Antiquitatum Romanarum quae supersunt

351쪽

ψευσασθε μέν γε καὶ τας ποσχέσεις, ας κελευσπιατον πατον vivio του κοινου ποιήσασθαι, αυτον τυν ανδρα τουτονὶ τον βελτιστον , ω κατεχρησασθε προς - φενακισμον, μοιρον ἐποιήσατε των θρια -

μῆ, ἀταὶς τυχεῖν , - αλλου τινος προσθέντες -τρ την βριν, ἀλλ' οτι τα δίκαια ποιεῖν μας ς υπέσχεσθε καὶ πανα απῶν ἐπὶ τ -m; simpδηλος ν.L XXVII. Ἐναγχος δὲ δη του χρόνου τουτὶ γαρ 01216 ἔτι προσθεὶς ταπερ του δικαίου λίγ' παύσομαι - ἡμῖν Αἰκανοί τε αδ αβῖ - καὶ via memμια γνώμη χρησάμενοι αυτοί τε ἐπανίσταντο καὶ τους αλλους παρεκάλουν - ἐφ' μας ηναγκάσθη ε καταφυγεῖν - τιαε οπις καὶ φαύλους οἱ σεμνοὶ καὶ 15 βαρεῖς, πάντα ὁστισχνουμενοι της τοτε σωτηρίας καὶ 7να μη ἐξαπαταν μῆς αυθις δοκητε, ὁ πολλάκου ἐποιήσατε, προκάλυμμα της απάτης Μάνιον Οὐαλέριον τουτονὶ τον φιλοδημότατον -- ευρεσθε

πιστευσαντες μεῖς, ου αν πο δικτάτορός τε 20κα ταλα χρηστοῶ περὶ μο ανδρος φενακισθη-μενοι, συνηράμεθα μῖν καὶ τοὐδε του πολ- - κι

τους χθρους νικωμεν ου μικροὐς-- ολίγους οὐδ' ατανεις αγῶνας υπομείναντες. θῆττον δε η κατὰ την λά-- ἐλπω τέλος εἰ -- α κάλλιστον του 25 1217 πολέμου, τοσουτον ἀπέσχετε του χαίρειν καὶ σωλλην εἰδενα τω δημω χάριν, στε κατεχειν μῆς ἔτι ξι--τε ἄκοντας πο ταῖς σημαίαις ἐν τοις πλοις, να

-χ πομένοντος δὲ του ανδρος τον φενασασμον ουδὲ in την αἰσχυνην του ἔργου, ἀλλ' εἰσενέγκαντος εἰς την λιν ---ῖα καὶ διαφωτος ἐπὶ - οἰκ- τας δυ-

352쪽

Wγεις, πρόφασιν ποιησάμεHu χύτην του μη - -

καια ποιεῖν τουτον βρίσατε, των δὲ προ ημας μολογιῶν οὐδεμίαν ἐφυλάξατε, αλλ' ἐν λαυτῶ τρίατα μέροπια παρενομήσατε, λαξίωμα τῆς βουλῆς --

ταλύσαντες Ma την πίστιν του ανδρος διαφθείραντες καὶ τοῖς ευεργέταις ἀνόνητον ποιησαντες την χάριν τῶν πονων ταυτα δη καὶ αλλα προς τουτοις μοια πολλα ἔχοντες λέγειν προς μας οἰκ ηξιουμεν, τρίκιοι, προς ἱκεσίας καὶ δεησεις μῶν τραπεσθαι,1 -δ' σπερ οἱ τα δεινὰ δεδρακότες H αδεία καὶαμπιτί κάθοδον λαμβάνειν. - ἀκριβολ γεῖσθαί γε περὶ τουτων ἐν τω παρόντι οἰομεθα χρηναι, ἐπειδη περί μονοίας διαλεξόμενοι συνελη- 1218 λυθαμεν, ἀλλ' ἀμελεία καὶ ληθη παραδοντες αὐτὸ is φέρομεν. LXXVIII. oi δὲ πρεσβεύετε καὶ τίνων δεόμενοι κετε, τί ου λέγετε φανερῶς ἐπὶ ποίαις ἐλπίσις κατε-ῖνήμας εἰς την πόλιν ἀωῆτε ποί- αν γεμόνα τηλοδου λαβόντας τυχην τίνος ποδ α ξομένης ημας εὐθυμίας η χαρας οἰδὲν γαρ απι -- δε φιλάνθρωπον μῶν η χρηστον προτεινομένων μοι Ουομεν, σύ τιμὰς - αρχὰς, - ἐπανόρθωσιν απορίας, ου ἄλλο απλῶς ουδ οτιουν. καίτοι ον λέγειν-ας χρηνῶ μέλλετε ποιεῖν, αλλὰ ποιησαντας λέγειν, et is προειληφότες ηδη τι ἔργον, εὐνοίας γενόμενον καὶ τὰ λοιπὰ τοιαυτα ἔσεσθαι εἰκάσωμεν. Γομαι τοίνυν προς- τα ἐρεῖν αυτους, τι περὶ πάντων Ῥαγ-γιν αυτοκρατορες, ω- ο τι - πείσωμεν ἀλλήλους τουτ' ἔσται κυριον. ἔστω ταυτ άληθη γιγνο30 σθω τὰ ακόλουθα τουτοις οὐδὲ αντιλέγω βουλομαι ' τα μετά ταλα ἐσόμενα παρ' αυτῶν μαθεῖν, 121s μειων εἰ μευ μεῖς ἐφ' οἷς ἀξιουμεν ποιεῖσθαι

353쪽

- - 305την κάθοδον, καὶ συγχωρηθη ταυτα πο τούτων, τίς ἐγγυητης ἐπται - ομολογιῶν - τίνι πιστευσαντες ἀσφαλείε α πλα -ομεν ἐκ τῶν χειρῶν, καὶ καταστησομεν αυθις εἰς την τούτων ἐξουσίαν τὰ σώματα ποτερον τοῖς ψηφίσμασι -

δη γεγραμμενοις κάνει πάλι κωλύσει δείροις ἄκυρωθηναι ταὐτα νηφίσμασιν, τα 'Aππίω καὶ τοις ομοια φρονουσιν ἐκείνω φανῆ η τοῖς δωρο- των πρεσβευτῶν, si τὰς μυτῶν σωρέχοντια πίστεις ἀλλὰ 16δια των ανδρῶν τούτων καὶ πρότερον μὰς ἐξηπάτησαν. η ταῖς ἐπὶ των θεῶν μολογίαις δι ορκων ταπιστα πορισαμενοι παρ αυτρον ἀλλ' ἔγωγ' - -

1220καὶ ἀκουσίους συμφάσεις τοῖς ἄρχειν ἀμῆσι

προς τους ἐλευθερως μετοπαγιουμένους, νυν πρῶτον ἀλλα καὶ πολλάκις δ καταμαθὼν ἐπίσταμαι τοσουτον ἰσχυοωσας χρόνον, οσον - αυτῶν αἱ ἀνάγ- και κρατῶσι. τίς ουν ἡ τοιαυτη φιλία πιὰ πίστις, ει α παρὰ γνώμην αλληλους θεραπευμ αναγκασθησόμεθα φυλάττοντες τους οἰκείους κάτεροι καιρούς; ποψία δε δη τό γε μετα τουτ καὶ δι βολαὶ

αλλη κακῶν ἰδεα καὶ πολυς ὁ περὶ του φθάσαι διο 25λέσαντας τὰ ἀντίπαλον αγ- ώς ἐν τω μέλλειν κτιμένου του πιπιεῖν.

LXXVIIII. Πολέμου πολια κου ς παντες ἴσασι κάκιον χρημα ουδὲν εὐετὰ μὲν κρατηθέντα ατυχεῖ τα δὲ κρατησαντα ἀδικεῖ, καὶ περίεστι τοῖς γυ- τῶν φιλτάτων ἀπόλλυσθαι, τοῖς δὲ - φίλτατα διολεσαι. ἐπὶ τοιαύταις δη τύχαις καὶ συμφορο

354쪽

μεν εχέτωσαν μεν ουν οὐτοι την πόλιν ολην καὶ καρο--σθωσαν ημῶν δίχα καὶ των αλλων ἀγαθωνί--των απολαυέτωσαν μόνοι, τους ταπεινούς καὶ ἀδόξους δημότας ἐκβαλόντες ἐκ της πατρίδος απαλλα τωμεθα δε μεῖς ὁποι-ο α αν ψας ὁ δαίμων γητοπον ἀλλότριον ἐκ τεῖν νομίσαντες συ πόλιν ωίαν. 10 ουτ γαρ μῶν τινι ἐνθάδε υπολείπεται κληρος γης τε πατρωον ἐφέστιον πιτε ἱερὰ κοινὰ ουτε αξίωμαως ἐν πατρίδι , - περιεχόμενοι φιλοχωροῖμεν αν καὶ παρὰ γνωμην μένεινJ, αλλ' υδὲ η μετα των σπλων τοῖς σωμασι μετὰ πολλῶν πόνων λευθερία επε ταa μὲν οι πολλοὶ πόλεμοι διέφθειραν, τὰ δελτῶν καθ' ημερα αναγκαίων σπάνις ξανηλωσε, τὰ δ' αὐτῶν υπερηφάνων δανειστῶν τούτων ἀφηρεθημεν οἷς τελευτῶντες ναγκαζόμεθα τοτ εαυτῶν κληρους οἱ 1222 δείλαιοι γεωργεῖν, σκάπτοντες φυτεύοντες ἄρου-- τες - ποιμνια νέμοντες μόδουλοι τοῖς ἐαυτων - ρικτητοι ἀνδραπόδοις οντες, οἱ μὲν ἀλυσεσι δεθέν in οἱ δὲ πεδαις, οἱ δ' ἄσπερ τὰ χαλεπώτατα τῶν θηρίων κλοιοῖς καὶ μυδροις αἰκίας δὲ δη καὶ προπηλακισμους καὶ μάστιγας καὶ πόνους ἐκ νυκτος εἰς 25 νύκτα καὶ πῶσα αλλην μότητα και βριν καὶ υπερηφανίαν ην πεμείναμεν ἐῶ - ώτων - καὶ

λικουτων πηλλαγμενοι κακων - του δαίμονος,οση σπουδη καὶ δύναμις εκάστω πάρεστι φεύγωμεν απ αυτ Ἀσμενοι τυχ ν καὶ θεον ολερ --a γωσιν γεμόνας τηλοδο ποιησάμενοι , παπρίδα,

μίζοντες την ἐλευθερίαν και πλούτον την ρετὴν

355쪽

ωφελίμους.

I. X. Παραδείγματα δὲ τουτων γενέσθωσανημῖν πολλοί τε Ἐλληνες πολλοί τε βάρβαροι, μάλιστα 1223 δὲ οἱ τούτων τε καὶ μῶν πρόγονοι Ἀνὰ μεν μετ' 5Aωείου συναναστάντες ἐκ της 'Aσίας εἰς τη- ρώπην ἐυ ἡ Λατίνων ἡ πόλιν κισαι, οἱ δ' στερονυλβας ἀναστάντες Ῥωμυλου την αποικίαν αγοντος ἐν τοῖσδε τοῖς τόποις δρυσαντο την φ' μῶν ἐκλειπομένη. υπάρχει τε μῖν δύναμις οἰκίλθωπλείων id μόνον της ἐκείνοις γενομενης, ἀλλα καὶ τριπλασία,

καὶ πρόφασις δικαιοτερα της μεταναστάσεως ο μεν

γε ἐξηλίου μεταναστάντες ὐπο πολεμίων ἐξηλαύνοντο, μεῖς δ' αὐτόθεν - φίλων ἐλεεινοτερον δὲ

δηπου το προς τῶν οἰκείων η των αλλοτριων ελαυνε 15σθαι οἱ δε Ῥωμύλφ συναράμενοι της στρατείας ἐπὶ τῶ κτήσασθαι κρείττονα - ,περεῖδον της - νας

ημεῖς δὲ τον πολιν καὶ τον ανέστιοι ἐκλελοωτες 1224 βιον ουτε θεοῖς πίφθονον οὐτε ανθρώποις λυπηρὰν

οὐτε γη τινι βαρεῖαν στέλλομεν αποικίαν, α L δὲ 20 λ α -ος καὶ φόνων ἐμφυλίων ἐλθόντες προς τοως ἀπελαύνοντας μας, οὐδε πυρὶ καὶ σιδηρω κακώσαντες την κλειπομένην γην, οὐδ' αλλο μνημόσυνον οὐδὲν αἰωνίου καταλιπόντες ἐχθρας ταῖς παρ- σπονδημέναις φυγαῖς καὶ εἰς ἀβουλητους Ῥάγκας 26 κατακλεισθείσαις θος εστ δρῶν θεούς τε ἐπιμαρτυράμενοι καὶ δαίμονας, ο τὰ φὰ πάντα κατὰ δίκην γουσι, καὶ καταλιπόντες ἐκείνοις ἀναπράξασθαι τὰς περ ημῶν δικας, κεῖνο μόνον ἀξιουμεν, οἷς εστιν μῶν ἐν ἡ πόλει τέκνα νηπια καὶ γονεις καὶ 30 ε τινες αρα γυναῖκες μῖν θελη-- κοινωνεῖν τύχης, τα σώματα ἀπολαβρῖν. - θ' μῖν πόχρη 20

356쪽

τῆς πατριδος Ἀλλ' εὐτυχεῖτε καὶ ζῆτε βίον ον αν

γους ἐπαυσατο τοῖς ' παρουσιν - τε περὶ τῶν δικαίων εἶπεν ἀλ- εἶμα ἐδοκε καὶ ἄσα - περ- 1225οψίας του συνεδρίου κατηγόρησε, μάλιστα δ' το ασφαλὲς τω ομολογιῶν δολου μεστον πεδείκνυε 1 καὶ απάτης. ἐπεὶ δὲ τας βρεις τελευτῶν διηλθεν, -υβρισμένοι - - δανειστῶν, καὶ τῶν οἰ κείων ἔκαστον ἀνεμνησε κακῶν, ουδεὶς ν στερρος -τως την διάνοιναν ος -κRumo τοῖς δάκρυσι καὶ ἀνεκλαίεαὐτὰς -ωας συμφοράς κιὰ του οὐκ αυ- 15 τοι μόνοις συνεβαινε καθεω, αλλα καὶ τοὶ π ατης βουλης ηκουσιν. υδε γαμοι πρεσβεις τα δάκρυα κατεχειν πυον ἐνθυμούμενοι τας ἐκ - διοικισμου

κατηφεῖς καὶ δεδακρυμενοι καὶ τί χρη λεγειν ἀπ 2 ρουντες εἱστηκεσαν ἐπειδη δὲ Ο τε πολυς θρηνος

ἀπολογησόμενος προς- τα, σπερ ἐδοκε τῶν αλλων πολιτῶν λικια τε προυχειν καὶ ἀυωσει, μ- ψς ος δὶς ἀποδειχθ- πατος δυναστεψ25 τε et η καὶ μενη δικπαπορία μαστα πάντων --θρωπων χρησάμενος, ἱερα καὶ σεβασμου μεστην ἐποί γε νομισθηνπι την ἐπίφθονον ἀρχην ἐπιβαλλύ- δὲ τοῖς περὶ του δικαίου ποιεῖ - λόρου καὶ τα μὲν τοις δανειστικοῖς ἐγκαλ- ώς μα- ὰδ απάνθρωπα διαπεπραγμένοις , τα δε τῶν πενητων καθαπτόμενος - ου δμαίως ἀξιουντων β μαλλον-εῖ-- --οφειλημά --η χάριτι, καὶ λ την βου-

357쪽

309 - ὁμῶς δι οργης ἐχόντων ἐπὶ τῶ μηθενος τους αἰτίους πειρωμενός - αποφαίνω βροχ

υπάρχον του δημου, μη κατὰ γνώμην ἀδικοτν, υπομηκους πιτορως ην -σμένον αἰτεῖσθαι την αφε, 6-ηδονὰς di ἐφεικος καὶ δι αρπαγης ἐκ τω αλλο- τρι- πηρετεῖν ταῖς ἐπι μίαις παρεσκευασμένον, δι- ρίνεσθαί τε οἰόμ- ων ἀπο των ἐλεεινῶν τὰ πονηρὰ καὶ - των φιλανθρωπίας δεομέν- τα μίσους αξια, καὶ τοιουτους τινὰς αλλους καθιστάμε - λπους αληθεωμὸν οὐχ απασι τοῖς ακουουσι κεχαρισμένους, - μει- , ἀλλα θρους re ἐφ' Aren στω πολυς καὶ των με ἀγανακτησεις ώς ἐξαρμά-

τοὐτ' . θατέρου το μέρος, στε ηπανίζοντο τω - - καὶ περιην η του ἀγανακτουντος βοη.L XXXII. λίγα δὲ τούτοις ἔτι προσθέντος του --ίου καὶ της ἐπαναστάσεως -των καὶ της προ- 20πετεία των βουλευμάτων καθαψαμένου, παραλαβὼν των λόγον ὁ του δημου προεστηκὼς τότε Σικίννιος

- ἔτι ἀλλον ἐπράχυνε τας προ αὐτῶν, λέγων ς

ευλ α ιο την πατρίδα. οἷς γαρ ἐν ἀκμη των

122 δεινον ουσι καὶ δεομένοις της παρα - δημοπι βοηθθείας καὶ ἐπὶ τουθ ηκουσιν Ουδ νυν ἐπερχεται μετρίους καὶ φιλανθρωπους ποιεῖσθαι λόγους, τίνα χρη δοκι- παρα-ησεσθαι διάνοιαν,οτανα---

ἐλπίδα χωρη νη τα πράγματα , καὶ γένηται - νυνωριζόμενα τοῖς λογοις ποχείρια τοῖς ἔργοις; ποί ς

358쪽

υπερηπανίας αυτ λαφεξεσθαι, ποίας αἰκίας, ποίας ἀμότητος τυ ννικης αλλ' εἰ Κh υμῖν απόχρη μυ- λευειν πάντα τον του βίου χρονον δεδεμένοις και μαστιγουμένοις καὶ πυρὶ καὶ σιδηρωσα, λιμβ καὶ πάσρ λωβη απολλυμένοις τρίβετε τον χρόνον, ἀλλα τὰ οπλα ἐίψαντες τε καὶ τὼ χειρε περιαγαγόντες ἀκολουθεῖτε αυτοῖς εἰ δε της ἐλευθερίας ἔνεστιν υμῖν τις πό- ς, μη ἀνέχεσθε -τῶν πιεῖς τε, ω πρέσβεις, η λέγετε ἐφ' οἷς καλεῖτε μας δικαίοις, Ῥη λέγοντες δε της 1 ἐκκλησίας απιτε οὐ γαρ αν ἔτι μεταδοίημεν ἡμῖν λόγου LXXXIII. suis μα--ο, πάντες ο παρόντες Doἐπεθορυβησαν, τα δεοντα λελογισμενω συγκατα-τιδέμενοι. καὶ μετὰ τολο ησυχίας γενομένης -- 15 mum Ἀγρίππας οσπερ καὶ τους ἐν βουλῆ λόγους - του δὴ μου διέθετο καὶ του πεμφρῆναι την --τοκράτορα πρεσβείαν την γνώμην ποφηνάμενος αἰτιώτατος ην διεσημηνεν οτι βουλεται καὶ αυτος εἰ- πεῖν τοῖς ix καα υχὰν το πρῆγμα ἐφάνη καὶ νυνί 20 γέ τοι λόγων πελαβον ἀκουσεσθαι συμβάσεις ληθινὰς καὶ γνώμας σωτηρί- αμφοῖν εχόντων. καὶ

- μὲν πρῶτον ἐπερρόθησαν παντης μῆ - ώλη

λέγειν κελε--τες ἔπειτα ἐπέσχοπι καὶ σιγη τοσαυτηκαπέλαβε την κκλησιαν, στε μηθεν διαλλάξαι τον 25 τοπον ἐρημίας. ο δὲ τα τε αλλα, ς οἷόν τε ν πιθαναστάτοις ἔδοξε χρησασθαι λόγοις καὶ του βουλευ - ματος των κουόντων ἐστοχασμένοις , τελευτῶν δὲ

της δημηγορία λέγεται μυθόν τινα εἰπεῖν εἰς τον Αἰσωπειον τρόπον συμπλάσας πολλVHομοιότητα -- 123030 τα πράγματα ἔχοντα, καὶ τούτω μάλtiis αυτοῖς ἔχε, οθεν και μνημης ξίωται ὁ λόγος καὶ φερεται ἐν ἡπάσαις ταῖς ἀρχαίαις ἱστορίαις ον δὲ - λεχθέντα

359쪽

υατ' αὐτο τωιδε. μεχ απεστάλημεν -- της βου- λης, ω δημόται, προ υμῆς υτε ἀπολογησόμενοι υπὲρ ἐκείνης υτ υμῶν κατηγορησοντες ο γαρ ἐδόκει ταυτα καιρον ἔχειν, οὐδ' εἶναι ταῖς καπεν - σαις - κον --χαις πρόσφορα ἄλλα διαλυσοντες sἀπάση προθυμία καὶ μηχανη την στάσιν καὶ κατα-- γοντες εἰς τον ζ ἀρχης κόσμον την πολιτείαν, ἔχοντες δὲ τωτου την ἐξουσίαν ἐτοκράτορα. στεπερὶ μεν των δικαίων ουδενα ποιησόμεθα λόγον, περγουνιος ἐποίησεν ουτος εἰς μακρον ἐκμηκυνων χρό 10 1231-ν ἐφ' οἷς φιλανθρώποις διαλυσαι την - ιν οἰομεθα δεῖν, καὶ τίς η βεβαιώσο- τας ομολογίας ημῶν εσται πίστις, περι τούτων α διεγνώκαμεν ρου- μεν προς πῶς ημῖν ἐνθυμουμένοις οτι πῶσα θερα- πω - α στάσις απάσης πολεως, ταν ἐξαιρεθῶσιν is αἱ παρασχοῶσαι την διαφορα αἰτίαι, αναγκαῖον ἔδοξεν εἶναι τὰς ρχηγο- της διχοστασίας προφάσεις γνωνα τε καὶ παπισαι. ευρόντες δὲ τας ποτομους των δανείων ἀναπράξεις των παρόντων κακων αἰτίας

γεγονυίας, ουτως αυτας διορθουμεθα τους φείλον 20τα χρέα κά μη δυναμενους διαλύσασθαι πάντας αφεῖσθαι - πλημάτων δικαιοπιμεν καὶ εἴ τινων ηδ τα σώματα περημερων οντων ταῖς νομίμοις προθεσμίαις κατέχεται, καὶ αὐτα ἐλευθερα εἶναι κρίνομεν ομι- δίκας αλόντες ἰ δίας παρεω - 251- τοῖς καπαδικασαμένοις, καί, τοπις ἐλε--- εἶναι βουλόμεθα , καὶ τὰς καταγνώσεις αυτῶν ἀκυρους ποιουμεν περ με δ τῶν ἐκ του παρεληλυθοτος χρόνου συμβολαίων - την πόστασιν ἔδοξεν μῖν

ποιησαι, τουτον ἐπανορθουμεθα τον τροπον περὶ Dδε τῶν στερον ἐσομένων, ς αν μῖν τε - δωρο καὶ τοῖς κ του συνεδρίου κοινῆ βουλευσαμένως

360쪽

μεντοι τα διαστησαντα μῶς ν ἀπο των πατρικίων,

δημόται, καὶ τούτων εἰ τυχοιτε αποχρτη μῆνοῖεσθε H ουδενος αλλου ὀρέγεοθες -τι ἐν υμῖν απιαε δη χαιροντες εἰς την πατρίδα. LXXXIIII. A δε βεβαιώσουσαι τὰς μολογίας - αἱ πασι νόμιμα ἡ κιὰ ἐν δι---ην- τας ἔχθρας ἐπιψηφιειτα με η βουλη ταμα, κὰδ a νόμου τάξιν ἀποδώσει τοῖς γραφησομενοις ἀλλον βουλη τουτοις πείοεται. -- δὲ μένειν βέβα τα συγχωροπμενος νυν καὶ μηδεν στερον ἐναντίον -- 1233

15 μεῖς οἱ πρέσβεις νοοχοι, διδόντες μυ--πια καὶ ψυχὰς καὶ γενεας τὰς ἐαυτῶ ενέχυρα ἔπειτα οἱ αλλοι βουλευταὶ - τω ψηφίσματι συνεγγηροφή σονται - - δη πιναε ακόντων μῶν γραφηγεταί τι κατα του δημου. οἱ γαρ ηγούμενοι του συνεδρίου 20 καὶ πρῶτοι τὰς αυτῶν γνωμα αποφαινόμενοι τωναλλων μεῖς ἐσμέν τελευταία δὲ πωτις πασίν ἐστι. ἀνθρώποις Ελλησί τε καὶ βαρβάροις, ουδῶς πώποτε ἀναιρησε χρόνος, ηυι ορκων καὶ σπονδων ἐγγυητὰς θεοὐ ποιουμένη τῶν συμβάσεων ὐφ' et πολλαὶ, ν ἰδιαστῶν ἐχθραι--λMὶ δὲ πόδε πόλεσι προς πόλεις συστάντες διηλλάγησαν. καὶ ταωτην εἴ γε λαμβάνετε ν πίστιν, εἰ ολίγοις ἐπιτρέπετε τοῖς γε σι του συνεδρίου περὶ ολης μωδο υνα της βουλης τοτ ορκους, in πάιτα αξι γυ-12M 30 τους επιγραφομενους τοι δόγμασιν ὀμνυειν μιν καθ' ἱερῶν βέβαια τὰ συγκείμενα φυλάξειν δεξιὰς δὲ καὶ σπουδας καὶ πίστεις ἐπὶ θεων γενομένας