장음표시 사용
401쪽
adgnovit demum ille , incito una, petulanlIs Ingarae eonviciis
Deum lae, isse. Titi in vero coliti ere vuluit furemuIn serni Irarum orgia, sacrasque Bacchi exς ingliere lMnpades , et tibiarum ana. intes intravit Musas. Iuxta Cyanea aequora semini maris, litora sunt Bo potia et Thracius Salmydesus, ubi urbes colens Mars geminos Phinei sitos a sera noverca viilit Iunii ne orbatos execrat ii vulnere , quod illa critentis manibus , muliebritatis armis , peCtinum crispidibus usa, oculorum orbibus insanium in moduin infiixit. At miseri dolore tabescentes miseram matris Ius ant vicem, infaustis ominibus nil prae , insatis iamlue prolis parentis. Geinis illa tarnen antiquis ab Erechthidis ducebat ; remotisque in antris nutrita fuerat procerias inter pateria as, Boreae filia, equoS cursu pra vertens celso super j tigo, Deorii in progenies : haud tamen secius hanc quo lite longaevae Parcae oppresserunt, o nata.
TIMPSIAS. Thebani popliti proceres . venimus communi via duo , unius oculis videntes: caecis enim haud alia est itineris iaciendi ratio. quam ut a quopiam ducantur. CREON. Qit idnam est, o senex Tiresia , novi rD RESIAS. Equidem docebo ; tu vero vati obsequere. CREON. Ita id quidem antea a monitis tuis itiscessi. TIRESIAS. Idcirco feliciter hanc uinem rexisti. CREON. Testari possum me in multis a te juvatum fuisse. TIRESIAS. Cogita te nunc rursus in ancipiti periculo versari. CREON. Qtii inani est P Quam me conturbant tua dicta lTIRESIAS. Scies, ubi artis meae audieris indicia. Nam quiam sede
xem veteri in auguracii Io , tibi erat mihi omnigenorum alitum statio , ignotur 1 audii sontim clangentium avium insano percitariam impetu prae ter solitum morent; easque comperi sanguineis unguibus invicem se Iacerare , tiliod quidem haud obscure significabat alarii ni strepitus. Quare perterritus, statim ad divinationem per crematas victimas aris in ardentibus me converti. At ex victimis sanima non promicuit; sed jejuna sanies e senioribus exsudans in cinere absumebatur, et fumabat et exSpue-hat, eXtaque sublata dissipabantur, revolutaque semora extra adipem Iacebant quo contecta fuerant. Haec a puero isto comperi , obscurimam sacrorum evaniciam divinationem. Μihi enim dux ille est, ut aliis ego. Et hisce malis propter susceptum tibi consilium laborat urbs. Arae enim
402쪽
et soci omnes pleni si int nobis infausto Oedipi filio, cujus cailaver discerpunt feruntque passiIn alites et canes. Proinde sacra Precesque nostro aversantur Dii , nec DInorum a Cipiunt stantinam : nec ulla ales auspicatos gutture edit Sonos, postquam humani cadaveris pinguem depastae Sunt Sanguinem. Haec uitur, fili, expende : etenim omnibus holitialibus Coinmune est peccare : quum V e Io quis Peccaverit, ille non amplius consilii mentisque inops dici clisnus est, qui utii in malum Dici sit. Ine delam ad hil et, nec linmobilis perstat. Nam pervicacia inscitiae ari, uitur. Quin Cede mortuo , neque Peremtum punge. Quae laItitudo est enecare mortuum Z Haec tibi benivolus bene coruulo : bene moneau obsevi 1uavissimum est, si monita utilitatem ferant. CREON. Ο senex, omnes, tanquam sagittaria in Scopum, tela in me mittitis; nec vestris qui lem vatum artibus intentatus sum, cujus generis ab hominibus venditus sum et traditus Iampridem. Lucramini , compa Tate vobis Sardicum electrum , si vultis , et aurum Indiciam et at illuni sepulcro non decorat,itis ; nec si Iovis aquilae discerptum cadaver inescam auferae velint sub Divi thronum. Ne sic quident, havit ullo liuius Piaculi tenore motus. sepeliri etain pennisero. Probe enim novi in ora alinemini tantas esse vires , ut Deos possit polluere. Cadunt autem, o
senex Tiresia , homines vel maxinae inlustria foedo lapsu , quuIu Verba turpia perite loquuntur Iucri gratia. TIRESIAS. Hemi Ecquis novit, ecquis cogitat horno Cl EON. Ouidnam' qualem hanc commune III sententiam crepas TIRESIAS. Quanto opibus oninibus praestat prudentia PCREON. Quanto quidem . ut opinor, debipere mixima noxa est. TIREMAS. Hujus tu quidem plenus es Inocti. CREON. Uati male tacta regere te nolo. TIRESIAS. Atqui id ipsunt facis, falsa me vaticinari dicens. CREON. Vatum enim omne genus est pecuniae avidum. TIRESIAS. Et illud tyrannorum turpia lucra amat. CREON. Scin' vero . dicas , te imperanti mihi diceret TIRESIAS. Scio equidem; mea enim opera hanc sera asti urbem. CREON. Peritus es vates, sed malis deditus artibus. TIRESIAS. Adis es me ut iuunota pectore arcana eloquar. CREON. Move, eloquere , mnio ne lucri gratia dicas.
403쪽
TIRESIAS. Num ergo hucusque lucri gratia vixisse videor, te iudice
CREON. At scito tibi consilia mea quaestui non fore. TIRESIAS. At tu vicissim probe hoc Scito, tibi non multas absolutum iri rotariam solarium vices , in quibus tuis ipse ex visceribus piam mortuum Pro mortuis vicissim dabis; quia Superorum aliquem a Iinferos demisisti, Viventenique animam ignomi latos e Sepulcro condidisti. detinesque contra hic inferorum expera Deoriam, insepultinn, justisque privatum ca laver: horum tamen nulla tibi est potestas, nec ad super mini Deorum jura pertinent : Sed violenter ista iacis. Quapropter ultrisces, scelestosque SemPer adsequentes, insidiantur tibi Orci et Deoririn Erinnyes, ut iisdem in his comprehcII laris malis. Et haec vide an coris ruptus pecunia dicam. Monstrabit enim non Iongi temporis mora virorum, ni ulterii ni tuis in aedibus lamenta: infenSaeque tihi omnes , en , contu hantur urbes, e quibuScumque ciVium laniata cadavera devorariant vel canes, vel ferae, aut praepe S aliquis ales, Sceleratum odorent ferens in publicum civitatis lacum. Ista in te , molestus es enim, tamquam jacu Iator , ira percituS emisi e corde tela haud inita . quorum tu calidum vulnus haud effugies. Tu Vero, puer, nos a luc domum, ut hic animi impetum in Iuniores emittat , et discat alere linguam modestiorem. mentemque animi meliorem ea quam nunc fovet.
CHORUS. Hic vir, 6 rex, abiit dira vaticinatus. Schnus autem, eπquo crines hi senecta Colorem commutarunt, nuntiluam illum in hac licte falsi quid cecinisse. CREON. Novi et ipse , ideoque perrector animum. Cedere enim, ignavi et timidi est 3 sin relucter, ne animum meum calamitate feriam,
CHORUS. Bono consilio opus est, fili Menoecei Creon. CREON. Quid igitur facere oportet e fare; ego autem parebo. CHORUS. Abi, ac puellam quidem defosso e specu dimitte: insepuI-
tum autem Cadaver tumulo conde.
CREON. Et ista probas, bisque consiliis obsequi me debere censes CHORUS. Inimo , rex , quam citissime. Celeri enim pede malesanos adsequitur Deo In Vindicta. CREON. Hei militi Vix quidem muto, muto tamen sententiam, hoc ut facim. Necessitati laustra obluctandum non est.
404쪽
CHORUS. Abi ergo ut ipse haec facias, nec aliis coiminit te. CREON. Protii ius ibo. Vos vero II illi Stri, quique adestis , quique, secures ni anil iis CaPientes Properate celsum ad locum : ego au- tein , qualidoqui leni Sententiani eo conVerii, ut ipse Iisavi. ita et ipse praesens exsolvam. Metuo enim, ut statas leges optimum sit servantem
CHORUS. Mulcis irrctrae nominibus , Cadmetie decus o puellae , et Iovis altitoriantis proles, celebre in qui colis Italiam, Curan kilue seris Cereri, in statu conam tinis Eleusiniae , 5 Bacche Bacchiarii in ine tropolin Tliel, as habitans ad Ismeni liquida nitenta. ferique seselein draconise te super bicipitem colle In coruscans sacror in con picit flainma , ubi C Tyciae Nyiliphae ambulant Bacchides, Castaliaeque liquor fuit , ubi te Nysiorum montiunt hedera densa juga , viridisque ora vitibus consita Prosequuntur immortalibus cantibus euantium, Thebana invisentem com- Pita: quain tu OΠinibus colis Inagis urtii laus, una cuui Irratre tua sultu nis venti, illi In et nunc, qualido universa civitas sero colluCiniurnaorlao , adveni salutifero pede, Pararasium superans lusu in , aut resonans maris fretum. O istae In spirantium praesultor astrorum . nocturnar n oci se rationum Praeses , puer, Iovis proles, adpareas cuin Naxiis Dryi ctihus titis comites his, quae te furentes pernoctibus lustrant choris. O si oruin praesidem Iacchium. NUNTIUS. Cadmi Amphionisque aedium incolae , nulla est hominis vita , qualicumque modo constituta sit, quani vel laudate vel culpare elim : Fortuna eniin erigit, et Fontina deprimit felice in et infelicem se inpem nec ullus ceratis alisur est fatorum mortali uni. Puippe Creon , Si tit: istiuam alius , me judice , beatus erat , qui terram tranc qtii deIn Cadmearia ab Irostibus Iiberaverat, i imperioque ui bis Potitias pro Pere eam xegebat , norens senerosa liberorum prole : o nunc clitaPsa sunt omni Voluptates enim si quis vir amiserit, traud equi lena Puto illum vivere. Beu an II natum esse cadaver. opibus enim polleas quantumvis cloini, et vivas regio Splendore; tamen si absit his gaudium, cetera ego sumi umbrii haud eInerim viro prae Voluptate. CHORUS. Quid novum hoc Imalum est, quod de regibus nuntiaturus Venis e NUNTIUS. Mortui sunt: viventes auterm fuere Caus, a mortis.
405쪽
CHORUS. Et quis peremit ξ quis vero peremtus est e ede. NUNTIUS. Haenion interiit; ipsius sed manu cruentatur. CHORUS. Patrime dicis, an sua ipsius manu pNUNTIUS. Ipse se peremit, patri iratus ob Sponsae necem. CHORUS. O Vates, quam vera ergo praedixti nimis
NUNTIUS. Quum sic se res habeant, de ceteris consulere expedit. CHORUS. Atqui video miseram Euryclicem prope , uXOrean Creontis: huc autem domo egressa se conseri vel audito filii casu, vel temere adest. EURYDICE. O vos omnes. quicumque adestis, CiveS, Sermonem Ve-Strum audiVi, quum ostio propinquarem, egressura , ut Palladis delubrum ad item, Deae ciue adhiberem preces. Et claustra fluidem occlusae portae laxatam , quuIu aures mihi ferit rumor domestici mali et metu perculsa revolvor supina inter famulariun manus, et Iinquor animo. Verum quis fuit iste ferino , marsum dicite et malorum enim ne loquam inexperia audiam. NUNTIUS. Equidem tibi, cara hera, dicam omnia coram, nec quidquam Praeterinittam veri. Quid enim te deleniam verbis, citiae postea falso dixisse deprehendar e recta Semper res est veritas. Tuum quidemeso coniugem sectatus sum, viam ei praemonstrans extremum in campum, ubi nefando modo jacebat adhuc canibus laceratum Polynicis c daver: et illud , precati Triviam Deam , Plutona lue , ut placidi remitterent iras, lavimus piis lavacris , congestisque ramis Varentibus stipe γstites reliquias combussimus: assestoque excelso busto propria de humo . dehinc repetimus lapideum specum , puellae Orco desponsae thalam una. Sonum Vero procul clarorum eiulatuum ex inferiis carente ilialamo sublatum aussit aliquis, heroque Creonti nuntiat currens'. huic autem , quo PropiuS accedit , magis offunditur dubius gemebun ti clamoris sonus; suspiransque, luctuosam hanc pectore manipit vocem : O net riser ego , an vera Pra agit animio p iterne nunc facio omniunt, quae antea, infaustissimum p blanda me vox ilia pepulit. At, vos famulia acceolite Propius citi, et aintanteε tumulo dispicite , ipsum suber/nte 3 ostium ,3Oluta Praus compage εaxi Objecti , num Haemonis veram audivi ς cem , an a Diis fallori Haec, ut jusserat exanimatus herus , inspexismus ; intimoque in tumulo puellam videmus collo pensilem, nodo textilis sindonis implicitam: illum vero juxta racentem, mediamque amplexum
406쪽
amplexum virginem, sponsae degentem Oreo demissae interitum, pae trisque sacra , et uiiserabiles nuptias. At hic , ubi eum videt, graviter suspirans , intro pergit ad elain , Naultoque cum ejulatu eum vocat
O miser, inquit , quid fecisi 8 ς aenani erat tibi mens y Θona mexemplo te Perdι turn ιbas p egreesere, o nate, sumlex te rogo. Illum vero trucibus oculis intuens puer . et vultu clicta respuem, nihilque re spondens, ensem stringit ancipi lem ; patre autem fuga elapso . aberravit ictu i tuin ille infelix, sibina et iratiis, nulla interjecta mora. in ensent protentus, per medias costas mucronem adigit. nexilibusque laceriis .meIHis ad litic compos, virginem caeli plectitur: extremamque efflans an, Inam, in pallidas puellae genas crebrum emittit halitum purpureo in tum sanguine. Iacet sic mortuus JuXta sponsae cxlaver , connubialia s era adeptus miser in Orci doIno, exenapio Suo docens homines, quanti teIn Iitas maximum cuique sit malu II1. CHORUS. Qiii inani hoc esse conjicias Mulier minus e conspectae Vasit, priusquam locuta est honi vel mali quidquam. MINI IUS. Et ipse subito hoc abscessu stupeo ; attamen spe mulceor, illam, audita filii nece . urbem non incensuram questibus , sed interiore in domo famulis edictu iam ut privatim lessuim lanient uulo faciant reonsilia enim non ita expers est . ut quidquam hac in re peccet. CHORUS. Nescio: at mihi silens stupor grave quid portendere vide. tur: temeraria vero esse solet magna eiulatio. NUNTIUS. Sed mox domum ingressus comperiam . num quid etiam eo iii endunt clam tegat antino irato : quippe bene dicti ; etenim haud sine perichilo est nimium silentium. CHORUS. Atqui eccii in advenit rex ipse , montimentum insigne mani bus gestans, haud alienae , Si m est dicere . crimen, sed suae ipsius
CREON. O mentitim amentium peccata hami expianda, mortifera o qui cognatos cerati iis occisores et occisos i hei mihil heu infelicem consiliorum meoruni exitun t heu l nate , nate, Iuvenis, immaturo fato vita exsolutus es, mea, non tua, perilitus clementia. CHORUS. Vsit quam .sero videris Deum justitiam adgnovisse CREON. Hei mihil adgnosco miser. Tunc scilicet, tunc, inquam, Deus gravi ingruem calicitate is caput meum Percussit, λtroci lue cum
407쪽
citus ira mentem meam ei Iovit, mihi, impresso pede subvertena prio iis fortunae gaudia. Heut heu l o labores liorminum infelices INTERNUNTI Us. O here . iit mullis malis mactatus es, quorum hae qii id cIn pi aesentia prae maiiuriis liabes , illa vero doΠiunx ingressus vide- Tis Laox quo lite conspecturiis fCREON. Quae nain alia calanillas hac maior esse possit INTERNUINTIUS. Occissit uxor tua, mater hujus ni ortui, infelix, im
CREON. O implacat,ilis inexpiabilisque orci domus, cur me , Obsecro, Ctir me percis P o luctuosae Calamitatis nuntie , que innam edisserinonem P hei, hei l per litum virum iter Ti confecisti. Quid, puer , inquisi titiad nulli narras novi P liei, hei l num exitiali isti calamitatiae ccdere etiam uxoris critentana nocem PINTERNUNTIUS. Intueri licet : ecce enim e penetrali essemur domo. CΙ ΓΟΝ. Η ei niihil alterum hoc jam cerno niat uni mi Ser. Quis tandem , quis me manet adlluc casus P habeo si tradent in nia nil us j a in natu in miser, et illud ex adverso adspicio cadaver. Heu, heu , nitSera ni ater theii nate lINITI NUNTIUS. Haec furore percita ad Hercaei Iovis aram provo-Iula - tiim morte Solvit octilos ; post lita in deflevit Megarei quid eniprius destincti inclytuiti ilia lanium, de incla et hujuS , postre Ino autem tilia it ira ini precata est, natorum honiicidae. CREON. Heli, heu i in eiu rcfugit antinus. Cur non mihi lethale aliquis inllisit vulnus ancipiti gladio e Miser ego, heu , licu l iniseriς quellum i inmixtiis casibus. INTERNUNTIUS. Nempe laoluam caussa crimenque utriusque exitia . ab hac defuncta ol jurgabare. CREON. Quo aut ein leti genere vita soluta est PINTERNI INTIUS. Adacio sub Jecur Sua ipsius manu ense , simulae illud audiat nati lacrina albile saluin. CREON . Hei in thia liauit unus iam in quemvis alium hominum horuma ni e tians seret tir culpa : ipse enim te occidi miser , ipse ego , verrum dico. Io fautuli, fantuli, at ducite me quam Celerrime . abducite me P Iucul, qui plane non sunt in agis quam nullus.
408쪽
CHORUS. Bene mones, si quid in malis est boni. Si quae enita
Praesentia urgent mala , quo breviora sunt, eo videntur leviora. CREON. Age, age , adpareat fatorum feliciter meorum Ulumina , mihi supre inuin adierens diem; veniat, ut numquam diem alium Videam. INTERNUNTIUS. Futura haec sunt: quae praesens res Postulat, Pr curare decet: illorum eniIn Curam gerent ii, quibus convenit ea esse
CREON. At quae cupio tamen, eorum ut compos fierem optasse licuit. INTERNUNTIUS. At niinc parce quidquam optare et nam fatalis calammitatis nullum est mortalibus est usitim. CREON. Abducite procul hoininem Iniserum , qui te , ὁ sili, impriis dens occidi, quique te etiam, uxor. Heu me miserum Nescio quo vertam oculos , nec quo me conseram. Oinnia enim perverea, quae In nibus teneo, quaeque captu meo impendent, intolerabile fatum advexit in me irritens.
INTERNUNTIUS. CHORUS. Sapere longe pruna felicitatis pars est. Oportet autem omnibus pietatis erga Deos officiis fungi. At superbi, gravibus plagis adsticti, magnor In dictorum poenM Iuerunt, sapere tandem do