장음표시 사용
341쪽
B τωρ νοσηλευόμενος τάχα ἄν πότε θυμὸν ἰλέση, 7να καί τινι ἐλειτης ' ηρικης τραγωδίας καρυκεύσω τον λόγον. αυτη η ημέρα snολλῶν κακῶν ἄρξει Ῥωμαίοις. οῖδα καὶ πείθομαι ' ἐπίδα- κρος τοίνυν ὁ Πέτρος γενόμενος, ἐγκοπην τε τω λόγω διὰ τοδάκρυον ποιησάμενος, γίγνεται nλησίον του χάρακος. τy ουν et στεραία ἀθροίζει τους ταξιάρχας της πάσης δυνάμεως, τό τε του βασιλέως αυτοῖς παρεδηλωσε γράμμα. Οι δε ηγεμόνες των Io ὁπλιτικῶν συνταγμάτων εφησαν τῶ στρατηγ6 μη ἐθέλειν τὸ μά- χιμον ἐς τὸ ἀντιπέραν τὰς διαβάσεις ποιησασθαι, τὰς αἰτιας ἐνεκθέσεως μoψα noιουμενοι. ἐπει δἐ ὁ Πετρος ἀντιπρώρως τοῖς C ἴχλοις ἐποιεῖτο τους λόγους λαῖλαψ μεγίστη θυμου τοῖς στρατ πέδοις ἐνέσκηφε. διὰ τουτο αι δυνάμεις του χάρακος ἀποκλινα- 15σαι κατὰ μόνας ἐκκλησίαν συνήθροισαν. τουτο οἱ ἡγεμόνες του ὁπλιτικου θεασάμενοι ἀποκλίνουσιν εἶς φυγην και προς Πετροντον στρατηγὸν παρυγώονται. ἐτέραν δἐ και τa ἐς et στερον ἐκ- δεησίαν πεποιηκότα τα πληθη εξαρχον τυν ε κατόνταρχον Oωκῶν
προεστησαντο, ἐπι ἰσπίδος τε εἰς υφος ἐξύραντες ευφημουν ἐκ- mP τόπως την ἀναγόρευσιν. τουτων ὁ Πέτρος ἀκηκοὼς εἰς ἀπόδρασιν τὰς φροντMας μετέθηκε, και δηλά τε τὰ συμβεβηκότα επεποίητο Ματρικω του αντοκράτορι. ο μεν ουν Ματρίκιος τὸν ἀπαlσιον ἄγγελον εἶσκαλεσάμενος εῖς τa βασίλεια, ἐν παρα στερ των ἐπηκολουθηκότων ἐποιεῖτο 2.5
rit avaritia; arx malor in est hic morbus imperatorem invasit, ob quem anima fortasse aliquando carebit, ut versimilo e tra*oedia Homerica oratronem comitam. hic dies Romanis multarum miseriarum assi rei initium. scio, constanterque credo.' cum Hs dictis Amnonem lacrimis ae profundentibus abrumpit, et ad castra prosectus luce altem omnibus centurionibus congregatis imperatoris ad se litteras demonstrat. Illi missiles nolio Istrum traiicere affirmant, et causas exponunt. quoniam nutem Petrus in sententia permanens nihilominu se multitudini opponebat, Rtrox Irarum Drosella in exercitum incubuit. quamobrem matris excedentea seorsum in concilium meunt. ouo viso duces ad Petriam au-DNunt. Postridie rursum coeuntea exarenum Phocaui centurionem sibi Praefimunt, eumque supra scutum alte sublatum faustis gratulationibus prosequuntur. bia auditis Petrus fugae ae commisit, quaeque acciderant, Maurimo imperatori reni nutavit. Qui in laudium nuntium in regiam vocatum in abdito de iis quae eum nerant aigillatim percunctatur. deinde cum anxsis curta trepidaret et
342쪽
τας πετσεις. εῖτα ταῖς μερίμναις ἐσφάδαζεν, ωμηχανία δἐ αυ-
τινὶ εἴς ἐξουθενῶν τὰ τῶν νεωτερισάντων μελετήματα. τοῖς M5 δήμοις ἐδήλου διὰ κηρυκων παρὰ τὸ στάδιον ino ἀλυγου ἀκοσμως στρατιωτῶν μὴ ταράττεσθαι. Οἱ μἐν Ουν του κυαναυγους χρω- Ρ πεματος ἐρασταὶ μετ' ουδῆς ἀνεβόων προς τον αυνοκράτορα ταυτα
-ὶ αυτῆς γὰρ τῆς - λέξεως σννθήκης ποιησώμεθα μνήμην
ὁ Θεός, αυτοκράτωρ, ὁ κελευσας σε βασιλεύειν, υποτάξω σοι 10 πάντα τὰ πολεμουντα τῆ βασιλεια. εἰ δε Ῥωμαῖος ἐστιν, ἀεργέτει, α γνώμονά τε εἰς δουλείαν σου τουτον υποτάξεις χωρὶς ἀ-
ματος.' τετάρτη δἐ ἡμέρα, καὶ τους δημάρχους ὁ αυτοκράτωρ
Hσκαλεσαμενος προς τὰ βασίλεια, ους διοικητὰς τῶν δήμων ει ωθεν τὸ πλῆθος ἀποκαλεῖν, μνόματα di τουτοις Σέργιος καὶ Κοσμῶο ἐπυνθάνετο τῶν δημοτευόντων ἐπὶ λεπτου τον ἀριθμόν. ὁ μἐν ουν Σέργιος ἐν χάρτa την σύνταξιν τῶν ἐραστῶν του χλοά- Bζοντος ἐνεχάραξε χρώματος, πενtακοσίους προς τοῖς χιλίοις τυγ- χ νοντας, ὁ δἐ Κοσμῶς τους τῆς ἀντιθέrου αἱρέσεως ἐκατοντάδας ἐννέα συντέταχεν ' εις δύο γὰρ χρωμάτων ἐφέσεις τὰ τῶν γ' μαων καταπέπτωκε πλήθη. ἐντεῖθεν μέγιστα κακὰ τl βίου εἰσήρρησε ' κατὰ μικρὸν γὰρ τῆς λοσσώδους ταύτης αὐξανομένης μανίας τὰ Ῥωμαίων διώδ.οντα πράγματG. 8. V μἐν Ουν αυτοκράτωρ ἡκειν ἀκουσας τον τυραννον v
mularis, ludoriam equestrium spectaculia crebro dat operam, simulat lue - corintva istorii in em novas motremium pro nihilo putare. populum autem oco praeconum in circo monet ne iiiiiii ipse ex tetrierraria minitum aedicione turbetur. qui igitur Venelao factionis erant, ita ad vem nim imperatori accine ut. deus, Imperatur, cuius Iussu Iinperiis, omnea imperio tuo mi versantes libi subiiciat. quodsi Romanus est, illi benesae, et improbum in potestatem tuam redIges citra sanguinem.' die quarto tribunis, quoa populi administratores vulgoa nominare solet, ad se in palatium accitia , Sergio, inquaui, et Cosma, popularium num rum subtiliter exquirit. Sergius in eliaris numerum Prasinorum exam tum tradit mille quingentos, Cosinas contrariae saetionis nongentos. duo in ysippe colorum, caerulei et viridis, factionibus de lita erat populi mauiuiuo, unde mala gravissima in vitani importata sunt: sensim enim aucta hae rabiosa insania res Romanae peMum iverunt. 8. Imperator Eppropinquare tyrannum audiens, veluti calamitatem allevaturias, legatos ut uita qua re tyrannus insolescit et honoribus ii ovis
343쪽
χειρων. ἔγε τύραννος ἐπὶ τουτοις υψαυχενί - καὶ - του νεωτερισμω καταμαίνεται, ἀπράκτονς τε τοὐς πρέσβεις ἐξέπεμπεν. ο δι Μαυρίκιος περιφρουρεῖν τοῖς δημοις τὰ Θεοδοσίου τεθη προστάττει, a δεψασθαι λόγος πρεσβυτης ἐρεῖ τὸν Ἀρκαδίου του Gυτοκράτορος Θεοδόσιον παῖδα. προ τουτων τοίνυν s
hμερῶν ολθων Γερμανὸς κηδεστης γὰρ οντος Θεοδοσίου του
D παιδὸς του αυτοκράτορος ἱππάζεσθοί τε και ξυνωρικευεσθαι τον Μαυρικίου του ἰσαρος τι ὁν αναλαμβάνει ες Καλλικράτεια
χῶρος γὰρ προ του ἄστεος οἶτος, λίαν Aς επος εἰπεῖν Δρικός. ὁ μἐν ουν Μαυρίκιος παρασκενην βασιλικην Θεοδοσίω δίδωσι τῶ 1o παιδί του di νέου κυνηγετουντος ἀπεριμερίμνως και λίαν ἐπαγωγότερον, παραγίνεται πρέσβυς ώς αυτὸν in ὁ της Ῥωμαίων μαχωου δυνάμεως, ἐπιστολην τε ἐγγεγραμμένην υπὸ του ὁπλι
η δἐ αζωσις η αυτὸν ΘεοJόσιον την ηγεμονίαν του κράτους 15 ἀναλαβεῖν η Γερμανῶ την αυτυκρατορικην ἐμπορπησασθαι δυναμιν ' μηδἐ γὰρ ετι ἀνέχεσθαι Nn ὁ Ματρικίου του αυτοκεάτο- P aer ρος Ῥωμαίων δυνάμεις ἰθυνεσθαι. γίνεται τοίνυν ταυτα κατάδηλα Ματρικίω τῶ αυτοκράτορι. ὁ μεν ουν βασιλευς ἐπεὶ ταυτα ἐπέπτατο, μετύγει διὰ γραμμάτων ώς αυτὸν παραυτίκα τον mπαῖδα. τI δἐ υστεραία περίλυπος ἄν προστάττει ὁ αυτοκράτωρ μεντιόλω ἐπιστατεῖν τοῖς περιφρουρουσι τὰ του ἄστεος τείχη. 75 τοίνυν ἐπαυριον υπὸ πρώτην εω εἰσαγώγιμον τον Γερμανὸν ὁ Ματρίκιος ποιεῖrαι πρὸς τὰ βασίλεια, καὶ περίδακρυς γεγονὼς τουτων τῶν κακῶν εφη τον Γερμανὸν πεφυκέναι υπόθεσιν. ην 25
Insanu, leotos alno responso diadulae in Mesus moenia Theodosimia a populo custodiri iubet, quae quidem Theodosium Amidii imperatoria
filium construxisse vetus fama loquitur. paucia ante viebus Gemanus, Theodosii filii imperatoris socer, generiam suum Callicrateam locus es nte urbem, per uam, Verbo complectar omnia, amoenua ac aperi sus equia veniculis in venatione se oblectaturum Mauricto apparaturn suppessitante. dum iuvenis omni enim expe sina multa cum voluptate venatum exercet, adestis exercitu levius, Bb eo scriptam epistolam ei potangit, qua petebatur ut aut ipse limperii Prinmp
tum ausciperet aut Gemano euiidem dereti militem enim Romanum Nauricii imperia de caetero neutiquam passumini. Mauricius his Con pertis per litteras ad se filium repente advocat. postero die in edib iiter moestua Comentiolo urbis muroriam customam commendat. cie fie-quenti bene mane Germanum in palatium a emit, et multis mim laeHinis Iesum horaim malorum Oaput et eausam asserit. huius auspicionis
344쪽
δε της υπονοίας ταυτης τεκμήριον τυ δι' ἐπιστολέως τὰς δυνάμεις τον Γερμανὸν ἐθΩειν βασιλέα ποιήσασθαι, έὶτα του τετυραννηκότος πλήθους απασαν την 7ππον την προ T- αστεος νε- Bμομωζ' καταπρονομευσαντος την Γερμαν limis μόνην ἄδιύ-5 σπαστον τηρηθῆναι. ἱκανως Tolνυν του Γερμανου dnoλεχον μένου τίδ αυτοκράτορι, καὶ την του βασιλεως λυπην μη κατευτύζοντος, ἄρ ἐν τέλει λέγουσι τον Mατρίκιον τῆσαι φείδου, Γερμανέ, του μηκυνειν τον λόγον otidiν ηδυτερον του διὰ ζαφους τεθνάναι. ἐπὶ τουτοις ὁ αὐτοκράτωρ ἐπιτείνας το βα1o δισμα μεθωrαται του παρὰ Ῥωμαίοις λεγομένου σεκρέτου. ἐπεὶ δἐ ὁ του αυτοκράτορος παῖς Θεοδόσιος παρειστήκει χαλεπαίνοντετρο αυτοκράτορι, ωκτειρε τον κηδεστην κινδυνεύοντα, καὶ μικρυν
τῆς οἰκείας στάσεως διεξελθων ἐξιόντι του Γερμανου ἐν ἀποκρύφοις κατεψιθυρισεν, ἀπόδρα τουτον' φήσας, ροω ανθρωπε ' C15 θάνατος ἡ ζημία σοι γίνεται.V ὁ μἐν Ουν Γερμανὸς διὰ τῆς λεωφόρου, ξν μέσην τὰ πλήθη κατονομάζουσιν, ἐς 1 ν εαυτου
duo erant arminenta, quod exerestus eum per litterasis imperiunt -- Pras luat invitarat, et 'iod tyranni copiae, eum, quidquid equominante ui rem paMaeret . a giMent, elua duntaxat pepe erant. Quin m se Gemanus abunde respondisset, nec tamen imperator doloremenire potuisset, ad extremum adiecisse Maurimum aiuiit parce, Ge mane, plura loquii nihil iucundius quam per gladium emori.' post liaee secreto, ut Romani aptellant, egreditur. quotliam Rutem Theodosius irato patri aderat, foeeri in diaerimen dati misericor ia captus, Paulum l. loeo secutus , exeunti in aurem insusureat, fugeret hunc virum lmperatorem , ni oem si vellet. Gemanua via publi , quam plebs Iu viam nominat. domum suam eoneediti vesperi coactia satelli Ib uia aeriim deiparae templum petit, a Ciro Theodosii temporibus esse conditum Lama non falsa praediist. hic tum in consulatua grauium Meenderat ν feriant auo sui a virum inrigni probitato, si rassiumque di mplianarum eum in rilesta quadam insania cupitlissimum. diei crepusciso cognoscit Mauricius Gemanum coriiua auaria apprehendi e. urer Stephanum eunuchum, filiorum auorum paedagogum, hominem nosilem
345쪽
V 282 παMων ευνουχος Ουτος των ἐπιφανῶν του βασιλέως καὶ λίαν πιρίδοξος τοῖς ἀνακτόοοις) προς τυν Γερμανον ἀφικέσθαι προσέταξεν, οπως πειθοῖ υπεξαμπι των ἱερῶν περιβόλων εκεῖνον. οἱ ι ἐν ουν περὶ τὸν Γερμανὸν ίς εἶδον τυν του βασιλεως ευνου-χ- ωπεξαγαγεῖν τουτον ἐθΔοντα του της θεομητορος ιερου, υν- sτικαταστάντες ἐξωθουσι τον Στέφανον, αἰσχίστοις αυτὸν περιβάλλοντες ὀνείδεσι. νυκτὸς ει γεγονυίας υπεξέρχεται του τεμένους ὁ Γερμανός, και προς - μέγα της πόλεως ιερὸν μετεφoia τησε, τὸ ωπὸ γουστινιανου του αντοκράτορος Παν φιλοτίμως καὶ πολυτελῶς ἱδρυμένον ' τουτο καλουσιν εκκλησίαν μεγάλη ν es Io Βυζαντιοι. ὁ μεν ουν Μαυρίκιος ράβδω ἐμαστίγου τὸν εαυτου
υἱὸν Θεοδόσιον ' εφασκε γὰρ τὸ απόρρητον εἰς Γερμανὸν ἐκεῖνον P 2M μεταγαγειν. 9 τούτων δὴ πραττομένων, οι ' μαχι της οδοιπορεις ἐχόμενοι Βυζάντιον τὰς ὁρμὰς ἐπιτευουσιν. οΓερμανὸς ὁπλίταις συμπεφραγμένος απριξ ειχετο του ιερον. ὁ δἐ 15ουτοκράτωρ πληθος των σωματοφυλάκων ἐξέπεμψεν, υπεξαγαγεῖν του ναου τὸν Γερμανὸν ὀρεγόμενος. ἐντευθεν θυμὸς μέγας τη πόλει ἐνέσκηψε. πείθεται τοίνυν ὁ Γερμανὸς του τεμένους ωπεξελθεῖν. τὸ τolνυν πληθος της πόλεως ἀθροισθεν περὶ τa προαύλια γίνεται τοῖ ιερos, καί τις ἀνηρ, Ἀνδρέας ἔνομα αυ- metu, των περὶ τὰς ἱερὰς ἀπασχολουμένων λιτάς, μεγίστy φωνηκέκραγε παλινδρόμει πρὸς τὸ ιερόν, Γερμανέ' την σεαυτοῖB σῶζε φυρον ' θάνατός σοι τὸ ἐπαγόμενον.'' καὶ πείθει τὸν Γερμανὸν μεταφοιτησαι πάών πρὸς τὰ ἐνδόμυχα τοῖ ναού. τὰ δὲ πληθη συρρεύσαντα ἐβλασφημουν εἰς τὸν αυτοκράτορα, καὶ με- 25γίσταις οβρεοι τὸν Μαυρίκιον εDuoν, τω δὲ των Μαρκιανι-
et Inter ausicos Imprimis conspimum, eum convenire et Perauamam m aeria septis Mneere iubet. comites Germani videntes qui 1 eunuchus naretur, resistunt, ipsumque conviciis turpissimis opertum templo ex-Pellunt. noctu Germanus aurulumi, et in amplissinium urbis templum, α Iustiniano imperatore ad ritum ambitiose ac sumptuoso exaestificatum, quam Bygantu ecclesiam magnam vocitant, porro ransit. MauriciuSTheodosium susti is aecipit, et areana sua aperitisset. 9 his hunc modum procedeniabus, Noniani iter aggressi lupi sitatem tum intendunt. Germanus armatis septus, teinplo fixus adhaeret. insePerator complures do ex nibitoribus auia ad eum educendum mittit ἔ unde rivitatem ira pervadit. nexus tamen Gemanua exire instituit. tua plebs urbana aedia vestibula concureat, et Andreas quidam, sacris Pre CilnIs in ea vacare solitus, voce altissima Excleuuat laecurre in teniplum, Gemctne; conserva vitam tuanir exitium tibi auadelair ' quibiis vocibus obse luens in ab sitiora aedis gradum revocat. inna vul a coitione iactu - probria imperatorea uacarat, contumeliis tu eum debam:ha
346쪽
5 στασιάζοντι. πανταχου τοιγαρο et j πόλει περικυμαίνοντος του
του αυτοκράτορος ἀπειλητει, ον οῦπαρχον πραιτωρίων εἰωθ ασιν ὀνομάζειν ' μαῖοι. τοῖτον ὁ Ματρίκιος ἐν τοῖς προτερευουσι των ἀρχόντων ἐκέκτη o. τοιγορουν μεσοτσης -κτὸς την βασαλειον στολην ἀποεισήμενος, τήν τε υπηρέτιν υλκίδα παρα-η-
15 σύμενος δρόμωνα δἐ ταυτην εἰώθασι τα πλήθη ἀποκαλ/ῖν) και Dχρηματα ἐς αὐτὴν εκβαλὼν αμα τευ γυναίω καὶ τοῖς παισὶν in αυτῆς ἐπιβαίνει, τόν τε Κωνσταντῖνον αναλαβὼν προς ἀπόδρα- ,σιν εῖδεν. τὰ δἐ πληθη ἐπὶ τὴν τDραννίδα κατολισθήσ&ντα κατεπανπιχίζοντο τοῖς κακοῖς, και ες τὸν Mατρίκιον ἐρραφιήλ re μεθ' ιβρειος Dσματα. ἐπέσκωπτύν τε και τὸν ιεράρχην τυ τηνικαῖτα καιρου, δν πατριάρκην συνηθες 'αμα ις ἀποκαλεῖν Kτριακὸς υνομα αὐτου. τω ἔντι γὰρ τυ πλῆθος tintilδευτον καὶ πρὸς τὸ χεῖρον ταῖς τροπαῖς ἐμμανές, δνσνουγί τόν τε και του συνοίσοντος λίαν ἀμυητον. λαίλαπος τοιγαρουν γεγοντίας με- P 209tur, et Marcionistis quae est liaeresis emur Madam fatua r Ilione stolida et deridicula. servente litur tumultu. plebeii, qnt muroseustodiebant, his auditis, deserta custodia tumultuantibus gese immiscenti itaque malis urbem undique instar fluctuum inuitilantibus, plebeia muli ludo meco impetu et surore incitata Cotistantini Lardys aedes igne inlecto periliti erat hie Me e senatu illi istrissimus et patricia dipnitato cohonestatus; et antea tributis Orientalibus recipiendis quem praesectunt praetorio Romani nominare solent ab imperiitore praepositus, et litterprimos prineipes habitus. in hoe rerum statu Mauricius medio noe vestem augustalem exueris et privatam titiluens, dromone, ut vocatur, conscemo et grandi pecunia illata, una cum uxore litterisque et Con- Mantino lagani inivit. cui vulgus, ut tmnno, tota nocte male iacere non cessavit, mutnenis etiam in eum per contumeliam comporii in. commatis item In Q Haraim hierarcham sive patriarcham , ut Romanis appellare mos est, insultabant. sane multitudo popularis imperata est, et relais mutatis deteriora suriose eomplectens admonitiones respuu ἔ et
quid conducibile sit, pronus iton intelligit. procella igitur notis immane
347쪽
δίων ἔκατον καὶ πεντηκοντα τῆς πόλεως Κωνσταντίνου του αὐτοκρατορος. ἐπιγίνονται M avrs νόσοι ἀρθρίτιδες. ταν rης v 283 δἐ τῆς νόσου ἀσθένεια κti γίστηκε δυστυχης τοῖς τὸ βασίλειον 5 ἄστυ κατοικοῖσι διὰ παντός' τὰς δἐ αἰτίας ου δίειμι, Λα μὴ
την ιστο Pίαν παραμορτύσωμαι. τότε Mαυρίκιος L αποστίλλει B τον Θεοδόσιον ως τυν Xoσρόην γενέσθαι καὶ περὶ συμμαχίας καθικετευσαι τον βάρβαεον, ἀνομιμνησκειν τε καὶ υσα περ αυ δυστυχἰσαντι Μω ρίκιος διελυσα ro, ἀξιουν τε δμοιβαίαν τὴν Io χάριν ἀντιταλαντμεσθαι, υλης ομου τῆς οἰκίας ἐν μεγίστω καταπεπτωκυLς κινδύνF. υπεδείκντε δὲ καὶ τυν δακτυλιον ὁ Mαυρίκιος, παρενεγγυα τε μηJυμῶς ποι σασθαι τζν ἀνάζευξιν, εἰ μή που γε Ουθις θεάσοιτο τον δακτυλιον. Ουτω μἐν οἰν ὁ Θεοδόσιος ἐπὶ την Nίκαιαν γίνεται. ἀλλα καὶ συνέκδημος γίνε- 15C ται αυri Κωνσταντῖνος, ον τὰ πλήθη Aαρδὰν κατωνόμαζον.
Κατὰ ταυτην την νικτα ἀνὴρ δημότης ἐπίσημος codUGτης di ἐν αυτ φ τὸ ἐπώνυμον καὶ ἴτεροι του χλοάζοντος χρώματος ἐρασταὶ τὰς πυλας του τείχους αναπετάσαντες πρὸς τυν ταραννον παραγίνονται. ὁ δὲ Γερμανὸς ἐς βασιλείας καταπεπτω-2Dκὼς ἰ ρωτα, και Θεόδωρον σιλεντιαρίου δἐ -τος στρατειματι
D ἐκεκόσμητο πρὸς τον Σέργιον ἔπεμπε κατ' ἐκεῖνο δὲ καιροῖ -- τος ὁ Σίργ ιος ὁ μαρχος ἐτύγχανεν ἄν τῆς Πρασίνων πληθυod, και ξίου υπὸ τοῖ δήμου τυν βασιλικον ἀναδήσασθαι στίτανον
trementibus exeItata, Maurimus aevo ad aedem ninrtyria Autonomi via uua evadit; qui laetis Cpoli Hrester innium et quinq-ginta Macta abeati praeterea arumloriam doloribus corripitur ἔ cuius morbi misere im elisit urtinax imperialem incolentibus aemper infesta est. mus di serere nolo, ne quid historiae samea i nutetur. mittitur a Mauratio ad Choaroen Theodosius, qui et auxilium mapplex min, et regem mmm nes at quantum duri Mimis temporibus auis praesidium ab eo auxiliumque Mnserit, tantoriamque beneficioruin remunerationem aliquam postulet, quandoquidem eum , universa domo in extremum praecipitatus ait discrimen. Ostendit porro annulum, cohortando ne ullo modo redeat, nisi eundem raraus conspexerit. aio Theodoaius Ni eam desertur, quem Constantinua tardya coaetintur. Eadem nocte vir plebeius et eo us, cognomento Hebdomum, aliique Pr inae saeuouia moenibus egremi ad tyrannum e conserunt. -te in Gemantis restinandi desiderio incenMas Theodor im Silentiaria honore ab exercitia donatum ad Sergium, qui per id tempus Prasinoriam tribunum agelint, roga nae mittit, ut eius opera cerita conditioisibus et
Pactis, quae simul acripis mitiniat, liceret albi a populo diadema --
348쪽
ουν κως τισι καὶ ὁμολογίαις ἐπράτοις. ὁ μἐν οἶνγιος ἐξ ἐεὐθινοῖ προς τοῖς κορυφαιοτέρους του δήμου τοὐς ρους του Γερμανου μετωχέτευσειν. δυσανασχετοῖσι το stis olλεγόμενοι Πράσινοι, καὶ tib ἀξίωσιν αποπέμποντο, φώκοκτες 5-ὼν μεταβολὴν τῆς ἀρέσεως ὁ Γερμανὸς ποιήσηται πώποτε, Οιτε μεταθησοι τὸ δόγμα διὰ τὸ ἐς Θαν ἐμπαθῶς διακεῖσθοι περὶ την των χερομένων Βενέτων προσπάθειαν. ' Ουτω μἐν Ουν οἱ Πράσινοι του Γερμανου τὰς ἐλπίδας ἀβίχισαν ' ista di ὁ Γεγμανυς διητυχησε του βουλήματος, περὶ την Tos τυράννου μετε- Io χώρησεν εννοιαν, κώ προσκυνεῖ πρὸς υν ἡ τύχη in ἔπος simis μεταβέβηκεν. 10. Oi δἐ Πράσινοι Hς τὸ λεγόμενον Ῥήγιον γίνονται, P καὶ ταῖς εvgημίαις τυν τύραννον μεγαλύνουσι, καὶ πώθουσιν ἐν τω λεγομένω Ἐβdωτ τόπος δὲ Ουτος του ἄστεος ἀπὸ σημείψνHἔπτὰ) τὸν Oωκῶν ἀφικέσθαι. κατ' αἰτῆν την ἡμέραν ὁ τύραννος τυν ἀσηκρήτοις Θεόδωρον, τῶν βασιλικων τα γράφων ἄνδρα ἐπίσημον, ἐν τῆ λεγομένη ἐκκλησία μεγάλη ἐκπέπομφεν, υπως οἱ Βυζάντιοι λαοὶ τον ἱεράρχην την τε σύγκλητον ἀναλαβαμενοι cς αυτὸν παραγέν-ται. ὁ μἐν Ουν Θεόδωρος ἀφικόμενος 2ο - τὸ μέγα τέμενος τῆς πόλεως τὸ υπὸ λυστινιανου του αυτο- κράτορος ἱδρυμένον, ἀνεὶς ἐπὶ τῶν βημάτων τῶν ν λῶν ἄμβωνα ταυτα τὰ πλήθη ἀποκι λεο τὸ του τυράννου πρόσταγμα is τῶ χ- μεταδίδωσι. πάντων τοιγαρουν γενομένων πρὸς τὸν Καλυδώνιον τύραννον, τὸν τῆς σώφρονος ἄλουργίδος ἀσελγέστα- 25 τον Κένταυρον πρέπει γὰρ -τω τὸν Φωκῶν ὀνομάζησθαι , Id
peratorium consequi. Serona prima luee ad populi primorea de Gediniani petitione refert. Pritates moleste terent, petitionedua relecta Gesentanum nunquam saetionem perinutaturiam Iisque a placito suo dise-min autumant, ouia Venetae saetioni modia omnibus ait deditissimus. si e Prasini spes Germani confoderunt. qui, postquam res se a luit quam volu et, ad tyranni amicitiam eonvere , mi seriuriam videlint pri pNuam, ut verbo dicam, eum adoravit. IO. Prasini Rhegium venientea tyrannum lausus a laniationibus inant, auctores iue illi sunt ut in Sehumum loeus ab urbe septem mi litnia abrat progrediatur. eodem die utrannus Theodorem a semietis, Inter celeres acribas seu aetuarioa Imperatoris vimin clam imum, in in gnam, ut dicitur, Melesiam populum Byrantium una eum hierarcha et euntiI ad se vocatum mittit. Theodoma templum urbia amplissimum . Iustiniano Augusto constriactum Ingyrasus, excelsos gradus sive fimbo nem vulgo dictum amem ii, tyranni mandatum palam e lietati universis igitur prosectis ad utrannum Calydonium, ad Gntaurum in modesta purpura proterv imum chia quippe nominibus Phocain par est a re
349쪽
ὁ μιξοβάρβαρος τυραννος κατειρωνευομενος Γερμανώ ανα--
ραννον, καὶ πάντων της μεταβολης γλιχομένων, ἀναγορευεται. go κακόν, καὶ κυριος των σκηΠτρων ὁ τυραννος προχειριζεται, καὶ κρατεῖ της ευδαιμονίας η συμφορά, καὶ λαμβάνει τὴ νεναρ-5ξιν τὰ μεγάλα και ἐπίσημα των Ῥωμαί ν ως επος εἰπεῖν ἀτυχη-C ματα. περιβάλλετοι τοίνυν τον βασίλειον στ/ανnν ὁ παλαμναῖος ἐκεῖνος ἀνηρ ἐν του νεω του προφητου και βαπτιστου V 284Iωάννου. τη δ' ιστεραm ἐπήαθει της πολεως, ἐφιζάνων ἄρ- μαμἄζης βασιλικης. ουτω μεν ουν ἐπιφανη και περίδοξον την Ioεισοδον ἐπὶ τὰ βασίλεια τεθρίππου λευκυ ὁ τυραννος ἐποιησατο, καὶ on νεφaην χρυσθν υετέζουσαν των βασιλικῶν θησαυρῶν πομπην τοῖς εντυγχάνουσι κατομβρωατο. πολλοὶ di παρὰ των δύμων κρότοι ευχαί τε καὶ εὐφημίαι τοῖς ἀσὶ του τυράννου περιε D κέχυντο. ἐπει δ' εἰσηρρησεν εἰς τὰ βασίλεια, πανηγυριζει τα Isnληθη, ἱππικοῖς ἀγῶσι την δυστυχη ταυτην ἀναγόρευσιν εορταζοντα. V δ' ιστεραία ἐπιβατηρια των σκηπτρων τοῖς στρατευ- μασι δῶρα παρευετο. υπην δἐ τω τυράννου και γυναιον εοντία δνομα αυτω) ' ταυτη στέφανον βασίλειον περιτίθησιν, ἐπεὶ δἐ καὶ nos παῖς ειθισται τοῖς αυτοκράτορσι τους ὁμοζυγους αμ-mγορενειν, ἐπιφανῶς τιμησας τὸ εθος ὁ τυραννος την Αεοντίαν P *ii βασίλισσαν ηζίου θριαμβευειν. γίνεται τοίνυν κατὰ ταυτην την
ημέραν τοῖς δημοτικοῖς περὶ της στάσεως ἄμιλλα. ην γὰρ αν-
visus est semibarbarus et simulavit se velle Germanum Imperatorem clarare. aed enim populo illi applaudente omitibus lue res novas exposcentibus, promulgatur pestis illa, et sceptri doluitius t Tannus deligitur, obtinetque felicitatem calamitas, et ingetitia atque insignia Romanoriam detrimenta, ut summaum dicam, procedero I ipiunt. itaque corona in aede Ioannia Baptistae et Prophetae homo consceleratus iri luitur; ac Postridie imperatorio in mirma, quadrigis alliis, splendida et magoifica Pom- urbesii et palatium init, e illesauris imperatorias, velut ex aureae nube passim inisrem spargens aureum. mulsa tum populi plausibus,
multis complurium votis et gratulationinus eius aures circumson ieriint. concursus ad regiam, equestria certainina instituuntnr, et in licia huius creationis dies sestus agitatur. postridie propter initum imperiuiu Congiarium militiuus. . habebat uxorem vocabulo Leontiam tyrannus rhuius eaput corona imperatoria quia Vero Imperatores coniuges . publiice et solenni eum apparatu Augustas pronuntiare confiueverant, consuetudinem eam tyrannus insiqniter colens Leonsiae pompam ac
triumphum paraviluasi iudicavit, populares de loco stationia liu -
350쪽
τοῖς η-των τόπων σεπίμαχος ' των Πρασίνων γαρ .λόντων ἐν τω λεγομένω Aμπελόω προαυλων, τουτο της βασιλέως Οικίαο την στάσιν ποιησασθαι και την βασιλίδα τοῖς εἰωθόσι κρότοις υμνεῖν, ὁ των Βενέτων δημος ἀντέλεγεν ' εδοξε 5 γὰρ αυτοῖς δηθες τουτο πιφυκέναι καὶ ξένον. μεγίστου τοιγαρουν γενομένου ταράχου, τυν Αλε ανδρον εἰσπέμπει ὁ τιρα-νος κατευνάσαι των ἀμφισβητουμένων την εριν. ην δἐ ουτος ὁ υλ ανὁρος ἀνηρ πονηρός, των καταστασιασάντων μυρικίου του αντοκράτορος λίαν ἐπίσημος. ὁ μἐν ουν Κοσμῶς ὁ την δη- BR μαρχικην περικείμενος ἐπιστασίαν χλεζάνδρου τοῖς λόγοις αντα τεινεν. ὁ δε Ἀλέξανδρος γαυρον και τυραννικὸν κεκτημένος τό
δνατρέπεται. ἐπὶ τουτοις οἱ Βένετοι χαλεπαίνοντες κατὰ του
15Nλεξάνδρο η ἐξωθουν δημώδεις βοάς. a δ' εἶπον ἐκεῖνα ταυτώγε καλον γὰρ και της ἰδιώτιδος φωνης μνημην ποιησασθαι
Nnαγε, μάθε την κατάστασιν ' ὁ Nαυρίκιος Ουκ ἀπέθανεν. ' 11) ὁ δἐ τυραννος τοuτων ἀκηκοὼς ἀποπαυει τα πληθη καθυ- Cλακτουντα περὶ των καιρίων, τI δ' ἐπαυριον πρὸς τον φόνον2D του αυτοκράτορος ἐκβακχευεται. τοιγαροῖν ὁ Μαυρίκιος του μεταμέλφ φιλοσοφησας τυν κίνδυνον, τον δακτυλιον πέμπει Θεω- ὁοσω τω παιδι ἐπιβεβηκότι καίας της πόλεως, ἀναζετξαί τε προς αυτὸν θῶττον προσέταξεν. ουτω μἐν ουν Θεοδόσιος γεγω- νῶς πειθηνιος τω πατρὶ πρὸς τὰς συμφορὰς ηυτομόλησε, καὶ 25 φιλυπόστροφος γεγονὼς πρὸς ὀπτοσφαγην nuραγίνεται. τοίνυν o
riint. nain cnin Prasini In Ampello, quod inrellae vestibulum,tionem habere ibique Augustam solitis plausibus excipere vellent, Venetorum populus, cui istuc Insuetum et peremnum vadebatur. tumultu igitur maximo exorto, tyrannus ad controversiam componendam Alexandrum mittit, hominem perversum et inter seditiosos adversus Nauricium nobilem. et Cosmas Venetomini tribunus ae obiicit. Alexander superbus et tyrannica praedit audacia Cosmani contumeliis lacessit, inanuque in pectus adacta eum propellit. Veneti Irascentes elamorem communiter tollere in veri,a huiuscemodi placet enim et privatae voela meminisse apage, cognosce rerum statum meliust adhuc vivit Mauri- eius. II tyrannus his cognitis populum de praerootiva loes dissidentem et mutuo allatrantem tranqitillat, ac die postero ceu firmo quodam hacchico allinulatim caedem Mauricii parturit. is aetorum suominpoenitens, et periculum supra eaput sapienter considerans, minodosio filio, qui iam Nicaeam perveneriit, annulum transmittit atque ad se e leriter reverti iubet. Tseodotiua patria imperata laesensis di lamἰisti a