장음표시 사용
311쪽
1ο8 VIRGILIUS CUM GRAECIS Geou. iv. e. I79. Daedala fugere tectaJ Sic δαιδάλεα ἔν clixit Euripides Euiγstheo, & Cratinus Ματτας.
p. 18 a. Et aucassalicesJ De oliva, cuius solium 1 1lici sintilliinum est, eodein naOdo locutus videtur Nicander Theriacis,
. γλαυκοισιν ἰσον πετάλοισιν ἐλαίης.st. 189. Post ubi iam thalamisse cran Uuer J Transtulit locum Aristotelis ex lit . IX. περιζύων χορίας. pqριαι δὲ σιωπῶσιν - εως αν μία εγείρη βομβήσασα δὶς ἡ τριρ. τότε δ' ἐπ' εργον ἀθροαι πέτονται. και ελθούσαιτάλιν, θορυβούσι το πρῶτον. κατὰ μικρὸν δ' ῆττον, εμραν μία περιπετομενη βομβηση, ῶσπερ σημαίνουσα καθευδειν. εD ἐξαπίνης σιωπῶσι.
tele, cuius Vesta sunt eX lib. IX. περὶ ζώων lio ae oris δου ἄνεμος ή μέγας, φέρουσι λίθο9 ετ εαυταῖς,ερμα πρὸς τὸ πνευμα. .
p. I98. nec concubitu indulgentJ Hine illas Antiphilus in eo epigraimmate, quod supra adcl bnIus, εὐαγέας, disit. p. aoo. Hemm i a clois natosJ Locus Aristote- 18 Isis ex libro V. περι δε τημ γένεσιν τῶν μελιττῶὐ ἀτοναυτὸυ τρόπου πάντες ὐπολαμβάνουσιν. οὶ μεν γάρ Qασιουοὐ τίκτειν, οὐδ' ὀχεύεσθαι τὰς μελίττας, ἀλλὰ φενσιυσον γόνον. καὶ Φερειν οἰ μεν, απὸ τῶ ανως τῶ καλλύντρου, e I δε απὸ τῆ ἄνθους τῶ καλάμου ἄλλοι δε ἀπο τg ανοουe
312쪽
aO7. enim plus septima ducitur aestast L,oCum A totelis securiis eli eX sib. V. περὶ ζάων
χορίας' βίος δε, inquit, τῶν μελιττῶν ετη εγιαιJeτων μελιττῶν, καὶ ἐπτα ετη γ v.
p. a Ia. Rege incolumiJ Tale quiddam Isacius Ze-Zes de apibus refert his Versibus:
Μελισσαι βασιλεύουσαι καὶ τάξει διοικουνται,
E,ονται παπαι βοτρυδον , ἐκεινae πεπεισμεναι, Καὶ τούτου ζῶντος μάν, καλως το σμῆνος διοικεῖται. - Θανόντος ἀποτρεχει δε, συγκε σται τελείας. .
9. 2I7. Et saepe areosiunt humerim Aristoteles lib.
sublevant, o nequit volara Dccollant , quod
t. aao. Esse apibus panem divina menti, J AD 1 8a ristoteles περὶ ζώου μοριι υ lib. II. λο καὶ μέλιτται ι
, και αλλα τοιαύτα ζῶα φρονιμώτερα τὴν φύσιν ἐνὸν ἐν-.αιμων πολλῶν.
313쪽
xto VIRGILIUS CUM GRAECIS Georgav.
st.23Ο. Fumosque manu praetemo sequaresJ Ari-ctoteles Ebro xx. περὶ ζω- ωοριας' δηλον δὲ ποιουσιν, ἔταν τα κηρίa ἐπιχειρῶ ν Or ωλιττουργοὶ ααβειν, μιάμ αι γαρ καὶ ψόδρα πον--ι ὐπὸ του -που, et D τε μάλιςα το ραλι ωίουσιν. M. Vareo lib. III. con Memnit, ast erunt alvum prope risdem illisisitatam intus, ct prope Gnosita, sumo tot G eumeundo cogunt eas intrare. p. 23 I. Bisgravidos cogunt 'tu Expressit Ioeum Aristotelis ex lib. IX. περὶ ζώων ἰςορῶς' τῆ δε του μελιτος oγασίον διττοι καιροί εἰσιν, ἔαρ καὶ μετόπωρου.
s . 233. Oceani spretossede reppulit ann-J μεανοῖο νο es dixit Homeriis. Mimnemus etiam a- ' κεανοῖο ρίον, apud Strabonein libro I. 'st.2.46. Aut crum tineae genu J Tis,iae. habet liber Colotianus; quam ego scripturam in aliis etiam codicibus inveni. in Veteri quoque lapide, a- id Gentilena Delphinum, vidi Olim uncia, pro vinea, notatum. neque adhuc quicquam reten-re ponat, quod eam scripturant Comirmet, nisi ione rusticiam loquebantur, qui Ueam, Pro viam, ut est apud Varroneni, dicebant.' .asq. Horeida vuDum D metat macet J M. Varro lib. III. Missus valentium signa sun Lissa, ct horetaeae, ut fulverulentae, nis opscuras tempus. st.2 ς. Tum corpora luce carentum Exponant
Aristotelis locum expressit. qui libro IX. ωοὶ ζύ- Depiar, ita scribit: εαυ δε ἔσω τις ἀποθάνη, ἐμοίως. & paulo post. τὶς δὲ ἁποθνησκούσας
314쪽
ro lib. III. quod geriorUM diebus Maai, me vesteretnis multae ante foramen ut uva , alia ex ius sentini conglobatae. p. 2ς9. Ignavaque me , edi cmetracto fra: re LAristoteles lis. IX. αλλο δε νί ημα οἷον ἀργια τις γίνεται τῶν μελιττῶν, καὶ δυσωδια τῶν σμηνῶν. p. a6I. - ut quondam Hvis Hamum rat AusterJ Tale illud Homen in Iliad. E. Oύτε θαλάσ 'ς κύμα τόσον βοάα ποτι χερσω Πάντοθεν ὀρνύμενου πιοιῆ βορεν ἀλεγεινῆ, Οὐτε πυρὸς τόσσος τε ποτὶ βρόμος αἰθομένοιο. 'Ούρεος ἐν βησσης ἔτε τ' ἄρετο καιέμει ύλην. Oμ ανεμος τόσσος γε ποτι δρυσὶν διικίμοισιν II τύει οςa μέλι μέγα βρεμεμ μενεαίνων. p. 27o. Cecropiumque idinumJ Theophrastus lib. VI. περὶ φυτων χορίας dethVIn scribens, ζητούσι δὲ, inquit, καὶ λαμβάνουσis ot 4άγειν ἀθεvησι βουλόμενοι τι
Ib. Et graveolenetia centaureaJ ILucretius lib. I v. Abrotavique graves , re t iacentaurea. 9. 27 I. Cui nomen Amri J Quidam esse pisane dierbam, quae Chamen illa appellatur.
315쪽
xta. VIRGILIUS CUM GRAECIS Cestria V. Tale quiddam Nicander de Panacea citaK in The
J Non dissimile illuci Euripaeis in Hecuta,
316쪽
Sappho apud Sophoclis interpretem, Σύρος αγγελος ἰμερόφοπος ἀηδων.
p. 3I hanc Musa , quis notis exim
3I'. Tristis ad exstenta sacra n evin adpiritanant, J Homerus de Achille in Iliad. ἀ.
p. 32 I. Mater Cyrene materi Tale illudHomeri in Ilia. ἀ
33o. Fer abutis manici n ignem, atquem
ἔσsce messesJ Eadem voce usus est. M. Tulsius
317쪽
p. 333. mater sonitum tbalamo sub fluminis alti) Totus hic locus pene ad Vemum ex Home
318쪽
V is hic abeit a quibusdam codici Ras, inim tamen in nonnullis Optimae notae memplaribus legariin opinor autem verba illa Seon, quibus reseret, has ei se nymphas, de quibus ciserit Iuno, Sunt mmi bissestem praestanticorpore nymphae: quod hic duo de viginti numerarentiar, reficiendi versus occasionein dedisse Graecae linguae ignaris hominibus, qui nescirent locum Virgilii ex Homero conversum. Ieani, Manisque dolos-ώlisur-ta4 Fabula petenda ex Odyssi θ . Ibid. Dutria funaJ Sic etiam Homerus, λαθρα
μιγεῖσα, alicubi ilixit. st. 36 I. Cunsata in montisfaciem circumstetit --οωJ Ex Homeri Biad. ι . - περὶ δέ σφισι κύμ εαλώσης Eἡγνυτο dc in Iliad. ω. Α' ι δ' ἄρα σφι λιαζετο κυα θαλάσσης. F. 37 I. Et gemina auratus taurino cornua vulairi Euripides in Ione Cephilum fluvitim ταυρόμορφον, appellavit hoc Versu ,σ ταυρόμορψγ ομμα κηφισου πατρός. & in inelte Oceanum dixit ταυρόκρανον. quem secutus est Horatius cum Cecinit: se tau oram is volvitur Aufidus. Cur autem taurino vultu fluvii fingantiu , causam
arare Interpres Sophoclis in Tractantis, adductominem testimonio; sic enim scribit, οἱ ποταμοὶ
ταυρόκρανοι διετι αλτο, ἡ οτι μυκηθμα εἰσι παραπλήσιοι περὶ τας - μηρος,
319쪽
- ἐυρα τῶν καλλίς- ὐδάτων πατερα σὰν Α δειον πεδία λιπαίνειν.
p. 379. a. solsunt 1gnibus arae4 Lucrqt. lib. II. Araque Panctaeos eXbriat propter odores.&lib. IV. - adolensque alta ι douis.
320쪽
Odyssa unde omnia haec leProteo petenda sunt, TIω Θαιπις δευρο γενιμ αλιος Hημρτης Α'θάνατος Πρωτεῖς αἰγύπτιος, ο θαλώ 1ς Πάσης βένωα οἶδε Ποσειδα-ος ὐποδμύς. Grandaevus NereusJ ταλα-ης aEsclaylo. p. 393. suerant, qua mox venimra trahanturi Versus Homeri EX Iliaci. α. eXPreS-sus prius a Lucretio, deinde a Catiallo, σαν ἔδει τά τ ἐόντα , τα τ εσσόμενα, προτ εόντα Lucretius lib. I. . reo actum suidsit in avor Tum qua res in ne qum pomo deinde equaris.
detur imitatus versutat incerii metae apud Victorinum, Non phoca turpes, nm marcentes halenae..
396. Hut Uinaufrius vinclis capiendusJ Homerus Odyssi δ'
Τοv γ εἴπως σὐ δύναιο λοχησάμενος λελαβεσθαι, '' σς κέν τοι ευηνυν ὀδὸν καὶ μέτρα κελεύθου, 2ἰός οντ ῶς ἐπὶ πόντει ἐλεύσεαι ἰχθυόεντα.