장음표시 사용
121쪽
ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣαυτως ὁπωσπερ τόνδ' ἐγὼ τέμνω πλόκον. ἐχ αυτόν, ω παῖ, και φυλασσε, μηδέ σε IIMκινησάτω τις, ἀλλα προσπεσὼν ἔχου.
υμεῖς τε μη γυναῖκες ἀντ' ἀνδρῶν πέλας παρέστατ, ἀλλ' ἀρηγετ', ἔστ' ἐγὼ μολων τάφου μελη σω τFδε, καν μηδεὶς ἐα.
Πς ἄρα νέατος, ἐς πότε ληξει πολυπλάγκτων ἐτέων ἀριθμός, II 8bs.
τεκέων. Diogeni an pro . Coi l. 3, 60 οἱ Μολοττοὶ βουν κατακόπτοντες εἰς μικρὰ ἐπαρῶνται τοῖς πα-pαρησομένοις ουτως κατακοπῆναι, τους δε κώθωνας ἐκχέοντες, Ουxως ἐκrυθῆναι το αυα τῶν παραβησομένων. Theoxi . 2, 23 ἐπὶ Βελτίδι δάφναν αἰ θω ' χώς αὐτα λακεῖ μέγα κἀκπυρίσασα ἐξαπίνας αφ-θη, κουδὲ σποδον εῖδομες αὐτῆς, οὐτω τοι καὶ Βέλφις ἐνὶ Φλογὶ σάρκ' ἀμαθύνοι. 21 ἄλφιτα πάσσ' ἄμα καὶ λέγε' τἄὐτα τα Λέλφιδος
ἄγει, ποoθείς τε χειρα . . ἔχει. O.
T. 32 εζόμεσθ' ἐφέστιοι. 40 ωὐν
1184. μελήσω. Die ser Aorastauch bet Aiscli. Prona. 334 μελησάτω. Nicht nux das Medium
772 θεοὶ των ἀδίκων μέλουσι καὶ τῶν ὁσίων ἐπάειν. Rhes. 770 με- λούση καρδία λήξας μνου. Te u
Loiden im Kriege, die Entbeliruncta iter Freuden des Lebens und
122쪽
δορυσσοήτων μόχθων αταν ἐπάγων 1188 s. ἀν' ἀερωδεα Τρωίαν,
Zahi passi νέατος. Bei λήξει hei sates Anzahl. ἐς: Κrtiger I 66, 1, 4. 68, 21, 5 und 10. Titulc 1, 51, 2und 3, 79 4 ναυμαχία ἐτελευτα ἐς νύκτα und ἐς ἡλίου δύσιν. 8, 23,2 ἀναγαγόμενος ἐς ὀψέ. Plato ΡΟ-
ἄλλα γὰρ ἄλλοθεν αμείβεται, μετὰ
σόον ἐς πόνον ἀνδρῶν. Aisch. Ag. 53 δερνιοτήρη πόνον ὀρταλίχων. 1498 απάλαμον μέριμναν. Zu 134
123쪽
ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ. δυστανον ἴνειδος Ἐλλάνων I
κεῖνος ἀνήρ, δς στυγερῶν 1194 ἔδειξεν ὁπλων Ἐλλασιν κοινὸν υρη 1195s.
- ἰὼ πόνοι πρόγονοι, πόνων - κεῖνος γαρ ἔπερσεν ανθρώπους.
μεν εμοὶ τερψιν ὁμιλεῖν, 1199-I20Iουτε γλυκυν αυλῶν ὁτοβον, δυσμορος, ουτ ἐννυχίαν
rus. Tibull. 1, 10, 1 Quis fuit,
horaendos primus qui protulit enses 3 Quam ferus et vere ferreus
illo suill An nihil ille miser meruit 3 Eur. Med. I εἴθ' ἄγελ' Ἀργους μὴ διαπτάσθαι σκάφος Συμπληγάδας, μηδ' ἐν νάπαισι
Πηλίου πεσεῖν ποτε τμηθεισαπευκη. ScherEhan Aristoph. Lys.
κάκιστ' ἀπόλοιθ' ὁ πρῶτος- σας μώρον. . Menander Frg. 153 σξώλης απόλοιθ' ὁστις ποτὲ ὁ πρῶτος ην γήμας. Vgl. auch Hom. II. 6. 345. Od. 20, 63. Soph. Phil. 1092 vnnschi fer hurinose Ρhilolctet αἰθέρος ανω ὀξυτόνου διὰ πνεύ
πνὸν ἐξέκοψεν. ηδιστος δὲ ῶν ὁ Σοφοκλῆς , πάλιν ἐπὶ το ἴδιον ῆθος ἔκλινεν ἐν τοῖς μέλεσιν ' ὁθεν καὶ ρέλιττα ἐκλήθη. Sch. o. Κ. 17 ἐκρατησε μεγάλως τη φράσει, ἄστε
μω hangen die Infinitive und Mo-βον ab , τέρψιν und ὁμιλεῖν ομιλίαν τερπομένην κύλιξιν) und voii
124쪽
ερώτων δ', 1205ερώτων ἀπέπαυσεν, ἄμοι, κεῖμαι δ αμέριμνος ουτως, αεὶ πυκιναῖς δρόσοις 1206-8 τεγγόμενος κόμας, λυγρῆς μνηματα Ποίας. 1210
Ἀντιστροφῆ β'.και πρὶν μεν αἰὲν νυχίου δείματος ην μοι προβολακαὰ βελέων θουριος Asας' 121 1 - 23 - νυν δ' Ουτος ἀνεῖται στυγερῶ δαίμονι. τίς μοι, τίς ἔτ' ουν τέρψις ἐπέσται; 1214- 16 γενοίμαν ta υλάεν ἔπεστι πόντου πρόβλημ' ἁλίκλυστον, ακρανυπο πλάκα Σουνίου, 1218-20
καὶ μην ἰδών ἔσπευσα τον στρατηλάτην
125쪽
σὲ δη τα δεινὰ si ματ' ἀγγέλλουσί μοι
τλῆναι καθ' ημῶν ωδ' ἀνοιμωκτὶ χανεῖν. σέ τοι, τον εκ τῆς αἰχμαλωτίδος, λεγω,
η που τραφεὶς ἄν μητρὸς εὐγενοὐς ἄπουψήλ' ἐφώνεις κἀπ' ἄκρων ώδοιπόρεις, 1230
oτ' ουδὲν ων του μηδεν ἀντεστης υπερ, κουτε στρατηγους ουτε ναυάρχους μολεῖν ημὰς 'Ἀχαιῶν Ουτε σου διωμόσω
στόμα; Eur. Hipp. 1060. ἐπειδή-κεο ἐπελήλυθέ μοι τι παρρησιάζεσθαι καὶ λελυκα τὸ στόμα Isocr. Panath. Cap. 36 p. 252 Steph. u. Cor.). Das ερκος ὀδόντων ollae n. Gesensata ἐκ φόβου γλῶσσαν ἐγ- κλησας. Γχει Sopito kl. Ant. 180, γλῶσσα οι δέδεται Theognis 178, γλῶσσαν ἐργμάτων ἄτερ Aisch.
Menelaos Bericht Euruch. χανεῖν ρήματα, χάσκοντα εἰπεῖν. AisCh.
Ag. 887 μηδὲ χαμαιπετὲς βόαμα προσχάτης ἐμοί. Aristoph. IVesp. 342 eo sex λόχμησ' ὁ μιαρὸς Ιανεῖν. Danach Attius aran. iud. 11hem, Vereor plus cinam fas est Captivum hiscere.
1227. Die Adv. ans c intelli die aus στί) sind ursprungliela lang. obwolii si e guwellen vel Icurgi Heraden , Hie ἀστακτί o. Κ. 1646 1, 1251 r. ἐγερτt Ant. 413.1230. Schol. ἐπ' ἄκρων δακτύλων Lβαινες γαυριῶν. Ses . Arist. Aeh. 638 εἰώθασι γὰρ os αλαζόνες ἐπ' ἄκρων ο νύχων βαδίζειν. 1231. οτε, da doeta. El. 131 ox'Dυν τοιαυτην ἐξήκεις οδόν, ἄρχ' αυτός. 1329 νους ινεστιν Ουτις ἡμὶν ἐγγενής, οτε ἐν κακοῖς τοῖσιν μεγίστοις ὁντες Ου γιγνωσκετε; τὸν μηδέν Κrugεr II 67. 1, 7, Wie την μηδέν EI. 1166. Ου δέω τι κρείσσω τῶν τὰ μηδὲν ην ἄρα Eur.
126쪽
ἀλλ' -τος αρχων, ώς - φής, Αως ἔπλει. ταυτ' ο κ ἀκουειν μεγάλα προς μυλων κακά; I 23b ποίου κέκραγας ανδρὸς ωδ υπέρφρονα; που βάντος η που στάντος, ουπερ -κ ἐγώ; Ουκ ἄρ' 'Aχαιοῖς ἄνδρες εἰσὶ πλην οδε;
πικρους ἔοιπεν των 'Aχιλλείων oπλωναγῶνας υργείοισι κηρυξαι τότε, 1240 εἰ πανταχοm φανουμεν' ἐκ Πυκρου κακοί, κουκ αρκέσει ποθ' υμὶν ου δ' ἡσσημένοις εἴκειν ἁ τοῖς πολλοῖσιν ηρεσκεν κριταῖς,
ἀλλ' αἰὲν ημὰς η κακοῖς βαλεῖτέ που,
η συν δόλω κεντήσεθ' οἱ λελειμμενοι. 124b ἐκ τῶνδε μέντοι των τρόπων -κ ἄν ποτε κατάστασις γένοιτ' ἀν Ουδενὸς νόμου, εἰ τους δίκη νικῶντας ἐξωθησομεν, καὶ τους ἔπισθεν εἰς το πρόσθεν ἄξομεν. ἀλλ' εἰρκτέον τάδ' ἐστίν. Ου γὰρ οἱ πλατεῖς 1260 δ' ευρύνωτοι φῶτες α σφαλεστατοι,
3, 30 ἔργοις ουτε βουλαῖς. Aehn-Heh Soph. O. T. 517 λόγοισιν εἴτ'
ἔργοισιν.1234. Vgl. 1099. δουλων likiuisch, voni Solin cler Sylavin.
δρας Ου ιένει λελειμμένους. - κ ε ν-
127쪽
ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ἀλλ' οἱ φρονουντες ευ κρατουσι πανταIου.
μέγας δε πλευρα μυς υπὸ σμικρῆς υμως μάστιγος ὀρθος εἰς ο δον πορευσαι. καὶ σοὶ προσέρπον τουτ' εγὼ το φάρμακον 12Mὁρω τάχ , εἰ μη νουν κατακτήσει τινά
ἶς ἀνδρὸς Ουκέτ' ἔντος, ἀλλ' ἐδη σκιῆς,
θαρσῶν υβρίζεις κἀξελευθεροστομεῖς. οὐ σωφρονήσεις; ου μαθὼν ος εἶ φύσιν, ἄλλον τιν' ἄξεις ἄνδρα δευρ' ἐλευθερον, 1260ὁστις προς ημῶς ἀντὶ σοὐ λέξει τὰ σά:σου γὰρ λέγοντος ουκετ' αν μάθοιμ' εγώ την βάρβαρον γὰρ γλῶσσαν Ουκ μαω.
εἴθ' υμιν ἀμφοῖν νους γένοιτο σωφρονεῖν. τουτου γαρ ου δεν σφῶν ἔχω λῶον φράσαι. 1266 ΤΕΥΚΡΟΣ. φευ' του θανόντος sς ταχεῖα τις βροτοῖς
a is βαρβαρόφωνοι. Sopho kles legi
128쪽
χάρις διαρρεῖ καὶ προδουσ' ἁλίσκεται, εἰ σου γ' οδ' ἀνὴρ ου δ' ἐπὶ σμικρῶν λογων,
Aως, ἔτ' ἴσχει μνῆστιν, ου - πολλάκις την σην προτείνων προυκαμες φυχὴν δορί 12 0αλλ' οἴχεται δὴ πάντα ταυτ' ερριμμένα. .. ω πολλὰ λεξας ἄρτι κανόητ' ἔπη, ου μνημονευεις Ουκετ ουδεν, ηνίκα ερκέων ποθ' υμῶς οντος ἐγκεκλll μενους,
ξδη το μηδεν οντας, ἐν τροπῆ δορὰς 12 5 ἐρρυσατ' ἐλθὼν μουνος, ἀμφὶ μεν νεῶν ἄκροισιν ξδη ναυτικοῖς ἐδωλίοις πυρος φλεγοντος, εἰς δε ναυτικὰ σκάφη πηδῶντος ἄρδην Ἐκτορός τάφρων υπερ; τις ταυτ ἀπεῖρξεν; ουχ οδ' ἐν ὁ δρῶν τάδε, tum
Ur . 736 ἡ δ' ἐν ὀφθαλμοῖς χάρις ἀπολωλ' o ταν τις ἐκ δόμων ἀνὴρ
εἰ βλέποντι μεν φίλω χρώμεσθ', ἐπεὶ δ' ἄπεστι. μὴ χρώμεσθ' ἔτι;
τὴν εIναί τις ή Λιβύη σπουδαίζ. Plato Sta at 4, 432 c δύσβατος τις
ὁ τόπος φαίνεται. π s o δουσ ααυτόν.
uvie hei προπονεῖν, προκινδυνευ-
ειν, προμάχεσθαι ete. ψυχή Ρerson O. Κ. 1207 μηδεὶς κρατείτω τῆς ἐμῆς ψυχῆς ποτε. Besonders, in so fern a n der ψvrή das Lebentia stet; O .r 93 τῶνδε πλίον φέρω
το πένθος ῆ καὶ τῆς ἐμῆς Unxῆς
1276. Il. XV 415 Εκτωρ δ' Me 'Aῖαντος ἐείσατο. τὰ δὲ μιῆς περὶ
129쪽
ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣον Ουδαμοs φὴς ουδὲ συμβῆναι ποδί; ἄρ' υμὶν ουτος ταὐτ ἔδρασεν ἔνδικα; χώτ αὐθις αυτὸς Ἐκτορος μόνος μόνου, λαχών τε κἀκέλευστος, ηψ' εναντίος, οὐ δραπέτην τον κλῆρον ἐς μέσον καθείς, I285
υγρῆς ἀρουρας βῶλον, ἀλλ' ἶς ευ λόφου
κυνῆς ἔμελλε πρῶτος ἄλμα κουφιεῖν; oδ' ην ὁ πράσσων ταυτα, συν δ' ἐγὼ παρών, ὁ δ λος, ουκ τῆς βαρβάρου μητρὸς γεγώς.
δύστηνε, πο ζ βλέπων ποτ αυτὰ καὶ θροεῖς, 1290ουκ οἶσθα, σου πατρὸς μὲν δς προυφυ πατήρ, ἀρχαῖον οντα Πέλοπα βάρβαρον Φρυγα;
1284. ἀκέλευστος Il. VII 164. λαχών ebei, ta 182. 1285. Sehol. τοὐτo ἴστορεῖται περὶ Κρεσφόντου su nil Teme nos)καὶ τῶν Αριστοδήμου παίδων. δτι
ἡγρὰν εἰς την υδρίαν ἔβαλε, κληρουμένων περὶ Μεσσήνης. Dies
Loos, das Euersi herctus Spral g. τόν, Sein.
Φ., υτρέα δε ἄντα δυσσ.- Elgent lich Aοδόν. Strabo 12, 571 καὶ την περὶ Σίπυλον Φρυγίαν οἱ παλαιοὶ καλοῶσιν, ἡ και τον Tάνταλον Φρύγα και τον Πέλοπα καὶ Ant. 824 τὴν Νιόβη,. I en homeri schen
130쪽
Ἀτρέα δ', ὁς αυ σ' ἐσπειρε, δυσσεβέστατον προθεντ' ἀδελφῶ δεῖπνον οἰκείων τέκνων;
αυτὸς δὲ μητρὸς ἐξέφυς Κρήσσης, ἐφ' ἡ 1295λαβὼν ἐπακτὸν ανδρ ὁ φιτύσας πατηρεφηκεν ἐλλοῖς ἰχθύσιν διαφθοράν.
τοιουτος ὼν τοιῶδ' ονειδίζεις σποράν; ος εκ πατρὸς μέν εἰμι Πλαμῶνος γεγώς, οστις στρατου τα πρῶτ' αριστευσας ἐμὴν 1300
ἴσχει ξυνευνον μητέρ', ῆ φύσει μὲν ην βασίλεια, Λαομέδοντος ἔκκριτον δέ νιν δώρημα κείνω 'δωκεν Ἀλκμήνης γόνος. ἄρ' ἄδ' ἄριστος ἀριστέων δυοῖν
βλαστὼν ἰν αἰπύνοιμι τους προς αῖματος, 130boυς νυν σὐ τοιοῖσδ' ἐν πονοισι κειμένους ἀθεῖς ἀθάπτους, οὐδ' ἐπαιστύνει γελῶν; ευ νυν τόδ' ἴσθι, τἀτον εἰ βαλεῖτέ που,
Atreus ρίψας αυτὴν εἰς την θάλασσαν, ως φησι Σοφοκλῆς in denMykenierin ne n), τοὐς τρεῖς υχυς του Θυέστου, Αγλαόν, υρχόμενον καὶ κάλεον, ἀποκτείνας παρέθηκεν εἰς τράπεζαν τρο πατρί. Scs. Eur. Or. 800. Der ἐ π α κ τ ὀ ς ἀνήρ Gegetis atE Eum σύντροφος, deni eigenen Galien Herodot 7, 102 τῆ 'Eλλάδι πενίη μὲν αἰεί κοτε σύντροφος σύνεστι, αρετὴ δὲ ἔπακτός ἐστι. από τε σοφίης κατεργασμένη καὶ νόμου ἰσχυρos. ὁ ω. πατήρ aia 1172), dein . . Von die seni inar et, en 1293 dio
1299. Naeli μέν stati ἐκ μητρὸς δέ aiialcoluthiscli Oστις ισχει etc. Vgl. Tr. 6 η τις πατρός μὲν ἐν δόμοισιν ναίουσα . . λέχος γὰρ 'μα-
κλεῖ ξυστῶσα. 836 δεινοτάτφ μὲν προστετακὼς φάσματι, μελαγIαίτατέ νιν αἰκίζει. Ρli. 15s οἶκον μὲν ὁρῶς . . dann stati αυτὸς δέ) δῆλον ως στίβον ὀγμεύει πέλας που.
60, 6. ου δέ inio Phil. 928 ota μ εἰργάσω . . οὐδ' ἐπαισχύνει μ' oρῶν. El. 1422 χεὶ o στάζει diopoς, Ουδ' hω ψέγειν. o. T. 872 μέγας ἐν τουτοις θεός, ουδὲ γηράσκει.