Virgilius collatione scriptorum graecorum illustratus opera et industria Fulvii Ursini. Editioni ad exemplar Plantini renovatae accesserunt Ludo. Casp. Valckenari

발행: 1747년

분량: 824페이지

출처: archive.org

분류: 시학

21쪽

Ἐρως γαρ ἀνδρας ου μόνους ἐπερχεται, qtiaeque sequuntur apud St.baeum Tu. in I. p. 388. v. 23. si censeas ista potius Euripiri tribuenda, quibus illud fimari possit, daud it Gata erus, A. M. P. C. X, p. s . sunt in eamlem sententiana plura. Ntino respice quaeso Casiis acti Epitigr. LVI. cum Pinygis meminisset, qui Iovi stabat a cvalliis, subta,

Καὶ σύ ποτ ἡράσθης' suspicor equidem, ex lus Callimaclaeis nostriam locium estb asth laominein miniane poeticum; qui vocem γυνακογγας in alio legerat epigrami nate Dorico, quod ad Suidam in V. Ἀκοςησας vulgavit flems. Qtiae quidem Ceire hoc in loco frigent, ω πάτερ, οῦ Ζευ, οὐ μινος ηρώθην' καὶ τὼ γυναικοφίλας a vate anaatore suis Ient tornata limatius: nam ψυχῆς ἐςm ερως ἀκόνη, uti cecinit Alpheus Ati lenaeius in epigrammate, quod, nondum editum, haeC scribenti obversatur. In Plutarcti Erotico, p. 762. E. pervenustum legitur dictum:

ερως διδώκει, κ/ν αμουσος ἡ τὸ Πιν. Amor Pobtam via Iacit, vel in enit. in eadent φήσει apud Plutarctum, eodemn Vol. II. P. 6aa. C. pro Ποιητην mendose legebatur Μουεικέα R. Beruleius, alterius istius loci, quena indicabant, tum mire non memor, in Epist. ad Mikium p. a I. pro Μουσικὴν, reponebat: Μουσικον ν οῦρα E. διiάσκει & locum ita, ut posui, interpretabatur. Videri

posset ista conectio levis, sed non erat exspectandas

22쪽

da, nisi a Graeci sermonis peritissimo; ni, si non exquisita essiet elegantia, haud ilignani iudicasset

Vir Summus, quam Copiose traftaret argumen-

tuin Pluti Aristoph. Theocritin, Poeta inptimis ρωτικος, prioris loci sententiam elegantissimis versibus expressit in primo Hyla:

& , ubi Hylam imitariir Theocriti, M. Anton. Flaminisse Crede mimi nom serus amas, ore. Omnivoli Iovis, quem iste γωνακοφων nuncupabat, surta haud paulo venustius attigit in epigrammate, itidem ine-

disti clii sententia potent e Properato suppleti, pudentius de domna sua loquente, II. El. II. V. stauur haec in terris saries humana moratur 'Iupiter, ignoro ρmina funa tua. Versiculos aliquot excitavi, ut minori cum iastidio legeres sequentia. Praeter Versus a me des, gnatos, sunt in hOC Camine VIII plures alii, qui mihi quidem minime videantur Theocritet; imsunt tamen etiam genuini, & Vir lio lecti; quin elegantissimi; atque adeo hinc potissimum misticae simplicitatis exempla enotavit inprimis idoneus harum renam iudeX, Franckcus Havassor, inpuro lis bello de ludici a dictione. Praeter alios, pro genuinis sine controversia habendos activor primos figinti ciuinque versus huius carminis, & ultimos,

23쪽

In reliquo Carmine Veiis Theocritι plurimi videianir desiiclerari; sive defuerint eXemplari verilsio, seu legi pleruiue minus potuerint. Eidyllium etiam nonum apparebit paulo Consideratius auendenti non una sui parte deficiens, ad scςnam eXormandam necessana. Pariter hic, ut in Eidyllio octavo, duo pastores 8c fidem Daphnis & Menalcas ad alterius a

hitrariana certant Cantando. Nili obstarent nonnul-

suspicarens, unam Theocriti ab homine otioso fili me iam olliri in duas distractam. Sed hoc εἴγε βουλομενοις καὶ, εςι, sin minuS, Calcu-ltim reducam,) ltatuo, pluriis, quos legimus in octavo carmine Versus alterius industriae dcteri; qui The nieis, ut hiatiun codicis suppleret, adfinis argumenti nonnullos interseruerit, nonnullis eriti' huc aliunde ti anslatis plures a se non optime tornatos adiecerit. Quis nostriam csXent, quot versus spuni in quibuscunque Poetis veteribus nos iustificentiir Utinam hanC partem peri ractandauisumsisset Bennous, felicissimus ille frauduni istius. 'modi in Manino repertor. Th cineis versus spurios permixtos eo minus admirandum, quod in vetusto Timeriti Codice istius generis octoginta quatruor inventos evulgaverit in notis suis Maliger. Ineptus eorum pater, videnriar enim in eodem Cere-

,rllo edolati, sex praefixerat Eidyllio XXVI I; quadradnta, Heraclisco; reliqui tannia & octo Ei-

xxv supplendo inserviebant . . Praeter alios versiis duros, certe bucolicorum dulcedinis ex-

24쪽

pertes; pro spuriis & interpolatis in octavo Eid;

lio habiterim plerosque elegiacos, inprimis autem Pentametrus, huic Carmini interserios, penhis ignbtos vetustis Grammaticis, ubi de metro egere Bucolico: sed hi dum in ve sit Bucolico definiem do initane convenirent inter se; videreriar autem re quam lmsser attigerat D. Theocritum tradianti scitu utilis, otiosus aliauanjo explorare Coepi, cuius generis versus in pastoralibus The-ti caminibus frequenter prae CeteriS AECUITerent:& re deliberata censui, is Versum dactylicum diciis debere Bucolicum, si, duobis pedibus postremisis recisis, remaneret tetrameter, qui Claudereturis dactylo, teminante pariem Orationis, atque adeo se Alcmanicus. - Diomedis & Motii, qui dactylum viderunt in quina sede requiri, verba proserii necesse non est. De versibus agens Bucolicis Terentiansu Maurus, Pro materia viganter, ut solet, sic cecinit: Plurinins hoc pusu Siculae testaris alumnus:

Dulce tibi pinus iubmumurat s en tibi pastor, Proxima sonticulis,&tu quoque dulcia pangis. Iugiter banc legem toto prose carmine Ierusi; Noster rams eo pastor Maro. Saepe tamen in Maronis Eclogis reperias bucolicos semet subsequentes, veluti in Ecl. II, V. ga. &seqq. Eclogae v III versum 7 & sex Proximos: Verum hoc nihil est, si ad Siculum notarin spectes, qui viginti sex in Lidyllio quinto a v. ao pangere Valuerit Continuos. Bucolica Theiniti septem priora Eidyllia una cum decimo & undecimo versibus Constant mmentu veritisestem: inter illos Mn bucolicos. ad

25쪽

ad legeni supra a me positam tornatos, reperi uuae ' cun supra septingentost, ut adeo in versiimus ducentus erini a carminis bucolici modulo, neque Un- nuam temere, in novem istis secet Ierit Neocratus. Nunc, quaeso Te, respice: inversibus octingentis & triginta; tot enim decem coniiciunt moras Hetilianas; bucolicos Neocra- reos invenies duntaxat a Meutos triginta Go; in quibus nimiriam quartus pes, dactyluS, Partem oratio

nis finiata sed praeterea, in illis 83o Virgilianis,

versus fiant 286, in clxiit HS quartus peS, si Mndeus, lictionem finiat: hos si forte volueris adnumerare Bucolicis, Bucolicos in Eclogis suis posuerat Vimellius si 8. Vertini sit sic iti lices faciendum, tum de Theocri is ai6, non pure bucosicis,quadraginta Tibi etaim detraliendi, quos Bucolicorum 7II sum imae adiicias: habebis autena , cliui sic sentiant, M vium, Probum, Atilium Foreunatianum' δT. Marium Victor nn. His nisi Vos elegantiarum 'ectatores accessentis, mihi prioriani potior vide itur habenda ratio. Bucolici versis Theocritet, nonnubii etiam in editionibus obscurati, si sorie requisiVe ,ris, facile poterunt designari. SeVeriores Giem mihi in his nuns periisse criminabuntur:

' Versius pentametri, quos in Eidyllio legimus octavo, in carmine Theocriti Bucolico non poterunt si dem reperire: plerique autem dactylim, qui nos Comitantur, aliique in hoc Eid. non pauci, adeo sunt

invenusti, ut saepe mirer, I

ctitis hominibus detectam. Simplicitas naturae & merum rus inta quidem in Theocrito nunquam displicuere; sed umbraules non placent Ineptiae. EmUl-

26쪽

AD M. R GYERVM I. c. XVI itis unum indicium attingam , quo se pro reX. Quae hodiedum nostrati latis, ea leni Siculis ibit rusticis & Italicis Cosasti et udo, ut anina alia stiis nominibus, potitIsmurn a colore ductis, internoscerent, &, veluti sui et sent generis, familianter allo

li sinaplicitatein, citii in E id 'll. U, IO3. Caprae, Cum marito paulo petillantius subsilitanti, arietis libi pascentis modestiam conimendat his Vectis:

οὐκ ἀπο τας δρυος ουτος ὁ Κίναρος, α τε Κυvαίθα, Ταυτει βοσκασεῖσθε ποτ' ἀντολας, ῶς θ Φαλαρος.

sic legendurn puto: per Φάλαροv canem ilVellexit Herni f. deceptus ab eo, qui in VIII de quo aginatas Eidyllio V. 27 posuerat: ι κύων 4 Φάλη. ρος υλακτεῖ Si vel aptatui eiset Cani nonaen. Throra Lius Canis onsis a mentione scripsit Iet: ρ Φάλαρος ὐλα

Noster Vero, ut Versiiculum fulciret, praeter Ia lena Poetae adiecit, ι κυων sed Theocriteus ille Φαλα- ρος aries fuit, non canis. Ecce Tibi itertina spu- norit m Versutirn in nostro carmine architeolum, qui ininsicani Credidit se adsequutuin simplicitatena, quiana postrerat 6s. & 66.

27쪽

larum κοιμ α μει ς; L egerat apud nam ten Ocica.a scriPta sumis o o χ:e intrabatur id genus hominurra, in q rib Is docte, friticeti possent argutam. dictant λαμπουνίδα Posuit i-taeque ' Ω Λαμπουρε κύ-' Et tum mirasce L erabat se es e locotum. similiter in versu 86. diXit τει Μιτυλαs aba. De 1ing alis versibus, qui milhi quiuiena in hoc Larmine non videntur genuini, ubi id Tibi laaud displiciturtim CognΟVero, proXimis literis agam explicati tis. Illcul interea non illilaenter intelliges. praeter VersuS, siil ra Positos, alios etiam duos ex noe carmine, sed ab editis non parilna diversos, in

Flonlegio suo potuit se Inspice, si pla-Cet, V. 63, & 6q. qtlos hac ratione scriptos e Them

vis huius saepe meminerina, si quis aliquatulo contendere Voluerat, ne unicum esse in Eld. vi II. versum Theocriti, & genuinos potius aren-huendos; hunc minime deletaeat viri optimi, cuique in hac P ha reorum clade plurimum debemuS, non Contemnenda auctoritas: nam & Moschi Europana sub nomine Theocriti citat Stobaeus, p. 39 I. V. 37. & Eclogis, quas missius cete

ljis' tribus h,clogis, si calculbs recte posui, nihil attulit Eusallam in suis ad commentariis;

28쪽

qul e singulis sedecim Eidylliis, prout in coitione

Hemisiana prostant, pranais, edcitavit Theocritea, Praeterquam ex Arte; nihil autem, quod meminerim, e reliquis caminibus,qtiae in nostris editioni luis nomen praeserunt Theocrit , nisi eX XXI I, XXIV, XXVI.&e fula. HOC posui, fio et ere EruditisIlnae, requam Iligentissuae explorata: & tamen fieri facile I test ut quidpiam omiserim, dum versabar in Eu-

thio, de Bucolico non magis cogitans, quam de ceteris. EX Ecloga, de qua egiinus, odia Ua, ultimum versum ad Oὸ. A. p. 7 I. V. 7. attigit Eusa thius; versum autem 87,

Ατις υπερ κεφαλὰς Κεὶ τὸν ἀμολγεα πληροῖ, non tantum re*icit ad Il. O. P. I Oaa. U. a F. sed paene totum protulit ad Od. I. P. z49. V. 2O. ut ostenderet, τον ποιμνικον γαυλὸν a Tneocrito die una fuisse

Ἀμολγεα Verum ne inpletum quidem illini mulc- trie videtur Theocriti, qui πέλλας noverat & γαυ- λως I, 26. U, 68. utrobique notaVerat SAesia Ia, mulctralia vulgo vocata ἀμολγέας' ad prior in lo-Cum nunc pe peram Vu atur ἀμολγάς. ui carmen XXV, minime Theocriteum , pepigit, sorte conditor Carminis, quod sub nomine Megarae Mosit o solet adscribi, V. Io6. muti P se nominat. Crutarebus apud Athenaeum , eX eruditorum scriptis nuspiam . μολγέα memorantem, XI. P. οὐ F. Obseri at, mum rate, in Lingua COInmuni ἀμολγέα, a

Thessalis didium fuisse Πελλητῆρα - invenerat, ut puto, in Guarcti Glossario, Πελλαντῆρα, qtiod

praetulerim: qui proxime apud Athen. Citatur Ph hetas ατακτοις mendose scribit r si Ἀττικοῖς p. 467. F. ntinuuina u locidam nummissis adnotaverat, quod diceretiar Ἀμψατις, in Calauloetu Arian. XI.

29쪽

C. IV. p. 783. U. 38. Neminem autem dederis Grammaticum, qui in Theocrueis suis invederit τον ἀμολγεα, praeter unicum Eustathium; de quo pace Tua pauca interseram, ab initituto non aliena. Protulit sc dico Eustathius nonnulla sub nomine The crisi, quae cum Certe sint Theocr itea, in illis carminibus, quae ad nos perVenere, non reperiantur; neque tamen Eulati ius deperditum videriir legisse Catanen Theocrati, aut ullius Veiens Poetae, quod nobis niunc petierit. Credo saepe aliis eVenisse,

quod mihi olim accidere memini: perlustrato indi-Ce Auctoruna, qUOS EU. citat, Hudponiano, in primo VOL Bibl. Gr. D. Alb. Fabricii p. 3O6. mirasar,

1eculo XII tantum bonariina retalm sul eriisse: videbarn palI:In decantari dii tisana Eustathis te Tonem, & multiplicem doctri imae copiam, non a laudat onbius citantaXat, sed & ab iis qui seni tant cogitate, nilper Valcle Celebratana ab EMathis iraterprete laborioso, Alexandro Potito F lorentino : sed re explorata, collaudare Coepi utilisIamam Viri opti-ini diligentia in ; pinor alnem ista perstrassio indies minitebathir; inpriinis postquam pervenissein ad Cubilia, in quibus pleraque invenerat Eustathius. Tandem credidi, e Centenis, quorum testimoniis utithir, legi e paucissimos, & praeter Grammaticorum scripta nilail adeo, quod nos non perUenerit. Gntenos dicebam Citatos; & nominantur profecto pluriini praeter illos, quos in inclicem redisserat Hudsonus; si uales sunt: AH nes, Anaxagoras, Anuetus, Aut Iccides, Arastias, Anemidorus, Aneneto Agilesius, Automedes , cenaeus , Ceteriqtie magno nilrnem. Inter Celatenos istos Au

ctores, Conaici .ctantur , praeter Arisophanem ,

30쪽

AD M. Ro VERUM I. C. XXIinginta etiam plures; cerie sequentes: Alexis, Amphis, Anaxandrides, Anaxitas, Autlyhanes, Araros, 'Αραρῶς, siC enim scriberaclum pro ἀραρος, ad Il. Σ. p. I 2O9. V. Aratus, quae in Considerata erat nonneminis Coniectura: quatruor versiculis, quos ibi proseri Eus. ex Ara reo, hic index praengittar apud Athen. XI. P. 47 I. E. 'Ap ὼς ἡ Εύβουλοή δε Καμπυλιωνι. Aristas, ad Il. o. P. I O2O. V. 37. senarius apud Eus. & in Epitorne Athenaei,

II. P. G. B. minus emerulate scriptais sic erat reficiendus: Μύκασου ἄρεχθει το λῶ νον πέδον. Aristam Cornicum luilse ante Fabricrum ostenderat Th. Gata erus, A. M. P. cap. V. p. g 2. D. Ar--ppus, Cratinus, Diocles , Disbum, Ephinus, Epicharmus, Eubulus, Eupolis , Heraclides ad Od. Δ. P. I qq. U. 46. eX Athenaeo, XI I p. F3a. E. qtti ne ipse qui deni Heraclidae legerat Comoediam, ibi depositam repetens, ut arbitror, e Theopompo historico. Hernunus, Menauder, Menecrares, Mnesin actus, Nicostratus, Pherecrates, Philemora, Philin, ides, Pt ijsiius, Phr ni us , Plato, Dratris, Duclides , Theopompus, Muar us. tot Cornicos, plerosque satis frequenter, lamiat, nullam tamen legerat Comoeciam, si Vc Tragoediam, quae perient. EX hoC specimine poterit de relicitiis iudicari. Conaicorum istorum verba pleraque descripsit Eustathlus ex Albenaeo, qui solus pra terea quorumvis Auctorum loca, & alia Cententivisit susininistravit. Diligens Herariti lector, Geographica hausit e Strabone & e Stephano letantino, in quo divertis adi ellationibus designando pariter ludit, ut in Arctestrati carmine Acte esu.

SEARCH

MENU NAVIGATION