장음표시 사용
51쪽
Oυtω δὲ πλοιθα ἐπὶ τήνδε την μεγιστην ἐγχειρησιν καὶ τὰ τῆς διανοίας ου σκάζει κινῆματω) ύς και τὸ θυγάτριον ἄμα τῆ βασιλεω πού πεπίστευκα. τηλικούττ φυσεως ἐνεχύρρο θαρρύ-D νων Φῶς, ταυτην ἐφόδιον την φυχαγωγίαν ἐπὶ την μακρὰν ἔκεα νην ἐκδημίαν ἰποίσομα . καὶ υμεῖς δέ μοι μάρτυρες τῆσδε τῆς sκαλλίστης συντάξεως ἀξιόχρεω, ων ἐπειράθητε ημῶν τε ἡνιοχουνιων την ἡγεμονων καὶ τουδε παριππειοντος λιαν ἰμῖν ἐμ- φρονέστατα. οὐ δέ μοι, Μαυρίκιε, κάλλιστον ἡμῖν ἐπιτύgιον την oὴν βασιλείαν πεποἰζσo. κόσμει τον ἐμὸν τάφον ταῖς σαῖς ἀρεταῖς, μητε τὰς τῶν πεπιστευκότων καταινυνων ἐλπίδας, 1o
P 1o τας σας ἀγνωμονῶν ἀρετας τήν τε τῆς ψυχῆς δραπετεύων εὐγένειαν. ροχένου λόγεο τὴν ε ξονσιαν, φιλοσοφει τυ κράτος οἰάκιζε ' βασιλεία γαρ υφηλον τι χρῆμα καὶ μετέωρον, ἐς μέγατον ἐπιβάτην ἀπαιωροῖσα, τοῖς τε λογισμοῖς ἐκσρυάττουσα. δόκει μὴ πάντων ωπερέχειν τῶ φρονιμώτατος εῖναι, εἰ καὶ τὰ τῆς Is τυχης υφηλά σοι παρὰ Πάντας. θήρα παρὰ τῶν υπηκόων αντὶ ι ἐν φόβου τὴν ευνοιαν, ἀντὶ δἐ κολακείας τίμα τον οῦλεγχον ota διδάσκαλον ἴριστον ' ἀνουθέrητον γὰρ ἐξovam, και παιδείας Ουκ ἀνεχόμενον. ἔστω προ τῶν σῶν ὀφθαλμῶν sύνεδρος ἡ δίκη, n πρυτανευουσα τῶν βεβιωμένων ἀντίδοσιν. νόμιζε τὴν πορτυ-Mραν, τP φιλόσοφος εἶναι, εἰ τελές τι ράκος ἀμπέχεσθαι, τον δὲ
19. Οοκ deest I P. mutam, hoe tam eximio naturalique ple toro meo ad bene de ipso et republim sperandum velut quod lain atra uiri austollens. solatium istuc pro viatico mecum auferens, longam illaui peregrinationem inibo. caeterutri huius negotii pulcerritue coiistituti vos ito bis testes eritis idonei ac fida digni. quandoquidem et nos, qui imperium guberii avia ira, et hunc, quiae nobis adiutorem pratilentissimum semper praebuit, experiundo cognovistis. tu vero, mi Maurici, imperium tuum mihi epitaphiuni longe elegantissimum fac efficias; aepulcrum meum virtutibua tuis condecora, nee eorum spes. qui ae totos fidei auctoritatiqua tuae permiserunt, pudes ciens, noe inmet ipsum ignorans, et a praestantia ste itobilitate aninii tui degenerans. rationi a laetis In potestatia magnitudine superbiam collibo, et ex philosophiae praeceptionisis principatus tul naulin dirige. subliine iiimirum et excelsum quiddam est imperauiti. gibblua insidentem altiva inere, advereus insonem ferociens et insolescens. cave existimes toprii lentia ante re omnibiis . licet opilius vincas omnes. conare a civibu et aurulitis tuis inlim potiua quavi timeri. reprehensionemque ut masti- stram optimam blanditiis, et assentationibus anteponer potestas eniim admoneri ae et condocefieri aegre patitur. iustitia perpetuo ante oculos versetur tibique assuleat, quae actioinibus vitae liostrae condignam mer--dem dispensat. ι itia sapientiae studiosus es, purpura perinde ac nullitia pretii panno quopiam te circumdarum, coronamque geruntis illumina-
52쪽
στέφανον μηδέν τι διοίσειν των ἐώ τοῖς αἶγιαλοῖς της θαλάττης ψηφιδων. στin νον το της ἄλουργίδος ανθος, καί μοι δοκεῖ τοῖς βασιλεῖσι παρεγγυῶν μετριοπαθεῖν ἐπὶ ταῖς ευπραγίαις , καὶ μηnεριγάννυσθαι κάὶ φρυάττεσθαι τη nενθίμω ταυτI της μοναρ-5 χως στολa ' ou γὰρ Lζουσίαν ἀκολασίας αλλα δουλεων ενδοξον τοσκηπτρον της βασιλείας φιλοσοφεῖν ἐπαγγίλλεται. ηγεωθω της
οργης τὸ φιλάνθρωπον, της di σωφροσυνης ὁ φόβος. ἐξέταξε
γὰρ και ταῖς μελίτταις ηγεμόνας η φασις, ωχυρωσε δἐ καὶ κέντρον τον βασιλέα την μέλιτταν, ωσπερ τι κράτος αυτόματον ε' C10 κεντρῆουσά πως αυτίo , 7να καὶ Πληττειν εχI τον μη δικαίως πειθόμενον. αλλ' οὐκ εστιν ἐκεῖνο To κέντρον τυραννικόν, δημως ελες di μῶλλον καὶ δίκαιον. ovκουν ἐκείνης ἐσόμεθα μιμηται εἰ μηγε λόγος δυνηται χαρίζεσθαι καὶ τὰ μείζονα. ταυτα μεν ὁ προβολενς ἐγώ ' εξεις δἐ της γνώμης ωσπερ δικαστην την ἐξ- 15 ουσίαν' ἀδέκαστον, η τιμῶσαν τὰς ἀρετὰς η την κακίαν φαυλι-
ζουσαν. V Dτε το&υν τὰ της διαχ εως ἐπερατουτο τω αυτοκράτορι, πολυ τοῖς θεαταῖς τὸ δάκρυον ἐπεκτμαινε, των μεν ἀνιωμένων
ἐπὶ τοι πάθει, παρ' οἷς καὶ τὰ της ευνοίας ην λιπαρώτερα αλ- DNλων di κατακηλουμένων ἐπὶ τω οἰ κτου διὰ της συμπαθείας ' φιλεῖ γὰρ η στμφορὰ καὶ τω θεατI μεταδιδόναι του πάθους. την στε
φάνην di ὁ βασιλευς ἀράμενος, την τε πορφυραν διπλοιδα, ἀμ-
7. ἐνέταξε malim ,-8. κέντρφ. tam nihil a calculis et lapillis in liuore marino iacentibus disseres nos purpurae tristior est, mihique principes hortari videtur ut rebus prospere fluentibus in ossicio sint. nee lata veste monarchatus laetitia gestiant et insolescante haud enim solutam proterviana, Aed insignem splendi lanique servitutem potius imperiale sceptrum profitetur. Iram mansuetudo, pria dentiam timor regat. nam . et apibus natura regem pra poAuit, eumque aculeo in lito ceu naturali quavam facultate armavit, ut male parentes et immorigeros emendare possit: non tamen id rannicum, erum in commune utilem no iustum aculeum apis gerat. hanc saltem imitabimur, si melius consilium mens suppeditare non poterati ista ego ad te tanquam sator ac parens ad filium. habebis autem huius cohortationis meae iudicem quodammodo potestatem illam, Quae muneribus minime transversim amtur, et aut virtuti honorem et gloriam, aut improbitati dedecus et contemptum remetitur. Postquam dicendi satus finis, omnes collacrimara largissimo, cum alli super nioris imperatori iam proxima dolorem caperent, quorum Videlicet in ipsum benevolentia testatior erat, alii per sγnapathiam miseratione collii luescerente solet enim aliena Calamitas sensum aut communicare cum intuentibus. tum imperator corona purpureaque chlamrde Mau-
53쪽
μενοι της ευβουλίας τυν αἰτοκράτορα, ἴτεροι τυν ἀναρρηθεντα V 141 καὶ τηλικαυτης ηγεμονίας εαυτον παραθέμενον ἄξιον, απαντες
και 1ον θεατὴν καταυγάζουσα ταῖς μαρμαρυγαῖς της ἐλλύμ νεως. 15φησαι di πρυς τον Καίσαρα, συνδομηγ0ρονοης αυτ υ της χειρὸς ἐν τω σχηματι, ε τάδε σοι, P ιβεριε, et ὁ τρισύγιον λέγει' οἱ τυ-C ραννοι et ης ἀσεβείας επὶ et ς σης βασιλείας Ου goιτησουσι χρόνοι. '' εῖτα τυν βασωλεα διανηφαντα τεταράχθαι τ5 φαντασί η, οργριόν et ε διανίστασθαι και τοῖς φ' αυτὸν διεξιεναι τα et ἄν mo νειράτων θεάματα.
Tn δἐ τστεραία πρυς γὰρ τυν λόγον ἐπάνειμι τω κοινωτης φυσεως νόμω Tιβεριος, εἰ καὶ βασιλεῖς ἐτυγχανεν ων, ἐπει-
Heluin Cassarem iii luit; inde multa faustum acclamantium gratulantiumque Vox secuta est. quidam etenim renuntiantem de tam bono consilio adnitrari; quidam renuntiatum suspicere, qui initio imperio parem animi virtutem attulisset; onines autem horum auctorem deum collaudare. qui ambo liaec adeo salutariter conciliavisset. ubi summi montenti ultimus-rue imperatoris scopus et voluntas ad exitum suum perducta confiuetuoque legitima in ereaiulo imperatore servata est, lectulum suum TNberius/ Augustus rediit. 2. Fertur autein paulum oppido ante morbum coelestis quaedani vox insonuisse Tiberii auribus. per quietem nam lue astare illi visus est adolescens aspectu mulio pulcerrinius, os humerosque deo .sinulis, supra quam dici aut scribi potest, in veste tam canitida ut splei, loris sui radiis locum ipsum videntemque perfunderet. hic concionaliun si instar protensa manu, tallibus Caesarem est affatus. haec tilii ter salictum numen inescat, Tiberi: tempora inipia et turannica te imperatore uon venient. V imperium te vivo i Tantu non invadent tuane somno experrectus Tiberius visoque illo perturbatus surgit, quaeque Sibi εIuiescenti mirabilia oblata sint, praesentibus refert.
Postero die ab inaugurato iani Mauricio ut redeam uiuio paulisper deflexi Tiberius imperator legi naturae Coa -
54쪽
θρον διήνοιξε καὶ 'λέβας δακρυων ἀνέτεμε, καὶ μέγα ταῖς των 5 πολλῶν φυχαῖς ἀνεφοίτα το πένθος. το ναιδρον τῆς στολῆς διερρήγνυτο, τό τε κατηφες τῆς ἐσθῆτος ἀντελαμβάνετο. απαν- Det ας επὶ τὸ στυγνυν ἐκεῖνο θέατρον aυνεκάλει τὸ uκουσμα. εἶσί ρει τὰ πλήθη τῆ βιχσιλMι αυλῆ' Ουκ εἶχε τὰ προαυλια gύλακας τοῖς πολλοῖς προπετάσμασι μόλις τοῖς ἐν Mξία φιλοτιμουμένοις
θρυν τυς ακτῖνας προβάλλοντος ἰλίου, καὶ τὸ ὁπέργειον διατρέχοντος ἰμισταίριον, προύπεμπεν ἄπας τεθνηκόrα τον βασιλέα, καὶ μετ' εντημίας εἶχεν ἐπομβρῆσαν τὸ δάκρνον, πυλνς τε ἐν ὁ
τις ποταμὸς εἰς πολλὰς δ πὼς μεριζόμενος ξ δένδρον et V ιrενές τε
muni obsecutus, Et linc onerosa terrenaque tunicula exut is, et tanti iam e tabernaculo M o liber esse inter liomines 4 minit. eius obitu pe r civitatem Ingens exiluit lamentatio atque in eisis la-eminarum venis pliiminoruin ex oculia numina proruperiint, luctusque singularis I pulo incessit. pro nitido cultii vestis obsoleta sumebatur. ad moestum illiid thea mini omnes auditio convocatini, ut in au lam Imperatoriam turmatim confluerelit. non sufficiebant pro custodit,ua ultura per viri,citHil l oppansa peripetasmata . per Ulae solis magistra- litius itonoris causa introitiis coiicellebatur. tristis psalmorum Cantus lotam noctein continua tantur, et lucentes per tenet,rns Ibinlini spectaculuintia id iucundum offerebant. ergo a inatutino, solo iuni ritalios iaculatite coelum ue permeante, popillus quantus irat, in lanug i inpertitoris seellaiidit, euiti luo praedicatione et lacriniarum imbribus prosequitur multa et una ea denuiue laus iam sepultura afficiemio plurimorum ore profundebatur, similiter ut fluvius reliquis multis capitibus sive initiis manans. Rut procera et frondosa arbor eon pluribus niagnis pie ramis ab aeprodeuntii,ua dispertita. moras εμiippe subditoriini est immatura princit uva sui orn acerse pati , eomam puta, clui proliam et ad graitiam Popu-are n Convenienter imporitare occoeperunt. Tiberio iii septilem Impera tori in illaio. ad Mailricium Augustum custodiendum ae tuetuliam omnes satellitum instar sese converterunt, fletusque ex ultimo Tiberii sato su
55쪽
κρτον ' ora ουτω γαρ τοῖς ἀνθρωποις τῶν παρφχημένων εστιν drima σις ώς η περι τα παρόντα μετα σπουδῆς ἐπ μέλεια. v 3. Ἐδη ει τον τῆς ιστορίας υφαυειν ἱστον απασόμενος, τούς τε βαρβαρικους πολέμους ἀναγράπτους ποιουμενος, τῆς κατὰ τους Ἀβάρονς κιν σεως πρῶτα μνησθήσομαι διά τε το τῶν S
θέδρυς. τὸ δ' onως Μενάνδρου τῶ περιφανεῖ σαφῶς διηγόρευ--ι' περὶ ων Ου μοι σχολὴ ἐπεζεργαστικώrερον τοῖς μακροῖς ἐκείνοις λόγοις ἐπεζελθεῖν, αυθὸς δ' ἀριζήλως εἶρημένα μυθολο- γευειν καὶ ποιητικοῖς ἐπιτρίβεσθαι μώμοις. ἐπεὶ-ἐν χερσὶ τὸ D ἄστυ ἐγεγ όνει τῶν Ουννων, προῆλθον αἱ σπονδαί, ὀπως ἡσυ-Nχίαν ἀσπάσοιτο τὸ πολέμιον καὶ τὸν ρεμίαν φιλοσοφήσειεν. αἱ
δε συνθῆκαι επονεMιστοι Ῥωμαίοις ' μετὰ γαρ τηλικουτου κολωφῶνα κακοῖ, οῖά πως ἀγωνοθέται καθήμενοι, ῶσπερ ἀθλον
plus eo ipso die exaruit. sie enim est ingenium hominum, non tam meminisse praeterita quam studiose mirare Praesenti . 3. Nunc porro itistiiriae telam texere exorsus, bella adueraum base raros administrata litteris perae luar, et motum Expe litioneinque contrRAt area primo loco, quando res illae rebus hactenua a me exeositis contineritissitnae sunt et is ordo est eoaemulissimus. non pauca igitur tunc ab illiis per ineonsideratam temeritatem et audaciam perpetrata sunt. At ares Hunni origine Iatrem aecolunt, gelis infidissima et avari ima omnium, quotquot vitam pastoritiam agitarunt. H urbe longe amplissima potiti ad Mauricium Aumstum legatos miserunt. erat huic urbi nomen Sirmium. laniaque et sermone propter nobilitateni a Romanis Europaeis celebrabatur; quam prius ceperant parvo admodum spatio, quam Mauriciua curas Romanas una eum purpura indueret solioque imperatorio consideret. quo eam modo occuparint, perspicua oratione et distincto non nobilis auctor Menander nimioravit. ego otio non sic abui ino, ut
eius soneliudini accuratius et elaboratius ali quid possim addere, praeclareque dicta iterum dicere, et poetite represensionem incurrere. ergo ubi Sirmium in manibus Hunnorum fuit, legatione missa ad foedus Processum est, ut positis inimicitiis pari tranii uillitasque eonsuleretur. sed laedus illud Romanis probrosissimum aecidit, post tantarum atquidemel adlum ab illia invectarum colaphonem, Ipia velut certaminis arbitri s
56쪽
Mδοξίας δωρα λuμπρὰ τοῖς βαρβάροις παρευοντο, ὀγδοήκοντα
τε χιλιάδας χρυσων καθωμολόγουν ἀν' prος Dαατον τοῖς βαρβάροις ἐγκαταβάλλεωθαι δι' ἐμπορας ίρρο ρου τε και ποικίλης ἐσθῆτος. ου περαιτέρω δὲ διήρκεσαν τῶν δDo ἐνιαυτων αι P 135 σπονδαί ' κατη θαδιάσατο γὰρ ' μαλν ὁ παρὰ τοῖς Ουννοις Mycia ος Oττω λη όμενος. φημη δέ τις ἀμφ' αυτὸν πρὸ του την εἰρηνην διαφθαρῆναι συριεκέχυτο, ως ζωα τρέφετο παρὰ Ῥωμαίοις του μεγέθει και τευ σωματι ἐμφανέστατα. διὸ ἐζητησε βα- πιλία εἰς θέαν τούτων ἐλθεῖν. καὶ amiχαγωγεῖ θύττον ὁ βυπι- 10 λεώς τῆς ἱστορίας τὸν sitiiτα, και δίδωσιν εἰς θεωρίαν ἐλενά- των γενέσθαι, πέμψας ως αυτὸν ἐκ των παρ' αντου τρεφομένων θηρώ- τυ Lξοχι ,rατον. οπηνίκα δ' ειδεν το γνδικον ζῶον ὁμγῶνος ἐλέφαντα, παραυτ&α καταχυει το θέατρον καὶ παλινοστεῖν προστάττει τὸ θηρίον παρὰ τὼν Καίσαρα, ῆ καταπλαγεὶς B15το θυουμαζόμενον ῆ ἀποφατλωας, -κ ἰχω εἰnεῖν' οὐ γαρ ἄν ἐκροφύμην. ἐποχλά di τὸν Καίσαρα καὶ κλώην χρυσῆν zεχνονρ
ριζεν ἡ τῆς παρούσης τύχης ἀκρωρεια. sitisιλιυς di τὸ δεῖρον
dentes, barbaris dona illustria quasi qua ain inelytae virtutia praemia
tribueriant, octogilita aureorum millia in angeliis variaque veste a mercatoribus in annos singulos aese nunieraturiis polliciti. nec tauri in diutius biennio foedus Mnctuna fuit . eum se princeps Olaganus ut liunnis appellabatur ntra Romitos superbe et inanio teste gemeret. nil cuius ures cum ante pacisi violatatu pervenisset animantes iturisdam ali apud Romanos granditate et soritia corporis visendas maxilue. imperatoremoravit titi eas spectandi copiam sibi lacereti is huic vi letidi desi lemo celeriter gratificati tum ratiis, elephantoriani quos habebat praestantissinium pro spectaculo ad eum mittiti Chaganus belluam Indicam intuitus illieo ceu e theatro digreditur, eam que ad impericlorem rediici iubet. utrum mira admirabilitate ac novitate animalis percelleretur, an quin id contemneret, dicere non habeor ilec enim id silerem. negotium pra terea imperatori exhibuit de lecto aureo . quem is artifimose consectum aibi mittere r eo usquo enim ob praesentia sortunae fastigium sese esserebat. imperi tor donum regalitur fabrefieri curat, eique transmittit. qui fastidio et arrogantia praeceps multo magis Demere, ut qui muι eris indignitate emitumhliam necepisseι, lectuuuiue illum aureiam ut rem vilem et ineleganteiri ad imperatorem per arrogantiam remittere I insuper
57쪽
V 143 και τους ορκους ταῖς αυραις φέρειν ἐδίδου, 4 αθρόον τε την πολυ os φίλν/ ἀράμενος σάλπιγγα τὰς δυνάμεις συνηθροιζε, D καὶ την Σιγγηδόνα την πόλιν ἐξαπιναίως ἄφρακτον ουσαν ἐλάμ- 5βανεν , πολεμικων τε οργάνων κηρμοτσαν διὰ τὸ ἐκ της εἶρηνης ραθυμίαν πολλην υπιρεκχεῖσθαι' της Θρήκης' ἰφυλακτον γε θ ειρηνη, καὶ προμηθείας οτκ ἀνεχόμενον. των τε του ζστεος τοῖς πλείστοις συμπαρομαρτει ἐκτὸς αυλιζομένοις, της ἁλω τουτοκατεπειγοτGζς noιεῖν ' θ 00ους γὰρ ωρα τπην, και οσον ἀποζVν 10
ἐθησατρίζοντο. Zκονιτὶ δε την πόλιν ο' εἷλεν ὁ βάρβαρος ' μεγίστη γὰρ συμπλοκη ανὰ τὰς πυλος συνεω πτώκει του Ιστεος, πολλοῖς τε των Ἀβάρων διαφθαρηναι συνέτυχε, Καδμειαν τε, τὸ του λογοs6 ὰποφέρεσθαι νίκην. πολλὰς δι καὶ ἔτερας ἀστυγείτονας πόλεις λύζεται. ταυτας δὲ ραστα καὶ πόνων εκτυς 15Ρ 14 ἀόρατον γὰρ ην τὸ κακυν καὶ ταῖς ἐλπίσιν ἀπαραδόκητον. ανε-
λων τε Απουσταν καὶ το Βιμινάκιον πυλεις δ' αυται λαμπραὶ Z τnῖ τὸ Πλυρικὸν φορολογουμεναι) παραυτίκα στρατοπεδευεται, καὶ την-χίαλον περιτέμνεται, τάς τε περιοικωας κωμας ἐδηωGe. . τυν δὲ τῶν θερμῶν et δύτων οἶκον Ουκ ἀναστησαι φασί. λογος m
Gθαι γυναια, και μισθὸν της ἀπολαυσεως ἐκεῖνον Ωἰτεῖν μη καταρρίπτειν τὼ των υδάτων οἰκοδομηματα. λέγεται δἐ τὰ ωδάτια
s. ἐκτὰς I ἐν τοῖς I P. 14. πολλάς τε καὶ ἄστει γείroνας I P. 21. ἀποκρυψασθαι I P. ad octoginta illa millia alia viginti anniversario sibi a Romanis pendi
polytulare , imparatoreque id durius aerapiente laedus contemnere, sacramenta iurata ventis discerpenda tradere, 4 nec cunctatus amictim bello tuba in corripit, agmina in expeditionem evocat, urbemque Singi- donem haud minuam et militari apparatu destitutam, quod ex pace et otio Tliracla tota in socordiam et desidiani versa esset negligit enim Customiam pax, nec in lati imina prespicit , quodque civium plurimi, ut in messe, soras manentes, ituantum vitne toleranitae sufficeret, frugiim sibi demetendo colligerent, subito, quanquam non citra laborent , capit. nam intra portas acerrimo pugnatum est; Abares obtriai cati magno numero, et Cadimea, ut dicitur, reportata Victoria. alias item non pnticas et huic vicinas depraedatus est, et quidem minime operose, improvisum siquidem ac neuti sitam expectatum maluin veniebat. Aus usta et Vinainacio ad Ill ricum pertinentibus in potestatem adductis, mox Anchialum insesto exercitu prosectus eius agrum et vicos circumiectos populationibus et incendiis desomnavis. thermarum aedificiis pepercine audivimus, quod olus conmabinae ibi lavarentur istamque commercii cum eo Sui gra
58쪽
1o in ι τ ν Ἀγχίαλον, κυὶ περὶ σπονδῶν ζζίουν ος προσετύχ2ησαν. τos di μη μετριοπαθουντος ἐπι τοῖς αδικοι ασιν, ἰλλα καὶ προσαπωλοῖντος αυθαδικωτερον τα λεγόμενα τείχη καθαιρήσειν μα- Cκρύ, καὶ του μ ἐν Ἐλπιδ&υ υποχαλῶντος τοῖς λόγοις καὶ ουτωσὶ θεραπάοντος οἰδαινόμενον φρυαγμα, Κομεντίοχος μεγαλοφρό- 15 νως την της γλώττης ε γένειαν ἐπεδείκνυτο, την τε Ῥοφαὶ κην ἐλευθερίαν δίκην σώφρονος δεσποίνης τινος πραντον ΘαλαμWων καὶ μη διαφλιρων μοιχικαῖς κολακείαις, τῶν αζιολογωτέρων τῶν πιάρων ωμα τΨ λαγύν ο παρόντων, τοῖσδε προσεχρήσατο ρ -
δεξιὰς και συνθήκας μηδαμῶς αποσείεσθαι, μηδἐ τον τῆς εἰρῆ- Dνης ώζονα διὰ σου καταβάλλεσθαι, ου μην ἀλλα καὶ δωρων βα-
tiam peterent. seriant aqvulas istas lavantibus proficere, et ad torporis snnitatem conducere. tribus mensibus elapsis Romani ad Chaganum oratores mittunt, belluat deprecantes. unita erat Elpidius, imperianis gentitor, Siciliae praeturii functus; qui magistratus apud Romanos in honoro est. hille Elpidio collegam addunt Comentiolum, de custodibus imperatoris praecipuum, L.atini scribonem dicunt. Anciliatum igitur ad Giaganiim venientes legati, uti in imandatis halint,ant, de foedere conservando rogabant cum is in inserenda iniuria nihil mitesceret, sed superbilis etiam minitaretur se longum mitrum, qiii nominatur, disiectumni, et Elpidius ei taeens concederet Itaque tumentem hominis sanum gustineret, Comentioliis excelsa mento ingetiuitatem linguae suae demonstrans, R manani lue libertatem velut pudicam donii nam in thalamo custodiens, nec eam moechleis adulationibus constuprans, audiente Olagano et proceri bus liuiuscemodi verbis locutus est. 5. Credebant Romani, Clingane, te patrios deos colere, et alio item iurisiurandi praesides reverem, dextrasque et pacta Conventa ne qtiatinam vili pendere, neqtie pacem per te turbatum et eversiim iri, sed et donoriim, quae ab imperatoribus multa tulisti, et quam expertus
59쪽
σιλικων μεμνησθαι πολλων καὶ φιλοφροσυνης Ῥωμαῖκης, και της περὶ τους πονς προγόνους ευεργεσίας, ταντον δε φιλοξενίας εἰπεῖν, ἐπιλήσμονα μη γεγενησθαι ποτε, μήτε ἐτέρων των υπὸ V 144 σου τεταγμένων ἰδικοιντεον 'Pωμαίους ἀνέχεσθαι ' πρέπει γὰρ
τους ηγεμόνας σωφρονεστερους των τπηκόων καὶ εῖναι καὶ ὀνο- 5μάζεσθαι, Π α οσον τευ κράτει υπερέχουσι, τοσουτον καὶ τI ἀρε-
Ρ 15 τI διενέγκωσι. τοιγαροῖν διὰ την ἐκ της εἰρηνης ευνοιαν ἀμνημόνουσι Ῥωμαῖοι των υπὸ σου προυπηργμένων δεινῶν, καὶ πολλῶν ἀδικημάτων γεγόνασιν ἐπιλησμονες , και φιλανθ ρωπία πάντων των ἐθνῶν διαφέροντες ου πρὸς υρεξιν ἀντιλυπηπεως κεκιν - 10κασιν οπλα ' την γὰρ ἐς et πυρον ηρεμίαν των εμπροσθεν ἀδικημάτων νεανικώτερον ἐγχειρηθέντων περι πολλου ἐπεποίηντο, χαίρειν φράσαντες ταῖς ἀντιδυσεσιν. ἐπέι δἐ πάντα σορ παρῶπτο τὰ πρυς καλοκαγαθων ὁραντα, καὶ δίκης ἔμμα τυφλόν, και πυδες Προνοέας χωλευουσιν, αμοιβον α ζων τοῖς βεβιωμένοις αντι- 15
Β μετρεῖν Ου δυνάμενοι, θεὸς δέ σοι τὸ βουλημα, οποι καὶ θέλει
τερυμ ενον, Ουκ ἐπιλησονται 'Pωμαῖοι της ἐαυτῶν ἀρετης, αλλὰ καὶ μέγιστον κομιδη κατὰ Που συστήσονται πολεμον, καὶ φόνον πολυν χειρρυργησουσι. Προσηνέστερος γὰρ αντοῖς της ειρηνης ο Πόλεμος, ο τε μη την ησυχ&ν ἀσπάσοιτο τὸ πολέμιον. τι γὰρ m. Ῥωμαίων των πώποτε γης ευκλεεστερον υπῖρ ελευθερίας ἀειουν-
των καὶ δόξης καὶ πατρίδος καὶ παίδων; εἰ γὰρ δρνισιν ευτελεστάτοις τισὶν τ περ του μὴ ηττηθῆνοι εκάτερον μητε ε αι θα-
es, Romanormin humanitatis ae benevolentiae meminisse, Collataque in maiores tuos merita hospitalitatemve nunquam non infixam in anuito habiturum, nec passurum a tuis ullum Romanis maleficiunt importari. Requum est enim principes iis, quibus iura et dant, moderatiores esse et nominari, ut quantum iis amplitudine imperii antecedunt, tantum iretulis quoque eminentia antecellania quapropter ob illitum e Pacct composita amicitiani, Romani calamitatum to sibi illatarum memoriam ponunt, multaque praeter ius et fas in se commissa voluntaria oblivione obruunt. et liuoniam humanitatis laude inter omnes gentes principatum tenent, vindictae desiderio arma movere noluerunt, pacemque consecutam detrimentis superioribus per insolentiam vestram inveetis op-Ponentes mala malis compensanda non putariant. quia vero elim probitate rationem nullam habere vis. Et oculus iustitiae caecus est, pedes providentiao claudicant, ut sactis tuis dignum reddere pretium nequeant, et cupido tua tibi deus sit, agetis te quo lubet, Romani virtutem pristinam in pectus revocantes longe durassiinum adversus te bellum Consensu Comparabunt, magnas strages edent, utpote quibus arma , hostibus qui acere detrectatilibus, quam pax luculi liora sunt. qui enim Populus, quae
gens in orbe terrariam fuit unquam Romanis pro libertate, pro glorin, Pro patria, Pro liberis decertantibus illustrior 3 nam si volucres qtra
60쪽
τί 'to τὸν μερον πόλεμος καρτερος και μαινολίς ἐστι παράτα ς, τί δητα δνyρώποις οιει καὶ ' μαίους, χνος τε μαχιμώτατον και βασὐιείαν ὀνομαστοτάτη ς ης Ου ρύδιον καταφρονεῖν, εἰ Cμx γε μόνον αυταῖς ταῖς ἐνάρξεσι. μη τοι νυν μεγαλα ει ἐπὶ τοῖς 5 κακῶς διατεθεῖσι καὶ ἄπίστως το τήμερον ' επὶ γὰρ τοῖς κυτωρθωμένοις τὸ μέγα φρονάν ισως ἐπαινετόν' το δ' επὶ κακία βρεν- θυεσθαι ἐν βρεως μοίρα, ovκ ἐν ευκλεία προσηκει χαρακτηρί -
σίγαι. μεγάλα σοι τὰ πρὸ μικρου τῆς ἀγνωμοσυνης ανδραγα ματα ' ωλλὰ μεγίστη καὶ Ῥωμαίων ξ δυναμις, fi τε του λα- 10 ρος ἐπιμέλεια, καὶ τῶν υποφόρων εθνῶν τυ ἐπίκουρον, ῆ τε των χρημάτων ροπή, τό τε τῆς θρησκεως πυρὰ πάντα τὰ τῆς οἰκουμένης ἔθνη ευσεβέστατον καὶ διὰ τουτο καὶ δυνατώτατον. ost Dἀντιστρατεύειν μόνον ἰθίλησας, του δε οπως ἄν ἐδη ὴμέλησας. ποίους δἐ καὶ παρὰ τοῖς ομόροις ἐθνεσιν ευδοξίας χορακτῆρας 15 ἀποίσx, Ῥωμαίους ωγνωμονῶν; ἡ τί σοι λοιπον Λέπρον πίστεως
καταλέλειπταις οἱ σου παρὰ σοὐ παροινουνται θεοί ' ἴρκοι βιάζονται, σπονδαὶ καταλέλυνται, ευεργέται πάσχουσι κακῶς Duo σου ' ου πείθουσι δῶρα δυναμιν αιδέσιμον ἴχοντα. ἐουσον ημῶς
ἰρεμεῖν. μὴ την προ ευκαιρίαν προς κακην ἀδολεσχίαν μετά- P0βαλε, καὶ τους μηδἐν ηδικηκότας, μόνον δὲ διὰ το γείτονος εἶ ναι, λυμαίνειν πειρώμενος. αἰδέσθητι πρὸ τῆς σῆς κοροςῆς τυ
dam vilissimae no vineantur neve cedant invi mni, valido larenterque confligunt, quo tu an aio tandent homines et Romani generis ae semini alioli linea fore arbitraria, gelitem bellicosi imam et imperium omnium linguis celebratuin, quod nIsi iii ipsa orione et iii iantia sua haiul aliquamlo contemni potitu quaro ob ea quae ad hanc diem improbe contraque stilem designasti, non est quod te iactites. propter recte facta sibi placere laudi ortasse dabitur: at in vitio se magnifice circumspicere, superbiae, non honori et gloriae adseribendum est. nobilia tu quidem non multo antehac et iniqua facinora fecistir sed maximao etiam sunt Romanorum vires, maxima imperatoris dii entia, maxima subiectar in illi gentium auxilia. huc nece tu praesentis pecuniae commoditas, et sacrorum, ut nusquam, relliosissimae sanctissimaeque caerimoniae; quamobrem officere illis potentia nulla potest. hos tu oppugi ara tanturna odo vis, quo autem res evasura sit, non curas. Gualem porro apud finitimas gentes nomini tuo maculam inures, si te in Romarios ineratum iniustumque praebeas aut quodnam fidei tuao pignus est reliqui ina 3 dii tui abs te laeduntur; susceptum sacramentum violatur, laedua frangitur, de bene meritia male mereris; dona, quorum est veneranda eni- citas, tibi non persuadent. patere nos quiescere, ne B opportunitatem tuam ad oecupationem non bonam, iis qui nulla in re tibi obfuerant, nisi quod vicini sunt, nocero attentana, transferre velis. age,