρετε. ,,Tους δ' ἐπαίνου ἐρατας ανάγκη επὶ τέτω πάντα μεν πό- , , νον, πάντα δὲ κίνδυνον ἡδέως υποδυεά q. Eι δε ταυ. ,,τα ἐγω λέγω πεbi υμων. ἄλλως γιγνώσκων, ἐμαυτον,, ἐξαπατω' o τι γὰρ μη τοιουτον ἁποβήσετM παρ' Αὐαων, εἰς εμὸ το ἐλλῶπον ηcc . Ἀλλὰ πις εύω τοι

αίων άνοια, μη ψεύσειν με ταυτας τάς άγαμὰς ἐλπί, ,δας. Ἐλλα Θαρρουντες όρμωμεθα, επε δη κ ὐ ἐκ- ,, ποδων ἡμῖν γεγένηται το δόξοκ των ἀλλοτρίων αδίκως se ἐφὼP . Nυν γάρ ἔρχοντου μὲν οἰ πολέμιοι, aeχον-- τες άδικων χειρων ' καλουσι δὲ ἡ μας οἱ φίλοι ἐπικήρως.,,Tίουν ἐς ιν η του ἀλέξαB- δικαιότερον, η του τοῖς φί, , λοις ἄρηγειν καλλιον , Ἀλλα μην διὰ τουτο υ-c hae,,ηκιτα οἶμα Θαρρειν, το μη παρημεληκότα με των Θεων is την ἐςοδον ποιῶ Θ . Πολλὰ γάρ μοι συνόντες, ἐπί-

Idem sere ite labore Liuitis in G, clua App. Clati draim usum mi Oriirione, i. q. Labor voluptam ue, ais nim ma natura, sciest te qua inciam rater se naturati fuat iuncta.

45쪽

LIBER I. 34

πατζωα, και Διι πα ωω, και τοῖς ἄλλοις Θεοῖς. ώρ. μῆτο επὶ την ς ρατύαν ' συμπο ουπεμπε δὲ αὐτον και σπατήρ. Ἐπεὶ δὲ εξω της οικίας ἐγένοντο, λεγοντα αροραπαὶ και Sζονταὶ αὐτω αἰσιοι γενεdis. Tουτων δεφανέντων, ουδὲν ετι αλλο οἰωνιζόμενοι ἐπορεύοντο, μουοένα αν λ σαντα τα του μεγίτου Θεου σημεια. Προῖόντι δ ε τω Κύρω ο πατηρ ηρχετο λόγου τοιουδε' Οτι μεν, ω πῶ, θεοὶ λεώ τε και ευμενῶς πέμπουσί σε. και ἐν ιεροῖς δηλον, καὶ ἐν ουρανίοις σημείοις ' γιγνωσκεις δὲ και αυτός. Ἐγω γάρ σε ταὐτα ε et ληοες ἐδιδαξόμην, οπως μη δἰ αλλων ἐρμηνέων τας των Θεων συμsουλας συνίης, ἁλλα αυτὸς, και όρων τὰ ὁρατὰ, καὶ άκκωντα ἀκουτα, γιγνωθκοις, και μη επὶ μάντεσιν εἴης, oh εἰ βουλοιντό, σε ἐξαπατωεν, ετεζα λεγοντες, η τὰ πα-ρὰ των Θεων σημαινόμενα ' μηδ' αυ. εἴ ποτε ἄρα ἄνευ μάντεως γένοιο, ἀπορεῖς, θρίοις σημείοις ὁ τι χρωο ' άλλα σιὰ της μαντικης γιγνωσκων τὰ παρὰ των Θεων

3 συμβουλευόμενα, τουτι ις πείθοιο. Καὶ μὲν δη, ω πά. τερ, ἔφη ό Κῖροι, οπως γ' ἄν ἶλεω οἱ Θεοὶ ἔντις ἡμῖν συμβουλεύων ἐθέλωσιν. ἴσον δύναμ , κατὰ τον σόν λόγον διατελέσω επιμελουμενος. Mέμνημα γὰρ ἁκουσας ποτέ σου, ἔτι εἰκότως οῦν και παρά των Θεων πρακτικωτεζος εἰ η, ωσπερ και παοὰ άνδεωπων, οτις μη, οπό- τε ἐν άπόροις εἱ η, τότε κολακεύοι, άλλ' ο τε ἄριτα πρά τοι, τοτε μάλιτα των Θεων μεμνατο ' και των φίλων δὲ4 ἐφηθα χρηναι ωσαύτως ἐπιμελεαγω. οὐκουν νυν, εφη,

ω παι, διά γε ἐκ νας τὰς ἐπιμελείας ηο ον μὲν 'χη πρὸς τους θεους δεησόμενος' ελπίζεις ο ὲ μἀλλον τεαε- β , ῶν ἁν ο έη, οτι συνειδέν' σαυτω δοκῶς ου πωποτ

46쪽

άμε λησας αυτων; Πάνυ μεν ουν, εφη, ω πάτερ, ώς προς φίλους μοι τους θεους οντας ουτω διάκειμα . Tί s

ημῖν, ὼς. ἄπερ δεδώκασιν οἱ Θεοι, μαθόντας ἀνθρωπους βελτιον πράξειν, η ἀνεπι μονας αυτων οντας, κέεργαζομένους μαλλον ἁνύττειν, η άργουντας, και ἐπιμελουμένους ἀσφα ωιρον αν διάγειν, η άφυλακτουντας του-

των ' πσο εχοντας ουν εαυτους, οἱ ους δῶ, ουτως ἡμῖν εδίκει

καὶ γὰρ ανάγκη ην πόμεθα τω λόγω τουτω. Καὶ γὰρ

οἰδα σε λυοντα αει, ως ουδε . εμις ειη αιτεις' παζατων Θεων. A τε ἱππευειν μη μαθόντας, ἴππομαχουντας νικῶν ' ου τε μη επιταμένους τοξευειν. τοξευοντας κρατῶν πων ἐπιταμενων τοξευειν' ου τε, μη επιταμένους κυβενναν,

σώζειν ευχεθαι ναυς κυβερνωντας ' ουδε, μη σπώρον- τας γε σῖτον, ευχεθα , καλὸν αὐτοῖς σῖτον φύελς' ουδε, μη Ουλαττομενους γε εν πολεμω. σωτηζίαν αἰτῶ- βαι ' παρὰ γάρ τους των Θεων Θεσμους πάντα τὰ τοιαυτα εἶν ' τους δε άΘεμιτα ευχομενους ομοίως εφηθα εικος εἶναι παρὰ Θεων ἀτυχῶν, ἄσπερ κ- παρὰ ἀνΘρω- πων ἄπρακτῶν τὴς παράνομα δεομένους. 'Eκώνων δε, 7εφη, ω παῖ, επελάθου, ἁ ποτε εγὼ καὶ ' ελογιζόμεθα, ώς ἱκανὸν εἴη κ καλὸν άνσρὶ ἔργον, ta τις δυναιτοεπιμεληθηρα , ὁπως άν αυτός τε καλός κα ναθὸς δοκίμως γενοιτο. καὶ τὰ επιτηομα οπως αυτός τε κέ οἱ οἰκετη ἱκανως εχοιεν. Το δε, τέτου μεγάλου ἔργου Στως ' οντος, εοτίταος ἀνθρώπων ἄλλως προ τεύων, ἴπως εθουσιν ἄπαντα τῶ επιτηδεια ἐκπλεω, κή ἴπως εσοντ' πάντες. οἱ ους δῶ, τουτο Θαυμα τὸν δηπου εφαίνετο

e Ουνος, ἐπί ατ ι J Vulgo τντος alii coniectura perspexere, et trin ὁφίωσγαι. Distinctio oro post ευ- res ipsa, riim ΜS. Bodl. rariam fa-rM eit potientia , et pro ζφίςασθαι ciuIu. substituerulum id quod

47쪽

τουτό σου λέγοντος ' συνεδόκει ουν καἰ ἐμοὶ, ὐπερμεγεΘες εἶν ἔργον, το καλως αρχειν. K- νυν γ . εφη, ταυ- τά μοι δοκῶ ταυτα, ο ταν προς αὐτο το ἄρχειν σκοπων λογίζωμ . 'Oταν μέντοιγε προς ἄλλους ἀxΘρωπους ἰδων κατανοησω. οἷοί τε οντες διαγίγνοντ* ἄρχοντες. καὶ οἰοι οντες ἀνταγωνι ι ημων ε ντ , πάνυ μοι δοκειαισχρον εἶν . το τοιουτους αὐτους Oντας ὀποπτηξ , κα

μὴ ἐλλων ἰέν η αὐτοῖς ἀνταγωνιουμένους' ους, εφη, ἐγωαι Θάνομα , ἀρξάμενος ἀπο των ἡμετέρων φίλων τήτων. ἡγουμένους, δῶν τον ἄρχοντα των ἀρχομένων διαφέρειν τω καὶ πολυτελές ερον δειπνῶν, κα- πλέον ενδον εχειν χρυσίον, καὶ πλείονα χρόνον καθευδειν, καὶ πάντα ἀπονωτερον των ἀρχομένων διάγειν. Ἐγω δὲ οἶμ , ἔφη, τον ἄρχοντα ἡ τω ραδιουργῶν χρονιμ διαφέρειν των

σιτή σου εὐεις ἡ ἀρχή. Οὐκουν ταυτα μὲν, εφηνω' πάτερ, Κυαξάρης φησὶ παρέξειν τῶς ἐντευθεν πῶσιν

τοις, εφη, πιτευεις τοῖς ἀδήλοις; 'Oτι δὲ πολλων μενσοι δεησει, πολλα δε καμ αλλα νυν αναγκη δαπαναν,εκῶνο ου γινωσκεις, Tινωσκω, εφη ὀ Kῖρος. Eαν Αν. εφη. ἐπιλίπη αυτον η δαπάνη, η καὶ ἐκων ψεύσητ . πως σοι εξει τὰ της τρατιῆς; Δῆλον, οτι ου καλως. Ἀτὰρ, ω πάτερ, ἔφη, συ εἰ ενορας τινα πόρον καs απἐμου αν προσγενόμενον, itas ετι ἐν φιλία ἐσμεν, λεγε.

48쪽

ερωτῶς, ἔφη, τουτο, ωπάῖ, εἴ τις άν απὸ σου πόσος προσγενοιτο ' Ἀπὸ τινος δὲ μαλλον εἰκός eo. πόνον προσγενέθαι, η απὸ του δύναμιν εχοντος; Σῖ-πεζην

λαπλασίαν αλλην κκ αν δεξαιο ' ιππικὸν δέ σοι, ἔπι κράτιτον, το M δων σύμμαχον ἔς . Ποῖον ἶν εθνος

κοινη συν Κυαξάρη σκοπῶθ , μηποτε ἐπιλίπη τι υμας,

ων δει ὐπαρχειν ' F κῶ εθους δὲ ἐνεκα μηχανῶ, προ όδου πόρον. Tόδε δὲ μάλιτα πάντων μέμνησό μοι.

τότε προ της ἀπορίας μῆλλον μηχανω. Καὶ γὰρ τεύξημἀλλον, παρ ων ἀν δέη, μη ἀπορῶν δοκων, κῶ ἔτι

αναίτιος ἔση παρὰ τοῖς σαυτου τρατιώταις' εκ τήτου δεμῶλλον καj ὐπὸ ζων ἄλλων αιδους τεύξη ' κ- ην τινας βουλη τη δυνάμει ευ ποιησα η κακως, μῶλλον, εως ἀνἐχωσι τα δέοντα οι Πατι- . ὐπηρετησουσί σοι ' κή πει κωτέρους, σάφ' AFι, λόγους δυνηση τότε λέγειν. σταν περ κή ἐνδείκνυPM μαλιτα δύνη, κῶ ευ ποιεινικανος ων κῶ κακως. Ἀλλ' , ἐφη. ω πάτερ, αλλως τέ μοι καλως δοκῶς ταυτα λέγειν πάντα, κή οτι, οῦ μεναυ νυν ληψοντα3 οἰ Πατιωτα , sδεις αυτωρ εμοὶ τάτων

g καὶ O.υιJ Editiones quaedam dant Ηvpue, nullo plane sensu. MS. Bois habet quod lutiens sum amplexus 2 vi, Stephano inte prete , hic sit sensus : Etiamsi puratis, vos in praefentia nisiι ορπι eo ha-

49쪽

χάριν εἴσετ ' ἴσασι γαρ, ἐφ' οiς αὐτους Κυαξάρης ἄγετα συμμάχους) ο τι δ' ἄν πσὸς τοῖς εἰρημένοις λαμ

βάry τις, ταυτα κ' τιμην νομιοῦ , καὶ χάζιν τουτων πλώον εἰκὸς εἰδεν τω διδόντι. To σ' ἔχοντα δύναμιν. η io μὲν si λους ευ ποιοῖντα ἀντωφελ α , im δὲ εχθρους ἐχοντα πειρῶ9αι τι κταP- άπ' αὐτων, ἐπειτα ἀμελῶν του πορίζειν, οῖει τὶ, ἔφη, ησσον τουτο εἶν αισχρον, η εἴ τις ἔχων μεν άγρους, ἔχων δὲ ἐογάτας, eiς αν ἐργάζοιτο. ἐπειτα ἐίη την γην άπουσαν άνωφέλητον ειν Uς ουν ἐμου , εφη, μηδέποτε άμελησοντος του τά ἐπιτήδεια τοῖς Πατιωταις συμμηχανἀβα , μητἐν φιλία, μητ εν πολεμία, ουτως εχε την γνωμην. Ia Τί γὰο, ἔφη, των αλλων, ωπαι. ων ἐδόκει ποθ' ἡμῖν ἀναγκαῖον ειναι μη παραμελειν, μέμνησαι; ' οὐ γἀρ , ἔφη, μέμνημα ; οτε εγω μεν πρός σε ηλθον επ' ἀργυριον, οπως ἀποδοίην τω φάσκοντί με τρατηγειν πεπαιδευκέναι ' συ δε ἄμα διδους μοι, ἐπηρώτας ωοέπως, 'Aρά γε, εἶπες, ω παι, ἐν τοῖς Πατηγικοῖς εγγοις κή οἰκονομίας τί σοι ἐπεμνήβη ό ἀνηρ. ω τον μιθον

ἐπόρου με πάλιν, εἴ τι ὐγιείας μοι πέζι ελεξε κά ρωμης ' ως δεησον κ- τουτων. ωσπερ κή ὐπὸζ της τρατηγίας. τον τρατηγὸν ἐπιμελῆ θ' . 'Lὶς δὲ κ ταυτα άπέφησα, ἐπηνου με αυ πάλιν, εἴ τινα επιμέλειαν εδίδαξέ με. ως ἄν ἔκατα των πολεμικων ἔργων κράτιςοι ἁνσύμμαχοι γένοιντο. 'Aπιφησαντος δέ μου κα- τουτο,

ἀνέκρινας αὐ σὐ κῶ τόδε, εἴ τι μ ἐπαίδευσεν, ώς μν

50쪽

δυναίμην ςρατιῶ πζοθυμίαν εμβαλειν λέγων, Oτι To παν διαφέρω ἐν παντι ἔργω προθυμία ἀθυμίας. Σπει- δη δε καὶ τουτο ἀνένευον, ηλοχες αυ συ, εἴ τινα λόγον ποιήσαιτο διδάσκων περὶ τῶ πώλθαι την Πατιὰν, ὼς αν τις μάλιτα μηχανῶτο. Σπωδη δε κῶ τουτο παντα- πασιν αρρητον εφαίνετο, τελος δή με ἐπήρου, ο τι ποτε

διδάσκων τρατηγίαν φαίη με διδάσκεθ. Κἀγὼ δη

ενταυθα ἀπεκρινάμην, ἔτι τα τακτικά. K συ γελίσας διηλΘες μοι. παρατιΘεις εκατον, ἔτι ουδεν ἔφελος εἴη Πατια τακτικῶν, ἄνευ των επιτηδείων. Tί δ' ἄνευ

καταφανες ἐποιησας, οτι μικρόν τι μέρος εἴη Πατηγίας τα τακτικα, επεζομενου μου. εἴ τι τουτων συ με διδάς ἱκανὸς εἴης. ἀπιόντα με εκέλευσας τοῖς τρατηγικῶς ἀνοράσι νομιζομενοις εἶναι διαλέγε ris, και πυνθάνεβαι, πῆς εκατα του των γίγνsτ . Ἐκ τουτου δη συνην τουτοις, ἐγω . ους μάλιTα φρονίμους περι τουτων ηκουον ειν . Καὶ περὶ μεν τζοφης επεκθην , ἱκανὸν ειν ὐπάρχον, o τι

Κυαξάρης εμελλε παρέξειν ἡμιν ' περὶ δε υγι ας, ἀκουων τε καs ὀρῶν, οτι κή πόλεις αι χρηζουσα ὀγιαίνειν ἰατζους

ιῶνται τουτου ' σοι δὲ τουτου μεγαλοπρεπες.ρα ες ἡ της ὐγιώας ἐπιμελεια ' του γὰρ την ἀρχην μη κάμνειν τος ζάτευμα, τουτου σοι δῶ μέλων. Καὶ τίνα δη, εφη, ἄπάτεζ, io ον ἰὼν, τουτο πράττειν ἱκανὸς εσομαι; ''Aν μένι που χtόνον τινὰ μέλλης ἐν τω αὐτω μένειν. ἰγιεινου δῶ