Corpus scriptorum historiae byzantinae Theophylacti Simocattae Historiarum libri octo

321쪽

αIrtαν τινὰ περιlστη ra. φησὶ δὴ την is ιγππτον απασαν no τυμόχωστον εἶναι, ἀλλα μην καὶ φυχράν, ετι δἐ καὶ κισση- ρωJη την φἰσιν, ραγάδας τε καὶ μεγάλας καὶ διηνεκεῖς ἐλειν, και διὰ τουτων εἶς ἐαυτην d- μβάνειν πλῆθος πρότητος, καὶ D κατὰ μεν την χειμερίαν ωραν του ro συνέχειν ἐν εαυτῆ, θερινῶν Sδε ἐπερχομένων τροπων ωσπερ ἱδρωτάς τινας ἐξ αὐτῆς πανταχόθεν ωπεῖναι, καὶ διὰ τούτο πληρουν τον ποταμόν. ὁ μἐν Ουνγνορος δῆλός ἐστι μὴ μόνον ου τεθεαμένος την Aιγυπτον, ἀλλαι ηδε παρὰ των ἰδόντων τω κατὰ τὴν χώραν ταντην ἐπιμελῶς πωπυσμένος. πρῶτον ι ἐν γάρ, ει περ ἐξ αυτῆς τῆς Alavnτου ὁ 1ONεῖλος την ανξησιν ἀnελάμβανεν, Ουκ αν ἐν τοῖς dνωτέρω μέρεσιν ἐπληρούτο, διὰ πετρώδους καὶ στερεῶς χώρας φερόμενος νύν δὲ πλείω των ἱξακισχιλιων σταδίων διὰ τῆς Αἰθιοπως διαρρέων ἔχει την αἴξησιν πριν ξ φαυσy τῆς Αἰγυπτου. λειτα εἰμ ἐν τὸ ρευμα του Νείλου ταπεινότερον ἐν τῶν κατὰ τὴν ποταμό- IS χωστον την ἀραιωμάτων, ἐπιπολαιους ἄν εἶναι τὰς ραγάδας συνέβαινε, καθ' υς αδύνατον ἐν διαβαώειν τοσουτον nλῆθος ὁδί- P 189 των ' εἰ di υφηλότερον τόπον ἐπεῖχεν ὁ ποταμὸς τῶν ἀραιωμάτων, αδύνατον ἐν ἐκ τῶν ταπεινοτέρων κοιλωμάτων εἰς τὴν υφηλοτέραν ἐπιφάνειαν et, τῶν ιδάτων σύρρευσιν γίνεσθαι. καθό- 20 V 269 λου δἐ τίς ἄν δυνατον ἰήσοιτο τους ἐκ τῶν κατὰ τὴν γην ἀραιωμάτων ἱδρῶτας τοσαυτην αυξησιν τεὴ ποταμῶ εἰσποιεῖν, ἄστευn αυτου σχεδὸν πῖπαν την Αἴγυπτον ἐπικλύζεσθαι; ἀφίημι 21. ἐκ et J λαοιῶν Iri

Aegyptum totam fluinyiabus subivirincla resertam ae Meldam naturaqua

pumicosam seu fistulosam esse ἔ rimam item inamas ae perpetuas habere, per quas in se copiam humoris recipiat, quam hiberno tempore contineat, aestivo autem solstitio ineunte veluti sudorea quos iam ex omni parte emittat, atque ita Nilum numen exereseere. eaeterum non modo Aegyptum nunquam oculia oblisse Ephorum, sed neque ab iis . qui eam vidissent. res eius probe cogitovisse certum ost. primum enim, si ex ipsa Aeg3pto incrementum suuin Nilus Meiperet, non utique in partibus superiorisus aquas ampliores volveret, ubi per petrosam ac solidam r-gionem seretur. nunc plua sex millibus filiorem per Aethiopiam talis augmina gumit, priusquam Aegyptum attingati ad haec, si qlii dein fluenta Nili terrae numinibus perviae raritatibus sive rimis humiliora tarent, contingeret rimas illas supersmaram esse . per quas tantan imaquarum transire est impossibile. alii autem rimis ipsis auiora, rursinnax in serioribus multatibua in summum numen aquae eonfluere mininio possenti ad sumnam, quia fieri posse credat ut prorumpentea ex terraeuiatilius auctores tanta flumini incrementa suppeditent, ut universae pene

322쪽

7uρ καὶ το τδες τῆς τε ποταμοχώστου γης καὶ των ἐν τοῖς

ἀραιώμασι τηκομένων υδάτων, ἐπιφανῶν οντων των ἐν τουτοις

ἐλέγχων. o μἐν γὰρ Μαίανδρος ποταμὸς κατὰ την υσίαν πολλὴν χώραν πεπορκε ποταμόχωστον ' καίπερ των -μβαινόντων B5 περὶ την ἀναπλήρωσαν του μέλου τὸ συνολον ουειν θεωρεῖς γινόμενον. ἀλλα καὶ περὶ την Ἀκαρνανειν ὁ καλουμενος Ἀχελφος ποταμὸς περί τε την Βοιωτίαν ὁ Κηφισὸς εκ των Φωκέων Ουκυλίγην χώραν προσέχωσαν, ἐφ' ων ἀμφοτέρων ἐλθχεται φανερως του Ἐφύρου το ψευδος. καὶ ταυτα ι ἐν προς τυν Ἐφορον 'R τῶν δἐ ἐν Μέμφιδι φιλοσόφων τινὸς ἐπεχείρησαν αἶτων φέρειν τῆς nληρώσεως ταυτην. φασὶ διαιρεῖσθαι εἰς τρία τὴν γῆν, καὶεν μἐν υπεῖναι τὸ κατὰ τὴν ἡμετέραν οἰκουμένην δέον γὰρ Ουτως ianitis ), ἔτερον di τὸ τουτοις τοῖς τόποις ἀντιπεπονθὸς ταῖς ἄραις, τὸ di τρίτον μεταξυ κεῖσθαι τουτων, υπάρχειν ει καὶ 15 διὰ καυμα λων ἀοίκητον. εἰ μἐν Ουν ὁ μῖλος ἐποιεῖτο τὰς ἀν- Cβάσεις κατὰ τὸν του χειμῶνος καιρόν, δῆλον υπῆρχεν ως ἐπὶ τῆς καθ' ημῶς ζώνης λαμβάνει τὴν σορρευσιν, διὰ τὸ περὶ τομτους τους καιρους μάλιστα γίνεσθαι παρ' ἡμῖν τὰς ἐπομβρίας. 'ἐπεὶ τοι ναντων περὶ τὸ θέρος πληρουται, πιθανον εἶναι κατὰ 2Dτοις ἀντικειμένους τόπους γεννῶσ9Gι το 'ς χειμῶνας, καὶ τὸ πλεονάζον των κατ' ἐκείνους τους τόπους υἱάτων εἰς τὴν καθ'

ημῶς γίνεσθαι οἰκουμένην. διὸ καὶ πρὸς τὰς πηγὰς του μίλου

μηδένα δύνασθαι παρελθεῖν, ώς ἄν ἐκ τῆς ἐναντίας ζώνης dia

4. καίπερὶ καὶ περὶ IP.

flumina, in eavia teri ae liquentes aquas existere, eum ipsa harum M aertionum salsitas manifesta sit. nam Maeander Asiae fluvius per inulta spatia sub terra manat, nee tamen in suscipiendis auctibus quidquam omnino ei late quale Nilo evenire ceri uiar. quin etiam Araritaniae fluvius Acheloiis et Boeotiae Cepliisus, e Phoeide oriundus, non modicum terrariam subterlabuntur ι qui ambo Ephorum apertae vanitatis convi cunt. et haec ciuialem mi versus Kphorum. Memphitici quidam pliilosophi incrementi huius istam ea am afferre ausi sunt. tellurem in tres paries dividi. unam esse nostrum orbem sic enim appellam oportet , ait rem, quae his locis tempestatibus anui non respondet, tertiam inter has Ioeatam et ob iminensus calores prorsus inhabitabilem. quare si Nilus hieme augeseoret, certum esset eum in nostm Eondi Confluxum aquarum recipere, cuni per lioc tempus maxime apud nos pliiviae cadant. qitor lani autem contra fit ει aestate ascendit, probabile apparere in locis nobis e regione oppositis hiemes nasci, et redundantiam illic a inarum in orbem nostrum deserri. atque ideo ad Nili sontes neminem posse pervenire, quia a Mua vestigiis nostris contraria per intabitatam seu tor Diqiligo l

323쪽

THEOPHYLACTI

της δοικητου φερομίνου του ποταμου. μαρτνρεῖν di του roις D καὶ την ὐπερβολην της γλυκυτητος του κατὰ τον Mnoν υδατος ' διὰ γαρ τ ς κεκαυμενης αυτυν ρέοντά φασι λων καθέψεσθαι καιδιὰ τουτο γλυκύτ&τον εἶναι πάντων των ποταμῶν, ἄτε δη φυσει Toυ πυρωδους ἄπαν τυ et γρυν καταγλυκαίνοντος. ημεῖς δὲ καὶ 5προς τουτο λεζομεν. αJυνατον γὰρ εἶναί φαμεν ποταμὸν ἐκτης ἀντικειμένης οἰκουμένης εἰς την ημετέραν ἀναφέρεσθαι γον, καὶ μάλιστα ει τις υπόθειτο σφαιροειδη την γην πεφυκέναι. πῶς

γαρ μόνος ο Nεῖλος εξ εκείνης φέρεται της οἰκουμένης πρυς τοῖς

τόπους τους καθ' ημῶς; εἰκὸς γὰρ εἶναι και ετέρους εκεῖ ποτα- 10μους, καθάπερ και παρ' ημῖν. αλλὰ και ξ περι της του ποτα- μου τουτου γλυκυτητος αἰ r. παντελῶς ἄλογος και αναπόδεικτος πάντI καθεστηκεν. εἰ γὰρ καθεψόμενος uno τῶν καυμάrων Oποταμὸς εγλυκαίνετο, πολυγονος Ουκ αν υπηρκέ ποτε, Ουδε ποι-

P 190 κίλας υ δυων καὶ θηρίων id εας ε κέκτητο ' πυν γὰρ υδωρ απὸ της it πυρωδους Ουσίας ἀλλοιωθεν ἰλλότριόν εστι ζωογονίας. διόπερ τ5 παρεισαγομένI καθεψησει της φυσεως του μέλου παντάπασιν ἐναντιουμένης, ψευδεῖς τὰς εἰρημένας αἰτίας της πληρώσεως ηγητέον. οἰνωπίδης ὁε ταυτά φησι, κατὰ μεν et ην θερινὴν ἄραντὰ εδατα τὰ κατὰ την γην εῖναι ψυχρά, του δε χειμῶνος ἐναντίως θερμά. και τουτο δηλον ἐκ της τῶν βαύλεων φρεάτων κατανοήσεως ' κατὰ γὰρ την του χειμῶνος α κμην θερμὰ τὰ ἐν τοῖς

βαθυτάτοις φρεασιν ευρίσκεται υδατα, θέρους di υπόντος του- ναντίον. διὸ και τὸν Nεῖλον ευλόγως κατὰ μεν τὸν χειμῶνα μι-2. καὶ J κατὰ ΙΡ.

dam ambulet. hoe ipsum testari mirifieam illius aquae dulcedinemr Eumenim per loca sollibus usta labatur, vehementer ipsum decoqui, et hae causa omnium fluvior in emo dulcissimum, quati loqui leni natura i=ea totam vim humoris dulcem reddat. sed nos hanc quoque sententiam Consutalatinus. statuini Is enim nequaquam posse numen aliquod ab Antipo- in nostrum hunc orbem asceii 1ere ac sursum serri, Praecipue si quia ponat terram globosam esse. cedo, quo pacto Nilus tantii minodo ex illo orbe in nostras hasce regiones profluit 3 est enim verisimile et alia ibulem, sicut apud nos, Extare numina. iam vero causa qiloqu. dulcedinis huiua nuvii omnimodis ratione caret, nec aliqua probatione firmari potest. at namque ardoribus illia decoctus dulcesceret, niinquam adeo fecundus esset, neque varia piaesum et belluarum genera liaberet. outilia enim aqua per naturam igneam immutata animantis iis producendis inepta est. quocirca cum natura Nili introductae decoctioiii penitus adversetur, Maertas incrementi causas a vero abhorTerct putandum est. Oenopides ait aestate aqlias tereae frigidas, hieme tepidas esse, id quod ex prosunslla puteia animadvertituri nam hieme sultima ex puteia altissimis tepidae, aestate gelidae hauriuntur. hinc et Niluin merito per hi

324쪽

HISTORIARUM VU. D.

κρὸν .ῖναι καὶ συστnλεσθαι τὸ τὴν ἐν κατὰ γην θερμασίαν Β τὸ πολὐ τῆς ιγρῶς ουσίας ἀναλίσκειν, ομβρους δὲ κατὰ την AI-γυπτον μὴ γίνεσθαι, κατὰ di το θέρος μηκέτι τῆς κατὰ την γην

ἀπαναλώσεως γινομένης ἐν τοῖς κατὰ βάθος τόποις πληροῖσθαι 5 την κατὰ φυσιν αυτου ρομην ἀνεμποδίστως. ἀλλὰ καὶ πρυς τοῖτο ρητέον. πολλοὶ noταμοὶ τῶν κατὰ τὴν Αιβυην os olως ἐγκεψενοι τοῖς στόμασι, πυραπλησίως di τὰς ρισεις ποιουμενοι, ονκ ἴχουσι τὴν ἀνάβασιν τρο μώλω ανάλογον ' του ναντων γὰρ ἐν

ἐν του χειμῶνι πληρονμενοι, ἐν di του θέρει ληγοντες ἐλέγχουσι 1o του οἰνωnlδου τὸ φειδος. πιαθαρχίδης δἐ ὁ Γνωιος μόνος τοὐκρασπέδου τῆς ἀληθείας κεκράτηκεν. ἔφησε γὰρ ἀν' σος Dαστον ἐν τοῖς κατὰ τὴν Αἰθιοπίαν μεγάλους καὶ συνεχεῖς γίνεσθαι Cομβρους ἀπὸ θερινῶν τροπῶν μέχρι τῆς ἰσημερίας τῆς ἐν μετο- V vo Πύρρο σινομένης καθ' I'καστα. ευλόγως ουν τον Nεῖχον ἐν ι ἐν 15τεύ χειμῶνι συστο. λεσθαι κατὰ φυσιν, ἰχοντα ρυσιν ἀπὸ μόνων τῶν πηγῶν τῶν ἔαυτου, κατὰ di τὸ θέρος διὰ τους ἐκχεομένονς υμβρ ς λαμβάνειν τὴν αυξησιν. μαρτνριον di τοῖς υa' αυτου λεγομένοις καὶ τὸ γινόμενον περί τινας τόπους τῆς Ἀσίας προφαρεται. πρυς μἐν γὰρ τοῖς τόποις τοῖς Σκυθίας τῆς πρὸς τὸν 20 Καυκασον παρακεχωρηκότος χρόνου καθ' rκαστον peto ς γίνεσθαι νιφετοῖς ἐξαισίους, καὶ τοῖτο ουνεχῶς ἐπὶ nλείστας ὴμέρας ' ἐν

δἐ τοῖς πρὸς βορρῶν ἀπεστραμμένοις μέρεσι τῆς Ἀδικῆς ἄρισμέ- Dνοις καιροῖς καὶ χάλαζαν καταφέρεσθαι του μεγέθει καὶ του πλήθει

niem decrescere et eontrahi, quod olor lenae liunioris copiam Imbribus autem Aera ptuni non irrigari r aestate inun ista absumptio iii territe visceribus nulla sit, ab imis sociis naturii leni eius nuxum crescentibus undis nullo impedimento augeri. nec istuc non refellendum eSι. complura LabDie numina similiter currentia et undas suas per ostia in nare ae lue evometitia non habent incrementa huiusmodi r quinimo eum hieme plenissimis sint alveis, aestate plurimum subsidant, Oenopiden meliliri demonstrant. ADtharchides Gniuius prae omniinua veritatis quasi laetitiam apprehenditi docet enini in annos sin los continuos imbres a solstitio aestivo usque ad aequinoctium autumnale in Aethiopia coelom piose demitti. non sino ratione iitur Nilum per hiemem natura contractius et a sontibus suis dunta xat, per aestatem vero propter Praeci pitatos in ipsum imbres abundautius nitere. eius dictis fidem astruit, luod in Asiae locis quibusdam aeeidere sertur. nam alicubi in Suthiand Caucasum quotannis, eum id tenipus postulat. de Issime, idque di bus plurimis ningere; et in regioni bus Indiae Aquilonem certis temporibus gyandinena magnitudine et copia ingentem ruere. sed et quod ad nu torum incrementa attinet. ineunte aestate coiitineliter Pluere sin

325쪽

ημέρας τινὰς τοιτο συμβαίνει καὶ ταυτην την υπόστασιν κυκλουμένην τοπς συνεχεῖς τόπους χειμάζειν. ουὁἐν οἶν Πναι παράδοξον καὶ κατὰ την Αἰθιοπίαν την οἰκουμένην υπερ Aθυ--πτου συνεχεῖς ἐν τοῖς ορεσι καταρράττοντας ομβρονς εν του θέρει snληρουν τον ποταμόν, αλλως τε καὶ της εναργείας αυτης μαρτυρουσης υπὸ των περὶ τους τόπους οἰκούντων βαρβάρων. a τοῖς παρ' ημῖν γινομένοις ἐναντίαν ἔχει τα λεγόμενα φυσιν, Ουδιὰ τουτο ἀπιστητέον ' καὶ γὰρ τον νότον παρ' inta μἐν εἶναι χε*έριον, περὶ 'δἐ την Αἰθιοπίαν αἴθριον υπάρχειν, καὶ τὰς Is P 191 βορείοος πνοὰς περὶ μἐν την Evρωπην εὐτόνους εῖναι, κατ' ἐκείνην di την χώραν βληχρὰς καὶ ατόνους καὶ παντελῶς ἀσθενεῖς, καὶ του ηλίου προς τον βόρειον ἀποκλίνοντος πόλον συμβαίνει 'τοις ὀμβροος τψ παρ' ista θέρει τη Αἰθιοπία προσγειεσθαι, καὶ ἐντευθεν λαμβάνειν τον μῖλον την αυξησιν, καὶ Is παλιν15 πρὸς τυν νότιον ἀναζευξαντος πόλον προς συστολην τον μίλον

B , ουν της πληρώσεως του ποταμου ἐπὶ τοσουτον,7να μὴ τον σκοπὸν τῆς ιστοριας νοθευσωμεν ' ηδη δε υπενέγκω ἀκόλουθα των αφηγημάτων νυττειν τον λόγον. ἐπαναζευξας τοί- π

νιν εκ τῆς Αλεξανδρεως ὁ Μηνῶς ἔγραφε Πατρικίω τω αιτοκράτορι οπως η ἐπιφάνεια των ἀνθρωπομόρφων καὶ μιλτωνεγένετο. ὁ δἐ αυτοκράτωρ τουτων ἀκηκοὼς λίαν τὴν ψυχὴν κα

τεπέπληκτο. 6. ἐνεργείας IP.

Aethiopia autem Intervallo die no eontiniit , et hane humidain tempestatem semper in orbem actam cohaerentia loca hieme Infestare. non Itaque novum tuiddam inopinatum esse, etiam la Aethiopia supra Aegyptum assiduo praecipitantes aestivo tempore imbres fluvium Nilum' eomplere, praesertim cum et barbari circum loea illa habitantes id evidenter experiantur testenturque. quodsi apud nos aliter eveniat, non idcirco dictis detrahendam fideini nam Austrum apud nos esse hibernum, apud Aethiopas serenum; et spiramina borealia in Europa esse valida ac rotiasta. in illa retone debilia et imbecilla et languida penitus; etaole ad polum borealem recedente, contingit imbres nostra aestate in Aethiopia cadere, indeque Nilum excrescere, rursus eodem ad austrinum

romeante eundem decrescere.

De incremento igitur nuvli huius hactenus, ne a proposito historias

scopo nimium deflectamus. niinc ad eoriam quae sequuntur narrationem incitanda est oratio. reversus igitur Alexandriam Menas de monstr/s

humana figura a se in Nilo visis ad Mauricium imperiitorem seripsit, quibus ille auditis maiorem in modum obstupuita

326쪽

ISTORIA RU ΜLIBER VIII.

depraedantur: ob id Chogroes de foedere solvendo eogitam. Mauricia ad eiι in legatus inhumaniter habetur adituque regis diu exeliιditur. admissus tandem Orosrom ad pacem reducaeumque de praeteritis docet. eiusdem ι uti impudens ambitio imperatorem paviter Ostendιt. Cornentiolus Proditionis postulatus, et incisa aecusatione dux denuo eonstitutus , ad Istmι nobit, seque eum Praseo apud Singidonem conmeiat. 2 pax inser Nomanos et Abares imperatoris iussu tui inuiιur Comentiolus Viminacia aegrotat. Chaganus fnes Romanorasm vastat p. quo mandante, titri traniatus a quatuor eius Ilias custoditur. in ripa ceriamine edito bactari vincuntur. Contentioli absentia excusatur. barbari MaIIum Romanorum opstumiant. nuntina ad duces de perieulo. adest Priscus. Iiminarium reducuntur rates. consigitur, octarisque Romano m trecentis oppetunt barbarorumosa tuor millia. 3 alterum praelium eum Abaris. p dentia Prisci deIeritur novem millia. tertio pi aelio de superiore Ioeo pugnantes Romani adversarios in laeum aera stagnum eompeIlunt, ubi eum Chamni fIiis plerique summerguntur. periere ad quindecim millia. quarto praelis ad Iti- sum seu Tyrsrem sumen iterum non pauci occumbunt fluvio traiecto Romani exploratores quater mille occidunt, Gepidarum trinara milita; et crim eaptivis ad Priscum redeunt. νιinto praelio complares barbari aPlia Praefocantur, multa millia eapiuntur. captivi magano petent imperatoris auctoritate restituuntur. Comentisius e morbo remeatur. φν-zantium ad hibcrna profecturus dueem uiae Traiani apud Nobenses Οιaerit. Metibus dare abnuentibus irascitur, duosque eapite multaι. mones.

327쪽

PONTAM ARGUMENTUM.

Ilus Dermani flιam ducit. tiιmultus in imperatorem ob cara tuton rei μι- mcntariae. nialedicta in eundem , et lapillatio. clavis audaces deterrentur. Theodosiiιm goner m Germanus chlamycle ma tegit. 53 de templo IIrginis Mariae in Blachemiis. auctores seditionis exilia damnati altero die revocantur. Pctrus ad Istraran dueeiis Pliastoli aestatem habet; deinde in angi Iiιm Dardaniae fccedit. OIm Ap nycho hypostratego barbat omina colloq/ιHur. utraeqiιe eopiae recedunt. Chagani astus. imperator Petro trans Istrum proscctionent mandat. Petriιs a Ionoso illustra satellue imperatori, navio las suntini traiiciendo petit, et Gundoina milit mus praescit. is multos hostiiιna perim H, Iἰomanosqtιe in Provinciam redire non patitur. Ai tos Romari omιm socιos Chaganus clelere cogitat. 6) a Cha-gano quidam desciunt, ad quos reducoidos varios ille ni odos investigat. quare Ilomani ultra Isti urn hibernare noluerιnt. seditιο. sui Aim trans-

Nicant, et irasci ratiιr gravissinte. traseulιr vicissim Petri s. eident per quietem oblata epistola. castra movent Normani. tumultus militaris. Ie

trus Gundoi de mandati severitate eae avaritia Profecta sens conqueritur. duces convocat, litteras exhibct. nriles transire Istrum abnuit. furor mi- Iiturn, fuga ducum. Phocas imperator reiiunciat ira . Petriιsfugit: Maiι- ricio rona signiscat. Mauricius nuntiit in examinat: Ῥιid agat nescit; Iolore diffinitilato Ilulos equestres celebrare pergit. Populuπι bonum ha

que factionis Prostentur. eamΠn Detinum vituperatis. 8) legatio Mauricia ad Phocam irrita. nioenibus Theodosianis custodes apponit. eaercitus ad Theodosium Mauricii fritim legatio, aut ipsum aut eo cedoite Gemrnantina imperatorem postulantis. Contentiolo urbis defcrisio creditur. Germanus imperatori invadendae tyrannidis suspeetus f rastra se lucturr in sedem deiparae pro asylo confugit. eius conditor Cymis vii alis fuerit. I tephaniis paedagogiιs Fliorum imperatoris ad eum evocari Itini mittitur. in Sophiae teniplum transit. Theodositis, ut ob secretum patefactum , fustibus pilisatur. 9 Germanus denuo ad exeundum sollicitatus Andreae pii uiri hortatu eodem recurru. maledicentia impiιli in impcratorem muris desertis custodes se ad tun ruitiιantem populunι applicant. cuiusdani Constantini, viri clarassimi, domus incenditiir. IIauricius cum conirige et liberis infigam se tradit. populi in eum et patriarcham eonvicia. Deus nimiιnis de levitate et stultitia populari. podagra Gnsietatur. Fliunmod mosrom pro ope imploranda mittit. Germanus imperium ambit. Pra- sinis sιbι advorsantibus Phocam sequitur. Io) Phocae linguis antimisque favetur. Populum cum patriarcha et senatu aetersit. detestatio illius hominis improbissimi. eius simulatio in Germanum. Proclamatus impe-τator coronatur. in urbem magni e invehituri spargit auraιni. Iudi sunt equestres. Nori Leontiae eorona imponitur. de loco stationis inter factiones contenditur. Alerander, homo nefarius, ad litem componendam mittitur. in Comiam tribunum est eontunieliosus ac violcntiιs. eum I e-neti ulciscuntur; plorum vox male evenit. Mauricii necemn parturiι Phocas. ν Oeatur eae itinere a patre Theodosius. Mauricii sitoruni 7ue inportu Eutropii ad Chalcedonem interfectio. eiiιs ante mortem praeclaris- sinia vox et Christiano dimissinna. nutricem ipsilis infantem pro filo ad caedon supponere non fert. eitis pro poena peccatis sinis in hac vita irroganda cura anxia..testamentum, quo imperium inter silas partitur. ID- mitianus Melitenensis episcopus, eorundem tutor, ab historico con inrcndatur. 12) imperatortini eorpora iii mare abiicilinittr. φιas comploratio rescorum mora prolice recitata emeerit. in eosdem monodia historici. cupita

328쪽

THEOPHYLACU HISTORIARUM VIM 1. 313

ad PMeam perferini tur et in dirivo militibus V tanda proponuntur,quitura suppliciis interfectorra et Merestus rebinis mediumque m Nator diuinatus interierant. sub Heractio duo tantum reuiusi. imperium nonn- nurn in diuturnis post Neem Mauricii aeri ni a volutatum. 133 Phoe Petrum Mauritat Iratron, Commitiorum et alios interimit. Theodosito re Mys ab Al andro tyranni 1liinu tramidantur. narratio falsa de Theodosio, Pso Paeto emiritu sit neeon et disma loca peragrasse statuae Al andriae Matiricii eaedem nuntiariant. die nono super emion nuntius in urbem at Iatus. egregia Οιaedam Maurieli praeeonia. 14 oorpore S. Euphemiae martyri a matre ne mira lunt, sudor videli et sanguineus in iste annitimrsario eius martyrii, νιi spongiis rivi tua in o setilia populo dispertituri quo pacto Maurietas ineremi Iris Idon tinn πιυι- tis lacrimis ha&ιeria, et summa in postem n veneratione serta rem Pros etitiis sit. 15 Constant ι nam imperatra tem eum tribus Ilia His in privatas aedes e traudit Phocas; Chosrom de sua creatione, additis muneribus

certιorem Deit. apud Daram legatiis Ialiua a Germano praesidii praes cto splendide exespit- , et psid ibi contigerit. Gios es Maurieti vi hsema i belliun Romanis infert. Ultio in perside retentus par ni bene μtraetatum rumor de Theodosio adhue .ivo tyrannum terret; unde Alexan--un, ut impervia non eoee trun, sua manu obtruncat.

1. ψατὰ τούτους δῆτα τους χρόνους ποσρόης ὁ Περσῶν βα- ζοιλευς ἐνεπιψει την εἶρήνην λυμήνασθαι. αἰτία ει αἴτη πως του βαρβάρου ουσα ἐτύγχανεν. ἐθνη περὶ τὴν Ηραβίαν πολλά τε

καὶ διάφορα πέφυκε ' τούτους Σαρακηνους εθος τοῖς ἴχλοις απο-s καλεῖν. ἐκ τούτων δἐ των ἐθνῶν ἔνιά τινα τοῖς Ῥωμαίοις συμμαχα , καί τις ἐκ τούτων ἀποδασμος εἰς την IΠερσίδα χωρη-

I. IIodem tempore Chos es Peraamni rex pacem turbare 2ggressu est ob musam huiuscemodi. in Arabia multato variae ine gentea sunt, vulgo Saraeeni appellati. ex his nonnullae Meletatem eum Romanis pepigerant, quarum pars pace incolumi in Pereidem irruens Babylonioremugros praecabunda pervaserat, et id sibi minima tolerandum Clios roracensuerat. Mauricius idcirco legatum in Persidem mittit, Georgium Orientalitam tri nitoriam coactorem, quem Romani praesectum praetorio nominant. Chos es Indigna se passum dictitatis, legatum pariam amice tractavit, et in regione barbarii viu retinuit, nec uti tuam in conspectum Diqiligo 1 iby

329쪽

THEOPHYLACU

βάρδερον χωραν ἐπραγματενετο. σκληραγωγεῖται Ουν o Γεώργιος ημέρας εἰς την ΠερσέJα πολλάς, της βασιλικῆς εἰσόδου μη- δαμως τετε χλ. ἔτι τοίνυν των πραγμάτων στασιαζομένων xo is, εἰκότως τω βαρβάρω ἐπόνοια γίνεται μὴ ἄρασθαι τέως προς Ῥωμα&ις τον πόλεμον. εἰσδέχεται τοίνυν τυν Γεώργιον 5 ὁ Βαβυλώνιος βασιλευς Hς τὰ βασίλεια. ὁ μἐν ουν Γεώργιος την του καιροῖ κτησάμενος συμμαχον , πείθει τον βάρβαρον C τὰς Πρηναίας μὴ διαλοσαι σπονδάς. ουτω μἐν Ουν εκὼν ἀέκον- τί γε θυμω, κατὰ τὴν ποίησιν, ο ποσρόης την ησυχίαν ασπάζεται. ὁ μἐν οἶν πρέσβυς ἄπαντα τὰ συγκυρήσαντα διεζοδικῶς 1Oτω βασιλεῖ διηγήσατο. υλλ' οὐκ ἐς ἰγαθὸν ἡ τῆς ἐντευζεως Iκθεσις ἀπειλήφει το συμπέρασμα. ἴφασαν γὰρ Γεώργιον εἰπεῖν προς τον αυτοκράτορα ὁ Περσῶν βασιλευς των σατραπῶν εἰς ωπήκοον τάδε διείλεκται. βιὰ τὴν του πρέσβεως αρετὴν δίδωμι τίν πολέμου τὴν λυσιν V τουτων ο βασιλευς ἀκηκοὼς χαλεπαlνει 15

κατὰ του πρέσβεως, καὶ γίνεται τω Γεωργει σφαλερὰ ἡ τῆς D πρεσβείας ἐπίτενξις ' του οντι γὰρ οἶδε λόγος μὴ μέτροις Οἰκονο--μουμενος μεγάλας συμφορὰς τοῖς χρησαμένοις πάρέχεσθαι. Unηνίκα δἐ ὁ παγῶνος ἐπαναδραμώμεθα γὰρ προς τὰ κατὰ τὴν Esρώπην πραχθέντα) διεπεραιώθη τὸν Ἱστρον, οἴκαδε mδιὰ τὴν εἰρήνην αποφοιτων, ἀποστέλλουσι πρέσβεις αι περὶ τὴν

Sρίκην των Ῥωμαίων δυνάμεις προς Μαορέκιον τον αυτοκράτορα, προδοσίαν καταιτιώμεναι Eoμεντιόχου του στρατηρου.

τῆς στάσεως το6υν εἰς το βασίλειον ἄστυ ἰσχυρῶς γεγονυίας, δίδωσιν ὁ αυτοκράτωρ Κομεντιόλω και τοῖς πρέσβεσι διαιτητάς. 25 P 198 και δῆτα γενομένης τῆς στροροτήσεως τῆς δίκης, και του βασι-

suum admisit. eaeterem In Illis remni fluctibus non esse arma adversus Romanos capienda recte ratiocinans, Georgium in regiam venire sinu, ciui oblata opportunitate usus, regi auctor est uti pacem salvam integramque conservet. ita Clios es animo nolente volente, ut est apud poetam , quietem pacemque complectitur. Iegatus eum omnia quae contigissent fuse docet. verum illud colloquium haud feliciter evenit. s runt enim postea Georgiiim apud imperatorem gloriatum, Persarum regem satrapis suas consessum esse se ob legati virtutem bello supersedere. qua oratione imperator succensuit, magnumque Georgius ex obita legatione periculum adivit. sic enim Comparatum est, ut, nisi cum modo et ratione assilibitus sermo, incautis holuinibus immodice noceat. Postquam vero Chaγnus ad res enim Europaeas regrediendum est pace facta domum abiens Istrum transmisit, Romanus exercitus in Thracia oratores ad Mauricium imperatorem mittit et Contentiolum ducem

Proditionis accusat. itaque gravi seditione Cpoli concitata, imperator

330쪽

1L1ς ἐκλιπαροιντος τοις πρέσβεις, λαμβανει η κατηγορια τὴν ἐγκοπην, και αυθις ο Λομεντιολος γίνεται στρατηγός. θέρους δὲ ἐπιόντος ἔξω τῆς πόλεως γίνεται, καὶ τῶν Ῥωμαίων περὶ τῆς λυπης διαλυσαμένων τῶ στρατηγψ, τὸ ὁnλιτικὸν ὁ Κομεντίοχος 5 ἀθροίζει, καὶ ἐπὶ τον ' στρον γένεται ποταμόν, καὶ ἐν τῆ Σιρογιδόνι συνανακοινουται του Πρίσκω. 2 τεταρτη di μερεεκκλησιάζονται τα στρατόπεδα , κα ὶ δημηγορήσαντος Πρίσκου

περισχίζεται ἡ προς Aβύρους καὶ ' μαέους ει ρήνη ' ὁ γὰρ αυτ

κράτωρ Ματρίκιος τοῖς στρατηγοῖς παρασπονδῆσαι διὰ βασιλι- 10κου προστάγματος ἐγκελευεται. ἐς το φανερὸν τοίνυν τῆς εἰρήνης διαλυθείσης, οι ' μαλι πρυς τὸ Βιμινύκιον γίνονται' αυτηδἐ νῆσος καθέστηκε περὶ τὰ ρεῖθρα τοῖἹστρου. ἐν ταύτη την σου ὁ Κομεντιολος ἐδοξε νοσηλευεσθαι. των δε Ῥωμαίων ἀπο τῆς νήσου διαπεραιουμένων ἐπὶ την ξπειρον, ἀκηκόει ὁ παγῶνος 15 τὰ τοῖ Ῥωμα οὐ στρατοπεδου κινήματα. ὁ μεν ουν βάρβαρος συναθροίσας δυνάμεις την Ῥωμαίων διατέμνεται γῆν, τοῖς M Cnαισὶ τέσσαρσιν υποῖσιν αὐτου παρεδέδου δυνάμεις, και παρενεγγυα τὰς διαβάσεις του Ἱστρου περιφρουρεῖν. οἱ μεν ουν Παλδες τοῖ βαρβάρου τὰς διαβάσεις του τρου περινθουρεῖν κατὰ 20το προσταχθεν ἐνεχεψουν, οι δε Ῥωμαῖοι τας λεγομένας σχεὁίας σDρρίφαντες ὁμοθυμαδὸν τον noταμὸν διενήξαντο. περὶ τὰς θας τοίνυν του ποταμου γεγονυίας τῆς μάχης κρατοῖσι ' - μαῖοι των αντιθέτων δυνάμεων. ὁ δὲ Κομεντίοχος ἄμα του

χαίρα γὰρ ἰατρῶν τὰς ἐπὶ τῆς χειρὸς φλέβας αποτμηθείς, ἐπὶ

arbitros , constitutoque iudicio legatos impensita orat et exorat. ita aecusatio inllibetur, et Comentiolus do integro dux deligitur. ubi aestas assuit, ex urbe discedit, Romanisque secum in gratiana reversis, et delectibus habitis, ad Istrum contendit, ac Singidone cum Prisco seeoniungit. 2 quarto die in concionem coacto exercitu, et Prisco verba aesente, pax inter Romanos et Abstres dissuitur; quod ut sacerent, blatiricius imperiali maiidato ducibus praeeeperat. manifeste igitur paee irrita Romani Viminacium insula est in Istro flumino deseriantur, ubi Comentiolus graiviter se habere visus est. inde in continentem tra-liciunt. quibus motibus auditis, Chaganus collecto milite satis et arbo- clinis Romanorum exulum infert, et quatuor fisiis copias attribuit, quia tnas transitum Istri custodiant. liuod illi ut iussi erant facere instituunt. Romani navibus exteinporaneis sive ratibus consensu flumen transelint, praelioque in ripa conserto superiores abeunt. Comentiolus eum Prisco latinarii haerebat. nam cui ei e braehio sanguis esset missus, honestoplaiie timore et probabili de causa a pede cum liosubiis conserendo ipse Diqiligod