Virgilius collatione scriptorum graecorum illustratus opera et industria Fulvii Ursini. Editioni ad exemplar Plantini renovatae accesserunt Ludo. Casp. Valckenari

32쪽

Thieocritearum Voca tr Λυκίδας ἡ Θαλυσια, Et νmologo, P. 273, V. 42. Carmen XVI, insalptutu Xαριτες ἡ 'Iερ- , illo nomine laudatur apud Hemogenem περι ιδεῶν II, C. IX. P.qSa. In Mol. ARMAn. Rhod. I, V. I 236. H as citatur; & H nnus in Castores a S . Aris h. in Plutum V. 2IO. Supra dicebam nuspiam etiam apud Grammaticos dictiones occuITere Theocriti, quae credi possient e carmine quod perierit repetitae. Dilae tamen φησεις citantiar Veluti Theocriteae, quae non leguntiir in ullo carminum Theocritie earuri Prima sic poterat comcinari, ἀμφιφορεῖς νεοτευχε

sic prostat:

erato, sed nec ab ullo ΡOeta prosectam. Versus est Aristophanis in Acharn. a I 8,Niis δ' ετιιδἡ ςεννον ἡδη τουμον ἀντικνημιον. ad istum versum hoc legitur Sc laoiion: Στήιον,

σκληρόω' ἀντὶ του γεγηρακὸς καὶ αυ . ωσπερ κατὰ ἀυτμοεσιν ἐπὶ ταν ἀκμαζόντων, χλωρόν Θεικριτος, Ποιηταὶ λόγων χλωρῶν, ἀντι τῆ ἀκμαίων νεων. Itaque nin

Vuna, si Musis placet, adiplicemur Theocriti hemistichium,

Ποιηται δὲ λόγων χλωραν, - - .

Amarauto, Muuato, ceterisque, qui in Theocrito illustrando se exercuerant, prorsus, sat scio, inauclitum: & haec sine dubio sueta ista e Theocrito

33쪽

Ad nec gychotia cis illa legisse patuisset Hem O, ii easdem literas pro filo iure patito aliter ἹoCalset,

34쪽

simili possit modo proii gari: in Etuniolonico M n

35쪽

domesticam, rustica sinaplicitate vivἡntium; de

Ocho dc quadraginta, videtur Cy risius cogitast. το

la in Theocritrum Observata. Huius elegantissimum& vere bucolichina Eidyllizim tertium saepius lectum obsecro Te ut nunC tamen relegaS: carmen est amatoris despecti, Vehementi cuin assectu de- Canta ina a Comaste ante antruin Aman fidis, eius rei gratia, ut, si pote, superbientis doeninae fastidia minueret, eamque ad amorein sui flecteret. Nunc Vide quaeso, potuerintne a Theocrito poniversus I9 & 2O.

sequitur ilico,

36쪽

Qui legitur in Et octavo veritis τ7, est in Eict i x. 7. & hinc suit in alaeritin locum translatus: idein

cerae sententia, fuit deposit is in locum Tlaeocritet, qui legi non potuerit, Sed nec priora litiic sedi

poterat aeς τύ φιλάσω mitto reliqua: tandein de ZIrae notio noltro loco tantum Convenit. Hae rationes effeceriint ut credam, & laoC mimis dimitanter, intermedia quaedam Theocriti deelle; ver-btina autem vulgatuin sic eniendari debere, Ni φα, προ θύσδες με τον αἱτόλον Τον ςεφοει τῖλαί με κατ' αὐτίκα λεπτὰ τοι*σεῖς me curarii n de freta P supra, V. 7. vi να με μισε ἔH ιά γέ τοι σιμος κατ--ομαι ἐγγύθεν ημεν , Nύμφα, καὶ προγενειος; ἀπάγξασθαί με ποιο σεχ.

37쪽

XXVIII L. c. VALCKENARI EPISTOLA Καὶ λεγ' ἐπιφθυσδοισα, τα Δελφιος ιςέα πάσσω. atque illud etiam adhibuit VI I, I 27. Eustathius ad Od. A. p. 22. U. 9. το παρὸ Θεοκρίτφ Ἐπιφθύζιιs ἀντὶ του επιττύειν γοητευτικῶς. Haec loca Theocrati P r-gcio obver1abantur in Ecl. II, I9. Despectus tibi sum, uec sim quaeras Alexi. Ainatorum autem, qui fuerant decepti, Cannina continenthir Calturnis Ecloga tertia, quarta Newesiani, Virgilii secunda, & octaVae Parte pnon,

quam U. I S. Incumbens tereti Damon sic coepit olivae: Theocritiri di Xerat Eid. III, 38. - ὰσευμαι ποτὶ τὰν πίτυν οῦδ' ἀποκλινθεις.

In cluabus istis Eclogis Virgilim, semper ininii tabilis, Tlaeocriteas eiusdem argumenti eXpressit sectin- clana, tertiain, & Undeci Inam. Quando fortasse loci Theocritet ex Eid illo tertio ni nata videtur ista mutatio, ininuta quaedam consectabor in quinto

mum tamen, habes in numerato, istius nulli carminis v. 3 s. excitabis,

38쪽

Suspicor huius Versus Inem rem quempiam nostriam iam osim corrupisse. Hoc in loco quidem potuisset Poeta , αὐτὸν τὸν Πῆνα , sed Ρana, quem peculian designabat moratis ἀκτίου nomine, non sane dixisset in eodem ori αὐτόν. Ρraeterea

triplex requiri videtur negatio; quod & Tibi apparebit, Comatae & Laconis, sibi invicem

respondentium, Concenationena Consuleranne eκ emendatione mea trapsici negatione dicta sinnaverat Incon; ου toties repetitiam adhibet Comatas V.& I9. Ob μὰv, ob ταυτας τας λιμνάδας, ω 'γαθὲ, Nυμφας, Ου τευ τὰν σύριγγα λαθὼν ἔκλεψε Κομάτας. laor in lOCO, pro ουτ αοτὰς, PO1ill ου ταυτας, ne litera quidem mutata; & in hoc carmine multa, quamvis in tertio plura, pendent ab actione. Comatam, dum dicebat,

digito monstrasse suspicor proximam Nynapharum

domum, siVe sacellum, aut Cene- Nυμφεων ποιμενικα ξόανα quae Leonidas memorat Tarentinus in epigrammate: sed sacellum, ne me Vanum putes Coniectorem, respexit,dum tuactabat hunc locum ECl.III,9. Novimus se qui te

μευ λωβάσησθε τας ἀμπελος' γαρ ἔβαι. haec leguntur in Scholiis: τετραχωρ κὰὶ τλο γράφε ται si το παρ ἡμD τιγράφοις' quae, nisi fallor,

39쪽

citra:n poterit illam admittere signiticationem. Videtur Granam aucus ilὶ isto versu legisle:

di, qllo praepositiones eleganter adhibet e solet Theocritus, quenaque Vanis ita locis attigit Hemsius. Idem Calgiergus V Oculani e Codicibus suis submini-

strat Laconicana certe Doricam, & in quatuor huius Eidyllii locis reponendant: ubi Lacon loqui

haec prostat nota: τὸ μεν ἄλλοις ἀντιγρα*οις γράψεται Τελδε, ἀντὶ του ἐνταυθα, Δωρικῶς. ubi conamunis forma legitur in conteXtu U. II 8. notatur:

γράφεται καὶ nuspiam alibi putem a Theocrito hanc Voculana ustirpatam, quam istis in locis, &v. so & 67, Omnino resti rendam censeo. Loquuntur hoc in carmine Lacon & Comatas, greges heriles agitantes in sertilibus campis 4 latinos inter & Sybarin; in argumento Comatas servus filiisse dicitin Εὐμάρα του Συβαρίτα, Lacon autem Συβαρίτα in Scholiis legitur Θουρίου Συβαρωου' itaque hero Laconis nomen fuerit Thurii ρ haud opinor:

scripserat, certe scribere debuerat Grammaticus: ο τομὴ9- Συβάρτα του Θουρίου νέμει τα θρέμμενα iAhidi Conlatam ore Theocriti loquentem V-7a.

40쪽

AD M. REVERUM 1. c. xxxi Ati τοι ἁ κοίμνα τῶ Θουρίω Συβάρυ' Εἰ μάρα u τας αἶγας Τρης,-τω Συβvisa. erant enim hac certe tempestate Thurii a Syb ritis diversi. Servulus autem Lacon, ex ag o natali solerat, ut puto, in haec loca Lacedaramn mve Tarentum deportatus: id ut Credam, nomen

facit servile Lacon, a parentibus homini non magis iii litum, quam illud Iangis, puero, in versu Antiphan ς memorato apud Athen. X, p. qa3. E.

'o tila Iώυξ, κέρασει ἐυζ kερον. De istiusmodi nominibus Te non Praetereunt, quae notarunt Henr. Stephanus in Appenit. de Dial. Atti p. aos. & TU. --erhusius ad Luctant Timon. p.

I φa, I 3 q. & ad argumentum Pluti Aristoph. Haec quo spectent iam praecepisti: dc alibi saepenumero

Iaconem more suae gentis loquentem facit Threeratus, ct hanet etiam voculam Censeo fuisse Laconicam, unica litera auctiorem, quam Prina suit vetus, anteq iam litera Ionica reciperetur in usum, Onan bus Communis Tεῖδε. Veteris scribendi consciettulinis vestigia remanserunt in istiusmodi voc ilis Doricis nonnullis; quales sunt τηνεὶ, ταυτεὶ, πα. quae ad normam recentiorem scribi debuerant mi ove, πῶυ , Vererer equidem, ne haec talia levia ci ceres, neque satis digna quae Tecum communicarentur, nisi nossem quanto opere iis omnibus delectens, quae faciunt ad Veterum monumer torum intellectum. Igitur, Te non nolente, pergam in instituto, quanquam ista dissertationi potiusquam epistolae Conveniant. Nui praeseras τεῖ δε, cerre τεῖδε apud Hersi unet, ubi vulgatur Tῆδε, reponi debere In strat literarim series, non